Εγκαίνια έκθεσης του ΕΚΕΒΙ για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του ΝΙΚΟΥ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΥ.
Ομιλητές:
Δημήτρης Κοσμόπουλος- ποιητής-δημοσιογράφος
Σύνη Αναστασιάδη- ζωγράφος
Προλόγισε η Μάγδα Γιαμουστάρη- αντιδήμαρχος Πολιτισμού
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΝΟΜΟΥ ΡΟΔΟΠΗΣ σε συνεργασία με τον Δήμο Κομοτηνής
Κομοτηνή 17/4/2007
none
Βιβλιοπαρουσίαση
«Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ»
Ομιλητές:
Σάββας Καλεντερίδης- συγγραφέας
Στέλιος Παπαθεμελής- πρώην υπουργός
Κώστας Καραΐσκος- εκδότης «Αντιφωνητή»
ΙΔΡΥΜΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Κομοτηνή 26/3/2007
none
Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Αντώνη Φωστιέρη σε συνεργασία με τον Σύλλογο Φιλολόγων Ροδόπης
«ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΛΗΘΗ»
Ομιλητές:
Γιάννης Στρούμπας- Φιλόλογος
Νεκτάριος Δαπέργολας- Φιλόλογος
Σοφία Σταμούλη- Σύμβουλος Φιλολόγων Ροδόπης
Αντώνης Φωστιέρης- Ποιητής
ΕΜΠΟΡΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ
Κομοτηνή 21/01/2007
3 com
Βιβλιοπαρουσίαση
«ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ 1940-1945»
Ομιλητές:
Μανώλης Γλέζος- συγγραφέας
Ζήσης Παπαδημητρίου- καθηγητής ΑΠΘ
Γιώργος Χατζηκωνσταντίνου- καθηγητής ΔΠΘ
Κώστας Σαχαρίδης- ερευνητής
Ξάνθη 3/12/2006 σε συνεργασία με το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης & Παράδοσης
Κομοτηνή 4/12/2006 σε συνεργασία με τον Σύλλογο Φοιτητών Τμήματος Παρευξεινίων Χωρών – Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο
Χορηγός της εκδήλωσης: «ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ»
none
Βιβλιοπαρουσίαση
«Θεμελιώδης παρέκκλιση»
Ομιλητές:
Γιώργος Χατζηκωνσταντίνου- Καθηγητής ΔΠΘ
Μίλτος Παπαϊωακείμ- Επ. Καθηγητής ΔΠΘ
Γιώργος Καραμπελιάς- Συγγραφέας, εκδότης περιοδικού «ΑΡΔΗΝ»
ΕΜΠΟΡΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ
11 Νοεμβρίου 2005
none
Ἔχοντας κλείσει ἀπό τήν 3η τοῦ Σεπτέµβρη ἑπτά χρόνια κυκλοφορίας, προχωρᾶµε σέ µιά µικρή ἐπετειακή ἀναφορά. Συγχωρῆστε µας αὐτήν τήν κοινοτυπία, πρόκειται γιά τή γνωστή ἀνθρώπινη ἀνάγκη νά δεῖ κανείς πίσω του κάποιο «ἔργο» πού θά ἀποµακρύνει προσωρινά τό φάσµα τοῦ ἀναπόδραστου ἐκµηδενισµοῦ καί τῆς ἀ-νοησίας τῶν πάντων. Προσπαθώντας λοιπόν νά διατηροῦµε µιάν ἐπαφή µέ τό µέτρο τῶν ἀνθρωπίνων πραγµάτων, θέλουµε νά πιστεύουµε πώς µερικοί ἀρχικοί µας στόχοι ἐπετεύχθησαν: Διατηρήσαµε τήν ψυχοπνευµατική µας ἰσορροπία, ἤρθαµε σέ ἐπικοινωνία µέ φίλους καί δασκάλους µας, διαδώσαµε τήν κοσµοθεωρητική µας αἵρεση, ὑπονοµεύσαµε τήν αὐταπάτη περί «πληροφόρησης» σέ ἀρκετούς συνέλληνες.
Νέα; Εἰδήσεις; Γεγονότα; Τίποτε δέν ὑπάρχει καί τίποτε δέν γνωρίζουµε. Ὅλα τόσο µικρά, ρηχά κι ἀνακυκλούµενα, µόνον ὄψη ἀλλάζουν καί περνᾶνε πάνω ἀπό τίς ζωές µας λάµποντας γιά ἕνα ἀπειροελάχιστο κλάσµα τοῦ Χρόνου, τόσο µικρό πού δέν προλαβαίνεις οὔτε µιά εὐχή νά κάνεις… Μ’ αὐτό τό πανταχοῦ παρόν µηδέν προσπαθήσαµε νά συγχρωτιστοῦµε. Δίπλα στούς ἐπαγγελµατίες του, πού ἐπιβιώνουν ἀνασαίνοντάς το καί ἐκπνέοντάς το στά µοῦτρα τοῦ κοινοῦ, τό ψηλαφήσαµε ἀπό ὅποια πλευρά του καταφέραµε. Προτιµήσαµε ὅσες εἴδαµε σκοτεινότερες – πάντα µᾶς εἵλκυε τό ἀποσιωπηµένο καί τό ἀπαγορευµένο. Ἐνδίδοντας στήν πρόκληση γιά ἑρµηνεία, ἐπιχειρήσαµε τή σύνδεση τῶν ἄπειρων ψηφίδων σέ ἕνα ἀγνώστου ἐγκυρότητος µά τιµίων προθέσεων σχέδιο, προκειµένου νά µοιραστοῦµε µέ τόν ἀναγνώστη µιά θέαση αὐτοῦ πού εἶναι ὁ «κόσµος» τῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐπιρροῆς.
Δίχως ψευδαισθήσεις γιά τή σηµασία τοῦ ἐγχειρήµατος (καί γιά τίς δυνατότητές µας), µά καί χωρίς τά βαρίδια τοῦ κατεστηµένου Τύπου, ὁ ὁποῖος δέν ἐξυπηρετεῖ τίποτε παραπάνω ἀπό τήν εἰκονοποιητική λειτουργία πού χρειάζεται τό κρατοῦν σύστηµα συµφερόντων, καινοτοµήσαµε ἀποπειρώµενοι τήν ἀνατοµία τοῦ κενοῦ. Ἔτσι, δέν περιοριστήκαµε στήν τεκµηρίωση τῆς δράσης τοῦ ἀµερικάνικου «ἰµπεριαλισµοῦ», τοῦ ὑποπατριωτικοῦ «ἐκσυγχρονισµοῦ» ἤ τῆς πάνδηµης «διαπλοκῆς» ἀλλά ἐπιλέξαµε τή σύγκρουση κατονοµάζοντας τούς φορεῖς καί τελάληδες παντός ἐκµαυλισµοῦ καί σέ τοπικό ἐπίπεδο – καµµία ἔκπληξη λοιπόν οἱ µισοῦντες τό παρόν ἔντυπο. Θλίψη προκαλεῖ µονάχα τό πλῆθος ὅσων καλοπροαίρετων µᾶς γνώρισαν µά δέν καταφέραµε νά συνεννοηθοῦµε, οὔτε σέ ὅσα θεωρούσαµε στοιχειώδη ἤ αὐτονόητα· πολύ δύσκολο πρᾶγµα ἡ ἐπικοινωνία µεταξύ τῶν ἀνθρώπων…
Λοιπόν, παρά τήν ὁλοκλήρωση τοῦ κύκλου µας, Θεοῦ θέλοντος, ἀκόµη συνεχίζουµε, ἄγνωστο γιά πόσο. Εὐχαριστοῦµε ὅλους τούς συνοδίτες µας καί ζητᾶµε τήν ἐνεργό συνδροµή τους.
«Α»
none
Γιά 6 μέρες ὁ «Α» βρέθηκε στήν πρώην Γιουγκοσλαβία. Πλήρεις ἐμπειριῶν καί γνώσεων ἐπιστρέψαμε καί σχεδιάζουμε πολλά. Ἴδωμεν… Μικρό τηλεγραφικό χρονικό τοῦ ταξιδιοῦ κατωτέρω:
ΣΕΡΒΙΑ: Φτώχεια µέ ἀξιοπρέπεια (καµµία σχέση µέ τήν ἐξαθλιωμένη Βουλγαρία), λίγα τὰ σηµάδια τοῦ πολέµου, ἐντυπωσιακὴ ἀδιαφορία γιὰ ὅ,τι συνέβη, ἐλάχιστος ἀντιαµερικανισµός, παρακράτος, πολιτικὴ ἐκπροσώπηση ἐθναµυντόρων <10%, χάθηκε τὸ Κόσοβο, παρεµπιπτόντως ἀπροσπέλαστο σήµερα, «παίζεται» τὸ Μαυροβούνιο, συµµορία Τζουγκάνοβιτς. Βελιγράδι µέ ~1.800.000 κόσµο, καθαρό, καταπράσινο, νοοτροπία «Ἀθήνας» σὲ σχέση µέ τὴν περιφέρεια, ὁ πεζόδροµος Knez Mihajilova παλιότερα γεµάτος βιβλιοπωλεῖα τώρα ὅλο δυτικὲς φίρµες, τεράστια διαφήµιση τῆς Chrysler δίπλα στὰ βοµβαρδισµένα κτίρια, πύργος ὅπου µαρτύρησε ὁ Ρήγας, ἐπιβλητικὸς µαρµάρινος Ἅγιος Σάββας, Μουσεῖο γιά τόν Νικόλα Τέσλα κορυφαῖο παγκοσµίως μά ἐλάχιστα γνωστὸ (µή Ἑβραῖος…) φυσικό, ἑλληνικὰ ἐπίπεδα τιµῶν µέ µισθοὺς 150 €, διείσδυση ἑλληνικῶν τραπεζῶν, ἀργή ἐξυπηρέτηση στὰ ἑστιατόρια τῆς Σκανταρλίγια, παντελὴς ἔλλειψη σουβενίρ, λεπτὲς ἀνεπιτήδευτες γυναῖκες µέ καθαρὰ βλέµµατα ἀθλητικὰ παπούτσια καί καλοσχηµατισµένες σιλουέτες, σύλλογος Ἑλλήνων «Ρήγας Φερραῖος», 3500 µέλη πρόεδρος Γιάννης Σάββας µορφὴ ἐξαιρετικὰ ἐνηµερωµένος καὶ δραστήριος, ἀπογοητευµένος ἀλλὰ σταθερὰ παρὼν Θανάσης «ἑλληνοσερβικῆς» τὸ ἕνα τσιγάρο µετὰ τὸ ἄλλο. Οὔζιτσε µέ ~80000 κόσµο, σηµαντικὲς ὑποδοµές, ὑποτυπώδη οἰκονοµικὴ δραστηριότητα, ἀνεργία, ἐγκαταλλειµένο ξενοδοχεῖο σοβιετικῆς αἰσθητικῆς «Ζλάτιµπορ», ὁµώνυµο βουνὸ τουριστικὸ θέρετρο, New York night club, ἀτελείωτα θεοσκότεινα τοῦνελ γιὰ Βίσεγκραντ, ξύλινο χωριὸ ὅπου µένει ὁ Κουστουρίτσα, Μίρα καλὴ µας µοῖρα ἄψογα ἑλληνικὰ ὑψηλὸ ἐπίπεδο, ἀκόµη µία «ἀνεκµετάλλευτη» σπάνια περίπτωση σχεδὸν ἄνεργη ἀπάντησε σὲ ἄπειρες ἐρωτήσεις µας, ὁλλανδικὴ ΜΚΟ ποὺ δραστηριοποιεῖται γιὰ τὴν ἄνοδο τοῦ πολιτιστικοῦ ἐπιπέδου της περιοχῆς (sic).
ΒΟΣΝΙΑ: (Βίσεγκραντ, Πάλε, Σεράγεβο): Κράτος νὰ τὸ κάνει ὁ Θεός, εἰκόνες στὰ σύνορα ἀπὸ ταινία τοῦ Ἀγγελόπουλου, τὰ ἀπόλυτα Βαλκάνια, πανέµορφο τοπίο τύφλα νὰ ΄χουν τὰ Τέµπη, δρόµοι γεµάτοι λακκοῦβες, πολλὰ ἀσοβάντιστα σπίτια, ὕπατος εὐρωπαῖος ἁρµοστὴς µέ δικαιοδοσίες Θεοῦ ἀντικατέστησε δεκάδες ἐκλεγµένους δήµαρχους µέ ἄλλους τῆς ἀρεσκείας του, στρατιῶτες διαφόρων ἐθνικοτήτων παντοῦ, Μοναστήρι Ντόµπρυν 700 ἐτῶν Μουσεῖο Ἀγώνα Σερβικῆς Ἀνεξαρτησίας, σεµνὸς καὶ ταπεινὸς ὁ Ἄτσα πρώην δήµαρχος καὶ νοµάρχης Βίσεγκραντ, ~15.000 κόσµος, ὀθωμανική γέφυρα τοῦ Δρίνου (Ἴβο Ἄντριτς Νόµπελ Λογοτεχνίας 1961), ἀναµνηστικά ἀπὸ νῦν νοµάρχη, προοπτικὴ τουριστικῆς ἀνάπτυξης. Πάλε µέ ~32000 κόσµο πρωτεύουσα Σερβοβοσνιακῆς Δηµοκρατίας, κωµόπολη 13 km ἀπὸ Σεράγεβο, καινούργια πανεπιστηµιακὰ τµήµατα, στὸ JETSET τέλειο φαγητὸ ἀφεντικὸ ἀπὸ Σεράγεβο ὅπου ἔχει νὰ πάει 8 χρόνια, συνοµωτικὴ ἀναζήτηση γιὰ ἕνα t-shirt µέ Κάραζιτς, φιλική συζήτηση µέ δήµαρχο Πάλε, Σέρβος δήµαρχος Ἀνατολικοῦ Σεράγεβου ἀπογοητευµένος ἀπὸ Ἑλλάδα τοῦ ὑποσχέθηκαν οἱ δικοὶ µας νὰ φτιάξουν τὸ παλιὸ Νοσοκοµεῖο, τὸ κλείσανε καὶ ἐξαφανίστηκαν. Σεράγεβο µέ ~300.000 κόσµο, µισὸ ἀπὸ πρὶν τὸν πόλεµο, σηµάδια ἀνταλλαγῆς πυροβολισµῶν ἐντονότατα, ἰσλαµικὸ χρῶµα ἱστορικὸ κέντρο γεµάτο µιναρέδες καί τουρίστες.
ΠΓΔΜ (Σκόπια): Ὅλα ἐδῶ artificial, προτεκτορᾶτο μέ ἀλβανικό γκέττο, τίποτε τὸ ἰδιαίτερο ἡ πόλη, καταστράφηκε ἀπὸ σεισµὸ τὸ 1963, ~700.000 κόσµος ἐπίσηµα, 150.000 ἀλβανοὶ ἀνεπίσηµα >200.000, ἀκόµη καὶ πρόσφατα παρασιωπηµένα ἐπεισόδια µέ UCK στὰ προάστια, ἄγαλµα τῆς Μητέρας Τερέζας τῆς µόνης ἐπιφανοῦς Fyromian (κατὰ τόν Σάσα, Σέρβο κάτοικο τοῦ µορφώµατος ἐπίσης σχεδὸν ἄνεργο στρατηγικὸ ἀναλυτὴ ποταµὸ γνώσεων, ἀδύνατο νὰ συγκρατήσει κανεὶς τὶς ἄπειρες πληροφορίες µέ τὶς ὁποῖες βοµβαρδίζεται) ὑπερβολικὴ χρήση τοῦ κλεµµένου ὀνόµατος ἀγωνιώδης προσπάθεια «ἐθνογένεσης», προθῆκες βιβλιοπωλείων μέ Φίλιππους καί Ἀλέξανδρους, ἑλληνικὴ οἰκονοµικὴ διείσδυση µέ ἐλάχιστη πολιτικὴ σηµασία, παζάρι ἀπὸ τὰ βάθη τῆς Ἀνατολῆς, ἀκριβὲς τιµὲς ἐξ αἰτίας τῶν ἀφεντικῶν, διόδια παντοῦ, δρόµοι ποὺ φτιάχνονται, ἡ παλιὰ γνωστὴ συνήθεια τῆς κλοπῆς παρούσα µέ τὴν πρώτη εὐκαιρία…
Υ.Γ. Μίρα, Ἠλία, Γκόραν, Γιάννη, Θανάση, Σάσα, εὐχαριστοῦµε πολὺ γιὰ τὴ µοναδικὴ ἐµπειρία. Θὰ τὰ ξαναποῦµε σύντοµα…
none
Περνώντας ἕνα ἀκόµη τριήµερο στήν ΠΓΔΜ βεβαιωθήκαµε γιά τόν παραλογισµό στόν ὁποῖον ζεῖ ὁ πληθυσµός τῆς γειτονικῆς χώρας καί γιά τόν τραγέλαφο ὅπου ἔχουµε µπλέξει ὡς Ἑλλάδα. Καί γιά κάτι ἀκόµη: Γιά τά σχέδια πού δυστυχῶς ἔχει ἐξυφάνει ὁ ἀµερικανικός παράγοντας πού ἀνέλαβε τήν τελευταία δεκαπενταετία τήν διαχείριση τοῦ γειτονικοῦ µας µορφώµατος καί τῶν µεγαλοϊδεατικῶν του ψυχώσεων.
Αὐτή τή φορά ἐπισκεφτήκαµε τήν Ὀχρίδα, τό παλιό βυζαντινό κέντρο καί πρώτη βουλγαρική πρωτεύουσα ἐπί Σαµουήλ. Γεµάτη ἡ παλιά πόλη καί τά περίχωρά της θαυµάσιους ναούς, τοῦ 14ου αἰώνα κυρίως, καί σέ συνδυασµό µέ τίς φυσικές καλλονές πού προσφέρει τό τοπίο µέ τήν µεγάλη λίµνη καί τά δασωµένα βουνά ὁλόγυρα, εἶναι ἕνας ἑλκυστικός τουριστικός προορισµός, πού οἱ Ἕλληνες δείχνουν νά προτιµοῦν ἰδιαιτέρως: Σέ κάθε µας βῆµα εἴχαµε δίπλα µας ἑκατοντάδες Ἕλληνες ἐκδροµεῖς, τό συνάλλαγµα τῶν ὁποίων στηρίζει ἀποφασιστικά τήν οἰκονοµία τῆς περιοχῆς.
Ἔχοντας πρόσφατα διαβάσει τό κατάπτυστο ἄρθρο τοῦ «Ἰοῦ» γιά τούς δῆθεν ἐθνικούς µας µύθους σέ σχέση µέ τό µακεδονικό τσίρκο τῶν γειτόνων, βρήκαµε καί παραθέτουµε κάποια ἐνδιαφέροντα στοιχεῖα:
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΕΘΝΟΤΗΤΑ
Ποτέ, µά ποτέ δέν γράφτηκε περί αὐτῆς οὔτε λέξη σέ ὀθωµανικά καί ἄλλων χωρῶν ἔγγραφα. Καµµία προξενική ἀναφορά, καµµία ταξιδιωτική ἀνάµνηση, κανένα κείµενο συνθήκης δέν ἀναφέρει τέτοιο ἔθνος. Χαρακτηριστικά ἀναφέρουµε τό National Geographic τοῦ 1908 γιά τό Μαυροβούνιο καί τό Carnegy Report τοῦ 1913 γιά τήν Ὀχρίδα. Ἡ ἴδια ἡ ὀργάνωση τῶν ἐπιτροπῶν τοῦ ΒΜΡΟ γιά τήν βουλγαρική ὑπόθεση, µέ τήν κραυγαλέα ἀπουσία τους στόν βορρᾶ (Τέτοβο, Κουµάνοβο, Σκόπια) δείχνει ὅτι ὁ πληθυσµός ἐκεῖ ἦταν ἄσχετος ἐθνολογικά. Μά καί τά ἔθιµα – σάν ἐκεῖνο τῆς «σλάβας» πού συνηθίζουν οἱ Σέρβοι τιµώντας τούς οἰκογενειακούς τους ἁγίους καί τά ἀπαγόρευσαν οἱ Βούλγαροι στή διάρκεια τῶν δύο περιόδων Κατοχῆς – δείχνουν τίς σχέσεις πολλῶν περιοχῶν µέ τό σερβικό στοιχεῖο.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Μέχρι τό 1945 δέν ὑπῆρχαν παρά τά διάφορα τοπικά βουλγαρικά ἰδιώµατα (Ὀχρίδας, Σκοπίων, Κουµάνοβου…), πού συχνά οἱ χρῆστες τους δέν µποροῦσαν οὔτε µεταξύ τους νά συνεννοηθοῦν. Τή χρονιά ἐκείνη ὁ Μπλέηζ Κανέσκι δηµιούργησε τήν «µακεδονική» γλῶσσα, συνθέτοντας τίς διαλέκτους µέ βουλγαρικά καί σερβικά στοιχεῖα. Ταυτόχρονα προωθήθηκε ἡ κατάληξη -σκι γιά τά ἐπώνυµα, πού µέχρι τότε σπάνιζε, ὥστε νά δηµιουργηθεῖ ἡ ἐθνική ὀνοµατοδοσία. Ἐπίσης, καθώς µέχρι τότε κανένα χωριό, κανένας ἄνθρωπος, κανένα βουνό κτλ δέν ἔφερε ὄνοµα σχετικό µέ τή «Μακεδονία», ἄρχισε µιά πληµµυρίδα τέτοιων ὀνοµάτων (σήµερα τό Μακεντόνκα εἶναι συχνό γυναικεῖο ὄνοµα). Ἐκεῖ ὅµως πού ἀποκαλύπτεται ἡ γύµνια τῶν πλαστογράφων εἶναι ὁ γραπτός λόγος τῆς γλώσσας τους. Καί οἱ τέσσερεις γνωστοί λογοτέχνες τῆς περιοχῆς τῆς Ὀχρίδος, λ.χ., ἦταν δηλωµένοι καί περήφανοι Βούλγαροι! Ὁ Γκριγκόρ Μπερλίτσεφ πού σπούδασε στήν Ἀθήνα ἰατρική καί βραβεύτηκε ἀπό τόν Ὄθωνα γιά τό ποίηµά του «Ἁρµατωλός». Ὁ γυιός του Κλήµης, πολιτικά δραστήριος σοσιαλδηµοκράτης πού µετέφρασε τόν Κάουτσκι στά βουλγαρικά καί ὑπῆρξε διευθυντής τοῦ Μουσείου Ὀχρίδος (1941-44). Ὁ Κούζµαν Σάπκαρεφ πού συνέγραφε τά σχολικά ἐγχειρίδια γιά τή νεολαία τῆς περιοχῆς ἐπί βουλγαρικῆς Ἐξαρχείας. Καί, κυριότερος ὅλων, ὁ Ἰβάν Σνεγκάρωφ, θεολόγος πού σπούδασε στή Βουλγαρία καί στή Ρωσία, καθηγητής στή Σόφια καί συγγραφέας τῆς κλασικῆς «Ἱστορίας τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς τῆς Ὀχρίδος» (1920).
ΜΑΚΕΔΟΝΙΣΜΟΣ
Ἀσχέτως τοῦ ἄν ἡ κυβέρνηση τῶν Σκοπίων θά χρησιµοποιήσει σήµερα αὐτήν ἤ τἠν ἄλλη ὁρολογία στήν ὅποια προσέγγισή της µέ τήν Ἑλλάδα, ὁ µακεδονισµός εἶναι ἡ κυρίαρχη κουλτούρα τῆς κοινωνίας (παντοῦ Ἀλέξανδροι καί Φίλιπποι: στά καταστήµατα, στά τουριστικά ἐνθύµια, στά βιβλιοπωλεῖα…) καί ἐπισήµως ἤ ἀνεπισήµως τροφοδοτεῖται ἄνωθεν. Ἡ κατασκευασµένη ταυτότητα τῶν ψευδοµακεδόνων συνδέεται ὀργανικά µέ τήν ἀρχαία µακεδονική κληρονοµιά, ἀναζητώντας ἔρεισµα καί νοµιµοποίηση καί τό ἀνθελληνικό τους µένος παροξύνεται ἀπό τό γεγονός ὅτι κανένας ἱστορικός διεθνῶς δέν ὑποστηρίζει τίς θέσεις τους µέ τό… ἀζηµίωτο. Δύο συµβάντα χαρακτηριστικά τοῦ κλίµατος: Α) Τό Παγκόσµιο Μακεδονικό Κογκρέσο ἔχει ἐκπροσώπους σέ χῶρες ὅπου ὑπάρχει Διασπορά (Αὐστραλία, Καναδᾶ, ΗΠΑ…) µά καί σέ µία πόλη ὅπου δέν ὑπάρχει κανένας συµπατριώτης τους: Στήν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αίγύπτου! Κι ὄχι µόνο δηλώνουν παρόντες στήν πιό διάσηµη πόλη πού ἵδρυσε ὁ µέγιστος τῶν Ἑλλήνων ἀλλά καί γέµισαν τήν νέα Βιβλιοθήκη της (πού ἡ χώρα µας γενναῖα χρηµατοδότησε) µέ τίς ἀντιιστορικές τους µποῦρδες! Β) Τό 2000 γυρίστηκε µία ἄς ποῦµε τηλεοπτική παραγωγή, µέ ὄνοµα «Φίλιππος ὁ Μακεδών». Στήν ταινία ὁ Φίλιπππος ὁδηγᾶ τό… αὐτοκίνητό του στά Σκόπια καί µονολογάει γιά κείνους πού πουλᾶνε τήν πατρίδα του στούς Ἕλληνες, γιά τήν Ἀθήνα πού κακῶς τότε δἐν τήν κατέστρεψε, κ.ἄ. Αὐτή ἡ κωµική – µά κατάλληλη γιά τό ἐπίπεδο τοῦ κοινοῦ της – προπαγάνδα µεταδίδεται τοὐλάχιστον 1-2 φορές τή βδοµάδα ἀπό κάποιο κανάλι τῆς χώρας!
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
Ἕνα στοιχεῖο πού ἐπίτηδες ἀποσιωπᾶται ἀπό κάθε λογῆς δηµοσιογραφοῦντα πράκτορα εἶναι αὐτό τῆς ἀµερικανικῆς κυριαρχίας στό γειτονικό κρατίδιο τήν τελευταία 15ετία. Ἀξίζει νά ἔχει κανείς κατά νοῦ ὅτι µιλᾶµε γιά µία ὀντότητα ὅπου οἱ ἀλβανικές συµµορίες -παρά τήν αὐτονοµία πού κέρδισε τό ἀλβανικό στοιχεῖο – µπαινοβγαίνουν ἀνενόχλητες µέχρι καί στήν πρωτεύουσα, ὅπου δέν ὑπάρχει ἀληθινός στρατός (καί καθόλου Ἀεροπορία), ὅπου οἱ ἀστυνοµικοί εἶναι Εὐρωπαῖοι καί ὅπου ὁ πρωθυπουργός (Γκεοργκιέφσκι) ἐπισκέφτεται τίς ΗΠΑ στό… πρῶτο του ταξείδι ἔξω ἀπό τήν πατρίδα του καί ἐπιστρέφει δηλώνοντας θαµπωµένος ἀπό τή Νέα Ὑόρκη! Στό πλαίσιο αὐτό ἔχουµε µία συνεχή στρατιωτική παρουσία τῶν ΗΠΑ ἀπό τό 1992, µέ ἕδρα τό παλιό στρατιωτικό νοσοκοµεῖο τῶν Σέρβων στό κέντρο τῶν Σκοπίων, µέ δύο (τοὐλάχιστον) µεγάλες στρατιωτικές βάσεις καί µέ τίς ὑπηρεσίες τους νά ἁλωνίζουν χωρίς τόν παραµικρό ἔλεγχο. Καί οἱ τσάτσοι τους δέν πᾶνε πίσω: Πρό ἡµερῶν ὁ Βρετανός πρέσβης µίλησε στά κόµµατα τῆς ψευδοµακεδονικῆς Βουλῆς γιά ζητήµατα δηµοκρατίας, ἐκλογῶν, κτλ δίνοντας κατευθυντήριες καί ὑποδεικνύοντας τόν σωστό δρόµο… Δέν ὑπάρχει µᾶλλον πιό χαρακτηριστικό ἀπό τό ἑξῆς περιστατικό: Καθώς ἡ µεγάλη σύµµαχος βρισκόταν σέ ἀναζήτηση οἰκοπέδου γιά τή νέα της Πρεσβεία, συµφωνήθηκε νά τή χτίσει στό Κάστρο (Καλέ) τῶν Σκοπίων, τό ὁποῖο πέρα ἀπό ἀρχαιολογικός χῶρος καί δεσπόζον σηµεῖο εἶναι καί τό σῆµα κατατεθέν – ἡ Ἀκρόπολη τῆς πόλης! Δηµιουργήθηκαν κάποιες ἀντιδράσεις τίς ὁποῖες συντόνισε ἕνας ἀρχιτέκτονας τῆς πόλης, αὐτά ὅµως µέχρι πέρυσι: Μόλις οἱ ΗΠΑ ἀναγνώρισαν τήν γείτονα µέ τό «συνταγµατικό» της ὄνοµα, βγῆκε σχεδόν δακρυσµένος νά ἀπολογηθεῖ στά κανάλια γιά τήν µέχρι τοῦδε ἀντίρρησή του στήν ἀµερικανική ἀξίωση!
Τέλος, ἐξίσου ἀποφασιστικός εἶναι ὁ ρόλος τῶν ΜΚΟ στή χώρα. Μέ δέλεαρ συνήθως ἕνα… κοµπιοῦτερ στρατολογοῦν στελέχη ἀπό τήν τοπική κοινωνία καί διευθύνουν τά πάντα σέ ζητήµατα µή στρατοδιπλωµατικῆς φύσεως. Χωρίς ὑπερβολή ἡ χώρα εἶναι βιλαέτι τοῦ Σόρος καί νά τρία χαρακτηριστικά παραδείγµατα τῆς δράσης του: Α) Ἡ ἡµερήσια ἐφηµερίδα ΝΤΝΕΒΝΙΚ εἶναι τό ὄχηµα τοῦ πιό ἀκραίου νεοφιλελευθερισµοῦ καί φιλοαµερικανισµοῦ. Ὁ διευθυντής της Λιούντοµιρ Φιρτσκόφσκι, πρώην σύµβουλος τοῦ Γκληγκόρωφ καί δρ. Διεθνῶν Σχέσεων, εἶναι ὁ θεωρητικός τοῦ «νέου µακεδονικοῦ» ἔθνους πού θά προκύψει ἀπό τή µίξη Μακεδόνων, Ἀλβανῶν, Τούρκων, κλπ ἐθνοτήτων τῆς περιοχῆς. Ταυτόχρονα εἶναι κήρυκας ἑνός παραληραµατικοῦ ἀνθελληνισµοῦ (στήν ἀνωτέρω φωτογραφία τό φῦλλο τῆς 29ης Ὀκτωβρίου κραυγάζει πρωτοσέλιδα «Ὁ Παπούλιας ἀπειλεῖ µέ πόλεµο» µέ ἀφορµή τίς προεδρικές δηλώσεις γιά τήν ἐθνική µας ἑορτή). Ἡ ἐφηµερίδα ἐκδίδεται µέ λεφτά τοῦ Σόρος. Β) Ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς «Ἀνοικτῆς Κοινωνίας» τοῦ λεγάµενου λέγεται Βλάντιµιρ Μίλιτς. Καί σάν νά µήν τοῦ ἔφταναν οἱ κραυγές γιά τήν «µακεδόνικη» µειονότητα στήν Ἑλλάδα, τώρα ἀνησυχεῖ σφοδρά καί γιά τήν κατάσταση τῶν Ρωµά στήν Ἑλλάδα, δηλώνοντας ὅτι θά ἔρθει ὁ ἴδιος γιά νά… τούς σώσει ἀπό τό ἑλληνικό κράτος! Γ) Στίς 30-7-05 συγκεντρώθηκαν στά Σκόπια οἱ ὀργανισµοί τοῦ Σόρος ἀπό ὅλη τήν «νέα», κατά Ράµσφελντ, Εὐρώπη γιά νά συζητήσουν τό… µεῖζον πρόβληµα τῶν χωρῶν αὐτῶν: τή νοµιµοποίηση τῶν ναρκωτικῶν. Γιά τήν συνάντηση λοιπόν αὐτήν παραχωρήθηκε τό… Κοινοβούλιο τῆς χώρας!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Θά εἶναι θανάσιµο σφᾶλµα νά ὑποκύψουµε στή λογική τοῦ «κλεισίµατος» τοῦ θέµατος µέ ὁποιανδήποτε ὀνοµασία σήµερα. Ἄν δέν ἀφαιρεθεῖ ὁριστικά ἡ µακεδονική ψύχωση ἀπό τήν ἰδεολογία τῶν γειτόνων τό πρόβληµα θά παραµένει ἀνοιχτό. Κανένα βῆµα πίσω ἀπό τήν κοινή ἀπόφαση τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν τοῦ 1992 καί ταυτοχρόνως ἐπίθεση ἀλήθειας µέ ὀργανωµένο σχέδιο. Ἡ ὁποιαδήποτε ὑποχώρη-ση στή λογική τοῦ κάθε κοµψευόµενου ἤ ἀριστερίζοντα ΗΠΑνθρώπου, ἐντός κι ἐκτός Βουλῆς, θά ὁδηγήσει σέ νέα αἰτήµατα γιά µειονότητες, γιά ἀποζηµιώσεις τοῦ Ἐµφυλίου, γιά περιουσίες καί ἰθαγένειες. Ἄν ὄντως ὑπάρχει ἑλληνικό κράτος, ὅπως λένε ὁρισµένοι, νά πάρει τό ἐµετικό κείµενο τῶν «Ἰῶν» καί νά τό ἀπαντήσει λέξη πρός λέξη, δηµιουργώντας ἕνα µικρό ἐγχειρίδιο πρός χρήση κάθε ἔντιµου Ἕλληνα πού καί τήν ἱστορική ἀλήθεια σέβεται καί τόν πάτριο τόπο τιµάει. Ἡ λογική τῶν ὑποχωρήσεων γελοιοποιήθηκε στό Κυπριακό µέ τήν σωτήρια ἀπόρριψη τοῦ Σχεδίου Ἀνάν. Θά ἀφήσουµε τώρα τά ἴδια συµπλέγµατα νά ὁδηγήσουν τή στάση µας ἔναντι πολύ ὑποδεέ-στερου ἀντιπάλου;
none
Χαρακτηριστική ἡ διπλανή εἰκόνα ἀπό τό Ἀιβαλί: Στήν καλοδιατηρηµένη ὀρθόδοξη ἐκκλησιά (πού δέν εἶναι ἡ µόνη) ἔγινε µιά ἁπλή µιναρεπροσθετική ἐπέµβαση καί νάτο τό τζαµί τῶν πιστῶν!…
Ἡ πρόσφατη, σύντοµη ἐπίσκεψή µας στά µικρασιατικά παράλια µᾶς γέµισε εἰκόνες, ἀναπάντεχες καί ἀναµενόµενες, γιά τήν κατάσταση στήν Τουρκία, καί ὁρισµένες νοµίζουµε ὅτι ἀξίζει νά τίς µοιραστοῦµε, ἀναλαµβάνοντας τό ρίσκο κάπου νά κάνουµε λάθος ἀφοῦ τό πέρασµά µας διήρκησε λιγότερο ἀπό δύο µέρες.
Εἶναι γνωστό ὅτι ἡ δυτική ἀκτή τῆς γείτονος εἶναι µαζί µέ τήν περιφέρεια τῆς Κωνσταντινούπολης τό πιό ἀνεπτυγµένο καί τουριστικά ἀξιοποιηµένο κοµµάτι τῆς Τουρκίας. Μέ τήν σκέψη αὐτή ξεκινήσαµε ἀπό τό βορειότερο σηµεῖο της καί φτάσαµε µέχρι ἔξω ἀπό τή Σµύρνη. Μέ µιά λέξη οἱ ἐντυπώσεις µας; Ἀπογοήτευση.
Δέν εἶναι πώς συναντήσαµε τόση φτώχεια. Ἡ ἀλήθεια εἶναι πώς ἡ εἰκόνα πού εἰσπράττει ὁ ταξιδιώτης εἶναι µιᾶς ἀνεκτῆς οἰκονοµικῆς κατάστασης. Σπάνια τά σαπάκια ΙΧ στόν δρόµο, ἔντονη ἡ κατασκευαστική δραστηριότητα, λίγα τά σηµεῖα πού βρίσκει κανείς εἰκόνες τριτοκοσµικῆς βρώµας καί ἀνέχειας. Αὐτό ὅµως πού ὄχι ἁπλῶς ἀπογοητεύει τόν ξένο ἀλλά καί τόν κάνει νά ἀπορεῖ πῶς µπορεῖ καί γίνεται λόγος γιά τουριστική ἀνάπτυξη ἐδῶ, εἶναι ἡ πανταχοῦ παρούσα ἀσχήµεια, ἡ ἀπερίγραπτη κακογουστιά καί ἡ ἔκλειψη κάθε ἴχνους ἱστορικῆς µνήµης ἀπό παντοῦ – πλήν τῶν ἀρχαιολογικῶν χώρων. Σηµειώνουµε τήν ἄσχηµη ἐντύπωση πού µᾶς ἔκανε, θυµίζοντας παράλληλα ὅτι ὄχι µόνο προερχόµαστε ἀπό µία χώρα ἐπίσης κακόγουστη καί ἐκβαρβαρισµένη ἀλλά καί ἀπό µία περιοχή της ὅπου κάποια πράγµατα τά ἔχουµε συνηθίσει καί δέν µᾶς προκαλοῦν πιά ἀπορία ἤ χλευαστική διάθεση (π.χ. οἱ χανούµισσες νά µπαίνουν στή θάλασσα µέ τίς βράκες).
Ἀναφορικά µέ τίς φυσικές καλλονές: Περιορισµένες σέ κάποια µεµονωµένα σηµεῖα (Τσανάκαλε, Ἀδραµµύτιο – Ἄσσος, Ἀιβαλί) δέν µποροῦµε νά ποῦµε πώς ἐντυπωσιάζουν τόν Ἕλληνα πού ἔχει ἀνάλογα (καί πολύ ἀνώτερα) τοπία σέ ὅλη τήν ἔκταση τῆς πατρίδας του. Οἰ παραλίες πού προσφέρονται γιά τουριστική ἀξιοποίηση ἀνύπαρκτες: Ἡ µόνη πλάζ ἄξια τοῦ ὀνόµατός της ἦταν αὐτή τῆς Ἄσσου, ὅπου πήγαινες ἀπό δρόµο ἀλβανικῶν προδιαγραφῶν. Τό πλάτος τῆς ἀκτῆς σπανίως ξεπερνᾶ τά δύο – τρία µέτρα καί ἄµµο δέν βρίσκεις σχεδόν πουθενά.
Ἐκεῖνο ὅµως πού σέ ἀφήνει ἄναυδο εἶναι ἡ ἀνθρώπινη παρέµβαση. Γιά πρώτη φορά στή ζωή µας ἀναλογιστήκαµε πώς οἱ ἑλληνικές ἀντίστοιχες ἐπιδόσεις δέν εἶναι καί τόσο… κακές! Ἄθλια ποιότητα δρόµων, ἀποκρουστικά συγκροτήµατα κατοικιῶν πού δέν ξεχωρίζουν ἀπό στρατῶνες ἤ ΚΑΥΥ, τροµοκρατικά χρώµατα στίς πολυκατοικίες, ἀπούσα κάθε µέριµνα γιά τόν περιβάλλοντα χῶρο (ἀκόµη καί µεγάλων ξενοδοχειακῶν µονάδων), καµµία αἴσθηση ἀναλογιῶν καί ἁρµονίας µέ τό τοπίο, πουθενά ἡ παραµικρή ἀπόπειρα διατήρησης τῆς µνήµης τοῦ τόπου. Κι ὅσο γιά τό ἀστικό τοπίο; Ἀσύλληπτο τό τί µπορεῖ νά κάνει κανείς σέ βάρος του! Μέ λίγα λόγια ὁ ἰδανικός τόπος γιά νά µάθει κάθε ὐποψήφιος ἀρχιτέκτων καί πολεοδόµος τί ἀπαγορεύεται νά κάνει – πραγµατικά ἀπίστευτο! Προσπαθώντας νά χαρακτηρίσουµε τό φαινόµενο γύρω µας σκεφτήκαµε πώς ἡ συνήθης λέξη «γυφτιά» πρέπει πιά νά ἀντικατασταθεῖ µέ τήν «τουρκιά», ἀφοῦ τοὐλάχιστον οἱ καηµένοι οἱ γῦφτοι δέν ἔχουν καί χρήµατα γιά κάτι καλύτερο…
Τώρα τί νά πεῖ κανείς γιά τά ἄλλα; Γιά τόν πανταχοῦ παρόντα σωβινισµό πού ἐκδηλώνεται µέ ἄπειρες σηµαῖες, µέ µνηµεῖα καί ρἠσεις τοῦ «µπετόν Μουσταφᾶ» ὅπου καθήσεις καί σταθεῖς, µέ ὀνοµατοθεσίες πόλεων, συνοικιῶν, δρόµων, πανεπιστηµίων πού ἀναφέρονται ἄµεσα στά τούρκικα «κατορθώµατα» τῶν τελευταίων 90 χρόνων… Τοὐλάχιστον δέν ὑπῆρχε ἐκείνη ἡ παλιά κραυγαλέα παρουσία Στρατοῦ ἤ Ἀστυνοµίας σέ κάθε σου βῆµα, αὐτή εἶναι ὄντως µία σηµαντική πρόοδος…
Καταλήγοντας: Εἶναι πασιφανές ὅτι ἄν δέν εἶχαν ὑπάρξει (καί δηµιουργήσει πολιτισµό) οἱ Ἕλληνες στά χώµατα αὐτά, δέν θά πατοῦσε τό ποδάρι του οὔτε Μογγόλος τουρίστας. Καί πάλι, πέρα ἀπό τήν περιέργεια ἤ ἀπό ἕνα προσκύνηµα, τίποτε παραπάνω δέν δικαιολογεῖται. Ὅσο γιά τήν περίφηµη φτήνεια, φυσικά καί ὑπάρχει. Εἶναι ὅµως δυνατόν µεταξύ Ἀιβαλιοῦ καί τῆς ἀπέναντι Μυτιλήνης νά προτιµήσει κανείς τό πρῶτο, ἀκόµη κι ἄν εἶναι ἐντελῶς τζάµπα; Τὄχουµε πραγµατικά ἀπορία: Τί σκατά πάει καί κάνει κανείς σ’ αὐτή τή χώρα ὡς τουρίστας, εἰδικά ὅταν εἶναι Ἕλληνας;
Υ.Γ.
Υ.Γ.
none
Στίς 3 Ἀπριλίου βρέθηκε στήν Κομοτηνή, καλεσμένος τοῦ «Ἀντιφωνητῆ» ὁ τ. Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Βουλῆς καί ἐπίτιμος Πρόεδρος τῆς ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης. Ὁ κ. Λυσσαρίδης, πού εἶναι ἡ ἐμβληματικότερη μορφή τοῦ Κυπριακοῦ ἀγώνα – κατά τῆς ἀγγλικῆς ἀποικιοκρατίας, τῆς ἀπριλιανῆς χούντας καί τῆς τουρκικῆς ἐπιθετικότητας – ἀλλά καί τοῦ πανανθρώπινου ἀγώνα γιά ἐλευθερία, δημοκρατία, σοσιαλισμό καί ἀξιοπρέπεια, ἐντυπωσίασε μέ τόν ἄμεσο, σεμνό καί εἰλικρινή του λόγο, μέ τήν ἐκπληκτική του μαχητικότητα καί τήν ἀφοπλιστική του προσήνεια.
Στήν Ξάνθη, προσκεκλημένος τοῦ δραστήριου τοπικοῦ συλλόγου Κυπρίων, μίλησε μπροστά σέ πολυπληθές ἀκροατήριο γιά τούς ἀδικαίωτους ἀγῶνες καί γιά τήν πίκρα νά γίνεται ἀπολογισμός χωρίς νά ἔχουν ἐπιτευχθεῖ οἱ στόχοι πού ἐτέθησαν. Ἀναφέρθηκε διεξοδικά στή σημερινή συγκυρία ἐπισημαίνοντας τούς κινδύνους της μά καί τίς εὐκαιρίες πού μᾶς προσφέρει καί ἔκλεισε μέ τήν ὑπόσχεση νά μήν παύσει νά ἀναλώνεται γιά τά ἴδια ἰδανικά καί μέ τήν πάγια «ἰδεολογική ἀχρωματοψία» του.
Στήν πόλη τῆς Κομοτηνῆς, προσκεκλημένος τοῦ ἀνά χεῖρας ἐντύπου, παραχώρησε συνέντευξη Τύπου γιά τά τοπικά ΜΜΕ, στήν αἴθουσα τοῦ δημοτικοῦ συμβουλίου τῆς πόλης. Ἐκεῖ τόν προσφώνησε μέ θερμά λόγια ὁ δήμαρχος Τάσος Βαβατσικλῆς καί τοῦ ἀπένειμε ἀναμνηστική πλακέτα γιά τήν πολύχρονη δράση του (φωτογραφία). Στή συνέχεια ἀπάντησε στίς ἐρωτήσεις πού τοῦ ὑποβλήθηκαν, ἀναφερόμενος σέ διάφορα ζητήματα τῆς ἐπικαιρότητας:
Λύση τοῦ Κυπριακοῦ: «Ἕνας λαός δέν εἶναι δυνατόν παρά νά ἀπαιτεῖ μιά λύση ἡ ὁποία νά διασφαλίζει τά ἀνθρώπινα δικαιώματα γιά ὅλους. Δίνουμε ὑπερπρονόμια σέ μιά μειονότητα, θέλουμε τοὐλάχιστον διασφαλισμένα τά δικά μας: Τίς ἐλευθερίες ἐγκατάστασης, ἄσκησης ἐπαγγέλματος καί πολύ περισσότερο στίς πατρογονικές μας ἑστίες, γιατί ὅπως εἶπε κι ὁ δικός μας ποιητής: «Ἡ γῆ δέν ἔχει τσιγκέλια γιά νά τήν τραβήξεις καί νά τήν πάρεις». Τά κυπριακά χώματα ἔχουν φιλοξενήσει ὅλη τήν ἑλληνική ἱστορία ἀπό τά πρῶτα χρόνια τῆς ἔναρξης τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ μέχρι καί σήμερα καί οἱ πατρογονικές ἑστίες δέν εἶναι ἁπλῶς σπίτια τά ὁποῖα θά μποροῦσαν νά ἀποζημιωθοῦν. Τά πατρογονικά σπίτια καί τά πατρογονικά ἐδάφη ἔχουν τή δική τους Ἱστορία κι ἐμεῖς δέν ἔχουμε κανένα δικαίωμα νά τήν διαγράψουμε».
Διεθνισμός κι Ἀλληλεγγύη: «Ἀπό κανέναν δέν ἀπαιτοῦμε νά παραιτηθεῖ ἀπό τήν ἀξιοπρέπεια καί τά δικαιώματά του. Ἀγωνιζόμαστε γιά τά δικαιώματα τῶν Ἑλληνοκυπρίων, τῶν Τουρκοκυπρίων, τῶν Ἀρμενίων, τῶν Λατίνων, γιατί πιστεύουμε ὅτι κάθε λαός καί κάθε ἄτομο πρέπει νά ἔχει ἰσότιμα δικαιώματα. Διεκδικοῦμε γιά τήν Κύπρο ὅ,τι ζητήσαμε γιά τήν Νότιο Ἀφρική, τήν Παλαιστίνη, τή Ροδεσία. Ὅταν ἐπιδεικνύεις ἀλληλεγγύη κανείς δέν μπορεῖ νά σέ μεφθεῖ, ἡ ἀλληλεγγύη εἶναι ἀμφίδρομη.»
Δημοψήφισμα: «Στοιχειώδης δημοκρατική ἀρχή εἶναι ὅτι ἡ ἐτυμηγορία ἑνός λαοῦ πρέπει νά εἶναι σεβαστή. «Ἀντί τούτου ἀντιμετωπίσαμε πιέσεις καί ἀπειλές, γιατί εἴπαμε ΟΧΙ. Μᾶς ρωτήσατε μόνο γιά νά ποῦμε ΝΑΙ; Πρώτη φορά ἀκούω ἕνα δημοψήφισμα πού ἔχει ἕνα μόνο σκέλος! Στήν Εὐρώπη ἀρχίζει τό κλῖμα νά διαφοροποιεῖται σήμερα πού ἔχουν μελετήσει τό σχέδιο Ἀνάν, καί παραδέχονται ὅτι θά ἦταν ἐντελῶς ἀνεδαφικό νά ἀναμένουν ἀπό ἕναν λαό νά ὑπογράψει σχέδιο πού καταργοῦσε τή Δημοκρατία του. Τήν 1η Μαΐου θά εἴχαμε δύο ἰσότιμους προέδρους, τόν Παπαδόπουλο καί τόν Ντενκτάς, οἱ ὁποῖοι θά ὑπέγραφαν τήν ἱδρυτική πράξη μέ τήν Ε.Ε. καί ἐντός διμήνου θά εἴχαμε ἀδιέξοδο καί διοικητική διχοτόμηση. Τό σχέδιο ἦταν πράγματι σατανικό καθώς μετέφερε τήν εὐθύνη ἀπό τόν ἐγκληματία στο θῦμα».
Κόφι Ἀνάν: «Ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι δυστυχῶς ὑπῆρξε ἐνδοτικός στίς πιέσεις. Στή Γιουγκοσλαβία, π.χ., ἀνέλαβαν μονομερή δράση χωρίς ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας. Ἄλλος Γραμματέας θά εἶχε παραιτηθεῖ, ἀλλά αὐτός τό ἀνέχθηκε. Στό Ἰράκ ἦταν κάπως καλύτερος ἀλλά πάλι ὄχι σάν Γενικός Γραμματέας. Δέν διαδραμάτισε τόν ρόλο πού διαδραμάτισε ὥς κι ὁ Μποῦτρος Γκάλι. Δυστυχῶς ἀπεδείχθη προσωπικότητα ἐπιδεκτική πιέσεων. Ἀλλά δυστυχῶς πρέπει νά ποῦμε ὅτι καί ἡμέτεροι ἄφηναν τήν ἐντύπωση (κακῶς) ὅτι αὐτά τά πράγματα θά μποροῦσαν νά γίνουν ἀποδεκτά».
Νέο Σχέδιο Ἀνάν: «Ἄν τεθεῖ πάλι στό τραπέζι τοῦ διαλόγου εἴτε ὡς ἔχει εἴτε μέ περιθωριακές τροπολογίες, θά ἀπορριφθεῖ καί πάλι ἀνεξαρτήτως τῆς στάσης τῶν κομμάτων. Εὐχή μου εἶναι νά εἴχαμε μία κοινή γλῶσσα στήν Κύπρο ὅλα τά κόμματα, γιατί ὅταν οἱ ξένοι βλέπουν ὅτι ὑπάρχει μιά διαφωνία θά προσπαθήσουν νά τήν καλλιεργήσουν, νά τήν διευρύνουν γιά νά περάσουν τά δικά τους συμφέροντα. Προσπάθειά μας εἶναι νά βροῦμε μιά κοινή γλῶσσα».
Τουρκοκύπριοι: Ἄν δέν ἦταν ὑπό τήν ἐπίδραση τῆς Ἄγκυρας θά εἶχε βρεθεῖ λύση πολύ πρίν. Αὐτή τή στιγμή εἶναι μόλις 80.000 δίπλα σέ 35.000 στρατιῶτες καί 100.000 ἐποίκους.
Τουρκοευρωπαϊκές σχέσεις: «Αὐτά τά περί ὑπογραφῆς μά μή ὑλοποίησης τοῦ Πρωτοκόλου ἀποτελοῦν προσβολή τῆς διανοητικῆς μας ἱκανότητας. Ἄλλες πάντως θά ἔπρεπε νά εἶναι οἱ προτεραιότητές μας: Ἡ προσαρμογή τῆς Τουρκίας στό εὐρωπαϊκό κεκτημένο, ἡ ἀποχώρηση τῶν στρατευμάτων, ἡ ἀπαλλαγή ἀπό ἐπεμβατικά δικαιώματα, ὁ σεβασμός τῶν ἀποφάσεων τῶν εὐρωπαϊκῶν δικαστηρίων… Πρέπει νά εἴμαστε πιό διεκδικητικοί. Ἡ Τουρκία δέν θά γίνει δεκτή στήν Εὐρώπη σέ προβλεπτό χρονικό διάστημα, ἴσως καί νά μήν γίνει καί ποτέ ἀλλά νά πάρει ἕνα status μεταξύ Τελωνειακῆς Ἕνωσης καί πλήρους μέλους γιά νά ἀποφευχθοῦν τά μεταναστευτικά ρεύματα. Θέλουμε προσαρμογή τῆς Τουρκίας στό εὐρωπαϊκό γίγνεσθαι καί ὄχι κατολίσθηση τοῦ εὐρωπαϊκοῦ κεκτημένου πρός τίς ἀπαιτήσεις τῆς Τουρκίας».
Με αφορμή τα 50 χρόνια από την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ η εφημερίδα «Αντιφωνητής» οργάνωσε Συνέντευξη Τύπου με θέμα:
«Η σημερινή φάση του Κυπριακού προβλήματος»
Ομιλητής: Βάσος Λυσσαρίδης- τ. Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής και ισόβιος επίτιμος πρόεδρος της ΕΔΕΚ
Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Κομοτηνής
3 Απριλίου 2005
Στη συνέντευξη Τύπου ο Δήμαρχος Κομοτηνής Αν. Βαβατσικλής του απένειμε τιμητική πλακέτα για το σύνολο της πολύχρονης προσφοράς του στους αγώνες για ελευθερία, δημοκρατία και σοσιαλισμό.
none
Η εφημερίδα «AΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ» οργανώνει εκδηλώσεις για την παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου του Κώστα Ζουράρι:
«Νυν…αιωρούμαι – Θουκυδίδης αρχέτυπος» εκδ. ΑΡΜΟΣ
Ομιλητής:
Νεκτάριος Δαπέργολας- φιλόλογος
Αίθουσα παλιού κινηματογράφου REX, Κομοτηνή
8 Δεκεμβρίου 2004
Ομιλητές:
Ευαγγελία Ρηγοπούλου- σχολική σύμβουλος
Θεοφάνης Μαλκίδης- λέκτορας ΔΠΘ
Αίθουσα ΕΒΕΑ, Αλεξανδρούπολη
9 Δεκεμβρίου 2004
Ομιλητής:
Παναγιώτης Σωτηρόπουλος- Μαθηματικός, ερευνητής ΙΠΕΤ
Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης & Παράδοσης, Ξάνθη
10 Δεκεμβρίου 2004
«Ευρωπαϊκό πνεύμα και κυρίαρχη στρατηγική»
Ομιλητής:
Νίκος Λυγερός – στρατηγικός σύμβουλος, καθ. Μαθηματικών (Λυών)
Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, Ξάνθη
26 Νοεμβρίου 2004
Συνδιοργάνωση με Σύλλογο Κυπρίων Ξάνθης και εκδόσεις Σπανίδη
none«Ισραήλ – Παλαιστίνη, ένα ενιαίο κράτος»
Ομιλητές:
Ίσραελ ‘Aνταμ Σαμίρ- ισραηλινός συγγραφέας
Γιώργος Καραμπελιάς- εκδότης, συγγραφέας
Καραΐσκος Κώστας- διευθυντής του «Α»
Συντονιστής: Παντελής Σαββίδης- δημοσιογράφος
Αίθουσα Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
1 Οκτωβρίου 2004
Συνδιοργάνωση με περιοδικό ΑΡΔΗΝ και Εναλλακτική Κίνηση Πολιτών
none
«Ισραήλ – Παλαιστίνη, ένα ενιαίο κράτος»
Ομιλητές:
Ίσραελ ‘Aνταμ Σαμίρ- ισραηλινός συγγραφέας
Γιώργος Καραμπελιάς- εκδότης, συγγραφέας
Θέμος Στοφορόπουλος- πρέσβης επί τιμή
Αλέκος Αλαβάνος- πρόεδρος Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, βουλευτής
Συντονιστής: Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος- δημοσιογράφος
Χαιρέτισε ο Μίκης Θεοδωράκης .
Αίθουσα ΕΣΗΕΑ, ΑΘΗΝΑ
30 Σεπτεμβρίου 2004
Συνδιοργάνωση με περιοδικό ΑΡΔΗΝ
none
Βιβλιοπαρουσίαση του 14τομου έργου
«Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου»
Ομιλητές:
Κώστας Φωτιάδης- συγγραφέας, καθηγητής πανεπιστημίου
Ιάκωβος Ακτσόγλου- λέκτορας ΔΠΘ
Φάνης Μαλκίδης- λέκτορας ΔΠΘ
Αίθουσα παλιάς Νομικής ΔΠΘ, Κομοτηνή
22 Μαΐου 2004
Συνδιοργάνωση με ποντιακούς και φοιτητικούς συλλόγους
«Ο αντιστασιακός χαρακτήρας της νεοελληνικής κουλτούρας»
Ομιλητές:
Ερατοσθένης Καψωμένος- καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας
Γιώργος Καραμπελιάς- συγγραφέας
ΕΜΠΟΡΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ
16 Φεβρουαρίου 2004
none
Βιβλιοπαρουσίαση
«Από τη μια εικόνα στην άλλη»
Ομιλητές:
Δημήτρης Νόλλας- συγγραφέας
Βίκυ Νάκου- φιλόλογος
ΕΜΠΟΡΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ
4 Δεκεμβρίου 2003
Συνδιοργάνωση με φοιτητικό σύλλογο Τμήματος ελληνικής Φιλολογίας ΔΠΘ
«Τουρκική εξωτερική πολιτική – Μύθος και πραγματικότητα»
Ομιλητές:
Ευριπίδης Στυλιανίδης- βουλευτής ΝΔ
Γιώργος Ντόλιος- τ. νομάρχης Έβρου
Ευστάθιος Κεκρίδης- καθηγητής ΔΠΘ
ΕΜΠΟΡΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ
10 Σεπτεμβρίου 2003
Συνδιοργάνωση με φοιτητικό σύλλογο Τμήματος Ιστορίας – Εθνολογίας ΔΠΘ
none«Σήμα Ελλάδος» – Γλώσσα και ταυτότητα
Ομιλητές:
Βασίλης Φίλιας- καθηγητής Παντείου, τ. πρύτανης
Γεωργία Ξανθάκη- καθηγήτρια Αρχαίας ελληνικής Ιστορίας
Αριστοτέλης Κωνσταντινίδης- λεξικογράφος
Αμφιθέατρο Νομικής, Κομοτηνή
13 Νοεμβρίου 2002
Συνδιοργάνωση με Μορφωτικό Όμιλο Κομοτηνής και Εταιρεία Γλωσσικής Κληρονομιάς
none
