Τα ξημερώματα της 17ης Απριλίου περί τις 4.00 εκδηλώθηκε φωτιά στο τέμενος του Γενιτζέ πίσω από το κεντρικό πάρκο της Κομοτηνής. Η φωτιά κατέστρεψε τον πρόσθετο προθάλαμο του τζαμιού, όπου οι προσερχόμενοι αφήνουν τα παπούτσια τους και ευτυχώς είδε τον καπνό διερχόμενος περίοικος και ειδοποίησε τις Αρχές, με αποτέλεσμα να επέμβει γρήγορα η Πυροσβεστική και να αποτρέψει την επέκταση της φωτιάς στο ίδιο το τέμενος ή στο παρακείμενο 3ο μειονοτικό σχολείο της πόλης. Πόρισμα ακόμη δεν δόθηκε από την Πυροσβεστική αλλά αν είναι εμπρησμός, φαίνεται κραυγαλέα περίπτωση προβοκάτσιας. Δεν είναι μόνο που δεν υπάρχει κανένας χριστιανός στην περιοχή που θα ήθελε ή θα τολμούσε να βλάψει ένα τζαμί. Είναι κι ότι οι δράστες λίγο παραπέρα κατέστρεψαν τα μικρά κυπαρίσσια που είχαν φυτευτεί πίσω από το μετζίτ επί της οδού Αδριανουπόλεως, πριν το Αλάν Κογιού. Σε έναν χώρο που κανείς άσχετος δεν θα μπορούσε να γνωρίζει ότι ανήκει στην βακουφική επιτροπή. Αυτή η κίνηση δείχνει πιθανώς ότι η φωτιά στο τζαμί είναι αφενός ηθελημένη ενέργεια (κι όχι ατύχημα) και αφετέρου προβοκάτσια. Καθώς μάλιστα πλησιάζει το συνέδριο της FUEN (Ομοσπονδία Εθνικών Μειονοτήτων Ευρώπης) που θα το φιλοξενήσουν οι επαγγελματίες Τούρκοι στην Κομοτηνή (13-17 Μαΐου 2015), κάτι τέτοιο το χρειάζονταν επειγόντως – τι θα λέγαν στους ανθρώπους; Για ποιο πράγμα να μας κατηγορούσαν; Τώρα λοιπόν έχουν και μάλιστα πρόσφατο! Θυμίζουμε την ανάλογη περίπτωση με τον εμπρησμό του τεμένους της Γλαύκης το 1999, που είχε “συμπέσει” με την άφιξη δύο απεσταλμένων του Συμβουλίου της Ευρώπης στη Θράκη. Ευτυχώς σε εκείνην την περίπτωση βρέθηκε ο δράστης (Αζίζ Αχμέτ) και αποκαλύφθηκε η μεθόδευση των τουρκοπρακτόρων. Άραγε θα συλληφθούν οι δράστες αυτή τη φορά;

Ἡ εἴδηση χάθηκε μέσα στόν ὀρυμαγδό τῶν παρόμοιων «ἀποβάσεων» ἑκατοντάδων λαθρομεταναστῶν νοτιότερα: ἄλλοι τριάντα ἀλλοδαποί ἐντοπίστηκαν στήν Ἁγία Παρασκευή τῆς Σαμοθράκης ἀπό στελέχη τῆς οἰκείας Λιμενικῆς Ἀρχῆς καί συνελήφθησαν καθώς «δέν εἶχαν τά νόμιμα ταξιδιωτικά ἔγγραφα». Ἀκολουθεῖ ἡ προανάκριση καί ὅλα τά γνωστά τυπικά γιά νά καταλήξουν κι αὐτοί οἱ τριάντα μαζί μέ τίς ἑκατοντάδες χιλιάδες ἄλλων κάπου στήν Ἀθήνα.
Σέ μία ἄλλη εἴδηση διαβάζουμε πώς μιά ἑλληνική ἑταιρεία προηγμένης τεχνολογίας ἠλεκτροοπτικῶν («Θέων Αἰσθητῆρες») ἀνακοίνωσε ὅτι κέρδισε τρεῖς νέους διεθνεῖς διαγωνισμούς σέ Ἰαπωνία, Περού καί Φιλιππῖνες καθώς καί ἕνα νέο μεγάλο συμβόλαιο τεχνικῆς ὑποστήριξης μέ τά Ἡνωμένα Ἀραβικά Ἐμιρᾶτα! Καί τί πουλάει; συστήματα σκόπευσης, νυκτερινές διόπτρες, ψηφιακές κάμερες κτλ. Ὅ,τι δηλαδή θά μποροῦσε νά χρησιμοποιήσει ἡ χώρα μας γιά τήν ἐπιτήρηση τῶν μικρασιατικῶν ἀκτῶν καί τίς κινήσεις τῶν λαθροδιακινητῶν! Ἀντιθέτως, ἐμεῖς ἐπιλέξαμε ἀπό τό περασμένο καλοκαίρι νά βγάζουμε στό ΒΑ Αἰγαῖο γιά περιπολίες ἕνα (ἀριθμός: 1) σκάφος τοῦ πολεμικοῦ Ναυτικοῦ, μέ ἄπειρα ἔξοδα καί μηδενικό ἀποτέλεσμα. Στέλνουμε δηλαδή μιά κανονιοφόρο τῶν 45 τόννων – χωρίς κἄν θερμικές κάμερες ἐπάνω! – νά ξοδεύει 7.000 εὐρώ μόνο σέ καύσιμα τό 12ωρο, γιά νά βολτάρει μεταξύ Λέσβου-Λήμνου-Σαμοθράκης, μήπως καί πέσει πάνω σέ κάποιο σκάφος μέ λαθρομετανάστες. Καθώς μάλιστα ὁ καθένας μπορεῖ νά δεῖ τόν ἀπόπλου ἀπό τά δυό λιμάνια πού χρησιμοποιοῦνται, τό προφανές εἶναι ὅτι εἰδοποιοῦνται οἱ «ἐνδιαφερόμενοι» τῆς ἀπέναντι ἀκτῆς καί ἀναβάλουν κάθε προγραμματισμένη κίνηση.
Πῶς λοιπόν ἐλπίζουμε νά φρενάρουμε τό κῦμα τῆς λαθροεισβολῆς στήν πατρίδα μας, πού (μέ τήν μεσανατολική φωτιά νά συνεχίζεται) θά ἐπιταθεῖ στούς ἐρχόμενους μῆνες τοῦ καλοκαιριοῦ; Χρειάστηκαν 20 ὁλόκληρα χρόνια γιά νά ξεπεράσουμε τίς ἀερολογικές ἰδεοληψίες καί νά κατασκευάσουμε ἕναν φράχτη στόν Ἕβρο, τώρα πόσα χρόνια θά χρειαστοῦμε γιά νά ἀνακαλύψουμε τήν ἀξία ἑνός πλέγματος μέ θερμικές κάμερες καί ραντάρ βραχέος βεληνεκοῦς γιά μικρά στίγματα στίς ἀνατολικές ἀκτές τῶν νησιῶν μας; Δέν μᾶς ἐνδιαφέρει νά ἔχουμε εἰκόνα σέ πραγματικό χρόνο καί τήν ἑπόμενη δυνατότητα ἀποτροπῆς πρίν ἀκόμη ξεκινήσει ὁ Τοῦρκος διακινητής; Δέν μᾶς συμφέρει ἡ προμήθεια σύγχρονου ἐξοπλισμοῦ καί μάλιστα ἀπό ἑλληνικά χέρια; Μπορεῖ ὁ κάθε Δρίτσας καί ἡ κάθε Δρίτσαινα νά διαγράφει ἀπό τόν χάρτη τά σύνορά μας; Πότε θά φέρουμε τήν Τουρκία – πού συνδράμει τούς τζιχαντιστές, κονομάει ἀπό τό δουλεμπόριο καί μᾶς καταστρέφει φορτώνοντάς μας τούς ἀθώους ἀμάχους – πρό τῶν ἐγκληματικῶν εὐθυνῶν της;

Νομίζουμε πώς ἔχει μιάν ἀξία νά δεῖ κανείς μερικά στοιχεῖα γιά τό Μπαγκλαντές καί τόν πρόστυχο ρόλο τῶν ΜΚΟ ἐκεῖ. Σημειώνουμε ὅτι τό Μπαγκλαντές ἔχει περισσότερους ἐργάτες ἐκτός τῶν συνόρων παρά ἐντός, τά ἐμβάσματα τῶν μεταναστῶν εἶναι ἡ μεγαλύτερη πηγή συναλλάγματος γιά τή χώρα καί συνεχίζει νά ἐπιβιώνει μόνο χάρη στήν θηριώδη παραοικονομία. Θυμίζουμε ἐπίσης ὅτι τό 2006 εἶχε πάρει Νόμπελ Εἰρήνης ὁ «τραπεζίτης τῶν φτωχῶν» Μωχάμεντ Γιουνούς καί ἡ Grameen, ἡ Τράπεζα πού εἶχε ἱδρύσει καί στηριζόταν ἀπό μεγάλες ΜΚΟ ὡς ἐναλλακτική, ὑποτίθεται, τῶν νεοφιλελεύθερων πολιτικῶν τῆς Παγκόσμιας Τράπεζας ἡ ὁποία ἁλώνιζε. Συνεργάτης – πάντοτε – τῆς Π.Τ. ἡ τοπική μαφία καί κάποιοι βαρῶνοι πού καταλήστευσαν τόν δημόσιο πλοῦτο, ὅπως ὁ μεγαλύτερος ἐπιχειρηματικός ὅμιλος τῆς χώρας, πού παρότι φαλήρισε τήν μεγαλύτερη τράπεζά της, ὁ ἰδιοκτήτης του παραμένει οἰκονομικός σύμβουλος τοῦ πρωθυπουργοῦ! Ἕνα ἄλλο πολυπροβεβλημένο παράδειγμα τοπικῆς ΜΚΟ (πού ὅμως ἔγινε ἤδη παγκόσμια, μέ δράση σέ 10 χῶρες τῆς Ἀσίας καί τῆς Ἀφρικῆς) εἶναι ἡ ἀναπτυξιακή BRAC τοῦ Fazle Hasan Abed πού ἀπασχολεῖ 100.000 ἐργαζόμενους στήν Ὑγεία, στήν ἐκπαίδευση, στήν παραγωγή κτλ. Νεότερη ΜΚΟ εἶναι ἡ ΦΙΛΙΑ, πού παρέχει βασική ἐκπαίδευση καί ὑγεία ἀλλά καί ἐμπλέκεται σέ κάθε «ἀναπτυξιακό» θέμα.

Ποιός ἦταν λοιπόν ὁ ρόλος τῶν ΜΚΟ στό Μπαγκλαντές; Οἱ μεγαλύτερες ἔγιναν συνεργάτες τοῦ συστήματος, χωρίς καμμία φιλοδοξία ἀνατροπῆς του, καί οἱ μικρότερες ἔγιναν ὑπεργολάβοι τῶν μεγάλων. Παράλληλα μέ τίς τράπεζες τῶν μικροχρηματοδοτήσεων ἀνέλαβαν κοινωνικά πρότζεκτ πού «θά ἄμβλυναν τίς ἀνισότητες». Πελάτες ἦταν οἱ ξερριζωμένοι χωρικοί πού γίνανε ἀπελπισμένοι ἐργάτες καί χρειάζονταν μικροδάνεια (σήμερα 200.000.000 ἄνθρωποι ἔχουν πάρει 90 δισ. δάνεια παγκοσμίως), τά ὁποῖα ὅμως σέ μεγάλο ποσοστό οἱ δανειολῆπτες δέν μποροῦν πιά νά ξεχρεώσουν ἤ ξεχρεώνουν πουλώντας ἀκόμη καί ὄργανά τους. Ἤδη ἡ Grameen ἔχει ἐξελιχθεῖ σέ γιγάντιο συνεργάτη τῶν πολυεθνικῶν σέ διάφορους τομεῖς (Grameen Phone, Grameen Telecom, Grameen DANONE Food, Grameen Veolia Water Ltd…) καί ὁ ρόλος της στίς ἰδιωτικοποιήσεις εἶναι ἀρνητικός. Τέλος, παρά τά πανηγύρια γιά τήν ἀνάπτυξη τοῦ Μπαγκλαντές (6% ἐτησίως), ἡ χώρα παραμένει ἐνδεής, μέ διπλάσια φτώχεια ἀπό ἐκείνην τοῦ …Πακιστάν, ἀφοῦ τό 76% τοῦ πληθυσμοῦ ζεῖ μέ λιγότερα ἀπό 2 δολάρια τή μέρα. Τό Μπαγκλαντές λοιπόν ἀποτελεῖ τό καλύτερο παράδειγμα τοῦ τί σημαίνει ἡ λειτουργία τῶν ΜΚΟ καί τῶν συναφῶν «ἐναλλακτικῶν» πρωτοβουλιῶν πού δέν ἀμφισβητοῦν τόν ληστρικό χαρακτήρα τοῦ συστήματος καί τελικά τόν ὑπηρετοῦν. Παράλληλα ἡ διαρροή τοῦ ἐργατικοῦ του δυναμικοῦ, ἐξαιτίας τῶν νεοταξίτικων πολιτικῶν, γεννᾶ τά προβλήματα στίς χῶρες (ἀκούσιας) ὑποδοχῆς πού τά βαφτίζουν «ρατσιστικά» καί τά ἀναλαμβάνουν ἄλλες ΜΚΟ ἐκεῖ, μέ στόχο τήν ἰσοπέδωση κάθε ἀντίστασης παντοῦ ἀνά τόν κόσμο.

Πρίν πέντε χρόνια ξερνούσαμε (κυρίως) μέ τό ΠαΣοΚ – τότε τοῦ ΓΑΠ. Ἦταν ὅ,τι πιό ἄθλιο, γελοῖο καί ἀνθελληνικό κυκλοφοροῦσε στή χώρα, ἐνσάρκωνε τήν προστυχιά καί τόν δωσιλογισμό τοῦ ἀπό δεκαετίες ἐγκατεστημένου συστήματος (παρα)εξουσίας στήν Ἑλλάδα. Εἴδαμε καί πάθαμε γιά νά ξεφορτωθοῦμε τό σκυλολόι τοῦ κάφρου – ἀφοῦ βέβαια πρῶτα διαγούμισε τήν πατρίδα μας σάν κεντροαριστερός Μπραΐμης, πετώντας την τελικά στόν λάκκο μέ τά μνημόνια. Τύχῃ ἀγαθῆ, φαίνεται πώς πολιτικά ὅπου νἄναι ψοφάει…

Μετά, ὅταν τά λάφυρα ἄρχισαν νά σπανίζουν, ὁ διαπλεκόμενος χῶρος ἔδειχνε νά χρειάζεται ἐφεδρεῖες καί ἀνανέωση – τό λές καί καμουφλάζ – καί τή σκυτάλη πῆρε ἡ ΔΗΜΑΡ. Τόσο σέ τοπικό, ὅσο καί σέ κεντρικό ἐπίπεδο, ἀπεδείχθη ἀντάξια τῆς πράσινης λοιμικῆς, μέ στελέχη πού κραύγαζαν τίς ἴδιες ἀξίες τοῦ διαδρομισμοῦ, τῆς ἑλληνοφοβίας κτλ – ἔστω κι ἄν δέν τούς δόθηκε ἡ ἐπαρκής εὐκαιρία νά μᾶς τίς κάνουν πράξη. Ἀφοῦ τίς ἐξέμεσαν στά μοῦτρα μας γιά μερικά χρονάκια, οἱ πρόσφατες ἐκλογές μᾶς ἀπάλλαξαν κι ἀπό τή σπείρα ἐκείνη.
Σήμερα πλέον τόν ἴδιο κίναιδο ρόλο ἔχει ἀναλάβει τό Ποτάμι. Δύσκολα βρίσκεις ἀνακοίνωσή του πού νά μπορεῖ νά ἀπαντηθεῖ μέ κάτι εὐγενέστερο ἀπό βρισιές τύπου Καραϊσκάκη, ἐνῶ κοιτώντας καί τίς θέσεις του ἀπορεῖς, «ποιός νοήμων ὀργανισμός εἶναι δυνατόν νά παρακινηθεῖ εἰλικρινῶς νά ἀκολουθήσει;» – ἐρώτημα πού ἀναδύεται αὐθορμήτως καί ἄν ἀτενίσεις τό κεντρικό του πρόσωπο. Βεβαίως στή σημερινή συγκυρία ὁ κίνδυνος πού ἀντιπροσωπεύει μοιάζει περιορισμένος ἀλλά καί μόνη ἡ παρουσία του δηλώνει κάτι ἀξιοσημείωτο: ὑπάρχει στή ρημαγμένη χώρα μας ἕνα σταθερό ποσοστό πολιτικά ἀναλφάβητων καταναλωτῶν, μέ κεντροαριστερή νεύρωση, ἕτοιμων νά ἀνεμίσουν τή σημαία τοῦ ἐξανδραποδισμοῦ μας ἀπό τήν νεοταξίτικη ὀρδή, μέ ὅποιο ὄχημα κι ἄν αὐτή ἐπιδράμει.

Παρακολουθοῦμε χρόνια τώρα τήν προσπάθεια τοπικῶν παραγόντων τῆς περιοχῆς μας γιά κατάργηση τῆς βίζας σέ Τούρκους πολίτες ὅταν πρόκειται γιά ὀλιγοήμερες ἐπισκέψεις, ἤ γιά τήν ἁπλούστευση τῆς σχετικῆς διαδικασίας. Τελευταίως βλέπουμε ὅτι Τζιτζικώστας καί Παυλίδης, οἱ «γαλάζιοι» περιφερειάρχες Κεντρικῆς Μακεδονίας καί Ἀνατολικῆς Μακεδονίας – Θράκης, ἑνώσανε τίς προσπάθειές τους γιά τόν ἴδιο σκοπό: νά ἁπλοποιηθεῖ ἡ διαδικασία ἔκδοσης βίζας τῶν Τούρκων ἐπισκεπτῶν καί νά δίδεται κατευθείαν ἀπό τόν μεθοριακό σταθμό τῶν Κήπων τοῦ Ἕβρου. 

Δέν θά ἀρνηθοῦμε ὅτι πράγματι αὐτό μπορεῖ νά τονώσει τήν τουριστική ροή πρός τή Βόρειο Ἑλλάδα. Πάντως τό πρόβλημα δέν εἶναι ἡ βούληση τῆς ἑκάστοτε Κυβέρνησης ἀλλά ἀφορᾶ τή Συνθήκη Σένγκεν. Ἐν πάσῃ περιπτώσει, ἀπευθύνουμε ἔκκληση πρός τήν ἑλληνική Κυβέρνηση: σέ περίπτωση πού θά συναινέσει γιά τήν ἐξέλιξη αὐτή, ΟΦΕΙΛΕΙ νά τήν συνδυάσει μέ τήν ἐπαναφορά τῆς βίζας γιά τά πράσινα διαβατήρια τῆς Τουρκίας ἤ τουλάχιστον μέ τήν ἐξομοίωσή τους μέ τά κοινά μπλέ. Τό γράψαμε κι ἄλλοτε, ἦταν ἕνα ἀπό τά ἐγκλήματα τοῦ ΓΑΠ σέ βάρος τῆς πατρίδας μας, καθώς τό 2010 μέ μία ἀπό τίς 21 συμφωνίες πού ὑπέγραψε στό πλαίσιο τοῦ Ἑλληνοτουρκικοῦ Ἀνωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας κατήργησε τή βίζα γιά τά εἰδικά διαβατήρια 800.000 ἀξιωματούχων τῆς γείτονος (πράσινο διαβατήριο παίρνουν δήμαρχοι, πρώην βουλευτές, ἐκπαιδευτικοί, ἀνώτεροι δημόσιοι – κρατικοί ὑπάλληλοι ἐν ἐνεργείᾳ ἤ καί συνταξιοῦχοι κτλ). Σημειωτέον πώς, πέραν τοῦ προφανοῦς πληθωρισμοῦ, καταζητούμενοι ἐγκληματίες ἔχουν βρεθεῖ στό παρελθόν νά κατέχουν πράσινο διαβατήριο ἀλλά καί 90.000 Τοῦρκοι μέ καταγωγή ἀπό τή Θράκη ἔχουν ἐπίσης πράσινο διαβατήριο! Ἀπό τότε λοιπόν πήξαμε στούς πράκτορες κάθε θέσης πού μᾶς ἔρχονται κάθε τόσο – καί ὄχι πάντως γιά …τουρισμό. Κάτοχοι ὑπηρεσιακῶν διαβατηρίων ἀπό χῶρες παραδοσιακά φιλικές, ὅπως ἡ Ρωσία, ἡ Μολδαβία, ἡ Ἀρμενία χρειάζονται θεώρηση ἀλλά οἱ Τοῦρκοι παρακρατικοί ὄχι!
Πρίν 5 χρόνια τά φιλότουρκα κνώδαλα τῆς Ἀθήνας εἶχαν πεῖ πώς «ἔτσι προέβλεπε ἡ Συνθήκη Σένγκεν». Ἐμεῖς ξέρουμε πόσο ἄλλαξε ἔκτοτε στό κλῖμα τῆς ΕΕ ἀλλά καί τί ἀπαιτεῖ ὁ ἀγώνας γιά τήν ἐπιβίωση τῆς χώρας μας. Εἶναι καιρός νά ἐπαναφέρουμε τή λογική στόν τόπο της καί αὐτή ἡ Κυβέρνηση καί ὁ ὑπουργός μας τῶν Ἐξωτερικῶν ἔδειξαν ὥς τώρα πώς τήν διαθέτουν.

Ἡ Εὐρώπη ἔχει νά αὐτοπαινεύεται γιά τήν ἐλευθερία λόγου τῶν κοινωνιῶν της καί ἰδίως στά Πανεπιστήμιά της. Αὐτό βεβαίως ὅλοι οἱ ἀναγνῶστες μας ξέρουν ὅτι εἶναι μία φούσκα καί ὅτι ὑπάρχει παντοῦ τό φίμωτρο τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας καί τῆς κυρίαρχης ἀτζέντας. Κλασικό δέ παράδειγμα ἀποτελεῖ τό ἑβραϊκό ταμπού: κανείς δέν τολμᾶ νά θίξει τόν «περιούσιο», ἀκόμη κι ὅταν αὐτός ἐγκληματεῖ ἐνώπιον ὅλης τῆς ἀνθρωπότητας. Οἱ μόνοι πού ἀκόμη διαθέτουν μία σχετική ἐλευθερία τέτοιας γνώμης εἶναι οἱ …ἑβραϊκῆς καταγωγῆς ἀντισιωνιστές. Καί πρός ἐπίρρωσιν τῶν ἀνωτέρω, ἰδού τό τελευταῖο παράδειγμα ἀπό τήν γειτονική μας Ἰταλία:

Read the rest of this entry…

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ECRI), δημοσίευσε στις 24/2/2015 την έκθεσή της για την Ελλάδα. Εκεί, κι έχοντας εξετάσει επί τόπου όλα τα γνωστά αιτήματα της Άγκυρας για τη Θράκη, γίνονται κάποιες μάλλον γενικόλογες συστάσεις για διάλογο, επανεξέταση ορισμένων κρατικών πολιτικών κτλ και δεν περιέχεται κάποια σοβαρή μομφή κατά της χώρας μας. 

Οπότε τι να κάνει κι ο αρχιπράκτορας της «Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δ. Θράκης», ο κύριος Χαλίτ Χαμπίμπογλου (2ος εξ αριστερών στη φωτό); Θα συντάξει, λέει, αυτός μια δική του έκθεση, πολύ πιο ωραία, όπως άλλωστε κάνει τα τελευταία χρόνια και με τις εκθέσεις του Στέητ Ντηπάρτμεντ που πια δεν τον ικανοποιούν.

Ναι αλλά μετά από κάποια ηλικία αυτό είναι πια πρόβλημα…

Στην τουρκική ιστοσελίδα Haberler.com (7/3/2015) διαβάσαμε πως ο πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Κων/πολης Ουμίτ Κοτζασακάλ δήλωσε ότι «ελληνικές σημαίες κυματίζουν σε νησιά της Σμύρνης» και αναφέρθηκε σε 16 νησιά σε απόσταση 3 μιλίων από την μικρασιατική ακτή με τα τουρκικά τους ονόματα: Koyun, Venedik, Hurşit (δίπλα στους Φούρνους), Eşek (Αγαθονήσι), Nergizçik (Αρκοί), Keçi, Sakarca, Koçbaba (Γίδα, Γυαλί, Λέβιθα), Ardıç, τα οποία όλα «είχαν καταληφθεί από τους προγόνους» του.
Μετά θυμηθήκαμε πως κάπου τον ξέρουμε αυτόν. Εκτός του ότι τον Οκτώβριο επανεξελέγη πρόεδρος (για 3η φορά) στον δικηγορικό σύλλογο της Πόλης (είναι ο μεγαλύτερος του κόσμου με 34.000 μέλη!), είναι αυτός που πηγαινοερχόταν σε Ξάνθη και Κομοτηνή, συνεργαζόμενος όχι μόνο με τα αλυτρωτικά σωματεία των επαγγελματιών Τούρκων αλλά και με τους τοπικούς δικηγορικούς συλλόγους (οι Ξανθιώτες τον επισκέφθηκαν και στην Πόλη!) Εκείνος ερχόμενος εδώ φυσικά συναντάει τα φανατικότερα στοιχεία (τουρκομουφτήδες, DEB κτλ, βλ. και την παρακάτω φωτό του 2012 στην Κομοτηνή).
Αν δεν βγάλεις ερυθρό δελτίο για ένα τέτοιο επώνυμο φασισταριό, μπας και μάθει τι σημαίνει εθνική κυριαρχία και έννομη τάξη, για ποιον θα βγάλεις;

Η Ορθοδοξία για μας τους Έλληνες είν’ ένας απ’ τους κύριους άξονες της εθνικής μας παράδοσης εδώ και αιώνες• είτε μας αρέσει, είτε όχι. Πολιτική στις μέρες μας, είν’ ο μοχλός που προσπαθεί να κινήσει, να διοικήσει, να οργανώσει ένα κράτος• ακόμα κι αν μιλάμε για οποιαδήποτε τριτοκοσμική μπανανία.

Αμέσως-αμέσως δημιουργείται κάποια σκιά. Διαγράφονται δυο σημεία του ορίζοντα• Ανατολή-Δύση. Αν κοιτάξουμε βαθύτερα -όσο κι αν κάποιοι διαφωνούν- θα δούμε πως αυτοί οι δυο πόλοι συγκρούονται: Είναι η σύγκρουση της Ορθόδοξης Ανατολικής Ελληνικής παράδοσης και η αναπόφευκτη ανάγκη οργάνωσης σύγχρονου πολιτικού βίου. (Μην ξεχνάμε πως μιλούμε για τις αρχές του 19ου αιώνα, όπου αρχίσαμε να φτιάνουμε κράτος πάνω σε καλούπια Δυτικά και ν’ απομακρύνουμε -ή έτσι νομίζουμε!- την Τουρκική απειλή, ελπίζοντας ν’ αυγατίσουμε, να πολύνουμε και να ελευθερώσουμε κι άλλα ελληνικά εδάφη με τη βοήθεια των διαφόρων ‘φιλελλήνων’ που ανοίγουν δρόμους και μας οργανώνουν…)

Read the rest of this entry…

                Η οικονομική ιστορία της Ελλάδας είναι η ιστορία των δανείων της. Από το 1824, με τα δάνεια της Ελληνικής Επανάστασης, μέχρι σήμερα, η χώρα διαρκώς εξαρτάται από χρέη, τα οποία μάλιστα συνδέονται με όλα τα σημαντικά γεγονότα της ελληνικής ιστορίας. Τα δάνεια της περιόδου 1879-1893 είναι διαφωτιστικά για την όλη αρρωστημένη κατάσταση: το ελληνικό δημόσιο είχε χρεωθεί 640 εκατομμύρια φράγκα έναντι πραγματικού ποσού 464 εκατομμυρίων· από αυτά εισέπραξε τα 348 εκατομμύρια και, ενώ μέχρι το φθινόπωρο του 1893 είχε επιστρέψει 367,7 εκατομμύρια, δηλαδή 20 εκατομμύρια περισσότερα απ’ όσα πραγματικά είχε λάβει, εξακολουθούσε να χρωστά 556,8 εκατομμύρια! Η εξάρτηση της χώρας από χρέη συγκαλύπτεται επιμελώς, επισημαίνει ο Γιάννης Σιάτρας στο βιβλίο του «Οι ζημιές μας κέρδη τους», ώστε να μη γίνεται αντιληπτό από τους Έλληνες ότι ζουν σε ένα ανελεύθερο κράτος, με κυβερνήσεις-ανδρείκελα των ξένων δυνάμεων.

Read the rest of this entry…