Τρεῖς εἰδήσεις ἐκπαιδευτικοῦ περιεχομένου ἀπό τό διαδίκτυο καί τό τουρκοφωνο περιοδικό «Ροντόπ Ρουζγκαρί» (21/8/14) τῆς Κομοτηνῆς
μᾶς προκάλεσαν ποικίλες σκέψεις πού εἴπαμε νά μοιραστοῦμε μαζί σας.
Ἡ πρώτη εἴδηση ἀφοροῦσε τό πρῶτο ταξίδι τοῦ «Τραίνου τῶν Νέων Ἐξερευνητῶν» πού δρομολογεῖ τό τουρκικό ὑπουργεῖο Νεότητας καί Ἀθλητισμοῦ. Τό πρόγραμμα θά μεταφέρει σιδηροδρομικῶς χιλιάδες νέων Τούρκων (19-25 ἐτῶν) στά χνάρια τῶν Ὀθωμανῶν. Διαβάζουμε:
«τό ὑπουργεῖο στοχεύει στήν τόνωση τῆς ἱστορικῆς συνείδησης τῶν νέων, περιλαμβάνει ἐκδηλώσεις πού θά δημιουργήσουν περιβάλλον
ἀλληλογνωριμίας μεταξύ τῶν νέων, ἐνῶ μέ διαγωνισμούς πού θά γίνουν θά ἐξωθηθοῦν οἱ νέοι στό διάβασμα». Τό ταξίδι ξεκίνησε ἀπό τήν Ἀδριανούπολη, διαρκεῖ 12 μέρες, διοργανώνεται χωριστά γιά ἄντρες καί γυναῖκες καί περιλαμβάνει 9 χῶρες τῆς «ὀθωμανικῆς περιοχῆς», δηλαδή Βαλκάνια καί κεντρική Εὐρώπη (μέχρι Αὐστρία – Οὑγγαρία).
Τήν δεύτερη εἴδηση ἁλίευσα στό Facebook καί ἦταν ἀνακοίνωση τοῦ τουρκικοῦ Προξενείου τῆς Ρόδου (20-8-2014, φωτό). Ἀφοροῦσε τό πρόγραμμα μέ τήν ἐπωνυμία «Γέφυρες Νεολαίας», τό ὁποῖο ἀπευθύνεται σέ νέους 16-22 ἐτῶν πού διαμένουν στό ἐξωτερικό. Τό πρόγραμμα ἀποσκοπεῖ στήν ἐνδυνάμωση τῶν δεσμῶν τους μέ τήν Τουρκία, στήν ἐπιτόπια γνωριμία μέ τήν δική τους κουλτούρα καί στήν διασφάλιση τῆς γνωριμίας τους μέ τά ἱστορικά καί πολιτιστικά μνημεῖα τῆς Τουρκίας (βλ. καί πρόσφατη ἐπίσκεψη τῶν παδιῶν ἀπό τή Ρόδο στήν γείτονα).
Ἡ τρίτη εἴδηση ἀφοροῦσε τήν «πολιτιστική» ἐκδρομή 50 νέων Πομάκων πού στέλνει ἀπό τήν Ξάνθη στήν Πόλη ἡ «Τουρκική Ἕνωση Ξάνθης» (ἡ …ἀπαγορευμένη, ξέρετε). Ὁ …πολιτισμός τῆς ἐκδρομῆς περιλαμβάνει
τό πολεμικό μουσεῖο τῆς Πόλης, τήν ἔκθεση «Πανόραμα 1453», τά στρατιωτικά μνημεῖα τοῦ Τσανάκαλε, τίς συναντήσεις μέ Τούρκους
ἀξιωματούχους κτλ. Ἡ γνωστή χακί κουλτούρα τῶν γειτόνων.
Τό ζήτημα δέν εἶναι νά καταγγείλουμε ὅσα κάνει ἡ γείτων ἐκτός τῆς ἐπικράτειάς της. εἶναι πάντα στό τί κάνουμε ἐμεῖς ἀντίστοιχα. Κι ὄχι
μόνο στό τί κάνουμε γιά τά πομακόπουλα καί τά τσιγγανάκια (ἀλλά καί γιά τά τουρκόπουλα) τῆς μειονότητας, πόσους λόγους τούς δίνουμε ὥστε νά νιώσουν περηφάνεια γιά τή χώρα πού ζοῦνε ἀλλά καί στό τί κάνουμε ὡς κοινωνία - κράτος – ὑπουργεῖο Παιδείας γιά ΟΛΑ τά παιδιά τῆς Ἑλλάδας. Δέν λέμε γιά μεγαλεπήβολες διοργανώσεις ἀλλά γιά τά στοιχειώδη: νά ἔχουν
ἕνα οὐσιῶδες νόημα οἱ ἐθνικές γιορτές, νά μήν διαγράφεται ὁ μορφωτικός χαρακτήρας τῶν σχολικῶν ἐκδρομῶν, νά ὀργανώνονται ὁμιλίες, ἐκδηλώσεις, διαγωνισμοί μέ κατεύθυνση ὅσα προβλέπει ὁ ἐπίσημος σκοπός τῆς παρεχόμενης ἐκπαίδευσης κι ὄχι ἡ καθεστωτική ἀτζέντα…
Ἀλλά τί νά περιμένεις ἀπό ἕνα ὑπουργεῖο πού ξορκίζει ἤδη ἀπό τόν τίτλο του τήν ἐθνική παιδεία; Ἄν παρατᾶς τά ἑλληνόπουλα στό ἔλεος τῶν ΜΜΕ καί τῆς διάχυτης ὑποκουλτούρας, θα νοιαστεῖς γιά τά …παιδιά τῆς μειονότητας;