Καθώς µερικά πράγµατα πιά ξεκαθάρισαν στό θέµα τῆς οἰκονοµίας µας καί ὁδεύουµε ὁλοταχῶς γιά τήν 25η Μαρτίου, εἶναι καιρός νά δοῦµε τίς ἁδρές γραµµές τοῦ δράµατος στό ὁποῖο πρωταγωνιστοῦµε. Τό πλέον σίγουρο εἶναι ὅτι τό Μνηµόνιο, ἔτσι ὅπως µᾶς σερβιρίστηκε πέρυσι ὡς µοναδική λύση, ἐξέπνευσε.

 Κι ὅσα ἔλεγαν οἱ ἔγκυροι οἰκονοµολόγοι καί ἡ κοινή λογική τότε, σήµερα τά δέχεται καί ἡ Τρόικα, ἐπιτρέποντας ἐπιµηκύνσεις ἀποπληρωµῆς καί χαµηλότερα ἐπιτόκια. Γιατί ὅµως µᾶς ἐτέθη ἔτσι πέρυσι; Γιά νά φτάσουµε στό φετινό δηµόσιο ξεπούληµα τῶν 50 δισ. σχεδόν …ἀνακουφισµένοι! Τί θά πουλήσει ἡ Κυβέρνηση γιά τόσα λεφτά, ὅταν ὅλες της οἱ µετοχές στίς εἰσηγµένες εἶναι µόλις 6,5 δισ; Κυρίως γῆ. Σέ ποιόν; Ἄγνωστο. Καί µετά, τί; Τό µόνο σίγουρο εἶναι τό µέλλον τῆς πραγµατικῆς οἰκονοµίας καί τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. Ὅσοι ζοῦµε στή Βόρειο Ἑλλάδα τό ξέρουµε καλά, εἶναι αὐτό πού ἀντικρύζουµε περνώντας τά ἑλληνοβουλγαρικά σύνορα. Μιά χώρα ρηµαγµένη, πού οἱ ξένοι λυµαίνονται τόν ὅποιο πλοῦτο τῆς ἀπέµεινε καί οἱ ντόπιοι, ὅσοι δέν ἀνήκουν στή Μαφία, εἴτε φύγανε στό ἐξωτερικό εἴτε ζοῦν σέ ἀπέλπιδα φτώχεια. Ναί, ἀπέχουµε ἀκόµα, ὡστόσο τό τραῖνο ἔρχεται κατά πάνω µας καί ἡ Κυβέρνηση µᾶς κρατάει δεµένους πάνω στίς ράγες.

Ἐδῶ θέλω νά κάνω µιά εἰλικρινή ἔκκληση στούς ἐναποµείναντες ἔντιµους φίλους τοῦ ΠαΣοΚ πού ἀκόµη ἀρνοῦνται νά δοῦν κατάµατα τήν πραγµατικότητα. Πώς τό κόµµα ὅπου κάποτε στήριξαν τίς ἄδολες ἴσως ἐλπίδες τους (καί τήν προσωπική τους διαδροµή, ἔστω) εἶναι πιά ἡ χολέρα τοῦ τόπου µας. Στό τιµόνι του βρίσκεται ἕνα ἄτοµο κυριολεκτικά ἀπερίγραπτο, πού µέ τόν ἄβουλο κῦκλο του µᾶς ὁδηγεῖ ὅλους στόν Καιάδα. Κοιτάξτε γύρω σας, ἀδέρφια, τό σῦµπαν καταρρέει καί ἀκόµα δέν κλείσαµε χρόνο στό Μνηµόνιο. Σαρώθηκε ἡ οἰκονοµία, ἡ ἐργασία, ἡ κοινωνική ἀσφάλεια καί τώρα πᾶµε γιά λιµάνια, ἀεροδρόµια, νησιά, ὅλα στόν βωµό ἑνός ἐπαχθοῦς χρέους, πού µόνο τά τελευταῖα 10 χρόνια τό πληρώσαµε 1,5 φορά! Ὁ ὁριστικός ἀφανισµός µας δέν εἶναι πιά ἀπίθανο σενάριο, δέν µιλᾶµε πιά µέ ὅρους ΝΔ-ΠαΣοΚ. Πάρτε θέση, ὑψῶστε φωνή ἀντίδρασης, ἀποστασιοποιηθεῖτε ἀπό τά Κατοχικά προτάγµατα. Δέν θ’ ἀργήσει ἡ ἀληθινή κρίση καί προσέξτε ποῦ θά σᾶς βρεῖ. Τά στερνά τιµοῦν τά πρῶτα.