Τί ἔδειξε ὁ παροξυσμός τοῦ σωρρικοῦ φαινομένου στήν ἑλληνική κοινωνία; Αὐτό πού μέ χίλιους τρόπους καθημερινά μᾶς δηλώνεται ἀλλά ἐμεῖς ἀρνούμαστε νά τό παραδεχθοῦμε: ὅτι αὐτό πού ὁρίζεται ὡς ἔλλογος ἄνθρωπος σπανίζει γύρω μας, ὅτι στή χώρα (καί στήν ἐποχή) μας μόνο οἱ παραδοξολογίες βρίσκουν ἀκροατήριο, ὅτι ἡ γελοιοποίηση τῶν θεσμῶν ἀπό ἀνίκανους καί ἄθλιους ἔχει συντρίψει κάθε ἐνδεχόμενη συλλογική ἄμυνα κόντρα στήν παράνοια καί στήν διαφθορά.

Ὅταν ὁ Ἀρτέμης μέ τά 2-3 τρισεκατομμύρια δολάρια καί τά 2-3 χαλασμένα δόντια μπορεῖ νά ἀναδεικνύεται σέ “ἐθνικό κεφάλαιο” (καί μέ τίς δύο ἔννοιες τοῦ ὅρου), τότε μᾶς ξενίζει ὅτι ὁ κ. Γιῶργος ἁλωνίζει ἐπί δεκαετίες ὡς “ἐθνικός ἐργολάβος”, ἄς ποῦμε; Τό πρόβλημα δέν τό ἔχουν αὐτοί, ὅσοι δηλαδή εἶναι μέ τόν πρῶτο ἤ τόν δεύτερο. Τό πρόβλημα προφανῶς τό ἔχουμε ἐμεῖς πού ζοῦμε ἀνάμεσά τους, ἐπιμένοντας νά ἀναζητοῦμε τό θαῦμα στό αὔριο τῆς πατρίδας μας.