Οἱ φῆμες πού θέλουν τόν νῦν διευθυντή τῆς Ὑπηρεσίας Πολιτικῶν Ὑποθέσεων νά φεύγει ἐντός τῶν ἑπόμενων ἐλαχίστων ἑβδομάδων μᾶλλον ἀληθεύουν κι αὐτό εἶναι ἕνα θαυμάσιο νέο γιά τή Θράκη. Ἀποδείχθηκε λοιπόν ὅτι μπορεῖ καί πορεύεται ὁ τόπος μας καί …χωρίς τήν παρουσία τοῦ ΥΠΕΞ, ἀφοῦ κατά τήν παρελθούσα διετία ἡ ὑπηρεσία ἦταν περίπου ἀνύπαρκτη – εἰδικά στή Ροδόπη.
Την περασμένη Τρίτη δικάστηκε και αθωώθηκε στην Κομοτηνή ο Αστέριος Χάμος, πρόεδρος της Πατριωτικής Κίνησης Λάρισας, για κάποια φυλλάδια που είχε πετάξει στην Κομοτηνή κατά της δράσης του Τουρκικού Προξενείου της πόλης, όπου ανέφερε τον “εκτουρκισμό” της Θράκης. Πέρα από την δίκη, έχει σημασία αν ο ισχυρισμός είναι στέρεος και τι αφορά.
Κυρίες και κύριοι,
Πάνε πολλά χρόνια που τέτοιες ομιλίες με θέματα σαν το δικό μου έγιναν σε όλη την Ελλάδα αλλά με λύπη μου βλέπω ότι δυό δεκαετίες μετά είμαστε ακόμη στο σημείο μηδέν. Το θέμα μου είναι η ελληνική και η τουρκική στάση απέναντι στην πομάκικη ταυτότητα. Κι όταν λέω τουρκική στάση εννοώ τη στάση των ανθρώπων της Τουρκίας μέσα στην ελληνική Θράκη, μέσα στην πατρίδα μας. Γιατί – κι αυτό είναι το εξωφρενικό – το τουρκικό κράτος δίνει μέσα στην δική του επικράτεια πολύ περισσότερα δικαιώματα στους Πομάκους από όσα αφήνει να αναγνωριστούν για εμάς μέσα στην Ελλάδα!
Στέργιου Γιαλάογλου – Δικηγόρου
Παρακολουθώ με πολύ σκεπτικισμό και ιδιαίτερο προβληματισμό τις τελευταίες κλιμακούμενες εντάσεις στην Θράκη, που δημιουργούνται από συγκεκριμένα πρόσωπα της μειονότητας που εκδηλώνουν πλέον απροκάλυπτα τα έντονα φιλοτουρκικά αισθήματα τους, εκμεταλλευόμενοι την χλιαρή αν όχι απαθή στάση της Ελληνικής Πολιτείας. Η συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, δείχνει να συνδέεται άμεσα με την κατάσταση στην Τουρκία, καθώς η κορύφωση της έντασης από πλευρά της τουρκικής κυβέρνησης λόγω των εσωτερικών της προβλημάτων σκόπιμα διαχέεται στην Θράκη, καθώς όλοι οι ντόπιοι παράγοντες είναι εξαρτώμενοι και κατευθυνόμενοι από το καθεστώς Ερντογάν. Δεν ήταν μόνο η περίπτωση της οδηγίας Κεραμάρη για την χρήση της επίσημης γλώσσας του κράτους που μεταφράστηκε σε «απαγόρευση της τουρκικής», ούτε η διαστρέβλωση της ανάρτησης της δασκάλας στον Εχίνο που προκάλεσε την ακαριαία αντίδραση των «τουρκολάγνων» της περιοχής.
Ἄλλη μία τελετή γελοίας προσωπολατρείας ἔγινε στήν Κομοτηνή, γιά τήν 76η ἐπέτειο τοῦ θανάτου τοῦ Μουσταφᾶ Κεμάλ, στήν αὐλή τοῦ τουρκικοῦ Προξενείου. Παρούσα καί πάλι περίπου σύμπασα ἡ πολιτική ἡγεσία τῆς μειονοτικῆς κοινωνίας, κάθε χρόνο καί πιό ξεδιάντροπα, κάθε φορά καί πιό προκλητικά. Γιατί ναί μέν ὁ ὑποπρόξενος Ἀλπέρ Ἀτάκ δικαιοῦται – καί ὑποχρεοῦται – νά ἐκθειάσει τόν «μεγάλο ἡγέτη» καί ἱδρυτή τῆς Τουρκικῆς Δημοκρατίας, ὡς Τοῦρκος πολίτης καί διπλωμάτης, ὅμως οἱ ἄρχοντες τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοίκησης καί κυρίως οἱ βουλευτές τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου τί θέση ἔχουν ἐκεῖ; Μιλᾶμε γιά μιά τελετή πού ξεκινάει μέ τόν ἐθνικό ὕμνο τῆς γείτονος ἀνάμεσα στίς σημαῖες της κι ἑνός λεπτοῦ σιγή ἐνώπιον τῆς γιγάντιας προτομῆς – τίνος; τοῦ ἀνθρώπου πού εὐθύνεται γιά τήν γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου καί τῆς Μικρασίας, σύμφωνα μέ ὅ,τι ἡ Ἑλληνική Βουλή ἀναγνώρισε! Ἔτσι, πέρα ἀπό τό δικαίωμα τῆς γνώμης πού ἔχουν οἱ εἰκονιζόμενοι στήν τελετή βουλευτές Ἀχμέτ Χατζηοσμάν (ΠαΣοΚ Ροδόπης), Χουσεΐν Ζεϊμπέκ (Σύριζα Ξάνθης), ὁ πρόεδρος τοῦ DEB Μουσταφά Ἀλή Τσαβούς, ὁ πρόεδρος τῆς ΠΕΚΕΜ Γκαλήπ Γκαλήπ, ὁ περιφερειακός σύμβουλος Ὀντέρ Μουμίν, ὁ ἀντιπεριφερειάρχης Μουσταφά Κατραντζή, καί ἡ ἀντιδήμαρχος Κομοτηνῆς Σιμπέλ Μουσταφάογλου, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΞΥΜΝΗΣΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΟΥ ἡ παρουσία τους; Τί λέει σχετικά ὁ νεότευκτος δῆθεν ἀντιρατσιστικός νόμος πού ὑποτίθεται ὅτι προστατεύει καί τήν ἱστορική μας μνήμη;
Οἱ φῆµες γιά στήριξη τῶν µειονοτικῶν συνδυασµῶν ἀπό τούς µουσουλµάνους πολιτευτές, τοῦ ΠαΣοΚ κυρίως, δέν …ἔµειναν φῆµες. Ὁ ἴδιος ὁ βουλευτής Ξάνθης Τσετίν Μάντατζη («βουβαλοβοσκός», εἴπαµε) προχώρησε καί πέρα ἀπό τά λόγια, προσφέροντας στόν προξενικό συνδυασµό πού διεκδικεῖ τόν δῆµο τῆς πόλης τή σύζυγό του καί τόν γραµµατέα του Γκιουρχάν Ὀµέρογλου!
Καί τί δέν εἶπε ὁ Παναγιώτης Σγουρίδης στό Onalert, µέ ἀφορµή τήν µή ἐπιλογή του ἀπό τό ΠαΣοΚ ὡς ὑποψηφίου Περιφερειάρχη Ἀνατολικῆς Μακεδονίας καί Θράκης. Μίλησε γιά πολιτικούς καί πολιτευτές «ἐξαρτώµενους ἀπό τό Τουρκικό Προξενεῖο», µιλᾶ γιά συνδιοίκηση τοῦ Τουρκικοῦ Προξενείου µέ Θρακιῶτες πολιτικούς καί γιά κέντρα “πού µᾶς παίζουν στά ζάρια γιά µιά χούφτα µειονοτικούς πελατειακούς ψήφους”.
none
Πραγματοποιήθηκε στις 22/1/10 στην Αλεξανδρούπολη με εντυπωσιακή επιτυχία η εκδήλωση «Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής: Κράτος εν Θράκη», την οποία διοργάνωσε το πανθρακικό έντυπο γνώμης «Αντιφωνητής» και η Πρωτοβουλία για την Απομάκρυνση του Τουρκικού Προξενείου. Παρά τις κακές καιρικές συνθήκες (την ώρα της εκδήλωσης η θερμοκρασία ήταν στους 3 βαθμούς υπό το μηδέν) και τις παράλληλες άλλες εκδηλώσεις, στο Δημοτικό Θέατρο της Αλεξανδρούπολης ήταν 250 τουλάχιστον άνθρωποι και οι τοποθετήσεις των τεσσάρων ομιλητών αποδείχθηκαν τόσο ενδιαφέρουσες, ώστε να κρατήσουν το πολυπληθές κοινό για πάνω από 2,5 ώρες.
Ξέρατε ὅτι τό τουρκικό Γενικό Προξενεῖο Κοµοτηνῆς διοργανώνει καί…ταξίδια; Καλά, ὅσοι παρακολουθοῦν προσεκτικά ἀπό χρόνια ὅσα γράφουμε στόν «Ἁντιφωνητή» τό γνωρίζουν, ἀλλά οἱ ἄλλοι µᾶλλον ὄχι. Στά µέσα τοῦ Δεκέµβρη λοιπόν (13/12/09) τό γυναικεῖο τµῆµα τοῦ Συλλόγου Ἐπιστηµόνων Μειονότητας ἔκανε µία … «πολιτιστική ἐξόρµηση στήν Ἰσταµπούλ».
Στήν ἐκδροµή αὐτή ἔλαβαν µέρος 85 γυναῖκες ἀπό τή µειονότητα τῆς Θράκης. Οἱ κυρίες λοιπόν ψώνισαν τόσο στήν Πόλη ὅσο καί στή Ραιδεστό (στόν γυρισµό), ἐνῶ γευµάτισαν σέ ἑστιατόριο στόν Κεράτιο. Τώρα θά µοῦ πεῖτε, «καί ποῦ εἶναι ὁ πολιτισµός» στήν ἐκδροµή αὐτή; Ἄ, αὐτό ἦταν τό καλύτερο: Ἐπισκέφθηκαν τό ἱστορικό Μουσεῖο «Πανόραµα τοῦ 1453» ὅπου ἐξιστορεῖται ἡ …Ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης! Ἐκεῖ, σύµφωνα µέ τήν ἀνταπόκριση τῆς «Μπιρλίκ» (21-12-09) «κέντρισε τό ἐνδιαφέρον ἡ σιλουέτα τοῦ Πορθητῆ Σουλτάνου πού κοιτᾶ µέσα ἀπό τά σύννεφα, τά ἱστορικά ἀντικείµενα, οἱ τρισδιάστατες εἰκόνες καί ἡ προσωµοίωση θάλασσας καί οὐρανοῦ…» Μάλιστα, κύριοι, ὁ πολιτισµός (τῆς ὀρδῆς) πάνω ἀπό ὅλα!
«Μά», θά µοῦ πεῖτε, «γιατί τήν ὀνοµάζεις προξενική τήν ἐκδροµή; Μήπως ὑπαινίσσεσαι δηλαδή ὅτι ὁ σύλλογος τῶν…κοτζάµ Ἐπιστηµόνων εἶναι ἕνα ὑποχείριο τοῦ Προξενείου Κοµοτηνῆς, µιά χάντρα στό µπεγλέρι του;» Μά… ὄχι βέβαια, ἀλλοίμονο, ἄν εἶναι δυνατόν! Ἁπλῶς τό γράφουµε γιατί στό πολιτιστικό αὐτό χάπενινγκ συµµετεῖχε (ἐπίσης…«ἁπλῶς») καί ἡ σύζυγος τοῦ Τούρκου Προξένου Κοµοτηνῆς, ἡ κυρία Ἐσίν Σάρνιτς. Γι’ αὐτό µονάχα…
Από την πρώτη κιόλας στιγμή που εμφανίστηκε στο προσκήνιο η Κίνησή μας για την Απομάκρυνση του Τουρκικού Προξενείου, η πιο συχνή ίσως ερώτηση την οποία καλούμασταν να απαντήσουμε τόσο σε επίπεδο συνεντεύξεων στα ΜΜΕ, όσο και σε ιδιωτικές συζητήσεις, αφορούσε στο θέμα της λεγόμενης «αμοιβαιότητας». «Δεν σκέφτεστε πώς θα αντιδράσει η Τουρκία, αν κλείσουμε το εδώ προξενείο, δεν σας προβληματίζει ότι θα κλείσει αντίστοιχα το δικό μας στην Κωνσταντινούπολη και έτσι θα κινδυνεύσει και το Πατριαρχείο»;
Η ερώτηση αυτή πράγματι δείχνει λογική, έχει ωστόσο άκρως ικανοποιητικές απαντήσεις, τις οποίες έχουμε ήδη προβάλει. Εξακολουθεί ωστόσο να ακούγεται κατά κόρον και ουσιαστικά να αποπροσανατολίζει τα πράγματα. Πριν λίγες μέρες μάλιστα σε τηλεοπτική εκπομπή που έγινε σε μεγάλο κανάλι περί Θράκης, αποτέλεσε και το βασικό όπλο στη φαρέτρα Έλληνα διπλωμάτη στην προσπάθειά του να «πείσει» ότι το Προξενείο Κομοτηνής δεν πρέπει ουσιαστικά να εκδιωχθεί. Θα ήταν χρήσιμο συνεπώς να δοθούν από πλευράς μας στο σημείο αυτό κάποιες ακόμη πιο ολοκληρωμένες απαντήσεις επί του συγκεκριμένου ζητήματος. Απαντήσεις που δεν θα θολώνουν τα νερά (όπως τα θόλωσε ο ερίτιμος κύριος πρέσβης), θα είναι ξεκάθαρες, θα ανάγονται πέρα από τυπολατρικές εμμονές αγγίζοντας το πρόβλημα στην ουσία του και φυσικά θα κινούνται και εκτός των ασφυκτικών ορίων της παροιμιωδώς φοβικής και ενδοτικής πολιτικής και διπλωματίας του παρόντος αστείου προτεκτοράτου.
none
Λές καί τό εἴχαµε …παραγγείλει: Ἀπό τή µέρα πού ἀνανεώσαµε τό αἴτηµα γιά τήν ἀποµάκρυνση τοῦ τουρκικοῦ Προξενείου Κοµοτηνῆς, ὅλο καί νέες ἀναφορές γίνονται γιά τόν ἄθλιο ρόλο του στήν περιοχή. Στή µετεκλογική δήλωση τοῦ βουλευτῆ Ξάνθης Παναγιώτη Σγουρίδη προστέθηκε ἡ ἐρώτηση τοῦ τ. προέδρου τῆς Βουλῆς Ἀπόστολου Κακλαµάνη (βλ. προηγούµενο πρωτοσέλιδό µας καί τή συνέχεια σήµερα στή σελ. 10). Στόν «Κόσµο τοῦ Ἐπενδυτῆ» (11-7-09) ὁ ἐκ τῶν ἐγκυρότερων Ἑλλήνων δηµοσιογράφων Δηµήτρης Κωνσταντακόπουλος ἐπεσήµανε τόν ἐκτραχηλισµό τῆς προξενικῆς δραστηριότητας καί τήν ἀνοικτή πλέον κόντρα της µέ τήν ἑλληνική πολιτεία. Ἀκολούθησαν οἱ δηλώσεις τοῦ περιφερειάρχη ΑΜ-Θ Δηµήτρη Σταµάτη (17-7-09) µέ σαφέστατη ἀναφορά στίς τουρκικές ἐπιδιώξεις διά τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Προξενείου – ἀφορµή ἕνα δηµοσίευµα τῆς τουρκόφωνης «Μπιρλίκ» πού ζητοῦσε τήν παραίτησή του (βλ. δήλωση τοῦ κ. Σταµάτη στή σελίδα 9). Καί τώρα ἔρχεται ὁ Νίκος Κοτζιάς, πρόεδρος τοῦ ΙΣΤΑΜΕ, σύµβουλος τοῦ Γιώργου Παπανδρέου καί κορυφαῖος ἐµπειρογνώµων τῆς χώρας, νά ἐπαναλάβει τά γνωστά µά ἀποσιωπηµένα. Σέ κείµενό του µέ τίτλο «Ἀλλαγές στίς ἑλληνοτουρκικές σχέσεις» γράφει ἀλήθειες σέ …καθαρά «ἀντιφωνητική» γραµµή!
.
none
Πόσες παραβιάσεις τοῦ διπλωµατικοῦ πρωτοκόλλου, πόσες προκλήσεις σέ βάρος τῆς χώρας µας, πόσες ἐνέργειες ἔξω ἀπό κάθε ὑπηρεσιακή λογική πρέπει νά ὑποστοῦµε γιά νά γίνει κάποτε τό λογικό καί αὐτονόητο; Οἱ ἐπιπλήξεις τοῦ γ.γ. τῆς Περιφέρειας κ. Δ. Σταµάτη στόν Τοῦρκο Πρόξενο τῆς Κοµοτηνῆς δέν δείχνουν νά ἔπιασαν τόπο, ἀφοῦ ὁ τελευταῖος συνεχίζει ἀπτόητος τά ἴδια (πού τοῦ ἐπισηµάνθηκαν) καί χειρότερα, ἐπιδοτώντας τόν τουρκισµό καί τόν µειονοτικό φανατισµό, περιφρονώντας κάθε θέσφατο! Μήπως νά ξαναδοῦµε µέ σοβαρότητα τό θέµα τῆς ἀποµάκρυνσης τοῦ Προξενείου ἀπό τή Θράκη;
Ἡ ἐπίσκεψη Μακντούγκαλ τό περασµένο φθινόπωρο στήν Ἑλλάδα (Ἀθήνα, Μακεδονία καί Θράκη) γέννησε τελικά τήν ἔκθεση πού δηµοσιοποιήθηκε πρό ἡµερῶν. Κατόπιν τό µπαλλάκι πέρασε στήν Ἑλληνική κυβέρνηση πού ἀπάντησε στίς 13-3-09 τά …καθιερωµένα στό Συµβούλιο τῶν Ἀνθρωπίνων Δικαιωµάτων στή Γενεύη. Τί µᾶς καταλόγισε ὅµως ἡ «ἀνεξάρτητη ἐµπειρογνώµων» γιά τήν µειονοτική µας πολιτική στή Θράκη;
Κατέγραψε τούς ἰσχυρισµούς τουρκοφρόνων καί ἑλληνικῶν Ἀρχῶν καί στά συµπεράσµατά της φαίνεται µία προσπάθεια νά συγκεράσει τά διεστῶτα καί νά µήν πολυδυσαρεστήσει κανέναν.
Σηµειώνει λοιπόν τόσο τίς αἰτιάσεις τῶν Τούρκων γιά τόν χαρακτηρισµό τῆς µειονότητας (καί τά λόγια κάποιων ὅτι οἱ λέξεις «Τοῦρκος» καί «Μουσουλµάνος» γι’ αὐτούς συµπίπτουν), τίς ἑλληνικές ἀντιρρήσεις µέ βάση τήν τριµερή ἐθνοτική σύνθεση τῆς µουσουλµανικῆς κοινωνίας µά καί τήν ἐπισήµανση ἀπό τήν πλευρά µας τῶν πολιτικῶν σκοπιµοτήτων τῆς Τουρκίας πίσω ἀπό τό ψευδεπίγραφο αἴτηµα τοῦ «συλλογικοῦ αὐτοπροσδιορισµοῦ». Τό σπουδαιότερο ὅµως εἶναι ὅτι ἀναφέρεται καί στίς συναντήσεις της µέ ἐκπροσώπους τῆς µή τουρκογενοῦς µουσουλµανικῆς κοινωνίας: «Ὡστόσο, ἡ ἀνεξάρτητη εἰδικός συναντήθηκε µέ ἄτοµα πού αὐτοπροσδιορίζονται ὡς Ποµάκοι καί Ροµά, οἱ ὁποῖοι περιέγραψαν τίς πιέσεις νά µάθουν καί νά µιλοῦν τουρκικά ἀντί γιά ποµακικά καί νά ἐξοµοιωθοῦν µέ τούς Τούρκους. Κάποιος περιέγραψε ἕνα κλῖµα ἐκφοβισµοῦ καί πίεσης στά παιδιά τους νά πᾶνε στά µειονοτικά σχολεῖα. Μερικοί σηµείωσαν ὅτι µέλη τῶν κοινοτήτων τῶν Ποµάκων καί τῶν Ροµά ὑφίστανται διακρίσεις ἄν δέν αὐτοπροσδιοριστοῦν ὡς Τοῦρκοι.»
Ἡ ἔκθεση µάλιστα µᾶς ἐπεφύλασσε καί µία θετική ἔκπληξη, καθώς γράφει στό καταληκτικό της κεφάλαιο: «Ἐνῶ τά µέλη τῆς µουσουλµανικῆς µειονότητας εἶναι πλήρως πολίτες τῆς Ἑλλάδος, ἐπιτρέπεται στήν Τουρκία νά ἔχει ἕνα Προξενεῖο στήν περιοχή τῆς Δυτικῆς Θράκης καί νά ἐµπλέκεται σέ θέµατα πού ἀφοροῦν τήν µουσουλµανική µειονότητα σχετικά µέ τή Συνθήκη τῆς Λωζάνης»! Τί ἔχουµε νά ἀπαντήσουµε ὡς πολιτεία στήν εὔλογη αὐτή ἀπορία; Ὅτι τό αἴτηµα αὐτό ἔχει σχεδόν ποινικοποιηθεῖ ἀπό χρόνια; Ὅτι δέν τολµᾶµε νά πράξουµε τό αὐτονόητο, ξηλώνοντας τό Προξενεῖο ἀπό τήν Κοµοτηνή, µήπως καί µᾶς κάνει ντά ἡ καλή µας γειτόνισσα;
Πάντως κατά τά ἄλλα ἡ ἔκθεση ἦταν ἄθλια σέ βάρος µας, κυρίως σέ σχέση µέ τούς Ψευτοµακεδόνες. Γιά τή Θράκη µᾶς σύστησε νά καταργήσουµε τή Σαρία, νά ἐκλέγουµε τούς µουφτῆδες*, νά δίνουµε δίγλωσση προσχολική ἐκπαίδευση κτλ κτλ. Ἄν ἀναλογιστεῖ κανείς ὅτι αὐτή ἡ τελική µορφή τῆς ἔκθεσής της εἶναι ἡ καλύτερη πού µπορέσαµε νά πετύχουµε, µπορεῖ νά φανταστεῖ κανείς τί θά µᾶς περίµενε στήν πρωτόλεια µορφή της. Τό ζήτηµα ὅµως εἶναι νά τρέχουµε κάθε φορά πίσω ἀπό ὅποιον ἀµολύσει ἡ Τουρκία ἐναντίον µας; Ἡ Κύρα Ἀδάµ στήν «Ἐλευθεροτυπία» (6-3-09) ἔγραψε τό πῶς ἀπαγόρεψε ἡ γείτων τίς ἁπα-νταχοῦ ἐπιθεωρήσεις. Ἐµεῖς γιατί δέν βάλαµε τή ρήτρα πού µιλᾶ µόνο γιά τίς ἀναγνωρισµένες µειονότητες; Μπορεῖ ὁ καθένας νά ἔρχεται καί νά µᾶς ἐγκαλεῖ γιά ὅ,τι θυµᾶται καί µεῖς νά πασχίζουµε νά τοῦ ἐξηγήσουµε ὅλα τά παιχνίδια πίσω ἀπό τή βιτρίνα πού ἐκεῖνος προλαβαίνει νά δεῖ; Καί πότε θά ξυπνήσει ἡ τοπική κοινωνία γιά νά ἀντιδράσει σέ τοῦτο τό χάλι; Πῶς τοποθετεῖται στά ζητήµατα αὐτά πού τήν ἀφοροῦν ἄµεσα καί πῶς συνδράµει τήν ἀµυνόµενη πολιτεία; Ποιά σωµατεῖα, ποιές ΜΚΟ ἀσχολοῦνται στοιχειωδῶς; Πρέπει νά φτάσει σέ κοσοβάρικες καταστάσεις γιά νά ξυπνήσει καί νά ἐνδιαφερθεῖ; Ἄµ, τότε θά εἶναι πολύ ἀργά…
none
Στά μπεκτασίδικα χωριά ἀπό τούς Προξενικούς
Οἱ Μπεκτασήδες μουσουλμάνοι τῆς Θράκης εἶναι μία παραμελημένη πληθυσμιακή συνιστώσα τοῦ τόπου μας, πού ἐπιβιώνει στά βόρεια ὅρια τῶν νομῶν Ροδόπης καί Ἕβρου. Τά ὀρεινά χωριά τους (Μέγα Δέρειο, Ρούσσα, Γονικό, Πετρόλοφος, Χλόη, Μεσημέρι…) σιγά σιγά ἐγκαταλείπονται, ὅμως τό πρόβλημα δέν εἶναι μόνο ἡ ἀστυφιλία. Τό βασικό τους «πρόβλημα» εἶναι ἡ ἰδιαίτερη ταυτότητά τους, ἡ ὁποία φαίνεται νά ἐνοχλεῖ ἰδιαίτερα κάποιους. Κάποιους πού ἄλλοτε σκίζονται στίς ἐπικλήσεις τῆς πολυπολιτισμικότητας* (ὅταν πρόκειται νά μιλήσουν γιά τούρκικα στοιχεῖα) κι ἄλλοτε πασχίζουν νά σκίζουν ὅποιον ἀναφερθεῖ στήν πολιτισμική πραγματικότητα τοῦ χωριοῦ του, τοῦ χθές μά καί τοῦ σήμερα. Ὅσο γιά τήν πληροφόρηση τῆς πλειονοτικῆς κοινωνίας γιά τό τί συμβαίνει στά μπεκτασίδικα χωριά, εἶναι περίπου μηδενική. Ὅ,τι καί νά συμβεῖ, γίνεται γνωστό μονάχα στούς ἐλάχιστους χριστιανούς πού ζοῦν κοντά τους, σέ 2-3 ἐρευνητές πού ἐνδιαφέρθηκαν γιά τήν περίπτωση τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν καί σέ κάποια πολιτικά στελέχη τῶν μεγάλων κομμάτων πού ἀνέχονται καί στηρίζουν μέ τή στάση τους τήν ἐπιβολή τῶν μηχανισμῶν τῆς Ἄγκυρας. Οἱ τελευταῖες ἐξελίξεις (μέ λεπτομέρειες καί, φυσικά, ὀνόματα) στό θέμα αὐτό, τό σχετιζόμενο ἄμεσα μέ τήν ἐπιβολή τῆς (σουνιτικῆς) ὁμοιομορφίας στό ἐσωτερικό μιᾶς μειονότητας ὁλοένα καί ὁμοιογενέστερης.
Ὁ μπεκτασίδικος πληθυσμός τῆς Ροδόπης, οἱ λεγόμενοι καί Κιζιλμπάσηδες, πού κατάφεραν ἐπί τόσους αἰῶνες νά διασώσουν τήν θρησκευτική ἰδιοπροσωπεία τους μέσα στή σουνιτική θάλασσα, κινδυνεύουν μέ ἀφανισμό τά τελευταῖα χρόνια (ἐντός τῆς ἑλληνικῆς δημοκρατίας!) ἀπό τόν ἀφομοιωτικό μηχανισμό τοῦ Τουρκικοῦ Προξενείου τῆς Κομοτηνῆς. Ὁ κύριος θεσμικός μοχλός αὐτῆς τῆς ἐν ἐξελίξει προσπάθειας εἶναι ὁ «μορφωτικός πολιτιστικός σύλλογος Χίλια», ὅπου προεδρεύει ὁ Χασάν Μπεκήρουστα (πρώην ἀντιδήμαρχος Ὀρφέα). Καθώς οἱ ἄνθρωποι τῆς Ἄγκυρας χρειαζόντουσαν στήν περιοχή μία νομιμοφανή παρουσία, ἔστησαν τό σωματεῖο αὐτό, τό ὁποῖο (ὅπως ἐπανειλημμένως ἔχουμε γράψει στό παρελθόν) πῆρε ἀρχικά στά χέρια του τό πανηγύρι τοῦ «Χίλια», μετατρέποντάς το σέ τούρκικη φιέστα. Ἐξαλείφθηκε κάθε θρησκευτικός χαρακτήρας τῆς παραδοσιακῆς πανήγυρης (ἡ ἔναρξη τῶν ἐθίμων μέ ἐπίσκεψη στόν τεκκέ, π.χ.) καί ὁ κόσμος πού κάποτε συμμετεῖχε στά δρώμενα, πάλευε στούς ἀγῶνες καί γιόρταζε, σήμερα εἶναι ἁπλός θεατής τοῦ τσίρκου πού κουβαλιέται ἀπό τήν Τουρκία (τραγουδιάρες, χορευτές, παλαιστές, ἀγάς, ὀργανοπαῖκτες, μέχρι καί …θεατές).
Τό δεύτερο βῆμα ἦταν ἡ ἁρπαγή τοῦ τεκκέ τῆς Ρούσσας, τοῦ πιό διάσημου τεκκέ δηλαδή τοῦ βουνοῦ, ἱδρυμένου τό 1402 (ἀνακαινίστηκε τό 1759). Οἱ ἄνθρωποι τοῦ συλλόγου κάνανε κάποιες ἐργασίες ἐκεῖ, πῆραν τά κλειδιά, τά δώσανε σέ κάποιον Χασάν Τσεγκέλ πού ὁρίσανε φύλακα καί ἔκτοτε ὑπάρχει ἔλεγχος στό ποιός μπορεῖ νά μπεῖ καί νά δεῖ τόν τεκκέ, τί θέλει κτλ. Τώρα ὁρίσανε τόν ἴδιο “ἁρμόδιο” καί γιά τόν τεκκέ τοῦ ἰδίου ἁγίου (Σεΐντ Ἀλῆ Σουλτάν ἤ Κιζίλ Ντελή) στό Μικρό Δέρειο (βλ. ἀνωτέρω φωτογραφία) γιά τόν ἴδιο ρόλο. Ὁ ντόπιος κόσμος ὅμως ἀντιδρᾶ καί δέν δέχεται τήν οἰκονομική ἀδιαφάνεια καί τίς πολιτικές σκοπιμότητες τῶν ἀτόμων τοῦ συλλόγου. Μάλιστα πρό ἡμερῶν, στή γιορτή τοῦ Χιντρελέζ (παλιοημερολογίτικος ἑορτασμός τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἀπό μουσουλμανικούς πληθυσμούς) ἔγινε φασαρία στόν περίβολο τοῦ τεκκέ, καθώς ὁ γνωστός γιά τόν ρόλο του Ἀχμέτ Πεντζιάλ ἐπεδείκνυε ἕνα χαρτί ὅπου δῆθεν ὁ καθηγητής τῆς ΕΠΑΘ κ. Ε. Ζεγκίνης καταλόγιζε στούς Μπεκτασήδες διοργάνωση ἐρωτικῶν ὀργίων! Κάποιοι ἀντέδρασαν στήν προφανή συκοφαντία καί ἡ πλειοψηφία ἀγανάκτησε μέ τόν ἄθλιο ρόλο πού ὁρισμένοι ἀνέλαβαν, ὥστε νά δημιουργήσουν προβλήματα μεταξύ τῆς χριστιανικῆς πλειοψηφίας καί τῆς μπεκτασήδικης κοινότητας. Δέν μπορεῖ ὅμως ὁ ἁπλός κόσμος νά ἐναντιωθεῖ ἀνοιχτά, καθώς παραμονεύει ὁ κίνδυνος τοῦ στιγματισμοῦ καί τῆς κοινωνικῆς ἀπομόνωσης (γνωστά πλέον πράγματα καί ἀπό τήν πομάκικη ἀπόπειρα γιά αὐτοπροσδιορισμό).
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Μία χαρακτηριστική περίπτωση προσεταιρισμοῦ τῶν μπεκτασίδικων γιορτῶν κι ἐθίμων τῆς Θράκης ἦταν κι αὐτή τοῦ φετεινοῦ Χιντρελέζ στό χωριό Μουσάκιο Ἕβρου. Παρέστησαν ὁ Τοῦρκος Πρόξενος Ἀχμέτ Ριζά Ντεμιρέρ, ὁ ψευδομουφτής Κομοτηνῆς Ἰμπράμ Σερήφ, ὁ πρόεδρος τῆς (διαλυμένης ὡς παράνομης ἀπό τά ἑλληνικά δικαστήρια) Ἕνωσης Τούρκων Δασκάλων Σαμί Τοραμάν, ὁ πρόεδρος τῆς ἐπίσης διαλυμένης Τουρκικῆς Νεολαίας Κομοτηνῆς Ἀντνάν Σελήμ, ὁ τοπικός πρόεδρος Μπεκήρ Μουσταφάογλου καί ἄλλοι γνωστοί ἱμάντες μετάδοσης τοῦ τουρκισμοῦ στή Θράκη. Παρέστη ἐπίσης ὁ δήμαρχος Ἀλεξανδρούπολης Γιῶργος Ἀλεξανδρῆς, ὁ ὁποῖος μίλησε γιά «γιορτή πού ἑνώνει τίς δυό θρησκεῖες» (πρᾶγμα πού περιέχει πολλή ἀλήθεια) καί γιά τήν ἀνάγκη διατήρησης καί διαφύλαξης τῶν ἐθίμων στά πλαίσια τῆς «πολυπολιτισμικότητας».
Οἱ ἄλλοι παριστάμενοι δέν ἔδειξαν ὅμως ἀνάλογη ἀνοχή στό διαφορετικό: Ὁ μέν ψευδομουφτής ἐπιδοκίμασε τήν «πολυπολιτισμική» ἀναφορά τοῦ δημάρχου, μιλώντας ὅμως γιά ἐποχές στίς ὁποῖες ἡ «μειονότητα» δέν εἶχε τήν δυνατότητα ἀναβίωσης τῶν παραδοσιακῶν της ἐθίμων. Ξέχασε βέβαια νά πεῖ ὅτι ὁ μεγάλος ἐχθρός τοῦ μπεκτασισμοῦ δέν ἦταν ποτέ ἡ Ἑλλάδα ἤ ὁ χριστιανισμός ἀλλά τό ὀθωμανικό κράτος καί οἱ σουννίτες. Ὅσο γιά τόν Τοῦρκο Πρόξενο, αὐτός μίλησε γιά τήν «βαθειά ριζωμένη ΤΟΥΡΚΙΚΗ γιορτή πού θά συμβάλει στήν ἐνίσχυση τῆς ταυτότητας καί τῆς συνείδησης τῆς μειονότητας»! Σᾶς θυμίζει τό κουρδικό Νεβρόζ, πού τό τουρκικό ΓΕΕΘΑ ἀνακήρυξε σέ «παλιά τούρκικη γιορτή»; Τά ποντιακά Παρχάρια πού εἶχαν ἀνάλογη μεταχείριση; Κι ἐμᾶς!
Ὁ προξενικός καρκίνος κάνει συνεχῶς μεταστάσεις. Πρίν λίγα χρόνια ἀπαγορεύτηκε σέ χωρικούς ἡ ἐπιδιόρθωση τοῦ τεκκέ στή θέση Μορσάλα, γιατί, λέει, τά χρήματα προέρχονταν ἀπό τό ἑλληνικό κράτος! Μόνο τά χρήματα ἀπό τήν Τουρκία εἶναι προφανῶς καθαρά καί ἀποδεκτά! Σήμερα στήν περιοχή κανένας δέν τολμάει νά μιλήσει γιά μπεκτασισμό, γιά τίς παραδόσεις, τά ἔθιμα, τόν πολιτισμό τοῦ τόπου – κι ὄχι ἀπό τήν μυστικότητα πού ἄλλοτε διέκρινε τά μέλη τῆς κοινότητας ἀλλά ἀπό τόν φόβο τῶν προξενανθρώπων!
Ἑλληνική Δημοκρατία, ἔτος 2007…
Κ.Κ.
* Βλέπε γιά παράδειγμα τίς δηλώσεις τοῦ ψευδομουφτῆ Κομοτηνῆς Ἰμπράμ Σερήφ στό Μουσάκιο γιά τό Χιντρελέζ
none
Πολλή φασαρία ἔγινε τελευταίως, παρασκηνιακά καί προσκηνιακά, µέ τήν σχεδιαζόµενη κάθοδο ἑνός καθαρά µειονοτικοῦ συνδυασµοῦ στόν Δῆµο Ξάνθης, ὑπό τόν Ἀχµέτ Φαΐκογλου. Τίς φῆµες ἐπιβεβαίωσε ὁ ἴδιος ὁ Φαΐκογλου µιλώντας στήν µειονοτική ἐφηµερίδα «Ὀτουκέν», λέγεται δέ ὅτι πῆρε τό πράσινο φῶς ἀπό τό Τουρκικό Προξενεῖο τῆς Κοµοτηνῆς, ὅπου µαγειρεύονται καί ἄλλες τέτοιες διχαστικές τῆς κοινωνίας ὑποψηφιότητες.
Κατά τή γνώµη µας πρόκειται γιά µία µᾶλλον θετική ἐξέλιξη. Τό ποιός εἶναι ὁ Φαΐκογλου, τό πόσο «Τοῦρκος» εἶναι, τό τί βεβαρυµένο παρελθόν κουβαλάει, τό τί καφρίλα καί φανατισµό πρόκειται νά διακινήσει εἶναι γνωστά. Πέρα ὅµως ἀπό αὐτά, εἶναι καλύτερα νά ξεδιαλύνουµε κάποιες ψευδαισθήσεις καί νά πάρει καθένας µία καθαρή θέση στά τοπικά ζητήµατα. Εἶναι π.χ. κάποιος ὑπέρ τῆς λογικῆς ὅτι «ἐδῶ εἶναι Ἑλλάδα καί τά ὅποια µας προβλήµατα λύνονται µέσα τούς ἑλληνικούς θεσµούς»; Ἤ θεωρεῖ ὅτι τόν συµφέρει νά ἀλλοιθωρίζει πρός ἀνατολάς, προσδοκώντας βοήθεια ἀπό τήν Μάνα – Πατρίδα;
Κι ἀπό τήν ἄλλη, τί πετυχαίνει ἡ µέχρι τοῦδε ἀκολουθούµενη πολιτική µας τῆς δῆθεν ἐνσωµάτωσης στούς πλειονοτικούς συνδυασµούς µουσουλµάνων πολιτευτῶν πού δέν πιστεύουν οὔτε αὐτά πού λένε (οὔτε καί στήν Δηµοκρατία); Βεβαίως δέν εἶναι εὔκολο νά γίνουν ἀπολογισµοί σέ τόσο ἀµφιλεγόµενα θέµατα ὅπως εἶναι ἡ συνείδηση τῶν ἀνθρώπων, ὡστόσο δέν µποροῦµε νά ἀγνοοῦµε τίς περιπτώσεις στίς ὁποῖες ὅ,τι κερδίζει ἕνας µειονοτικός πολιτευτής µέ τήν συµµετοχή του σέ κάποιο κλιµάκιο ἐξουσίας, κατά κανόνα τό στρέφει σέ βάρος τῆς Πολιτείας πού τοῦ τό παρεῖχε. Καί φυσικά κανένα σοβαρό ἀποτέλεσµα δέν µπορεῖ νά προσδοκᾶ κανείς προτάσσοντας ὡς δόλωµα κάποια πρόσκαιρα ὑλικά ὀφέλη. Χαρακτηριστικό παράδειγµα εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Φαΐκογλου: Διετέλεσε γραµµατέας τῆς Μουφτείας Ξάνθης (1966-1981), ἐξελέγη βουλευτής µέ τό ΠαΣοΚ (1981) καί γενικῶς τό ὄνοµά του ἐνεπλάκη σέ πολλές κοµπίνες καί ὑπηρεσίες (ποιός ἦταν ἄραγε ὁ πράκτορας τῆς ΚΥΠ µέ τό ὄνοµα «Ὑπερείδης»;). Ὅταν τό 1989 ἀπέτυχε νά ἐξασφαλίσει τήν ἐπανεκλογή του, γύρισε τό φῦλλο στόν… τουρκισµό: Ἐξελέγη µέ τόν ἀνεξάρτητο συνδυασµό «Πεπρωµένο» (1990-1993) καί στήν διάρκεια τῆς δεκαετίας τοῦ ‘90 ἔγινε κήρυκας τοῦ πιό λυσσαλέου ἀνθελληνισµοῦ, γλείφοντας ὅπου ἔφτυνε ἐπί χρόνια καί παλεύοντας παντί τρόπῳ νά δηµιουργήσει στή χώρα µας πρόβληµα. Δηλώσεις ὅπως «Ἡ Θράκη µέχρι τόν Νέστο εἶναι τουρκική», «οἱ Ἕλληνες ἀφέντες θέλουν νά µᾶς στείλουν στήν Τουρκία ἀλλά ἐµεῖς θ’ ἀφήσουµε τά κόκκαλά µας ἐδῶ», «ὅποιος ψηφίζει Χριστιανό ὑποψήφιο δέν εἶναι Τοῦρκος κι ἔχει ξεπουλήσει τό γένος του» κτλ κτλ εἶναι ἐνδεικτικές τοῦ ἤθους καί τοῦ ἐπιπέδου τοῦ ἀνδρός.
Πιστεύουµε ὅτι τό καλύτερο ἀποτέλεσµα ἐπιτυγχάνεται ὅταν εἶναι ὅλα στό φῶς, ὅλα ἀνοιχτά. Ἄν κάποιοι, στό Προξενεῖο ἤ καί στήν τοπική κοινωνία προτιµοῦν νά συγκροτήσουν ξεχωριστά ψηφοδέλτια, ἄς διευκολυνθοῦν νά τό κάνουν. Καί δέν τό λέµε µόνον ἐπειδή σέ Ξάνθη καί Κοµοτηνή οἱ µειονοτικοί ψῆφοι εἶναι οἱ µισοί τῶν πλειονοτικῶν. ἡ τοπική κοινωνία δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἐπίπλαστες εἰρηνεύσεις (πού εὐνουχίζουν τούς πλειονοτικούς συνδυασµούς κι ἀποκοιµίζουν τελικά τήν κοινή γνώµη) ἀλλά ἀπό εἰλικρινή συνεννόηση καί κατά πρόσωπον ἀναµέτρηση µέ τίς προκλήσεις. Οἱ µόνοι πού κινδυνεύουν ἀπό τέτοιες ἐξελίξεις εἶναι οἱ ντόπιοι πολιτικάντηδες, πού ἴσως χάσουν συνεργάτες καί πελατεία. Πιστεύουµε ὅτι καί ἡ κατάργηση τόσο τοῦ θεσµοῦ τῆς ὑπερνοµαρχίας µά καί τοῦ ὁρίου τοῦ 3% γιά τήν εἴσοδο στήν ἑλληνική Βουλή µποροῦν µονάχα νά ἐξυγιάνουν καί νά ἐξορθολογίσουν τό πολιτικό σκηνικό τοῦ τόπου µας.
Κ.Κ.
none
Νά καί µιά διαφορετική ἀνακοίνωση τῆς λεγόµενης «Συµβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς» τῆς µειονότητας, τοῦ ὀργάνου δηλαδή διά τοῦ ὁποίου ἀκοῦµε τή φωνή τῆς Ἄγκυρας γιά τά µειονοτικά ζητήµατα: Ἔχοντας ἐπί χρόνια καταγγείλει δεκάδες φορές «προσπάθειες γιά τήν διάσπαση τῆς µειονότητας» πού προέρχονται ἀπό τήν πλευρά τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους ἤ ἀπό ποικίλες πρωτοβουλίες Χριστιανῶν (συνήθως µέ στόχο τή διάσωση τῆς ποµακικῆς ἤ τῆς τσιγγάνικης πολιτισµικῆς ἰδιοπροσωπίας), τίς προάλλες ἡ ἀνακοίνωση τῶν σοφῶν αὐτῶν ἀνθρώπων ἀφοροῦσε µειονοτικό. Μέ ἀφορµή ἕνα ἄρθρο τοῦ ψυχιάτρου Ἰµπράµ Ὀνσούνογλου πού ἀναφερόταν στά πεπραγµένα τοῦ τουρκικοῦ Προξενείου τῆς Κοµοτηνῆς τήν περίοδο ἀνάδειξης τῶν σηµερινῶν µουφτήδων (Τζεµαλί καί Σινίκογλου), τό φιρµάνι τῆς 17ης Σεπτεµβρίου κατήγγειλε πώς ἄν αὐτά γράφτηκαν ἀπό ἄγνοια εἶναι ἁπλῶς λάθος ἀλλά σέ διαφορετική περίπτωση πρόκειται γιά «προδοσία»: γιά «προσπάθεια διάσπασης τῆς µειονότητας» (τελικά αὐτή ἡ «µειονότητα» δέν διατρέχει κανέναν ἄλλον κίνδυνο, παρά µονάχα νά διασπαστεῖ, πού σηµαίνει νά ὑπάρξει καί µία δεύτερη ἄποψη γιά ὅσα συµβαίνουν, ἄποψη µή ἐγκεκριµένη ἀπό τόν ἁρµόδιο τῆς ὁδοῦ Ἰώνων…).
Καί τί εἶχε γράψει ὁ Ὀνσούνογλου στό ἐπίµαχο ἄρθρο; Τήν ἄποψή του γιά γεγονότα πρό δεκαπενταετίας περίπου, χωρίς νά θέτει ὁπουδήποτε προβληµατισµούς ἄλλης στρατηγικῆς, ἁπλῶς διαφώνησε µέ χειρισµούς πού ὁδήγησαν στό σηµερινό ἀποτέλεσµα. Οὔτε κι αὐτό ὅµως, καθώς φαίνεται, εἶναι ἐπιτρεπτό στόν δηµόσιο µειονοτικό χῶρο, καί ὁ συγγραφέας τοῦ ἄρθρου ἀπειλεῖται ξεκάθαρα µέ «κοινωνικό ἀποκλεισµό»! Ἐµεῖς, παρά τήν παλαιότερη σύγκρουσή µας στά δικαστήρια µέ τόν ψυχίατρο – ἦταν µάρτυρας τοῦ Ντεντέ, καθώς τυγχάνει καί κολλητός του φίλος – τήν (ὅποια) ἀνεξαρτησία τῆς γνώµης του τήν τιµοῦµε. Καλοῦµε δέ ὅσους παραβλέπουν τήν ἀνάγκη ἐκδηµοκρατισµοῦ στό ἐσωτερικό τῆς µειονοτικῆς κοινωνίας νά προσέξουν τή νέα αὐτή περίπτωση. Δέν εἶναι πλέον ἀνάγκη νά δηλώνεις Ποµᾶκος ἤ Ρόµ γιά νά θεωρηθεῖς προδότης καί µίασµα. καί ἡ κριτική στούς προξενικούς χειρισµούς κι αὐτή ποινικοποιεῖται!
none
