Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1998 έκανε την εμφάνισή του στην Κομοτηνή το πρώτο, τετρασέλιδο αρχικά, φύλλο με την επωνυμία «Αντιφωνητής». Πέντε τριανταπεντάρηδες τότε φίλοι, χωρίς καμία σχεδόν δημοσιογραφική εμπειρία, απηυδισμένοι όμως από την προπαγάνδα των Μέσων, τη συγκάλυψη ακόμα και των πιο προφανών διαστάσεων της πραγματικότητας και το επίπεδο της επαγγελματικής δημοσιογραφίας, αποφασίσαμε να βγάλουμε ένα έντυπο με τοπικό και όχι μόνο ενδιαφέρον, θεωρώντας ότι έχουμε κάτι να πούμε.

Προσπαθήσαμε το όλο εγχείρημα να χαρακτηρίζεται από ήθος, οξυδέρκεια και χιούμορ συνδυασμένα με στοιχεία που σπανίζουν στην περιοχή (αγωνιστικότητα, διεκδικητικότητα, αντικομφορμισμό). Η θετική, συχνά ενθουσιώδης αποδοχή που σε γενικές γραμμές συναντήσαμε σημαίνει ότι κάτι ενδιαφέρον βγήκε. Πως ακριβώς μεταφράζεται αυτό πρακτικά δεν είμαστε σε θέση να πούμε. Τα αποτελέσματα από τέτοιες προσπάθειες είναι αφανή και μάλλον μη επαληθεύσιμα. Εξάλλου πρώτα απ’ όλα κάνουμε το κέφι και την ατομική μας ψυχοθεραπεία κι από κει και πέρα ό,τι προκύψει.

Η φωτογραφία από τη «Θυσία» του Ταρκόφσκυ περιγράφει πιο παραστατικά απ’ όλα τα λόγια την προσπάθεια:

ποτίζουμε ένα ξερό δέντρο, ελπίζοντας κρυφά στη θαυματουργή του άνθιση…