-
24
Jul
Συνέντευξη Κώστα Καραΐσκου στόν Πάρη Καρβουνόπουλο 24/7/2025:
«Η κυβέρνηση είναι τυπική περίπτωση εγκληματικής οργάνωσης»-Κώστας Καραίσκος – Militaire.gr
Comments Off
Συνέντευξη Κώστα Καραΐσκου στόν Πάρη Καρβουνόπουλο 24/7/2025:
«Η κυβέρνηση είναι τυπική περίπτωση εγκληματικής οργάνωσης»-Κώστας Καραίσκος – Militaire.gr
Comments Off
Μέσα στον κυκεώνα των αρνητικών ειδήσεων για την περιοχή μας, που άλλες είναι αξιόπιστες κι άλλες όχι, πρέπει να προσεχθεί μια πολύ σημαντική επιτυχία της ελληνικής έννομης τάξης και της πατρίδας μας εν γένει. Ένας ελληνοτουρκικός αγώνας, στο επίπεδο της επιρροής εντός της τοπικής μουσουλμανικής κοινωνίας, διεξήχθη την περασμένη Πέμπτη 27/3/2025 και κατέληξε σε πραγματικό θρίαμβο της πλευράς μας.
Μού είναι λίγο δύσκολο να φανταστώ τις ερμηνείες των καθεστωτικών διεθνοπολιτικών αναλυτών στις τρέχουσες (ευλογημένες) μέρες του Τραμπ στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τους οποίους η λεγόμενη συλλογική Δύση είναι ο κήπος του πλανήτη Γη, ενώ όλοι οι άλλοι είναι μία άναρχη ζούγκλα. Κι αυτή η Δύση, όπως μας λένε, εξανέστη κατά της απρόκλητης εισβολής του αυταρχικού Ρώσου ηγεμόνα στην αθώα Ουκρανία, και τρία χρόνια τώρα παλεύει με κάθε μέσον να υπερασπιστεί τις ευρωατλαντικές “αξίες”.
Ἡ προχθεσινή συντριπτική νίκη τοῦ Ντόναλντ Τράμπ στίς ἀμερικανικές ἐκλογές δέν ἦταν μόνο ἡ ἀπόλυτη ἐπαναφορά μετά ἀπό 4 χρόνια, δέν ἦταν μόνο ἡ ἥττα τῆς showbiz καί τοῦ infotainment ἀπό την πραγματικότητα, δέν ἦταν μόνο ὁ διασυρμός τῶν δημοσκοπήσεων. Ἦταν πρωτίστως ἡ ἐκλογική συντριβή τοῦ διεθνοῦς καθεστῶτος, καθώς ὁ νέος πρόεδρος τῶν ΗΠΑ ἔχει ξεκαθαρίσει τίς θέσεις του γιά μερικά κομβικά ζητήματα πού ἀφοροῦν ὄχι μόνο τό μέλλον τῆς Ἀμερικῆς ἀλλά καί ὅλης τῆς ἀνθρωπότητας. Ἄλλες ἐκφράστηκαν ἀπό τόν ἴδιον καί ἄλλες ἔχουν ἤδη υἱοθετηθεῖ ἀπό τήν Ἐθνική Ἐπιτροπή τῶν Ρεπουμπλικανῶν (RNC), κόντρα στήν πολιτική ὀρθότητα καί στό πνεῦμα τῆς ἐποχῆς. Τόσο πού πραγματικά μᾶς φαίνεται ἀδύνατον νά ἐπιτευχθεῖ ἀξιοσημείωτη πρόοδος ἔστω καί σέ ὁρισμένες ἐξ αὐτῶν, μέ δεδομένο τό ζοφερό νεοταξικό τοπίο πού μᾶς περιβάλλει και τά θηριώδη συμφέροντα πού τό στηρίζουν.
Το να αναφερθεί κανείς στο υπόβαθρο ιστορικής φιλίας και πολιτιστικής εγγύτητας Ρώσων κι Ελλήνων είναι μάλλον κοινότοπο. Έχει ειπωθεί πάμπολλες φορές και μάλιστα από χείλη όσο πιο επίσημα γίνεται, με διάφορες αφορμές. Η τελευταία ήταν το περσινό κοινό “Έτος Ιστορίας Ρωσίας-Ελλάδας”, με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, όπου είναι γνωστός ο καίριος, θετικός ρόλος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Οι αναφορές αυτές δεν είναι απλές φιλοφρονήσεις που ανταλλάσσουν διπλωμάτες και πολιτικοί μεταξύ τους, εκφράζουν την αλήθεια των αισθημάτων των δύο λαών. Αισθήματα, που ποτέ δεν έπαψαν να υπάρχουν και να εκφράζονται, ούτε στα ψυχροπολεμικά χρόνια.
«Είτε οικειοθελώς είτε διά της βίας, θα απονεμηθεί δικαιοσύνη». (Ντ. Μπαχτσελί)
Όσο κι αν σήμερα ηχεί αδιανόητο, πριν μισό μόλις αιώνα δεν υπήρχαν ελληνοτουρκικές “διαφορές”. Υπήρχε το πρόβλημα της τουρκανταρσίας στην Κύπρο, αλλά ώς εκεί. Δεν αμφισβητείτο ο ελλαδικός εναέριος χώρος, ούτε η υφαλοκρηπίδα των νησιών μας, ούτε η κυριαρχία μας επί νήσων και βραχονησίδων, τίποτε. Κάπου εκεί, το 1973, έγινε η πρώτη τουρκική διεκδίκηση επί του Αιγαίου (με υπόδειξη του… Χένρι Κίσσιγκερ) και ξεκίνησε ένας σχεδόν γραμμικός κατήφορος που οδήγησε τη χώρα μας, μέσω των αλλεπάλληλων υποχωρήσεων, στο ναδίρ που βιώνουμε σήμερα: Να απειλούν οι καλοί μας σύμμαχοι ανοιχτά και επίσημα με κατάληψη των νησιών μας!
Προ λίγων ημερών ο τελοσπάντων πρωθυπουργός μας θριαμβολόγησε από την Αλεξανδρούπολη για τον σταθμό LNG που θα κατασκευαστεί με ευρωχρηματοδότηση στα 6,2 μίλια από την θρακική ακτή δηλ. έξω (!) από τα χωρικά μας ύδατα. Αναμένεται η λειτουργία του σε 1,5 χρόνο, εξυπηρετεί τις αμερικανικές εξαγωγές (πανάκριβου) σχιστολιθικού αερίου στην Ευρώπη κι ο Μητσοτάκης αμόλυσε πλήθος πομφόλυγες, παρουσίᾳ των ξένων επισήμων (Πέτκωφ, Κοβατσέφσκι, Βούτσιτς, Μισέλ). Είχε λχ το θράσος να αναφερθεί σε πρωτοβουλίες «μακριά από αδιέξοδους ανταγωνισμούς» ενώ μιλούσε για «εκβιασμούς της Μόσχας» και «ταχύτατη απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο»! Στο παγιωμένο πια κλίμα του λυσσαλέου αντιρωσισμού αυτά δυστυχώς δεν ξενίζουν. Αξίζει όμως να δούμε εν τάχει την 30χρονη πορεία της ελληνικής Θράκης, την πλατωνική σχέση της με τη Ρωσία και το σημερινό πέρασμά της απέναντι, μαζί βέβαια με όλη τη χώρα.