Δεν το ’χα βέβαια σκοπό να ψυχοπλακωθούμε σήμερα – ακόμη καλά-καλά δεν γυρίσαμε άλλωστε από τις διακοπές και άπασαν την συμπαρομαρτούσαν εύθυμον χαζοραθυμίαν – αλλά ασφαλώς όσο κι αν θες ν’ αγιάσεις… Η βλακεία εξάλλου και η αθλιότητα του πλέον γελοίου ανθυποκρατιδίου επί της γης δεν γνωρίζουν φυσικά διακοπές και σχόλες! Είναι πάντα εκεί, πανσθενείς και ανίκητες, και τις 365 μέρες του χρόνου…

     Και είναι αλήθεια βέβαια ότι είχαμε ξεχαστεί για λίγο – επειδή ακριβώς εννοείται προσπαθήσαμε να ξεχαστούμε, για λόγους καθαρά ψυχοθεραπευτικούς. Ετούτο το καταραμένο έντυπο άλλωστε που πιάνετε στα χέρια σας κάθε 15 μέρες δεν φτιάχτηκε για να αναλίσκεται σε σαχλεπίσαχλες – και συνεπώς ανώδυνες – πομφόλυγες. Γεννήθηκε για να ταράζει και επομένως και για να ταράζεται, για να πρήζει τα συκώτια πρώτα απ’ όλα των ίδιων των ανθρώπων που το κουβαλούν στις πλάτες τους ή συνεργάζονται μ’ αυτό ή και απλά το στηρίζουν. Αν νομίζετε ότι η αλήθεια (αυτά τα ψήγματα έστω αλήθειας που κομίζει ο Αντιφωνητής) είναι – μέσα στα εξοργίζοντά της αποκαλυπτήρια – βασανιστική για όλους εσάς, να είστε σίγουροι ότι πρωτίστως είναι βασανιστική για εκείνους που τη μεταφέρουν εντύπως μπροστά στα μάτια σας. Γι’ αυτό και σχωρνάτε μας για όσες φορές υπερβαίνουμε τα όρια και για την ενίοτε βέβηλη γλώσσα μας και για τις συχνές λεκτικές υπερβολές μας. Ψυχοθεραπεία μας ίσως να είναι τελικά κι αυτή, ψυχοθεραπεία για κάποιους που με τόσα που ακούν και βλέπουν καθημερινά θα μπορούσαν υπό άλλες συνθήκες ακόμη και να γυρνούν ενδεχομένως αλλόφρονες μ’ ένα καλάσνικοφ στους δρόμους. Η μόνιμη πιθανώς αυτοψυχοθεραπεία μας…

Read the rest of this entry…

     Λοιπόν, ξεχάστε τώρα ό,τι ακούσατε μέχρι σήμερα, γιατί ήρθε η ώρα για τις νέες συνταρακτικές αποκαλύψεις από τον «Α» γύρω από την περίφημη Συμμορία των 16! Ρουφιάνοι μας υπεξαίρεσαν δύο από τις κασέτες της ΕΥΠ, τις οποίες φυσικά απομαγνητοφωνήσαμε εν ριπή οφθαλμού (ε, αλίμονο)! Σας παρουσιάζουμε λοιπόν σήμερα ένα εντυπωσιακό δείγμα διαλόγου ανάμεσα στον Απατεώ (Παναγιώτη Βλαστό) και τη Βρωμού (Μανώλη Σκαρλάτο), μέσα στο οποίο αναφέρονται και κάποια ακόμη…περίεργα ονόματα, όπως ο Απουσίας (ή Μπούζμπακας ή Γραψαρχίδης), ο Αϊνστάιν (ή Ζαβούλης ή Ζαβός), ο Κοντός (ή Φουσκάκιας ή Σιωνοτζουτζές), ο Βλαντ Καρπάθουλας, η Εκσυγχρονίστρω (ή Ρεπούσω), η Μακεδονοπνίχτρα, ο Καγκελάκιας και άλλοι. Η αστυνομία εκτιμά ότι κάτω από τα ονόματα αυτά ΔΕΝ αποκλείεται να κρύβονται και κάποια…υψηλά πρόσωπα. Οι έρευνες συνεχίζονται…

Read the rest of this entry…

     Πέρασε λοιπόν, παιδιά, άλλη μια 29^η Μαίου! Και μη νομίζετε, δεν προτίθεμαι να σχολιάσω σήμερα το ότι συμπληρώσαμε αισίως 556 χρόνια βαρβαρικού ζυγού για την Πρωτεύουσα – καλά, καλά, εντάξει, ένιοι κάφροι ελληνέζοι ιθαγενείς έχουν ΚΑΘΕ δικαίωμα να αυτοϊκανοποιούνται με τη βαυαρέζικη πλάνη (του Κόθωνος και των συν αυτώ και μετ’ αυτόν γελοίων γραικύλων ανθυποντενεκέδων θιασωτών της Μετακενώσεως) ότι πρωτεύουσα τυγχάνει το βλακώδες αττικόν τερατούργημα, δημοκρατία (λέμε ότι) έχουμε άλλωστε, ό,τι θέλει λέει και πιστεύει ο καθένας! Και ασφαλώς δεν θα το σχολιάσω, γιατί απλούστατα δεν έχω καμία διάθεση να ξαναψυχοπλακωθώ, χώρια δε που τα έχω κάνει κυριολεκτικά και πάνω μου μόνο στην ιδέα ότι θα βγει πάλι κανείς απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ να με πει εθνικόφρονα (και, όπως αντιλαμβάνεστε, από τους αμύντορες της δημοκρατικής ευαισθησίας τέτοια…ρετσινιά εγώ ειδικά πώς να την αντέξω)! 

     Μπορώ να μη σχολιάσω όμως, το καρακιτσάτο πάρτυ που στήσανε για μια ακόμη φορά οι μαμελούκοι πάνω στα τείχη, με την αναπαράσταση της τελικής επίθεσης και 50 μαυριδερούς τουρκοκατσίβελους που τρέχανε (γιούργια στα παλιούρια) με δήθεν στολές Γενιτσάρων; Όχι, πείτε μου τώρα, μπορώ; Αυτός λοιπόν, παιδιά, είναι ο μόνος λαός πάνω στη Γη, που διαλαλεί τόσο ανερυθρίαστα την ξεφτίλα του και περηφανεύεται κι από πάνω γι’ αυτήν! Όλοι οι υπόλοιποι (μέχρι και οι…Κικούγιου από τη ζούγκλα της Κένυας) ορίζουν επετείους, για κάτι δημιουργικό ή ηρωικό που έχουν συλλογικά πετύχει! Ετούτοι οι κάφροι είναι οι ΜΟΝΟΙ που ορίζουν επετείους για τα μακελειά και τις σφαγές! Ε, και ξέρετε τώρα σεις, ε; Εδώ σφάξαμε χίλιους, βάλε μια επέτειο! Εκεί μακελέψαμε δυο χιλιάδες, άλλη επέτειο! Πιο πέρα παλουκώσαμε εφτακόσιους, χτίσε ένα ηρώον! Παραδίπλα βιάσαμε τρακόσιες (αφού πρώτα τις κόψαμε τα κεφάλια – ε, να μάθουνε να μην αντιστέκονται οι θρασύτατες), πιάσε καμιά δεκαριά σαμπάνιες!

Read the rest of this entry…

Κάτι ἐπετειακὸ εἶπα νὰ γράψω σήµερα, ἀγαπητοὶ µου φίλοι, γιὰ νὰ τιµήσω κι ἐγὼ τὰ ἡµέτερα Ἐλευθέρια (ποὺ γιορτάσαµε πρὶν λίγες µέρες) καὶ γιὰ νὰ ξεφύγω βεβαίως καὶ λίγο ἀπὸ τὰ συνήθη παρακµιακὰ θέµατα µὲ τὰ ὁποῖα ἀσχολοῦµαι…

Περὶ µπέλας Γκιουµουλτζίνας πάλι λοιπὸν ὁ λόγος, ἀλλὰ αὐτὴ τὴ φορὰ 90 χρόνια πρίν! Γκιουµουλτζίνα θὰ τὴν λέω σήµερα, γιὰ νὰ εἴµαστε καὶ στὸ πνεῦµα τῆς ἐποχῆς (καθὼς ἔτσι τὴν ἔλεγαν τότε) καὶ ἐλπίζω καὶ νὰ µὴ κατηγορήσει κανεὶς ντόπιος ἀνιστόρητος βλὰξ ὅτι χρησιµοποιῶ τούρκικες λέξεις, γιὰ νὰ µὴν χρειαστεῖ καὶ νὰ τοῦ πῶ δηλαδὴ ὅτι πρόκειται ἁπλῶς γιὰ τὴν παρεφθαρµένη τουρκικὴ ἀπόδοση τῆς βυζαντινῆς ὀνοµασίας (Κουµουτζηνά) τοῦ φρουρίου ποὺ ὑπῆρχε ἐδῶ ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ 4ου αἰ. Καὶ εἰρήσθω ἀσφαλῶς ἐν παρόδῳ ὅτι πρόκειται ἀκριβῶς γιὰ τὸ ἴδιο φρούριο ποὺ ἄντεξε περιπέτειες καὶ περιπέτειες ἐπὶ 15 αἰῶνες (χώρια τὴ µοιραία φθορὰ τοῦ πανδαµάτωρος), ἀλλὰ ὄχι βεβαίως καὶ τὴν ἐσχάτη ἐπιδροµὴ τῶν Κοµοτηνέζων Καφρο-µαορὶ τῶν ἀρχῶν τῆς δεκαετίας τοῦ ’50, ποὺ γκρέµισαν µεγάλο του µέρος, γιὰ νὰ φτιάξουν δρόµους καὶ σπίτια, µὲ ἀποτέλεσµα σήµερα µόνο δυὸ ἀντικρυστὰ ὑπολείµµατα νὰ ἔχουν ἀποµείνει, ἐνῶ τὸ ὑπόλοιπο πῆγε καλιά του. Πάει αὐτό, πᾶµε παρακάτω…

Read the rest of this entry…

Read the rest of this entry…

     Λοιπόν, ἐπειδὴ εἴμαστε σὲ σαρακοστιανὴ περίοδο καὶ δὲν μπορῶ ἄλλο (μὴ χ…τὸν Ἀντιφωνητή σας) ν’ ἀκούω κακίες, ἔκατσα νὰ γράψω τὸ σημερινὸ κείμενο, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ ὑπενθυμίσω σὲ ὁρισμένους κάφρους ὅτι ἡ ἀλήθεια ἔχει πάντοτε δυὸ ὄψεις καὶ δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ παρεξηγοῦμε κάθε φορὰ τὰ κίνητρα τῶν ἀνθρώπων! Μὲ ἄλλα λόγια, δὲν βλάπτουν καὶ λίγοι ἀγαθοὶ λογισμοὶ (μέρες ποὺ εἶναι, ἄλλωστε)…

     Μια που το Καρναβάλι μόλις τελείωσε, αγαπητοί φίλοι, εμείς πάντα πιστοί στο πνεύμα των ημερών, σας παρουσιάζουμε σήμερα ένα μικρό αφιέρωμα στις κυριότερες μεταμφιέσεις, που κυριολεκτικά έκαναν θραύση εφέτος! Όσοι τις προτίμησαν μάλιστα (και δεδομένου ότι στην Ελλάδα το Καρναβάλι συνεχίζεται επ’ αόριστον), θα μπορέσουν να τις κρατήσουν και για τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου, οπότε τους διαβεβαιώ ότι τα λεφτά τους έχουν πιάσει πραγματικά τόπο! Ξεκινάμε:

Read the rest of this entry…

ΙΟΥΝΙΟΣ

Το ΠΑΣΟΚ κερδίζει στις Ευρωεκλογές και ο Γιώργος Παπανδρέου ζητάει εκλογές. Δυο μέρες αργότερα μάλιστα πραγματοποιεί αρχηγική εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη, όπου όμως, κατά την επίσκεψή του σε στρατόπεδο, παθαίνει ατύχημα με όπλο (εκ των υστέρων τον πληροφορούν ότι το μακρύ σίδερο με την τρύπα στη μέση ΔΕΝ είναι η λαβή). Ο Αλέκος Αλαβάνος στέλνει τις ευχές του για ταχεία ανάρρωση και επί της ευκαιρίας ζητά και τον χωρισμό Κράτους-Εκκλησίας. Πολύ σημαντικές εξελίξεις όμως σημειώνονται και σε σχέση με την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, καθώς ο εκδημοκρατισμός στη γειτονική χώρα συνεχίζεται απρόσκοπτα. Μετά την απαγόρευση στους αστυνομικούς να πετούν σε διαδηλωτές βόμβες ναπάλμ (σ.σ. μια χαρά είναι και οι απλές χειροβομβίδες), ως δεύτερο μεγάλο βήμα έρχεται ο πλήρης εξανθρωπισμός των τουρκικών φυλακών, καθώς (α) σταματούν πια τα ηλεκτροσόκ (κατά το ημίωρο 3-3.30 μ.μ.), ενώ ακόμη (β) αποφασίζεται να δίνεται πλέον στους κατάδικους (μία φορά ανά δεκαπενθήμερο) και λίγο νερό. Περιχαρής ο Βρετανός ΥΠΕΞ δηλώνει ότι μετά από τέτοιες εντυπωσιακές μεταρρυθμίσεις, η ώρα της τουρκικής ένταξης δεν είναι πλέον μακριά. Στο μεταξύ, σε μία έκρηξη ευαισθησίας, η ελληνική κυβέρνηση εξασφαλίζει κονδύλιο 10.000.000 ευρώ για την αποστολή στην Παλαιστίνη τροφίμων και φαρμάκων. Πράγματι, πέντε μόλις μέρες αργότερα φτάνει στη Γάζα η ελληνική ανθρωπιστική βοήθεια (που περιλαμβάνει μια κονσέρβα RIO MARE και δύο κουτιά PANADOL)…

Read the rest of this entry…

Σας παρουσιάζουμε σήμερα τον Τοξικό Καζαμία του 2009, που επειδή μας βγήκε και κομμάτι μεγάλος, θα τον συνεχίσουμε και στο επόμενο φύλλο. (Αν και μεταξύ μας τώρα βέβαια τι μεγάλος, ούτε 3.000 λέξεις δεν είναι! Μ’ αυτά δηλαδή που αναμένεται να δούνε τα ματάκια μας αυτή τη χρονιά, τι να πούμε για τον Καζαμία του 2010, που θα είναι οκτασέλιδος; Χώρια βέβαια που πιθανότατα θα είναι γραμμένος και μέσα από τη φυλακή)…

Read the rest of this entry…

Read the rest of this entry…

     Τὴν ὥρα ποὺ οἱ τετρακόσιοι (ἀνὰ τὴν ἐπικράτεια) τσόγλανοι μὲ τὶς κουκοῦλες κατέβαζαν βιτρίνες, κατέστρεφαν αὐτοκίνητα, πυρπολοῦσαν ἰδιωτικὲς καὶ δημόσιες περιουσίες καὶ ἀπεδείκνυαν ἐνεργῶς καὶ πλήρως ἀνενόχλητοι ποιὰ εἶναι ἡ πραγματικὴ ὑπόσταση τοῦ ἀνύπαρκτου ψευδοκράτους, νὰ εἶστε βέβαιοι, ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες, ὅτι στὴν πραγματικότητα δὲν ἔγινε τίποτε τὸ ἐκπληκτικό. Δὲν ἔγινε δηλαδὴ τίποτε ἄλλο ἀπ’ τὸ νὰ μπεῖ ἁπλῶς ἕνα ἀκόμη κερασάκι στὴ δύσοσμη καὶ χαλασμένη τούρτα τῆς νεότερης ἑλλαδικῆς πολιτικῆς πραγματικότητας. Τῆς πραγματικότητας ἑνὸς γελοίου μορφώματος, ποὺ ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς ἄθλιας ὕπαρξής του δομήθηκε ὡς μία ἄναρχη καὶ ἄνομη κρατική – παρακρατικὴ καρικατούρα, ἀπολύτως συνώνυμη τοῦ εὐτελισμοῦ καὶ τοῦ ξεχαρβαλώματος τῶν πάντων. Ἦρθε λοιπὸν ἁπλῶς τώρα καὶ ἡ στιγμὴ ποὺ αὐτὸ τὸ δυσώνυμο καὶ εἰδεχθὲς μπουρδέλο παραδόθηκε πιὰ καὶ στὶς φλόγες…

Read the rest of this entry…

     Για μια ακόμη φορά, αγαπητοί φίλοι, σας αποκαλύπτουμε ένα μέρος μιας αθέατης πλευράς μας εδώ στον «Αντιφωνητή»: της συνεχούς και γόνιμης επικοινωνίας που έχουμε με τους αναγνώστες μας. Εξαιρέσαμε βεβαίως κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις, όπως μια ερωτική επιστολή της Άννας Φραγκουδάκη, μια ανακοίνωση βράβευσής μας από το Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, τρεις προτάσεις για σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης από στελέχη του Προξενείου (σ.σ. στον Καραϊσκο και οι τρεις) και ακόμη μια απόδειξη ανταλλαγής οικοπέδου μας (σ.σ. στο κέντρο της Βιστωνίδας) με 135 στρέμματα στην Εκάλη. Από τα υπόλοιπα όμως, σταχυολογήσαμε τα πιο χαρακτηριστικά και σας τα παρουσιάζουμε αμέσως – μαζί φυσικά και με τις δικές μας απαντήσεις:

Read the rest of this entry…

     Δεν γνωρίζουμε πού θα καταλήξει τελικά (για φέτος τουλάχιστον – γιατί μακροπρόθεσμα βεβαίως μάλλον ξέρουμε) όλος αυτός ο θόρυβος που ξέσπασε γύρω από την τύχη του μαθήματος των Θρησκευτικών. Και δεν το γνωρίζουμε, επειδή ό,τι φάνηκε να καθιερώνεται με την πρώτη εγκύκλιο (που έδειχνε απολύτως καταδικαστική), μοιάζει να αμβλύνεται κάπως τώρα με την τελευταία, η οποία κάνει λόγο περί αλλοθρήσκων και αλλοδόξων, παρότι βεβαίως στην πραγματικότητα και αυτή κάθε άλλο παρά διευκρινίζει την κατάσταση. Και τούτο γιατί, εφόσον εξακολουθούν να ισχύουν τα περί δηλώσεως απαλλαγής από το μάθημα δίχως αιτιολόγηση – εξαιτίας αυτής της γνωστής γελοιότητας με τα …ευαίσθητα δεδομένα – το ποιος τελικά είναι αλλόθρησκος και αλλόδοξος και ποιος όχι, απλούστατα ΔΕΝ μπορεί να εξακριβωθεί! Κατά συνέπεια – και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας – αν ισχύσει τελικά η εν λόγω δήλωση, είναι προφανές ότι θα μπορούν να την κάνουν όχι μόνο οι αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι, αλλά ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως! Εδώ φυσικά υπάρχει και ένα άλλο θέμα, το ότι και αυτή η εγκύκλιος είναι επίσης αντισυνταγματική (καθώς οποιαδήποτε μορφή προαιρετικής παρακολούθησης του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι προφανές για όσους ξέρουν πέντε γράμματα ότι δεν παρερμηνεύει απλώς, όπως κατά κόρον λέγεται, αλλά καταστρατηγεί κατάφωρα το άρθρο 16), αυτό όμως είναι ένα ζήτημα που δεν θα το αναλύσουμε αυτή τη στιγμή…

Read the rest of this entry…

     Λοιπόν, μάγκες μου, άιντε, τελειώνει κι ο Ιούλης κι η λίμπιντο έχει βαρέσει κόκκινο! Απονέμω συνεπώς και τα τελευταία βραβεία κι αναχωρώ προς άγνωστον κατεύθυνσιν (ξέρετε τώρα εσείς, everything under the sun κι όλα τα συμπαρομαρτούντα)!  Και μια και το κλείνει και το μαγαζί για τον Αύγουστο ο μεγαλοεκδότης, τα ξαναλέμε σ’ ένα μήνα (εφόσον εννοείται στεκόμαστε ακόμη στα πόδια μας). Άντε, φιλάκια!

ΕΙΔΙΚΟΝ ΒΡΑΒΕΙΟΝ «ΜΗ Μ’ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ, ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ, ΜΗ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ ΣΑΝ ΞΕΝΗ»

     Βραβείον παντελούς απουσίας, απονέμεται συνεπώς στην (παντελώς απούσα) κυβέρνηση του Κωστάκη. Στον πέμπτο χρόνο είμαστε κι ακόμα βεβαίως μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε (που έτσι δηλαδή και τους δείτε, εγώ θα κάνω χαλάουα τις γάμπες μου και μετά θα γραφτώ και στον ΣΥΡΙΖΑ).

Read the rest of this entry…

    Καθώς βλέπαμε, αγαπητοί αναγνώστες, τις προάλλες στην τηλεόραση να μοιράζουνε πάλι βραβεία σε κάτι άχρηστους, ζηλέψαμε κι είπαμε να κάνουμε κι εμείς ακριβώς το ίδιο (και εννοείται σε 2 δόσεις – καθότι που να τους βολέψεις σε ένα μόνο φύλλο ΤΟΣΟΥΣ άχρηστους)! Επειδή όμως έχουμε και καλοκαίρι (ξέρετε τώρα, ήλιος, θάλασσα, η λίμπιντο στο φουλ), τα δικά μας μάς βγήκανε κάπως πιο…λάγνα απ’ όσο κι οι ίδιοι θα περιμέναμε! Ζητούμε λοιπόν εκ των προτέρων τη συμπάθεια και την κατανόησή σας…

ΕΙΔΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ «ΣΚΥΨΕ, ΠΑΛΛΑΚΙΔΑ ΜΟΥ»

    Το βραβείο απονέμεται δικαιωματικά προς πάντα υπεύθυνο (λέμε τώρα) ελληνόφωνο τζουτζέ για τον νέο διπλωματικό μας θρίαμβο τις προάλλες στο Στρασβούργο. Το πώς η συζήτηση στο Συμβούλιο της Ευρώπης γύρω από μια έκθεση-καταπέλτη για την Τουρκία (όσον αφορά την ελληνική μειονότητα σε Ίμβρο-Τένεδο), κατόρθωσε τελικά να οδηγήσει σε ανελέητον σεξ επί της χώρας μας (και μάλιστα σε όλο το φάσμα του Κάμα Σούτρα), είναι απορίας άξιον ακόμη και για τους ηλιθίους που παριστάνουν ότι μας κυβερνούν! Αλλά βέβαια! Όταν από τη μια δεκάδες Τούρκοι λύσσαξαν με παρεμβάσεις επί παρεμβάσεων για τη…βάναυση καταπίεση της μειονότητας από την Ελλάδα (όχι μόνο στη Θράκη, αλλά και στη Ρόδο), ενώ από την άλλη το ημέτερον βουστάσιον ηγόραζεν αγρούς και βρουβοβλάσταρα (για να καταλάβετε τώρα, μέχρι κι οι αθηνοφυλλάδες τους κατηγορούν για επιδεικτική απουσία), λογικό δεν ήταν εντέλει; Όπως λοιπόν αντιληφθήκατε, τα ανύπαρκτα γιουσουφάκια συνέχισαν για μια ακόμη φορά το θεάρεστον έργον τους! Και όσο για το άθλιο και θλιβερό ψευδοκράτος της Μελούνας, συνεχίζει φυσικά και αυτό απαρέγκλιτα (για 178^ο έτος τώρα) τη γελοία ιστορική του διαδρομή…

Read the rest of this entry…

     Είπαμε σήμερα να σας αποκαλύψουμε ένα ακόμη μέρος μιας από τις αθέατες πλευρές μας εδώ στον «Αντιφωνητή»: της συνεχούς και γόνιμης επικοινωνίας που έχουμε με τους αναγνώστες μας. Κόβουμε βεβαίως και πάλι τα αναρίθμητα ερωτικά email που λαμβάνουμε καθημερινά από δίμετρες εκρηκτικές ξανθιές και τα οποία πλέον τα πετάμε πριν καν τα διαβάσουμε (ε, πώς να την αντέξεις πια τόση υγρασία). Από τα υπόλοιπα όμως, σταχυολογήσαμε τα πιο χαρακτηριστικά και σας τα παρουσιάζουμε αμέσως – μαζί φυσικά και με τις δικές μας απαντήσεις:

Read the rest of this entry…

     Λοιπόν, εγώ σήμερα ζήλεψα το υποκείμενο που έχω από πάνω μου εδώ και μια οκταετία (Εεεεπ, μεταφορικώς ε; Μη μας βγάλετε και κάνα όνομα τώρα στα γεράματα!) και είπα να γράψω κι εγώ αντιφωνήματα ως άσκηση εναλλαγής ύφους. Τελικά όμως δυστυχώς, πάλι επί το…τοξικόν μου βγήκανε. (Ε, τι να πεις τώρα – καλά λένε ότι πρώτα η ψυχή του ανθρώπου βγαίνει και μετά το χούι)…

Read the rest of this entry…

     Σήμερα, αγαπητοί φίλοι, σας παρουσιάζουμε το μεγάλο κουίζ με τίτλο «ΠΟΣΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΙΣΤΕ;». Απαντήστε στις ερωτήσεις και ανακαλύψτε το!

1) Είστε κυβερνητικό στέλεχος, που τα πιάνει από τους μισούς μεγαλοεπιχειρηματίες του λεκανοπεδίου. Τι κάνετε για να καλυφθείτε και να μη σας πιάσουν;

  α) Τι είν’ αυτά που λέτε, κύριε, διαμαρτύρομαι εντόνως! Αυτά μπορεί να τα κάνουν άλλοι! Εγώ δεν έχω ιδέα από τέτοια πράγματα! Το μόνο που με απασχολεί είναι το καλό του τόπου! (3 βαθμοί)

  β) Για αντιπερισπασμό, αρχίζω να τα πιάνω κι από τους άλλους μισούς. (2 βαθμοί)

  γ) Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα. (άσχετο) (1 βαθμός)

  δ) Ε, και να αποκαλυφθεί τελικά, δε βαριέσαι! Το πολύ -πολύ ν’ αφήσω την πολιτική και να πάρω καμιά επιδότηση για άνοιγμα βιομηχανικής μονάδας στη Θράκη! Ωσότου με πάρουν πρέφα ότι έχω χτίσει και τρίτη βίλα στη Μύκονο, μέχρι κι ο σπανός θα ’χει προλάβει να βγάλει γένια! (0 βαθμοί)

2) Είστε Έλλην πολιτικός γνωστός για την ευφυία σας (2,5 μονάδες πάνω από το IQ λοβοτομημένης μαξιλαροθήκης), έχετε σπουδάσει τα ελληνικά σε τρίμηνο ταχύρρυθμο τμήμα υδραυλικών του ΟΑΕΔ, διαθέτετε ξεκά-θαρη εθνική συνείδηση (σ.σ. αμερικάνικη) και έχετε πάρει την απόφαση να βάζετε συνεχώς υποψηφιότητα έως και τη 8η συνεχή εκλογική σας ήττα. Τι άλλο πρέπει να κάνετε για να επανεκλεγείτε πρόεδρος μεγάλου κόμματος;

(Απολύτως τίποτα, αυτά αρκούν! Μετά το 2031 μπορεί να μεταβληθούν και τα εκλογικά κριτήρια των μελών και των φίλων, οπότε το ξαναβλέπουμε…)

Read the rest of this entry…

     Είπαμε σήμερα να σας αποκαλύψουμε ένα μέρος μιας από τις πιο αθέατες πλευρές μας εδώ στον «Αντιφωνητή»: της συνεχούς και γόνιμης επικοινωνίας που έχουμε με τους αναγνώστες μας. Εξαιρέσαμε βεβαίως τα αναρίθμητα ερωτικά email που λαμβάνουμε καθημερινά και τα οποία η αγωγή μας και στοιχειώδεις λόγοι ευπρέπειας δεν επιτρέπουν τη δημοσίευσή τους. Από τα υπόλοιπα όμως, σταχυολογήσαμε τα πιο χαρακτηριστικά και σας τα παρουσιάζουμε αμέσως – μαζί φυσικά και με τις δικές μας απαντήσεις:

     Γράφω σ’ εσάς γιατί είστε το πιο ιν και τζερτζελεδιάρικο λάιφ στάιλ περιοδικό. Βρε ποιος πήγε με ποιαν, ποια κεράτωσε ποιον, ποιες τραβεστί κάναν διαδήλωση (και τις υπερασπίστηκε μετά κι ο Αλαβάνος), μόνο από σας το μαθαίνω τόσο έγκυρα. Μ’ έχετε στείλει, δικέ μου! Έχω όμως κι ένα σοβαρό πρόβλημα: στις δέκα γκόμενες που γνωρίζω τελευταία, μόνο οι εννιά με κάθονται, ενώ η δέκατη με κάνει νερά. Και λέω «ίσα μωρή που θα τη βγεις εσύ στο Λάκη! Ξέρεις ποιος είν’ ο Λάκης, μωρή; Εμένα καμιά ποτέ δεν με παράτησε»! Άσε, μάστορα, έτσι που το παν αυτά τα ξέκωλα, στο τέλος θα μου μείν’ και κάνα κουσούρι, να ούμ’, και δεν θα με σηκώνεται κιόλας!

     Εκείνο που κατ’ αρχάς αντιλαμβάνομαι είναι ότι δεν είστε ακριβώς και φαν του Ταρκόφσκι. Πέραν τούτου όμως, νομίζω πως το πρόβλημά σας έγκειται στις πνευματικές σας αξίες, τις οποίες πρέπει επειγόντως να επανιεραρχήσετε. Να πάψει δηλαδή να σας απασχολεί μόνο το πουλί σας και ν’ αρχίσετε επιτέλους ν’ ασχολείστε και με τα άλλα μεγάλα ιδανικά του νεοέλληνα (το πορτοφόλι του, το αμάξι του, η αποτρίχωση στήθους)…Τέτοια έλλειψη πνευματικής καλλιέργειας δεν επιτρέπεται, αγαπητέ, τη σήμερον ημέρα!

Read the rest of this entry…

     Σε όλη μου τη ζωή ειλικρινά δεν θυμάμαι πιο ενδιαφέρον εκλογικό αποτέλεσμα απ’ ότι το προχτεσινό. Δεν θυμάμαι αποτέλεσμα πιο δίκαιο, πιο σοφό και πιο μεστό από πολιτικά μηνύματα.- κυρίως προς τους δύο βασικούς πόλους του πολιτικού παιχνιδιού. Αναλυτικότερα:

     Αφ’ ενός, οι μεν. Δίκαια επανεξελέγησαν και βεβαίως όχι για τους καρπούς του δικού τους έργου (στην πραγματικότητα και με ελάχιστες εξαιρέσεις ήταν μία πολύ κακή κυβέρνηση), αλλά απλούστατα επειδή αν έβγαιναν οι άλλοι, θα ήταν η απόλυτη καταστροφή. Ο λαός προς τιμήν του δεν ξέχασε ακόμη τις δύο τετραετίες του εβραιοαμερικανοτζουτζέ που καταλήστεψαν και διέλυσαν τα πάντα. Επίσης προς τιμήν του δεν μάσησε με τις απεγνωσμένες προσπάθειες κάποιων να τον πείσουν ότι αυτή η συμμωρία μεταλλάχτηκε σε κάτι διαφορετικό και ακόμη να του φορέσουν ως ηγετική προσωπικότητα τον ορισμό της ανεπάρκειας. Τίποτα (για να επιβεβαιωθεί για μια φορά ακόμη ότι, όσο κι αν την πασπαλίσεις με άχνη ζάχαρη, η κουράδα κουραμπιές δεν γίνεται). Ήταν όμως σοφή και δίκαιη η επιλογή του να τιμωρήσει και την κυβέρνηση με πτώση των ποσοστών της και να την ξαναστείλει με… ιδρωμένη αυτοδυναμία στη Βουλή. Γιατί το εκλογικό ποσοστό της ΝΔ ήταν μεν θριαμβευτικό, αλλά κυρίως σε σύγκριση με το αντίστοιχο του ΠΑΣΟΚ και όχι τόσο σε απόλυτα μεγέθη. Εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι αν ο Καραμανλής δεν έκανε λόγω ενδοκομματικών ισορροπιών κάποιες χοντρές πατάτες τύπου βιβλίου ΣΤ΄ Δημοτικού και πιο άνετη αυτοδυναμία θα είχε, ενώ δεν αποκλείεται και το κόμμα του Καρατζαφέρη να έμενε εκτός βουλής. Ελπίζουμε το μήνυμα να ελήφθη…

     Αφ’ ετέρου, οι δε. Το Βατερλώ που υπέστησαν, αυτός ο απόλυτος εκλογικός διασυρμός, ήταν επίσης ότι πιο σοφό και δίκαιο μπορούσαμε να δούμε. Ένα κόμμα που εδώ και πολλά χρόνια έχει εξολοκλήρου μεταλλαχθεί σε συναγελασμό οργανωμένων συμφερόντων και μηχανισμών νομής χρήματος και που δείχνει ότι δεν μπορεί πλέον να πείσει (τουτέστιν να εξαπατήσει) κανέναν. Έχω την αίσθηση ότι η εκλογική συντριβή οφείλεται και σ’ αυτό και δεν είναι μόνο απόρροια συγκυριών, όπως λ.χ. η …χαρισματική προσωπικότητα του νυν αρχηγού του (περί του οποίου αλήθεια ακόμη αναρωτιέμαι αν κατάλαβε ότι έχασε, γιατί από τις δηλώσεις του δεν πολυφάνηκε τέτοιο πράμα – και ως εκ τούτου καθόλου μην το αποκλείετε να πάει αύριο στον Παπούλια για να ορκιστεί…πρωθυπουργός). Άρα δεν νομίζω ότι το πρόβλημα για το ΠΑΣΟΚ θα λυθεί μόνο με τις αυτονόητες κινήσεις ανάγκης (π.χ. άμεση επιστροφή του προαναφερθέντος στο ίδρυμα, εκλογή κάποιου που να διαθέτει IQ πάνω από – 50, κλπ). Απαιτούνται πολύ δραστικότερες και βαθύτερες αλλαγές, τις οποίες ωστόσο επί του παρόντος αδυνατούμε να δούμε ακόμη και για τον ευφυέστερο (νέο) αρχηγό πώς (και κυρίως με ποιους) θα μπορούσε να τις κάνει. Το βέβαιο πάντως είναι ότι ετούτο το εκσυγχρονιστικό έκτρωμα, με την τωρινή του τουλάχιστο μορφή, δείχνει να έχει πλέον κλείσει τον κύκλο του και ο προχτεσινός του εξευτελισμός ήταν ένα έργο πραγματικά θείας δικαιοσύνης…

     Τρίτον, αμφότεροι. Για τους λόγους που ήδη αναφέραμε έλαβαν για πρώτη φορά και οι δύο μαζί τα επίχειρα (τραγικά για τους δεύτερους, πιο ανώδυνα για τους πρώτους) των επιλογών τους και τα χαμένα τους ποσοστά δεν ξαναμοιράστηκαν, αλλά διέρρευσαν εξολοκλήρου εκτός του δικομματικού παιχνιδιού. Ενισχύθηκαν εντυπωσιακά τα μικρότερα κόμματα και όσο κι αν εμείς βεβαίως επιχαίρουμε κυρίως για την άνοδο του ΚΚΕ (ενώ μας χάλασε φυσικά το αντίστοιχο για τα συνασπιστήρια), θεωρούμε το συνολικό γεγονός ως πολύ θετική πολιτική εξέλιξη και για μια ακόμη φορά ως απόρροια μεγάλης πολιτικής λαϊκής σοφίας. Γιατί επιτέλους ο δικομματισμός έφαγε την πρώτη του χαρακτηριστική σφαλιάρα. Δεν κατέρρευσε βέβαια (κι ούτε θα καταρρεύσει), αλλά του εστάλη ένα πολύ ηχηρό μήνυμα, που καλά θα κάνει στο εξής να το λάβει πολύ σοβαρά υπόψη…

     Τέταρτον, οι επιμέρους εκκωφαντικές σφαλιάρες. Δεδομένου ότι στην πολιτική παίζουν και τα πρόσωπα τον ρόλο τους, ο εκλογικός καταποντισμός κάποιων από τα επιφανέστερα και προκλητικότερα μέλη του εκσυγχρονιστικού ανθυποντενεκεδαριού (ενίοτε δε και της εκσυγχρονιστικής… παραοικονομίας) δεν ήταν μόνο εξόχως απολαυστικός, αλλά και απολύτως διδακτικός (στέλνει δηλαδή επίσης κάποια μηνύματα στα δύο μεγάλα κόμματα). Μαρι(ον)έττες, Γεωργιάδηδες, Μπίστηδες (ειδικά γι’ αυτόν, που του έχω και διαχρονική αδυναμία, τριπλή εκσπερμάτιση, άμα τω ακούσματι, από την ηδονή), Άκηδες και Λάκηδες μάς άφησαν χρόνους. Ιδιαίτερα μάλιστα η εκλογική καταβαράθρωση της πρώην υπουργάρας μας, στέλνει ένα σαφές μήνυμα προς τον Καραμανλή και στηρίζει επιπλέον την εκτίμηση που κάναμε προηγουμένως σχετικά με το πόση ζημιά έκανε και στον ίδιο όλη αυτή η θλιβερή ιστορία με τις ψευτοεπιστημονικές ιστορικές βλενόρροιες των τζουτζέδων της Νέας Τάξης. Μακάρι στο μέλλον να είναι πιο προσεκτικός…

     Για όλους αυτούς τους λόγους, θα επαναλάβω εν κατακλείδι ότι το αποτέλεσμα των εκλογών της 16ης Σεπτέμβρη ήταν πραγματικά και δίκαιο και σοφό (τηρουμένων εννοείται πάντα των αναλογιών, βάσει των υπαρχόντων δεδομένων, αλλά και σε σχέση με τη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος κατά το παρελθόν). Όχι πως δεν θα μπορούσε να είναι και ακόμη καλύτερο, αλλά ας μη ζητούμε και υπερβολικά πράγματα. Η ουσία είναι πως για πρώτη φορά ο ελληνικός λαός θεωρώ ότι επιδεικνύει τέτοια πολιτική ωριμότητα και απονέμει σε τέτοιο βαθμό εκλογική δικαιοσύνη. Φυσικά όμως – για να μην αιθεροβατούμε κιόλας – κανείς δεν μπορεί ακόμη να πει με σιγουριά ότι οι προχτεσινές επιλογές του οφείλονται κυρίως σε πραγματική ωρίμανση (έστω και πρώιμης μορφής) και δεν είναι απλά καρπός κάποιας παρορμητικής του αντίδρασης κατά τη συγκεκριμένη χρονική και πολιτική συγκυρία. Αυτό στην πραγματικότητα είναι κάτι που μόνο ο χρόνος θα το δείξει…

                                                                                                              Ο ΕΞ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ