Πολλαπλῶς σχολιάστηκε ὁ λόγος τοῦ ψευτομακεδόνα πρωθυπουργοῦ, Νίκολα Γκρούεφσκι, στή Γενική Συνέλευση τοῦ ΟΗΕ, ὅπου ἐπέμεινε στό ζήτημα τῆς ὀνομασίας τῆς χώρας του. Ἀφοῦ χαρακτήρισε «θετικό βῆμα» τά 11 Μέτρα Οἰκοδόμησης Ἐμπιστοσύνης πού ἀνακοινώθηκαν τόν περασμένο Ἰούνιο ἀπό τόν Νίκο Κοτζιά στά Σκόπια, ἐπέμεινε στά ἀνέκαθεν γνωστά: «εἴμαστε Μακεδόνες, ὁμιλοῦμε τήν μακεδονική γλῶσσα καί ζοῦμε σέ κράτος τό συνταγματικό ὄνομα τοῦ ὁποίου εἶναι Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας».
Αὐτός αὐτά. Ἐμεῖς; Ἀπό τότε πού ἐγκαταλείψαμε – καλῶς ἤ κακῶς, δέν τό ἐξετάζω – τήν θέση «καμμία χρήση τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας», βολοδέρνουμε μεταξύ τῆς «Ἄνω», τῆς «Νέας», τῆς «Βόρειας» κτλ Μακεδονίας, χωρίς νά ὑπάρχει ΜΙΑ ἐπίσημη θέση, μέ ἤ χωρίς τό ἑλληνικό ὄνομα τῆς Μακεδονίας (Βαρδαρία; Κεντρική Βαλκανική; Σλαβομακεδονία; Ἄλλο;). Ποιό εἶναι τό εὖρος στό ὁποῖο θά κινηθεῖ ἡ ὅποια διαπραγμάτευση – πού ἤδη διεξάγεται -, ποιά εἶναι ἡ ἰδεατή προτεινόμενη ἀπό ἐμᾶς λύση καί ποιά ὁρίζει τήν ἔσχατή μας ὑποχώρηση; Ἐγώ προσωπικά, χωρίς νά ἐκπροσωπῶ βεβαίως τήν Ἑλλάδα στό ἐξωτερικό, βρέθηκα πολλάκις σέ δύσκολη θέση, καθώς μέ ρωτοῦσαν ἀλλοδαποί συνομιλητές μου γιά τήν ἑλληνική ἄποψη. Πῶς λέμε τήν ἐθνικότητα, τή γλῶσσα τους κτλ. Οἱ ἐπίσημοι «δικοί μας», πού θά τό ἀντιμετωπίζουν τακτικά, τί λένε; Γιά τήν …ΠΓΔΜιανή γλῶσσα πού μιλᾶνε οἱ …FΥRΟΜίτες;!!! Μήπως νά ἀποκτήσουμε ἐπιτέλους μιά στρατηγική στά μεγάλα μας ἐθνικά θέματα;