Μια που το Καρναβάλι μόλις τελείωσε, αγαπητοί φίλοι, εμείς πάντα πιστοί στο πνεύμα των ημερών, σας παρουσιάζουμε σήμερα ένα μικρό αφιέρωμα στις κυριότερες μεταμφιέσεις, που κυριολεκτικά έκαναν θραύση εφέτος! Όσοι τις προτίμησαν μάλιστα (και δεδομένου ότι στην Ελλάδα το Καρναβάλι συνεχίζεται επ’ αόριστον), θα μπορέσουν να τις κρατήσουν και για τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου, οπότε τους διαβεβαιώ ότι τα λεφτά τους έχουν πιάσει πραγματικά τόπο! Ξεκινάμε:

     1) Αμφίεση «Έλλην Πρωθυπουργός»: αποτελείται απλώς και μόνο από 245 μέτρα λευκού επιδέσμου με τον οποίο τυλίγουμε το πρόσωπο και όλο μας το σώμα (σαν τον «Αόρατο Άνθρωπο» του Ουέλς ένα πράμα), καθότι αλλιώς ΔΕΝ πρόκειται να μας δει κανείς! Αν θέλουμε να βάλουμε και τίποτε άλλο, μπορούμε ασφαλώς, όχι όμως ότι έχει και καμμιά σημασία. Άλλωστε ό,τι και να βάλουμε, η διαφορά από το έτερο μεγάλο λαμογιο-κόμμα στις δημοσκοπήσεις, δεν ξεφεύγει πλέον με τίποτα από τις 4-5 μονάδες. Οπότε, είτε φράκο φορέσουμε, είτε το βρακολάστιχο της γιαγιάς μας, μικρή η διαφορά…

     2) Αμφίεση «Έλληνικόν (λέμε τώρα και καμία μαλ…) ΥΠΕΞ»: πέραν του ταγέρ (σ.σ. από κείνα τα παλιά, που έδωσε πρόπερσι η Χίλαρι στον Έρανο της Αγάπης), αποτελείται απλώς και μόνο από μάσκα Νοσφεράτου (για να μην ξεχνιόμαστε) με ζωγραφισμένο επάνω του μόνιμο «όλα πάνε καλά» ηλίθιο χαμόγελο. Με τα χέρια κρατάμε βαρίδιο τουλάχιστον 50 κιλών, το οποίο θα εξασφαλίζει την επιθυμητή κλίση του σώματός μας κατά τουλάχιστον 110ο προς τη γη, για την ακριβή υπόμνηση του αγέρωχου και ανένδοτου τρόπου με τον οποίο ασκούμε το έργο μας. Αν πάντως κάποια στιγμή κουραστούμε πολύ (και βρισκόμαστε και κοντά στην οδό Πέτρου Κόκκαλη), αφήνουμε το βαρίδιο και πιάνουμε τον σκατοσπρώχτη. Ε, οι τουαλέτες της Πρεσβείας δεν είναι πλέον δα και τόσο μακριά…

     3) Αμφίεση «Πρόεδρος Αξιωματικής Αντιπολίτευσης»: εδώ παριστάνουμε το καρτούν, άρα χωρίς πολλά-πολλά λόγια βάζουμε απλώς ό,τι ακριβώς φοράμε και κάθε μέρα. Ούτως ή άλλως, πιο καρτούν δεν γίνεται…

     4) Αμφίεση «Έλλην Δημοσιογράφος»: φορέθηκε από λίγους, γιατί είναι πανάκριβη! Αποτελείται από Αρμάνι καφέ σοκολά – στην απόχρωση της κουράδας (πασαλειμμένο με 2-3 κιλά αίματος και σπέρματος), καθώς και από βοδινή μάσκα στο κεφάλι! Το ένα πόδι υποχρεωτικά ξυπόλητο, ώστε να φαίνεται το στυλό ανάμεσα στα δάχτυλα (προς υπόμνησιν του ακριβούς τρόπου με τον οποίον ασκούμε το…λειτούργημα), ενώ στα χέρια κρατάμε μπαλτάδες και σιδεροπρίονα (αρίδηλα σύμβολα του σεβασμού μας στον ανθρώπινο πόνο)! Τώρα βέβαια θα μου πείτε, με ποιο χέρι πια θα κρατάμε το μαγνητοφωνάκι ή το μικρόφωνο! Εντάξει, είναι ένα πρόβλημα, δεν λέω, αλλά όχι και αξεπέραστο! Στο κάτω-κάτω και να μη μπορούμε να καταγράψουμε την «είδηση», είναι βέβαιο ωστόσο ότι μπορούμε μια χαρά να την επινοήσουμε από μόνοι μας…

     5) Αμφίεση «Η Μόνη Δημοκρατία της Μ.Ανατολής»: αμφίεση επίσης για λίγους, καθότι αποτελείται από μάσκα Δράκουλα πασαλειμμένη με αληθινό ανθρώπινο αίμα (Ε, τι θα πει πού να το βρούμε, να κόψετε τον λαιμό σας! ¨Η ντυνόμαστε τώρα ή μαλακιζόμαστε!), από μαύρο κουστούμι με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ (πλατύγυρο καπέλο, μπουκλάκια, κλπ.), καθώς και από μάσκα – φίμωτρο αλά Χάνιμπαλ Λέκτερ. Στο στήθος περασμένα φυσεκλίκια και διάφορες ζώνες, στις οποίες κρέμονται μαχαίρια, μπαλτάδες και πολυβόλα. Επίσης από ένα κομμένο πόδι και χέρι Παλαιστίνιου «τρομοκράτη», που τα κρατάμε στο αριστερό χέρι, φοριούνται όμως και στο δεξί σαν κόσμημα! Σ’ αυτή τη δεύτερη περίπτωση, στο αριστερό χέρι κρατάμε ομοίωμα χέστρας και σκισμένες σελίδες από το Διεθνές Δίκαιο και το Καταστατικό των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ώστε να είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι τα εν λόγω βιβλία τα χρησιμοποιούμε, ΜΟΝΟ όταν πηγαίνουμε για χέσιμο). Συνοδευόμαστε τέλος από άλλους δύο (μεταμφιεσμένους αντίστοιχα σε προέδρους των ΗΠΑ και της Κομισιόν), οι οποίοι απλά προπορεύονται στα τέσσερα, ακριβώς μπροστά από το μισοκατεβασμένο παντελόνι μας…

     6) Αμφίεση «Αμπντουλχαλήμ Ντεντέ»: τυλιγόμαστε και πάλι με επιδέσμους, ενώ πασαλειβόμαστε και με μπόλικο κέτσαπ, στην προσπάθειά μας να καταστήσουμε σαφές το ΑΠΟΛΥΤΩΣ προφανές, ότι δηλαδή νοσηλευτήκαμε στο νοσοκομείο τρεις μέρες, επειδή κάποιος μας άρπαξε απ’ το χέρι στην πλατεία. Επειδή όμως αυτό μάλλον δεν είναι αρκετό (και μπορεί να μας μπερδέψουν οι ηλίθιοι γκιαούρηδες της Γκιουμουλτζίνας με κανέναν άλλον), κρατάμε στο χέρι και την Τρακιανίν Σεσί. (Όχι, άλλα πράγματα δεν…προβλέπω να κρατάμε, γιατί υπάρχει και εισαγγελέας και δεν έχω καμμία όρεξη)…

     7) Αμφίεση «Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ»: φοράμε παρδαλή φορεσιά με κολλάζ από καμένες ελληνικές σημαίες, σελίδες από το Σχέδιο Ανάν, τούλια απ’ τη γαμήλια τελετή των ομοφυλοφίλων, χάρτες των Σκοπίων ως τον Πλαταμώνα, βιβλιάρια ελβετικών τραπεζών κτλ

     8) Αμφίεση «Ελληνικόν (ξαναλέμε μαλ…) Κράτος»: αποτελείται από σετ μαύρων δερμάτινων εσωρούχων με ζαρτιέρες και μαστίγιο, για πολύ άγρια βίτσια. Τα φοράμε, κυλιόμαστε για είκοσι λεπτά σαν τα γουρούνια μες στη λάσπη – εις ανάμνησιν της παροιμιώδους ελλαδικής τιμιότητας, διαφάνειας και αξιοκρατίας – και μετά βγαίνουμε έξω και αρχίζουμε να μαστιγώνουμε μισθωτούς και συνταξιούχους. Στην όλη σύνθεση δύναται βεβαίως να μετάσχει και δεύτερο πρόσωπο, ντυμένο κανίβαλος και φέρον δημοσιογραφική ταυτότητα (ε, όπως βλέπετε, την τιμητική τους έχουν ΚΑΙ σ’ αυτές τις Απόκριες), το οποίο θα βγάζει άναρθρες κραυγές και θα πετάει λάσπες και σκατά στους περαστικούς. Πώς είπατε; Δεν φτάνει ο κανίβαλος, αλλά χρειάζονται και μερικοί ακόμη μεταμφιεσμένοι σε κουκουλοφόρους, αεριτζήδες, εργολάβους, τραπεζίτες, τοπικούς πολιτευτές, καθηγητές, γιατρούς, δικηγόρους, κλπ, κλπ; Συμφωνώ, αλλά εντάξει, ρε παιδιά! Μία μικρή ομάδα μεταμφιεσμένων είπαμε κι εμείς τώρα να στήσουμε! Όχι το καρναβάλι του Ρίο!

                                                                                                                             Ο ΕΞ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ