Για μια ακόμη φορά σας αποκαλύπτουμε σήμερα ένα μέρος της συνεχούς επικοινωνίας που έχουμε (μέσω Διαδικτύου) με τους αναγνώστες μας. Εξαιρέσαμε φυσικά και πάλι κάποιες ιδιαίτερες – και άκρως προσωπικές – περιπτώσεις, όπως ένα λάγνο ερωτικό e-mail του Αντώνη Λιάκου προς τον Καραϊσκ ή, μια ανακοίνωση βράβευσής μας από το ΚΕΜΟ, από τα υπόλοιπα e-mails όμως, σταχυολογήσαμε τα πιο χαρακτηριστικά και σας τα παρουσιάζουμε αμέσως – μαζί φυσικά και με τις δικές μας απαντήσεις:
none
Λοιπόν, ξεχάστε τώρα ό,τι ακούσατε μέχρι σήμερα, γιατί ήρθε η ώρα για τις νέες συνταρακτικές αποκαλύψεις από τον «Α» γύρω από την περίφημη Συμμορία των 16! Ρουφιάνοι μας υπεξαίρεσαν δύο από τις κασέτες της ΕΥΠ, τις οποίες φυσικά απομαγνητοφωνήσαμε εν ριπή οφθαλμού (ε, αλίμονο)! Σας παρουσιάζουμε λοιπόν σήμερα ένα εντυπωσιακό δείγμα διαλόγου ανάμεσα στον Απατεώ (Παναγιώτη Βλαστό) και τη Βρωμού (Μανώλη Σκαρλάτο), μέσα στο οποίο αναφέρονται και κάποια ακόμη…περίεργα ονόματα, όπως ο Απουσίας (ή Μπούζμπακας ή Γραψαρχίδης), ο Αϊνστάιν (ή Ζαβούλης ή Ζαβός), ο Κοντός (ή Φουσκάκιας ή Σιωνοτζουτζές), ο Βλαντ Καρπάθουλας, η Εκσυγχρονίστρω (ή Ρεπούσω), η Μακεδονοπνίχτρα, ο Καγκελάκιας και άλλοι. Η αστυνομία εκτιμά ότι κάτω από τα ονόματα αυτά ΔΕΝ αποκλείεται να κρύβονται και κάποια…υψηλά πρόσωπα. Οι έρευνες συνεχίζονται…
none
Πέρασε λοιπόν, παιδιά, άλλη μια 29η Μαίου! Και μη νομίζετε, δεν προτίθεμαι να σχολιάσω σήμερα το ότι συμπληρώσαμε αισίως 556 χρόνια βαρβαρικού ζυγού για την Πρωτεύουσα – καλά, καλά, εντάξει, ένιοι κάφροι ελληνέζοι ιθαγενείς έχουν ΚΑΘΕ δικαίωμα να αυτοϊκανοποιούνται με τη βαυαρέζικη πλάνη (του Κόθωνος και των συν αυτώ και μετ’ αυτόν γελοίων γραικύλων ανθυποντενεκέδων θιασωτών της Μετακενώσεως) ότι πρωτεύουσα τυγχάνει το βλακώδες αττικόν τερατούργημα, δημοκρατία (λέμε ότι) έχουμε άλλωστε, ό,τι θέλει λέει και πιστεύει ο καθένας! Και ασφαλώς δεν θα το σχολιάσω, γιατί απλούστατα δεν έχω καμία διάθεση να ξαναψυχοπλακωθώ, χώρια δε που τα έχω κάνει κυριολεκτικά και πάνω μου μόνο στην ιδέα ότι θα βγει πάλι κανείς απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ να με πει εθνικόφρονα (και, όπως αντιλαμβάνεστε, από τους αμύντορες της δημοκρατικής ευαισθησίας τέτοια…ρετσινιά εγώ ειδικά πώς να την αντέξω)!
Μπορώ να μη σχολιάσω όμως, το καρακιτσάτο πάρτυ που στήσανε για μια ακόμη φορά οι μαμελούκοι πάνω στα τείχη, με την αναπαράσταση της τελικής επίθεσης και 50 μαυριδερούς τουρκοκατσίβελους που τρέχανε (γιούργια στα παλιούρια) με δήθεν στολές Γενιτσάρων; Όχι, πείτε μου τώρα, μπορώ; Αυτός λοιπόν, παιδιά, είναι ο μόνος λαός πάνω στη Γη, που διαλαλεί τόσο ανερυθρίαστα την ξεφτίλα του και περηφανεύεται κι από πάνω γι’ αυτήν! Όλοι οι υπόλοιποι (μέχρι και οι…Κικούγιου από τη ζούγκλα της Κένυας) ορίζουν επετείους, για κάτι δημιουργικό ή ηρωικό που έχουν συλλογικά πετύχει! Ετούτοι οι κάφροι είναι οι ΜΟΝΟΙ που ορίζουν επετείους για τα μακελειά και τις σφαγές! Ε, και ξέρετε τώρα σεις, ε; Εδώ σφάξαμε χίλιους, βάλε μια επέτειο! Εκεί μακελέψαμε δυο χιλιάδες, άλλη επέτειο! Πιο πέρα παλουκώσαμε εφτακόσιους, χτίσε ένα ηρώον! Παραδίπλα βιάσαμε τρακόσιες (αφού πρώτα τις κόψαμε τα κεφάλια – ε, να μάθουνε να μην αντιστέκονται οι θρασύτατες), πιάσε καμιά δεκαριά σαμπάνιες!
noneΚάτι ἐπετειακὸ εἶπα νὰ γράψω σήµερα, ἀγαπητοὶ µου φίλοι, γιὰ νὰ τιµήσω κι ἐγὼ τὰ ἡµέτερα Ἐλευθέρια (ποὺ γιορτάσαµε πρὶν λίγες µέρες) καὶ γιὰ νὰ ξεφύγω βεβαίως καὶ λίγο ἀπὸ τὰ συνήθη παρακµιακὰ θέµατα µὲ τὰ ὁποῖα ἀσχολοῦµαι…
Περὶ µπέλας Γκιουµουλτζίνας πάλι λοιπὸν ὁ λόγος, ἀλλὰ αὐτὴ τὴ φορὰ 90 χρόνια πρίν! Γκιουµουλτζίνα θὰ τὴν λέω σήµερα, γιὰ νὰ εἴµαστε καὶ στὸ πνεῦµα τῆς ἐποχῆς (καθὼς ἔτσι τὴν ἔλεγαν τότε) καὶ ἐλπίζω καὶ νὰ µὴ κατηγορήσει κανεὶς ντόπιος ἀνιστόρητος βλὰξ ὅτι χρησιµοποιῶ τούρκικες λέξεις, γιὰ νὰ µὴν χρειαστεῖ καὶ νὰ τοῦ πῶ δηλαδὴ ὅτι πρόκειται ἁπλῶς γιὰ τὴν παρεφθαρµένη τουρκικὴ ἀπόδοση τῆς βυζαντινῆς ὀνοµασίας (Κουµουτζηνά) τοῦ φρουρίου ποὺ ὑπῆρχε ἐδῶ ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 4ου αἰ. Καὶ εἰρήσθω ἀσφαλῶς ἐν παρόδῳ ὅτι πρόκειται ἀκριβῶς γιὰ τὸ ἴδιο φρούριο ποὺ ἄντεξε περιπέτειες καὶ περιπέτειες ἐπὶ 15 αἰῶνες (χώρια τὴ µοιραία φθορὰ τοῦ πανδαµάτωρος), ἀλλὰ ὄχι βεβαίως καὶ τὴν ἐσχάτη ἐπιδροµὴ τῶν Κοµοτηνέζων Καφρο-µαορὶ τῶν ἀρχῶν τῆς δεκαετίας τοῦ ’50, ποὺ γκρέµισαν µεγάλο του µέρος, γιὰ νὰ φτιάξουν δρόµους καὶ σπίτια, µὲ ἀποτέλεσµα σήµερα µόνο δυὸ ἀντικρυστὰ ὑπολείµµατα νὰ ἔχουν ἀποµείνει, ἐνῶ τὸ ὑπόλοιπο πῆγε καλιά του. Πάει αὐτό, πᾶµε παρακάτω…
none
Λοιπόν, ἐπειδὴ εἴμαστε σὲ σαρακοστιανὴ περίοδο καὶ δὲν μπορῶ ἄλλο (μὴ χ…τὸν Ἀντιφωνητή σας) ν’ ἀκούω κακίες, ἔκατσα νὰ γράψω τὸ σημερινὸ κείμενο, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ ὑπενθυμίσω σὲ ὁρισμένους κάφρους ὅτι ἡ ἀλήθεια ἔχει πάντοτε δυὸ ὄψεις καὶ δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ παρεξηγοῦμε κάθε φορὰ τὰ κίνητρα τῶν ἀνθρώπων! Μὲ ἄλλα λόγια, δὲν βλάπτουν καὶ λίγοι ἀγαθοὶ λογισμοὶ (μέρες ποὺ εἶναι, ἄλλωστε)…
none
Για μια ακόμη φορά, αγαπητοί φίλοι, σας αποκαλύπτουμε ένα μέρος μιας αθέατης πλευράς μας εδώ στον «Αντιφωνητή»: της συνεχούς και γόνιμης επικοινωνίας που έχουμε με τους αναγνώστες μας. Εξαιρέσαμε βεβαίως κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις, όπως μια ερωτική επιστολή της Άννας Φραγκουδάκη, μια ανακοίνωση βράβευσής μας από το Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, τρεις προτάσεις για σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης από στελέχη του Προξενείου (σ.σ. στον Καραϊσκο και οι τρεις) και ακόμη μια απόδειξη ανταλλαγής οικοπέδου μας (σ.σ. στο κέντρο της Βιστωνίδας) με 135 στρέμματα στην Εκάλη. Από τα υπόλοιπα όμως, σταχυολογήσαμε τα πιο χαρακτηριστικά και σας τα παρουσιάζουμε αμέσως – μαζί φυσικά και με τις δικές μας απαντήσεις:
noneΛοιπόν, μάγκες μου, άιντε, τελειώνει κι ο Ιούλης κι η λίμπιντο έχει βαρέσει κόκκινο! Απονέμω συνεπώς και τα τελευταία βραβεία κι αναχωρώ προς άγνωστον κατεύθυνσιν (ξέρετε τώρα εσείς, everything under the sun κι όλα τα συμπαρομαρτούντα)! Και μια και το κλείνει και το μαγαζί για τον Αύγουστο ο μεγαλοεκδότης, τα ξαναλέμε σ’ ένα μήνα (εφόσον εννοείται στεκόμαστε ακόμη στα πόδια μας). Άντε, φιλάκια!
ΕΙΔΙΚΟΝ ΒΡΑΒΕΙΟΝ «ΜΗ Μ’ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ, ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ, ΜΗ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ ΣΑΝ ΞΕΝΗ»
Βραβείον παντελούς απουσίας, απονέμεται συνεπώς στην (παντελώς απούσα) κυβέρνηση του Κωστάκη. Στον πέμπτο χρόνο είμαστε κι ακόμα βεβαίως μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε (που έτσι δηλαδή και τους δείτε, εγώ θα κάνω χαλάουα τις γάμπες μου και μετά θα γραφτώ και στον ΣΥΡΙΖΑ).
none
Καθώς βλέπαμε, αγαπητοί αναγνώστες, τις προάλλες στην τηλεόραση να μοιράζουνε πάλι βραβεία σε κάτι άχρηστους, ζηλέψαμε κι είπαμε να κάνουμε κι εμείς ακριβώς το ίδιο (και εννοείται σε 2 δόσεις – καθότι που να τους βολέψεις σε ένα μόνο φύλλο ΤΟΣΟΥΣ άχρηστους)! Επειδή όμως έχουμε και καλοκαίρι (ξέρετε τώρα, ήλιος, θάλασσα, η λίμπιντο στο φουλ), τα δικά μας μάς βγήκανε κάπως πιο…λάγνα απ’ όσο κι οι ίδιοι θα περιμέναμε! Ζητούμε λοιπόν εκ των προτέρων τη συμπάθεια και την κατανόησή σας…
ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ «ΣΚΥΨΕ, ΠΑΛΛΑΚΙΔΑ ΜΟΥ»
Το βραβείο απονέμεται δικαιωματικά προς πάντα υπεύθυνο (λέμε τώρα) ελληνόφωνο τζουτζέ για τον νέο διπλωματικό μας θρίαμβο τις προάλλες στο Στρασβούργο. Το πώς η συζήτηση στο Συμβούλιο της Ευρώπης γύρω από μια έκθεση-καταπέλτη για την Τουρκία (όσον αφορά την ελληνική μειονότητα σε Ίμβρο-Τένεδο), κατόρθωσε τελικά να οδηγήσει σε ανελέητον σεξ επί της χώρας μας (και μάλιστα σε όλο το φάσμα του Κάμα Σούτρα), είναι απορίας άξιον ακόμη και για τους ηλιθίους που παριστάνουν ότι μας κυβερνούν! Αλλά βέβαια! Όταν από τη μια δεκάδες Τούρκοι λύσσαξαν με παρεμβάσεις επί παρεμβάσεων για τη…βάναυση καταπίεση της μειονότητας από την Ελλάδα (όχι μόνο στη Θράκη, αλλά και στη Ρόδο), ενώ από την άλλη το ημέτερον βουστάσιον ηγόραζεν αγρούς και βρουβοβλάσταρα (για να καταλάβετε τώρα, μέχρι κι οι αθηνοφυλλάδες τους κατηγορούν για επιδεικτική απουσία), λογικό δεν ήταν εντέλει; Όπως λοιπόν αντιληφθήκατε, τα ανύπαρκτα γιουσουφάκια συνέχισαν για μια ακόμη φορά το θεάρεστον έργον τους! Και όσο για το άθλιο και θλιβερό ψευδοκράτος της Μελούνας, συνεχίζει φυσικά και αυτό απαρέγκλιτα (για 178ο έτος τώρα) τη γελοία ιστορική του διαδρομή…
none
Λοιπόν, εγώ σήμερα ζήλεψα το υποκείμενο που έχω από πάνω μου εδώ και μια οκταετία (Εεεεπ, μεταφορικώς ε; Μη μας βγάλετε και κάνα όνομα τώρα στα γεράματα!) και είπα να γράψω κι εγώ αντιφωνήματα ως άσκηση εναλλαγής ύφους. Τελικά όμως δυστυχώς, πάλι επί το…τοξικόν μου βγήκανε. (Ε, τι να πεις τώρα – καλά λένε ότι πρώτα η ψυχή του ανθρώπου βγαίνει και μετά το χούι)…
none
Είπαμε σήμερα να σας αποκαλύψουμε ένα μέρος μιας από τις πιο αθέατες πλευρές μας εδώ στον «Αντιφωνητή»: της συνεχούς και γόνιμης επικοινωνίας που έχουμε με τους αναγνώστες μας. Εξαιρέσαμε βεβαίως τα αναρίθμητα ερωτικά email που λαμβάνουμε καθημερινά και τα οποία η αγωγή μας και στοιχειώδεις λόγοι ευπρέπειας δεν επιτρέπουν τη δημοσίευσή τους. Από τα υπόλοιπα όμως, σταχυολογήσαμε τα πιο χαρακτηριστικά και σας τα παρουσιάζουμε αμέσως – μαζί φυσικά και με τις δικές μας απαντήσεις:
Γράφω σ’ εσάς γιατί είστε το πιο ιν και τζερτζελεδιάρικο λάιφ στάιλ περιοδικό. Βρε ποιος πήγε με ποιαν, ποια κεράτωσε ποιον, ποιες τραβεστί κάναν διαδήλωση (και τις υπερασπίστηκε μετά κι ο Αλαβάνος), μόνο από σας το μαθαίνω τόσο έγκυρα. Μ’ έχετε στείλει, δικέ μου! Έχω όμως κι ένα σοβαρό πρόβλημα: στις δέκα γκόμενες που γνωρίζω τελευταία, μόνο οι εννιά με κάθονται, ενώ η δέκατη με κάνει νερά. Και λέω «ίσα μωρή που θα τη βγεις εσύ στο Λάκη! Ξέρεις ποιος είν’ ο Λάκης, μωρή; Εμένα καμιά ποτέ δεν με παράτησε»! Άσε, μάστορα, έτσι που το παν αυτά τα ξέκωλα, στο τέλος θα μου μείν’ και κάνα κουσούρι, να ούμ’, και δεν θα με σηκώνεται κιόλας!
Εκείνο που κατ’ αρχάς αντιλαμβάνομαι είναι ότι δεν είστε ακριβώς και φαν του Ταρκόφσκι. Πέραν τούτου όμως, νομίζω πως το πρόβλημά σας έγκειται στις πνευματικές σας αξίες, τις οποίες πρέπει επειγόντως να επανιεραρχήσετε. Να πάψει δηλαδή να σας απασχολεί μόνο το πουλί σας και ν’ αρχίσετε επιτέλους ν’ ασχολείστε και με τα άλλα μεγάλα ιδανικά του νεοέλληνα (το πορτοφόλι του, το αμάξι του, η αποτρίχωση στήθους)…Τέτοια έλλειψη πνευματικής καλλιέργειας δεν επιτρέπεται, αγαπητέ, τη σήμερον ημέρα!
none
Ξεκινᾶμε σήμερα, ἀγαπητοὶ φίλοι, μὲ τὸ ἄκρως κουφὸ θέμα τῆς ἀκαδημαϊκῆς συμμορίας, ποὺ χέστηκε…ΠΑΝΤΕΙΩ τῷ τρόπῳ στὴν ἁρπαχτὴ γιὰ ὑποτιθέμενη ἐπιστημονικὴ ἔρευνα. (Ὁπότε σὺν τοῖς ἄλλοις καταλάβατε πλέον καὶ τί ἀκριβῶς ἐρευνούσανε, ἔ; Τὸ ποῦ θὰ τὰ φᾶνε). Καὶ φυσικὰ ἐξηγοῦμαι, γιὰ νὰ μὴ μὲ περάσετε καὶ γιὰ καθ’ ὁλοκληρίαν βλῆμα: ἐκεῖνο ποὺ μὲ κούφανε δὲν ἦταν ἀσφαλῶς τὸ ὅτι κλέβανε! Τὸ ὅτι τοὺς πιάσανε ἦταν! Καὶ δηλώνω ὅτι οὐδαμῶς μὲ νοιάζει ἡ αἰτία. Ἂς ἤτανε καὶ σύμπτωση, ἂς ἦταν καὶ γιὰ ἀντιπερισπασμὸ γιὰ τὰ γαλάζια σκάνδαλα, ἂς ἤτανε καὶ καρφωτὴ ἀπ’ τὸν γκόμενο τοῦ τρίτου μπατζανάκη τοῦ Αἰμίλιου ποὺ τὴν ψώνισε γιατί τὸν ρίξανε στὴ μοιρασιὰ καὶ δὲν τοῦ δώσανε (κι αὐτουνοῦ) Φερράρι, ἀλλὰ Ζάσταβα! Χέστηκα! Τὸ θέμα εἶναι ὅτι γιὰ πρώτη ἴσως φορὰ (καὶ τόσο ἐκκωφαντικὰ ΣΙΓΟΥΡΑ γιὰ πρώτη) βλέπουμε ξεβράκωμα ἐπιφανῶν μελῶν τῆς πανεπιστημιακῆς μαφίας! Λίγο δηλαδὴ τὸ θεωρεῖτε ἐσεῖς αὐτό;
Ἀπὸ δῶ καὶ πέρα ὅμως, τί; Νὰ ἐλπίζουμε καὶ γιὰ συνέχεια ἢ θὰ θεωρηθοῦμε τόοοοοσο ἀφελεῖς; Ἐντάξει ὅμως, ρὲ παιδιά, δὲν θέλουμε πιὰ καὶ πάρα πολλά! Δυὸ κυκλώματα τὸ χρόνο νὰ πιάνετε, μέχρι τὸ 9.167 θὰ ἔχει πραγματικὰ ἀποσυμφορηθεῖ ὁ ἀκαδημαϊκὸς μιζοχῶρος (κατὰ 0,125%). Θὰ ἔχουμε φτιάξει ἕως τότε κι ἕνα γκουλὰγκ στὴν ἔκταση τῆς Θεσσαλίας, ἒ, θὰ στριμωχτοῦνε καὶ λίγο, κουτσὰ στραβὰ θὰ χωρέσουνε…
none
ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ «ΜΑΘΑΝΕ ΠΩΣ Γ…ΟΜΑΣΤΕ, ΠΛΑΚΩΣΕ ΚΙ Η ΡΕΠΟΥΣΗ»
Βραβεῖον συνωστισμοῦ, γενικῶς. Καθότι Ἕλληνες συνωστίζονται στὴ Σμύρνη, ἀνθυποντενεκέδες καὶ λοιπὰ γελοῖα κρατικοδίαιτα ἐκσυγχρονιστήρια στὸ Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἀπαιδευσίας καὶ ἁπαξάπας ὁ θλιβερὸς ἐσμὸς τῶν ἐπιδόξων ἀποδομητῶν τῆς μνήμης στοὺς ὑπονόμους τῆς Νέας Τάξης. Εἰδικὰ ὄμως ἡ ἐμφάνιση Ρεπούση διὰ τοῦ γνωστοῦ σχολικοῦ ἀριστουργήματος ὑπῆρξε τὸ κομβικὸ σημεῖο (ὅθεν καὶ τὴν βραβεύουμε, γόνυ κλίνοντες εὐλαβῶς). Γιατί κομβικό; Διότι δὲν ἦταν μία ὑπόγεια καὶ ὕπουλη (συνεπῶς δὲ καὶ εὔελπις) ἀπόπειρα ἱστορικοῦ εὐνουχισμοῦ, ἀλλὰ μία βλακωδῶς ἀπροκάλυπτη κίνηση κατεδάφισης τῶν πάντων, ποὺ βασίστηκε στὴν ἐντύπωση ὅτι τυγχάνομεν πλέον λαὸς βοδιῶν ποὺ μασᾶνε καθολικῶς κουτόχορτο. Καὶ ἔτσι βεβαίως τὸ ἐν λόγῳ ἐγχείρημα προσέφερε στὴν πραγματικότητα μέγιστες ὑπηρεσίες (καὶ ἐννοεῖται τὶς ἀκριβῶς ἀντίθετας τοῦ ἐπιποθουμένου), κατορθώνοντας νὰ ξεσηκώσει τοὺς πάντες, νὰ ἐξοργίσει μέχρι καὶ τὸ τριανταφυλλοπουλο-χαρδαβελαίικο καὶ νὰ ἀφυπνίσει ἕως καὶ τὴν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν (ἐδῶ κι ἂν μιλᾶμε δηλαδὴ γιὰ κατόρθωμα). Τέτοιο παλλαϊκὸ ξεσηκωμὸ οὔτε στὸ Γιοῦρο δὲν θυμᾶμαι. Ἐδῶ νὰ δεῖτε λοιπὸν συνωστισμό. Ὅλο τὸ σῦμπαν ἀνάστατο, σὺν πέντε ἑκατομμύρια housewives – χώρια οἱ ἀλευρομάγειροι ποὺ ἔπιπτον right through. Δὲν μᾶς γράφετε, λέω γώ, κυρία μας, δυό – τρία τέτοια βιβλία κάθε χρόνο; Διὰ τάς ὑπηρεσίας σας, σᾶς εὐχαριστοῦμε θερμῶς…
ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ «300»
Βραβεῖον συνωστισμοῦ, εἰδικῶς. Ἤτανε ποὺ ἤτανε στενὸ τὸ ρημάδι τὸ παραθαλάσσιο, μπήκανε γιὰ ἡλιοθεραπεία οἱ Σπαρτιάτες, πῆγαν νὰ κάνουν κι οἱ Πέρσες εἰρηνικὴν διέλευσιν, τὸ τί στριμωξίδι ἔπεσε δὲν λέγεται. Σιγὰ ρὲ παιδιά, μἡ συνωστιζόμαστε ἔτσι, θὰ κατσιάσουμε! Ἀλλὰ πέραν τούτου, σιγὰ πιὰ τὴν ταινία, ποὺ προβάλλει τάχαμου καὶ τὶς ἀρετὲς τοῦ Ἑλληνισμοῦ! Ἐπειδὴ πήγανε μερικοὶ καὶ τσαλαπατηθήκανε, θὰ τὸ κάνουμε τώρα καὶ θέμα; Τότε δηλαδὴ γιὰ τὰ σύγχρονα ἑλληνικὰ λιοντάρια τί νὰ ποῦμε; Ἐδῶ ρέ, μέχρι καὶ παράσταση διαμαρτυρίας ἔκανε ἡ κυβέρνηση γιὰ τὸν τούρκικο χάρτη τῆς αὐτόνομης Θράκης, ἄσε ποὺ βγάζει κι ἀνακοίνωση γιὰ κάθε 17.500 ἀεροπλάνα ποὺ παραβιάζουν τὸν ἐναέριο χῶρο. Ἄντε μἡ θυμηθῶ τώρα καὶ τὸ ἔπος Ὀτζαλάν ἢ τὴν ἄλλη ἐποποιία, τότε ποὺ ὁ Λεωνίδας τοῦ Ἐκσυγχρονισμοῦ τσάκιζε τοὺς βαρβάρους, κυνηγώντας τους ἀλαλάζοντας ἀπὸ βραχονησίδος εἰς βραχονησίδαν! Ἂν γιὰ τὸν Σπαρτιάτη ἔγινε ταινία, γιὰ δαύτονε δηλαδὴ τί πρέπει νὰ γυρίσουμε; Τριλογία; Ἐμεῖς ὅμως οὕτως ἢ ἄλλως, σύντροφοι, τυγχάνομεν φιλειρηνικοὶ καὶ πνευματικοὶ ἄνθρωποι καὶ δὲν γουστάρουμε τέτοιες μιλιταριστικὲς ἐθνικοῦρες! Ἀπὸ ἄλλους ἥρωες, συνετούς, διαλλακτικοὺς καὶ μετριοπαθεῖς, ἔχει ἀνάγκη αὐτὸς ὁ τόπος! «The life and times of Pilios Gousis» συνεπῶς καὶ πολύ σας εἶναι…
ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ «ΕΒΓΑΛΑΝ ΟΙ ΜΥΓΕΣ ΚΩΛΟ ΚΙ ΕΧΕΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ»
Βραβεῖον συνωστισμοῦ, en peu. Ἤτοι βραβεῖον παρηγοριᾶς πρὸς τὸ καθ’ ἠμᾶς φωταδιστικὸν ζόμπ…παρντὸν λόμπυ. Τώρα βέβαια θὰ μοῦ πεῖτε, γιατί en peu; Ἔ, γιατί πῶς νὰ τὸ κάνουμε τώρα, δὲν εἶναι οὔτε τόσο σπουδαῖοι (κάτι ἀνιστόρητοι καὶ νευρωτικοὶ ἡμιαναλφάβητοι εἶναι, ποὺ ὑποδύονται τοὺς διανοουμένους καὶ τοὺς δημοσιογράφους), ἀλλὰ οὔτε τελικὰ καὶ τόσο πολλοί, ὅσο νομίζουν. Ἁπλῶς φαίνονται πολλοί, γιατί εἶναι ἁπλωμένοι σὲ κάποια καίρια πόστα, ἐλέγχουν μεγάλο μέρος τῶν ΜΜΕ καὶ κάνουνε καὶ σαματὰ διὰ τῆς τρομοκρατίας, τῆς προσβολῆς καὶ τῆς ἐξουθενώσεως. Νά, σὰν τὰ φαιδρὰ ΔΟΛια γραικυλομειράκια ἕνα πρᾶμα ἢ τὴν τηλαυγή χαφιεδο-ὀμάδα ἑτέρου ἀθηναϊκοῦ μεγαλοχαρτοπολτοῦ. Τώρα ποὺ σίγουρα τὸ μἤνυμα ἐλήφθη, ὅλοι αὐτοὶ θὰ βρίσκονται μᾶλλον σὲ ἄθλια ψυχολογικὴ κατάσταση, ὅθεν καὶ συμπάσχουμε στὸ δρᾶμα τους. Ὡς πονόψυχοι δὲ ἄνθρωποι εἴπαμε νὰ τοὺς βραβεύσουμε, γιὰ νὰ τοὺς γλυκάνουμε λιγάκι τὸν πόνο. Ἔ, ἐντάξει, πρῶτα τὸ βραβεῖο, φάγαμε μετὰ καὶ τὰ 4 ἀπ’ τοὺς Τούρκους, δὲν μπορεῖ, θὰ γέλασε λίγο τὸ χειλάκι τους…
ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ «1821»
Βραβεῖον συνωστισμοῦ, χέσε μέσα Πολυχρόνη. Ὁ λόγος γιὰ μιά ἐξέγερση ποὺ ἔκαναν κάποιοι κάπου κάποτε. Πού ἐκεῖ νὰ δεῖτε δηλαδὴ συνωστισμούς! Λίγο οἱ μέν στά Δερβενάκια, λίγο οἱ ἄλλοι ποὺ συνωστίζονταν στὴν πόρτα τοῦ Μεσολογγίου βγαίνοντας γιὰ τὴ βραδινή τους ἔξοδο (καλὰ ρὲ παιδιά, μἡ σκουντουφλιέστε, θὰ βρεῖτε ὅλοι νὰ κάτσετε, τόσα μπαράκια ἔχει ὁλόγυρα), τελικὰ αὐτὸς ὁ Ρωμηός, ρὲ παιδὶ μου, δὲν ξέρει ἀπὸ τάξη. Μὰ τίποτα νὰ μή μάθουνε, ρὲ γαμῶτο, οἱ ἄχρηστοι μετὰ ἀπὸ τόσους αἰῶνες διαπολιτισμικῆς ἑλληνοτουρκικῆς συνύπαρξης, λίγη ἀγωγὴ δὲν τοὺς δώσανε στὰ 3.500 σχολεῖα δευτεροβάθμιας ὀθωμανικῆς ἐκπαίδευσης Νοτίου Ἑλλάδος; Ἀλλὰ τί νὰ σοῦ κάνει τώρα καὶ τὸ σχολεῖο, ἅμα εἶσαι ἀναρχικὸς καὶ ἔχεις καὶ κάτι πατεράδες νονοὺς τῆς νύχτας, ποὺ παίρνουν τὰ βουνὰ καὶ κλέβουν τοὺς κρατικοὺς ἀξιωματούχους! Ἔ, μετὰ ἤτανε δυνατὸν νὰ μὴν τὰ κάνουνε ὅλα λαμπόγυαλο καὶ στὶς ἑπταήμερες ποὺ τοὺς πήγαιναν; Φυσικὸ εἶναι καὶ τὸ Grand Hotel στὴ Γραβιὰ νὰ τὸ ρημάξουνε καὶ τὴ θαλαμηγὸ στὴ Χίο νὰ τὴν τινάξουν στὸν ἀέρα καὶ τὸ σαλὲ στὸ Κούγκι νὰ τὸ μπουρλοτιάσουν! Καὶ ὄχι τίποτε ἄλλο δηλαδή, ἀλλὰ ἀπορῶ μὲ τέτοια πνευματικὰ χάλια πῶς κατόρθωσαν τελικὰ νὰ ἐπιτύχουν ὅλοι αὐτοὶ στὶς Πανοθωμανικὲς καὶ νὰ περάσουνε στὸ Χάρβαρντ Καρπενησίου, στὸ Γέιλ Λειβαδιᾶς καὶ στὸ UCLA Δημητσάνας (δεδομένου μάλιστα καὶ τοῦ ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ περὶ Κρυφοῦ… Φροντιστηρίου ἀποτελοῦν, ὡς γνωστόν, ἐθνικιστικὸ μῦθο)! Καὶ μετὰ βεβαίως ἔκαναν ἀπὸ πάνω τὰ γαϊδούρια καὶ ἐξέγερση (ὅταν ἡ Ὑψηλὴ Πύλη ἀνακοίνωσε τὴν ἀναθεώρηση τοῦ ἄρθρου 16), πλακωθήκανε μὲ τοὺς τζανταρμάδες, ἐνῶ κάψανε καὶ τουρκικὲς σημαῖες, καθὼς καὶ τὸ φυλάκιο τοῦ φρουροῦ στὸ Μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Καϊμακάμη. Βρὲ οὔστ ἀπὸ δῶ νὰ μοῦ χαθεῖτε! Ἀνάγωγοι! Ἔ, ἀνάγωγοι!
Ο ΕΞ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ
none
Βραβείων συνέχεια σήμερα καὶ μετὰ τὰ πρωτοσέλιδα Ὄσκαρ τοῦ προηγούμενου φύλλου, σήμερα μοιράζουμε ἀπὸ δῶ καὶ τὰ βραβεῖα… Μόσχαρ. Εἰδικὰ τοξικὰ βραβεῖα δηλαδή, γιὰ πρόσωπα ποὺ στιγματίζουν (κυριολεκτικά) μὲ τὴν παρουσία τους τὴν ἐπικαιρότητα. Σᾶς τὰ παρουσιάζουμε ἀμέσως:
ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ «ΧΕΖΕ ΨΗΛΑ ΚΙ ΑΓΝΑΝΤΕΥΕ»
Ἀπονέμεται παμψηφεὶ στὸν ὑπερ-δραστήριο πρωθυπουργὸ τῆς χώρας. Ἡ ἀπόλυτη ἐκδοχὴ τοῦ homme fatal καὶ τοῦ tough guy, ἐνῶ ὡς ἰδανικὸς ἐπίγονος τοῦ Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, πρωταγωνίστησε τὰ τελευταῖα χρόνια στὶς ταινίες «The big sleep (τῆς πολιτικῆς ζωῆς)», «Farewell my lovely (σεμνότητα καὶ ταπεινότητα) καὶ «The long goodbye» (πρὸς τὰ κυβερνητικὰ καθήκοντα – ἔ, μήπως δὲν τὰ ἔχει χε…ρετήσει ἀπὸ καιρὸ καὶ περὶ ἄλλα τυρβάζεται;)», βασισμένες στὶς (σχεδόν) ὁμώνυμες νουβέλες τοῦ Ρέιμοντ Τσάντλερ, ὅθεν καὶ ἀπέσπασε δεκάδες βραβεῖα ὑποκριτικῆς. Πέρυσι, ἐπικεφαλῆς ὅλου τοῦ θιάσου, συμμετεῖχε στὸ Φεστιβὰλ Θεσσαλονίκης μὲ τὶς ταινίες του «Τὰ λαμόγια τραγουδᾶνε ἀκόμα», «Οἱ τεμπέληδές τῆς κυανῆς κοιλάδας» καὶ «Ξαφνικὸς ἔρωτας» (μὲ Μαριέττα καὶ Ἀντώναρο στοὺς κεντρικοὺς ρόλους). Λόγῳ δὲ πληθωρικῆς προσωπικότητας, τοῦ ἀπονέμεται extra καὶ τὸ βραβεῖο «ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ», μία καὶ ἐξαφανίζει τὰ πάντα: ἀπὸ ἁπλὲς συντάξεις μέχρι τὰ κρατικὰ ἐλλείμματα καὶ τὴν ἀνεργία (λέμε τώρα). Ἀπὸ κεκτημένη δὲ ταχύτητα ἐν τέλει ἐξαφάνισε ἀκόμη καὶ τὸν ἑαυτό του, καθότι ἐδῶ καὶ δυὸ χρόνια δὲν τὸν ἔχει δεῖ κανεὶς πουθενά! Ἰδανικὸς γιὰ τὸ «Πρόγραμμα Προστασίας Μαρτύρων». Τὸν ξέρουν ἄραγε στὸ FBI;
ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ «ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΟΘΟΥ»
Ἀπονέμεται παμψηφεὶ στὴ βασίλισσα τοῦ διαλόγου Μαριέττα. Καὶ ὄχι φυσικὰ πὼς τρέφουμε καμμιὰ ἐκτίμηση στὶς γνωστὲς καφροκαρεκλοκενταυρομαζώξεις τῆς ΔΟΕ καὶ τῆς ΟΛΜΕ ἢ στὶς ἀκαδημαϊκὲς μιζοσυμμορίες καὶ στὸ ὑποτιθέμενο φοιτητικὸ κίνημα (κάποτε ἦταν ἕνας τσάρος, τώρα ποῦ…), ὅμως ἀπὸ τὴν ἄλλη τέτοια μετριοπάθεια καὶ διαλλακτικότητα πραγματικὰ δὲν ξανάδαμε! Ὅσο δὲ γιὰ τὶς ἄβαλα-μαντάβαλα ἀπόψεις της περὶ ἐκπαίδευσης, αὐτὲς σὲ συνδυασμὸ μὲ ἄλλα στοιχεῖα, ὅπως ἡ ἀνυπέρβλητη κομψότητα (ἔλα νὰ πᾶμε στὸ νησί, ἡ μάνα σου, ὁ Γκωτιὲ κι ἐσύ) καὶ ἡ γοητεία (νὰ ἕνα Λόρντι, Λόλα), τὴν ἀναδεικνύουν αὐτοδικαίως ὡς τὴν «Ὡραία τοῦ Πέρα (μὰ πολὺ πέρα ὅμως)». Φυσικὰ θὰ ἦταν πολὺ πιὸ χρήσιμη στὸ Δημοσίας Τάξεως (ὅπως ἐννοεῖται κι ὁ Βύρων στὸ Παιδείας), νὰ βγαίνει μπροστὰ ἀπ’ τὰ ΜΑΤ, νὰ μαρμαρώνουν στὴ θέα της οἱ κουκουλοφόροι (τί Μέδουσα καὶ μαλακίες τώρα, ἐκεῖ νὰ δεῖτε τρόμο!). Ἐπειδὴ ξέρουμε ὅμως ὅτι οὐδεμία πρόθεση ὑπάρχει νὰ φτιάξει ἡ Παιδεία, δὲν τὸ προτείνουμε. Ἀντιθέτως, μία ποὺ ἡ χαριτόβρυτος εἶναι πλέον ἐθνικὸ κεφάλαιο, περιμένουμε ὅτι θὰ παραμείνει στὴ θέση της τουλάχιστον ὥς τὸ 2011. Ἔ, μέχρι τότε θὰ ἔχουν – πρῶτα ὁ Θεὸς – τελειώσει πιὰ κι ἄλλα 2,5 χλμ τῆς Ἐγνατίας, θὰ γίνονται πιὸ ἀπρόσκοπτα κι οἱ ἑπταήμερες, ὁπότε ποιός μᾶς πιάνει…
ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ «ΕΙΠΑΝ ΣΤΗ ΓΡΙΑ ΝΑ ΧΕΣΕΙ ΚΙ ΕΚΕΙΝΗ ΞΕΚΩΛΩΘΗΚΕ»
Ἀπονέμεται σ’ ὅλη τὴν πεφωτισμένη ὁμάδα τῶν ὑπερεπιστημόνων ἱστορικῶν, ποὺ ἐπιτέλους ἄρχισαν νὰ ξαναγράφουν τὴν Ἱστορία, σὲ πεῖσμα τῶν ἰδεοληπτικῶν νευρώσεων τῶν Ἑλληναράδων ἀφ’ ἑνὸς καὶ ἀφ’ ἑτέρου τῶν φληναφημάτων κάποιων ἀνθυποεπιστημονικῶν μειρα- κίων τοῦ παρελθόντος τύπου Σβορώνου ἢ Βακαλόπουλου (ἔ, τί εἶναι τώρα δηλαδὴ αὐτὰ τὰ παρλιακὰ μπροστὰ στὴν Κουλούρη)! Ὅμως φτάνει, ρὲ παιδιά, κάντε λίγο κράτει! Overdose πάθανε οἱ ἄλλοι οἱ ἐρίφηδες, δὲν γίνεται ἔτσι! Εἴπαμε, ἰθαγενεῖς – ξιθαγενεῖς, ἀλλὰ σὲ δαύτους ἔχουνε μείνει ἀκόμη καὶ κάποια ἀντισώματα μέσα τους, δὲν εἶναι πιὰ κι Ἀμερικανάκια νὰ τὴν καταπίνουνε μὲ τοὺς τόνους ἀμάσητη ὅλη τη σαβούρα! Λίγο – λίγο συνεπῶς καὶ μὲ ρέγουλα τὸ παραθεῖο, σὲ μικρὲς δόσεις, νὰ δρᾶ ἀργὰ καὶ σταθερά. Νά, σὰν τὸ «Νοτόριους» ἕνα πρᾶμα – ἄσε δηλαδὴ ποὺ ὁ τίτλος ταιριάζει καὶ μὲ τ’ ἀφεντικά σας (Σόρος, Σίφτερ καὶ …CIA). Ἔ, ἄντε μωρέ, ἐγὼ τώρα θὰ σᾶς τὰ λέω; Δεῖτε ντὲ καὶ λίγο Χίτσκοκ νὰ μαθαίνετε!
ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ «ΓΚΕΛ ΓΚΙΟΥΖΕΛ ΣΑΡΜΠΕΛ»
Βραβεῖον προσωποπαγές, ὁπότε περιττὸ νὰ σᾶς ποῦμε σὲ ποιὸν ἀπονέμεται. Ἔ, τί; Δὲν θὰ βραβεύσουμε δηλαδὴ τὸν πρεσβευτή μας στὴ Γιουροβύζιον; Ἰδοὺ λοιπόν, ὁ ἄνθρωπος ποὺ νίκησε τὴν Τάμτα (ἐὰν δὲν ἀπατῶμαι, μὲ τὰ πτωχὰ ἑλληνικά μου, τὸ θηλυκό τοῦ Ταμτάκος – οὐδέτερο τὸ ταμτάμ). Οἱ κακόγλωσσοι βέβαια λένε πώς ὁ ἐν λόγῳ ντύνεται σὰν καρνάβαλος, ταρακουνιέται ἐπὶ σκηνῆς σὰν νευρόσπαστη ἀδερφὴ κι ἔχει τόση σχέση μὲ τὸ τραγούδι, ὅση καὶ ἡ… ΝΔ μὲ τὴ διακυβέρνηση τῆς χώρας. Παντελῶς ἄσχετο. Ἐγὼ πάντως γιὰ τὸ μόνο ποὺ μετανιώνω, εἶναι ποὺ ἔκραζα κάποτε τὸν Ρουβά. Δὲ λέω, ζαβὸ κι ἐκεῖνο, ἀλλὰ μπροστὰ σὲ τοῦτον… Σὰν νὰ συναγωνίζονται στὸ χορὸ ὁ Νουρέγιεφ κι ὁ Φραγκίσκος Μανέλλης. Τήνελλα λοιπόν, νέε μου! Τήνελλα καὶ αἰὲν ἀριστεύειν! Ἄντε τώρα καὶ στὸ Μέγαρο Μουσικῆς! Μόνο στὸ Ἠρώδειο νὰ μὴν πᾶς, ἔ; Ὄχι τίποτ’ ἄλλο δηλαδή, ἀλλὰ θὰ μᾶς ξυπνήσει πάλι καὶ τὸ γαμῶτο γιὰ κεῖνα τὰ νήπια ποὺ γλιτώσανε ἀπ’ τὸν Ἡρώδη…
ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ «ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΠΕΡΝΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΚΑΛΕ ΔΕΝ Μ’ ΑΓΑΠΑΣ»
Βραβεῖο παρηγοριᾶς ἐπίσης προσωποπα γὲς καὶ δὴ γιωργακοπαγές, ἀπονέμεται στὸν ἀρχηγὸ τοῦ ΠΑΣΟΚ, ἐξαιτίας τῆς στεναχώριας του ποὺ δὲν τὸν ἀγαπάει ὁ ἑλληνικὸς λαός. Τί γίνεται, σοῦ λέει, ἀπὸ τὴ μία ἐγὼ ποὺ καὶ καλὸ παιδὶ εἶμαι καὶ προσπαθῶ φιλότιμα, ἀπ’ τὴν ἄλλη ὁ χοντρὸς ποὺ ὅλη μέρα κάθεται καὶ τὰ ’κανε παντοῦ μαντάρα καὶ ἀντὶ νὰ κλείνει ὅλο κι ἀνοίγει ἐκείνη ἡ ρημαδοψαλίδα. Μὰ γιατί μὲ μισοῦν οἱ ἄτιμοι; Τί τοὺς ἔκανα; Τίποτε δὲν τοὺς ἔκανες βρὲ ἀγόρι μου! Καὶ ἴσα-ἴσα, στὴν πραγματικότητα ὅλοι σὲ συμπαθοῦν! Καὶ γιὰ ὁτιδήποτε ἄλλο, ὅλοι θὰ ἔτρεχαν νὰ σὲ βοηθήσουν! Καὶ καινούργιο τσάφ-τσοὺφ θὰ σοῦ ἔφερναν καὶ Γιου-γκι-ό καὶ παπάκι γιὰ τὴ μπανιέρα καὶ καινούργια παπά, ἀλλὰ καὶ λαμπριάτικη λαμπάδα μὲ φιόγκο καὶ κάποιο ἀπ’ τὰ ἀγαπημένα σου τερατοκουκλάκια (Πόκεμον, Ἀθανα-σάκης, Μαριλίζα)! Μόνο γιὰ νὰ σὲ βγάλουνε πρωθυπουργὸ τους ἔχουν ἕνα μικρὸ πρόβλημα. Ἔ, εἴπαμε! Καλόψυχοι-καλόψυχοι, ἀλλὰ τελικὰ ἔχει καὶ ἡ φιλανθρωπία τὰ ὅρια της…
Ο ΕΞ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ
(Δυστυχῶς) ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
none
Ἐπειδὴ παράγινε τὸ κακὸ μέ τὸ βιβλίο Ἱστορίας τῆς Στ΄ Δημοτικοῦ καὶ τὶς γελοῖες ἀντιδράσεις τῶν housewives καὶ τῶν ἀλευρομαγείρων (ὡς προσφυῶς ἐλέχθη ὑπὸ ἰδεολογικῆς συνοδοιπόρου τοῦ ἐγχειρήματος), στὶς ὁποῖες δυστυχῶς συμμετεῖχαν καὶ κάτι περίεργοι δικοὶ μας (βλ. π.χ. τὸ ἐμετικὸ ἀντιδραστικὸ κείμενο ποὺ μεταξὺ ἄλλων συνυπέγραψαν ὁ ἐλεεινὸς μεγαλοεκδότης Καραῖσκος καὶ ὁ ἄθλιος πρόεδρος τῆς ΕΛΜΕ Ροδόπης Δαπέργολας), ἦρθε ἐπιτέλους ἡ ὥρα νὰ μιλήσουν καὶ οἱ εἰδικοί. Ὡς ἱστορικὸς λοιπόν, καταθέτω ἐδῶ τὴ δικὴ μου ἄποψη γιὰ τὸ βιβλίο τῆς Ρεπούση, τὴν ὁποία βεβαίως ἐπίσης ἐπικρίνω, ὄχι ὅμως γιὰ παραχαράξεις καὶ ἀποσιωπήσεις, ἀλλὰ ἁπλούστατα γιὰ φανατισμό, παρανοϊκὴ ἐμμονὴ στὴν ἑλληνικὴ Ἱστορία (ὅπως ἀποδεικνύεται καὶ ἀπὸ τὶς ὑπερβολικὰ πολλὲς σελίδες τοῦ ἐγχειριδίου) καὶ ὑπέρμετρη ἐθνικιστικὴ ὑστερία. Προτείνω συνεπῶς τὴν ἄμεση ἀπόσυρση τοῦ βιβλίου καὶ τὴν ἀντικατάστασή του ἀπὸ πολὺ πιὸ σύντομο, ποὺ νὰ καλύπτει μάλιστα ὁλόκληρη τὴν ἑλληνικὴ Ἱστορία, ὑπὸ τὴν ἑξῆς μορφή:
none
Μιά ποὺ πλησιάζει ὁ καιρὸς οἱ νέες δημοτικὲς ἀρχὲς ν’ ἀρχίσουν σιγά-σιγὰ νὰ παρουσιάζουν κάποιο ἔργο, εἴπαμε κι ἐμεῖς σήμερα νὰ βοηθήσουμε μὲ μερικὲς συμβουλές, ποὺ (ποτὲ δὲν ξέρεις) δὲν ἀποκλείεται ν’ ἀποδειχθοῦν καὶ χρήσιμες. Καὶ μπορεῖ βεβαίως νὰ τὸ θέτουμε γενικῶς, ἀλλὰ βασικὰ καταλαβαίνετε γιὰ ποιὸν ἰδιαιτέρως χτυπάει ἡ κουδούνα, ἔτσι; Καθότι ἡ Βουδαπέστη δὲν ἔχει ἀνάγκη, ἡ Θεσσαλονίκη δὲν φτιάχνει μὲ τίποτα (ἔ, ἄμα δὲν σέ…βοηθάει κιόλας), γιὰ τὸν δήμαρχο τῆς Νέας Ὑόρκης χεστήκαμε, ἒ τί μᾶς ἔμεινε; La belle Gioumoultzine, la cite irresistible! Ἰδοὺ λοιπόν:
noneἘπειδὴ στὰ προηγούμενα φῦλλα, ἀγαπητοὶ μου φίλοι, τὸ παρασοβαρέψαμε, καιρὸς γιὰ καμμιὰ σαχλαμάρα σήμερα (καὶ δὴ μὲ εἰδικῶς …διασκευασμένη ποίηση), γιὰ νὰ ξεδώσουμε καὶ λίγο. Ξεκινᾶμε πάραυτα μὲ ἕνα ἀφιέρωμα στὴν κυβέρνηση, μὲ Καββαδία καὶ ὀλίγη ἀπὸ «Χοντρό τοῦ Νότου»:
«Μέσα στὸ Μαξίμου ἀραχτός, / βλέπεις μόνο τὴ δική σου πάρτη / κι ἂς μᾶς εἶπες πρόπερσι τὸ Μάρτη / πὼς σύντομα γυρίζει ὁ τροχός. / Ἡ Ἐκπαίδευση στὰ βάθη τοῦ γκρεμοῦ / κι ἡ Μαριέττα νὰ μὴ λέει νὰ τὸ κουνήσει.. / Βρὲ μπάς στ’ ἀλήθεια καὶ τὴν ἔχεις ἀγαπήσει / σὲ μιά κρίση νεύρου…ὀπτικοῦ; / Στὴν Οἰκονομία πάλι καταχνιὰ / κι ὁ Ἀλογοσκούφης ρίχνει ζάρια, / μᾶς τὰ ἔχει σπάσει τὰ παπ…, / πήρανε καὶ οἱ τιμὲς φωτιά. / Στ’ ἄλλα τὰ ὑπουργεῖα πυρκαγιά, / μὲ καυγάδες καὶ φιλονικίες. / Χωρὶς νὰ κάνουνε τριάντα μαλ…, / μέρα δὲν περνάει οὔτε μία. / Καὶ πλακώσανε καὶ κάτι ἁρπαχτικά, / πού σοῦ ἀφῆσαν τὴ βιτρίνα λερωμένη / κι εἶπες μὲ φωνὴ ζοχαδιασμένη: / “Μὴ χέσω τοὺς κουμπάρους τοῦ Βορρᾶ”. / Μ’ ἀφοῦ ἀπόμεινες μ’ ἀντίπαλο ζαβό, / ἡ ψαλίδα τώρα ποῦ νὰ κλείσει. / Κι ἔτσι ἡ παρωδία θὰ συνεχίσει / γι’ ἄλλες δυὸ τετραετίες θαρρῶ»…
none
Σήμερα ὁ λόγος περὶ δυὸ προσφάτων «πολιτιστικῶν» συμβάντων, ποὺ μπορεῖ βεβαίως στὴν πραγματικότητα νὰ ἔχουν τόση σχέση μὲ τὸν πολιτισμό, ὅση καὶ ἡ Ν.Δ. μὲ τὴν… διακυβέρνηση τῆς χώρας, σίγουρα ὅμως τουλάχιστον προσθέτουν στὸν γελοῖο πίνακα τῆς Καθ’ Ἡμᾶς Χωματερῆς δυὸ μικρές, ἀλλὰ πάντως ἁδρὲς ἐπιπρόσθετες πινελιὲς …
Θὰ ξεκινήσω φυσικὰ μὲ τὸν «Κώδικα ντὰ Βίντσι». Καὶ ἐννοῶ κυρίως τὸ κινηματογραφικό του σουξὲ καὶ ὄχι τόσο τὸ περιεχόμενό του, τὸ ὁποῖο ἄλλωστε οὔτε στὴ δική μας εὐθύνη καταλογίζεται, ἀλλὰ οὔτε καὶ πρέπει οὕτως ἢ ἄλλως, ὅπως ἐξηγῶ ἀλλοῦ, νὰ μᾶς ἐκπλήσσει (καθότι ἁπλῶς πρόκειται γιὰ ἕνα ἀκόμη ἐπεισόδιο τῆς πολυμέτωπης ἐπίθεσης τῆς Νέας Τάξης μὲ στόχο νὰ κατασκευαστεῖ ἕνας κλωνοποιημένος homo universalis, ἐπίθεσης μπροστὰ στὴν ὁποία κανείς μας πιὰ δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ χάνει χρόνο μὲ ἀμηχανίες καὶ ἐκπλήξεις)…
noneΣήμερα ὁ λόγος περὶ δυὸ προσφάτων «πολιτιστικῶν» συμβάντων, ποὺ μπορεῖ βεβαίως στὴν πραγματικότητα νὰ ἔχουν τόση σχέση μὲ τὸν πολιτισμό, ὅση καὶ ἡ Ν.Δ. μὲ τὴν… διακυβέρνηση τῆς χώρας, σίγουρα ὅμως τουλάχιστον προσθέτουν στὸν γελοῖο πίνακα τῆς Καθ’ Ἡμᾶς Χωματερῆς δυὸ μικρές, ἀλλὰ πάντως ἁδρὲς ἐπιπρόσθετες πινελιὲς …
noneὍπως σᾶς ὑποσχεθήκαμε πρὶν ἀπὸ ἕνα μήνα, συνεχίζουμε σήμερα τὸ ἀφιέρωμά μας στὴν ἑλληνικὴ πολιτική, μὲ τὴ διαφορὰ ὅτι ἀφήνουμε πλέον τὰ μαθήματα Θετικῶν Ἐπιστημῶν καὶ περνᾶμε στὶς Θεωρητικές…
Ξεκινᾶμε μὲ Ἀρχαία Ἑλληνικὴ Γραμματεία καὶ μὲ Θουκυδίδη, τοῦ ὁποίου, ὡς γνωστόν, οἱ ἀπόψεις περὶ ἐξωτερικῆς πολιτικῆς ἀποτελοῦν πραγματικό… εὐαγγέλιο γιὰ τὶς ἑλληνικὲς κυβερνήσεις, εἰδικὰ ἀπὸ τὸ 1944 καὶ ἔκτοτε (ἀπὸ τὸ παλαιὸ ἐπίσημο «Στρατηγὲ Βάν Φλίτ, ἰδοὺ ὁ στρατός σας» ὡς τὸ νεότερο ἀνεπίσημο «Πρόεδρε Μπούς, ἰδοὺ ὁ ἑσμὸς τῶν σφουγγοκωλάριων τζουτζέδων σας», λὲς βρὲ παιδί μου καὶ δὲν πέρασε οὔτε μέρα)! Πιὸ δημοφιλὲς βεβαίως ἀπ’ ὅλα τ’ ἄλλα, τὸ θουκυδίδειο «προεπιβουλεύειν δεῖ μᾶλλον ἢ ἀντεπιβουλεύειν» – καὶ ὡς ἐκ τούτου προλαβαίνουμε πάντοτε τοὺς γείτονες καὶ τοὺς αἰφνιδιάζουμε συστηματικὰ (παραχωρώντας τοὺς ὅσα θέλουν, πρὶν κὰν ἀκόμα τὰ ζητήσουν). Ἀπίστευτα σατανικό, ἔ; Πλὴν ὅμως τοῦ Θουκυδίδη, ὑπάρχει καὶ ὁ Ἀριστοτέλης μὲ τὸ «Περὶ ἀνέμων, ὑδάτων καὶ ἄλλων μυστηρίων» (τὰ συνήθη θέματα ὁμιλίας τῶν πολιτικῶν), ἀλλὰ καὶ ὁ Πλάτων μὲ τὸ «Συμπόσιο» (ἄλλη ἀγαπημένη τοὺς συνήθεια). Καὶ ἡ ἀναζήτηση ὅμως τῆς ἀλήθειας σὲ σχέση μὲ τὸ ποιὸν τῶν περισσότερων πολιτικῶν θυμίζει πλατωνικὸ διάλογο μὲ τὴ σωκρατικὴ μαιευτικὴ μέθοδο («Ντενεκέδες ξεγάνωτοι εἰσίν»; «Σφόδρα γέ»! «Ἀμαθεῖς τὲ καὶ ἀνελλήνιστοι καὶ ἐπὶ τὴν ἁρπαχτὴν ἐστραμμένοι»; «Πῶς οὔχ»; «Ἄρα δὲ καὶ λαμογιέστατοι τῶν ἀνθρώπων»; «Πάνυ μὲν οὔν»!). Γιὰ «Ἀπολογία τοῦ Σωκράτη» μὴν ψάχνετε ὅμως, ἔ; Παρὰ τὰ κατὰ καιροὺς παχιὰ λόγια, αὐτὸν πραγματικὰ δὲν τὸν κουνάει κανεὶς (οὔτε φυσικὰ καὶ τὸν Μπόμπολα)…
none
