Κύριε υπουργέ, αγαπητέ Πάνο,

kammenos-apostolakis-tsounis

Σου γράφω με την οικειότητα μεταξύ Ελλήνων πατριωτών αλλά και με την ειλικρινή αγωνία του απλού πολίτη της χώρας μας που απευθύνεται σ’ αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις για το συλλογικό μας μέλλον.
Το γνωρίζεις πως αν είχε μείνει μια ελπίδα στον κόσμο για αναστήλωση του ηθικού (και του υλικού) των Ενόπλων μας Δυνάμεων την τελευταία τριετία, αυτή εναποτέθηκε στο πρόσωπό σου. Μέσα στις τραγικές συνθήκες που διαμόρφωσε η μνημονιακή επιτροπεία, διακηρυγμένος στόχος των δανειστών ετέθη μεταξύ άλλων και το αμυντικό ξεχαρβάλωμα της Ελλάδος, κάτι που δεν έμεινε στα λόγια. Η καταρράκωση του λαϊκού φρονήματος και η εξάχνωση των κονδυλίων για την Άμυνα, μαζί με ένα σύνολο άλλων αρνητικών παραγόντων, διαμόρφωσαν ένα τοπίο εξαιρετικά ζοφερό το οποίο ανέλαβες να ανατάξεις.

Δεν παραβλέπω τις προσπάθειές σου, όπως και άλλων ανθρώπων που νοιάζονται για την στρατιωτική μας ισχύ. Όμως σήμερα που ο εξ ανατολών γείτονάς μας γιγαντώνεται και εκτροχιάζεται, ο κίνδυνος για τον ελληνισμό αγγίζει τα όρια της θανάσιμης απειλής, η δε προβολή τού σήμερα στο μέλλον είναι ακόμη πιο δυσοίωνη. Έχουμε απαντήσεις για τα θηριώδη εξοπλιστικά προγράμματα της Τουρκίας, την αναπτυσσόμενη πολεμική της βιομηχανία, τον φανατικό της αναθεωρητισμό; Όλη η ειδησεογραφία βοά ότι κρεμαστήκαμε από την διπλωματική πλάτη της αμφίθυμης ΕΕ και την (άφαντη, ακόμη) αμυντική των ΗΠΑ – κάτι ουδόλως καθησυχαστικό όταν εμείς ξοδεύουμε μισό δισ. ετησίως για εξοπλισμούς και το επταετές σχέδιο της γείτονος ανέρχεται στα …120! Καλή η υπερήφανη ρητορική (για λόγους προφανείς) αλλά πότε θα αρχίσει να ακολουθεί και η πραγματικότητα; Ελπίζω να μην περιμένουμε την …εξόφληση των χρεών μας!
Κύριε υπουργέ, μόλις εχθές ο ελληνικός Τύπος έγραφε για το πρωτογενές πλεόνασμα του Ιανουαρίου 2018 που έφτασε σε ύψος 1,852 δισ. ευρώ, υπερδιπλάσιο του στόχου που είχε τεθεί. Κάθε σώφρων πολίτης αντιλαμβάνεται την προτεραιότητα της ύπαρξης του ελληνικού κράτους έναντι οποιασδήποτε (επικοινωνιακής ή μη) παροχής επιδομάτων. Περιμένουμε από εσένα προσωπικά να διεκδικήσεις είτε από τα χρήματα αυτά είτε από έναν φόρο υπέρ της Άμυνας είτε από οποιονδήποτε άλλο πόρο τα μέσα εκείνα που θα συντηρήσουν το υπάρχον υλικό, που θα το αναβαθμίσουν επαρκώς, που θα το αξιοποιήσουν δεόντως. Η θέση του υπουργού Άμυνας στην Ελλάδα του μεταιχμιακού 2018 δεν θέλει μόνο μεράκι και εντιμότητα αλλά και αίσθημα μείζονος ιστορικής ευθύνης – πόσο μάλλον που ένας νηπιώδης εθνομηδενισμός επιπολάζει στο κυβερνών κόμμα! Η συγκυρία λοιπόν δεν παλεύεται με απλές προόδους ή βελτιώσεις αλλά απαιτεί ρηξικέλευθες τομές σε στόχους και μεθόδους, χωρίς λόγια και διακηρύξεις (λ.χ. στροφή στα πυρηνικά, κατά το πρότυπο του μεσανατολίτη συμμάχου μας). Έστω κι αν η απόπειρα αυτή τερματίσει και τον πολιτικό σου βίο. Εύχομαι καλή επιτυχία, ώστε να υπάρξει αύριο για όλους μας.

Κώστας Καραΐσκος, 26-2-2018, Κομοτηνή