Εχθές, 9/2/18, ξαναδικάστηκε στην Κομοτηνή η υπόθεση της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης», μετά την κυβερνητική τροπολογία του περασμένου Οκτώβρη, και αναμένεται σε λίγο καιρό η έκδοση της απόφασης. Αξίζει λοιπόν να δούμε εν συντομία την πορεία της ιστορίας αυτής σε συνάρτηση με το πολιτικό κλίμα της εποχής.
Ἐπειδή τελευταίως ἔγινε πολύς λόγος γιά τήν “Τουρκική Ἕνωση Ξάνθης” καί τή νομιμότητα ἤ μή τῆς λειτουργίας της, ἄς πάρουμε ἄλλη μία γεύση ἀπό τό τί πουλάει αὐτό τό μαγαζάκι στήν περιοχή. Στή φωτογραφία ὁ μουσικός τῆς ΤΕΞ (ἀριστερά μέ τήν κόκκινη μπλούζα) τραγουδάει – πάλι! – τό τραγούδι “Πεθαίνω γιά σένα Τουρκία μου”, ἐνώπιον τοῦ Τούρκου ὑποπροξένου ἐπί τῶν θρησκευτικῶν ὑποθέσεων καί μπροστά στό πομακικό κοινό τοῦ χωριοῦ Ὡραῖον στήν Ξάνθη (22/10/2017). Εἶναι αὐτός λόγος γιά νά παρεξηγηθοῦμε ἐμεῖς πού ἀσκοῦμε κυριαρχία (…) στή Θράκη; Τί λέτε;
Δύο ἦταν οἱ κυβερνητικές πρωτοβουλίες πού τελευταίως ἄγγιξαν τήν Θράκη καί τά ἐθνικά μας συμφέροντα στήν περιοχή. Ἡ πρώτη ἀφοροῦσε τήν εἰσαγωγή τῆς τουρκικῆς γλώσσας στά νηπιαγωγεῖα τῶν μειονοτικῶν οἰκισμῶν διά τοῦ πιλοτικοῦ προγράμματος πού ἀνακοίνωσε τό ΙΕΠ. Καί ἡ δεύτερη – πού ἀπέκτησε μεγάλη δημοσιότητα στα πανελλαδικά ΜΜΕ – ἦταν ἡ τροπολογία μέ τήν ὁποία τό ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης φέρνει πάλι στά ἑλληνικά δικαστήρια τό θέμα τῶν προξενικῶν συλλόγων μέ τούς τούρκικους τίτλους.
Πρόσφατα διαβάσαμε στόν τουρκόφωνο Τῦπο πώς ἡ «Τουρκική Ἕνωση Ξάνθης» θά διοργανώσει «μεβλίτ» στά τέλη τοῦ μήνα, σέ ἔνδειξη ἀλληλεγγύης πρός τούς συγγενεῖς τῶν νεκρῶν Τούρκων ἀστυνομικῶν καί στρατιωτικῶν πού χάσανε τή ζωή τους στό τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν. Ἔτσι γιά μιάν ἀκόμη φορά τό συγκεκριμένο σωματεῖο δικαιώνει πανηγυρικά τήν ἑλληνική Δικαιοσύνη πού ἀπαγόρευσε τήν λειτουργία του, ἀφοῦ οὐσιαστικά ἐργάζεται γιά λογαριασμό τῶν πιό μαύρων κύκλων τῆς γειτονικῆς χώρας καί σέ ἀπόλυτη δυσαρμονία μέ τήν ἑλληνική κοινή γνώμη. Θυμίζουμε ὅτι σέ ἀνάλογη ἐνέργεια εἶχε προβεῖ πάλι ἡ Τ.Ε.Ξ. καί πρίν 4 χρόνια (11-11-2011), τιμώντας τούς Τούρκους νεκρούς ἀπό τό ἴδιο Κουρδικό μέτωπο – εἴχαμε τότε διοργανώσει στήν Ξάνθη τήν ΜΟΝΗ διαμαρτυρία ἐναντίον τῆς φασιστικῆς πρόκλησης. Αὐτή τή φορά περιοριστήκαμε σέ μιάν ἐπιστολή (12-9-15) πρός τόν πρόεδρο τοῦ σωματείου πού τόν βλέπετε στή φωτό μέ τόν γκριζόλυκο Μπαχτσελί:
Τρεῖς εἰδήσεις ἐκπαιδευτικοῦ περιεχομένου ἀπό τό διαδίκτυο καί τό τουρκοφωνο περιοδικό «Ροντόπ Ρουζγκαρί» (21/8/14) τῆς Κομοτηνῆς
μᾶς προκάλεσαν ποικίλες σκέψεις πού εἴπαμε νά μοιραστοῦμε μαζί σας.
Ἡ πρώτη εἴδηση ἀφοροῦσε τό πρῶτο ταξίδι τοῦ «Τραίνου τῶν Νέων Ἐξερευνητῶν» πού δρομολογεῖ τό τουρκικό ὑπουργεῖο Νεότητας καί Ἀθλητισμοῦ. Τό πρόγραμμα θά μεταφέρει σιδηροδρομικῶς χιλιάδες νέων Τούρκων (19-25 ἐτῶν) στά χνάρια τῶν Ὀθωμανῶν. Διαβάζουμε:
«τό ὑπουργεῖο στοχεύει στήν τόνωση τῆς ἱστορικῆς συνείδησης τῶν νέων, περιλαμβάνει ἐκδηλώσεις πού θά δημιουργήσουν περιβάλλον
ἀλληλογνωριμίας μεταξύ τῶν νέων, ἐνῶ μέ διαγωνισμούς πού θά γίνουν θά ἐξωθηθοῦν οἱ νέοι στό διάβασμα». Τό ταξίδι ξεκίνησε ἀπό τήν Ἀδριανούπολη, διαρκεῖ 12 μέρες, διοργανώνεται χωριστά γιά ἄντρες καί γυναῖκες καί περιλαμβάνει 9 χῶρες τῆς «ὀθωμανικῆς περιοχῆς», δηλαδή Βαλκάνια καί κεντρική Εὐρώπη (μέχρι Αὐστρία – Οὑγγαρία).
Τήν δεύτερη εἴδηση ἁλίευσα στό Facebook καί ἦταν ἀνακοίνωση τοῦ τουρκικοῦ Προξενείου τῆς Ρόδου (20-8-2014, φωτό). Ἀφοροῦσε τό πρόγραμμα μέ τήν ἐπωνυμία «Γέφυρες Νεολαίας», τό ὁποῖο ἀπευθύνεται σέ νέους 16-22 ἐτῶν πού διαμένουν στό ἐξωτερικό. Τό πρόγραμμα ἀποσκοπεῖ στήν ἐνδυνάμωση τῶν δεσμῶν τους μέ τήν Τουρκία, στήν ἐπιτόπια γνωριμία μέ τήν δική τους κουλτούρα καί στήν διασφάλιση τῆς γνωριμίας τους μέ τά ἱστορικά καί πολιτιστικά μνημεῖα τῆς Τουρκίας (βλ. καί πρόσφατη ἐπίσκεψη τῶν παδιῶν ἀπό τή Ρόδο στήν γείτονα).
Ἡ τρίτη εἴδηση ἀφοροῦσε τήν «πολιτιστική» ἐκδρομή 50 νέων Πομάκων πού στέλνει ἀπό τήν Ξάνθη στήν Πόλη ἡ «Τουρκική Ἕνωση Ξάνθης» (ἡ …ἀπαγορευμένη, ξέρετε). Ὁ …πολιτισμός τῆς ἐκδρομῆς περιλαμβάνει
τό πολεμικό μουσεῖο τῆς Πόλης, τήν ἔκθεση «Πανόραμα 1453», τά στρατιωτικά μνημεῖα τοῦ Τσανάκαλε, τίς συναντήσεις μέ Τούρκους
ἀξιωματούχους κτλ. Ἡ γνωστή χακί κουλτούρα τῶν γειτόνων.
Τό ζήτημα δέν εἶναι νά καταγγείλουμε ὅσα κάνει ἡ γείτων ἐκτός τῆς ἐπικράτειάς της. εἶναι πάντα στό τί κάνουμε ἐμεῖς ἀντίστοιχα. Κι ὄχι
μόνο στό τί κάνουμε γιά τά πομακόπουλα καί τά τσιγγανάκια (ἀλλά καί γιά τά τουρκόπουλα) τῆς μειονότητας, πόσους λόγους τούς δίνουμε ὥστε νά νιώσουν περηφάνεια γιά τή χώρα πού ζοῦνε ἀλλά καί στό τί κάνουμε ὡς κοινωνία - κράτος – ὑπουργεῖο Παιδείας γιά ΟΛΑ τά παιδιά τῆς Ἑλλάδας. Δέν λέμε γιά μεγαλεπήβολες διοργανώσεις ἀλλά γιά τά στοιχειώδη: νά ἔχουν
ἕνα οὐσιῶδες νόημα οἱ ἐθνικές γιορτές, νά μήν διαγράφεται ὁ μορφωτικός χαρακτήρας τῶν σχολικῶν ἐκδρομῶν, νά ὀργανώνονται ὁμιλίες, ἐκδηλώσεις, διαγωνισμοί μέ κατεύθυνση ὅσα προβλέπει ὁ ἐπίσημος σκοπός τῆς παρεχόμενης ἐκπαίδευσης κι ὄχι ἡ καθεστωτική ἀτζέντα…
Ἀλλά τί νά περιμένεις ἀπό ἕνα ὑπουργεῖο πού ξορκίζει ἤδη ἀπό τόν τίτλο του τήν ἐθνική παιδεία; Ἄν παρατᾶς τά ἑλληνόπουλα στό ἔλεος τῶν ΜΜΕ καί τῆς διάχυτης ὑποκουλτούρας, θα νοιαστεῖς γιά τά …παιδιά τῆς μειονότητας;
«Στις 3/8/2014 μια επιτροπή 30 περίπου νέων Τούρκων διπλωματών με επικεφαλής την Πρόεδρο της Διπλωματικής Ακαδημίας του τουρκικού ΥΠΕΞ, Μπουρτζού Τσεβίκ, επισκέφτηκαν την Τουρκική Ένωση Ξάνθης. Την επιτροπή συνόδεψαν ο Πρόξενος της Κομοτηνής Οσμάν Ιλχάν Σενέρ και ο … Αχμέτ Μέτε».
Τέτοιες ειδήσεις διαβάζεις και αναρωτιέσαι, πού σκατά ζούμε ρε πούση;
Πού στον διάολο βρίσκεται κρυμμένο αυτό το δήθεν ελληνικό δήθεν κράτος;
Ποιος θα βάλει ένα φρένο στον πλήρη εκτουρκισμό της Θράκης και στην γελοιοποίηση της έννομης τάξης;
Ρε γελοίε παλιάτσε, είπες ή όχι ότι τέτοιο σωματείο στη Θράκη δεν υφίσταται;
Αφού – καλώς ή κακώς, δεν έχει σημασία – το είπες, πότε θα το υπερασπιστείς με έργα;
Πώς δέχεσαι τέτοιας επισημότητας επισκέψεις νομιμοποίησης από την άλλη πλευρά;
Ποιος χαρτογιακάς της Αθήνας αρνείται να επαναφέρει τη βίζα για τα πράσινα διαβατήρια της γείτονος, διαδικασία που λειτουργούσε έως προσφάτως που την κατήργησε ἐκεῖνος ο κρετίνος ΗΠΑνθρωπος;
Ένας Έλληνας δεν υπάρχει σ’ εκείνο το πρόστυχο χαμαιτυπείο της Βασιλίσσης Σοφίας;
Τόσο δύσκολο είναι να βάλεις στη θέση του αυτό το ντουέτο της συμφοράς, Σενέρ – Μετέ, δυο νούμερα που κινούνται ελεύθερα μεταξύ μαύρης (από τον φασισμό) κωμωδίας και ποικίλων τραμπουκισμών;
Θα αποφασίσουν τη μοίρα μας τα αφελληνισμένα ανθρωπάρια της πρωτεύουσας χαβούζας και τα ισλαμοφασισταριά της νεο-Οθωμανίας;
Κώστας Καραΐσκος
Comments Off
Ὁ Ἄρειος Πάγος ἀπέρριψε τήν αἴτηση τῆς Τουρκικῆς Ἕνωσης Ξάνθης (ΤΕΞ), παρά τήν δικαίωσή της (το2008) ἀπό τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο, καί παραμένει τυπικά κλειστή (ἄσχετα πού λειτουργεῖ κανονικότατα). Τό σκεπτικό ἦταν ἁπλό: ἡ ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου ἦταν μία γενική διακήρυξη ὑπέρ τοῦ δικαιώματος τοῦ συνεταιρίζεσθαι καί δέν ἀφοροῦσε τήν τύχη τοῦ συγκεκριμένου σωματείου. Ἄν οἱ μειονοτικοί ταγοί πού καίγονται γιά τήν ὑπόθεση ἐπιζητοῦσαν τήν ἔγκριση νέου καταστατικοῦ, τότε τά πράγματα θά ἤταν διαφορετικά. Αὐτοί ἐπέλεξαν νά ἐπιδιώξουν τήν ἀναίρεση τῆς πράξης τῆς Νομαρχίας πού ἀπαγόρευε πρίν 2,5 δεκαετίες τή λειτουργία τῆς ΤΕΞ, κάτι πού δέν προέκυπτε ἀπό τήν ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου. Ἄλλωστε καί τότε τό εἶχε δηλώσει ὁ δικηγόρος τῆς πλευρᾶς μας, Γιάννης Χατζηαντωνίου, πώς σέ ἀστικές ὑποθέσεις οἱ ἀποφάνσεις τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων δέν ἔχουν δεσμευτικό χαρακτήρα γιά τά ἑλληνικά δικαστήρια.
Τήν ἀπογοήτευση τῶν τουρκοφρόνων γιά τήν ἐξέλιξη αὐτή ἐξέφρασε στή «Γκιουντέμ» ὁ πρόεδρος τῆς ΤΕΞ, Ἀχμέτ Καρά, ἀφήνοντάς μας μέ τήν ἀπορία: ἀκολούθησαν αὐτήν τήν τακτική ἐπειδή δέν ξέρουν τίποτε ἀπό νομικά ἤ γιατί θέλουν νά μένει τό θέμα ἄλυτο;
Πάντως στούς ἀνησυχοῦντες προσετέθη καί ὁ ΣΥΡΙΖΑ. Ἡ Ἐπιτροπή Δικαιωμάτων τοῦ κόμματος (μᾶλλον μέ τήν παρότρυνση τοῦ τ. βουλευτῆ Μουσταφᾶ Μουσταφᾶ) ἔβγαλε ἀνακοίνωση σύμφωνα μέ τήν ὁποία «διαιωνίζεται ἄδικα καί παράλογα ἡ παραβίαση τοῦ στοιχειώδους συλλογικοῦ δικαιώματος ἐλεύθερης ἵδρυσης συλλόγων πού προστατεύεται ρητά τόσο ἀπό τό Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδας, ὅσο κι ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου (…) Μάλιστα εἶναι λυπηρό ἀπό τή σκοπιά τῆς προάσπισης τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων ὅτι ἡ αἴτηση ἀπορρίφθηκε μέ τό σκεπτικό ὅτι οἱ ἀποφάσεις τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου δέν εἶναι δεσμευτικές! Ὅμως αὐτή καθαυτή ἡ ἄρνηση ἐφαρμογῆς ἀπόφασης τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου συνιστᾶ ἀπό μόνη της νέα παραβίαση τῆς ΕΣΔΑ, δεδομένου ὅτι σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 46 τῆς Σύμβασης, τά συμβαλλόμενα κράτη ἀναλαμβάνουν τήν ὑποχρέωση νά συμμορφώνονται πρός τίς ὁριστικές ἀποφάσεις τοῦ Δικαστηρίου ἐπί τῶν διαφορῶν στίς ὁποῖες εἶναι διάδικοι. (…) Ἡ Ἐπιτροπή Δικαιωμάτων τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καλεῖ τήν ἑλληνική Πολιτεία νά πράξει τά δέοντα ὥστε οἱ συμπολίτες μας τῆς μειονότητας τῆς Θράκης νά μποροῦν νά ἀπολαμβάνουν ἰσότιμα τά δικαιώματα…».
Κάποιος πρέπει νά ἐνημερώσει τόν πλανήτη ΣΥΡΙΖΑ γιά τό τί ἰσχύει καί τί ὄχι, τόσο στούς τύπους, ὅσο καί στήν οὐσία τοῦ θέματος.
none
Ἀντιγράφω τήν ἀνακοίνωση πού ἐξεδόθη ἀπό τήν Τουρκική Ἕνωση Ξάνθης (τοµέας Νεολαίας):
Στίς 18 Φεβρουαρίου ὀργανώνουµε ἐκδροµή στήν Ἀδριανούπολη γιά νά παρακολουθήσουµε τήν ταινία «Ἅλωση 1453». Τό συνολικό κόστος εἶναι 20 εὐρώ καί περιλαµβάνει τό εἰσιτήριο τοῦ λεωφορείου καί τοῦ κινηµατογράφου. Ἀναχώρηση στίς 18 Φεβρουαρίου, ἡµέρα Σάββατο, ὥρα 7.30 ἀπό τή στάση τοῦ λεωφορείου γιά τόν «γιακά». Οἱ ἐγγραφές θά γίνονται µέχρι τίς 14.53 τῆς 16ης Φεβρουαρίου. Περισσότερες πληροφορίες στή Γραµµατεία τῆς Τουρκικῆς Ἕνωσης Ξάνθης (τηλ. 25410 23614 – 6938306308).
Ἔτσι λοιπόν ἡ σινεφίλ Τ.Ε.Ξ. καί ἡ φέρελπις νεολαία της! Τέτοιες πνευµατικές καί καλλιτεχνικές ἀνησυχίες ἔχει καί τέτοια ἐνδιαφέροντα, χάριν τῶν ὁποίων κάνει χαλαρά καί 500 χιλιόµετρα ἡµερήσια ἐκδροµή… Ὄχι πώς ἀµφιβάλλαµε ποτέ, ἀλλά τό τονίζουµε γιά ὅποιον ἀφελή νοµίζει ἀκόµη πώς πρόκειται γιά µιάν ἀθώα συλλογικότητα τῆς µειονοτικῆς κοινωνίας. Δικαίωµά τους φυσικά νά προτιµοῦν τήν ἱστορική ἀφήγηση πού δικαιώνει τούς ἅρπαγες καί τούς βασιβουζούκους (πρωταγωνιστική µορφή ὁ Οὐλουµπατλί Χασάν, µυθικός ἥρωας πού πρῶτος ἀνέβηκε στά τείχη τῆς Πόλης καί – κατά τήν τούρκικη ταινία καί τό πάγιο στερεότυπο τῶν βαρβάρων – µᾶς πήδηξε καί τή γκόµενα). Εἶναι ὅµως καί δική µας ὑποχρέωση νά βλέπουµε τήν καθηµερινά ἁπτή πραγµατικότητα πού στοιχειώνει τό µέλλον τῆς περιοχῆς, ἀντί νά βαυκαλιζόµαστε µέ ἰδεολογήµατα καί ὡραιοποιήσεις πού µᾶς µεταφέρουν σέ ἄλλους κόσµους.
Ἡ συνύπαρξη σ’ ἕναν τόπο, πόσο µᾶλλον σέ µιά κοινωνία, προϋποθέτει πέραν τῶν ἄλλων κι ἕνα ἐλάχιστο κοινό φαντασιακό. Ποῦ µπορεῖ κανείς νά βασιστεῖ ὅταν ὁ µισός πληθυσµός ἔχει γιά πατρογονικό καύχηµά του τήν θλιβερότερη ἐθνική τραγωδία τοῦ ἄλλου µισοῦ; Τί εἴδους σύγκριση µπορεῖ νά γίνει µέ τήν γαλλογερµανική προσέγγιση πού κάθε τόσο µνηµονεύει ἐκστασιασµένη ἡ πανεπιστηµιακή κοπριά τοῦ ἐθνοµηδενισµοῦ; Μποροῦµε νά φανταστοῦµε ἐκδροµές ἀπό τό Στρασβοῦργο π.χ. στή Γερµανία γιά νά παρακολουθήσουν γερµανικές ταινίες µέ θέµα τήν κατάληψη τοῦ Παρισιοῦ τό 1940;!!!
Δεῖτο στό Διαδίκτυο τό τρέιλερ τῆς ὑπερπαραγωγῆς (κόστισε 17 ἑκ. δολάρια!)καί φανταστεῖτε µέ τί πνεῦµα φιλίας καί συνύπαρξης θά ἐπιστρέψει ἡ µειονοτική νεολαία πού θά ἐκδράµει στήν Ἀδριανούπολη…
none
Διαβάζουμε στό τουρκόφωνο περιοδικό «Ρόντοπ Ρουζγκαρί» (16-8-2011) σχετικά μέ τήν ἀποχαιρετιστήρια ἐπίσκεψη τοῦ ὑποπροξένου Κομοτηνῆς, Φατίχ Ἀκαρτζά, στήν πόλη τῆς Ξάνθης. Ὁ Τοῦρκος διπλωμάτης ἐπισκέφθηκε στίς 10 Αὐγούστου τήν Τουρκική Ἕνωση Ξάνθης (ΤΕΞ), γιά νά χαιρετίσει τούς ἀνθρώπους μέ τούς ὁποίους ἐπί διετία συνεργάστηκε. Τό γεγονός ὅτι τό σωματεῖο ἔχει διαλυθεῖ τελεσιδίκως ἀπό τά ἑλληνικά δικαστήρια οὐδόλως ἀνέστειλε τόν Ἀκαρτζά, τήν ὑπηρεσία ἤ τή χώρα του ἀπό τήν ἀνοιχτή ἐμπλοκή μαζί του. Ἐκεῖ λοιπόν τόν δέχθηκαν ὄχι μόνο μέλη καί πρώην πρόεδροι τῆς ΤΕΞ ἀλλά καί ἄλλοι: ὁ ἀντιπρόεδρος τοῦ Συλλόγου Τούρκων Δασκάλων Δυτικῆς Θράκης Νιχάτ Ὀσμάνογλου, ἡ πρόεδρος τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Τουρκάλων Γυναικῶν Ξάνθης Ἀισέλ Σαγίρ… Ποιό εἶναι τό κοινό χαρακτηριστικό τῶν ἀναφερόμενων σωματείων; Ὅτι κι αὐτά λειτουργοῦν παράνομα! Ὅ,τι ἀπορρίπτει ἡ ἑλληνική ἔννομη τάξη, τό υἱοθετεῖ (γιά νά μήν ποῦμε ὅτι τό δημιουργεῖ…) τό προξενικό παρακράτος τῆς Τουρκίας στήν περιοχή! Οὐδείς ἀσχολεῖται μέ τοῦτες τίς διαρκεῖς προκλήσεις καί τά ἀποτελέσματά τους, ἀφοῦ ἔχουμε ἄλλες προτεραιότητες καί στρατηγικές: τήν ἑλληνοτουρκική φιλία, τήν εὐρωπαϊκή πορεία τῆς γείτονος, τό κοινό μας παρελθόν… Τό μόνο πού ἔχουν νά ποῦν εἶναι πώς τό αἴτημά μας γιά ξήλωμα τοῦ τουρκικοῦ Προξενείου Κομοτηνῆς εἶναι ἐκτός συζητήσεως. Ἀκούγεται πολύ ρηξικέλευθο στούς καημένους τούς ἀνθρώπους… Σάν ἔρθει ὅμως καμμιά ὥρα κρίσεως, νά δοῦμε ποιόν θά πρωτοκρεμάσουμε!
Στα μέσα Αυγούστου επισκέφτηκε τη Θράκη μία επιτροπή Τούρκων νομικών, από τον δικηγορικό σύλλογο Σμύρνης και όχι μόνο, με επικεφαλής τόν πρόεδρό του, Οζντεμίρ Σοκμέν. Στην επιτροπή συμμετείχαν επίσης δικαστές, εισαγγελείς, ο αντιπρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου που τυγχάνει και πρόεδρος του «Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης» (στο παράρτημα Σμύρνης) Αϊντίν Οζτζάν και ο αντίστοιχος του παραρτήματος Ζεϊτίν-μπουρνού, Ασίμ Γκιουβέν.
one
Στο Εφετείο Ροδόπης δικάστηκε προ ημερών (3/4/09) η αίτηση ανακλήσεως του διαλυθέντος σωματείου «Τουρκική Ένωση Ξάνθης», με την οποία ζητείται να ανακληθεί με τον αριθμό 31/2002 απόφαση του Εφετείου (πρόκειται για την απόφαση των ελληνικών δικαστηρίων που είχαν κρίνει παράνομη την ύπαρξη και λειτουργία του σωματείου). Αυτά βέβαια μετά την περσινή (27/3/08) απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) το οποίο δικαίωσε τους προσφεύγοντες, κρίνοντας ότι παραβιάστηκε το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι, το άρθρο 11. Η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί μέσα στο προσεχές τετράμηνο.
Θυμίζουμε ότι η «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» (στη διπλανή φωτογραφία οι δικηγόροι της) διαλύθηκε κυρίως λόγω του καταστατικού της, όπου δηλώνεται ξεκάθαρα ως σκοπός της η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων της τουρκικής μεταπολίτευσης, άρα δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα πολιτιστικό σωματείο μα για κάτι πολύ περισσότερο, και καθαρά πολιτικό.
Πάντως αξίζει να προσεχθεί η άποψη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θρακικών Σωματείων, που χρόνια τώρα παρακολουθεί την υπόθεση και παρίσταται στα δικαστήρια δια του δικηγόρου της κ. Γιάννη Χατζηαντωνίου. Μάλιστα η πρόεδρος κ. Σούλα Χρυσοστόμου δεν θεωρεί άσχετη την αρνητική κατάληξη της υπόθεσης στο ΕΔΑΔ με την απουσία του κ. Χατζηαντωνίου από την εκεί διαδικασία. Στο κείμενο της Ομοσπονδίας βρίσκουμε επίσης την ενδιαφέρουσα επισήμανση ότι πως κύριο υπαίτιος της 20χρονης καθυστέρησης της υπόθεσης είναι η ίδια η ΤΕΞ, αφού από το 1986 θυμήθηκε να επαναφέρει την υπόθεση στις δικαστικές αίθουσες το …1997! Και ποιός ο λόγος άλλωστε να βιαστούν; Μήπως όλα αυτά τα χρόνια δεν λειτουργούσε κανονικά (όπως και μέχρι τώρα, τήν Κυριακή πάλι είχαν εκλογές!);
Μα και προχθές ο κ. Χατζηαντωνίου ισχυρίστηκε ότι με βάση την ελληνική νομοθεσία το αίτημα της ΤΕΞ δεν είναι νόμιμο, «με την έννοια ότι από τη νομοθεσία μας δεν προβλέπεται ότι όταν λαμβάνεται μια παρόμοια απόφαση στο Συμβούλιο της Ευρώπης τα ελληνικά δικαστήρια υποχρεούνται ν’ αλλάξουν την απόφασή τους σε αστικές υποθέσεις. Αντίστοιχη πρόβλεψη υπάρχει στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, δηλαδή αναφέρεται στις ποινικές υποθέσεις. Αν κάποιος καταδικαστεί σε φυλάκιση και κρίνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ότι δεν έπρεπε να καταδικαστεί, τότε τα ελληνικά δικαστήρια υποχρεούνται να ανακαλέσουν την απόφαση για τη φυλάκιση. Δεν έχουν νόμιμο δικαίωμα να ζητήσουν ν’ αλλάξει η απόφαση και το Σωματείο θα παραμείνει κατά την άποψή μας διαλυμένο και δεν θα ανασυσταθεί».
Τι απαντούν οι δικηγόροι της ΤΕΞ (Ορχάν Χατζηιμπράμ κ.ά.); Ότι «Ναι μεν οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ως προς τις πολιτικές υποθέσεις, δεν εκτελούνται, υπάρχει όμως μια διαδικασία την οποία προβλέπει ο κώδικας πολιτικής δικονομίας σε θέματα εθελουσίας δικαιοδοσίας, ήτοι η δυνατότητα από το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση ν’ ανακαλέσει την προηγούμενη και να βγάλει μια άλλη. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, το δικαστήριο μπορεί ν’ ανακαλέσει την προηγούμενη απόφαση και να βγάλει μια θετική για το Σωματείο, το οποίο θα μπορέσει να επανακτήσει τη νομική του προσωπικότητα». Δηλαδή, αν πιάσαμε σωστά το υπονούμενο, σύμφωνα με τον κύριο Χατζηιμπράμ, μπορούμε κάλλιστα με τα χεράκια μας να βγάλουμε τα ματάκια μας!
Κατά τον Γιάννη Χατζηαντωνίου το αίτημα αυτό στηρίζεται σε μια αυθαίρετη ερμηνεία των διατάξεων: «Επικαλούνται το 758 άρθρο του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, το οποίο αναφέρει κάτι άλλο, το αν υπάρξει μεταβολή πραγματική, όχι νομικό θέμα και στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε νομικό θέμα (…) Καμμία ευρωπαϊκή χώρα, όπως είναι η Ελλάδα, δεν διαπραγματεύεται την εφαρμογή της νομοθεσίας, γι’ αυτό και πιστεύω ότι το αίτημα της ΤΕΞ θ’ απορριφθεί».
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτήν την πορεία θα έχουν τα πράγματα και ότι η ΤΕΞ θα προβεί κάποια στιγμή σε μία αλλαγή ονομασίας και καταστατικού, ώστε να πάψει να εγείρεται ζήτημα στα δικαστήρια. Αν εμείς δείξουμε σοβαροί και αποφασισμένοι να τηρήσουμε τη νομιμότητα, αυτό θα συμβεί. Και τότε, αφού δηλαδή απαλλαχτούν πρώτα από τον καταστατικό κεμαλικό φερετζέ, θα μπορούσαμε μετά να συζητήσουμε κατά πόσον η δράση της είναι ωφέλιμη για τον τόπο ή όχι.
Καί τά τουρκικά ψευδολογήµατα (26, 27 καί 28 Αὐγούστου 2005)
Γιὰ ἄλλη µία χρονιὰ «ἀναβίωσε» τὸ «παραδοσιακό» πανηγύρι στὸ ὕψωµα Ἀκρίτας (Ἀλάν Τεπέ). Ἀπὸ τὸ 1998, τὸ πανηγύρι ἔχει χάσει τὸν ὅποιο παραδοσιακὸ ποµάκικο χαρακτήρα καὶ ἔχει µετατραπεῖ σὲ ἕναν µηχανισµὸ ἐκτουρκισµοῦ τῶν Ποµάκων, ἀφοῦ ὅλοι οἱ τουρκόφρονες προσπαθοῦν νὰ πείσουν τοὺς Ποµάκους ὅτι αὐτὰ ποὺ τοὺς παρουσιάζουν (τουρκικὰ τραγούδια, φορεσιὲς µαϊµοῦδες, δῆθεν αἰῶνες ἱστορίας καὶ ἄλλες ἀρλοῦµπες) εἶναι ἡ ταυτότητα τῶν Ποµάκων. Δυστυχῶς ὁ ἁπλὸς κόσµος ἐλέγχεται ἀπόλυτα ἀπὸ τοὺς µηχανισµοὺς τῶν τουρκοφρόνων οἱ ὁποῖοι συµπράττοντας µέ φτηνοὺς χριστιανοὺς ἐπαρχιῶτες πολιτικάντηδες µετέτρεψαν µία συνήθεια σὲ θέατρο τουρκικοῦ ἐθνικισµοῦ, ψηφοθηρίας καὶ ἐπίδειξης δυνάµεως. Ἡ βίαιη ἀποµάκρυνση τὸ 1998 τοῦ τελευταίου ἀγᾶ τοῦ πανηγυριοῦ, Μεχµὲτ Χατὶπ, ἀπὸ τὴν Κάτω Βυρσίνη, σηµατοδότησε τὴν συµβολικὴ καὶ οὐσιαστικὴ ἅλωση τῆς ποµάκικης παράδοσης ἀπό τὸν τουρκικὸ ἐθνικισµό. Ἕνα συνοθύλευµα Τούρκων ἐθνικιστῶν καὶ ἐπαρχιωτῶν πολιτικάντηδων, ἀναµεµιγµένων µέ ἀλλοτριωµένους συνειδησιακὰ καὶ πολιτισµικὰ Ποµάκους, κάτι σὰν τοὺς ἰθαγενεῖς τῆς Λατινικῆς Ἀµερικῆς, συνθέτουν ἕνα ἀποκρουστικὸ σκηνικὸ ὑπὸ τὴ σκιὰ τῶν χιλιοχρησιµοποιηµένων καὶ σκονισµένων ρητῶν τοῦ Μουσταφᾶ Κεµὰλ γιὰ τὸν ἀθλητισµὸ (καὶ κατ’ ἐπέκτασιν γιὰ τὴν ἀνδρεία τῶν Τούρκων…) καὶ τοὺς ἤχους τῆς τουρκικῆς µουσικῆς, τὴν ὁποία ὅταν δὲν παραποιοῦν οἱ ἴδιοι οἱ «καλλιτέχνες» τὸ πράττουν οἱ µικροφωνικὲς ἐγκαταστάσεις… Φέτος εἴχαµε καὶ µία καταπληκτικὴ καινοτοµία, ἀφοῦ τὸ Τουρκικὸ Ὑπουργεῖο Πολιτισµοῦ θέλησε νὰ ἀναβιβάσει τοὺς Ποµάκους στὶς ὑψηλότερες σφαῖρες τῆς τουρκικῆς ἔντεχνης µουσικῆς καὶ ἔστειλε στὸ πανηγύρι ἕνα µουσικὸ σύνολο µέ… τσέλο, βιολὶ, κλπ! Δυστυχῶς οὔτε τὰ µαῦρα κοστούµια τῶν µουσικῶν, οὔτε οἱ ἦχοι τῶν ὀργάνων τους ἄγγιξαν τὰ µάτια ἢ τὰ ἐθισµένα στὰ νταούλια καὶ τοὺς ζουρνάδες αὐτιὰ τῶν Ποµάκων, οἱ ὁποῖοι ἐνδιαφερόντουσαν περισσότερο γιὰ τὸ ἂν τὸ κοµµάτι ποὺ «ἐκτελοῦσαν» οἱ Τοῦρκοι µουσικοὶ εἶναι τὸ τελευταῖο (ἐπιτέλους) ἢ ὄχι καὶ πολὺ λιγότερο γιὰ τὸ περιεχόµενό του… Ἕνα σουρεαλιστικὸ τοπίο στὰ ὑψώµατα τῆς Ροδόπης. Τοῦ χρόνου θὰ ἀκούσουµε καὶ… Μότσαρτ στὰ ποµακοχώρια, σχολίασε Ποµάκος Ἐπαθίτης δάσκαλος…
Πιὸ προσγειωµένος ἦταν ὁ τραγουδιστής τῆς… καταργηθείσης «Τουρκικῆς» Ἕνωσης Ξάνθης, ὁ ὁποῖος µεταξὺ ἄλλων τραγούδησε τὸ «Τσανάκκαλε», ἕνα ἐθνικὸ ἡρωϊκὸ καὶ θλιβερὸ τραγούδι γιὰ τοὺς Τούρκους στρατιῶτες ποὺ πολέµησαν καὶ νίκησαν τοὺς Ἀγγλογάλλους στὴ µάχη τῶν Δαρδανελλίων τὸ 1915…
Φολκλορικὸ ἐνδιαφέρον πάντως παρουσιάζει κάθε χρόνο καὶ ἡ τελετὴ ὑποδοχῆς τῶν «ἐπισήµων», ὅπως καὶ ἡ συµπεριφορὰ ὑφισταµένων ἢ ἐκκολαπτόµενων πολιτικῶν ἀστέρων, χριστιανῶν καὶ µουσουλµάνων: κοψοµεσιάσµατα καὶ ὀθωµανικὲς ὑποκλίσεις ἐνώπιον τοῦ Τούρκου Προξένου, δουλικὰ χαµόγελα χωρὶς µέτρο – σὰν νὰ γεννήθηκαν µέ τὸ χαµόγελο στὸ στόµα -, φιλιὰ καὶ ἀγκαλιές, µέχρι καὶ ὀθωµανικὰ χειροφιλήµατα.
Οἱ ὁµιλητὲς καὶ οἱ ἀφίσες προβολῆς τοῦ πανηγυριοῦ ἔκαναν λόγο ψευδέστατα γιὰ αἰῶνες ζωῆς τοῦ πανηγυριοῦ, ὑπονοώντας φυσικὰ τὴν ἀπὸ αἰώνων παρουσία τῶν… Τούρκων στὴν ὀρεινὴ Ροδόπη (ἡ ὁποία στὴν ἐθνικιστικὴ ὁρολογία ἔχει καθιερωθεῖ ὡς Μπαλκάν Κολού, δηλ. Βαλκανικὸς Βραχίονας!). Πρόκειται φυσικὰ γιὰ ἕναν ἐντελῶς ἀβάσιµο καὶ ἀτεκµηρίωτο ἰσχυρισµό, καθὼς δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνα γραπτὸ ἢ ἄλλο στοιχεῖο τὸ ὁποῖο νὰ µᾶς βεβαιώνει ὅτι τὸ πανηγύρι αὐτὸ ἔχει ἱστορία ἔστω ἑνὸς αἰώνα. Ἀντίθετα, σύµφωνα µέ προφορικὲς µαρτυρίες γέρων Ποµάκων, τὸ πανηγύρι γινόταν κοντὰ σὲ ὕψωµα τῆς Ὀργάνης, ἡ ὁποία ἦταν τὸ διοικητικὸ καὶ οἰκονοµικὸ κέντρο τῆς περιοχῆς, ἐπειδὴ ὅµως ἦταν µακρυά ἀπὸ τὴν ποµακικὴ ἐνδοχώρα τὸ µετέφεραν στὴν σηµερινὴ τοποθεσία. Μόνο µεταπολεµικὰ µεταφέρθηκε στὴ νέα τοποθεσία. Πιθανότατα ἡ συγκέντρωση αὐτὴ καθιερώθηκε µετὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς ἑλληνικῆς Θράκης, διότι ἀκριβῶς σταµάτησε βίαια ἡ ἐπικοινωνία καὶ οἱ ἀνταλλαγὲς µέ τὴ µεγάλη µᾶζα τῶν Ποµάκων τῆς βουλγαρικῆς Θράκης. Τὸ «πανηγύρι» εἶναι νέος θεσµὸς, συνέπεια τῆς χάραξης τῆς ἑλληνοβουλγαρικῆς µεθορίου. Ἕως τότε οἱ Ποµάκοι εἶχαν ὡς κέντρο κυρίως τὸ Κίρτζαλι ἀλλὰ καὶ µικρότερους οἰκισµοὺς τῆς βουλγαρικῆς Ροδόπης. Ἐπὶ τῆς οὐσίας δὲν ἐπρόκειτο γιὰ κάποιο πανηγύρι µέ πολιτιστικὸ χαρακτήρα ἀλλὰ ἀντίθετα γιὰ µία θερινὴ συγκέντρωση ὀρεινῶν Ποµάκων κτηνοτρόφων καὶ γεωργῶν οἱ ὁποῖοι ἐνόψει τοῦ βαρὺ χειµώνα ἀντάλλασσαν προϊόντα καὶ πληροφορίες, προέβαιναν σὲ ἀγοραπωλησίες ζώων καὶ ζωοτροφῶν κλπ.
Τὸ σκηνικὸ ὅπως ἄλλωστε κάθε χρόνο ἦταν τόσο καλὰ στηµένο, ὥστε ὁ ἐπίσηµος προσκαλεσµένος νοµάρχης Ἀδριανούπολης κύριος Μίρογλου, δήλωσε ἀπὸ τὸ βῆµα µέ ἀπόλυτη εἰλικρίνεια ὅτι «ἐδῶ αἰσθάνοµαι σὰ νὰ βρίσκοµαι στὴν πατρίδα µου (σσ. Τὴν Τουρκία)…» καὶ ὅτι τὸ πανηγύρι εἶναι µία µικρογραφία τῶν ἐκδηλώσεων πάλης ποὺ γίνονται κάθε καλοκαίρι στὴ τοποθεσία Κίρκπιναρ τῆς Ἀδριανούπολης. Ὁ δὲ βουλευτὴς Ροδόπης τῆς Νέας Δηµοκρατίας κ. Ἰλχάν Ἀχµὲτ δήλωσε τὸ ἐκπληκτικό, ὅτι ἂν συµβεῖ κάποια θεοµηνία στὴν περιοχὴ «µετὰ τὸν νοµάρχη Ροδόπης καὶ τὸν Γενικὸ Γραµµατέα τῆς Περιφέρερειας, θὰ ζητήσει βοήθεια ἀπὸ τὸν… νοµάρχη τῆς Ἀδριανούπολης!»
Πάντως ὅσον ἀφορᾶ τὶς ὀργανωτικὲς λεπτοµέρειες, ἡ δουλειὰ ποὺ ἔκανε ἡ κοινότητα Ὀργάνης ἦταν πολὺ καλὴ καὶ παρόλες τὶς τουρκοπρέπειες αὐτὲς ἦταν συγκριτικὰ µέ πέρυσι λιγότερο προκλητικές. Ἐλπίζουµε ὅτι τὰ µηνύµατα ἀδελφοσύνης καὶ συνύπαρξης εἶναι οὐσιαστικὰ λόγια καὶ ὄχι ἐθνικιστικὰ προπετάσµατα καπνοῦ, ὥστε τοῦ χρόνου νὰ δοῦµε καὶ χορευτικὰ συγκροτήµατα ἀπὸ τὴ Βουλγαρία καὶ τὴν Ἑλλάδα, ὅπως ἄλλωστε ὑπάρχουν παλαιστὲς καὶ ἀπὸ τὶς τρεῖς χῶρες. Βέβαια τὰ περὶ συµµετοχῆς τριῶν χωρῶν εἶναι ἕνα ὡραῖο ψέµµα, ἀφοῦ καὶ ἀπὸ τὴ Βουλγαρία ὅλοι οἱ παλαιστὲς ποὺ προσκαλοῦνται εἶναι µουσουλµάνοι καὶ ὄχι χριστιανοὶ βουλγαρικῆς καταγωγῆς. Ἐὰν ἡ ὀργανωτικὴ ἐπιτροπὴ ἦταν εἰλικρινὴς καὶ ἀντιµετώπιζε τὴν ἐκδήλωση ὡς σηµεῖο ἀδελφοσύνης καὶ ὄχι ὡς τουρκικὸ ἐθνικιστικὸ θέατρο, θὰ προσκαλοῦσε καὶ ἀπὸ ἕνα χορευτικὸ συγκρότηµα ἀπὸ τὴ Βουλγαρία γιὰ νὰ παρουσιάσει βουλγάρικους χοροὺς (καὶ ὄχι τουρκικούς τῆς Βουλγαρίας…) ἀλλὰ καὶ ἕνα χριστιανικὸ χορευτικό τῆς περιοχῆς µας, ἀντὶ νὰ βοµβαρδίζει τοὺς Ποµάκους µέ τουρκικὴ µουσική, τουρκικοὺς χοροὺς µέ στολὲς καὶ χορογραφία ποὺ ἀποτελοῦν τὸν ὁρισµὸ τοῦ κίτς, τουρκικὴ προπαγάνδα, τουρκικὴ κόκα κόλα, τουρκική…
Τὸ ἀφορολόγητο χρῆµα ποὺ συγκεντρώνεται ἀπὸ τὰ εἰσιτήρια εἰσόδου (5 εὐρὼ τὸ ἄτοµο) ἀλλὰ καὶ ἡ «φορολόγηση» τῶν µικροπωλητῶν στὸν χῶρο τοῦ πανηγυριοῦ ἔχει ἀνοίξει τὴν ὄρεξη ἀρκετῶν καὶ φαίνεται ὅτι ἀποτελεῖ τὴν κινητήριο δύναµη πολλῶν µνηστήρων τῆς ἐκδήλωσης. Κάποιος νεοϊδρυθείς σύλλογος τῆς Κάτω Βυρσίνης, µέ τὴν ἐπωνυµία «Μειονοτικὸς Μορφωτικὸς καὶ Πολιτιστικὸς Σύλλογος Ἀλάντεπε», ἀξίωσε ἀπὸ τὴν κοινότητα νὰ ἀναλάβει φέτος αὐτὸς τὸ πανηγύρι, κατὰ τὰ πρότυπα τοῦ πρώτου διδάξαντος, τοῦ τουρκοπροξενικοῦ συλλόγου τοῦ Χίλια, ἀλλὰ συνάντησε τὴν ἀντίσταση τῆς κοινότητας Ὀργάνης…Ὁ νέος σύλλογος, µέ πρόεδρο κάποιον Ποµάκο ὀνόµατι Μεχµὲτ Ἄκραµπα, µέ ἀνακοίνωσή του αὐτοορίζεται ὡς «ἕνας ὑπέρµαχος τῆς τουρκικῆς κουλτούρας στὰ Βαλκάνια…» ἀλλὰ πολλοὶ Ποµάκοι σχολίαζαν ὅτι τὰ εὐρὼ τῶν εἰσιτηρίων ἀσκοῦν µεγαλύτερη ἕλξη ἀπὸ ὅτι τὰ τουρκικὰ ἐθνικὰ ἰδεώδη. Φέτος τὰ χιλιάδες εὐρὼ ποὺ συγκεντρώθηκαν κόπηκαν ἐπ’ ὀνόµατι τοῦ Ἀθλητικοῦ-Μορφωτικοῦ Συλλόγου Λαµπροῦ.
Στὶς καινοτοµίες τοῦ πανηγυριοῦ περιλαµβάνεται καὶ ἡ χρήση ἑταιρείας φύλαξης (σεκιούριτι) ἀλλὰ καὶ ἡ «εἰσαγωγή» γύφτων ὀργανοπαικτῶν ἀπὸ τὴν Ἀδριανούπολη, γεγονὸς µέ ὀδυνηρὲς ἐπιπτώσεις στὴν ἀπασχόληση τῶν ἐγχώριων Τσιγγάνων νταουλτζήδων καὶ ζουρνατζήδων τῶν Σαπῶν, οἱ ὁποῖοι ἐγκατέλειψαν τοὺς ὀθωµανικοὺς ἤχους τῆς παλαίστρας καὶ διασκέδαζαν µέ ἀµανέδες καὶ ἄλλους ρυθµοὺς τοὺς µεθυσµένους θαµῶνες τῶν ὑπαίθριων καφενείων.
Ν.Γ.
none
