Κάτι λίγα ἀκόμη γιά νά τελειώνουμε μέ τίς καθεστωτικές πίπες περί Τέχνης καί “βανδαλισμοῦ” ἀπό πλευρᾶς Νίκου Παπαδόπουλου:
1) Τέχνη μέ τήν παραδοσιακή ἔννοια δέν ὑφίσταται πλέον, ἤδη ἀπό τίς ἀρχές τουλάχιστον τοῦ 20οῦ αἰώνα, ὅταν π.χ. ὁ Νταλί ὑπέγραφε μιά χέστρα καί τήν ἀνακήρυσσε σέ ἔργο Τέχνης. Ἡ νεωτερική Δύση προσπάθησε νά βάλει τήν “Τέχνη” στή θέση τῆς θρησκείας ἀλλά τό ἐγχείρημα διαλύθηκε ἀπό τήν κοινωνική ἀποσύνθεση καί τήν καλλιτεχνική πρωτοπορία, παραμένει δέ ἐν ἰσχύ μόνο στά (ἄδεια) κεφάλια τῶν διαφωτισμένων.
2) Οἱ δῆθεν φιλότεχνοι ἐπικαλοῦνται τήν ἀναφορά τῆς συγκεκριμένης ἔκθεσης μέ τή σειρά Los Caprichos τοῦ Γκόγια, μόνο πού δέν λένε ὅτι ἐκεῖνα τά ἔργα τοῦ Γκόγια σατίριζαν καί χλεύαζαν τήν ἰσπανική κοινωνία – ὄχι τά ἱερά καί τά ὅσιά της.
Comments Off
Σάν νά ἀπευθύνονται σέ ἠλιθίους, οἱ γελοῖες κομματικές συμμορίες πού διαλύουν τή χώρα μας βάλθηκαν νά λύσουν τά προβλήματα πού μόνο οἱ ἴδιοι βλέπουν. Ἔτσι, μετά τό σπρώξιμο τῆς γάτας στό νερό πού τό ἀντιμετώπισε αὐθωρεί ὁ ὑπουργός, μετά τήν φερόμενη ὡς παιδοκτόνο πού κάνανε φῦλλο καί φτερό τά βοθροκάναλα, χθές καί σήμερα εἴχαμε ἕνα μπαράζ δηλώσεων ψηφοβοσκῶν γιά τόν γάμο ὁμ(οφιλ)όφυλων καί γιά τήν δυνατότητα τεκνοθεσίας ἀπό τούς ἴδιους. Βγῆκε κοτζάμ πρωθυπουργός νά συστήσει στούς γονεῖς νά …στηρίζουν καί νά ἀγαπᾶνε τά παρεκκλίνοντα παιδιά τους, λές καί περίμεναν οἱ Ἕλληνες νά τούς πεῖ ὁ Μητσοτάκης τό αὐτονόητο! Ὁ δέ προδότης τῆς Μακεδονίας βγῆκε νά πεῖ καί γιά τεκνοθεσία ἀπό ὁμόφυλα ζευγάρια, ἀφοῦ πρέπει ὡς ἀριστερός νά λέει πράγματα πιό …προωθημένα ἀπό τόν δεξιό του συνάδελφο.
Τό πεντακομματικό φάσμα τῆς παρακμῆς μεταφέρει αὐτούσια τήν woke ἀτζέντα ἀπό τή Δύση στό ὄνομα τῆς “ἰσότητας”, μέ ὁδηγό τή θεωρία τοῦ φύλου καί στόχο τήν πλήρη ἀποδιοργάνωση τῆς κοινωνίας. Κι οὔτε ἕνας δέν τολμάει νά πεῖ πώς ὁ γάμος ἐνδιαφέρει τήν πολιτεία ὡς θεσμός πού ἀποσκοπεῖ στήν ἀνανέωση τοῦ πληθυσμοῦ, ἄρα δέν μπορεῖ παρά νά ἀφορᾶ ἄνδρα μέ γυναίκα. Ἀμέτρητοι λόγοι πού ἐρείδουν ἐπί τῆς βιολογίας, τῆς ψυχολογίας, τῆς κοινωνιολογίας, τῆς οἰκονομίας, τῆς θρησκείας, τῆς παράδοσης αὐτό στηρίξανε γιά αἰῶνες στίς στοιχειωδῶς ὀργανωμένες κοινωνίες κι ὅλοι αὐτοί ἐξακολουθοῦν νά ἰσχύουν καί σήμερα – follow the science, πού λέει καί τό καθεστώς!
Καί πᾶμε στή συμβίωση τῶν ὁμοφυλόφιλων: μά τό σύμφωνο συμβίωσης αὐτόν τόν ρόλο δέν καλεῖται νά παίξει; Γιατί πρέπει νά ὀνομαστεῖ “γάμος” μιά νομοθετημένη συμβίωση ἄλλη ἀπό τήν ἀνδρόγυνη; Κάποιοι μπορεῖ νά θέλουν νά συμβιώσουν καί 3-4 μαζί, μπορεῖ νά θέλουν νά συζήσουν μέ τό κατοικίδιό τους κτλ, αὐτά συναντῶνται πιά συχνά. Ἄν ἡ πολιτεία κρίνει πώς μιά τέτοια συμβίωση μπορεῖ νά συνοδευτεῖ καί μέ κάποια νομική “προίκα” ἄς τό κάνει νά τελειώνουμε. Γιατί ὅμως δέν τό κάνει;
Γιατί στόχος δέν εἶναι ἡ ἀποκατάσταση κάποιας ἀδικίας ἀλλά ἡ διάλυση τῆς νόρμας. Αὐτός εἶναι ὁ πολιτικός στόχος τοῦ γνωστοῦ πολύχρωμου κινήματος πού διαρκῶς προκαλεῖ τήν κοινή λογική, τήν στοιχειώδη αἰσθητική, συχνά καί τήν δημόσια αἰδώ, δῆθεν πολεμώντας τά στερεότυπα. Σήμερα κανένας δέν σοκάρεται οὔτε ἀπό τήν ὀμοφυλοφιλία οὔτε ἀπό τήν ὅποια σεξουαλική προτίμηση. Διατηρεῖ ὅμως σαφῶς τό δικαίωμα νά ξεχωρίζει τήν κανονικότητα ἀπό τήν παρέκκλιση καί νά ἀπαιτεῖ τό ἴδιο νά συμβαίνει καί στόν δημόσιο βίο τῆς πατρίδας μας.
Comments Off
…Ξεκινοῦσε ἡ τελευταία φάση τοῦ ΝΑΤΟϊκοῦ ἐγκλήματος στή Γιουγκοσλαβία. Οἱ κτηνώδεις βομβαρδισμοί κατά τῶν Σέρβων πού κράτησαν 78 μέρες, δῆθεν γιά νά σώσουν τούς Ἀλβανούς τοῦ Κοσσυφοπεδίου ἀπό “γενοκτονία”. Στήν πραγματικότητα γιά νά διαλύσουν ἕνα κυρίαρχο κράτος καί νά τό ὑποδουλώσουν οἰκονομικά καί γεωπολιτικά.
Ἡ σημερινή Σερβία δείχνει ὅτι ἡ τότε ἡρωική ἀντίστασή της, ἄσχετα πού δέν ὑπερίσχυσε τῶν ἐπιδρομέων, ἔφερε καρπούς. Ἡ χώρα δέν συνετρίβη, δέν ὑποτάχτηκε κι ἐξακολουθεῖ νά παλεύει γιά τό μέλλον της μέ ἀξιοπρέπεια.
Comments Off
Ἡ τρέχουσα συγκυρία μέ τή ρωσική στρατιωτική ἐπέμβαση στήν Οὐκρανία ἴσως δέν προσφέρεται γιά νηφάλιες προσεγγίσεις στό θέμα τῶν ἑλληνορωσικῶν σχέσεων. Ὅμως ἀκριβῶς γιαυτό εἶναι ἀναγκαῖο νά καταφύγουμε στήν κοινή λογική καί στίς θεμέλιες γνώσεις πού θά παραμερίσουν τό ἀποπλανητικό συναίσθημα τῶν πολλῶν καί τήν ἐλεεινή προπαγάνδα τῶν λίγων. Πάντοτε, βεβαίως, μέ πρῶτο κινοῦν τήν ἀνάγκη τῆς συλλογικῆς μας ἐπιβίωσης (γιατί αὐτό εἶναι πλέον πού διακυβεύεται) καί μέ γνώμονα τήν ἀλήθεια – ὅσο μποροῦμε νά τήν προσεγγίσουμε.
Read the rest of this entry…
Comments Off
Ἄν ὑπάρχει ἕνα θέμα πού νά ἀποτυπώνει τήν πραγματικότητα τῶν σχέσεών μας μέ τή Γερμανία, αὐτό εἶναι οἱ ἐπανορθώσεις πού μᾶς ὀφείλει ἀπό τά χρόνια τῆς Κατοχῆς. Ἐκεῖ βλέπουμε τόσο τήν ὑπεροψία μέ τήν ὁποία τό Βερολῖνο ἀντιμετωπίζει (καί) αὐτό τό ζήτημα, ὅσο καί τήν ψοφοδεή κατά κανόνα διαχείρισή του ἀπό τήν Ἀθήνα.
