cebaceba-cebbcf89ceb6ceaccebdcebdceb7-23-7-05

Ladies and gentlemen,

First of all I’d like to thank the organizing committee for the honour of their kind invitation and I salute the conference wishing every success. But before I present my theme, about Greece and the Lausanne Treaty in contemporary Greece, I feel morally obliged to make a mention of another, much newer but unfortunately black page of our history. And I am speaking about the sad February of 1999, about the surrender of Kurdish leader Abdullah Ocalan to Turkish Authorities, with my country in a role that I prefer not to characterize. In the name of the Greek citizen who felt so shame and disgraced those days, I apologize for every acts, mistakes or inadequacy of Simitis government which led Abdullah Ocalan to Imrali and greek-kurdish relations to their worst point. I wish that the wound that was created will be cured and our two peoples return to the way of understanding and brotherliness.

The sign of the Lausanne Treaty for Hellinism was the burial of it’s geopolitical dreams and irredentism. It was also the last act in the drama wich ended to uprooting of Greeks from Minor Asia and Pontus coasts after at least 3.000 continuous years. Was it the result of wrong political and military choices of greek side? Was it a emanation of hitching greek desires to British imperium? Was it an unavoidable evolution after the French Revolution and the creation of national states in the region? Maybe it was all of these. What is sure is that it offered the ethnic cleansing on which modern Turkey was based. An ethnic cleansing that was designed by non Turks (I remind the massive presence of «donmeler» in the Young Turks movement), it was backed by internal conflicts of imperialism (the role of Germany was typical) and it obliterated the Christians – first Armenians, then Greeks – from Minor Asia. When later it was obvious that Kurdish identity resisted to the happiness to say I am Turk, you all know better than me what happened…

The loss of Minor Asia, which was consummated by the Laussane Treaty, did not only put the narrow frame inside which Greece had to move henceforth. It mutilated the selfimage of Hellenism. It changed totally its geopolitical orientation. It changed the synthesis of the population in Greece with the 1.5 million refugees that fleeted out of Minor Asia after the calamity. And, unfortunately, it became the base for future Turkish aggression against Greece.

Ι  have to remind that with the Lausanne Treaty, beyond the definition of the borders, we also had the Agreement for compulsory exchange of their minorities (VI Protocol). The agreement’s name was a little bit ironic for the countless dead and refugees of greek side, for whom any exchange had no meaning. And I want to underline here a great moment of Greek history, as there are no references about any retaliation against the 600.000 muslims who were still leaving in Greece as Greek blood was flushing in the other coast of Aegean sea. From this compulsory exchange two minorities were excluded: Rum in Constantinople, Imvros and Tenedos and muslims in Western Thrace. The Treaty, having in mind the Ottoman past about minority and human rights, provided every detail for the obligations of Turkey pertaining to its non muslim minorities, trying to astrict within the limits of recognition and respect. Of course the same applied to Greece also but the special reference of the text to the Turkish obligations is very characteristic. Unfortunately no signature proved to be capable of limiting kemalist despotism.

The exception of 120.000 Constantinoupolitan Greeks was a greek aim in Lausanne. It was a rich and powerful presence of 1600 years, the fold of the Ecumenical Patriarchate. They were also the backbone of financial life of the city and if they cease to exist within a night the problem for Turkey itself would be difficult. Its shrinkage started the day after the signing of the Treaty and continues up to today, although only about 2000 people have remained. Restrictions on professions, special taxes, amele Taburu, officially organized pogroms, massive deportations, secret racial laws, closure of Halki Theological School, stolen properties were too much to be held by a bourgeois community living in a hostile country and having no real support from Greece. The 1955 pogrom was typical: Turkish state and derin devlet (the Kibris Turktur organization), together as always, organized everything with excuse the anti Occupation Struggle of Greeks against British in Cyprus. In that critical point, when the fate of the community was decided, the American interference was not to Turkey but to Greece, for not imposing any retaliation: the NATO unity was above everything.

Almost the same was the fate of the 6.000 Greeks on islands of Imvros and Tenedos. The small Aegean islands despite their purely greek population were given to Turkey for geopolitical reasons, as they stand in front of the Straits of Dardanelles. Turkey was supposed to provide them a special administrative status of self government (articles 14 and 37-44 in 3rd Section) that would guarantee protection of life and property, free use of their greek language, religion freedom etc. These articles of the Treaty were considered Basic Laws, which means that Turkey had no right to abrogate through other laws or administrative acts. What really happened? Two months after signing the Treaty a Turkish governor came to the islands and all authorities came under the Turks. 64 lawyers, doctors, teachers and merchants were proclaimed undesirables and another 1500 were denied return to their homes. All these violations of the Treaty were made official with law 1151/1927. Measures against Greeks in Istambul were used here also: Varlik Vergisi, Amele Taburu, exiles of local people, properties confiscated… Beyond these, and because of the pure greek population of the islands and the agricultural character of the communities, we had more measures: Real estate expropriations , settlers coming from Anatolia, creation of open farm prisons and military outposts in order to terrify people, destructions and lootings in 248 out of 262 chapels of Imvros (repairing prohibited) and six recorded killings of local people with no one ever arrested or convicted. The result is that today there are 300 Greeks living in Imvros (only 50 in Tenedos) and about 8.000 Turks.

What happened on the other side? The muslim minority in Greek Thrace counts about 120.000 people, 1/3 of the population of the district. Turkey, as the winner of the 1922 War, tried from the beginning to interfere in muslim community of Greece and to take over its leadership. It was in the 20s and 30s that after Turkish pressure all anti-kemalist Turks and Circassians who fled to Greek Thrace from Kemalist Turkey (most prominent of them the last Ottoman seihulislam, Mustafa Sabri Efendi). Later, while muslim population was divided in conservatives and innovators, Turkey managed not only to apply the use of latin alphabet in minority education but also to take over the control on it with the Cultural Protocols that were signed by the two countries (1951 – 1968).  

Kostas Karaiskos,

Kurdish Conference, Lausanne, July 2005

one

     Ξαναχτύπησαν λοιπν ο αμοδιψες πάνθρωποι τς λ Κάιντα, τ νθρωπόμορφα κα σαρκοβόρα κτήνη τς Μέσης νατολς! Κα τώρα τί θ βγον κα θ πον πάλι ο καθ’ ξιν συνωμοσιολάγνοι; τι ν λόγ ργάνωση εναι νύπαρκτη κα τι λα ατ (πως κριβς κα ο Δίδυμοι Πύργοι Μαδρίτη) εναι σικ στορίες μυστικν παρακέντρων, που μπλέκονται CIA κα Μοσάντ; Μ εναι ν τρελλαίνεσαι τέλος πάντων, ρ παιδ μου, μέ τν ρρωστη φαντασία πο διαθέτουν ατ τ κομμουνιστικ κα ντισημιτικ καθάρματα!

Read the rest of this entry…

none

 

morelΛεονίντ Νεβζλίν, ἐκ τῶν ἰδιοκτητῶν τοῦ πετρελαιογίγαντα Yukos καί συνεταῖρος τοῦ φυλακισµένου Χανταρκόφσκι, πρό διετίας κατέφυγε στό Ἰσραήλ γιά νά ἀποφύγει τή σύλληψη ἀπό τίς ρωσικές Ἀρχές πού τόν κατηζητοῦσαν. Οἱ τελευταίως ἐµπλουτισµένες κατηγορίες πού τόν βαρύνουν, σύµφωνα µέ τόν εἰσαγγελέα Κολέσνικωφ, περιλαµβάνουν καί δολοφονίες µακρᾶς λίστας προσώπων µεταξύ 1998 καί 2002. Στό ἐµµέσως ὑποβληθέν ρωσικό αἴτηµα ἔκδοσης οἱ ἀπαντήσεις ἀπό τό Ἰσραήλ εἶναι πώς πρόκειται γιά «πολιτική δίωξη» τοῦ Πούτιν καί γιά «ἀντισηµιτισµό» κατά τῶν Ρωσοεβραίων. Ἔτσι, ὁ Νεβζλίν θά συνεχίσει µέ τά κλοπιµαῖα νά κάνει δουλειές καί… φιλανθρωπίες (µέγας δωρητής τοῦ Μουσείου τῆς Διασπορᾶς) στό Ἰσραήλ κι ἀλλοῦ.

Πρίν πάντως πεῖτε ὅτι πρόκειται γιά ἕνα µεγάλο σκάνδαλο, προσέξτε καί τήν συναφή καί ταυτόχρονη περίπτωση τοῦ παραπλεύρως εἰκονιζόµενου Πολωνοεβραίου Σολοµών Μορέλ. Ἡ Πολωνία γιά δεύτερη φορά ζήτησε ἀπό τό Ἰσραήλ τήν ἔκδοση τοῦ 86χρονου Μορέλ, ὡς ἐγκληµατία πολέµου, ὑπεύθυνου γιά τόν θάνατο 1500 Γερµανῶν, κυρίως, αἰχµαλώτων πολέµου. Τό Ἰσραήλ ἀρνήθηκε ἐπισήµως (06/07/2005) ἀφοῦ ἔκρινε «ἀβάσιµο» τό πολωνικό αἴτηµα καί «παραγραφέν» τό ἔγκληµα τῆς κατηγορίας, ζήτησε µάλιστα καί τά ρέστα, ἀποκαλώντας τόν Μορέλ καί τήν οἰκογένειά του «θύµατα τοῦ Ὁλοκαυτώµατος». Ὁ Μορέλ διηύθυνε µετά τό 1945 τό στρατόπεδο Γερµανῶν αἰχµαλώτων πολέµου στό Σβιετοκλόβιτσε τῆς τότε κοµµουνιστικῆς Πολωνίας καί κατηγορεῖται ὅτι βασάνιζε καί ἄφηνε τούς κρατούµενους νά πεθάνουν ἀπό τήν πείνα καί τίς ἀσθένειες. Ἡ κατηγορία εἶναι γιά «ἔγκληµα κατά τῆς ἀνθρωπότητος» καί φυσικά δέν παραγράφεται. Ὁ Μορέλ κατέφυγε στό Ἰσραήλ τό 1994, µόλις τοῦ ἀπαγγέλθηκαν οἱ κατηγορίες.

Μετά καί τά δύο ἀνωτέρω παραδείγµατα ἐλπίζουµε νά διεκρινίσατε πιά τίς ἔννοιες «ἀντισηµιτισµός», «φιλανθρωπία» κι «ἀνθρωπότητα»…

none

 

 

«Δέν γράφω γιά νά πείσω ὅσους ἀγνοοῦν τήν ἀλήθεια ἀλλά γιά νά στηρίξω ἐκείνους πού τήν γνωρίζουν»Οὐίλλιαµ Μπλαίηκ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δέν γνωρίζουµε τούς ἐνόχους τῶν βοµβιστικῶν ἐπιθέσεων τῆς 7ης Ἰουλίου στό Λονδῖνο ἀλλά φυσικά καί δέν πείθει ἡ ἐπίσηµη ἐκδοχή τῶν 4 Πακιστανῶν «βοµβιστῶν χωρίς αἰτία». Αὐτό πού καλά ξέρουµε εἶναι ὅτι οἱ ἠθικοί (τοὐλάχιστον) αὐτουργοί τοῦ ἐγκλήµατος εἶναι οἱ πολεµοχαρεῖς ἡγέτες τῆς Δύσης καί τά τσιράκια τους στίς µυστικές ὑπηρεσίες.

Ἐδῶ καί µέρες τά κατεστηµένα ΜΜΕ παλεύουν νά µᾶς πείσουν ὅτι ὁ νεφροπαθής Σαουδάραβας καβαλάρης ἐκπαίδευσε στίς σπηλιές τοῦ Ἀφγανιστάν καί ἀµόλυσε µουτζαχεντίν πράκτορες πού παρέκαµψαν τό τελειότερο σύστηµα παρακολούθησης ἀστικοῦ χώρου στόν κόσµο, αὐτό τοῦ Λονδίνου, καί διέλυσαν κάθε σύστηµα ἀσφαλείας. Δηλαδή δέν µιλᾶµε ἁπλῶς γιά προπαγάνδα ἀλλά γιά ταπεινωτική ὑποτίµηση τῆς νοηµοσύνης µας! Κάτι σάν τό διαβατήριο τοῦ «ἀρχηγοῦ τῶν ἀεροπειρατῶν τῆς 11ης Σεπτεµβρίου» Μοχάµετ Ἄτα, τό ὁποῖο «βρέθηκε» στά συντρίµµια τῶν Δίδυµων Πύργων!

Δέν θά ἐπιχειρηµατολογήσουµε προκειµένου νά πείσουµε τά θύµατα τῆς µαζικῶς ἐκπεµπόµενης συνωµοσιολογίας. Ἔχοντας κατά νοῦ τό ἀνωτέρω σοφό ρητό τοῦ Μπλαίηκ σηµειώνουµε ἁπλῶς τό τηλεγράφηµα τοῦ Ἀσοσιέτεντ Πρές γιά τήν περίεργη εἰδοποίηση ἀπό τή Σκότλαντ Γιάρντ τοῦ ἰσραηλινοῦ ὑπουργοῦ Οἰκονοµικῶν Βενιαµίν Νετανιάχου λίγο πρίν τίς ἐκρήξεις, νά µήν πάει στό συνέδριο ὅπου θά µιλοῦσε ἀλλά νά παραµείνει στό ξενοδοχεῖο του. Ἡ ἱστορία αὐτή ἀργότερα διαψεύστηκε καί ὅλοι µίλησαν γιά εἰδοποίηση µετά τίς ἐκρήξεις. Ὡστόσο ὁ ἔγκυρος ἱστότοπος Stratfor.com ἔδωσε συνέχεια γράφοντας γιά ἀνεπιβεβαίωτες φῆµες σέ κύκλους µυστικῶν ὑπηρεσιῶν πού ἀναφέρονταν σέ ἰσραηλινή εἰδοποίηση τῶν Βρετανῶν γιά βόµβες, 1-2 µέρες πρίν. Τό Ἰσραήλ εἶχε δώσει, λένε, κι ἄλλοτε παρόµοιες εἰδοποιήσεις πού ποτέ δέν ἔγιναν. Οἱ Βρετανοί εἴτε δέν θέλησαν νά χαλάσουν τή Σύνοδο τῶν 8 εἴτε στάθηκαν ἀνήµποροι νά ἀντιδρἀσουν. Καί σηµειώνουµε ὅτι κάτι ἀνάλογο ξανασυνέβη: Τό 1994 εἶχε ἐκραγεῖ βόµβα στήν ἰσραηλινή Πρεσβεία καί πάλι εἶχε γίνει θέµα µέ πρότερη σχετική εἰδοποίηση τῶν βρετανικῶν ὑπηρεσιῶν ἀπό ἰσραηλινούς ἀξιωµατούχους. Δέν εἶναι ἐδῶ ἄµοιρη ἀξίας µία µικρή ἀναφορά σέ ὅσα ἀποκάλυψε τόν προηγούµενο µήνα ὁ πρώην πράκτορας τῆς ΜΙ5, Ντέιβιντ Σάυλερ στό The Alex Jones Show, ὅταν µιλώντας γιά τήν προβοκάτσια τῆς 11ης Σεπτεµβρίου τήν παροµοίασε µέ κείνην τῆς ἰσραηλινῆς Πρεσβείας στό Λονδῖνο, ὅπου συνελήφθησαν δύο Παλαιστίνιοι µέ εὐθύνη τῆς τότε ὑπηρεσίας του πού δέν συµπεριέλαβε στόν φάκελό της δύο ντοκουµέντα πού µιλοῦσαν δράση ἄλλης ὁµάδας καί γιά ἐλεγχόµενη ἔκρηξη ἀπό τούς ἴδιους τούς ἰσραηλινούς.

Τέλος, ἀντί νά ψάχνει κανείς σάν Σέρλοκ Χόλµς νά βρεῖ τούς ρόλους στό κάθε νέο ἔγκληµα, ἀρκεῖ νά διατηρεῖ µία πολιτική συνείδηση καί µία κριτική σκέψη ἐν ἐγρηγόρσει. Στήν κατεύθυνση αὐτή εἶναι πολύτιµο τό βιβλίο τοῦ Φίλιπ Γουίλαν (PUPPETMASTERS, The Political Use of Terrorism in Italy) γιά τή «Στρατηγική τῆς ἔντασης» πού χρησιµοποιήθηκε στήν Ἰταλία ἀπό τούς Ἀµερικανούς κατά τῆς ἀριστερῆς στροφῆς τοῦ ἰταλικοῦ λαοῦ ἡ ὁποία ἀµφισβητοῦσε ἐπί 20 χρόνια (1969-1989) τή µοιρασιά τῆς Γιάλτας. Εἶναι ἀπαραίτητο νά ἀντιπαραβάλουµε τά τυφλά χτυπήµατα (τῶν ἀκροδεξιῶν ὀργανώσεων σάν ἐκεῖνο µέ τούς 80 νεκρούς στόν σταθµό τῆς Μπολώνιας τό 1980) µέ τό προχθεσινό τοῦ Λονδίνου; Νά θυµίσουµε τήν ἀνάµιξη τῶν ΗΠΑνθρώπων µέ τούς δύο συλληφθέντες δράστες, τούς ρουφιάνους τῆς SISMI καί τῆς µασονικῆς στοᾶς Ρ2 (σάν τόν Λίτσιο Τζέλι); Μήπως τόν τοὐλάχιστον ὕποπτο ρόλο τοῦ Μάριο Μορέτι (βλ. σήµερα τοῦ Μπίν Λάντεν) ὡς ἡγέτη τῶν Ἐρυθρῶν Ταξιαρχιῶν;

Καί κλείνουµε, ἐπιστρέφοντας στό σήµερα, µέ µία διασκεδαστική ἱστορία γιά τήν Ἀλ Κάιντα, τήν διαβόητη ὀργάνωση δηλαδή πού ὅλος ὁ κόσµος πρωτοάκουσε µετά τίς 11-9-2001 κι ἔκτοτε µονάχα τήν ἀκούει καί ποτέ δέν τή βλέπει. Στίς 12/5/2002 τό ἀνθρωποβόρο Σαρόν πού πρωθυπουργεύει στό Ἰσραήλ δήλωνε σοβαρό – σοβαρό στό BBC News γιά τήν παρουσία ἀνταρτῶν τῆς Ἀλ Κάιντα στή Λωρίδα τῆς Γάζας καί στόν Λίβανο: «Ξέρουµε ὅτι εἶναι ἐκεῖ. Ξέρουµε ὅτι βρίσκονται στόν Λίβανο, στενά συνεργαζόµενοι µέ τήν Χεζµπολά. Ξέρουµε ὅτι βρίσκονται στήν περιοχή». Λίγους µῆνες ἀργότερα, τόν Δεκέµβριο τοῦ 2002, ἡ Παλαιστινιακή Ἀρχή συνέλαβε καί παρουσίασε ἕναν νεαρό ἀπό τή Γάζα (στή φωτογραφία τῆς 1ης σελίδας) πού εἶχε στρατολογηθεῖ τηλεφωνικά ὡς στέλεχος τῆς Ἀλ Κάιντα ἀπό κάποιον πού ἀποδείχθηκε πράκτορας τῆς ἰσραηλινῆς χαφιεδοϋπηρεσίας Σίν Μπέτ! Πλῆρες ξεβράκωµα, δηλαδή, ἀλλά τά Μέσα Μαζικῆς Ἐπιτήρησης δέν χαµπαρίζουν: ἐπιµένουν νά µιλοῦν γιά τά νέα, θαυµάσια ροῦχα τοῦ φασίστα βασιλιᾶ…

 

Κ.Κ.

 

none

cf87ceb1cf84ceb6ceb7ceb5cf85ceb1ceb3ceb3ceadcebbcebfcf85Στίς 3 Ἰουλίου στήν Προύσσα τό ἐκεῖ τμῆμα τῆς (ἄτυπης) μειονοτικῆς Συμβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς διοργάνωσε τό 7ο Πανηγύρι τῶν Δυτικοθρακιωτῶν Τούρκων. Ἀπό τόν γνωστό τουρκοθίασο συμμετεῖχαν νῦν καί πρώην μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς, μειονοτικοί δήμαρχοι καί κοινοτάρχες, ἄλλοι παρατρεχάμενοι τοῦ Προξενείου τῆς Κομοτηνῆς καί ἐπικεφαλῆς ἦταν ὁ ψευδομουφτῆς Ἰμπραήμ Σερήφ.

Ἐκεῖ λοιπόν, μέσα σέ τούρκικες σημαῖες, πορτραῖτα τοῦ Κεμάλ καί χάρτες τῆς «Δυτικῆς Θράκης», κι ἐνῷ συγκεντρώνονταν ὑπογραφές μεταξύ τῶν παρισταμένων ὑπέρ τῆς καταπιεζόμενης τουρκικῆς ταυτότητας τῆς μειονότητας στή Θράκη, παρίστατο κι ἕνας μέ ἑλληνικό ὀνοματεπώνυμο: Ὁ Στέλιος Χατζηευαγγέλου, δήμαρχος Τοπείρου! Ὁ διεθνιστής αὐτός πολιτικός ἦταν ὁ πρῶτος Ἕλληνας πού συμμετεῖχε ποτέ στήν ἀλυτρωτική φιέστα τῶν φανατικότερων ἀπόδημων Τούρκων, ἐπικεφαλῆς τριῶν λεωφορείων ἀπό τήν περιοχή του (πληρωμένα προφανῶς ἀπό τό δημοτικό ταμεῖο), ἀπηύθυνε χαιρετισμό καί τιμήθηκε μέ ἀναμνηστική πλακέτα. Δέν μάθαμε ἄν ὑπέγραψε καί τό περιφερόμενο χαρτί ἀλλά καθόλου δέν θά μᾶς ἐξέπληττε.

Δέν ξέρουμε ἄν ὑπάρχει κάποιο ἐπιχείρημα πού νά μπορεῖ νά ὑποστηρίξει τήν ἀναγκαιότητα μιᾶς ἐλάχιστης ἀξιοπρέπειας καί φιλοπατρίας. Καί εἶναι δεδομένο ὅτι σέ μερικές περιπτώσεις πέραν τῶν ἀνωτέρω ὑπάρχουν προβλήματα καί ἄλλης φύσεως, π.χ. ἀντίληψης. Ὅταν ὅμως κάποιος ἐκπροσωπεῖ ὡς δήμαρχος τήν τοπική κοινωνία ὀφείλουν νά ὑπάρχουν καί κάποια ὅρια. Μποροῦν ὅλα νά προσπερνῶνται ὡς πολιτικαντισμοί ἤ ὡς ἀφέλειες; Καί οἱ τεμενάδες στό Τουρκικό Προξενεῖο καί ἡ συγκρότηση ψηφοδελτίων μέ συμπαγεῖς κεμαλικές ὁμάδες καί οἱ ἀμέτρητες χάρες καί οἱ ἀναστολές τῶν ἀναδασμῶν γιά νά μήν θιχτοῦν οἱ (μειονοτικοί) καταπατητές δημοσίων ἐκτάσεων καί … καί… καί… Ὅταν ὁ ἄλλος χτίζει μ’ αὐτά μιά καρριέρα ἐπαγγελματία δημάρχου νομίζουμε ὅτι καμμία ἀνοχή δέν δικαιολογεῖται.

none

cebbceb5cf85cebacf8ccf82-cf80cf8dcf81ceb3cebfcf82-cebccf80ceb1cf87cf8cceb6Ὥστε παρεξηγήθηκαν κάποιοι Ἑλληνάρες γιά τήν ὑποστολή τῆς γαλανόλευκης ἀπό τόν Λευκό Πύργο κατά τήν διαμαρτυρία ὑπέρ τοῦ Κούρδου φοιτητῆ Μπαχόζ! Τόση εὐαισθησία! Δέν ξέρω ἄν εἶναι στημένο ἀπό τά ΜΜΕ ἤ πρόκειται πραγματικά γιά τόσο ἀκατέργαστο πατριωτισμό. Ποτέ μου δέν κατάλαβα τέτοιαν ἐπιλεκτική «ὑπερευαισθησία» σέ μιά χώρα πού καθημερινά προσβάλλει ὅ,τι πραγματικά ἑλληνικό, χωρίς νά ἱδρώνει τό αὐτί κανενός. Ἡ περίπτωση τοῦ ἀναρχικοῦ Κούρδου φοιτητῆ πού ἔκανε ἀπεργία πείνας ἦταν πολύ χαρακτηριστική: Κανένας δέν προσβλήθηκε πού τό ἐλεεινό μας κράτος ἀρνεῖται τό καθεστώς πολιτικοῦ ἀσύλου σέ ἀνθρώπους πού – ἀσχέτως ἰδεολογίας – ἀποδεδειγμένα ἀγωνίστηκαν (καί βασανίστηκαν) στίς χῶρες τους γιά τήν πολιτική τους δράση. Κανένας δέν προσβλήθηκε γιά τήν καθημερινή παρανομία (χωρίς χαρτιά, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ζωή) στήν ὁποία ὠθοῦνται συστηματικά ἀπό τήν κρατική μας πολιτική τόσοι δύσμοιροι (μά καί γενναῖοι) ἄνθρωποι δίπλα μας. Κανένας δέν προσβλήθηκε πού τά ΜΜΕ ἐπιλέγουν νά προβάλουν τήν δεξίωση τῆς κάθε καρακαλτάκως καί νά ἀποσιωπήσουν τά πάθη τοῦ κάθε Μπαχόζ. Ἔνιωσαν ὅμως προσβεβλημάνοι πού κατέβηκε ἡ σημαία μας ἀπό τήν Ἑνετική καί μετέπειτα Ὀθωμανική φυλακή, τό Γκουαντανάμο τῆς ἐποχῆς, ἡ ὁποία ἔτυχε νά καθιερωθεῖ ὡς σῆμα τῆς Θεσσαλονίκης! Μά, ποιός θά ἦταν καταλληλότερος τόπος γιά μιά τέτοια ἐκδήλωση διαμαρτυρίας ἄν ὄχι ὁ Λευκός Πῦργος; Μπράβο στά παιδιά γιά τήν ἔξυπνη ἰδέα καί γιά τήν συμπαράστασή τους στόν ἀγωνιστή σύντροφό τους! Καί μακάρι νά καθιερωθεῖ τό συγκεκριμένο μνημεῖο ὡς χῶρος ἔκφρασης συμπαράστασης γιά τέτοιες περιπτώσεις, θά εἶναι ἡ πλέον προσήκουσα (μά καί κοινωνικά ὠφέλιμη) χρήση του.

Κ.Κ.

none

http://antifonitis.gr/online/wp-content/uploads/2009/03/175.pdf

none


ΕΞΩ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΘΡΑΚΗ
ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΤΩΡΑ!



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Τουρκικά Νέα
Ο τουρκόφωνος τύπος στη Θράκη και στον Κόσμο


Παρατηρητήριο Μέτε
Τα νέα του ψευδομουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μέτε


Ένα Καράβι Για Τη Γάζα | ShipToGaza.gr
Ενα Καράβι Για Τη Γάζα



Σχετικά...

Αρθρογραφία

Μόνιμες στήλες

ΑΡΧΕΙΟ

Λέξεις

Επισκέπτες

free counters