ceb4ceb9cebaceb7ceb3cf8ccf81cebfceb9-cf84ceb5cebeΣτο Εφετείο Ροδόπης δικάστηκε προ ημερών (3/4/09) η αίτηση ανακλήσεως του διαλυθέντος σωματείου «Τουρκική Ένωση Ξάνθης», με την οποία ζητείται να ανακληθεί με τον αριθμό 31/2002 απόφαση του Εφετείου (πρόκειται για την απόφαση των ελληνικών δικαστηρίων που είχαν κρίνει παράνομη την ύπαρξη και λειτουργία του σωματείου). Αυτά βέβαια μετά την περσινή (27/3/08) απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) το οποίο δικαίωσε τους προσφεύγοντες, κρίνοντας ότι παραβιάστηκε το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι, το άρθρο 11. Η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί μέσα στο προσεχές τετράμηνο.
Θυμίζουμε ότι η «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» (στη διπλανή φωτογραφία οι δικηγόροι της) διαλύθηκε κυρίως λόγω του καταστατικού της, όπου δηλώνεται ξεκάθαρα ως σκοπός της η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων της τουρκικής μεταπολίτευσης, άρα δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα πολιτιστικό σωματείο μα για κάτι πολύ περισσότερο, και καθαρά πολιτικό.
Πάντως αξίζει να προσεχθεί η άποψη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θρακικών Σωματείων, που χρόνια τώρα παρακολουθεί την υπόθεση και παρίσταται στα δικαστήρια δια του δικηγόρου της κ. Γιάννη Χατζηαντωνίου. Μάλιστα η πρόεδρος κ. Σούλα Χρυσοστόμου δεν θεωρεί άσχετη την αρνητική κατάληξη της υπόθεσης στο ΕΔΑΔ με την απουσία του κ. Χατζηαντωνίου από την εκεί διαδικασία. Στο κείμενο της Ομοσπονδίας βρίσκουμε επίσης την ενδιαφέρουσα επισήμανση ότι πως κύριο υπαίτιος της 20χρονης καθυστέρησης της υπόθεσης είναι η ίδια η ΤΕΞ, αφού από το 1986 θυμήθηκε να επαναφέρει την υπόθεση στις δικαστικές αίθουσες το …1997! Και ποιός ο λόγος άλλωστε να βιαστούν; Μήπως όλα αυτά τα χρόνια δεν λειτουργούσε κανονικά (όπως και μέχρι τώρα, τήν Κυριακή πάλι είχαν εκλογές!);
Μα και προχθές ο κ. Χατζηαντωνίου ισχυρίστηκε ότι με βάση την ελληνική νομοθεσία το αίτημα της ΤΕΞ δεν είναι νόμιμο, «με την έννοια ότι από τη νομοθεσία μας δεν προβλέπεται ότι όταν λαμβάνεται μια παρόμοια απόφαση στο Συμβούλιο της Ευρώπης τα ελληνικά δικαστήρια υποχρεούνται ν’ αλλάξουν την απόφασή τους σε αστικές υποθέσεις. Αντίστοιχη πρόβλεψη υπάρχει στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, δηλαδή αναφέρεται στις ποινικές υποθέσεις. Αν κάποιος καταδικαστεί σε φυλάκιση και κρίνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ότι δεν έπρεπε να καταδικαστεί, τότε τα ελληνικά δικαστήρια υποχρεούνται να ανακαλέσουν την απόφαση για τη φυλάκιση. Δεν έχουν νόμιμο δικαίωμα να ζητήσουν ν’ αλλάξει η απόφαση και το Σωματείο θα παραμείνει κατά την άποψή μας διαλυμένο και δεν θα ανασυσταθεί».
Τι απαντούν οι δικηγόροι της ΤΕΞ (Ορχάν Χατζηιμπράμ κ.ά.); Ότι «Ναι μεν οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ως προς τις πολιτικές υποθέσεις, δεν εκτελούνται, υπάρχει όμως μια διαδικασία την οποία προβλέπει ο κώδικας πολιτικής δικονομίας σε θέματα εθελουσίας δικαιοδοσίας, ήτοι η δυνατότητα από το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση ν’ ανακαλέσει την προηγούμενη και να βγάλει μια άλλη. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, το δικαστήριο μπορεί ν’ ανακαλέσει την προηγούμενη απόφαση και να βγάλει μια θετική για το Σωματείο, το οποίο θα μπορέσει να επανακτήσει τη νομική του προσωπικότητα». Δηλαδή, αν πιάσαμε σωστά το υπονούμενο, σύμφωνα με τον κύριο Χατζηιμπράμ, μπορούμε κάλλιστα με τα χεράκια μας να βγάλουμε τα ματάκια μας!
Κατά τον Γιάννη Χατζηαντωνίου το αίτημα αυτό στηρίζεται σε μια αυθαίρετη ερμηνεία των διατάξεων: «Επικαλούνται το 758 άρθρο του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, το οποίο αναφέρει κάτι άλλο, το αν υπάρξει μεταβολή πραγματική, όχι νομικό θέμα και στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε νομικό θέμα (…) Καμμία ευρωπαϊκή χώρα, όπως είναι η Ελλάδα, δεν διαπραγματεύεται την εφαρμογή της νομοθεσίας, γι’ αυτό και πιστεύω ότι το αίτημα της ΤΕΞ θ’ απορριφθεί».
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτήν την πορεία θα έχουν τα πράγματα και ότι η ΤΕΞ θα προβεί κάποια στιγμή σε μία αλλαγή ονομασίας και καταστατικού, ώστε να πάψει να εγείρεται ζήτημα στα δικαστήρια. Αν εμείς δείξουμε σοβαροί και αποφασισμένοι να τηρήσουμε τη νομιμότητα, αυτό θα συμβεί. Και τότε, αφού δηλαδή απαλλαχτούν πρώτα από τον καταστατικό κεμαλικό φερετζέ, θα μπορούσαμε μετά να συζητήσουμε κατά πόσον η δράση της είναι ωφέλιμη για τον τόπο ή όχι.