Πᾶμε λοιπόν γιά ἐκλογές. Τό γαλαζοπράσινο πολιτικό καθεστώς ἔχασε τή μάχη τῆς Προεδρίας καί ὁδηγεῖται – ἑκόν ἄκον – στίς κάλπες ὅπου τό ἀναμένει ἡ ἥττα. Εἶναι ὅμως αὐτός λόγος γιά νά πανηγυρίσουμε ἤ ἔστω γιά νά αἰσιοδοξοῦμε;
Ἡ γνώμη μας εἶναι πώς ναί, πρέπει νά δοῦμε τίς δυνατότητες πού ἐνδεχομένως θά προσφέρει μιά νέα κατάσταση, μέ τόν Σύριζα στήν Κυβέρνηση. Ἐννοεῖται πώς αὐτό τό λέμε χωρίς καμμία ψευδαίσθηση γιά τίς δυνατότητες καί τίς ἀντιλήψεις τοῦ συγκεκριμένου χώρου, γιά τίς ἀντικειμενικές συνθῆκες λαϊκῆς ἀποχαύνωσης καί πελωρίων προβλημάτων πού θά κληθεῖ νά ἀντιμετωπίσει, γιά τό ἀρνητικό διεθνές κλῖμα ἔναντι τῆς χώρας μας. Ὑπάρχουν ὅμως καί λόγοι πού στηρίζουν μιά κάποιαν αἰσιοδοξία.

Read the rest of this entry…

 Μάριος Ευρυβιάδης  

Πρόλογος και μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού 

Με τον ανωτέρω τίτλο η διεθνούς εμβέλειας και επιρροής ισραηλινή εφημερίδα Τζερούζαλεμ Ποστ δημοσιεύει ανατομική παρουσίαση της τουρκικής πολιτικής στο Κυπριακό και στο διεθνές πεδίο, από τον καθηγητή διεθνών σχέσεων κ. Μάριο Ευρυβιάδη, σε ένα άρθρο-πρότυπο σημαντικής προσφοράς στην αντιμετώπιση της φιλοτουρκικής προπαγάνδας και τη διεθνή ενημέρωση, για τις δόλιες μεθόδους που μετέρχεται η ΄Αγκυρα στην εφαρμογή των υπερφίαλων «αυτοκρατορικών» σχεδίων της, σε βάρος μικρών γειτόνων αλλά και μεγάλων «συμμάχων»

Πέραν της αντικειμενικής ποιότητας ενός πολιτικά και ψυχολογικά ευστοχότατου κειμένου, σε εξαιρετικά αγγλικά, ως προσφοράς στον αγώνα επηρεασμού της διεθνούς κοινής γνώμης, στην αξία του φυσικά προσμετράται το γεγονός ότι αποτελεί μια πρωτοβουλία-έκπληξη στην περίπτωση ενός έθνους που έχει συνθηκολογήσει στον ρόλο άφωνου υποκειμένου πάσης έξωθεν αυθαιρεσίας και κακοποίησης, με περίπου μαζοχιστική παθητικότητα.

Δεν χωρεί αμφιβολία ότι ελλαδικά και κυπριακά ονόματα με δυνατότητα προσπέλασης σε διεθνή μέσα ενημέρωσης και ιδιαίτερα προσωπικότητες της εθνικής ομογένειας με διεθνή απήχηση  –ορισμένοι των οποίων είναι πολυγραφότατοι στην ελληνική γλώσσα -  εάν είχαν πράξει ανάλογα στο παρελθόν (ή εάν εμπνευσθούν έστω και τώρα από το προκείμενο πρότυπο) οι υποθέσεις του ελληνικού έθνους θα είχαν καλύτερη τύχη.

Read the rest of this entry…

Καλά γιά τούς ἄλλους Εὐρωπαίους πολιτικούς, δέν περιμέναμε κάτι παραπάνω ἀπό συμβολικά ψηφίσματα ὑπέρ τοῦ Παλαιστινιακοῦ «κράτους». Ἀλλά ἀπό τόν Τζέρυ Ἄνταμς, πρόεδρο τοῦ Σίν Φέιν καί παλαιόθεν πολιτικό ἐκφραστή τοῦ IRA, περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Γιατί ἡ ἀνακοίνωσή του μετά τήν ἐπίσκεψη στό Ἰσραήλ καί στά Παλαιστινιακά ἐδάφη (βλ. φωτό μέ Ἀμπάς, 4/12/14), ὅπου μιλάει γιά τή «λύση» τῶν δύο κρατῶν, μιά λύση πού εἶναι πιά ἀπολύτως ἀνέφικτη, προσβάλει καί τόν ἴδιο τόν ἰρλανδικό ἀγώνα γιά ἕνωση τοῦ νησιοῦ.

Ἀλλά κι ὁ ἄλλος δίπλα του, πού ἔχει ἀναγάγει τήν ὀργάνωση τοῦ Ἀραφάτ σέ συνεργάτη τοῦ κατακτητῆ; Τί νά πεῖς, προφανῶς ὁ ὥριμος ρεαλισμός τῆς πολιτικῆς εἶναι παντοῦ ἡ πολιτική τοῦ ρεζιλέματος τῆς ἰδεαλιστικῆς μας νιότης…

Ὅ,τι δέν κάνει ἡ πολιτική καί ἐπιχειρηματική ἐλίτ τῆς χώρας μας, τό κάνει ἀπό μόνη της ἡ γεωπολιτική ἀξία της. Ἔτσι, ἀπό τήν ἐπίσκεψη τοῦ Πούτιν στήν Τουρκία καί τίς ἐντυπωσιακές οἰκονομικές συμφωνίες πού ὑπογράφηκαν κρατήσαμε τό σχέδιο τοῦ Ρώσου προέδρου νά μεταφέρει μέσῳ Τουρκίας, μέ ἕναν νέο ἀγωγό, φυσικό ἀέριο πολλαπλάσιο – γιά τήν ἀκρίβεια τετραπλάσιο – τῶν ἀναγκῶν τῶν γειτόνων, προφανῶς γιά ἄλλους πελάτες. Μάλιστα ὁ ἀγωγός αὐτός, πού ἀναγγέλθηκε μαζί μέ τήν ματαίωση κατασκευῆς τοῦ SOUTH STREAM, θά φτάσει μέχρι τόν Ἕβρο καί στά ἑλληνοτουρκικά σύνορα, παρακάμπτοντας τή Βουλγαρία πού κρίθηκε ἀναξιόπιστη (ἤ, ἔστω, εὐεπίφορη στίς πιέσεις τῶν Βρυξελλῶν καί τῆς Οὐάσιγκτον).
Καί τότε τί θά κάνουμε ἐμεῖς; Θά συνεχίσουμε νά ἐκλιπαροῦμε τούς «συμμάχους» μας γιά τήν ἐπιβίωσή μας ἤ θά προσπαθήσουμε νά ἀξιοποιήσουμε ὅ,τι ὅπλο μᾶς ἔχει ἀπομείνει;

Να λοιπόν που ο Αχμέτ Νταβούτογλου επιμένει να έρθει με την δεκαμελή κουστωδία του στη Θράκη! Και τι να πουν τώρα οι καημένοι οι δικοί μας, που τον κάλεσαν στην Αθήνα μόνο για σαμπάνιες, φωτογραφίες και αδολεσχίες; Ψέλλισαν κάτι στα ΜΜΕ σαν άρνηση αλλά πώς να του το πουν κατάμουτρα; Αλήθεια, μήπως θυμάται ο Ευριπίδης Στυλιανίδης πριν εννέα χρόνια εκείνη την «ανώδυνη» και «ιδιωτική» επίσκεψη Ερντογάν στη Θράκη, που υποτίθεται ότι πέρασε και δεν συνέβη τίποτε; Και γιατί δεν ακούσαμε τις θέσεις του Σύριζα για το θέμα, τον εκφράζει άραγε η γνωστή χριστοπουλική έκφραση για το «ενιαίο τουρκικό πράγμα» που δικαιώνει και την σχεδιαζόμενη βίζιτα του Νταβούτογλου;
Αναρωτιόμαστε, ποιος θα υπερασπίσει την κοινωνική (κι όχι μόνο…) ειρήνη από την προβοκατόρικη επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού; Ποιος θα του πει αυτά που πρέπει να ακούσει για τον 3ο Αττίλα που εξαπέλυσε στην κυπριακή ΑΟΖ με το «Βάρβαρος»; Πάντως όταν μας είχε έρθει – πάλι «ιδιωτικά»! – πριν τέσσερα περίπου χρόνια (10 Μαρτίου 2011), ήμασταν σχεδόν μόνοι σε μια διαμαρτυρία κάπου τριάντα ανθρώπων απέναντι από την Περιφέρεια ΑΜ-Θ. Εκεί λοιπόν άκουσε όσα δεν είχε ακούσει ΠΟΤΕ στη ζωή του, στα ελληνικά και στα τουρκικά, με αποκορύφωμα τη φράση που του είχαν πετάξει στα μούτρα οι Τουρκοκύπριοι διαδηλωτές σε πανώ: «Κατοχική δύναμη της Κύπρου, η ελληνική Θράκη σου λέει: Άι σι…τίρ!»
Θα τον περιμένουμε και πάλι.

«ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ», Παράταξη Πολιτών

Ζούμε στην εποχή τής παγκοσμιοποίησης και της πολυπολιτισμικότητας, αυτής που μας επεβλήθη από τις ΗΠΑ και την διανόηση που καθεδρεύει εκεί. Και την ίδια στιγμή μια σπίθα σε επαρχιακή αμερικάνικη πόλη βάζει φωτιά σε όλα τα ψιμύθια! Στο Φέργκιουσον – και δη επί των ημερών ενός έγχρωμου Προέδρου – επιβεβαιώνεται πως τα λόγια δεν είναι απλώς πτερόεντα, κοινώς φούμαρα, αλλά πολύ συχνά και ἐνας χρήσιμος καπνός που συσκοτίζει τις πραγματικότητες.

Read the rest of this entry…

Επανερχόμαστε σήμερα στο ζήτημα της ανάδειξης των οθωμανικών μνημείων της Ελλάδας, με αφορμή την συζήτηση στις Σέρρες σχετικά με το αν πρέπει να γίνει μνημείο για τον …σεΐχη Μπεντρεντίν του 15ου αιώνα ή όχι. Ο Μπεντρεντίν είχε συγκρητιστικές και κοινωνιστικές απόψεις και η μόνη του σχέση με την πόλη των Σερρών είναι ότι εκεί κρεμάστηκε από τον Σουλτάνο. Στην ανταλλαγή των πληθυσμών οι Οθωμανοί κάτοικοι ξέθαψαν τον νεκρό και τον έθαψαν στην Πόλη (ο τάφος του σήμερα βρίσκεται δίπλα σε κείνους των Οθωμανών ηγετών). Σήμερα έρχεται ο Δήμος και καλεί τους τοπικούς φορείς σε …ανάδειξη του σημείου όπου απαγχονίστηκε ο Μπεντρεντίν με την ανέγερση σχετικού μνημείου! Το -ας πούμε- σκεπτικό είναι η προσέλκυση Τούρκων τουριστών! Αφήνουμε κατά μέρος το ότι ο τουρκολόγος Αμερικανός καθηγητής Χήθ Λόουρη κινεί τα νήματα για όλες αυτές τις υποθέσεις στη Βόρειο Ελλάδα με τρόπο τουλάχιστον ύποπτο και θυμίζουμε ότι οι Σέρρες έχουν αυτή τη στιγμή τρία τζαμιά (στη φωτογραφία το Τζιντζιρλί τζαμί) και το αρχαιολογικό μουσείο τους στεγάζεται στο αναστηλωμένο μπεζεστένι, ενώ οι βυζαντινές εκκλησίες της πόλης κάηκαν από τους Βούλγαρους το 1913 και η μετέπειτα αναστήλωσή τους απέτυχε παταγωδώς. Και μπορεί η «Σίρις» να μνημονεύεται ήδη από τον Ηρόδοτο αλλά ποια μνημεία αναδεικνύουν σήμερα την αρχαία ταυτότητα της πόλης; Αναρωτιόμαστε λοιπόν ποια ιστορική φυσιογνωμία της πόλης θέλουμε να αναδειχθεί, σήμερα μάλιστα που η χώρα μας καταρρέει και οι άσπονδοι γείτονές μας ζουν το νεο-οθωμανικό τους όνειρο.

Read the rest of this entry…