Η προχθεσινή (18-4-20) απόφαση του δικαστηρίου της Άγκυρας με την οποία αναιτιολόγητα απορρίφθηκε το αίτημα απελευθέρωσης του Σελαχατίν Ντεμιρτάς, συμπροέδρου του HDP, έφερε και πάλι στην επιφάνεια τον βάναυσα δεσποτικό χαρακτήρα της λεγόμενης τουρκικής δημοκρατίας. Παρότι ο Κούρδος πολιτικός ηγέτης κινδυνεύει από τον κορωνοϊό μέσα στη φυλακή, με αναπνευστικό πρόβλημα κι έχοντας υποστεί καρδιακό επεισόδιο τον περασμένο Δεκέμβρη, το τουρκικό καθεστώς (https://ahvalnews.com/turkey-politics/turkish-court-rejects-kurdish-politician-demirtass-appeal-release ) αρνήθηκε να τον συμπεριλάβει στους 90.000 (!!!) κρατούμενους που απελευθερώνει από τις 1000 περίπου φυλακές του λόγῳ covid19. Μεταξύ των απελευθερωθέντων ήταν και ο διαβόητος Αλαατίν Τσακιτζί, κατηγορούμενος για 41 δολοφονίες, καταδικασμένος σε 37 χρόνια φυλάκιση το 2004 και φημολογούμενος σύνδεσμος μεταξύ των Γκρίζων Λύκων και των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας.

Read the rest of this entry…

(16-6-09, εφ. Ταράφ)

M.K.

Του Μελέτη Μελετόπουλου *

Η φιλοτουρκική πολιτική του Ομπάμα και οι αδυναμίες της

Η επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου Μπάρακ Χουσεϊν Ομπάμα στην Τουρκία στις αρχές του 2009 και οι δηλώσεις του στο τουρκικό κοινοβούλιο τροφοδότησαν μία σειρά γεωπολιτικών υποθέσεων. Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι η Αμερικανική εξωτερική πολιτική προσανατολίζεται στον τερματισμό του ατυχούς δεκαετούς Πολέμου των Πολιτισμών. Και σκοπεύει, προκειμένου να το επιτύχει, να πραγματοποιήσει την προσέγγιση με το Ισλάμ όχι μόνον με την άφθαρτη προσωπικότητα ενός νέου προέδρου με θρυλούμενες μουσουλμανικές καταβολές και αραβικό όνομα, αλλά και με την βοήθεια μίας ισχυρής μουσουλμανικής μεν αλλά συμμάχου της Δύσης χώρας, δηλαδή της Τουρκίας. Η Τουρκία, εν ολίγοις, καλείται από τις ΗΠΑ να λειτουργήσει ως μηχανισμός πρόσβασης της αμερικανικής πολιτικής στον αραβομουσουλμανικό κόσμο.

Read the rest of this entry…

Είδατε τα στιγμιότυπα; Σε μια μεγάλη υπαίθρια αλάνα 50-60 παιδιά, που έκαναν ¨διαδήλωση¨ πέταξαν πέτρες στις Ειδικές Δυνάμεις της Αστυνομίας που με ¨βαρύ εξοπλισμό¨ προσήλθαν επί τόπου. Και αν δε πήγαινε η αστυνομία εκεί τι θα γινόταν; Τα παιδιά θα φώναζαν λίγο και θα διαλυόταν. Παιδιά 13 και 14 χρονών έκαναν ¨διαδήλωση¨ σε μια μεγάλη αλάνα. Όχι, δε γίνεται, τα παιδιά των Κούρδων δεν γίνεται να κάνουν διαδήλωση και να φωνάζουν στις εξοχές. Οι αστυνομικοί επιτίθενται στα παιδιά με νερό υπό πίεση και κρατώντας όπλα στα χέρια. Ένας εκ των αστυνομικών πιάνει ένα αδύναμο 14χρονο και το ρίχνει κάτω… Και αρχίζει να το χτυπάει στο κεφάλι με τον υποκόπανο. Χτυπάει με δολοφονικό τρόπο. Διότι τον χτύπησε χωρίς λόγο. Μη μπορώντας να κυριαρχήσει την οργή μέσα του, χτυπάει άγρια με τον υποκόπανο. Μετά ένας άλλος αστυνομικός συγχαίρει αυτόν που έδειρε το παιδί. Αυτά δεν είναι αγριότητες ενός ή δύο αστυνομικών. Στα ΝΑ έτσι είναι το κράτος. Ένα κράτος που νοιώθει τέτοιο μίσος, τέτοια οργή ενάντια σε έναν λαό πως θα κυβερνήσει εκεί; Αλλά και γιατί να κυβερνήσει; Γιατί η Τουρκία να επιμένει να διοικεί έναν λαό που μισεί τόσο πολύ; Αν ακόμα και τα μικρά παιδιά τα σέρνετε κάτω και τα χτυπάτε με τον υποκόπανο και χτυπάτε το κρανίο τους σαν εχθρούς μέχρι να σπάσει, τότε δεν μπορείτε να παραμείνετε εκεί.

Read the rest of this entry…

Κουρδικό κλάσιµο στή µάπα

O διοικητής της αεροπορικής βάσης Ρασίµ Αρσλάν όταν είδε ότι στην τελετή για την Ηµέρα Εθνικής Ηγεµονίας (23-4) δεν µετείχε ο δήµαρχος Ντιαρµπακίρ Οσµάν Μπαϊντεµίρ, κλώτσησε την ταµπέλα που έδειχνε το µέρος που θα στεκόταν. Ο αντιπτέραρχος µάλιστα, όταν οι αρµόδιοι πήγαν να βάλουν αλλού την ταµπέλα, τους είπε «πάρτε την από δω». Ο Μπαϊντεµίρ απάντησε ότι «αν ισχύει ότι η ηγεµονία ανήκει χωρίς όρους στον λαό, οι κυβερνώντες την χώρα θα πρέπει να σέβονται την θέληση του λαού. Όποιος και αν είναι ο εκπρόσωπος του λαού και όποιες και να είναι οι αρµοδιότητες του θα πρέπει να αντιµετωπίζονται µε σεβασµό».

(26-4-09, εφ. Ταράφ)

(Σ.Σ. Ο Θεός να τον φυλάει τον Μπαϊντεµίρ, γιατί αρκετοί δεν τον αγαπούνε και γίνονται και τροχαία καµµιά φορά…)

Read the rest of this entry…

Κράτος – δολοφόνος
Στο φάκελο της υπόθεσης Εργκενέκον περιέχονται στοιχεία για το πώς ο Ντάριους Φορουχάρ (τ. υπουργός και εκ των ηγετών του Ιρανικού Εθνικού κόμματος) και η γυναίκα του δολοφονήθηκαν στο σπίτι τους στην Τεχεράνη. Δολοφονήθηκαν στις 22-11-1998 από άτομα που μπήκαν στο σπίτι τους και τους μαχαίρωσαν. Τότε η ιρανική αντιπολίτευση είχε κάνει λόγο για ιρανικό παρακράτος, ενώ το κράτος έκανε λόγο για ¨πράκτορες ξένου κράτους¨.  Βρέθηκε γράμμα που απευθύνεται στον (νυν κρατούμενο εργατοπατέρα…) Μουσταφά Οζμπέκ και στο οποίο υπάρχουν ξεκάθαρες αναφορές για το πώς το τουρκικό παρακράτος δολοφόνησε δύο πολιτικούς, μία Ρωσίδα βουλευτή και έναν Ιρανό τέως υπουργό, που παρά το ότι οι σχετικές δίκες τελείωσαν, το πέπλο μυστηρίου παρέμεινε. Το γράμμα που αρχίζει με τον τίτλο¨Υπ’ όψιν Μουσταφά Οζμπέκ¨ φέρει ως υπογραφή  το όνομα ¨Γκαφούρ¨ και περιέχει σχετική με τις δολοφονίες παράγραφο. Αυτό που γίνεται αντιληπτό από αυτή την παράγραφο είναι ότι την περίοδο που ο Οτζαλάν είχε φύγει από την Συρία και έψαχνε χώρα να καταφύγει,  δύο πολιτικοί που συνομιλούσαν μαζί του και προσπαθούσαν να τον βοηθήσουν δολοφονήθηκαν από το τουρκικό παρακράτος με χρονική διαφορά δύο ημερών. Ας θυμηθούμε τώρα τις δολοφονίες αυτών των δύο πολιτικών. Η βουλευτής της Ρωσικής Δούμας και ηγέτης του κόμματος ¨Δημοκρατική Ρωσία¨ Γκαλίνα Βασίλιεβα Σταροβόιτεβα δολοφονήθηκε από ενόπλους στην είσοδο του διαμερίσματός της στις 20-11-1998. Στην επίθεση τραυματίστηκε και ο βοηθός της, Ρουσλάν Λινκώφ. Η δολοφονία της Σταροβόιτεβα, που ήταν και εθνολόγος και πίεζε για δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και για διευρυμένα δικαιώματα για τις μειονότητες, είχε σχολιαστεί από τους Ρώσους δημοκράτες σαν δουλειά του ρωσικού παρακράτους λόγω και της μεγάλης επιρροής που είχε η Σταροβόιτεβα στον ηγέτη της Ρωσίας Μπόρις Γέλτσιν. Επτά χρόνια μετά τη δολοφονία, τον Ιούνιο του 2005, δύο Ρώσοι, ο Γιούρι Κόλτσιν και ο Βιτάλι Ακίσιν, βρέθηκαν ένοχοι για την δολοφονία και καταδικάστηκαν σε 20 και 23 χρόνια φυλακή αντίστοιχα. Τον Σεπτέμβριο του 2006 ένας ακόμη Ρώσος ο Βιατσεσλάβ Λελιάβιν καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλάκιση για τον σχεδιασμό της δολοφονίας. Το μέλος της Ρωσικής Δούμας Βαλερί Μπόρτσεβ δήλωσε πως δεν στάθηκε δυνατό να βρεθούν ποτέ αυτοί που πραγματικά οργάνωσαν τη δολοφονία και πως κουκουλώθηκε η δουλειά ενός παρακράτους.    (9-4-2009, εφ. Ταράφ)

       (Σ.Σ. : Ουσιαστικά αυτό που αποκαλύπτεται δεν είναι το παρακράτος της Εργκενέκον αλλά ένα κράτος-δολοφόνος)

Αμοιβαιότητα τώρα!
Ο Ερντογάν με τη δήλωση του για την Θεολογική Σχολή της Χάλκης πως ¨Αυτή την στιγμή δεν εξετάζουμε κάτι τέτοιο¨  δείχνει την επιμονή της κυβέρνησης στην εκπεφρασμένη πολιτική της. Ανάμεσα στους λόγους που επικαλείται η Άγκυρα για την διατήρηση της κλειστής σχολής είναι και ότι ¨ Οι πρακτικές της Ελλάδας στην Δ. Θράκη δεν συνάδουν με την αμοιβαιότητα¨.
(11-4-2009, εφ. Ταράφ) 

  (Σ.Σ. Το 1931 απαγόρευσαν δεκάδες επαγγέλματα στους Ρωμιούς, το 1942 τους επέβαλαν τον φόρο περιουσίας Το 1955 έδειξαν τον πολιτισμό τους στα Σεπτεμβριανά, το 1964 προέβησαν σε απελάσεις χιλιάδων… Έ, τώρα, με 2.500 παππούδες στην Πόλη, θυμήθηκαν την αμοιβαιότητα…)   
                                                          Μ.Κ.                                                      kyneg@otenet.gr

Οἱ Κοῦρδοι εἶναι ἐδῶ!

Ἐκτιµώντας τὰ ἐκλογικὰ ἀποτελέσµατα ὁ ὁ πρόεδρος τοῦ κόµµατος DTP (κουρδικό) Ἀχµὲτ Τούρκ, ἀνέφερε πὼς δηµοκρατία χωρὶς Κούρδους δὲν µπορεῖ νὰ γίνει καὶ πὼς τὸ Κουρδικὸ θέµα δὲν µπορεῖ νὰ λυθεῖ χωρὶς τὴν συνάντηση µὲ Κούρδους πολιτικούς. Στὴν αἴθουσα ὅπου ἔδωσε συνέντευξη ὑπῆρχε κρεµασµένο πανὼ στὰ κουρδικὰ ποὺ, ἐννοώντας τὸν Ἀµπντουλὰχ Ὀτζαλάν, ἔγραφε «Ζωὴ χωρὶς πρόεδρο δὲν γίνεται».                                                                                    (30-3-09, ἐφ. Ραντικάλ)

Ἕνας Θρακιώτης συµπατριώτης µας

Κατάγοµαι ἀπὸ τὸν Ἐχῖνο τῆς Ξάνθης. Αὐτὸ τὸ χωριὸ πλέον ἀποτελεῖ τὸν ἡγέτη ὅλης τῆς Δ. Θράκης. Μὲ τοὺς Ἕλληνες εἴχαµε ἀρκετοὺς καβγάδες στὸ παρελθὸν γιὰ αὐτὴν τὴν περιοχή. «Αὐτή ἡ περιοχὴ δὲν εἶναι τουρκικὴ ἀλλὰ ποµάκικη», ἔλεγαν… Στὴ Γερµανία ἔχει 25-26 συλλόγους (Τούρκων Δ. Θράκης) καὶ µία Ὁµοσπονδία. Ὁ ἱδρυτὴς τοῦ πρώτου συλλόγου στὸ Βερολῖνο εἶµαι ἐγώ. Οἱ ὑπόλοιποι σύλλογοι ἱδρύθηκαν ἁλυσιδωτά. Ὅταν τὸ 1977 γύρισα στὴν Τουρκία ἔβγαλα τὸ περιοδικὸ Bati Trakya. Εἶµαι µέλος τῆς ὁµοσπονδίας συλλόγων Ρούµελης. Ἐπὶ 3 χρόνια ἤµουν στὸ κεντρικὸ ΔΣ τῶν συλλόγων Δυτικῆς Θράκης. Εἶµαι ὁ ἱδρυτὴς τοῦ ἀθλητικοῦ συλλόγου Δ. Θράκης στὸ Ζεϊτίνµπουρνου. Εἶµαι µέλος τοῦ κόµµατος ΜΗΡ. Στὸ Βερολῖνο ὑπῆρχε τουρκικὴ ἑστία. Συναντηθήκαµε µὲ κάποιους φίλους. Ἱδρύσαµε τὸν µέγα σύλλογο Ulku στὸ Βερολῖνο.

Read the rest of this entry…

Αὐτοπυροβολισµοὶ

Δὲν τὸ βλέπετε λίγο περίεργο; Μέσα στὸ σπίτι του ὁ συνταγµατάρχης τῆς JITEM ξαφνικὰ αὐτοπυροβολεῖται. Ἀκολούθως ὁ τὴν ἴδια ἐποχὴ µὲ αὐτόν, διοικητὴς Εἰδικῶν Ἐπιχειρήσεων, αὐτοκτονεῖ. Καὶ γιὰ τὶς δυὸ περιπτώσεις µᾶς λένε παρόµοιες ἱστορίες: Ὑπῆρχαν ψυχολογικὰ προβλήµατα. Ὁ γιὸς µάλιστα τοῦ διοικητῆ ἐκφράζει τὶς ἀµφιβολίες του. Λέει: «Τὰ ΜΜΕ νὰ ἐρευνήσουν τὸν θάνατο τοῦ πατέρα µου. Ὁ γιατρὸς µοῦ εἶπε πὼς δὲν µπορεῖ νὰ πεῖ ἂν αὐτοκτόνησε ὁ πατέρας µου. Νὰ ἐρευνηθεῖ µὲ ποιὸ χέρι πυροβόλησε ὁ πατέρας µου καὶ πόσες φορὲς πυροβόλησε». Συνεχίζονται οἱ “σκοτεινές” ἐξελίξεις στὴν ὑπόθεση Ἐργκενέκον. Οἱ “αὐτοπυροβοληθέντες” αὐξάνονται. Οἱ κατηγορούµενοι στρατηγοὶ ἕνας ἕνας ἀρρωσταίνουν. Αὐτὴ τὴν στιγµὴ δὲν ὑπάρχει στρατηγὸς στὴν φυλακή. Οἱ ταξίαρχοι µεταφέρθηκαν στὸ νοσοκοµεῖο. Οἱ Λεβὲντ Ἐρσὸζ καὶ Βελὶ Κιουτσοὺκ δηλαδή, ἕνας ἕνας ἀρρώστησαν. Δὲν εἶναι ἐκπληκτικὸ ὅτι ἀπὸ τοὺς κατηγορούµενους στὶς φυλακές, ἀρρωσταίνουν µόνο οἱ ἀξιωµατικοί; Μήπως εἶναι ἀσθενικοὶ οἱ ἀξιωµατικοὶ µας; Ἡ µήπως εἶναι πολὺ ὑγιεῖς οἱ πολίτες; Ἂν οἱ κατηγορούµενοι εἶναι ἄδικα καὶ κατὰ παράβαση τοῦ δικαίου στὶς φυλακές, τότε ἀφῆστε τους ὅλους ἐλεύθερους. Ἂν ὄχι ὅµως, τότε κρατῆστε καὶ τοὺς ἀξιωµατικούς. Γιατί κάνετε διαχωρισµούς;

(27-2-09, Ἀχµέτ Ἀλτάν, ἐφ. Ταράφ)

Read the rest of this entry…

Νὰ λοιπὸν ἀπὸ τό στόµα τοῦ Ζινὰρ Φιντὶκ ἡ ἱστορία τῆς πρωτοχρονιάτικης ἐπίσκεψης ποὺ ἔγινε ἐφιάλτης: Στὶς 31-12-1995 µᾶς παίρνουν τηλέφωνο ἀπὸ τὸ ἀρχηγεῖο Jandarma (Στρατοχωροφυλακῆς) τῆς Σιλώπης καὶ µᾶς λένε «φέρτε µας µερικὲς γαλοποῦλες γιὰ τὴν πρωτοχρονιά». Ὁ πατέρας καί ὁ θεῖος µου ἔβαλαν στὸ ἁµάξι 8-9 γαλοποῦλες γιὰ τὸ ἀρχηγεῖο τῆς Στρατοχωροφυλακῆς, τὸ στρατόπεδο ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν Ἀσφάλεια. Τὸ βράδυ δὲν γύρισαν πίσω. Μάλιστα τότε δὲν βγαίναµε ἔξω τὸ βράδυ. Ὅταν νύχτωσε καὶ δὲν ἦρθαν ἀρχίσαµε νὰ ἀγωνιοῦµε. Τρία αὐτοκίνητα γεµᾶτα ἀνθρώπους λοιπὸν πήγαµε στὸ ἀρχηγεῖο τῆς Στρατοχωροφυλακῆς. Μᾶς εἶπαν πὼς «ναὶ, ἦρθαν, ἀλλὰ ἀπὸ ἐδῶ πῆγαν στὴν Ἀσφάλεια». Πήγαµε καὶ ἐκεῖ καὶ µᾶς εἶπαν ὅτι εἶχαν φύγει πρὶν 15 λεπτά. Σκεφτήκαµε ὅτι µπορεῖ νὰ γύρισαν στὸ χωριὸ καὶ πήγαµε, ἀλλὰ κανένας δὲν ἦρθε. Ξαναπήγαµε στὴν Στρατοχωροφυλακὴ καὶ µᾶς εἶπαν «δὲν ἔχουµε κανένα νέο». Σύµφωνα µὲ αὐτόπτες µάρτυρες πρῶτα µπῆκε ὁ πατέρας µου στὴν Ἀσφάλεια. Ὅταν δὲν βγῆκε, πῆγε νὰ ρωτήσει ὁ θεῖος µου ὁ Ὀµέρ, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς δὲν ξαναβγῆκε. Ὅταν πήγαµε τὸ πρωὶ στὴν Ἀσφάλεια, οἱ γαλοποῦλες ἦταν ἀκόµη στὸν κῆπο. Διοικητὴς στήν Στρατοχωροφυλακὴ τῆς Σιλώπης ἦταν ὁ λοχαγὸς Χαλίλ. Αὐτοὺς ἐπισκέφτηκαν καὶ ἀνάµεσα στὶς δυὸ ὑπηρεσίες ἐξαφανίστηκαν. Ζητᾶµε νὰ ληφθοῦνε καταθέσεις ἀπὸ τὸν τότε διοικητὴ Ἀσφάλειας καὶ ἀπὸ τὸν λοχαγὸ Χαλίλ.

Ἡ µυρωδιὰ τῶν καµένων πτωµάτων εἶναι ἴδια παντοῦ. Παρακαλῶ, ἂς εἴµαστε τίµιοι καὶ εἰλικρινεῖς. Ἡ µυρωδιὰ τῶν καµένων ἀπὸ τοὺς βοµβαρδισµοὺς πτωµάτων τῆς Γάζας, σᾶς ἐνόχλησε πολὺ περισσότερο ἀπὸ αὐτὴν τῶν καµένων πτωµάτων τῶν χωρικῶν ποὺ εἶχε κάψει στὸ Γκιουτλούκονακ ἡ JITEM; Μάλιστα αὐτὴ ἔγινε καὶ στὴν µούρη µας µπροστά. Ὅπως αὐτὰ ποὺ σκοτώθηκαν στὴ Γάζα στὸ σχολεῖο, στὸ νοσοκοµεῖο καὶ στὴν ἀκρογιαλιὰ ἦταν παιδιά, ἔτσι καὶ ἐκεῖνα ποὺ δολοφονήθηκαν τὸ 2006 στὸ Ντιαρµπακὶρ σὲ ἕναν καλοκαιρινὸ περίπατο ἦταν ἐπίσης παιδιά.