Πῆγα στό συλλαλητήριο τῆς Ἀθήνας μέ μιά αἴσθηση χρέους καί μέ μιά κρυφή ἐλπίδα. Μπροστά στήν ἀδιανόητη ΠΡΟΔΟΣΙΑ τοῦ πολιτικοῦ μας συστήματος καί τῆς Κυβέρνησης εἰδικότερα ἦταν ἀδύνατον νά καθήσω σπίτι καί νά χαζεύω ἀπό τήν τηλεόραση. Καί καθώς οὐδείς μποροῦσε νά ἀποκλείσει ὅτι ἕνα τυχαῖο συμβάν ἴσως πυροδοτοῦσε πολιτικές ἐξελίξεις, κάναμε ἐχθές τά 1500 χλμ πού ἀπαιτοῦσε ἡ παρουσία μας στήν Ἀθήνα (φωτό).

Τό συλλαλητήριο λοιπόν πῆγε καλά. Εἶχε κόσμο πολύ καί κανονικό, εἶχε παλμό καί ἠθικό, εἶχε ἐπίπεδο καί ψυχραιμία. Ἀπέναντι ἦταν τά ξεδιάντροπα ψέμματα τοῦ καθεστῶτος, τά ἐγκληματικά χημικά τῆς Ἀστυνομίας, ἡ ἀποχαύνωση τῶν πολλῶν Ἀθηναίων, ἴσως καί κάποια ὑποτονικότητα τῶν ὀργανωτῶν. Τά μικροεπεισόδια – προβοκατόρικα ἤ μή – δέν ἄλλαξαν κάτι: κάποια στιγμή ὁ κόσμος θά ἔφευγε χωρίς νά διανοηθεῖ τίποτε τό δυναμικό, φάνηκε ἐξαρχῆς. Κι ἐδῶ τίθεται τό ἐρώτημα γιά τή μορφή καί τή σκοπιμότητα τῶν ἑπόμενων κινήσεών μας.
Ἡ λαϊκή ἐτυμηγορία γιά τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας βγῆκε ἤδη ἀπό τά πρό δωδεκαμήνου συλλαλητήρια καί ἀπό τίς καλοκαιρινές κινητοποιήσεις μέχρι τήν ΔΕΘ. Τί νόημα εἶχε ἐχθές ἕνα ἀκόμα, ἴδιο κι ἀπαράλλαχτο; Πίστευε κάποιος ὅτι – καί μέ 1.000.000 ἀκόμα κόσμο νά μαζευόταν – τά ἐνεργούμενα τῆς Μέρκελ θά τρόμαζαν; Τό πολύ πολύ νά ἀνέβαζαν τήν ταρίφα τους! Ἄν εἶχε κάποιος σχέδιο νά κάνει …καλοκαιρινό κάποιο Μέγαρο ἤ οἰκόπεδο ἕνα ὑπουργεῖο, θά ἔλεγα πώς πράγματι, ἕνα νέο στοιχεῖο εἰσάγεται. Ὅμως τό ἴδιο πείραμα στίς ἴδιες συνθῆκες φέρνει τό ἴδιο ἀποτέλεσμα.
Εἶναι ἡλίου φαεινότερο πιά πώς ζοῦμε σέ μιά κοινοβουλευτική δικτατορία. Ἡ μισελληνική ἀλητεία πού ἐλέγχει κόμματα, ΜΜΕ καί πανεπιστήμια, στηριζόμενη ἀπό τίς ξένες Πρεσβεῖες καί ἀπό τήν ντόπια οἰκονομική μαφιοελίτ, δέν σκοτίζεται οὔτε γιά τό λαϊκό αἴσθημα, οὔτε γιά τίς δημοκρατικές διαδικασίες, οὔτε γιά τήν ἱστορική ἀλήθεια. Πρέπει κάποιοι νά σχεδιάσουν ρεαλιστικά τίς ἑπόμενες κινήσεις, ὅ,τι τέλος πάντων μᾶς ἀπομένει, λαμβάνοντας ὑπ΄ ὄψιν τίς σκληρές συνθῆκες τῆς πραγματικότητας: τήν οἰκονομικοκοινωνική καταστροφή καί τόν ἐθνοθρησκευτικό ἀποχρωματισμό τοῦ λαοῦ ἀπό τή μία καί τόν ὠμό κυβερνοφασισμό τοῦ καθεστῶτος ἀπό τήν ἄλλη. Τί ἔχουμε στήν πλευρά μας, 40 δήμους, 10 ἀγροτικούς συλλόγους, 50 μαθητικά συμβούλια, 20 καλλιτέχνες, 30 δικηγόρους, 3 τηλεοπτικά κανάλια; Σχεδιασμός κι ἐκτέλεση μέ ἕνα ὕστατο μακεδονικό blitzkrieg, πού κι ἄν ἀκόμη δέν μᾶς φέρει τή νίκη θά συγκροτήσει μιά συμμαχία γιά τήν ἑπόμενη μέρα.