Κατά τά ἔγγραφα τοῦ ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν, ὁ Γκαµάλ Μουµπάρακ ἀπαίτησε προµήθεια (δηλ. µίζα) 10% γιά νά λάβει τελικά 5%, διπλάσια δηλαδή ἀπό τόν ἐπιχειρηµατία ἀδερφό του Χουσεΐν Σαλέµ. Ὁ τελευταῖος εἶχε ἀποκοµίσει 2,5% προµήθεια ἀπό συµφωνία ὕψους 2,5 δισ. δολαρίων τόν Μάϊο τοῦ 2005. Ἔκτοτε ὑπογράφηκαν κι ἄλλες συµφωνίες, π.χ. µόνο τόν περασµένο Δεκέµβρη 4 ἰσραηλινές ἑταιρεῖες ὑπέγραψαν συµβόλαια διάρκειας 20 ἐτῶν καί ὕψους 10 δισ. δολαρίων µέ τήν αἰγυπτιακή EMG γιά τήν προµήθεια φυσικοῦ ἀερίου. Οἱ ἐξαγωγές ἄρχισαν τόν Φεβρουάριο τοῦ 2008, µέ τήν ὁλοκλήρωση τοῦ ἀγωγοῦ πρός τό Ἰσραήλ. Σήµερα ἡ Αἴγυπτος πουλάει στό σιωνιστικό κράτος τό 40% τοῦ φυσικοῦ του ἀερίου ἀπό τό ὁποῖο προέρχεται τό 20% τῆς ἠλεκτρικῆς ἐνέργειάς του.

«Καί τί µᾶς τό λές; Χεστήκαµε γιά τίς µίζες στήν ἀραπιά», θἄλεγε κανείς. Κι ὅµως, ἡ ἱστορία ἔχει ἕνα ἐνδιαφέρον δίδαγµα. Αὐτή ἡ ξεδιαντροπιά µέ τήν ὁποία ἕνας γιός τοῦ Μουµπάρακ παίρνει µίζα ἀπό ἕναν σφαγέα Ἀράβων γιά νά τοῦ προµηθεύει ἐνέργεια ὥστε νά συνεχίσει ἀπρόσκοπτα τήν ἐθνοκάθαρση τῆς Κατεχόµενης γῆς ΔΕΝ εἶναι ἄσχετη µέ τά καθ’ ἡµᾶς. Ἄραγε ὅλοι αὐτοί πού κάνουν χοντρές µπίζνες µέ τήν Τουρκία καί οἱ πολιτικοί πάτρωνες σ’ αὐτό τό ἀλισβερίσι, πόσο ἀπέχουν ἀπό τέτοιες καταστάσεις; Αὐτοί πού ὑλοποιοῦν µιά πολιτική, κόντρα στήν κοινή λογική καί στήν ἐπιθυµία τῶν Ἑλλήνων, πέρα ἀπό τήν ἀµερικανοδουλεία καί τήν µηδαµινότητά τους, µήπως ἔχουν καί τέτοια κίνητρα;

Μά, θά µοῦ πεῖτε, ἐδῶ ἔχουµε δηµοκρατία! Ἄ, ναί, συγγνώµη, τό ξέχασα, ἄκυρο τό ἐρώτηµα…