ceb1ceb3-ceb9cf89ceaccebdcebdceb7cf82-kaneo-cebcceb9cebacf81ceaeΠερνώντας ἕνα ἀκόµη τριήµερο στήν ΠΓΔΜ βεβαιωθήκαµε γιά τόν παραλογισµό στόν ὁποῖον ζεῖ ὁ πληθυσµός τῆς γειτονικῆς χώρας καί γιά τόν τραγέλαφο ὅπου ἔχουµε µπλέξει ὡς Ἑλλάδα. Καί γιά κάτι ἀκόµη: Γιά τά σχέδια πού δυστυχῶς ἔχει ἐξυφάνει ὁ ἀµερικανικός παράγοντας πού ἀνέλαβε τήν τελευταία δεκαπενταετία τήν διαχείριση τοῦ γειτονικοῦ µας µορφώµατος καί τῶν µεγαλοϊδεατικῶν του ψυχώσεων.

Αὐτή τή φορά ἐπισκεφτήκαµε τήν Ὀχρίδα, τό παλιό βυζαντινό κέντρο καί πρώτη βουλγαρική πρωτεύουσα ἐπί Σαµουήλ. Γεµάτη ἡ παλιά πόλη καί τά περίχωρά της θαυµάσιους ναούς, τοῦ 14ου αἰώνα κυρίως, καί σέ συνδυασµό µέ τίς φυσικές καλλονές πού προσφέρει τό τοπίο µέ τήν µεγάλη λίµνη καί τά δασωµένα βουνά ὁλόγυρα, εἶναι ἕνας ἑλκυστικός τουριστικός προορισµός, πού οἱ Ἕλληνες δείχνουν νά προτιµοῦν ἰδιαιτέρως: Σέ κάθε µας βῆµα εἴχαµε δίπλα µας ἑκατοντάδες Ἕλληνες ἐκδροµεῖς, τό συνάλλαγµα τῶν ὁποίων στηρίζει ἀποφασιστικά τήν οἰκονοµία τῆς περιοχῆς.

Ἔχοντας πρόσφατα διαβάσει τό κατάπτυστο ἄρθρο τοῦ «Ἰοῦ» γιά τούς δῆθεν ἐθνικούς µας µύθους σέ σχέση µέ τό µακεδονικό τσίρκο τῶν γειτόνων, βρήκαµε καί παραθέτουµε κάποια ἐνδιαφέροντα στοιχεῖα:

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΕΘΝΟΤΗΤΑ

Ποτέ, µά ποτέ δέν γράφτηκε περί αὐτῆς οὔτε λέξη σέ ὀθωµανικά καί ἄλλων χωρῶν ἔγγραφα. Καµµία προξενική ἀναφορά, καµµία ταξιδιωτική ἀνάµνηση, κανένα κείµενο συνθήκης δέν ἀναφέρει τέτοιο ἔθνος. Χαρακτηριστικά ἀναφέρουµε τό National Geographic τοῦ 1908 γιά τό Μαυροβούνιο καί τό Carnegy Report τοῦ 1913 γιά τήν Ὀχρίδα. Ἡ ἴδια ἡ ὀργάνωση τῶν ἐπιτροπῶν τοῦ ΒΜΡΟ γιά τήν βουλγαρική ὑπόθεση, µέ τήν κραυγαλέα ἀπουσία τους στόν βορρᾶ (Τέτοβο, Κουµάνοβο, Σκόπια) δείχνει ὅτι ὁ πληθυσµός ἐκεῖ ἦταν ἄσχετος ἐθνολογικά. Μά καί τά ἔθιµα – σάν ἐκεῖνο τῆς «σλάβας» πού συνηθίζουν οἱ Σέρβοι τιµώντας τούς οἰκογενειακούς τους ἁγίους καί τά ἀπαγόρευσαν οἱ Βούλγαροι στή διάρκεια τῶν δύο περιόδων Κατοχῆς – δείχνουν τίς σχέσεις πολλῶν περιοχῶν µέ τό σερβικό στοιχεῖο.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Μέχρι τό 1945 δέν ὑπῆρχαν παρά τά διάφορα τοπικά βουλγαρικά ἰδιώµατα (Ὀχρίδας, Σκοπίων, Κουµάνοβου…), πού συχνά οἱ χρῆστες τους δέν µποροῦσαν οὔτε µεταξύ τους νά συνεννοηθοῦν. Τή χρονιά ἐκείνη ὁ Μπλέηζ Κανέσκι δηµιούργησε τήν «µακεδονική» γλῶσσα, συνθέτοντας τίς διαλέκτους µέ βουλγαρικά καί σερβικά στοιχεῖα. Ταυτόχρονα προωθήθηκε ἡ κατάληξη -σκι γιά τά ἐπώνυµα, πού µέχρι τότε σπάνιζε, ὥστε νά δηµιουργηθεῖ ἡ ἐθνική ὀνοµατοδοσία. Ἐπίσης, καθώς µέχρι τότε κανένα χωριό, κανένας ἄνθρωπος, κανένα βουνό κτλ δέν ἔφερε ὄνοµα σχετικό µέ τή «Μακεδονία», ἄρχισε µιά πληµµυρίδα τέτοιων ὀνοµάτων (σήµερα τό Μακεντόνκα εἶναι συχνό γυναικεῖο ὄνοµα). Ἐκεῖ ὅµως πού ἀποκαλύπτεται ἡ γύµνια τῶν πλαστογράφων εἶναι ὁ γραπτός λόγος τῆς γλώσσας τους. Καί οἱ τέσσερεις γνωστοί λογοτέχνες τῆς περιοχῆς τῆς Ὀχρίδος, λ.χ., ἦταν δηλωµένοι καί περήφανοι Βούλγαροι! Ὁ Γκριγκόρ Μπερλίτσεφ πού σπούδασε στήν Ἀθήνα ἰατρική καί βραβεύτηκε ἀπό τόν Ὄθωνα γιά τό ποίηµά του «Ἁρµατωλός». Ὁ γυιός του Κλήµης, πολιτικά δραστήριος σοσιαλδηµοκράτης πού µετέφρασε τόν Κάουτσκι στά βουλγαρικά καί ὑπῆρξε διευθυντής τοῦ Μουσείου Ὀχρίδος (1941-44). Ὁ Κούζµαν Σάπκαρεφ πού συνέγραφε τά σχολικά ἐγχειρίδια γιά τή νεολαία τῆς περιοχῆς ἐπί βουλγαρικῆς Ἐξαρχείας. Καί, κυριότερος ὅλων, ὁ Ἰβάν Σνεγκάρωφ, θεολόγος πού σπούδασε στή Βουλγαρία καί στή Ρωσία, καθηγητής στή Σόφια καί συγγραφέας τῆς κλασικῆς «Ἱστορίας τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς τῆς Ὀχρίδος» (1920).

ΜΑΚΕΔΟΝΙΣΜΟΣ

Ἀσχέτως τοῦ ἄν ἡ κυβέρνηση τῶν Σκοπίων θά χρησιµοποιήσει σήµερα αὐτήν ἤ τἠν ἄλλη ὁρολογία στήν ὅποια προσέγγισή της µέ τήν Ἑλλάδα, ὁ µακεδονισµός εἶναι ἡ κυρίαρχη κουλτούρα τῆς κοινωνίας (παντοῦ Ἀλέξανδροι καί Φίλιπποι: στά καταστήµατα, στά τουριστικά ἐνθύµια, στά βιβλιοπωλεῖα…) καί ἐπισήµως ἤ ἀνεπισήµως τροφοδοτεῖται ἄνωθεν. Ἡ κατασκευασµένη ταυτότητα τῶν ψευδοµακεδόνων συνδέεται ὀργανικά µέ τήν ἀρχαία µακεδονική κληρονοµιά, ἀναζητώντας ἔρεισµα καί νοµιµοποίηση καί τό ἀνθελληνικό τους µένος παροξύνεται ἀπό τό γεγονός ὅτι κανένας ἱστορικός διεθνῶς δέν ὑποστηρίζει τίς θέσεις τους µέ τό… ἀζηµίωτο. Δύο συµβάντα χαρακτηριστικά τοῦ κλίµατος: Α) Τό Παγκόσµιο Μακεδονικό Κογκρέσο ἔχει ἐκπροσώπους σέ χῶρες ὅπου ὑπάρχει Διασπορά (Αὐστραλία, Καναδᾶ, ΗΠΑ…) µά καί σέ µία πόλη ὅπου δέν ὑπάρχει κανένας συµπατριώτης τους: Στήν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αίγύπτου! Κι ὄχι µόνο δηλώνουν παρόντες στήν πιό διάσηµη πόλη πού ἵδρυσε ὁ µέγιστος τῶν Ἑλλήνων ἀλλά καί γέµισαν τήν νέα Βιβλιοθήκη της (πού ἡ χώρα µας γενναῖα χρηµατοδότησε) µέ τίς ἀντιιστορικές τους µποῦρδες! Β) Τό 2000 γυρίστηκε µία ἄς ποῦµε τηλεοπτική παραγωγή, µέ ὄνοµα «Φίλιππος ὁ Μακεδών». Στήν ταινία ὁ Φίλιπππος ὁδηγᾶ τό… αὐτοκίνητό του στά Σκόπια καί µονολογάει γιά κείνους πού πουλᾶνε τήν πατρίδα του στούς Ἕλληνες, γιά τήν Ἀθήνα πού κακῶς τότε δἐν τήν κατέστρεψε, κ.ἄ. Αὐτή ἡ κωµική – µά κατάλληλη γιά τό ἐπίπεδο τοῦ κοινοῦ της – προπαγάνδα µεταδίδεται τοὐλάχιστον 1-2 φορές τή βδοµάδα ἀπό κάποιο κανάλι τῆς χώρας!

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Ἕνα στοιχεῖο πού ἐπίτηδες ἀποσιωπᾶται ἀπό κάθε λογῆς δηµοσιογραφοῦντα πράκτορα εἶναι αὐτό τῆς ἀµερικανικῆς κυριαρχίας στό γειτονικό κρατίδιο τήν τελευταία 15ετία. Ἀξίζει νά ἔχει κανείς κατά νοῦ ὅτι µιλᾶµε γιά µία ὀντότητα ὅπου οἱ ἀλβανικές συµµορίες -παρά τήν αὐτονοµία πού κέρδισε τό ἀλβανικό στοιχεῖο – µπαινοβγαίνουν ἀνενόχλητες µέχρι καί στήν πρωτεύουσα, ὅπου δέν ὑπάρχει ἀληθινός στρατός (καί καθόλου Ἀεροπορία), ὅπου οἱ ἀστυνοµικοί εἶναι Εὐρωπαῖοι καί ὅπου ὁ πρωθυπουργός (Γκεοργκιέφσκι) ἐπισκέφτεται τίς ΗΠΑ στό… πρῶτο του ταξείδι ἔξω ἀπό τήν πατρίδα του καί ἐπιστρέφει δηλώνοντας θαµπωµένος ἀπό τή Νέα Ὑόρκη! Στό πλαίσιο αὐτό ἔχουµε µία συνεχή στρατιωτική παρουσία τῶν ΗΠΑ ἀπό τό 1992, µέ ἕδρα τό παλιό στρατιωτικό νοσοκοµεῖο τῶν Σέρβων στό κέντρο τῶν Σκοπίων, µέ δύο (τοὐλάχιστον) µεγάλες στρατιωτικές βάσεις καί µέ τίς ὑπηρεσίες τους νά ἁλωνίζουν χωρίς τόν παραµικρό ἔλεγχο. Καί οἱ τσάτσοι τους δέν πᾶνε πίσω: Πρό ἡµερῶν ὁ Βρετανός πρέσβης µίλησε στά κόµµατα τῆς ψευδοµακεδονικῆς Βουλῆς γιά ζητήµατα δηµοκρατίας, ἐκλογῶν, κτλ δίνοντας κατευθυντήριες καί ὑποδεικνύοντας τόν σωστό δρόµο… Δέν ὑπάρχει µᾶλλον πιό χαρακτηριστικό ἀπό τό ἑξῆς περιστατικό: Καθώς ἡ µεγάλη σύµµαχος βρισκόταν σέ ἀναζήτηση οἰκοπέδου γιά τή νέα της Πρεσβεία, συµφωνήθηκε νά τή χτίσει στό Κάστρο (Καλέ) τῶν Σκοπίων, τό ὁποῖο πέρα ἀπό ἀρχαιολογικός χῶρος καί δεσπόζον σηµεῖο εἶναι καί τό σῆµα κατατεθέν – ἡ Ἀκρόπολη τῆς πόλης! Δηµιουργήθηκαν κάποιες ἀντιδράσεις τίς ὁποῖες συντόνισε ἕνας ἀρχιτέκτονας τῆς πόλης, αὐτά ὅµως µέχρι πέρυσι: Μόλις οἱ ΗΠΑ ἀναγνώρισαν τήν γείτονα µέ τό «συνταγµατικό» της ὄνοµα, βγῆκε σχεδόν δακρυσµένος νά ἀπολογηθεῖ στά κανάλια γιά τήν µέχρι τοῦδε ἀντίρρησή του στήν ἀµερικανική ἀξίωση!

Τέλος, ἐξίσου ἀποφασιστικός εἶναι ὁ ρόλος τῶν ΜΚΟ στή χώρα. Μέ δέλεαρ συνήθως ἕνα… κοµπιοῦτερ στρατολογοῦν στελέχη ἀπό τήν τοπική κοινωνία καί διευθύνουν τά πάντα σέ ζητήµατα µή στρατοδιπλωµατικῆς φύσεως. Χωρίς ὑπερβολή ἡ χώρα εἶναι βιλαέτι τοῦ Σόρος καί νά τρία χαρακτηριστικά παραδείγµατα τῆς δράσης του: Α) Ἡ ἡµερήσια ἐφηµερίδα ΝΤΝΕΒΝΙΚ εἶναι τό ὄχηµα τοῦ πιό ἀκραίου νεοφιλελευθερισµοῦ καί φιλοαµερικανισµοῦ. Ὁ διευθυντής της Λιούντοµιρ Φιρτσκόφσκι, πρώην σύµβουλος τοῦ Γκληγκόρωφ καί δρ. Διεθνῶν Σχέσεων, εἶναι ὁ θεωρητικός τοῦ «νέου µακεδονικοῦ» ἔθνους πού θά προκύψει ἀπό τή µίξη Μακεδόνων, Ἀλβανῶν, Τούρκων, κλπ ἐθνοτήτων τῆς περιοχῆς. Ταυτόχρονα εἶναι κήρυκας ἑνός παραληραµατικοῦ ἀνθελληνισµοῦ (στήν ἀνωτέρω φωτογραφία τό φῦλλο τῆς 29ης Ὀκτωβρίου κραυγάζει πρωτοσέλιδα «Ὁ Παπούλιας ἀπειλεῖ µέ πόλεµο» µέ ἀφορµή τίς προεδρικές δηλώσεις γιά τήν ἐθνική µας ἑορτή). Ἡ ἐφηµερίδα ἐκδίδεται µέ λεφτά τοῦ Σόρος. Β) Ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς «Ἀνοικτῆς Κοινωνίας» τοῦ λεγάµενου λέγεται Βλάντιµιρ Μίλιτς. Καί σάν νά µήν τοῦ ἔφταναν οἱ κραυγές γιά τήν «µακεδόνικη» µειονότητα στήν Ἑλλάδα, τώρα ἀνησυχεῖ σφοδρά καί γιά τήν κατάσταση τῶν Ρωµά στήν Ἑλλάδα, δηλώνοντας ὅτι θά ἔρθει ὁ ἴδιος γιά νά… τούς σώσει ἀπό τό ἑλληνικό κράτος! Γ) Στίς 30-7-05 συγκεντρώθηκαν στά Σκόπια οἱ ὀργανισµοί τοῦ Σόρος ἀπό ὅλη τήν «νέα», κατά Ράµσφελντ, Εὐρώπη γιά νά συζητήσουν τό… µεῖζον πρόβληµα τῶν χωρῶν αὐτῶν: τή νοµιµοποίηση τῶν ναρκωτικῶν. Γιά τήν συνάντηση λοιπόν αὐτήν παραχωρήθηκε τό… Κοινοβούλιο τῆς χώρας!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

Θά εἶναι θανάσιµο σφᾶλµα νά ὑποκύψουµε στή λογική τοῦ «κλεισίµατος» τοῦ θέµατος µέ ὁποιανδήποτε ὀνοµασία σήµερα. Ἄν δέν ἀφαιρεθεῖ ὁριστικά ἡ µακεδονική ψύχωση ἀπό τήν ἰδεολογία τῶν γειτόνων τό πρόβληµα θά παραµένει ἀνοιχτό. Κανένα βῆµα πίσω ἀπό τήν κοινή ἀπόφαση τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν τοῦ 1992 καί ταυτοχρόνως ἐπίθεση ἀλήθειας µέ ὀργανωµένο σχέδιο. Ἡ ὁποιαδήποτε ὑποχώρη-ση στή λογική τοῦ κάθε κοµψευόµενου ἤ ἀριστερίζοντα ΗΠΑνθρώπου, ἐντός κι ἐκτός Βουλῆς, θά ὁδηγήσει σέ νέα αἰτήµατα γιά µειονότητες, γιά ἀποζηµιώσεις τοῦ Ἐµφυλίου, γιά περιουσίες καί ἰθαγένειες. Ἄν ὄντως ὑπάρχει ἑλληνικό κράτος, ὅπως λένε ὁρισµένοι, νά πάρει τό ἐµετικό κείµενο τῶν «Ἰῶν» καί νά τό ἀπαντήσει λέξη πρός λέξη, δηµιουργώντας ἕνα µικρό ἐγχειρίδιο πρός χρήση κάθε ἔντιµου Ἕλληνα πού καί τήν ἱστορική ἀλήθεια σέβεται καί τόν πάτριο τόπο τιµάει. Ἡ λογική τῶν ὑποχωρήσεων γελοιοποιήθηκε στό Κυπριακό µέ τήν σωτήρια ἀπόρριψη τοῦ Σχεδίου Ἀνάν. Θά ἀφήσουµε τώρα τά ἴδια συµπλέγµατα νά ὁδηγήσουν τή στάση µας ἔναντι πολύ ὑποδεέ-στερου ἀντιπάλου;

none

 

«Πετᾶξτε ἀπό µέσα σας τόν Παπαθεµελῆ. Ξεριζῶστε τήν πατριδοκαπηλία τοῦ Χριστό-δουλου. Καί ἐλᾶτε στή θέση τοῦ ξένου, τοῦ γείτονα, τοῦ Ἄλλου. Ἐλᾶτε στή θέση ἑνός Σκοπιανοῦ. Γεννήθηκε πρίν ἀπό σαράντα χρόνια σέ µιά µικρή χώρα µέ τό ὄνοµα Μακεδονία. Ἀναγνωρισµένη ἀπό ὅλους καί ἀπό τούς Ἕλληνες γείτονες. Καί ὄχι µόνο ἀναγνωρισµένη ἀπό τό 1949, ἀλλά διπλᾶ ἀνακηρυγµένη καί κυρίαρχη µέ τήν ὑπογραφή τῶν Εὐρωπαίων καί φυσικά τοῦ Ἕλληνα ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν. Μακεδόνας στή Μακεδονία τοῦ Τίτο, τοῦ ΟΗΕ µέ τή σφραγῖδα τοῦ ἐθνάρχη Καραµανλῆ καί µέ τή τζίφρα τοῦ Ἀντώνη Σαµαρᾶ. Ἐλᾶτε στή θέση του. Πῶς ἐσεῖς θά χαρακτηρίζατε ὅσους ἀπαιτοῦσαν νά ἀλλάξετε τό ὄνοµά σας; Παράφρονες, ἐκβιαστές, ἐχθρούς. Καί πῶς θά σᾶς φαινόταν ἄν ἡ µοίρα τῆς πατρίδας σας εἶχε γίνει κοµπολόι στά κέφια ἑνός κάποιου Νίµιτς; Ξέρω, ξέρω, µᾶς πονάει. Ἄς προσέχαµε σέ ποιούς πολιτικούς ἐναποθέτουµε τά ἱερά χώµατα αὐτῆς τῆς γῆς. Γιά νά µή λέµε διαρκῶς, στερνή µου γνώση νά σέ εἶχα πρῶτα!»

Τό ἐλεεινό αὐτό κείµενο φέρει – δυστυχῶς – τήν ὑπογραφή τοῦ Δηµήτρη Δανίκα. Καί λέµε δυστυχῶς γιατί πρόκειται γιά ἄνθρωπο εὐφυή καί σχολιογράφο καίριο. Φαίνεται ὅµως ὅτι ὁ ἀθηναϊσµός εἶναι πολύ βαρειά ἀρρώστεια καί ὁ ἀνθρώπινος ἐγκέφαλος, ὅσο καλές προδιαγραφές καί νά ἔχει, στό τέλος γίνεται νιανιά. Προσπερνᾶµε τό ὕφος κατά Παπαθεµελῆ καί Χριστόδουλου (ἀφοῦ κι ἐµεῖς µέ τέτοιο ὕφος γράφουµε γιά τούς ἐναντιόφρονες) καί τίς ἀνακρίβειες περί ἀναγνωρίσεων, γιά νά µείνουµε µονάχα σέ ζητήµατα λογικῆς συνέπειας. Δηλαδή, σύµφωνα µέ τή λογική Δανίκα, ὅταν ἕνας κλέψει τό σπίτι µας – π.χ. οἱ ἔποικοι στήν Κατεχόµενη Κύπρο – καί µεγαλώσει ἐκεῖ τό παιδί του, πάει, ἔκλεισε ἡ ὑπόθεση! Δέν δικαιοῦται ὁ νόµιµος ἰδιοκτήτης νά τοῦ καταστρέψει τήν ἡσυχία! Ὅσο γιά τίς εὐθῦνες τῶν πολιτικῶν µας κανείς δέν τίς ἀρνεῖται ἀλλά γιά νά εἴµαστε δίκαιοι δέν πρέπει νά ξεχνᾶµε καί τό πλαίσιο στό ὁποῖο λειτουργοῦσαν: Τό πρῶτον στήν ἐµφυλιόπληκτη Ἑλλάδα πού εἶχε ἁπλωµένο χέρι ζητιανιᾶς γιά βοήθεια ἀπό τούς ὑπερατλαντικούς πάτρωνες τοῦ Τίτο. Καί γιά τήν δεύτερη περίσταση κάθε λόγος περιττεύει. Τί θέλει δηλαδή ὁ Δανίκας, νά µᾶς πείσει γιά τό τί «προσέφερε» ὁ Μητσοτάκης στήν πατρίδα; Σιγά τό νέο! Ὅµως τοὐλάχιστον γιά τόν Σαµαρᾶ, πού παραιτήθηκε γιά τήν ὑπόθεση αὐτή, καλά θά ἦταν νά µετρίαζε λίγο τό πάθος του: δέν ξέρουµε κανέναν ἄλλον στή χώρα αὐτή πού νά ἐγκατέλειψε τέτοια θέση, ρίχνοντας µάλιστα καί τήν Κυβέρνηση πού τόν ἀνέδειξε…

Καταλαβαίνουµε ὅτι αὐτή ἡ παρασιτική µᾶζα τοῦ Αὐγείου πού µαζεύτηκε στήν Ἀττική σέ µερικούς προξενεῖ τέτοιαν ἀλλεργία ὥστε, βοηθούσης καί κάποιας «προοδευτικῆς» ἰδεολογίας, στρέφονται κατά παντός ἑλληνικοῦ. Ἔτσι, καθετί σχετικό µέ τά συµφέροντα τοῦ κρατιδίου µας προκαλεῖ µία αὐτόµατη ἀρνητική ἀντίδραση: πάντα εἶναι «δικές µας» οἱ εὐθῦνες, πάντα νά σκεφτόµαστε τό «δίκιο» τοῦ ἄλλου, κτλ.

Ὅµως ἄς γνωρίζει ὁ κάθε Δανίκας ὅτι πέρα ἀπό τόν κόσµο τῆς πρωτεύουσας χαβούζας – ὅπου κατά κανόνα τά πάντα εἶναι ἀβαρῆ καί εἰκονικά, µέ σοβαρότερο «διακύβευµα» τέτοιων ζητηµάτων τήν ἐπιβολή τῆς µιᾶς παρέας ἐπί τῆς ἄλλης – ὑπάρχει κι ἄλλη Ἑλλάδα. Στήν περιφέρεια (ναί, ἐκεῖ πού τά τριήµερα ἀναζητεῖ ὁ Ἀθηνέζος κάποια φυγή) δέν ὑπάρχουν µόνον ἄνθρωποι πού ἀναµασοῦν τά ἐµέσµατα τῶν ἀθηνοδιαύλων. Εἶναι κι ἄλλοι πού νοιάζονται γιά τήν οὐσία τῶν ἐξελίξεων, καθώς τούς ἀφοροῦν ἄλλωστε ἄµεσα. Προσωπικά χέστηκα ἄν φταίει ἡ Δεξιά πού πούλησε τό ζήτηµα ἤ τό ΠαΣοΚ πού δέν ἔπραξε τίποτε. Αὐτό πού προέχει τώρα δέν εἶναι ἡ ἀπόδοση εὐθυνῶν στούς «κακούς» ἤ εὐσήµων στούς «καλούς» γιά νά δικαιωθοῦµε τελικά ἐκεῖνοι πού «τά λέγανε», ἀλλά ἡ εὕρεση διεξόδου. Ἡ διάσωση τῆς µακεδονικῆς (κι αὔριο θρακικῆς) ψυχῆς µας.

none

 Στὶς 18-23 Ὀκτωβρίου καὶ ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς Ἰνδοευρωπαϊκῶν Σπουδῶν ὀργανώθηκε στὴ Θράκη (Κοµοτηνὴ κι Ἀλεξανδρούπολη) τὸ 10ο Διεθνὲς Συνέδριο Θρακολογίας µὲ θέµα «Ἡ Θράκη στὸν Ἑλληνορωµαϊκὸ κόσµο». Ἦταν τὸ πρῶτο ποὺ ἔγινε στὴν Ἑλλάδα, µὲ εὐθύνη τῆς ΙΘ΄ Ἐφορείας Προϊστορικῶν καὶ Κλασικῶν Ἀρχαιοτήτων καὶ τοῦ Ἰνστιτούτου Ἑλληνικῆς καὶ Ρωµαϊκῆς Ἀρχαιότητος τοῦ Ἐθνικοῦ Ἱδρύµατος Ἐρευνῶν. Οἱ ὀργανωτὲς ἐπικέντρωσαν τὴν θεµατολογία σὲ ζητήµατα ποὺ ἀναφέρονται στὴν ἱστορικὴ ἀρχαιότητα (8ος π.Χ. – 4ος µ.Χ. αἰ.) τοῦ εὐρύτατου θρακικοῦ χώρου. Στὸ συνέδριο 159 εἰδικοὶ ἐπιστήµονες ἀπὸ 17 χῶρες (Βουλγαρία, Γαλλία, Γερµανία, Ἑλβετία, Ἑλλάδα, ΠΓΔΜ, Ἡνωµένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Ἰταλία, Ἱσπανία, Μολδαβία, Οὐκρανία, Πολωνία, Ρουµανία, Ρωσία, Τουρκία καὶ Τσεχία) παρουσίασαν 129 συνολικὰ ἀνακοινώσεις. Πρίν τήν διεξαγωγή τοῦ συνεδρίου, καί µέ δεδοµένη τήν ἱστορικά δικαιολογηµένη καχυποψία τῶν Θρακιωτῶν ἔναντι τῶν Βουλγάρων, εἶχαν ἀκουστεῖ διάφορα κατά τῆς διοργάνωσης (σοβαρά καί µή) µά τελικά δέν ὑπῆρξε τίποτε τό µεµπτό – ἀντιθέτως. Γιά ὅλες τίς πλευρές τοῦ συνεδρίου µιλήσαµε µέ τήν διευθύντρια τῆς ΙΘ΄ Ἐφορείας Προϊστορικῶν καὶ Κλασικῶν Ἀρχαιοτήτων κ. Νικολίτσα Κοκκοτάκη πού πρόθυµα δέχτηκε νά µιλήσει στόν «Α»:

- Κυρία Κοκκοτάκη, κάνοντας ἕναν ἀπολογισµό, εἶστε εὐχαριστηµένη ἀπό τό συνέδριο;

- Εἴµαστε πολύ εὐχαριστηµένοι. Πέρα ἀπό τόν µεγάλο ἀριθµό τῶν εἰσηγήσεων, παραβρέθηκαν πολύ γνωστοί ἄνθρωποι πού δουλεύουν µέ τή Θράκη πολλά χρόνια, σάν τούς Picard, Zahrnt, Archibald… Ἀνταλλάχθηκαν ἀπόψεις, εἴδαµε τά εὑρήµατα τῶν συναδέλφων ἀπό τή Βουλγαρία καί ἀσχέτως τοῦ ἄν εὐσταθοῦν οἱ σχετικές ἑρµηνεῖες ἤ ἀπόψεις τῶν τελευταίων – ἄν π.χ. µιά µάσκα ἀνῆκε στόν βασιληά Σιτάλκη ἤ ὄχι – πρόκειται γιά εὑρήµατα σηµαντικά. Πρᾶγµα λογικό, ἀφοῦ ἐκεῖ, στή σηµερινή Βουλγαρία ἦταν τό βασίλειο τῶν Ὀδρυσῶν. Ὅµως καί οἱ Ἕλληνες εἶχαν πρίν τήν ἐποχή τοῦ Φιλίππου περάσει βορείως τῆς Ροδόπης, λ.χ. στήν Πίστιρα ὑπῆρχε ἐµπόριο, ἔχουν βρεθεῖ ἑλληνικές ἐπιγραφές πού µᾶς ἔδειξαν οἱ Βούλγαροι συνάδελφοι. Ἔχουµε ἐπιγραφές στά ἑλληνικά ἀπό τά κλασικά χρόνια µέχρι τά ρωµαϊκά. Πέρα ἀπό ἐλάχιστες θρακικές ἐπιγραφές – σάν ἐκείνη στό διάσηµο χρυσό δαχτυλίδι τοῦ Ἐζέροβο – στίς ὁποῖες χρησιµοποιεῖται τό ἑλληνικό ἀλφάβητο γιά τήν ἀπόδοση τῆς ἄγνωστης θρακικῆς γλώσσας, ὅλες οἱ ἄλλες εἶναι ἑλληνικές. Στήν Πίστιρα, ἄς ποῦµε, βρέθηκε ἡ ἐπιγραφή πού ἀναφέρει τά ἀποκλειστικά προνόµια πού παραχώρησαν οἱ Ὀδρῦσες στούς Μαρωνίτες γιά τό ἐµπόριο καί τόν πλοῦ τοῦ Ἕβρου.

- Τά θαυµαστά εὑρήµατα τοῦ Κίτωφ ἀλλάζουν ὅσα ξέρουµε γιά τούς ἀρχαίους Θρᾶκες;

- Ὄχι. Ἁπλῶς τονίζουν πράγµατα πού ξέραµε. Ὁ Κίτωφ µίλησε γιά ὅλο τό ἀνασκαφικό του ἔργο καί γιά τούς συγκεκριµένους τάφους πού εἶναι ὁπωσδήποτε ἐντυπωσιακοί. Σίγουρα εἶναι ἐπηρρεασµένοι καί ἐµπνευσµένοι ἀπό τούς µυκηναϊκούς τάφους (χαρακτηριστικές καί οἱ χρυσές µάσκες), ἀπό τούς Ἕλληνες. Ὅλος ὁ θρακικός κόσµος ἦταν πολύ ἐπηρρεασµένος ἀπό τόν ἑλληνικό. Κοιτοῦσα τήν εἰκονογραφία τῶν εὑρηµάτων καί ἐντυπωσιάστηκα: εἶναι ἡ ἑλληνική µυθολογία!- Ἔγινε καµµιά προσπάθεια παρασύνδεσης τῶν Θρακῶν µέ τούς «Πρωτοβούλγαρους»;

- Καµµία. Μά τό συνέδριο σταµατοῦσε στόν 4ο µ.Χ. αἰ., οἱ Βούλγαροι ἦρθαν ἀργότερα! Ἡ λέξη «Βούλγαρος» ἀκούστηκε µόνο ὅταν ἀναφερόταν ἡ ἐθνικότητα κάποιου συναδέλφου.

- Ὁ κ. Ὀφτσάρωφ, πού δέν παρέστη, καυχιέται γιά τόν «τάφο τοῦ Ὀρφέα» πού ἀνακάλυψε στή ΝΑ Βουλγαρία. Μπορεῖ νά στέκει κάτι τέτοιο;

- Δέν νοµίζω. Πῶς µπορεῖ νά ἀποδείξει ὅτι εἶναι ὁ τάφος τοῦ Ὀρφέα; Ἀπό τή στιγµή πού µιλᾶµε γιά πρόσωπα µεταξύ µύθου καί ἱστορίας, ὅπως εἶναι π.χ. κι ὁ Μάρων, δέν εἶναι σοβαρά πράγµατα αὐτά. Ὅµως πιστεύω ὅτι ὁ καλύτερος τρόπος νά ἐλέγξεις ὅσα κάποιος λέει εἶναι νά τόν ἔχεις µπροστά σου. Γι’ αὐτό ὑπάρχει ὁ ἐπιστηµονικός διάλογος καί στό συνέδριο ἦταν πολύ ἐποικοδοµητικός. Ὅχι βέβαια σέ τέτοια ζητήµατα, πολιτικά ἤ προπαγάνδας, µά καθαρά ἐπιστηµονικά, καί οἱ θέσεις ὅλων ὑπῆρξαν ἄµεµπτες. Τό τί λέει φυσικά καθένας στήν πατρίδα του δέν µπορῶ νά τό ξέρω.

- Γιά τήν πρόταση τοῦ κ. Φόλ περί τριεθνοῦς ἀρχαιολογικῆς συνεργασίας τί πιστεύετε;

- Βγῆκε καί σάν πρόταση τοῦ συνεδρίου, νά γίνει µία εὐρεία συνεργασία ὄχι σέ ἐπίπεδο ἰδιωτικό ὅπως γίνεται σήµερα ἀλλά συνολικά, τόσο γιά µελέτη ὅσο καί γιά κοινές ἀνασκαφές. Παλιότερα ἐπίσης ὁ κ. Δ. Τριαντάφυλλος εἶχε προτείνει τήν ἵδρυση ἑλληνικῆς Ἀρχαιολογικῆς Σχολῆς στή Σόφια. Εὐνόητη ἡ σηµασία της ἀλλά ξέρετε τήν δυσπραγία τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους…

- Κυρία Κοκκοτάκη, σᾶς εὐχαριστῶ πολύ.

 

 

none

limoΠροσέξτε δηµοσίευµα – δέν εἶναι πλάκα! – στήν «ἔγκυρη» Boston Globe (4-10) καί βοηθῆστε µας νά καταλάβουµε:

«Ἡ ἀντιτροµοκρατική µονάδα τοῦ FBI διενεργεῖ ἀνακρίσεις σέ κυκλώµατα κλεπτῶν στίς ΗΠΑ µετά τήν ἀνακάλυψη ὀχηµάτων πού χρησιµοποιοῦνται σέ βοµβιστικές ἐπιθέσεις στό Ἰράκ, πιθανῶς κλεµµένων στίς ΗΠΑ, σύµφωνα µέ ὑψηλούς ἀξιωµατούχους τῆς Κυβέρνησης. Ὁ ὑποδιευθυντής τῆς µονάδας John Lewis εἶπε πώς ἡ ἔρευνα δέν ἀπέδειξε ὅτι τά ὀχήµατα εἶχαν κλαπεῖ εἰδικά γιά βοµβιστικές ἐπιθέσεις στή Μέση Ἀνατολή, ἀλλά ἀποδείχθηκε ὅτι ἐξήχθησαν λαθραῖα ἀπό τίς ΗΠΑ ἀπό κυκλώµατα τοῦ ὀργανωµένου ἐγκλήµατος, τροµοκράτες καί ἀντάρτες. Ἡ ἔρευνα ξεκίνησε ὅταν τά συµµαχικά στρατεύµατα βρῆκαν σέ ἐργοστάσιο βοµβῶν στή Φαλούτζα τόν περασµένο Νοέµβρη ὄχηµα 4Χ4 καταχωρηµένο στό Τέξας, ἕτοιµο γιά βοµβιστική ἀποστολή. Οἱ ἀνακριτές ἀνέφεραν καί µερικές ἀκόµη περιπτώσεις αὐτοκινήτων πού ἀποδεδειγµένα κλάπηκαν στίς ΗΠΑ καί µέσῳ Συρίας ἤ ἄλλων µεσανατολικῶν χωρῶν καταλήγουν στά χέρια τῶν ἀνταρτῶν καί τῆς Ἀλ Κάιντα στό Ἰράκ. Πιστεύεται ὅτι τά ὀχήµατα κλέβονται ἀπό ντόπιους κλέφτες σέ ἀµερικανικές πόλεις καί περνᾶνε λαθραῖα σέ πλοῖα πού περιµένουν στό Λός Ἄντζελες, τό Σηάτλ, τό Χιοῦστον κλπ. Εἰδικοί ἐπί τῆς τροµοκρατίας πιστεύουν ὅτι οἱ ἰρακινοί ἀντάρτες προτιµοῦν τά ἀµερικάνικα κλεμµένα αὐτοκίνητα γιατί συνήθως εἶναι µεγαλύτερα, ἀνακατεύονται πιό εὔκολα σέ ἀµερικανικά κονβόυ καί ἀποδεικνύεται δυσκολότερα ὅτι εἶναι κλεµµένα.»

Δηλαδή, ἄν κατάλαβα καλά, ὁ Μπίν Λάντεν καί οἱ ἰρακινοί ἀντάρτες ἐλέγχουν τά κλεφτρόνια στίς ΗΠΑ, κλείνουν µαζί τους συµφωνίες, φορτώνουν τ’ αὐτοκίνητα σέ ἀµερικάνικα λιµάνια καί τά κουβαλᾶν ἀπό τήν ἄλλη ἄκρη τῆς ὑφηλίου; Κι αὐτά τά αὐτοκίνητα περνᾶν πιό ἀπαρατήρητα ἀπό τά ἰρακινά; Κι ὅλα τοῦτα τά κάνει ἐκεῖνος ὁ σατανικός Μπίν Λάντεν, προκειµένου νά ἔχει µεγαλύτερο πόρτ µπαγκάζ; Καί δέν εἰσάγει τίποτε ἄλλο (π.χ. ὅπλα) ἀπό τίς ΗΠΑ, παρά µόνον εὐρύχωρα στέισον βάγκον, τό ὑπερόπλο τοῦ 21ου αἰώνα; Μήπως πρέπει νά ἀπαγορευτοῦν καί τά συγκριτικά τέστ τῶν αὐτοκινήτων, καθώς κάτι Καββαθᾶδες ἀνοίγουν τά µάτια στούς τροµοκράτες; Λέω, µήπως…

none

cf84ceb6ceb1cebcceaf-ceb1ceb9ceb2ceb1cebbceaf-cebcceb9cebacf81cf8cΧαρακτηριστική ἡ διπλανή εἰκόνα ἀπό τό Ἀιβαλί: Στήν καλοδιατηρηµένη ὀρθόδοξη ἐκκλησιά (πού δέν εἶναι ἡ µόνη) ἔγινε µιά ἁπλή µιναρεπροσθετική ἐπέµβαση καί νάτο τό τζαµί τῶν πιστῶν!…

 

Ἡ πρόσφατη, σύντοµη ἐπίσκεψή µας στά µικρασιατικά παράλια µᾶς γέµισε εἰκόνες, ἀναπάντεχες καί ἀναµενόµενες, γιά τήν κατάσταση στήν Τουρκία, καί ὁρισµένες νοµίζουµε ὅτι ἀξίζει νά τίς µοιραστοῦµε, ἀναλαµβάνοντας τό ρίσκο κάπου νά κάνουµε λάθος ἀφοῦ τό πέρασµά µας διήρκησε λιγότερο ἀπό δύο µέρες.

Εἶναι γνωστό ὅτι ἡ δυτική ἀκτή τῆς γείτονος εἶναι µαζί µέ τήν περιφέρεια τῆς Κωνσταντινούπολης τό πιό ἀνεπτυγµένο καί τουριστικά ἀξιοποιηµένο κοµµάτι τῆς Τουρκίας. Μέ τήν σκέψη αὐτή ξεκινήσαµε ἀπό τό βορειότερο σηµεῖο της καί φτάσαµε µέχρι ἔξω ἀπό τή Σµύρνη. Μέ µιά λέξη οἱ ἐντυπώσεις µας; Ἀπογοήτευση.

Δέν εἶναι πώς συναντήσαµε τόση φτώχεια. Ἡ ἀλήθεια εἶναι πώς ἡ εἰκόνα πού εἰσπράττει ὁ ταξιδιώτης εἶναι µιᾶς ἀνεκτῆς οἰκονοµικῆς κατάστασης. Σπάνια τά σαπάκια ΙΧ στόν δρόµο, ἔντονη ἡ κατασκευαστική δραστηριότητα, λίγα τά σηµεῖα πού βρίσκει κανείς εἰκόνες τριτοκοσµικῆς βρώµας καί ἀνέχειας. Αὐτό ὅµως πού ὄχι ἁπλῶς ἀπογοητεύει τόν ξένο ἀλλά καί τόν κάνει νά ἀπορεῖ πῶς µπορεῖ καί γίνεται λόγος γιά τουριστική ἀνάπτυξη ἐδῶ, εἶναι ἡ πανταχοῦ παρούσα ἀσχήµεια, ἡ ἀπερίγραπτη κακογουστιά καί ἡ ἔκλειψη κάθε ἴχνους ἱστορικῆς µνήµης ἀπό παντοῦ – πλήν τῶν ἀρχαιολογικῶν χώρων. Σηµειώνουµε τήν ἄσχηµη ἐντύπωση πού µᾶς ἔκανε, θυµίζοντας παράλληλα ὅτι ὄχι µόνο προερχόµαστε ἀπό µία χώρα ἐπίσης κακόγουστη καί ἐκβαρβαρισµένη ἀλλά καί ἀπό µία περιοχή της ὅπου κάποια πράγµατα τά ἔχουµε συνηθίσει καί δέν µᾶς προκαλοῦν πιά ἀπορία ἤ χλευαστική διάθεση (π.χ. οἱ χανούµισσες νά µπαίνουν στή θάλασσα µέ τίς βράκες).

Ἀναφορικά µέ τίς φυσικές καλλονές: Περιορισµένες σέ κάποια µεµονωµένα σηµεῖα (Τσανάκαλε, Ἀδραµµύτιο – Ἄσσος, Ἀιβαλί) δέν µποροῦµε νά ποῦµε πώς ἐντυπωσιάζουν τόν Ἕλληνα πού ἔχει ἀνάλογα (καί πολύ ἀνώτερα) τοπία σέ ὅλη τήν ἔκταση τῆς πατρίδας του. Οἰ παραλίες πού προσφέρονται γιά τουριστική ἀξιοποίηση ἀνύπαρκτες: Ἡ µόνη πλάζ ἄξια τοῦ ὀνόµατός της ἦταν αὐτή τῆς Ἄσσου, ὅπου πήγαινες ἀπό δρόµο ἀλβανικῶν προδιαγραφῶν. Τό πλάτος τῆς ἀκτῆς σπανίως ξεπερνᾶ τά δύο – τρία µέτρα καί ἄµµο δέν βρίσκεις σχεδόν πουθενά.

Ἐκεῖνο ὅµως πού σέ ἀφήνει ἄναυδο εἶναι ἡ ἀνθρώπινη παρέµβαση. Γιά πρώτη φορά στή ζωή µας ἀναλογιστήκαµε πώς οἱ ἑλληνικές ἀντίστοιχες ἐπιδόσεις δέν εἶναι καί τόσο… κακές! Ἄθλια ποιότητα δρόµων, ἀποκρουστικά συγκροτήµατα κατοικιῶν πού δέν ξεχωρίζουν ἀπό στρατῶνες ἤ ΚΑΥΥ, τροµοκρατικά χρώµατα στίς πολυκατοικίες, ἀπούσα κάθε µέριµνα γιά τόν περιβάλλοντα χῶρο (ἀκόµη καί µεγάλων ξενοδοχειακῶν µονάδων), καµµία αἴσθηση ἀναλογιῶν καί ἁρµονίας µέ τό τοπίο, πουθενά ἡ παραµικρή ἀπόπειρα διατήρησης τῆς µνήµης τοῦ τόπου. Κι ὅσο γιά τό ἀστικό τοπίο; Ἀσύλληπτο τό τί µπορεῖ νά κάνει κανείς σέ βάρος του! Μέ λίγα λόγια ὁ ἰδανικός τόπος γιά νά µάθει κάθε ὐποψήφιος ἀρχιτέκτων καί πολεοδόµος τί ἀπαγορεύεται νά κάνει – πραγµατικά ἀπίστευτο! Προσπαθώντας νά χαρακτηρίσουµε τό φαινόµενο γύρω µας σκεφτήκαµε πώς ἡ συνήθης λέξη «γυφτιά» πρέπει πιά νά ἀντικατασταθεῖ µέ τήν «τουρκιά», ἀφοῦ τοὐλάχιστον οἱ καηµένοι οἱ γῦφτοι δέν ἔχουν καί χρήµατα γιά κάτι καλύτερο…

Τώρα τί νά πεῖ κανείς γιά τά ἄλλα; Γιά τόν πανταχοῦ παρόντα σωβινισµό πού ἐκδηλώνεται µέ ἄπειρες σηµαῖες, µέ µνηµεῖα καί ρἠσεις τοῦ «µπετόν Μουσταφᾶ» ὅπου καθήσεις καί σταθεῖς, µέ ὀνοµατοθεσίες πόλεων, συνοικιῶν, δρόµων, πανεπιστηµίων πού ἀναφέρονται ἄµεσα στά τούρκικα «κατορθώµατα» τῶν τελευταίων 90 χρόνων… Τοὐλάχιστον δέν ὑπῆρχε ἐκείνη ἡ παλιά κραυγαλέα παρουσία Στρατοῦ ἤ Ἀστυνοµίας σέ κάθε σου βῆµα, αὐτή εἶναι ὄντως µία σηµαντική πρόοδος…

Καταλήγοντας: Εἶναι πασιφανές ὅτι ἄν δέν εἶχαν ὑπάρξει (καί δηµιουργήσει πολιτισµό) οἱ Ἕλληνες στά χώµατα αὐτά, δέν θά πατοῦσε τό ποδάρι του οὔτε Μογγόλος τουρίστας. Καί πάλι, πέρα ἀπό τήν περιέργεια ἤ ἀπό ἕνα προσκύνηµα, τίποτε παραπάνω δέν δικαιολογεῖται. Ὅσο γιά τήν περίφηµη φτήνεια, φυσικά καί ὑπάρχει. Εἶναι ὅµως δυνατόν µεταξύ Ἀιβαλιοῦ καί τῆς ἀπέναντι Μυτιλήνης νά προτιµήσει κανείς τό πρῶτο, ἀκόµη κι ἄν εἶναι ἐντελῶς τζάµπα; Τὄχουµε πραγµατικά ἀπορία: Τί σκατά πάει καί κάνει κανείς σ’ αὐτή τή χώρα ὡς τουρίστας, εἰδικά ὅταν εἶναι Ἕλληνας;

 

Υ.Γ.

Υ.Γ.

none

 

   «Ἐπίσημη συνάντηση μέ τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη πραγματοποίησε στήν Κωνσταντινούπολη ὁ ὑποψήφιος βουλευτής Ροδόπης Κ.Μ., συνοδευόμενος ἀπό στελέχη τοῦ πολιτικοῦ του γραφείου. Ὁ πολιτευτής μέ τή συνοδεία του ἔγιναν δεκτοί στήν αἴθουσα τοῦ πατριαρχικοῦ θρόνου, γεγονός πού ἀποδεικνύει τήν ἐπισημότητα τῆς συνάντησης. Ὁ Πατριάρχης ἔδειξε ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον γιά τή Θράκη καί ἐνημερώθηκε ἰδιαίτερα ἀπό τόν Κ.Μ. γιά διάφορα θέματα τῆς περιοχῆς κι ἀντάλλαξαν ἀπόψεις γιά ζητήματα ἐθνικοῦ καί θρησκευτικοῦ περιεχομένου…»
Διαβάζοντας τό ἀνωτέρω ἀνακοινωθέν, ρίγη συγκίνησης διέτρεξαν τό κορμί του. Εἶναι λοιπόν ἀλήθεια πώς ἡ συνάντηση τῶν δύο ἀνδρῶν συνέβη! Καί τί; Μέ τόν πλέον  ἐ π ί σ η μ ο τρόπο! Μέ συνοδεῖες, αἴθουσες τοῦ θρόνου, ἀνταλλαγές ἀπόψεων…
Προσπάθησε νά διαβάσει πίσω ἀπό τίς ἀράδες τοῦ κειμένου τό ὑπόρρητο μήνυμά του.  Ἤγγικεν ἄραγε ἡ ὥρα πού γενεές γενεῶν ἀνέμεναν; Μήπως ἡ ἐπισημότητα τῆς συνάντησης προοιωνίζεται ὅσα τό Γένος τόσα χρόνια προσδοκᾶ; Τήν ἐπαναλειτουργία τῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης; Τόν Μαρμαρωμένο Βασιλιά; Τήν Κόκκινη Μηλιά; Δέν ἄντεξε τή βάσανο τῶν σκέψεων καί θέλησε νά μοιραστεῖ τό ἐλπιδοφόρο μήνυμα μέ τή συμβία του: «- Γυναίκα, ἄκου!  Ὁ ὑποψήφιος βουλευτής μας μπῆκε στήν Πόλη! Κι ὁ Πατριάρχης τόν ὑποδέχθηκε ἐπίσημα στόν κατῶφλι τῆς αἴθουσας τοῦ θρόνου! Ἀντάλλαξαν κι ἀπόψεις! Καταλαβαίνεις;;;» Ἐκείνη τόν ἄκουσε δέν τόν ἄκουσε ἀδύνατον νά καταλάβεις. Συνέχισε τίς δουλειές στήν κουζίνα χωρίς νά γυρίσει νά τόν κοιτάξει. «- Ἀκοῦς;» ἐπέμεινε ἐκεῖνος καί τῆς διάβασε τό δελτίο Τύπου.
Κάτι σάν ὑπομονή διαγράφτηκε στό πρόσωπό της. Τόν εἶχε παντρευτεῖ μέ κάθε ἄλλο παρά ρομαντικά κίνητρα. Ἀργότερα ἔμαθε κι ὅτι ψήφιζε ἀναντάν μπαμπαντάν δεξιά, δέν ἦταν ὅμως κακός ἄνθρωπος. Οὔτε χαρτοπαίκτης οὔτε μεθύστακας, λίγο ἀφελής μονάχα…. Ἀποφάσισε νά ἀπαντήσει.
«- Ἔχω καί γώ κάποια νέα. Σήμερα τό πρωί μέ ἐπισκέφτηκε ἐπισήμως ἡ κυρα Κατίνα, πού μένει ἀπέναντι, μέ τήν συνοδεία της, τήν Σμαρώ τήν κομμώτρια. Τήν δέχτηκα στήν αἴθουσα τῆς Μητριαρχικῆς σαλοκουζίνας ὅπου κυριάρχησε κλῖμα ἐγκάρδιο. Προσέφερα καφέ καί ἐνημερώθηκα ἰδιαιτέρως γιά ὅσα στό πάτο τοῦ φλυτζανιοῦ διεῖδε ἡ Σμαρώ. Στή διάρκεια τῆς συνάντησης πού διήρκεσε περί τίς 2 ὧρες καί 15 λεπτά, ἀνταλλάχθηκαν ἀπόψεις γιά ζητήματα κοινωνικοῦ καί ἐρωτικοῦ περιεχομένου. Τέλος, ἀφοῦ εὐχαρίστησα τήν κυρα Κατίνα τῆς εὐχήθηκα καλή ἐπιτυχία στά σαρμαδάκια πού εἶχε νά τυλίξει καί τήν χαιρέτησα. Νἄβγαζα λές καί δελτίο Τύπου;»

 

 

none

Ἴσως ὁρισµένοι θεωροῦν κάποια αἰτήµατα τῆς Ἄγκυρας «δηµοκρατικά», µεταξύ αὐτῶν δέ καί τήν ἐκλογή τῶν µουφτήδων ἀπό τή «βάση» (ἐτέθη χθές καί στόν Μολυβιάτη ἐπισήµως). Ἔτσι, παραθέτουµε µετάφραση ἄρθρου τῆς βουλγαρικῆς ἐφηµερίδας «24 ΩΡΕΣ» (21-3) γιά καλύτερη κατανόηση τῆς ἑλληνικῆς θέσης γιά τό ζήτηµα.

ΝΕΟΣ ΜΟΥΦΤΗΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ

Οἱ «ἀντάρτες» ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ ἐκλογική διαδικασία χειραγωγήθηκε ἀπό τό DPC (τοῦ Ἀχµέτ Ντογάν)

Ὁ νέος ἀρχιµουφτῆς Μουσταφά Ἀλῆ Χατζή ἐκλέχθηκε χθές ἄνευ συζητήσεων καί ἀντιπάλου, µέ σχεδόν ἀπόλυτη ὁµοφωνία. Ὁ Χατζή ἔχει διατελέσει ἀρχιµουφτῆς ἀπό τό 1997 ὥς τό 2000. Οἱ µουσουλµάνοι συγκεντρώθηκαν σέ ἔκτακτο συνέδριο γιά νά ἀναδείξουν νέα διοίκηση καί νά τερµατίσουν τίς θεσµικές θρησκευτικές περιπλοκές πού ἐµφανίστηκαν ἐδῶ καί ἕναν χρόνο. Δέν προσκλήθηκαν νά παρευρεθοῦν στό συνέδριο ἀντιπρόσωποι τοῦ ἀντίπαλου στρατοπέδου – ἐκεῖνο τοῦ Νεντίµ Γκέντζεφ.

Ὡστόσο οἱ ἐκλογές προκάλεσαν καί νέο διχασµό ἀνάµεσα στούς µουσουλµάνους. Κάπου ἑκατό ἀντιπρόσωποι ἐγκατέλειψαν ἤδη ἀπό τήν ἀρχή τήν συγκέντρωση, µέ τήν κατηγορία πώς ἦταν ἐλεγχόµενη ἀπό τό DPC καί πώς τό ὄνοµα τοῦ µουφτῆ εἶχε ἤδη προαποφασισθεῖ. Ἀνάµεσα στούς «ἀντάρτες» ἦταν ὁ µουφτῆς τῆς Σόφιας Ἀλῆ Χαϊραντίν, ὁ µουφτῆς τοῦ Σµόλιαν Σάλβι Σακίροφ καί ἰµάµηδες ἀπό τό Κίρτζαλι, Γκότσε Ντέλτσεφ, Μοντάνα καί Πλέβεν. Οἱ ἀντάρτες ἐκτόξευσαν κατηγορίες πώς ἤδη ἀπό µιά ἡµέρα πρίν ἀντιλήφθηκαν πώς ὁ Μουσταφά Χατζή εἶχε κερδίσει τήν ἐκλογή.

Μόνο ὁ Μουσταφά Χατζή ἐπικύρωσε τήν ὑποψηφιότητά του µπροστά στό συνέδριο. Οἱ ὑπόλοιποι 7 διεκδικητές παραιτήθηκαν οἰκειοθελῶς. Ὁ ἕως τώρα µουφτῆς Φικρί Σαλή παραιτήθηκε τῆς διεκδίκησης ὑπέρ τοῦ Χατζή, µαζί µέ ἕναν ἀκόµη ὑποψήφιο. Ὅµως τό σύνολο τῶν ὑπόλοιπων διεκδικητῶν δέν ἦταν κἄν στήν αἴθουσα.

Πρίν τήν ψηφοφορία οἱ ἀντιπρόσωποι περπατοῦσαν στούς διαδρόµους καί συγχαίρανε τόν νέο τους ἡγέτη Μουσταφά Χατζή. Τό ἀφεντικό τοῦ Ἀνώτατου Ἰσλαµικοῦ Ἰνστιτούτου ἐκλέχθηκε µέ 3 ψήφους «κατά» καί 1 ἀποχή σέ κάπου 1.400 ἀντιπροσώπους.

Οἱ «διωχθέντες» ὀργάνωσαν σύντοµη διαµαρτυρία µπροστά στό κτίριο τοῦ ὑπουργικοῦ συµβουλίου καί ἀπείλησαν νά ἐφεσιβάλουν ἀµέσως τό συνέδριο ὡς µή νόµιµο. Ὁ ἄτυπος ἐπικεφαλῆς τους Σαλήχ Ἀρσίνσκι ἀπό τό Σµόλιαν κατήγγειλε ὅτι οἱ ἐκλογικοί κατάλογοι τῶν ἀντιπροσώπων φτιάχτηκαν σέ καφενεῖα καί κοµµατικά γραφεῖα καί ὄχι στίς µουσουλµανικές ἐπιτροπές. Ἔφεση ἐναντίον τοῦ συνεδρίου θά ὑποβάλει καί ὁ ἄλλος διεκδικητής Νεντίµ Γκέντζεφ. Ὡστόσο, τό συνέδριο ἔχει ἀναγνωρισθεῖ ἀπό τίς κρατικές Ἀρχές ὅπως ἐκπροσωποῦνται ἀπό τόν πρωθυπουργό Σακσοµπουργότσκι, τόν πρόεδρο Παρβάνοφ καί τόν Πρόεδρο τῆς Βουλῆς Βελίκοφ, οἱ ὁποῖοι ἀπέστειλαν ἐπιστολές µέ τίς ὁποῖες τό χαιρέτισαν. Καλεσµένος τοῦ συνεδρίου ἦταν ὁ Τοῦρκος πρεσβευτής Χαϊδάρ Μπέρκ.

Τόσο καλά λοιπόν! 1396 στούς 1400 ψήφισαν τόν ἐκλεκτό τῆς Ἄγκυρας, σύµφωνα µέ τίς παραδοσιακές τουρκικές δηµοκρατικές ἀρχές τῆς ὁµοφωνίας καί τῆς ποδηγέτησης. Ἄν …ζηλεύουµε τούς Βουλγάρους, ἰδού πεδίον δόξης!

none

cebbcf85cf83cf83ceb1cf81ceafceb4ceb7cf82-cebaceba-3-4-05   Στίς 3 Ἀπριλίου βρέθηκε στήν Κομοτηνή, καλεσμένος τοῦ «Ἀντιφωνητῆ» ὁ τ. Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Βουλῆς καί ἐπίτιμος Πρόεδρος τῆς ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης. Ὁ κ. Λυσσαρίδης, πού εἶναι ἡ ἐμβληματικότερη μορφή τοῦ Κυπριακοῦ ἀγώνα – κατά τῆς ἀγγλικῆς ἀποικιοκρατίας, τῆς ἀπριλιανῆς χούντας καί τῆς τουρκικῆς ἐπιθετικότητας – ἀλλά καί τοῦ πανανθρώπινου ἀγώνα γιά ἐλευθερία, δημοκρατία, σοσιαλισμό καί ἀξιοπρέπεια, ἐντυπωσίασε μέ τόν ἄμεσο, σεμνό καί εἰλικρινή του λόγο, μέ τήν ἐκπληκτική του μαχητικότητα καί τήν ἀφοπλιστική του προσήνεια.
Στήν Ξάνθη, προσκεκλημένος τοῦ δραστήριου τοπικοῦ συλλόγου Κυπρίων, μίλησε μπροστά σέ πολυπληθές ἀκροατήριο γιά τούς ἀδικαίωτους ἀγῶνες καί γιά τήν πίκρα νά γίνεται ἀπολογισμός χωρίς νά ἔχουν ἐπιτευχθεῖ οἱ στόχοι πού ἐτέθησαν. Ἀναφέρθηκε διεξοδικά στή σημερινή συγκυρία ἐπισημαίνοντας τούς κινδύνους της μά καί τίς εὐκαιρίες πού μᾶς προσφέρει καί ἔκλεισε μέ τήν ὑπόσχεση νά μήν παύσει νά ἀναλώνεται γιά τά ἴδια ἰδανικά καί μέ τήν πάγια «ἰδεολογική ἀχρωματοψία» του.
Στήν πόλη τῆς Κομοτηνῆς, προσκεκλημένος τοῦ ἀνά χεῖρας ἐντύπου, παραχώρησε συνέντευξη Τύπου γιά τά τοπικά ΜΜΕ, στήν αἴθουσα τοῦ δημοτικοῦ συμβουλίου τῆς πόλης. Ἐκεῖ τόν προσφώνησε μέ θερμά λόγια ὁ δήμαρχος Τάσος Βαβατσικλῆς καί τοῦ ἀπένειμε ἀναμνηστική πλακέτα γιά τήν πολύχρονη δράση του (φωτογραφία). Στή συνέχεια ἀπάντησε στίς ἐρωτήσεις πού τοῦ ὑποβλήθηκαν, ἀναφερόμενος σέ διάφορα ζητήματα τῆς ἐπικαιρότητας:
Λύση τοῦ Κυπριακοῦ: «Ἕνας λαός δέν εἶναι δυνατόν παρά νά ἀπαιτεῖ μιά λύση ἡ ὁποία νά διασφαλίζει τά ἀνθρώπινα δικαιώματα γιά ὅλους. Δίνουμε ὑπερπρονόμια σέ μιά μειονότητα, θέλουμε τοὐλάχιστον διασφαλισμένα τά δικά μας: Τίς ἐλευθερίες ἐγκατάστασης, ἄσκησης ἐπαγγέλματος καί πολύ περισσότερο στίς πατρογονικές μας ἑστίες, γιατί ὅπως εἶπε κι ὁ δικός μας ποιητής: «Ἡ γῆ δέν ἔχει τσιγκέλια γιά νά τήν τραβήξεις καί νά τήν πάρεις». Τά κυπριακά χώματα ἔχουν φιλοξενήσει ὅλη τήν ἑλληνική ἱστορία ἀπό τά πρῶτα χρόνια τῆς ἔναρξης τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ μέχρι καί σήμερα καί οἱ πατρογονικές ἑστίες δέν εἶναι ἁπλῶς σπίτια τά ὁποῖα θά μποροῦσαν νά ἀποζημιωθοῦν. Τά πατρογονικά σπίτια καί τά πατρογονικά ἐδάφη ἔχουν τή δική τους Ἱστορία κι ἐμεῖς δέν ἔχουμε κανένα δικαίωμα νά τήν διαγράψουμε».
Διεθνισμός κι Ἀλληλεγγύη: «Ἀπό κανέναν δέν ἀπαιτοῦμε νά παραιτηθεῖ ἀπό τήν ἀξιοπρέπεια καί τά δικαιώματά του. Ἀγωνιζόμαστε γιά τά δικαιώματα τῶν Ἑλληνοκυπρίων, τῶν Τουρκοκυπρίων, τῶν Ἀρμενίων, τῶν Λατίνων, γιατί πιστεύουμε ὅτι κάθε λαός καί κάθε ἄτομο πρέπει νά ἔχει ἰσότιμα δικαιώματα. Διεκδικοῦμε γιά τήν Κύπρο ὅ,τι ζητήσαμε γιά τήν Νότιο Ἀφρική, τήν Παλαιστίνη, τή Ροδεσία. Ὅταν ἐπιδεικνύεις ἀλληλεγγύη κανείς δέν μπορεῖ νά σέ μεφθεῖ, ἡ ἀλληλεγγύη εἶναι ἀμφίδρομη.»
 Δημοψήφισμα: «Στοιχειώδης δημοκρατική ἀρχή εἶναι ὅτι ἡ ἐτυμηγορία ἑνός λαοῦ πρέπει νά εἶναι σεβαστή. «Ἀντί τούτου ἀντιμετωπίσαμε πιέσεις καί ἀπειλές, γιατί εἴπαμε ΟΧΙ. Μᾶς ρωτήσατε μόνο γιά νά ποῦμε ΝΑΙ; Πρώτη φορά ἀκούω ἕνα δημοψήφισμα πού ἔχει ἕνα μόνο σκέλος! Στήν Εὐρώπη ἀρχίζει τό κλῖμα νά διαφοροποιεῖται σήμερα πού ἔχουν μελετήσει τό σχέδιο Ἀνάν, καί παραδέχονται ὅτι θά ἦταν ἐντελῶς ἀνεδαφικό νά ἀναμένουν ἀπό ἕναν λαό νά ὑπογράψει σχέδιο πού καταργοῦσε τή Δημοκρατία του. Τήν 1η Μαΐου θά εἴχαμε δύο ἰσότιμους προέδρους, τόν Παπαδόπουλο καί τόν Ντενκτάς, οἱ ὁποῖοι θά ὑπέγραφαν τήν ἱδρυτική πράξη μέ τήν Ε.Ε. καί ἐντός διμήνου θά εἴχαμε ἀδιέξοδο καί διοικητική διχοτόμηση. Τό σχέδιο ἦταν πράγματι σατανικό καθώς μετέφερε τήν εὐθύνη ἀπό τόν ἐγκληματία στο θῦμα».
Κόφι Ἀνάν: «Ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι δυστυχῶς ὑπῆρξε ἐνδοτικός στίς πιέσεις. Στή Γιουγκοσλαβία, π.χ., ἀνέλαβαν μονομερή δράση χωρίς ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας. Ἄλλος Γραμματέας θά εἶχε παραιτηθεῖ, ἀλλά αὐτός τό ἀνέχθηκε. Στό Ἰράκ ἦταν κάπως καλύτερος ἀλλά πάλι ὄχι σάν Γενικός Γραμματέας. Δέν διαδραμάτισε τόν ρόλο πού διαδραμάτισε ὥς κι ὁ Μποῦτρος Γκάλι. Δυστυχῶς ἀπεδείχθη προσωπικότητα ἐπιδεκτική πιέσεων. Ἀλλά δυστυχῶς πρέπει νά ποῦμε ὅτι καί ἡμέτεροι ἄφηναν τήν ἐντύπωση (κακῶς) ὅτι αὐτά τά πράγματα θά μποροῦσαν νά γίνουν ἀποδεκτά».
Νέο Σχέδιο Ἀνάν: «Ἄν τεθεῖ πάλι στό τραπέζι τοῦ διαλόγου εἴτε ὡς ἔχει εἴτε μέ περιθωριακές τροπολογίες, θά ἀπορριφθεῖ καί πάλι ἀνεξαρτήτως τῆς στάσης τῶν κομμάτων. Εὐχή μου εἶναι νά εἴχαμε μία κοινή γλῶσσα στήν Κύπρο ὅλα τά κόμματα, γιατί ὅταν οἱ ξένοι βλέπουν ὅτι ὑπάρχει μιά διαφωνία θά προσπαθήσουν νά τήν καλλιεργήσουν, νά τήν διευρύνουν γιά νά περάσουν τά δικά τους συμφέροντα. Προσπάθειά μας εἶναι νά βροῦμε μιά κοινή γλῶσσα».
Τουρκοκύπριοι: Ἄν δέν ἦταν ὑπό τήν ἐπίδραση τῆς Ἄγκυρας θά εἶχε βρεθεῖ λύση πολύ πρίν. Αὐτή τή στιγμή εἶναι μόλις 80.000 δίπλα σέ 35.000 στρατιῶτες καί 100.000 ἐποίκους.
Τουρκοευρωπαϊκές σχέσεις: «Αὐτά τά περί ὑπογραφῆς μά μή ὑλοποίησης τοῦ Πρωτοκόλου ἀποτελοῦν προσβολή τῆς διανοητικῆς μας ἱκανότητας. Ἄλλες πάντως θά ἔπρεπε νά εἶναι οἱ προτεραιότητές μας: Ἡ προσαρμογή τῆς Τουρκίας στό εὐρωπαϊκό κεκτημένο, ἡ ἀποχώρηση τῶν στρατευμάτων, ἡ ἀπαλλαγή ἀπό ἐπεμβατικά δικαιώματα, ὁ σεβασμός τῶν ἀποφάσεων τῶν εὐρωπαϊκῶν δικαστηρίων… Πρέπει νά εἴμαστε πιό διεκδικητικοί. Ἡ Τουρκία δέν θά γίνει δεκτή στήν Εὐρώπη σέ προβλεπτό χρονικό διάστημα, ἴσως καί νά μήν γίνει καί ποτέ ἀλλά νά πάρει ἕνα status μεταξύ Τελωνειακῆς Ἕνωσης καί πλήρους  μέλους γιά νά ἀποφευχθοῦν τά μεταναστευτικά ρεύματα. Θέλουμε προσαρμογή τῆς Τουρκίας στό εὐρωπαϊκό γίγνεσθαι καί ὄχι κατολίσθηση τοῦ εὐρωπαϊκοῦ κεκτημένου πρός τίς ἀπαιτήσεις τῆς Τουρκίας».

none

Θά σᾶς ποῦμε μιάν ἀπίστευτη μά ἀληθινή ἱστορία. Ἦταν ἕνας χαμάλης ὀνόματι Ἰρφάν πού ζοῦσε στόν τενεκέ μαχαλά καί, ὅπως πολλοί Τσιγγάνοι, εἶχε διαλέξει γιά τόν ἑαυτό του ἕνα φανταχτερό παρατσούκλι: «Βαρδινογιάννης». Τό ἔμαθε λοιπόν ὁ Βαρδινογιάννης καί γέλασε. Τί τόν πείραζε; Ἄς τόν φωνάζουν στόν μαχαλά του ὅπως θέλει, ἀφοῦ ἔτσι ἀρέζεται… Μήπως θά πιστέψει κανείς ὅτι  ὁ Ἰρφάν εἶναι ὁ… Βαρδινογιάννης;
Τά χρόνια πέρασαν καί ὁ Ἰρφάν ξεθάρρεψε. Μέ τό πού γεννήθηκε ὁ γυιός του, πῆγε στόν Δῆμο καί ζήτησε νά ἐγγραφεῖ ὡς Ἰωάννης Βαρδινογιάννης τοῦ Βαρδῆ. Τί νά κάνει κι ὁ ἐκεῖ ὑπάλληλος, τόν ἔγραψε. Κι ὄχι μόνον αὐτό. Τώρα ἰσχυρίζεται δημοσίως ὅτι αὐτός εἶναι ὁ ἀληθινός Βαρδινογιάννης καί ὅτι ἐκεῖνος στήν Ἀθήνα εἶναι ἕνας ἀπατεώνας πού τοῦ κλέβει τήν περιουσία του! Κι ὅτι ἡ ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ τοῦ ἀνήκει, ἡ Μαριάννα Βαρδινογιάννη εἶναι ἡ γυναίκα του καί ὅτι στά γεράματα θά γυρίσει στό πατρικό του στήν Κρήτη!
Τά ἔμαθε ὁ Βαρδινογιάννης καί τρελλάθηκε. « – Ρέ τόν κωλόγυφτο, θά τόν γ…, θά τόν σκίσω, σῦρτε τον στά δικαστήρια τώρα!», οὔρλιαξε στούς δικηγόρους του. « – Μά… κύριε Πρόεδρε, πῶς θά τόν ἐμποδίσουμε νά αὐτοαποκαλεῖται ὅπως θέλει; Τί νά κάνουμε;» Ἔλαβαν τήν προτροπή νά τσακιστοῦν νά βροῦν τί μπορεῖ νά γίνει καί ἔφυγαν. Δέν προέκυψαν ὅμως καί πολλοί διέξοδοι. Ὁ ἕνας τούς εἶπε ὅτι δέν μποροῦν νά παριστάνουν τόν νουνό ξένου ἀνθρώπου, πρέπει νά σεβαστοῦν τά ἀνθρώπινά του δικαιώματα καί ἄρα δέν ἔχουν παρά νά κάτσουν καί νά τό φᾶνε. Ὁ δεύτερος τούς ἐξήγησε πώς χρειάζεται μιά συμβιβαστική φόρμουλα: Ἐντάξει, νά συνεχίζει κι ὁ… ἐν Ἀθήναις ἐπιχειρηματίας νά χρησιμοποιεῖ τό ἴδιο ὄνομα, ἁπλῶς θά τόν φωνάζουν καί τόν ἄλλον Βαρδινογιάννη – δέν χάθηκε δά ὁ κόσμος! Μέ τόσα λεφτά ἀκόμα καί νά διεκδικήσει καί κάτι ἀπό τήν περιουσία σου μετά θάνατον δέν θά φτωχύνεις, χώρια πού θά νιώσει, ἔστω κι ἔτσι, λίγο καλύτερα ἕνας φτωχός. Κι ἄν ἦταν κλέφτης ὁ ἄνθρωπος δέν θά μποροῦσε νά κλέβει καί ὡς Ἰρφάν; Ὁ τρίτος συνέστησε διαπραγματεύσεις.
Τί νά γίνει, σοῦ λέει, πολιτισμένοι ἄνθρωποι εἴμαστε, ἄς τό κουβεντιάσουμε. Προτείνεται λοιπόν στήν ἄλλη πλευρά νά υἱοθετήσει ἕνα συναφές ὄνομα, κοντύτερα στήν ἀληθινή της ταυτότητα, π.χ. Βαρδινογιάνογλου. Τζίφος. Βρέ καλέ μου, βρέ χρυσέ μου, ὄχι. Βρέ Βαρδινογιῶργος, βρέ Βαρδινοκώστας, οὔτε μέ σφαῖρες. Βρέ Γιάννης (κι ὄχι Ἰωάννης), βρέ Γιαννάκης, «τί λέτε, μέ προσβάλετε», ἀντέτεινε ὁ ἄλλος. Ἀνένδοτος.
«Ρέ διάολε», σκέφτονταν οἱ δικηγόροι, «θά μᾶς τό κλείσει τό μαγαζί ὁ κατσίβελος». Γιατί ὅσον ἀφοροῦσε τούς ἴδιους χέστηκαν, δέν πάει νά λέγεται ὅπως θέλει;! Τό θέμα εἶναι τό πῶς θά τό ἀνακοίνωναν στό ἀφεντικό πού ἐπέμενε: «Μήν τυχόν καί τοῦ δώσετε τό ὄνομα τῆς οἰκογένειάς μου θά σᾶς διώξω ὅλους μέ τίς κλωτσιές»! Συνέχισαν τά παζάρια γιά δέκα χρόνια. Μόνο ὄφελος ἡ παραχώρηση τοῦ Ἰρφάν ὅτι δέν διεκδικεῖ τόν Παναθηναϊκό. Τό ἀνακοίνωσαν σχεδόν πανηγυρικά ἀλλά εἶδαν ὅτι δέν ἐκτιμήθηκε ὡς μεγάλη ἐπιτυχία καί συνέχισαν τίς διαπραγματεύσεις. Τά χρόνια περνοῦσαν, τά παζάρια συνεχίζονταν καί παρότι κανένα φῶς δέν φαινότανε, ὑπῆρχε ἡ κρυφή ἐλπίδα (ὁ πιό χυδαῖος τῆς ὁμάδας τὄπε κιόλας) πώς τό ζήτημα θά ξεχαστεῖ. Στό μεταξύ ὅλη ἡ πιάτσα πλέον τόν φώναζε τόν Ἰρφάν «Βαρδινογιάννη». Ἄσε πού ἀκούγονταν καί πώς κάτι Κοκκαλολάτσηδες ἔκαναν κέφι τήν ἱστορία καί τήν ὑποδαύλιζαν! Τώρα καί στά δικαστήρια θά μποροῦσε νά ἔχει σοβαρή ὑποστήριξη!
Ἐδῶ διακόπτεται ἡ ἱστορία καί σᾶς καλοῦμε νά συμβάλετε στή συγγραφή τοῦ τέλους της. Ἄν εἴσασταν στή θέση τοῦ Βαρδινογιάννη, τί θά κάνατε;

none

http://antifonitis.gr/online/wp-content/uploads/2009/03/169.pdf

none

Με αφορμή τα 50 χρόνια από την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ η εφημερίδα «Αντιφωνητής» οργάνωσε Συνέντευξη Τύπου με θέμα:

«Η σημερινή φάση του Κυπριακού προβλήματος»

Ομιλητής: Βάσος Λυσσαρίδης- τ. Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής και ισόβιος επίτιμος πρόεδρος της ΕΔΕΚ

Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Κομοτηνής

3 Απριλίου 2005

Στη συνέντευξη Τύπου ο Δήμαρχος Κομοτηνής Αν. Βαβατσικλής του απένειμε τιμητική πλακέτα για το σύνολο της πολύχρονης προσφοράς του στους αγώνες για ελευθερία, δημοκρατία και σοσιαλισμό.

none


ΕΞΩ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΘΡΑΚΗ
ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΤΩΡΑ!



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Τουρκικά Νέα
Ο τουρκόφωνος τύπος στη Θράκη και στον Κόσμο


Παρατηρητήριο Μέτε
Τα νέα του ψευδομουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μέτε


Ένα Καράβι Για Τη Γάζα | ShipToGaza.gr
Ενα Καράβι Για Τη Γάζα



Σχετικά...

Αρθρογραφία

Μόνιμες στήλες

ΑΡΧΕΙΟ

Λέξεις

Επισκέπτες

free counters