Ἐννοεῖται πώς δέν θά ἀναλύσουμε παρακάτω τήν κτηνωδία τοῦ Ἰσραήλ, τήν πρόστυχη συνηγορία τῶν ἀπολογητῶν του στήν διεθνή σκηνή ἤ τήν ἐλεεινή στάση τῆς πλειοψηφίας τῶν Ἑβραίων πολιτῶν του, πού σέ ποσοστά 90% ὑποστήριξε τήν ἀνθρωποβόρα ἐπιδρομή στή Γάζα. Νά ποῦμε παραδείγματα σάν τοῦ καθηγητῆ Μορντεχάι Κεντάρ (παν/μιο Μπάρ Ἰλάν) πού δήλωσε ἀπό τηλεοράσεως ὅτι «τό μόνο πού θά ἀποτρέψει τούς τρομοκράτες
εἶναι ὁ βιασμός τῶν μανάδων καί τῶν ἀδελφῶν τους»; Ἤ τοῦ ἀρχιραββίνου τῆς Χεβρώνας Dov Lior πού νομιμοποιεῖ σέ μήνυμά του τήν λογική τῆς συλλογικῆς εὐθύνης τῶν Παλαιστινίων καί τούς φόνους τῶν ἀθώων, μέ βάση τήν Τορά; Ὅλος ὁ κόσμος πού εἶναι στοιχειωδῶς ἐνημερωμένος τά γνωρίζει αὐτά πολύ καλά. Ἄν ἀρχίσουμε νά γράφουμε γιά τά ἰσραηλινά ρεκόρ (4.000.000 πρόσφυγες, 69 παραβιασμένα ψηφίσματα τοῦ ΟΗΕ, 50.000 δολοφονημένοι πολίτες καί ἰσάριθμοι ἀνάπηροι, 250.000 φυλακισμένοι, κατεδαφίσεις 60.000 σπιτιῶν καί 350 ἐκκλησιῶν καί τζαμιῶν, 254 χλμ Τείχους τοῦ Ἀπαρτχάιντ, 562 σημεῖα ἐλέγχου, 531 ἐκθεμελιωμένα χωριά…), δέν τελειώνουμε.

Ἀξίζει ὅμως νά δοῦμε κάποια ἄλλα συναφῆ ζητήματα. Ποιά ἦταν λ.χ. ἡ στάση τοῦ ἑβραϊκοῦ στοιχείου διεθνῶς σχετικά μέ τήν ἰσραηλινή
ἐπιδρομή κατά τῆς Γάζας; Ἐπιλέγουμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα ἀπό τήν ἐπικαιρότητα πού μετέδωσαν τά καθεστωτικά ΜΜΕ.
1) Ὁ «Ἀμερικανός» δισεκατομμυριοῦχος Μάικλ Μπλούμπεργκ, πρώην δήμαρχος τῆς Νέας Ὑόρκης καί ἰδιοκτήτης τοῦ ὁμώνυμου πρακτορείου εἰδήσεων ἔδωσε ἕνα κορυφαῖο παράδειγμα: μόλις οἱ ΗΠΑ ἀνακοίνωσαν ὅτι
διακόπτουν προσωρινά τίς πτήσεις πρός τό Τέλ Ἀβίβ γιά λόγους ἀσφαλείας (ρουκέτα τῆς Χαμάς εἶχε πέσει πολύ κοντά), ὁ Μπλούμπεργκ ἀνακοίνωσε πώς θά πετάξει μέ τήν Ἐλ Ἀλ γιά τό Τέλ Ἀβίβ, σέ ἔνδειξη ἀλληλεγγύης. Κάλεσε μάλιστα τήν Ὁμοσπονδιακή Ὑπηρεσία Ἀεροπορίας (FAA) τῶν ΗΠΑ νά ἐπιτρέψει τήν ἐπανέναρξη τῶν πτήσεων γιατί ἔτσι προσφέρει στή Χαμάς μιά «ἄδικη νίκη»!
2) Βεβαίως, θά ἔλεγε κανείς, αὐτός εἶναι ἕνα μεμονωμένο παράδειγμα (πού ΔΕΝ εἶναι). Τί στάση κράτησε ἡ πλειοψηφία τοῦ ἑβραϊσμοῦ ἀνά τόν κόσμο; Δημοσκόπηση δέν κάναμε, ὅμως διαβάσαμε πώς δίπλα στίς Ἔνοπλες
Δυνάμεις τοῦ Ἰσραήλ πολεμοῦν – ἤ μᾶλλον ἐγκληματοῦν – καί κάπου 4.600 «ἄλλοι». Εἶναι οἱ ἀποκαλούμενοι «μοναχικοί στρατιῶτες», δηλαδή νέοι πού πῆγαν ἀπό διάφορα μέρη τοῦ πλανήτη (Σίδνεϊ, Λονδῖνο, Λός Ἄντζελες…) νά
ὑπηρετήσουν τήν ἑβραϊκή τους πατρίδα, στά πλαίσια τοῦ προγράμματος Sar-El. Μέ ποιόν τρόπο; Μά …μέ αὐτόν πού ἔκανε τόν Chris Gunness, ἐκπρόσωπο τῆς UNWRA τοῦ ΟΗΕ νά ξεσπάσει σέ κλάμματα κατά τή διάρκεια τῆς συνέντευξής του στό Al Jazeera. Xαρακτηριστικό παράδειγμα οἱ δύο Ἀμερικανοεβραῖοι πού σκοτώθηκαν καί γίναν «ἥρωες», μέ τήν
Washington Post νά ἀναλαμβάνει νά ἀποδείξει ὅτι διαφέρουν ἀπό τά ἀνθρωπόμορφα κτήνη τῆς ISIS κτλ. Ἄλλοι πάλι, μέ τό πρόγραμμα Garin
Tzabar κατατάσσονται στόν ἰσραηλινό Στρατό καί μετά (σέ ποσοστό 70%) στελεχώνουν τίς ἀγέλες τῶν φανατικῶν ἐποίκων.
3) Κι αὐτοί ὅμως δέν μποροῦν νά θεωρηθοῦν ἀσφαλές δεῖγμα. Πᾶμε λοιπόν νά δοῦμε τή στάση τῶν ὀργανωμένων ἑβραϊκῶν κοινοτήτων. Ξεκινώντας ἀπό τή χώρα μας, βλέπουμε ὅτι τό Κεντρικό Ἰσραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ) στίς 16 Ἰουλίου ἔβγαλε μία σχετική ἀνακοίνωση ὅπου ἡ ἰσραηλινή  προπαγάνδα προσπαθοῦσε νά συνυπάρξει μέ τά δεδομένα φιλοπαλαιστινιακά αἰσθήματα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, προκειμένου νά φέρει
ἀποτέλεσμα. Τό βασικό σκεπτικό περιεχόταν στή φράση: «Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος, εκπροσωπώντας το σύνολο των Ισραηλιτικών Κοινοτήτων της χώρας μας, εκφράζει την αλληλεγγύη του προς τους πολίτες και το Κράτος του Ισραήλ που για ακόμα μια φορά αναγκάζεται να διεκδικήσει το αυτονόητο δικαίωμα του να υπάρχει με ασφάλεια»! Αὐτό εἶδαν οἱ συμπατριῶτες μας κατά βάσιν στά τρομερά μακελειά, τήν ὑπεράσπιση ἑνός αὐτονόητου δικαιώματος! Καί βεβαίως
στήν ἱστοσελίδα του τό ΚΙΣ παραπέμπει σέ ἀρθρογραφία πού ταυτίζεται μόνο μέ τή γραμμή τῶν κατά συρροή φονιάδων.
Στή Γερμανία τά πράγματα ἦταν χειρότερα, ἀφοῦ ὑπάρχει τό γνωστό παρελθόν. Ἔτσι, τό Κεντρικό Ἰσραηλιτικό Συμβούλιο τῆς χώρας κατήγγειλε
τήν «ἔκρηξη ἀντισημιτικοῦ μίσους» πού «ἐκφράζεται στό περιθώριο τῶν φιλοπαλαιστινιακῶν διαδηλώσεων» καί ὁ γ.γ. Stephan Kramer εἶχε τό θράσσος νά ἐγκαλέσει τούς Γερμανούς πολιτικούς πού «ὅταν ἐμπλέκεται τό ἐθνικό τους συμφέρον βλέπουν πρώτης καί δεύτερης κατηγορίας ἀνθρώπινα
δικαιώματα» – ἐννοώντας ὅτι πλήττονται ἐκεῖνα τῶν Ἑβραίων!
Σάν αὐτῶν τῶν ἀνθρωποειδῶν λ.χ. πού ἀπολαμβάνουν μέ κυάλια καί γκαζόζες ἀπό καναπέδες σέ ὑψώματα (φωτό) τήν ἰσοπέδωση τῆς Γάζας;
Τά ἴδια παντοῦ, ὅταν δέν εἶναι καί χειρότερα, ὅπως π.χ. στήν Ὁλλανδία, ὅπου ὁ πρέσβης (Χαΐμ Ντιβόν), ἕνας ραββῖνος (Γιάνκη Γιάκομπς) καί κάπου 50 ἐθελοντές τῆς ὀργάνωσης τῶν φιλοεβραίων Χριστιανῶν (!!!) δουλεύουν στό Διαδίκτυο γιά τήν προώθηση τῆς ἀνθρωποφαγικῆς «ἐπιχειρηματολογίας» τοῦ Ἰσραήλ καί τήν χαρτογράφηση (ρουφιάνεμα,
δηλαδή) τῶν ἐναντιοφρόνων. Στή Ρώμη ὁ δήμαρχος δηλώνει ντροπιασμένος ἀπό τά ἀντισιωνιστικά γκράφιτι (πού γράφτηκαν μέ τό αἷμα τῶν Παλαιστινίων) κτλ κτλ.
Παντοῦ λοιπόν οἱ Ἑβραῖοι ταυτίζονται μέ τήν κανιβαλική ἐπίθεση τοῦ Ἰσραήλ; Ὄχι, εὐτυχῶς. Πρῶτα πρῶτα μέσα στό ἴδιο τό Ἰσραήλ καί στήν
ἑβραϊκή Διασπορά ὑπάρχουν γενναῖες πλήν μειοψηφικές φωνές πού λένε πολύ περισσότερα ἀπ’ ὅσα τολμάει νά ξεστομίσει ὁποιοσδήποτε ἄλλος (στόν «Ἀντιφωνητή» ἔχουμε πολλάκις προβάλει τέτοιες λαμπρές παρουσίες: Richard Falk, Israel Shamir, Uri Avnery, Max Blumenthal, Zeev Sternhell, Noam Chomsky, Jonathan Cook, Norman Finkelstein, Amira Hass, Gideon Levy, Ilan Pappé, Henry Siegman, Gilad Atzmon, Philip Weiss…). Ἀλλά καί πέρα ἀπό τίς μεμονωμένες περιπτώσεις ὑπάρχουν καί οἱ διεθνεῖς ὀργανώσεις τύπου «Διεθνές Ἑβραϊκό Ἀντισιωνιστικό Δίκτυο» ἤ «Ἑβραϊκή Φωνή γιά τήν Εἰρήνη» πού πραγματικά σώζουν τήν παρτίδα μέ τήν ἔντιμη μαρτυρία τους. Γιατί ἄν κανείς πιστέψει ὅτι τό σύνολο τοῦ παγκόσμιου
ἑβραϊσμοῦ εἶναι ἔτσι πού περιγράφουν τά διεθνῆ ΜΜΕ, τότε ὁ …Χίτλερ θά εἶχε δικαιωθεῖ!
Ἠθικό δίδαγμα: ἄν δέν ἔχουμε πλήρως λοβοτομηθεῖ ὡς κοινωνία, δέν μποροῦμε νά δεχόμαστε μαθήματα «ἀνθρωπισμοῦ» ἀπό ἀπολογητές τῶν ἰσραηλινῶν γενοκτόνων. Ἄς τό θυμόμαστε τήν ἑπόμενη φορά πού ἕνας
ἑβραϊκός φορέας ἔρθει νά μᾶς πουλήσει τά διδάγματα τοῦ «Ὁλοκαυτώματος῾..