Κύριε υπουργέ, αγαπητέ Πάνο,

Σου γράφω με την οικειότητα μεταξύ Ελλήνων πατριωτών αλλά και με την ειλικρινή αγωνία του απλού πολίτη της χώρας μας που απευθύνεται σ’ αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις για το συλλογικό μας μέλλον.
Το γνωρίζεις πως αν είχε μείνει μια ελπίδα στον κόσμο για αναστήλωση του ηθικού (και του υλικού) των Ενόπλων μας Δυνάμεων την τελευταία τριετία, αυτή εναποτέθηκε στο πρόσωπό σου. Μέσα στις τραγικές συνθήκες που διαμόρφωσε η μνημονιακή επιτροπεία, διακηρυγμένος στόχος των δανειστών ετέθη μεταξύ άλλων και το αμυντικό ξεχαρβάλωμα της Ελλάδος, κάτι που δεν έμεινε στα λόγια. Η καταρράκωση του λαϊκού φρονήματος και η εξάχνωση των κονδυλίων για την Άμυνα, μαζί με ένα σύνολο άλλων αρνητικών παραγόντων, διαμόρφωσαν ένα τοπίο εξαιρετικά ζοφερό το οποίο ανέλαβες να ανατάξεις.

Read the rest of this entry…

Παρακολουθώντας τίς ἐξελίξεις στό μέτωπο τῆς ἑλληνικῆς διεκδίκησης ἔναντι τῶν Εὐρωπαίων ἑταίρων μας, νιώθουμε πώς ἡ Κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου ἔχει μέχρι τώρα τιμήσει τόν λόγο της. Ἄσχετα μέ τίς ὑποχωρήσεις της στό θέμα τοῦ κουρέματος καί τῶν «θετικῶν» μέτρων τοῦ Μνημονίου, ὑποχωρήσεις πού ἐμεῖς τοὐλάχιστον θεωρούσαμε ἐξ ἀρχῆς ἀναμενόμενες στά πλαίσια μιᾶς δυσχεροῦς διεκδίκησης, νομίζουμε πώς ἡ ἀνάδειξη τοῦ προβλήματος σέ πανευρωπαϊκό ἐπίπεδο καί ἡ ἀναζήτηση μιᾶς ἀνεκτῆς διευθέτησης πάει καλά. Γιά ὅποιους περίμεναν θαύματα θά λέγαμε ὅτι ἡ πολιτική δέν εἶναι πρόσφορος χῶρος, ἄς στραφοῦν στό πεδίο τῆς μεταφυσικῆς. συμπαθής ὁ Βαρουφάκης, μέ τόν πατέρα Παΐσιο ὅμως καμμία σχέση.

Read the rest of this entry…

Ἡ κάθοδος τοῦ Ἰρφάν Μεμεταλή ὡς ὑποψηφίου βουλευτῆ τῶν Ἀνεξάρτητων Ἑλλήνων στήν Ξάνθη πέρασε σχεδόν ἀπαρατήρητη ἀπό τά ΜΜΕ. Κι ὅμως, ἦταν μία μεγάλη ἐπιτυχία, γιά τή σημασία τῆς ὁποίας δέν χρειάζονται πολλές ἐξηγήσεις: εἶναι ὁ ΜΟΝΟΣ μειονοτικός ὑποψήφιος πού κατεβαίνει στίς ἐκλογές ὡς Πομάκος κι ὄχι ὡς Τοῦρκος! Κι ὅμως, οἱ χασαποφυλλάδες τῆς περιοχῆς τόν ἀντιμετωπίζουν περίπου σάν ὁποιονδήποτε ὑποψήφιο, χωρίς νά ἐπισημαίνουν τή βαρύτητα τῆς παρουσίας του. Μετά τήν πολύ ἀξιοπρεπή του ἐπίδοση (193 ψῆφοι, οἱ 45 στό χωριό του) ὁ φίλος Ἰρφάν μᾶς ἔστειλε τήν παρακάτω δήλωση: «Εἶμαι περήφανος γιά τήν ὑποψηφιότητά μου. Μέ τούς Ἀνεξάρτητους Ἑλληνες πήραμε ἕνα χέρσο χωράφι γεμᾶτο πέτρες καί ἀγριόχορτα. Τό καθαρίσαμε, τό ξεχορταριάσαμε, τό σπείραμε καί σιγά σιγά καρπίζει. Αὐτά πού ἄλλοι πατριῶτες τά λένε μόνο στά λόγια, ὁ Πάνος Καμμένος τά κάνει πράξη. Οἱ Πομάκοι φίλοι μας ξέρουν ὅτι ἔχουν ἕναν δικό τους ἄνθρωπο, πού κοιτάει γιά τίς λύσεις τῶν προβλημάτων τους στή χώρα πού ζοῦνε κι ὄχι ἔξω ἀπό αὐτήν. Ὅσο περισσότεροι γινόμαστε, τόσο σπάει ἡ προπαγάνδα τῶν ρουφιάνων καί ὁ φόβος τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων».
Ἐμεῖς, πού ἀπό χρόνια γνωρίζουμε τόν τίμιο ἀγώνα τοῦ Ἰρφάν, δέν μποροῦμε παρά νά ὑποκλιθοῦμε στήν ἀνεκτίμητη μαρτυρία του.

Παραμονές των κρισιμότερων εκλογών της Μεταπολίτευσης, ο ελληνικός λαός είναι σε αδιέξοδο. Από τη μια οι γνωστές φιλιππινέζες της διαπλοκής, που εξαπάτησαν την κοινωνία και διέλυσαν το κράτος των Ελλήνων. Από την άλλη ένας ασυνάρτητος χώρος με διάχυτο εθνομηδενισμό και χωρίς καμία εμπειρία διοίκησης. Πρακτικά ο ελληνικός λαός καλείται να διαλέξει ανάμεσα στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη, με τάση ήδη υπέρ της δεύτερης, αφού η πρώτη τον δάγκωσε την τελευταία πενταετία πολύ άσχημα. Είναι όμως αυτή λύση;

Για όσους ανήκουμε στη μικρή μερίδα των Ελλήνων που σκέφτονται και έχουμε γνώμονα το κοινό καλό δεν βλέπω καμμία άλλη επιλογή, πέρα από τους «Ανεξάρτητους Έλληνες». Χάρη στις πρωτοβουλίες του Πάνου Καμμένου έχει δημιουργηθεί ένας πολιτικός χώρος ελεύθερος από εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα Αριστεράς – Δεξιάς, με σημαία τη δημοκρατία, την εντιμότητα και την φιλοπατρία. Καθώς πρόσωπα γνωστά από άλλες πολιτικές προελεύσεις μπήκαν στα ψηφοδέλτια των ΑΝΕΛ ήδη από τις περσινές ευρωεκλογές, το αρχικό – καθαρά νεοδημοκρατικό – χρώμα έχει εξαφανιστεί. Οι διεργασίες προχωράνε και δεν πρέπει να πετάξουμε την ευκαιρία που μας προσφέρεται, τόσο για την αυριανή παρουσία στη Βουλή, όσο και για τη μεθαυριανή πολιτική μας συγκρότηση.

Τα θρακικά ψηφοδέλτια των ΑΝΕΛ δείχνουν ότι τα παραπάνω δεν είναι λόγια του αέρα. Στην Ξάνθη είναι (πάλι) υποψήφιος ο Ιρφάν Μεμεταλή, από τον Σύλλογο Πομάκων Ξάνθης, εκπροσωπώντας την πιο τολμηρή, φιλελληνική στάση των Ελλήνων μουσουλμάνων. Στον Έβρο κατεβαίνει ο Βάκης Τσομπανίδης, ιδρυτής του Αγροτικού Κτηνοτροφικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΚΚΕΛ), που είναι μια ξεχωριστή πολιτική πρωτοβουλία πανελληνίου ενδιαφέροντος, η οποία ξεκίνησε από την Ορεστιάδα. Και στη Ροδόπη η υπογράφουσα μπήκε στο ψηφοδέλτιο των ΑΝ.ΕΛ., προερχόμενη από την αδέσποτη Παράταξη Πολιτών «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ» που έχει ταράξει τα αυτοδιοικητικά νερά στην Κομοτηνή. Στη Θράκη λοιπόν οι ΑΝ.ΕΛ. ήδη λειτουργούν ως πόλος έλξης για αυτόνομες, υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας. Αν αυτό γενικευτεί, ο ελληνικός λαός θα μπορέσει να λειτουργήσει πολιτικά έξω από τα όρια της κομματοκρατίας και να διαθέτει έναν ρυθμιστή για τις εξελίξεις στο άμεσο (και επικίνδυνο) μέλλον.

Ούτε Σκύλλα ούτε Χάρυβδη. Γραμμή για την Ιθάκη.

Αριστέα Σαρίδου

υπ. Βουλεύτρια ΑΝ. ΕΛ. Ροδόπης

Τέρμα οἱ ἀναλύσεις, ἔφτασε ἡ ὥρα τῆς κάλπης. Ἄλλωστε ὅλα γράφτηκαν, ὅλα εἰπώθηκαν, ὅλα διερευνήθηκαν ἀπό κάθε σκοπιά. Ὁ κόσμος δέν θέλει ἄλλες περιγραφές γιά τό τί βιώνει, τί φοβᾶται καί τί ἐλπίζει, ὅλα αὐτά τά γνωρίζει πολύ καλά. Αὐτή τή στιγμή τῆς κάλπης θέλει ΠΡΟΤΑΣΗ, θέλει κάποιον πού θά βγεῖ νά πεῖ εὐθαρσῶς τή γνώμη του γιά τό «διά ταῦτα». Μέ κάθε λογική ἐπιφύλαξη λοιπόν, ἐγώ – σέ ἔντυπο γνώμης, ἄλλωστε – προτείνω ψῆφο στούς «Ἀνεξάρτητους Ἕλληνες». Ἰδού τό σκεπτικό: 

Γιά ΝΔ – ΠαΣοΚ δέν τό συζητῶ, τό καθεστώς πρέπει νά κλονιστεῖ ἐπιτέλους, ἄν ὄχι γιά τήν τιμωρία του ἔστω γιά χάρη τῆς ὅποιας αὐτοκάθαρσής του. Γιά τόν ΓΑΠ θά συζητοῦσα ἄν τό θέμα μας ἦταν τό …λαϊκό δικαστήριο. Γιά ΚΚΕ καί Χ.Α. ἡ ψῆφος εἶναι στήν πραγματικότητα σάν νά λές «πάσο» στήν κρισιμότερη γύρα. Γιά τόν ΣΥΡΙΖΑ δέν θά βγάλουμε μόνοι μας τά ματάκια μας, ἄς τό κάνουν ὅσοι παραμυθιάζονται μέ τίς ἀδολεσχίες του. Τό Ποτάμι, πού φέρνει γάργαρο νερό στόν μῦλο τῆς κοπρο-ἐλίτ, εἶναι γιά τούς πολιτικά ἀναλφάβητους – καί μέ τό συμπάθειο, δηλαδή. Στά κόμματα τῶν δεκαδικῶν ψηφίων δέν θ’ ἀναφερθῶ, ἡ κατάσταση εἶναι σοβαρή. Τί μοῦ μένει, λοιπόν; ΑΝ.ΕΛ. καί Πάνος Καμμένος.
Εἶναι ὁ μόνος χῶρος πού ἔσπασε τίς ψεύτικες γραμμές Ἀριστερᾶς – Δεξιᾶς καί παρά τά προφανῆ προβλήματά του διατηρεῖ μιάν ἐντιμότητα καί διασώζει (ὅσο ὑπάρχει) μιάν ἐλπίδα πολιτικῆς ἔκφρασης ἔξω ἀπό τά γνωστά. Καί μή μοῦ πεῖτε «ποιό σοβαρό πρόβλημα τῆς χώρας θά λυθεῖ;», γιά τήν ψῆφο μιλᾶμε, μήν τά μπερδεύετε…

K.K.