Πακιστάνια ΡόδερχαμΒρήκαμε την είδηση από τη Βρετανία ανατριχιαστική και την
διασταυρώσαμε πριν την αναδημοσιεύσουμε. Την προσφέρουμε
λοιπόν ως τροφή για σκέψη τώρα που μας απειλεί και πάλι η ψήφιση
του «αντιρατσιστικού» νομοσχεδίου* από τους συνειδητούς υπηρέτες της
Νέας Τάξης Πραγμάτων και από τους χρήσιμους ηλιθίους της.
Τουλάχιστον 1.400 παιδιά υπέστησαν σεξουαλική εκμετάλλευση στην
αγγλική πόλη του Ρόδερχαμ μεταξύ του 1997 και του 2013, σύμφωνα με
έρευνα η οποία δημοσιοποιήθηκε την Τρίτη. Παιδιά νεαρά, κυρίως
κορίτσια έως και 11 ετών, βιάστηκαν από άνω του ενός άτομα, απήχθησαν,
μετακινήθηκαν για άνομους σκοπούς σε άλλες πόλεις της Αγγλίας,
ξυλοκοπήθηκαν και εκφοβίστηκαν, διαπιστώνει η έρευνα.
Την σύνταξή της διέταξε το Μητροπολιτικό Δημοτικό Συμβούλιο του Ρόδερχαμ, μετά από τρεις διαδοχικές έρευνες. Ο επικεφαλής του Δημοτικού Συμβουλίου Ρότζερ Στόουν ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί άμεσα. Ο κ. Στόουν, ο οποίος ηγείται των δημοτικών πραγμάτων από το 2003, τόνισε είναι η μόνη δίκαιη λύση είναι να αναλάβει τις ευθύνες του «για μια τόσο ξεκάθαρη αποτυχία».
Η πλειονότητα των εμπλεκομένων στο σκάνδαλο ήταν άνδρες ασιατικής
καταγωγής μουσουλμάνοι (κυρίως Πακιστανοί), γεγονός που αρχικώς
δημιούργησε φόβους σε μέλη του συμβουλίου ότι πιθανόν η έρευνα να
χαρακτηριζόταν ρατσιστική! Η καθ. Αλέξις Τζέι, συντάκτης του πορίσματος της τελευταίας έρευνας, κατηγορεί τόσο την ηγεσία του Μητροπολιτικού Δήμου, όσο και την αστυνομία του Νότιου Γιόρκσαϊρ για συστηματική υποτίμηση του προβλήματος. Αναφέρει δε ότι η εκτίμηση για 1.400 θύματα είναι «συντηρητική», με τον πραγματικό αριθμό να είναι πιθανόν
μεγαλύτερος. Όπως αναφέρει μεταξύ των ωμοτήτων περιλαμβάνονται
περιστατικά όπου «παιδιά περιλούστηκαν βενζίνη και τα απείλησαν ότι θα τα πυρπολήσουν, δέχθηκαν απειλές με όπλα ή αναγκάστηκαν να παρακολουθήσουν πολύ άγριους βιασμούς». Κάποια παιδιά «ήταν
θύματα ομαδικών βιασμών, στάλθηκαν σε άλλες πόλεις της βόρειας
Αγγλίας, απήχθησαν, χτυπήθηκαν και εκφοβίστηκαν», επισημαίνει στην
έκθεσή της.
* Δέν ξαναλέμε τά χιλιοειπωμένα γιά τήν ἐπικείμενη φίμωση τοῦ ἐλεύθερου λόγου ἤ γιά τήν προστυχιά κατά τῆς Ἱστορίας μας. Ὅταν κάποιος δέν τρομάξει κι ἀπό ΑΥΤΟ, τί ἄλλο νά τοῦ πεῖς…