cf83ceb5cf81ceb2ceb9cebaceae-ceb1cf80ceaccf84ceb7Λύσσαξαν τά σκυλιά τῶν κεφαλοκυνηγῶν!  Ἄφρισαν πάλι μέ τή Σρεμπρένιτσα καί τίς 8.000 τῶν ὑποτιθέμενων νεκρῶν μουσουλμάνων ἀπό τό σέρβικο μαχαίρι. Καί μή μπορώντας νά βάλουν στό χέρι ἐκείνους πού τούς χάλασαν τή βαλκανική σούπα καί πού τούς ἔφτυσαν στά μοῦτρα – δηλαδή τόν στρατηγό Μλάντιτς καί τόν ΗΡΩΑ Σερβοβόσνιο ἡγέτη Ράντοβαν Κάρατζιτς – βγάζουν τό ἄχτι τους στόν κρατούμενο Μιλόσεβιτς. Τελευταία ἐφεύρεση κατά τῆς ἀλήθειας τό γελοῖο προπαγανδιστικό βίντεο τῆς 2ας Ἰουνίου, ὅπου ἔβλεπες τήν «ἐν ψυχρῶ ἐκτέλεση 6 μουσουλμάνων κρατουμένων» ἀπό τήν ὁμάδα «Σκορπιός» τῶν σερβικῶν ἀστυνομικῶν δυνάμεων.
Ρωτᾶμε λοιπόν κάθε ἐχέφρονα ἀναγνώστη κάποια  πραματάκια, ἁπλά καί γιά 5χρονα ἑλληνόπουλα:
1)  Ἄς ὑποθέσουμε πώς τό βίντεο εἶναι ἀκριβῶς ὅπως μᾶς λένε οἱ «δικαστές» τοῦ Μιλόσεβιτς. Τί ἀποδεικνύει ἡ ἐκτέλεση 6 αἰχμαλώτων; Ὅτι σφαγιάστηκαν… 8.000 ἄνθρωποι (ὅπως βλακωδῶς ὑποστήριξε ὁ γνωστός Ριχάρδος); Κι ἄν αὐτοί νωρίτερα εἶχαν πιαστεῖ νά σκοτώνουν ἤ νά βασανίζουν ἀθώους πολίτες καί εἶχαν καταδικαστεῖ σέ θάνατο; Πάπαλα τό «στοιχεῖο».
2)  Ἄς μήν δεχθοῦμε τώρα σάν κουτόφραγκοι αὐτά πού λένε τά ΜΜΕ ὡς ἀδιαμφισβήτητη ἀλήθεια. Ποιός μᾶς λέει πώς εἶναι γνήσιο τό βίντεο; Ὁ εἰσαγγελέας στήν ἐλεεινή διαδικασία τῆς Χάγης κ. Τζέφρυ Νάις! Καί τί μᾶς εἶπε αὐτός ὁ κύριος; Ὅτι ἔδωσε στήν δημοσιότητα ἕνα τμῆμα 10 λεπτῶν ἀπό συνολική διάρκεια ἑνός φίλμ 2 ὡρῶν, δηλαδή τό 8% τοῦ ὅλου. Ἔ, ὅποιος δέν σκεφτεῖ τώρα τό «δημιουργικό μοντάζ» πού χωράει ἡ διαδικασία, εἶναι γιά ἐπείγουσα μεταμόσχευση ἐγκεφάλου. Ποιός γύριζε τό φίλμ; Κανείς δέν εἶπε. «Μέλος τῆς ὁμάδας», ἀπάντησαν, προφανῶς κάποιος ἐπίδοξος Κουστορίτσα. Ποῦ γυρίστηκε; Μά, φυσικά στή Βοσνία κουτοί, δέν βλέπετε κεῖνον τόν θάμνο; Τή λάσπη; Φῶς φανάρι! Καί πῶς συνάγεται ὅτι οἱ ἐκτελεσθέντες ἦταν μουσουλμάνοι; Μά, βγῆκε μιά κυρία κι ἔκλαιγε, ἔχοντας ἀναγνωρίσει τόν γυιό της. Αὐτό πιά κι ἄν εἶναι ἀπόδειξη…
Κάτι ἀκόμα: Τήν ἡμέρα πού παρουσιάστηκε τό «ντοκουμέντο», οἱ Τάιμς τῆς Νέας Ὑόρκης ἔγραφαν πώς πρόκειται γιά τήν «ἐπί μακρόν ἀναμενόμενη ἀπόδειξη τῶν ὠμοτήτων»! Δηλαδή δέκα χρόνια βρίσκονται κι ἁλωνίζουν στήν περιοχή οἱ κατήγοροι τῶν Σέρβων καί ἀκόμα δέν βρῆκαν μία ἀπόδειξη τῆς διαβόητης «σφαγῆς» 8.000 ἀνθρώπων!
Καί ἡ ἑλληνική διάσταση τῆς γελοιότητας: Τό φιλμάκι τοῦ κυρίου Νάις ξεκινοῦσε μέ μία σκηνή ἑνός Σέρβου ὀρθόδοξου ἱερέα πού εὐλογοῦσε τούς μαχητές (γιατί ἄραγε τό κράτησε στό δεκάλεπτο ἀπόσπασμα ὁ Νάις, ἀφοῦ ἦταν ἄσχετο μέ τή σκηνή τοῦ «φόνου»;  Ἤθελε νά μᾶς πεῖ κάτι γιά τόν ὀρθόδοξο κλῆρο;) Ἡ σκηνή λοιπόν αὐτή κόπηκε σέ ὅλα τά ἑλληνικά κανάλια. Ἀποτέλεσμα; Βγῆκε ὁ Τάκης Μίχας ἀπό τό Θέ μου συχώρα με Παρατηρητήριο τοῦ Ἑλσίνκι καί κατήγγειλε τήν λογοκρισία! Μά, δέν κατάλαβε ὁ ἀρχιπράκτορας τοῦ ἀντισερβισμοῦ ὅτι τά ΜΜΕ τό κάνανε ἐκ τοῦ πονηροῦ, μέ στόχο τήν ἀποτελεσματικότητα τῆς προπαγάνδας; Ὅτι ἄν ἔδειχναν τόν Σέρβο ἱερέα νά εὐλογεῖ τά σερβικά ὅπλα θά ριγοῦσε ὁ κόσμος ἀπό συγκίνηση καί θά ἐπικροτοῦσε ὅ,τι καί νά ἀκολουθοῦσε; Ἀλλά αὐτό γιά νά τό ἀντιληφθεῖς πρέπει νά ἔχεις καί κάτι ἀπό Ἑλλάδα μέσα σου…

*****  Τόν Αὔγουστο τοῦ 1992 τό βρετανικό κανάλι ΙΤΝ μετέδωσε εἰκόνες ἀπό τή Βοσνία, σάν τήν ἀνωτέρω. Πέρασε τήν ἐντύπωση πώς ἐπρόκειτο γιά σερβοβοσνιακά στρατόπεδα συγκέντρωσης μουσουλμάνων, ἐνῷ ἁπλῶς τράβηξαν τή σκηνή μέσα ἀπό φράχτη μέ …ὑλικά οἰκοδομῶν σέ προσφυγικό στρατόπεδο! Ὁ ἀδύνατος Φικρέτ Ἄλιτς ἔπαιξε θαυμάσια τόν ρόλο τοῦ θύματος καί προκλήθηκαν ἀντιδράσεις μέχρι καί στόν Λευκό Οἶκο. Κι ὕστερα ἦρθαν οἱ (ἀνθρωπιστικές) βόμβες…

none

Μέ ἀφορµή τή γνωστή κατάσταση στήν ὁδοποιία τῆς πόλης τῆς Κοµοτηνῆς (ἐκτενής παρουσίαση στή στήλη τῶν ΤΟΞΙΚΩΝ στά τρία προηγούµενα φῦλλα τῆς ἐφηµερίδας µας) κάναµε µία µικρή ἔρευνα γιά τόν ποιοτικό ἔλεγχο στόν ὁποῖον ὑπόκεινται ὅλα τά δηµοτικά ἔργα, ὄχι µόνο τῆς πόλης µας ἀλλά καί τῶν ἄλλων Δήµων, Καποδιστριακῶν καί µή, τῆς Ροδόπης καί τοῦ Ἕβρου.

Ὅπως ἤδη κάθε ὑποψιασµένος ἀναγνώστης φαντάζεται, οἱ ἔννοιες «δηµοτικά τεχνικά ἔργα» καί «ἔλεγχος ποιότητας» ἔχουν, στήν καλύτερη περίπτωση, µία πολύ χαλαρή κι ἐλεύθερη σχέση. Κατ’ ἀρχήν στήν πόλη µας ἑδρεύει σχετική ὑπηρεσία, πού ἐλέγχει τήν ποιότητα τῶν δηµοσίων ἔργων, ἡ ὁποία µάλιστα βρίσκεται σέ τροχιά πιστοποίησης κατά ISO, πρᾶγµα σπάνιο γιά παροχή ὑπηρεσίας ἀπό τό Ἑλληνικό Δηµόσιο. Ἡ ὑπηρεσία αὐτή πιστοποιεῖ ἐλέγχους ποιότητας στά ὑλικά καί τήν ἐφαρµογή τους στά δηµόσια ἔργα ἐάν κληθεῖ ἀπό ἕναν ἐκ τῶν δύο ἄµεσα ἐµπλεκόµενων σέ αὐτά, δηλαδή εἴτε ἀπό τόν ἐργολάβο τοῦ ἔργου εἴτε ἀπό τόν ἐπιβλέποντα. Σέ περίπτωση πού δέν κληθεῖ δέν σηµαίνει πώς κανένας ποιοτικός ἔλεγχος δέν γίνεται: Μπορεῖ ὁ ἔλεγχος νά γίνει ἀπό τόν ἴδιον τόν ἐργολάβο πού κατασκευάζει τό ἔργο (!!!) ἤ ἀπό κάποιον τρίτο ἰδιώτη, διαπιστευµένο γιά τό συγκεκριµένο ἔργο, ὁ ὁποῖος ἔχει ἐξ ὁλοκλήρου τήν εὐθύνη τοῦ ποιοτικοῦ ἐλέγχου τοῦ ἔργου. Ὥς ἐδῶ καλά, ἀλλά τί ἔχουν τά ἀµορτισέρ µας καί ψοφᾶν;…

Ὅπως καί πάλι καταλάβατε ΤΙΠΟΤΕ ἀπό τά παραπάνω δέν γίνεται στά δηµοτικά ἔργα τῆς Ροδόπης καί τοῦ Ἕβρου. Ἀφοῦ µπορεῖ τό ἐργαστήριο τοῦ ἐργολάβου νά κάνει ἐλέγχους, τί νά τό κάνουµε τό δηµόσιο ἐργαστήριο; Γιατί νά κάνουµε σύµβαση µέ ἰδιώτη; Γιά νά ἀνεβάσουµε τό κόστος; Ὄχι βέβαια, ἀφοῦ µποροῦµε νά κάνουµε τό ἔργο µία καί δύο φορές ἀκόµα µέχρι νά γίνει… καλό, χωρίς νά µᾶς πεῖ κανένας τίποτε. Μποροῦµε νά κάνουµε συµβάσεις συµπληρωµατικές καί παραπληρωµατικές χωρίς νά δίνουµε λογαριασµό σέ κανέναν, ποιός θά ἐλέγξει ἄν ὁ φάκελος τοῦ ἔργου ἔχει µέσα πλήρη ἐργαστηριακά ἀποτελέσµατα ὅπως προβλέπει ἡ σύµβαση (καί ἡ νοµοθεσία, ἔ;), ποιός θά δεῖ ἄν τά ὑλικά πού χρησιµοποιήθηκαν εἶναι ἐπαρκῆ; Κανένας «γραφικός» µονάχα σάν τόν Πετρίδη στή Μαρώνεια πού φωνάζει γιά τίς ρεµατιές καί τούς ὀχετούς ἀλλά καί πάλι τί θά γίνει; Ἐδῶ ἀµφισβητοῦνται ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ὄχι µόνον ὅσα εὐλόγως συµπεραίνονται ἀλλά καί ὅσα διά γυµνοῦ ὀφθαλµοῦ διαπιστώνονται…

Στά πλαίσια λοιπόν αὐτῆς τῆς ἐλεύθερης καί χαλαρῆς σχέσης ὁ καθένας κάνει ὅ,τι θέλει ἤ ὅ,τι τοῦ ἐπιτρέπει ἡ συνείδησή του. Ὁ ἐργολάβος κάνει τό ἔργο ὅπως καταλαβαίνει καί ἡ ἐπίβλεψη τῶν δήµων τό παρακολουθεῖ… διακριτικά µέχρι νά τό παραλάβει. Κάπου – κάπου κάποιος θυµᾶται καί τόν ποιοτικό ἔλεγχο καί ἀπευθύνεται στό ἐργαστήριο µέ διάθεση περιπαικτική µᾶλλον, ἀφοῦ εἴτε τά ἀποτελέσµατα εἶναι καλά εἴτε ὄχι τό ἔργο προχωράει καί παραλαµβάνεται κανονικά (καί παράνοµα). Ποιός τά κοιτάει τώρα αὐτά;…

 

* Ὅπως λέµε Ἐλεγειακή µεσοπολεµική ποίηση καί µαλακτικά πλυντηρίου

none

http://antifonitis.gr/online/wp-content/uploads/2009/03/174.pdf

none

 

Επιστημονικό συνέδριο για τους Πομάκους διοργανώθηκε (15-16 Ιουλίου) στο Πανεπιστήμιο του Erlangen (Νυρεμβέργη). Ο τίτλος του συνεδρίου ήταν: «Οι Πομάκοι στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία – Μία χαρακτηριστική περίπτωση για τις διασυνοριακές μειονότητες στα Βαλκάνια». Οι θεματικοί άξονες του συνεδρίου αναφέρονταν σε ζητήματα γλώσσας, ιστορίας, εθνοτικής ταυτότητας καθώς και στην ευρύτερη παρουσία του Ισλάμ στα Βαλκάνια. Αναφέρουμε παρακάτω τις εισηγήσεις που παρουσιάστηκαν:

· Ο ιστορικός Konrad Clewing (Πανεπιστήμιο Μονάχου) μίλησε με θέμα «Το Ισλάμ και οι διαδικασίες σχηματισμού εθνοτικής ταυτότητας στα Βαλκάνια».

· Η εισήγηση του Ulf Brunnbauer (Πανεπιστήμιο Βερολίνου) είχε σαν τίτλο «Οικολογία, πολιτισμός και κοινωνία: Στρατηγικές προσαρμογής ανάμεσα στους χριστιανούς και μουσουλμάνους στη Ροδόπη κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα», με ιδιαίτερες αναφορές στα τοπικά αρχεία της κεντρικής Ροδόπης (περιοχή Σμόλιαν) σχετικά με τα επαγγέλματα και τις οικογενειακές δομές στην περιοχή αυτή.

· Η ανθρωπολόγος Dimitrina Michailova (Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) μίλησε με θέμα «Τόπος και τοπίο, έδαφος και ιδιοκτησία» αναλύοντας την κατανομή της ιδιοκτησίας στις παραδοσιακές κοινότητες των Πομάκων με έμφαση στην περιοχή του Ζλάτογκραντ.

· Ο Νικόλαος Κόκκας (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας) παρουσίασε την εργασία «Παράδοση και αλλαγή στην προφορικότητα των Πομάκων της Δυτικής Θράκης – Ο ρόλος του λαϊκού πολιτισμού στον προσδιορισμό της πολιτιστικής ταυτότητας». Η εισήγηση εστιάστηκε στις καταγραφές λαϊκών παραμυθιών και παραδοσιακών τραγουδιών στους Πομάκους του Ν.Ξάνθης.

· Το θέμα του Αleksej Kalionski (Παν/μιο Σόφιας) ήταν «Το Ισλάμ στη Ροδόπη – Ιστοριογραφία και πολιτικές». Μετά από μια παρουσίαση της ιστορίας των Πομάκων της Ροδόπης ο ομιλητής αναφέρθηκε στις διάφορες απόπειρες αφομοίωσης των Πομάκων αλλά και ανακατασκευής του ιστορικού τους παρελθόντος.

· Η Δόμνα Μιχαήλ (Τμήμα Σλαβικών Σπουδών-Φλώρινα) παρουσίασε την εργασία με τίτλο «Εκπαίδευση και σχέσεις εξουσίας μέσα σε μια σλαβόφωνη ομάδα μουσουλμάνων στην Ελλάδα: Η περίπτωση των Πομάκων της ορεινής Ξάνθης». Η εργασία της Δόμνας Μιχαήλ στηρίχθηκε στην επιτόπια έρευνά της στην περιοχή Θερμών και παρουσίασε αναλυτικά σημαντικές πτυχές της μειονοτικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα.

· Το θέμα του Christian Voss (Πανεπιστήμιο Ερλάνγκεν) ήταν «Ανάμεσα στην επιτόπια και στη διεθνική συνάφεια:Γλωσσική πολιτική των σλαβόφωνων μειονοτήτων», παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της επιτόπιας έρευνάς του σχετικά με τις στάσεις των Πομάκων απέναντι στη μητρική τους γλώσσα καθώς και τη χρήση της πομακικής στη Θράκης.

· Η εισήγηση της Φωτεινής Τσιμπιρίδου (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας) είχε σαν τίτλο: «Σιωπή και περιθωριακότητα σαν ιδιώματα της συμπεριφοράς των μουσουλμάνων Πομάκων στην Ελλάδα» Χώρος αναφοράς της Φ.Τσιμπιρίδου η μακροχρόνια έρευνά της στην περιοχή Σαρακηνής (Ν.Ροδόπης).

· Ο γλωσσολόλογος Georgi Mitrinov (Παν/μιο Σόφιας) παρουσίασε την εργασία του «Περιγραφή της κατάστασης των διαλέκτων της Ροδόπης» στην οποία έκανε σύγκριση των φωνολογικών, γραμματικών και συντακτικών παραλλαγών των ιδιωμάτων της Ροδόπης όπως αυτά αποτυπώνονται στον Βουλγαρικό Διαλεκτολογικό Άτλαντα (1964-1975).

· Ο καθηγητής Klaus Steinke (Πανεπιστήμιο Ερλάνγκεν) μίλησε με θέμα «Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στις διαλέκτους των χριστιανών και των μουσουλμάνων της Ροδόπης;» Περιγράφοντας τα ιδιώματα γειτονικών οικισμών χριστιανών και μουσουλμάνων στο βουλγαρικό τμήμα της Ροδόπης ο καθηγητής Steinke, ο οποίος ήταν και ο υπεύθυνος διοργανωτής του συνεδρίου, κατέληξε πως δεν υπάρχει διαφοροποίηση ανάμεσα στα γειτνιάζοντα σλαβικά ιδιώματα της περιοχής.

· Ο εθνογράφος Thede Kahl (Παν/μιο Βιέννης) έκανε εισήγηση με τίτλο: «Η παρουσία των Πομάκων στην Τουρκία». Μέσα από αναλυτική ιστορική και γεωγραφική παρουσίαση ο Τ. Kahl περιέγραψε την κατανομή των Πομάκων στην Τουρκία και τις ιστορικές φάσεις της μετοικεσίας τους εκεί, με ενδιαφέροντα αριθμητικά στοιχεία.

· Η Jordanka Telbizova-Sack (Πανεπιστήμιο Βερολίνου) παρουσίασε την εργασία της με θέμα «Οι σλαβόφωνοι μουσουλμάνοι της Μακεδονίας» που αναφέρονταν στους Τορμπέσι της FYROM, αναλύοντας ζητήματα γλώσσας, θρησκείας και εθνικής καταγωγής.

· Ο Xhelal Ylli (Παν/μιο Ερλάνγκεν) μίλησε με θέμα «Ομιλία και ταυτότητα στους Γκοράνι της Αλβανίας». Η εισήγηση αναφερόταν στους σλαβόφωνους μουσουλμάνους σε τέσσερις της Αλβανίας, δίνοντας χαρακτηριστικά παραδείγματα από τη γλώσσα και τα τραγούδια τους.

Στο κλείσιμο του συνεδρίου προβλήθηκαν δύο ντοκυμαντέρ σχετικά με τους Πομάκους: Η ταινία της Φωτεινής Τσιμπιρίδου και του Π.Παπαδοπούλου «Γάμος» και η ταινία του Asem Balikci «Οι γυναίκες της Μπρέζνιτσα» .

none

     Βρισκόμαστε πι στ μισά το 2005, γαπητο φίλοι, κα ατ πο συμβαίνει στ πολιτικ μας δρώμενα εναι πραγματικ πρωτοφανές! π τ μία χεις μία κυβέρνηση πο τς μονς μέρες νακοινώνει ντιλαϊκ μέτρα κα τς ζυγς ποπίπτει σ γκάφες, λλ γι πρώτη φορά στ χρονικ ντιπολίτευση δν μπορε ατ ν τ κμεταλλευτε, γιατί κα σ’ ατν πικρατε τ διο κριβς λαλούμ! , κι πειτα εναι κα τηλαυγς προσωπικότητα το προέδρου της, ; Ποις ν πιστέψει τώρα τι τοτος εναι κανς κάποια στιγμ ν κυβερνήσει τ χώρα; Πλάκα μο κάνετε; δ δν μπορε ν κυβερνήσει χι μόνο τ κόμμα του, λλ οτε κν τν δια του τ γλσσα!

     Πάντως σ σχέση εδικ μ’ ατ τ τελευταο, πάρχει, ρ παιδιά, κάτι πο μένα τολάχιστον μέ πασχολε πι πολ ντονα: σο περνάει καιρός, λο κα περισσότερο πείθομαι γι τ τι κλογ προέδρων στ ΠΑΣΟΚ τ τελευταα χρόνια πο χουν διδαχθε τν λληνικ σ τεχνικ γυμνάσιο στ Τίρανα (σ.σ. νυχτερινό), δν μπορε ς γεγονς ν εναι τυχαία! Λέτε, μωρέ, ν πάρχει πλέον στ καταστατικό το κόμματος καμμιά σχετικ ποινικ ρήτρα κα ν μήν τ ξέρουμε; Γιατί λλις, ρ γαμτο, δν μπορε ν ξηγηθε!

Read the rest of this entry…

none

cf84ceb5cebaceadcf821Μέσα στα όρια της Νέας Μοσυνούπολης (ΕΚΤΕΝΕΠΟΛ) υπάρχει περιφραγµένος – ο κατεστραµµένος πλέον – τεκές του Πος – Πος Μπαµπά, ένας λατρευτικός χώρος των Ροµά, του παρακείµενου συνοικισµού Ηφαίστου και της συνοικίας Πος – Πος. Ο τεκές χρονολογείται από τα χρόνια της τουρκοκρατίας και εντάσσεται στους θρησκευτικούς – λατρευτικούς χώρους των αλεβιτών µπεκτασήδων της Θράκης.

Μέχρι και τη δεκαετία του 1970 ήταν σε λειτουργία αν και υποβαθµισµένος από την σουνιτική εθνικιστική ηγεσία της µειονότητας, η οποία αντιµετώπιζε µε τη µεγαλύτερη δυνατή καχυποψία παρόµοιους χώρους, καθώς αποµάκρυναν τους πιστούς από τις επισκέψεις στα σουνιτικά τεµένη. Είναι γνωστό ότι οι αλεβίτες δεν επισκέπτονται τα τζαµιά και αυτός είναι ο λόγος που µέχρι και τις αρχές του αιώνα σε αρκετά ποµακοχώρια δεν υπήρχαν τεµένη, τα οποία χτίστηκαν κατά παράδοξο τρόπο υπό την πίεση του τουρκικού εθνικισµού την στιγµή που στην ίδια την Τουρκία το ισλάµ καταδιώκονταν από τον κρατικό κεµαλισµό. Μάλιστα σηµαίνων εθνικιστής παράγοντας της µειονότητας προκάλεσε ιδιαίτερο θόρυβο όταν ο τεκές γκρεµίστηκε από την αδιαφορία των πάντων. Με ανακοινώσεις εµφανίστηκαν οι προξενοκίνητοι ηγετίσκοι της µειονότητας ως φυσικοί υπερασπιστές του τεκέ και ζήτησαν εξηγήσεις για την κατάσταση στην οποία περιέπεσε. Με παρόµοιο τρόπο αντέδρασαν και στη πυρκαγιά που ξέσπασε στον άλλο τεκέ των Αθιγγάνων του νοµού µας στο χωριό Βέννα, όπου µάλιστα ο τούρκος πρόξενος της Κοµοτηνής Ουµίτ Γιαρντίµ, ανερυθρίαστα τον επισκέφθηκε µε το υπηρεσιακό του αυτοκίνητο, για να διαπιστώσει επί τόπου ότι επρόκειτο για εµπρησµό…

Ο τεκές του Πος Πος Μπαµπά, µε την κρήνη που υπήρχε στην απέναντι (νότια) πλευρά του δρόµου αποτελούσε περιοχή ιδιαίτερου σεβασµού αλλά και έντονης θρησκοληψίας των Αθιγγάνων, οι οποίοι πίστευαν ότι ο αγνώστων βιογραφικών στοιχείων Άγιος (Μπαµπά) που ήταν θαµµένος εκεί, εµφανιζόταν τη νύχτα µε διάφορες µορφές, γεγονός που τροµοκρατούσε τους περαστικούς. Στις πρώτες µεταπολεµικές δεκαετίες χρειαζόταν ιδιαίτερο θάρρος για να περάσει κανείς αργά τη νύχτα από το σηµείο εκείνο. Μάλιστα ακόµα και χριστιανοί διατυπώνουν παρόµοιους ισχυρισµούς, όπως ο πρώτος φούρναρης του Ηφαίστου, Κωνσταντίνος Λιάπης, ο οποίος βεβαιώνει ότι στη δεκαετία του 1960, είδε νύχτα τον Μπαµπά µε την εξαϋλωµένη µορφή ακέφαλου ανθρώπου ο οποίος τελικά µεταµορφώθηκε σε γάτα µπροστά στον τεκέ. Μάλιστα το σκοτάδι σε συνδυασµό µε το φεγγαρόφωτο, τα κεριά που έκαιγαν αδιάλειπτα σε εξωτερική κόγχη του τεκέ, το θόρυβο του άλλοτε τρεχούµενου νερού της βρύσης και το θρόϊσµα των καλαµιών που υπήρχαν δεξιά και αριστερά του δρόµου δηµιουργούσαν µια εξωπραγµατική ατµόσφαιρα, από µεταβαλόµενες σκιές και ήχους που ενέτειναν οι τενόροι-βάτραχοι του ρυακιού πάνω στο οποίο φύτρωναν τα καλάµια.

Στα νεότερα χρόνια ο τεκές προξένησε την προσοχή και των χρυσοθήρων της περιοχής οι οποίοι ολοκλήρωσαν την φθορά του χρόνου και της ανθρώπινης αδιαφορίας. Πάντως οι πιστοί πίστευαν ότι υπάρχει όντως κρυµµένος θησαυρός αλλά φυλάσσεται από τον Μπαµπά και ότι ακόµα και µπουλντόζα να χρησιµοποιήσουν δεν θα έχουν τη δύναµη να σκάψουν στο σηµείο όπου είναι θαµµένος. Οι πιστοί του τεκέ βεβαιώνουν ότι ο Μπαµπά (΄Αγιος) ενοχληµένος από την ανθρώπινη αδιακρισία µετακόµισε και βρήκε καταφύγιο σε τρία-τέσσερα αυτοσχέδια ιερά που φτιάχτηκαν µέσα σε σπίτια του Ηφαίστου, όπου συνεχίζεται η λατρεία του και τα τάµατα των αρρώστων, των ερωτευµένων και των πονεµένων ανθρώπων.

Ο τεκές πιθανότατα χτίστηκε πάνω στην χάραξη της αρχαίας Εγνατία οδού, από το σηµείο όπου εισερχόταν στην πόλη και για αυτό πιο πέρα στην είσοδο της συνοικίας Πος Πος, οι νεότεροι ονοµατοθέτες των οδών της πόλης έδωσαν την ονοµασία οδός Εγνατία στο δρόµο που ξεκινά από την πρώην ΥΕΒ.

Δυστυχώς όπως και σε τόσα άλλα θέµατα, το ζήτηµα του αλεβιτισµού στη Θράκη, η εµφάνιση, η εξάπλωση και ο ρόλος του στην τοπική ιστορία παραµένουν άγνωστα και σκοτεινά κεφάλαια χωρίς να έχουν θέλξει στο ελάχιστο το ενδιαφέρον αρµόδιων πανεπιστηµιακών τµηµάτων της περιοχής, ούτε καν τους γραφικούς ιστοριοδίφες που κατά καιρούς ανέτειλαν στο νοµό.

Στην Τουρκία εδώ και λίγα χρόνια σοβεί µια ισχυρή σύγκρουση µεταξύ αλεβιτών και σουνιτών. Οι αλεβίτες αντιδρούν στον εθνικιστικό σουνιτισµό και ζητούν πλέον δικά τους θρησκευτικά βιβλία στα σχολεία, δικό τους µερίδιο από τον προϋπολογισµό για τα θρησκευτικά ζητήµατα και ξεχωριστή διδασκαλία της πίστης τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2004, αλεβίτης κάτοικος της Σµύρνης, παρουσιάστηκε στη νοµαρχία της πόλης και υπέβαλε αίτηση ώστε στην ταυτότητά του να αντικατασταθεί η ένδειξη θρησκεύµατος ισλάµ και να γραφεί Αλεβή, γεγονός που προκάλεσε σάλο σε όλη την Τουρκία και απασχόλησε και τον ίδιο τον πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν. Το τουρκικό κράτος αφού απέτυχε να εξαλείψει την αλεβίτικη µειονότητα, προσπαθεί τώρα να την αφοµοιώσει µε κηρύγµατα ενότητας και επίκληση των κοινών ισλαµικών αξιών και της κοινής πατρίδας. Φαίνεται όµως ότι στους ριζοσπαστικούς κόλπους των αλεβιτών και ιδίως των µεταναστών στην Γερµανία, όπου έχουν οργανωθεί σε οµοσπονδίες, δηµιουργείται µια έντονη συνείδηση όχι µόνο θρησκευτικής αλλά και φυλετικής διαφοράς. Άλλωστε η ενδογαµία των αλεβιτικών οµάδων στις οποίες ανήκει και ένα µεγάλο ποσοστό Κούρδων είναι ο κανόνας. Φαίνεται ότι επαληθεύονται όλοι εκείνοι οι έλληνες και ξένοι συγγραφείς µεταξύ των οποίων και ο Γεώργιος Σκαλιέρης (1922), που είχαν διατυπώσει την άποψη ότι οι περισσότεροι έλληνες και γηγενείς πληθυσµοί της Μικράς Ασίας, προτίµησαν να προσχωρήσουν στον αιρετικό αλεβιτισµό παρά στο ορθόδοξο κρατικό σουνιτικό ισλάµ. Ο αλεβιτισµός είναι σήµερα η φωνή όλων των καταπιεσµένων λαών της Μικράς Ασίας, είναι η ζωντανή φωνή των χαµένων λαών της Ανατολίας. Ν.Γ.

 

 

 

 

none

sichrovsky_203 

 

 

Ὁ λόγος γιά τό αὐστριακό ἀκροδεξιό κόµµα τῆς Ἐλευθερίας τοῦ Γιόργκ Χάιντερ, τό µαῦρο πρόβατο στήν Ε.Ε. πρό µερικῶν ἐτῶν: Μόλις προχθές ἀποκαλύφθηκε ὅτι ὁ γ.γ. τοῦ κόµµατός του καί εὐρωβουλευτής Πέτερ Σισρόφσκι ἦταν γιά πέντε χρόνια πράκτορας τῆς Μοσάντ µέχρι τή συνταξιοδότησή του τό 2002! «Ἤθελα νά βοηθήσω τό Ἰσραήλ καί σίγουρα δέν ἔκανα κάτι κακό», ὁµολόγησε ὁ ἑβραϊκῆς καταγωγῆς Σισρόφσκι, ὅµως ὁ εἰσαγγελέας θά ἐξετάσει τήν περίπτωση δίωξης γιά κατασκοπεία ὑπέρ ξένης χώρας, ἀδίκηµα γιά τό ὁποῖο προβλέπεται ποινή µέχρι 3 χρόνια φυλάκιση. Τό ἄλλο ὡραῖο εἶναι τό ἐπάγγελµα τοῦ Σισρόφσκι: Ἐµπορεύεται ἰσραηλινά ὅπλα στήν Κίνα! «Τό Ἰσραήλ ἤθελε νά χρησιµοποιήσει τόν Χάιντερ ὡς γέφυρα σέ ἀραβικές χῶρες µέ τίς ὁποῖες τό ἴδιο δέν εἶχε ἐπίσηµες σχέσεις», δήλωσε ὁ Σισρόφσκι. Τό 2000 ὁ «Αὐστριακός» πολιτικός εἶχε µεσολαβήσει στόν Λίβανο γιά τήν ἀπελευθέρωση τριῶν Ἰσραηλινῶν στρατιωτῶν πού κρατοῦσε ἡ Χεζµπολά καί τό 2002 κανόνισε τή συνάντηση Χάιντερ -Σαντάµ, στήν ὁποίαν ὅµως δέν παραβρέθηκε γιατί τό Ἰράκ τοῦ ἀρνήθηκε τή βίζα. Σέ δηλώσεις του ὁ Χάιντερ εἶπε πώς εἶχε προειδοποιηθεῖ γιά τόν ρόλο τοῦ συνεργάτη του ἀλλά δέν εἶχε τίποτε συγκεκριµένο καί σέ κάθε περίπτωση δέν µπορεῖ νά «ἔδωσε» πολλά στήν ὑπηρεσία πού τόν πλήρωνε.

none

Ὅπως γράφαµε στό προηγούµενο φῦλλο µας, οἱ ἐξτρεµισµοί κάποιων µειονοτικῶν τῆς Θράκης ξεκίνησαν µέ τόν φερετζέ τῆς ἀνωνυµίας: Ἕνα ἄθλιο κείµενο στό τοπικό δηµοσιογραφικό ὄργανο τοῦ Τουρκικοῦ Προξενείου ἀµφισβητοῦσε τό δικαίωµά µας νά τιµοῦµε ἐπισήµως τήν Ποντιακή Γενοκτονία, καθώς… παρεξηγεῖται ἡ Ἄγκυρα. Λίγο µετά ἔγινε ἕνα βῆµα µπροστά µέ τούς παριστάνοντες τήν σκιώδη κυβέρνηση ὡς «Συµβουλευτική Ἐπιτροπή» καί ὅταν κι αὐτή ἡ ἀνακοίνωση πῆγε στόν βρόντο, καταλήξαµε στό ἀνάλογο φιρµάνι τοῦ Συλλόγου Ἐπιστηµόνων Μειονότητας. Ἔτσι φτάσαµε τό σύνολο σχεδόν τῆς µειονοτικῆς ἡγεσίας νά ἔχει ταυτιστεῖ µέ τήν πιό ξεδιάντροπη ἀπαίτηση καί τόν πιό χυδαῖο ἐκβιασµό σέ βάρος τοῦ Δήµου Κοµοτηνῆς.

Συνοψίζουµε τό «ζήτηµα»: Ὅλη ἡ φασαρία γίνεται, ὑποτίθεται, γιά τήν συµπερίληψη µίας (ἀριθµός: 1) ἐκδήλωσης µνήµης τῆς Ποντιακῆς Γενοκτονίας στίς δεκάδες ἐκδηλώσεις τῶν Ἐλευθερίων τῆς Κοµοτηνῆς πού διοργανώνει ὁ Δῆµος τῆς πόλης κάθε Μάϊο. Μεταξύ ἄλλων λοιπόν γράφει ὁ «Σύλλογος Ἐπιστηµόνων Μειονότητας» γιά τήν «ἐπέτειο προσάρτησης τῆς Θράκης στήν Ἑλλάδα», γιά «προσπάθειες νά τραβηχτοῦν σέ διαφορετική κατεύθυνση φέτος οἱ ἐκδηλώσεις», γιά τήν «προκαταβολική συµφωνία του» (προφανῶς ἐννοώντας µέ τήν διοργανώτρια δηµοτική Ἀρχή), γιά τό «σφᾶλµα» τοῦ Δήµου µέ τίς «ἄσχετες δραστηριότητες», γιά τήν «καλοπροαίρετη συµπεριφορά του» πού «δέν βρῆκε τήν ἐπιθυµητή ἀντιµετώπιση ἀπό τήν διοίκηση τοῦ Δήµου τῆς Κοµοτηνῆς», γιά τήν εὐχή του «νά γίνονται στό ἑξῆς µόνον ἐκδηλώσεις πού προωθοῦν τήν κοινωνική εἰρήνη» καί νά µήν δίνονται εὐκαιρίες σέ «τεχνητές δραστηριότητες»… Τέλος, σάν νά µήν ἔφταναν ὅλα αὐτά, γιά ποιόν ἄλλον λόγο καταγγέλεται ἡ «συµπεριφορά τῆς δηµοτικῆς διοίκησης» λέτε; Γιατί «παρατηρεῖται ὅτι δηµιουργεῖ σοβαρές ἐνοχλήσεις στό θέµα τῶν σχέσεων πού ὑπάρχουν στά πλαίσια τῶν σχέσεων πού ὑπάρχουν µέ τήν προσέγγιση τῶν γειτονικῶν λαῶν»! Ἀναρωτιόµαστε τί ἄλλο ἀπό πεµπτοφαλαγγιτισµός εἶναι αὐτό πού ἐκδηλώνουν ἐδῶ γιά τήν… ὄχληση τῆς Τουρκίας οἱ κύριοι Γιουνούς Μουράτ, Καπζά Τζεµίλ, Χαϊρουλά Περβίν, Κελαχµέτ Φεχήµ, Χαλήλ Σονούρ, Μολλά Ἰσά Ριτβάν, Ἀλῆ Ὀγλοῦ Ἀταλάι, Ὀµέρ Γκιουλσερέν, Χουσεΐν Γιουντζέλ, Χουσεΐν Ὀγλοῦ Ἐµινέ.

Δέκα µέρες µετά τήν κυκλοφορία τοῦ ἐν λόγῳ κειµένου, κι ἀφοῦ ἤδη ἔγινε θέµα στόν τοπικό Τῦπο (ὁ «Χρόνος» µάλιστα δέχθηκε καί ἀναιτίως ἐπιθετική ἀπάντηση ἀπό τόν Δῆµο γιά µία δευτερεύουσα ἀβλεψία του στήν παρουσίαση τοῦ ζητήµατος), ὁ δήµαρχος Τάσος Βαβατσικλῆς ἔβαλε τά πράγµατα στή θέση τους: Διέψευσε τόν ἰσχυρισµό τοῦ Συλλόγου γιά τά περί «συµφωνίας», προσθέτοντας ὅτι ἐκεῖνοι πού φορτικά ἐπεζήτησαν τή συµµετοχή στίς ἐκδηλώσεις (ὅπως συνέβαινε κι ἄλλοτε) ἦταν οἱ παράγοντες τοῦ Συλλόγου. Ἀπέρριψε τά περί «διαφορετικῆς κατεύθυνσης» τῶν φετεινῶν ἐκδηλώσεων γιά τά Ἐλευθέρια τῆς πόλης. Χαρακτήρισε «ἔξαλλη» τήν ἀνακοίνωση (ὡς συνάδουσα µέ παλικαρισµούς καί ἐθνικιστικές τάσεις). Ἀπέρριψε ὡς ἀνιστόρητο τόν ὅρο «προσάρτηση» γιά τή Θράκη, θυµίζοντας καί τή θετική στάση των µουσουλµάνων ἔναντι τῆς Ἑλλάδος τό 1920. Θύµισε πώς ὁ ἑορτασµός τῆς 19ης Μαΐου καθιερώθηκε ὁµοφώνως ἀπό τήν Ἑλληνική Βουλή (καί εἰρωνεύτηκε τούς διαφωνοῦντες νά …πιέσουν µέσῳ τοῦ βουλευτῆ Ἰλχάν Ἀχµέτ γιά ἀλλαγή!). Καί θύµισε ὅσα γίνανε τά τελευταῖα χρόνια ἀπό τήν δηµοτική παράταξη «Νέα Πορεία» στήν κατεύθυνση τῆς ἰσονοµίας καί ἰσοπολιτείας καί τῆς κοινῆς συµβίωσης τῶν σύνοικων στοιχείων. Τό καλύτερο ὅµως ἦταν στήν τελευταία παράγραφο: «Ὅµως ἡ µειονότητα θά πρέπει νά ἀρχίσει νά προβληµατίζεται γιά τίς σκοπιµότητες τοῦ Συλλόγου Ἐπιστηµόνων, πού ἡ λειτουργία του πλέον ἀρχίζει νά ταυτίζεται µέ τή λειτουργία µιᾶς «παράγκας παραδοξοτήτων» µέ τήν ὁποία δέν µπορεῖ πιά νά ἔχει καµµία ἐπαφή καί συνεργασία ἡ Δηµοτική Ἀρχή».

Προφανῶς ἐµεῖς δέν ἔχουµε νά προσθέσουµε τίποτε τό ἰδιαίτερο, ἡ περίπτωση κραυγάζει ἀπό µόνη της. Τό θέµα ὅµως δέν εἶναι µόνο τό τί κάνουν οἱ ἄλλοι, µά καί τό τί κάνουµε ἐµεῖς. Γιατί ὄντως εἶναι δικαίωµα τοῦ καθενός νά αὐτοπροσδιορίζεται ὅπως θέλει καί ἐπίσης νά ἀµφισβητεῖ τήν «δική µας» ἱστορική θεώρηση. Ἐµεῖς ὅµως τιµᾶµε ὅπως πρέπει τούς νεκρούς µας; Τεκµηριώσαµε ἐπαρκῶς τή γενοκτονία πού ὑπέστησαν; Τήν προωθήσαµε διεθνῶς ὅπως ὀφείλουµε; Διδαχθήκαµε ἀπό τούς Ἀρµένιους (µά καί τούς Κύπριους) τό πῶς ὁ νοµικός πολιτισµός µπορεῖ νά ἀντιµετωπίσει τή βία; Ἀλλά καί σέ τοπικό ἐπίπεδο, γνωρίζουµε ὅλοι τά συµβάντα; Ὑπερασπίστηκαν οἱ ποντιακοί σύλλογοι τή µνήµη ἐνώπιον τῶν τουρκοφρόνων; Ὅταν ἔχεις κάνει τό χρέος σου, τά ἄλλα ἔρχονται.

 

none

http://antifonitis.gr/online/wp-content/uploads/2009/03/173.pdf

none

usrael1An Updated List of Vetoes Cast by the US

By Donald Neff

Washington Report, May/June 2005, page 14 Special Report

http://www.wrmea.com/archives/May-June_2005/0505014.html

Prior to the Nixon administration, the United States had never

employed its veto power in the U.N. Security Council. It was

first used March 17, 1970 over Southern Rhodesia. The second

U.S. veto came two years later, when Washington sought to

protect Israel from a resolution condemning Israel for one of

its attacks on its neighbors. Since then, the United States has

cast its veto a total of 39 times to shield Israel from Security

Council draft resolutions that condemned, deplored,

denounced, demanded, affirmed, endorsed, called on and

urged Israel to obey the world body.

1. 

Sept 10, 1972

 

to Shield Israel from Criticism by the

UN Security Council

- Condemned Israel’s attacks against

Southern Lebanon and Syria; vote: 13 to 1, with 1

abstention.

2. 

July 26, 1973

 

- Affirmed the rights of the Palestinian

people to self-determination, statehood and equal

protections; vote: 13 to 1, with China absent.

3. 

Dec 8, 1975

 

- Condemned Israel’s air strikes and

attacks in Southern Lebanon and its murder of

innocent civilians; vote: 13 to 1, with 1 abstention.

4. 

Jan 26, 1976

 

- Called for self-determination of

Palestinian people; vote:9 to 1, with 3 abstentions.

5. 

March 25, 1976

 

- Deplored Israel’s altering of the

status of Jerusalem, which is recognized as an

international city, by most world nations and the

United Nation’s; vote: 14 to 1.

6. 

June 29, 1976

 

- Affirmed the inalienable rights of the

Palestinian people; vote: 10 to 1, with 4 abstentions.

7. 

April 30, 1980

 

- Endorsed self-determination for the

Palestinian people vote: 10 to 1, with 4 abstentions.

8. 

Jan. 20, 1982

 

- Demanded Israel’s withdrawal from

the Golan Heights; vote: 9 to 1, with 4 abstentions.

9. 

April 2, 1982

 

- Condemned Israel’s mistreatment of

Palestinians in the occupied West Bank and Gaza

Strip and its refusal to abide by the Geneva

Convention protocols of civilized nations; vote: 14 to 1.

10. 

April 20, 1982

 

- Condemned an Israeli soldier who

shot 11 Muslim worshippers on the Temple Mount of

the Haram al-Sharaf near the Al-Aqsa Mosque in the

Old City of Jerusalem; vote: 14 to 1.

11. 

June 8, 1982

 

- Urged sanctions against Israel if it did

not withdraw from its invasion of Lebanon; vote: 14 to 1.

12. 

June 26, 1982

 

- Urged sanctions against Israel if it did

not withdraw from its invasion of Beirut, Lebanon;

vote: 14 to 1.

13. A

ug 6, 1982

 

- Urged cut-off of economic aid to Israel

if it refused to withdraw from its occupation of

Lebanon; vote: 11 to 1, with 3 abstentions.

14. 

Aug 2, 1983

 

- Condemned continued Israeli

settlements in occupied Palestine territories of West

Bank and Gaza Strip, denouncing them as an

obstacle to peace; vote: 13 to 1, with 1 abstention.

15. 

Sept 6, 1984

 

- Deplored Israel’s brutal massacre of

Arabs in Lebanon and urged its withdrawal; vote: 14 to 1.

16. 

March 12, 1985

 

- Condemned Israeli brutality in

Southern Lebanon and denounced Israel’s “Iron Fist”

policy of repression; vote: 11 to 1, with 3 abstentions.

17. 

Sept 13, 1985

 

- Denounced Israel’s violation of human rights in the occupied territories;

vote: 10 to 1, with 4 abstentions.

18. 

Jan 17, 1986

 

- Deplored Israel’s violence in Southern Lebanon;

vote: 11 to 1, with 3 abstentions.

19. 

Jan 30, 1986

 

- Deplored Israel’s activities in occupied

Arab East Jerusalem which threaten the sanctity of

Muslim holy sites; vote: 13 to 1, with 1 abstention.

20. 

Feb 6, 1986

 

- Condemned Israel’s hijacking of a Libyan passenger airplane on Feb. 4;

vote: 10 to 1, with 1 abstention.

21. 

Jan 18, 1988

 

- Deplored Israeli attacks against

Lebanon and its measures and practices against the

civilian population of Lebanon;

vote: 13 to 1, with Britain abstaining.

22. 

Feb 1, 1988

 

- Called on Israel to abandon its policies

against the Palestinian uprising that violate the rights

of occupied Palestinians, abide by the Fourth

Geneva Convention and formalize a leading role for

the United Nations in future peace negotiations;

vote: 14 to 1.

23. 

April 15, 1988

 

- Urged Israel to accept back deported

Palestinians, condemned Israel’s shooting of civilians,

called on Israel to uphold the Fourth Geneva

Convention and called for a peace settlement

under U.N. auspices; vote: 14 to 1.

24. 

May 10, 1988

 

- Condemned Israel’s May 2 incursion

into Lebanon; vote: 14to 1.

25. 

Dec 14, 1988

 

- Deplored Israel’s Dec. 9 commando

raids on Lebanon; vote: 14 to 1.

26. 

Feb. 17, 1989

 

- Deplored Israel’s repression of the

Palestinian uprising and called on Israel to respect

the human rights of the Palestinians; vote: 14 to 1.

27. 

June 9, 1989

 

- Deplored Israel’s violation of the human

rights of the Palestinians; vote: 14 to 1.

28. 

Nov 7, 1989

 

- Demanded Israel return property

confiscated from Palestinians during a tax protest

and allow a fact-finding mission to observe Israel’s

crackdown on the Palestinian uprising; vote: 14 to 1.

29. 

May 31, 1990

 

- Called for a fact-finding mission on

abuses against Palestinians in Israeli-occupied lands;

vote: 14 to 1.

30. 

May 17, 1995

 

- Declared invalid Israel’s expropriation

of land in East Jerusalem and in violation of Security

Council resolutions and the Fourth Geneva

convention; vote: 14 to 1.

31. 

March 7, 1997

 

- Called on Israel to refrain from

settlement activity and all other actions in the

occupied territories; vote:14 to 1.

32. 

March 21, 1997

 

- Demanded Israel cease

construction of the settlement Har Homa (called

Jabal Abu Ghneim by the Palestinians) in East

Jerusalem and cease all other settlement activity in

the occupied territories; vote: 13 to 1, with one

abstention.

33. 

March 26, 2001

 

- Called for the deployment of a U.N.

observer force in the West Bank and Gaza;

vote: 9 to 1, with 4 abstentions.

34. 

Dec 14, 2001

 

- Condemned all acts of terror, the use of excessive force and destruction of properties and

encouraged establishment of a monitoring apparatus;

vote: 12-1, with 2 abstentions.

35. 

Dec 19, 2002

 

- Expressed deep concern over Israel’s

killing of U.N. employees and Israel’s destruction of

the U.N. World Food Program warehouse in Beit

Lahiya and demanded that Israel refrain from the

excessive and disproportionate use of force in the

occupied territories;

vote: 12 to 1, with 2 abstentions.

36. 

Sept 16, 2003

 

- Reaffirmed the illegality of deportation of any Palestinian and expressed

concern about the possible deportation of Yasser Arafat;

vote: 11 to 1, with 3 abstentions.

37. 

Oct 14, 2003

 

- Raised concerns about Israel’s building of a security fence through the occupied West Bank;

vote 10 to 1, with 4 abstentions.

38. 

March 25, 2004

 

- Condemned Israel for killing Palestinian spiritual leader Sheikh Ahmed Yassin

in a missile attack in Gaza;

vote: 11 to 1, with 3 abstentions.

39. 

Oct 5, 2004

 

- Condemned Israel’s military incursion in Gaza, causing any civilian deaths and extensive

damage to property;

vote: 11 to 1, with 3 abstentions.

 

none

 

 

 

cebcceb5ceb9cebfcebdcebfcf84ceb9cebaceae-ceb7ceb3ceb5cf83ceafceb1-20-2-05Καθώς κατά καιρούς ἡ Τουρκία δείχνει καθαρά τίς προθέσεις της σέ κάθε πεδίο τῆς ἀντιπαράθεσής της µέ τήν Ἑλλάδα, ἐµεῖς δέν ἔχουµε παρά νά τό ἐπισηµαίνουµε. Ἔτσι συνέβη καί µέ τήν πιό πρόσφατη πρόκλησή της στήν ἑλληνική Θράκη, ὅταν µέ τό γνωστό της προκλητικό θράσσος καί µέ ἀσύστολη διαστροφή τῆς ἀλήθειας ἀπαίτησε νά µήν ἑορταστεῖ στίς 19 Μαΐου ἡ ἐπέτειος τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου, ἐνταγµένη στίς 20ήµερες ἐκδηλώσεις τῶν Ἐλευθερίων τῆς Κοµοτηνῆς, γιά νά µήν… χαλάσει τό κλῖµα τῆς ἑλληνοτουρκικῆς φιλίας καί ἡ εἰρήνη στήν περιοχή! Ἀκολουθεῖ τό σχετικό ἄρθρο τῆς φυλλάδας «Γκιουντέµ» ἡ ὁποία ἐκφράζει τήν γραµµή τοῦ τουρκικοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν καί στό τέλος παραθέτουµε λίγα δικά µας σχόλια: 

 

 

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΠΕΙΡΟΥΝ ΔΙΧΟΝΟΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ;

Φέτος στὶς ἐκδηλώσεις γιὰ τὰ «Ἐλευθέρια τῆς Θράκης» ποὺ ὀργανώνονται ἀπὸ τὸν Δῆµο Γκιουµουλτζίνας προστέθηκε καὶ ἡ ἄσχετη µέ τά Ἐλευθέρια τῆς Θράκης «Ἐκδήλωση µνήµης γιὰ τὴν Ποντιακὴ Γενοκτονία». Κοιτάζοντας στὸ παρελθὸν βλέπουµε ὅτι τὰ ἔτη 1997-2004 στὰ πλαίσια τῶν Ἐλευθερίων προστίθετο καὶ «Ποντιακὴ ἡµέρα µνήµης». Ὅµως φέτος ὁ Δῆµος Γκιουµουλτζίνας πρόσθεσε καὶ τὴ λέξη «γενοκτονία» στὸ πρόγραµµα καὶ στὶς 22-5 κάλεσε καὶ τὸν Νῖκο Λυγερὸ νὰ µιλήσει γιὰ τὸ θέµα.

Τώρα ἔτσι ἀπὸ περιέργεια, τί σχέση ἔχουν τὰ Ἐλευθέρια τῆς Θράκης µέ τὴν Ποντιακὴ «γενοκτονία»; Εἶναι δύσκολο νὰ ἀντιληφθεῖ κανεὶς τί ἐξυπηρετεῖ ἡ διοργάνωση τῆς ἐκδήλωσης αὐτῆς ἀπὸ τὸν Δῆµο Γκιουµουλτζίνας αὐτὴν τὴν εὐαίσθητη περίοδο ποὺ τὸ Τουρκικὸ κράτος συνταράσσεται µέ τὴν λεγόµενη Ἀρµενικὴ γενοκτονία. Μάλιστα ὅταν γίνεται ἀπὸ ἕναν Δῆµο ποὺ ἔχει ὑπογράψει ἀδελφοποίησης µέ µία σειρὰ Δήµων τῆς Τουρκίας, ποὺ προσπαθεῖ νὰ παρουσιάσει πὼς ἐργάζεται γιὰ τὴ βελτίωση τῶν ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων καὶ τὴν πρόοδο τῆς ἑλληνοτουρκικῆς φιλίας, προκαλεῖ τὸ ἐρώτηµα µήπως αὐτὲς οἱ κινήσεις ἦταν φτιαχτές. Τέτοιου εἴδους ἐκδηλώσεις ποὺ πληγώνουν τὸ Τουρκικὸ ἔθνος µποροῦν νὰ συµβάλουν στὴν ἁρµονικὴ καὶ εἰρηνικὴ συµβίωση τῶν Τούρκων καὶ Ἑλλήνων πού ζοῦνε στὴν περιοχὴ; Ὄχι φυσικά. Οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ Δήµου θὰ πρέπει νὰ ἀποφασίσουν. Θέλουνε στὴν περιοχὴ εἰρήνη καὶ γαλήνη ἢ ἐπιθυµοῦν ἔλλειψη ἐµπιστοσύνης καὶ ἀναταραχή ἀνάµεσα στὶς δυὸ κοινότητες;

Τέλος, προβληµατίζει ἰδιαίτερα ἡ πρόσθεση αὐτῆς τῆς ἐκδήλωσης ποὺ πληγώνει τὴν περηφάνεια τῶν Τούρκων ψηφοφόρων στὰ «Ἐλευθέρια της Θράκης» ἀπὸ τὸν Δήµαρχο Γκιουµουλτζίνας Τάσο Βαβατσικλή ποὺ κέρδισε τὶς ἐκλογὲς µέ τὶς ψήφους τῆς µειονότητας. Ἂς ἀφήσουµε στὴν ἄκρη τὸν Τάσο Βαβατσικλή, ἄραγε τί πρέπει νὰ εἰπωθεῖ γιὰ τοὺς εὑρισκόµενους στὸν Δῆµο Γκιουµουλτζίνας Ἀλὴ Μέρτογλου, Βεϊσὲλ Ἀχµέτ, Τζεµὶλ Ρεσίτ, Λεβὲντ Ἰσµαήλ καὶ τοὺς ἄλλους δηµοτικοὺς συµβούλους πού δὲν ἀντέδρασαν στὸ γεγονός; Ἄντε, κι αὐτοὺς νὰ τοὺς ἀφήσουµε στὴν ἄκρη, ἄραγε οἱ Τοῦρκοι δηµοτικοὶ σύµβουλοι τῆς ἀντιπολίτευσης τί ἔκαναν γιὰ τὸ θέµα; Ὅταν ρωτήσαµε σχετικὰ αὐτοὺς ποὺ ὀργάνωσαν τὸ πρόγραµµα, προσπάθησαν νὰ ὑπεκφύγουν µέ ἀπαντήσεις τοῦ τύπου «Ἡ νοµαρχία τὸ διέταξε, πιεστήκαµε πολὺ ἀπὸ τοὺς Ποντιακοὺς συλλόγους».

Νὰ µήν ξεχαστεῖ! Ὁ µειονοτικὸς ψηφοφόρος τὰ βλέπει καὶ τὰ καταγράφει. Ἡ µειονότητα στὴν κατεύθυνση τῆς εἰρήνης καὶ τῆς γαλήνης, ὅπως ἔπραξε πάντα θὰ πεῖ ὄχι σὲ αὐτοὺς ποὺ θέλουν νὰ σπείρουν διχόνοια στὴν περιοχὴ τῆς Δ. Θράκης.»

«Γκιουντέµ», 20-5-2005.

 

Τί νά πρωτοθαυµάσει κανείς στό (ἀνυπόγραφο) µνηµεῖο αὐτό τοῦ δηµοσιογραφικοῦ λόγου! Πρῶτα πρῶτα τό ψέµµα γιά τή λέξη «γενοκτονία», τήν ὁποία ἀναγνώρισε ὡς τέτοιαν τό ἑλληνικό Κοινοβούλιο ἀπό τό 1994. Φαίνεται στή Θράκη δέν µποροῦν νά ἰσχύουν ὅσα καί στήν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα, γιά λόγους …εὐαισθησίας τῆς Τουρκίας. Δεύτερον τόν Νῖκο Λυγερό – πού τούς ἔτσουξε… – δέν τόν κάλεσε ὁ Δῆµος ἀλλά οἱ Ποντιακοί σύλλογοι πού διοργάνωσαν τήν ἐκδήλωση (βλέπε διπλανή σελίδα). Τρίτον ἡ διοργάνωση δέν… ἔλαβε ὑπ’ ὄψιν της τά προβλήµατα τῆς Ἄγκυρας µέ τήν Ἀρµενική Γενοκτονία! Τήν «λεγόµενη», φυσικά… Τέταρτον, οἱ ἀδελφοποιήσεις τοῦ Δήµου µας µέ πόλεις τῆς Τουρκίας (ἄλλο ψέµµα αὐτό, ἀφοῦ καµµία ἀδελφοποίηση δέν ἔχει γίνει παρά µόνο ὑπογράφηκαν πρωτόκολλα συνεργασίας) θά ἔπρεπε νά ἐπιβεβαιώνονται µέ ξεβράκωµα σέ ὅλα τά ἐθνικά µας θέµατα, ἀκόµη καί σέ ζητήµατα ἐθιµοτυπίας! Πέµπτον, τό τουρκικό ἔθνος (!) µᾶς ἀπειλεῖ µέ «ταραχές» ἄν ἐπιµένουµε νά µιλᾶµε γιά Ποντιακή Γενοκτονία – αὐτό γιά νά ἀντιληφθοῦν ὁρισµένοι τί ἐννοεῖ ἡ τουρκική πλευρά ὅταν µιλάει γιά «ἁρµονική καί εἰρηνική συµβίωση». Ἕκτον, οἱ ἐκλογές ἔρχονται καί τό ὕστατο ὅπλο τῆς µειονοτικῆς ψήφου ἐπιστρατεύεται ὄχι µόνο κατά τοῦ νῦν δηµάρχου µά καί ὅλων τῶν µειονοτικῶν πολιτευτῶν πού δέν ἀντέδρασαν στή συγκεκριµένη διοργάνωση. Ὁ µειονοτικός ψηφοφόρος (δηλαδή τό Προξενεῖο) καταγράφει καί τήν ὥρα τῆς κρίσεως θά ἀπονείµει στόν καθένα ὅ,τι τοῦ ἀξίζει…

Τώρα µέσα σ’ αὐτόν τόν ὀχετό τῆς προστυχιᾶς νά µιλήσει κανείς γιά ζητήµατα ὁρολογίας (γιά τήν Γκιουµουλτζίνα, γιά τούς Τούρκους στή Θράκη, γιά τίς δύο κοινότητες) εἶναι περιττό. Ἀπό τῆς µυλωνοῦς τόν κῶλο δέν µπορεῖς νά περιµένεις καλλιγραφία. Μόνο κάτι τελευταῖο νά προσθέσουµε, ἀναφορικά µέ τήν ἀφορµή τοῦ συµβάντος. Τί λέει ἡ κυρία Χούλια, γνωστή ἑλληνόφιλη (κατά τό νεκρόφιλη) παράγων τῆς Γκιουµουλτζίνας, δέν εἶναι ἐξίσου προκλητικό νὰ γιορτάζουµε τὴν 25η Μαρτίου; Συµβάλλει αὐτός ὁ ἑορτασµός στήν ἑλληνοτουρκική φιλία; Δέν προσβάλλονται οἱ περήφανοι Τοῦρκοι τῆς Θράκης ἀπό τίς τιµές στήν ἐθνικιστική ἐξέγερση τῶν Ρωµιῶν κατά τῆς ὀθωµανικῆς πολυπολιτισµικότητας; Καί τί παραπάνω ἔκαναν ἀπό τό νά ἀντιδράσουν οἱ Τοῦρκοι στόν Πόντο καί στή Μικρασία;

Ἐκεῖνοι πού δέν προσβάλλονται πάντως ἀπό τίποτα εἶναι οἱ Ἕλληνες. Ἔτσι, µπορεῖ ὁ κάθε τουρκόφρων τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας νά τιµᾶ τόν Μουσταφά Κεµάλ στίς 19 Μαΐου µέσα στά µοῦτρα µας, χωρίς κανένας νά λέει λέξη. Νά κουβαλᾶνε µέ τιµές ἀρχηγοῦ κράτους χῶµα ἀπό τό σπίτι τοῦ γενοκτόνου στή Θεσσαλονίκη µέχρι τά ἑλληνοτουρκικά σύνορα καί νά τό παραδίδουν στούς ἐκεῖθεν τοῦ Ἕβρου φασίστες, σέ µιά γελοία τελετή ὅλο φανφάρες καί προσωπολατρεία (βλέπε καί διπλανή φωτογραφία). Καί στήν προκλητική αὐτή παράτα, πού καθιερώθηκε τά τελευταῖα χρόνια τῆς ἑλληνοτουρκικῆς καψούρας, νά γίνεται προσκλητήριο ΟΛΩΝ τῶν ἐκπροσώπων τῆς µειονότητας ἐπί ποινῇ πολιτικοῦ ἐξαφανισµοῦ! Tήν καρναβαλική αὐτή ἐκδήλωση τήν παρουσιάζει ἡ ἐν λόγῳ τουρκοφυλλάδα πρώτη πρώτη σελίδα µέ ἐκτενές ρεπορτάζ, καί δίπλα ἀκριβῶς καταγγέλει τίς ἐκδηλώσεις τιµῆς καί µνήµης γιά τά θύµατα! Ἄφεριµ!

none

50ceaccf81ceb9cebacebfἘπειδή µᾶς κούρασαν οἱ τουρκοελληνικές ἀδολεσχίες καί µᾶς παραηδίασε ἡ ἰδιοτελής ἐµµονή τῶν πρωταγωνιστῶν τους, δέν θά κάνουµε καµµία ἀναφορά στό πιό πρόσφατο συνέδριο «Διαδροµές πολιτῶν, στή Θράκη τήν Κωνσταντινούπολη καί τό Αἰγαῖο», πού ἔγινε στήν Κοµοτηνή πρό ἡµερῶν (21 – 22 Μαΐου). Ἡ ἀξιοθρήνητη ἀπόπειρα τοῦ ΚΕΜΟ, πού παριστάνει τήν ἐπιτοµή τῆς πολιτικῆς ἐπιστήµης καί τοῦ οὑµανιστικοῦ κοσµοπολιτισµοῦ, ἔχει διαβεῖ πλέον τόν Ρουβίκωνα τῆς αὐτοαναφορικότητας (γιά νά µήν πῶ καί τῆς εὐρωκονδυλιοβορᾶς). Τί σκατά µπορεῖ νά ἐξυπηρετεῖ ἕνα τέτοιο ἐγχείρηµα στίς πραγµατικές συνθῆκες τῶν σηµερινῶν ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων; Γιά ποιές µειονότητες συνεχίζουν νά µιλοῦν οἱ ἀξιότιµοι κύριοι διοργανωτές; Γιά τό µουσουλµανικό 30% τῆς ἑλληνικῆς Θράκης ἀπό τή µία καί γιά τό ρωµέικο… 0,013% τῆς Πόλης; Σέ ποιές «ἀποτυχηµένες µειονοτικές πολιτικές τῶν κυβερνήσεων» ἀναφέρεται ὁ δόκτωρ Τσιτσελίκης; Ἡ τουρκική µειονοτική πολιτική τῆς ἐθνοκάθαρσης µέ τά πογκρόµ, τήν τροµοκρατία, τίς ἀπελάσεις, τήν καταπάτηση τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάνης γιά τό αὐτοδιοίκητο τῆς Ἴµβρου καί τῆς Τενέδου, ΠΕΤΥΧΕ 100% τόν στόχο της. Ἄλλοι ἔχουν πλέον τό πρόβληµα µιᾶς εὐχειραγώγητης ἔξωθεν στρατηγικῆς µειονότητας… Ὅσο γιά τά φληναφήµατα περί ἴσων ἀνθρώπων (!) ἔχουµε ἕνα ἐρώτηµα: Γιά τή συνεχιζόµενη Κατοχή τῆς Κύπρου, τίς καθηµερινές παραβιάσεις τοῦ Αἰγαίου καί τίς «γκρίζες ζῶνες», τίς ἀπειλές γιά τά 12 ναυτικά µίλια µας, βεβαίως δέν θά µεταβληθεῖ ἡ κρατική πολιτική τῆς γείτονος µέ τίς παρέες καί τά µασάλια. Ὅµως µία (1) δήλωση γιά τά θέµατα αὐτά ὑπέρ τῶν ἑλληνικῶν δικαίων ἀπέσπασαν τόσα χρόνια ἀπό κάποιον τέτοιον «ἄνθρωπο»; Ρωτᾶµε γιά νά καταλαβαινόµαστε καί νά µήν ἀερολογοῦµε. Ἀναγνώρισε κάποιος ἀπό συνοµιλητής τους, ἔστω καί µειονοτικός τῆς ἑλληνικῆς Θράκης, τό ἑλληνικό δίκιο γιά ὕπαρξη ὑφαλοκρηπίδας π.χ. στά νησιά µας; Ἄν ὄχι (κάτι σίγουρο), σταµατῆστε τοὐλάχιστον νά µᾶς ζαλίζετε τόν ἔρωτα!…

none

 

mickeyΛίγο πρίν τό προχθεσινό δηµοψήφισµα τῶν Γάλλων γιά τό «Εὐρωσύνταγµα», στίς 18 Μαΐου, ἡ γαλλική Ψευτοαριστερά τοῦ ΝΑΙ εἶχε καλέσει στό Παρίσι ὡς… ἐνισχύσεις τόν Σηµίτη καί τόν Γιῶργο Παπανδρέου (κάπως ἔτσι… σώθηκαν.) Ἀπό τίς ἐκπάγλου λογικῆς φράσεις τοῦ δευτέρου πρός τό γαλλόφωνο κοινό τῆς σχετικῆς ἐκδήλωσης συγκρατήσαµε µία ἀποστοµωτική τοῦ ἐθνοκεντρισµοῦ ἅµα τε καί ρηξικέλευθη ἀτάκα: «Εἶµαι Ἕλληνας, σοσιαλιστής καί Εὐρωπαῖος, ἄρα εἶµαι καί Γάλλος».Ἐµεῖς λοιπόν στόν «Α», ζυγίζοντας µέ αἴσθηµα εὐθύνης τήν βαθειά τοµή (σχεδόν καρωτιδεκτοµή…) πού συνιστᾶ µία τέτοια ὀργάνωση τοῦ λόγου ἀπό τόν ἀρχηγό τῆς ἀξιωµατικῆς ἀντιπολίτευσης, θέλουµε νά δώσουµε µερικά ἀκόµη δικά µας παραδείγµατα γιά καλύτερη κατανόηση τῆς ἐπαναστατικότητάς της ἀπό τίς λαϊκές µᾶζες:

1) Εἶµαι Ἀµερικανός, γυιός Βουλγάρας, ἐγγονός Πολωνέζας, ἄρα εἶµαι καί Ἕλληνας.

2) Εἶµαι προικισµένος σάν µαρούλι, φιλόλαος σάν τραπεζίτης, ἀνθρωπιστής σάν ταµερλᾶνος, ἄρα καί σοσιαλιστής.

3) Τό µέλλον τῆς Εὐρώπης εἶναι στήν Τουρκία, στηρίζουµε τήν εὐρωπαϊκή πορεία τῆς Ἰνδονησίας, σέ ὅ,τι µᾶς ρωτᾶν ἀλαλάζουµε ΝΑΙ!

4) Τό µπουζούκι εἶναι ὄργανο, ὁ χωροφύλακας εἶναι ὄργανο, ἕνα ὄργανο πῆρα πέρσι τόν Μάρτη κι ἕνα τόν Ἰούνη, γιά ἀρχή καλά εἶναι.

5) Ἐγώ µαυρίστηκα, ἐσύ Τζέµ µαυρίστηκες, αὐτός ὁ κουµπάρος µου ὁ Χαριτόπουλος µαυρίστηκε, ἄρα εἴµαστε ὅλοι γιά τά µπάνια.

6) Τό ἀεροπλανάκι τῆς Μαρίας δέν πετάει, τό ἀλβανό ἐργάτι δέν ψηφίζει, τό πουγκί τοῦ Σωκράτη δέν κουδουνάει, τό τραῖνο τῆς Κεντροαριστερᾶς πάρκαρε δεξιά.

7) Ἔ, καί πρωθυπουργός νά µή γίνω, µιά θέση στήν καθαριότητα τοῦ Δήµου θά µοῦ βρεῖ ἡ Ντόρα, τὄπαν ξεκάθαρα στήν Πρεσβεία.

8) Εἶµαι ὑπέρ τῆς Εὐρώπης, ἡ Εὐρώπη δέν εἶναι µέ τίς ΗΠΑ, ἡ µαµά λέει εἴµαστε πάντα µέ τίς ΗΠΑ, τότε ἐγώ τί κάνω τώρα ἐδῶ;

9) Εἶµαι σήµερα στό Λονδῖνο, ἄλλωστε ὅλοι γύρω µιλοῦν ἰσπανικά, τί εἶναι ὅµως αὐτός ὁ σιδερένιος πῦργος ἀπέναντι;…

10) Ὅλοι ἐπιµένουν ὅτι εἴµαστε στό Παρίσι, ἔ, ἔτσι θἄναι φαίνεται, ἄρα σέ λίγο θἄµαστε στή Ντίσνεϋλαντ (γιούπι!)

11) Ἄσπρα µοῦρα, µαῦρα µοῦρα, εἶµαι µιά καρικατούρα.

none

http://antifonitis.gr/online/wp-content/uploads/2009/03/172.pdf

none


ΕΞΩ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΘΡΑΚΗ
ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΤΩΡΑ!



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Τουρκικά Νέα
Ο τουρκόφωνος τύπος στη Θράκη και στον Κόσμο


Παρατηρητήριο Μέτε
Τα νέα του ψευδομουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μέτε


Ένα Καράβι Για Τη Γάζα | ShipToGaza.gr
Ενα Καράβι Για Τη Γάζα



Σχετικά...

Αρθρογραφία

Μόνιμες στήλες

ΑΡΧΕΙΟ

Λέξεις

Επισκέπτες

free counters