ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

Μικρός ἀνασχηµατισµός στήν κυβέρ-νηση, µέ τόν Ἀλέξανδρο Πετρίδη («εἶµαι ὁ Ἀλέξης καί εἶµαι πῶλος ἕλξης») νά ἀναλαµβάνει τό νεοσυσταθέν ὑπουργεῖο ἀνοικονοµίας, ἀεράµυνας, πράσινης τηλεθέασης καί ἐπιλόχειας µελαγχολίας. Ἀµέσως οἱ δηµοσκοπήσεις δίνουν ἕναν ἀέρα 10 ποσοστιαίων µονάδων στό κυβερνόν κόµµα, πού εἶχε µία φυσιολογική φθορά 40 ποσοστιαίων µονάδων στό πρῶτο 4µηνο.

Στό καρναβάλι τῆς Ξάνθης τό πρῶτο βραβεῖο κερδίζει τό ἅρµα «Γραµµατέας τοῦ ΠαΣοΚ», πού δείχνει τή Μονή Βατοπεδίου τσακισµένη ἀπό µία ἑταιρεία τουριστικῆς ἀνάπτυξης στόν δῆµο Τοπείρου κι ἕνα τούρκικο µπαϊράκι.

ΜΑΡΤΙΟΣ

Ἡ κυβερνητική ψυχραιµία σώζει γιά µιάν ἀκόµη φορά τή χώρα ἀπό περιπέτειες, καθώς ὁ ΓΑΠ δηλώνει ὅτι ὁ πρόσφατος τουρκικός βοµβαρδισµός τῆς Ἀκρόπολης µέ βόµβες ναπάλµ δέν θά παρασύρουν τήν φιλειρηνική Ἑλλάδα στόν δρόµο τοῦ φανατισµοῦ καί τόν λαό της σέ στερεότυπα τοῦ παρελθόντος.

Στίς 25 Μαρτίου ἡ Θ. Δραγώνα, γραµµατέας τοῦ Ὑπουργείου-Ὄχι-Πιά-Ἐθνικῆς Παιδείας (καί κάτι ἄλλων πραγµάτων πού τώρα δέν θυµᾶµαι) καθιερώνει γιά τόν ἑορτασµό τῆς ἐπετείου τήν παρέλαση ΚΑΙ τουρκικῶν ὀρδῶν, καθώς δέν ἀνέχεται πλέον τήν µονοµερή προσέγγιση τῶν δῆθεν Ἑλλήνων στό 1821 (µέ τσολιάδες κτλ). Τήν ἀπόφασή της ἐπικροτοῦν 54.574.597.298.754 πανεπιστηµιακοί καί ἄλλοι ἄνθρωποι τοῦ πνεύµατος, χωρίς κανένα ἴδιο συµφέρον, παρά µονάχα γιατί εἶναι ἀνθρωποσκύβαλα καί τζουτζέδες τῆς ἐξουσίας.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Γιορτάζεται τό Πάσχα µέ νέο πλέον τρόπο, πού ἀφήνει στό παρελθόν τά ἀντισηµιτικά ἀναµασήµατα τοῦ Μεσαίωνα. Στό ἑξῆς τά µεγαλοπαρασκευιάτικα ἀναθέµατα στόν περιούσιο λαό ἀντικαθίστανται ἀπό κατάρες πρός τούς Ρωµαίους (Σίλβιο, βάφα κούλο!) καί τούς Ἕλληνες γιά λόγους πού ὅλοι καλά γνωρίζουν (σφαγή Τριπολιτσᾶς, καταστροφή τῆς Τροίας, Μικρασιατική Ἐκστρατεία κτλ). Παράλληλα ἐξαλείφονται οἱ σταυροί ἀπό τίς ἐκκλησίες, καθώς ἕνας Ἀφγανός ναρκέµπορας πού δραστηριοποιεῖται ἐπαγγελµατικά στόν αὐλόγυρο τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου ἔνιωσε νά προσβάλλεται ἡ θρησκευτική του ἐλευθερία.

ΜΑΪΟΣ

Γιορτάζεται ἡ ἐργατική Πρωτοµαγιά. Μιά ἐκδήλωση κάνουν οἱ Πακιστανοί ἐργάτες στήν Ὁµόνοια, µιά οἱ Βουλγάρες γριοφυλάχτρες στή Βάθης, µιά οἱ Φιλιππινέζες οἰκοβοηθοί στήν Ἑκάλη, µιά οἱ Κινέζοι µικροπωλητές στήν Ἀλεξάνδρας, µιά οἱ Νιγηριανοί σιντιπωλητές στήν Ἑρµοῦ, µιά οἱ Ἀλβανοί ὑπεργολάβοι στίς Τζιτζιφιές κτλ. Πλήρη κατάλογο (γιά τούς Περουβιανούς, τούς Ἀνωβολτιανούς, τούς Πολυνήσιους κτλ) διαθέτει τό γραφεῖο τοῦ ΟΗΕ καί τό ὑπουργεῖο ἐργατικῆς ἀνασκολόπησης, πράσινης πολυπολιτισµικότητας, γαλάζιας συνενοχῆς καί πούστικης διάλυσης.

Ἡ Μακεδονική Μακεδονία τῆς Μακεδονίας ἀνακοινώνει ὅτι παραιτεῖται τῶν διεκδικήσεών της σέ βάρος τῶν ἑλληνοκρατούµενων ἐδαφῶν της στή Σιθωνία, µεταξύ Σάρτης καί Συκιᾶς (ἐξαιρεῖται ἡ παραλία «Πηγαδάκια»). Τήν ἀνακοίνωση καλωσορίζουν τό «Οὐράνιο Τόξο», ἡ «Αὐγή» καί ἄλλα οὐράνια φαινόµενα, ὡς καρπό τοῦ ἀπροϋπόθετου διαλόγου στίς ἑλληνοµακεδονικές σχέσεις.

Ἡ Ἑλλάδα, παρά τίς προβλέψεις, συνεχίζει νά ὑπάρχει, ὅπως δείχνουν οἱ µίζες στά κιτάπια τῶν κρατικῶν προµηθευτῶν καί τά σηµαιάκια στά τραπέζια τῶν ἐπισήµων.

ΙΟΥΝΙΟΣ

Ξεκινάει τό καλοκαίρι, παρά τίς δυσοίωνες προβλέψεις τῶν διεθνῶν οἴκων, πού τό ὑποβάθµιζαν σέ φθινόπωρο. Θριαµβευτικά βγαίνει ὁ ΓΑΠ καί ἐπιδεικνύει τά 40άρια τοῦ θερµοµέτρου, τρίβοντάς τα στά µοῦτρα τοῦ διεθνοῦς κατεστηµένου πού τόν µάχεται γιά τά σοσιαλιστικά του ἰδεώδη.

Στό ἑξάµηνο µνηµόσυνο τοῦ Χρ. Λα-µπράκη σφάζονται ἑπτά ὑπουργοί πάνω στόν τάφο τοῦ ἐκλιπόντος. Δέν τήν ἄντεχαν πιά τήν (πολιτική) ζωή τους χωρίς τόν Μέδικο τῆς Χρήστου Λαδᾶ.

Πάντως ὁ σοσιαλιστής ὑπουργός Οἰκονοµικῶν προχωράει στίς ἀποκρατικοποιήσεις, δείχνοντας τή χαώδη διαφορά ἀπό τήν νεοδηµοκρατική, ἀντιλαϊκή πολιτική τῶν ἰδιωτικοποιήσεων. Καµµία σχέση. Καί ἡ ἐπικύρωση τοῦ γνήσιου του σοσιαλισµοῦ ἔρχεται ἀπό τό ΔΝΤ, τήν Παγκόσµια Τράπεζα, τήν FED καί τά ἄλλα ἐπαναστατικά ὑποκείµενα πού ἐπικροτοῦν τήν ἀκολουθούµενη πολιτική.

ΙΟΥΛΙΟΣ

Ἡ Κυβέρνηση ἀνακοινώνει ἄλλους 217 γραµµατεῖς καί φαρισαίους σέ διάφορες κρατικές θέσεις, µέ ἁρµοδιότητες πού θά καθοριστοῦν µελλοντικά (ποιός βιάζεται; µήπως θά κάνουν καί τίποτε;) ἀπό τό πῶς θά καταλήξει ἡ βρώµικη πάλη µεταξύ τῶν διορισθέντων. Στό µεταξύ ὁ πρωθυπουργός σας ἐπιστρέφει ἀπό τό 34ο ταξίδι του στή Μιανµάρ καί φεύγει αὐθηµερόν γιά τό καθηµερινό του δροµολόγιο στίς ΗΠΑ, ἔχοντας ὅµως προλάβει νά συντονίσει τό πᾶν στήν κυβέρνησή του, καθώς τό ὑπουργικό συµβούλιο πλέον συνεδριάζει στήν αἴθουσα GOODBYE τοῦ «Ἐλ. Βενιζέλος». Τί θά πεῖ «καί τί κάνει κάθε µέρα στίς ΗΠΑ»; Ἐγώ σᾶς ρωτάω, τί νά κάνει κάθε µέρα στήν Ἑλλάδα…

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Κανένας δέν κάνει τίποτε ἐκτός ἀπό µπάνια καί φραπεκατανάλωση.

Ἡ Εὐρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ἀνακοινώνει ὅτι ἡ ἑλληνική οἰκονοµία βρίσκεται σέ καλό δρόµο. Καί θά µπεῖ σέ ἀκόµη καλύτερο ὅταν πουληθεῖ καί ἡ τελευταία της δηµόσια ἐπιχείρηση, ἀπολυθεῖ καί ὁ τελευταῖος της δηµόσιος ὑπάλληλος καί µηδενιστεῖ τό ἐλάχιστο µεροκάµατο.

Κάτι πυροσβέστες µόνο σβήνουν µερικές φωτιές στήν Πελοπόννησο, στήν Ἤπειρο, στήν Εὔβοια, στή Ρόδο, στήν Κρήτη, στή δυτική Μακεδονία, στήν Ἀττική, στήν Κέρκυρα, στή Ζάκυνθο, στήν Κεφαλλονιά, στήν Σκιάθο, στά Κύθηρα, στόν Ὄλυµπο, στόν Ἀχελῶο, στήν Βιστωνίδα, στήν πλατεία Ὁµονοίας, στή Βουλή, στόν Λευκό Πύργο, στόν Ἐθνικό Κῆπο, στόν Θερµαϊκό, στό παρκάκι τῆς Κοµοτηνῆς καί στό Δέλτα τοῦ Ἀξιοῦ.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Ἡ Ann Diamandopoulou εἰσάγει νέα βιβλία διδασκαλίας στά σχολεῖα, στήν ἀγγλική φυσικά γλῶσσα, µπάς καί ξυπνήσει κανένας ἀπό τούς κωλόβλαχους κατοίκους αὐτῆς τῆς θλιβερῆς βαλκανίας. Ἔτσι παύει καί ὁ ἐνοχλητικός θόρυβος τῶν ὑπερπατριωτῶν, ἀφοῦ ἡ λέξη «συνωστισµός» ἀντικαθίσταται ἀπό τήν ἀθώα λέξη «σκουώς».

Ὁ ΓΑΠ ἀπό τή ΔΕΘ ἐπαναλαµβάνει τόν περσινό του µνηµειώδη λόγο, καθώς εἶχε κερδίσει τότε τίς διθυραµβικές κριτικές τοῦ ἀνεξάρτητου καί ἔντιµου ἑλληνικοῦ Τύπου. Βεβαίως ἡ µικροδιαφορά στή θέση του (ἀντιπολίτευση – κυβέρνηση) δέν ἀπασχόλησε κανέναν ἀφοῦ αὐτός ὅ,τι ἔκανε συνεχίζει νά κάνει, κάτι σάν στατικό ποδήλατο στόν χῶρο τῆς (πράσινης, µήν ξεχνιόµαστε) πολιτικῆς. Οἱ χαχόλοι ἀπό κάτω νά ‘ναι καλά, νά διαιωνίζουν τίς δυναστεῖες ἀκόµη καί κόντρα στίς ἐκ γενετῆς διαµαρτίες.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Σκάει µύτη τό πρῶτο κυβερνητικό σκάνδαλο: Ἕνας ὑπουργός πετάει ἕνα χρησιµοποιηµένο µυξοµάντηλο του στόν δρόµο! Ὁ ΓΑΠ µόλις τό πληροφορεῖται ξεσπάει σέ ἀκατανόµαστες ὕβρεις ἐναντίον του (βρέ τόν ἐθνικιστή, τόν Ἕλληνα, γουάτ ε ριάξιονιστ, µάµυ τί νά τόν κάνω τόν διεφθαρµένο, τόν περιβαλλοντικά ἀναίσθητο;) καί τόν ἀποπέµπει τρί-βοντάς του στή µάπα τά πρακτικά τῆς συνόδου τῆς Κοπεγχάγης.

Κατατίθενται 94 νοµοσχέδια γιά τήν πράσινη ἀνάπτυξη, µέ σκοπό νά τεθοῦν νέες βάσεις στήν ἑλληνική Οἰκονοµία. Ἡ ἀντιπολίτευση διαµαρ-τύρεται πώς µέχρι τώρα τό «πράσινης» λεγόταν µέ τήν οἰκολογική κι ὄχι τήν πασοκική ἔννοια, ἀλλά ὁ ἀνεξάρτητος καί ἔντιµος Τῦπος τῆς θυµίζει τό Βατοπέδι, τόν Ζαχόπουλο, τή δολοφονία τοῦ Πόλκ, τό Σχέδιο Μάρσαλ καί τό Κίνηµα στοῦ Γουδῆ.

Ἡ 28η Ὀκτωβρίου δέν γιορτάζεται, ἀφοῦ ἐξυµνεῖ µιά κήρυξη πολέµου, κόντρα στά συµφέροντα τῶν λαῶν καί στήν ἀνοχή στόν (Ἰταλό) Ἄλλον. Γιά πρώτη φορά ξεµπροστιάζεται τό φασιστικό ὑπόβαθρο τοῦ ΟΧΙ, κάτι πού ἴσχυσε καί γιά τό Σχέδιο Ἀνάν. Ἡ πρόταση γιά τήν ποινικοποίηση τῆς χρήσης τοῦ ΟΧΙ στό πολιτικό λεξιλόγιο περνάει πανηγυρικά ἀπό τή Βουλή τῶν Κωλοελλήνων.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Στίς ἐκδηλώσεις γιά τήν 17η τοῦ Νοέµβρη ἡ Ἀστυνοµία ρίχνει τό γνωστό ξῦλο τῆς ἀρκούδας στούς διαδηλωτές, τό ὁποῖο ὅµως φέτος ὁ Τῦπος ἀποκαλεῖ «ξῦλο τῆς φώκιας µονάχους µονάχους», γιά προφανεῖς, οἰκολογικούς λόγους. Ὁ ὑπουργός Δηµοσίας Τάξεως, Προστασίας τοῦ Πολίτη καί Καταπολέµησης τῆς ἰσλαµοφοβικῆς Τοπολογίας βγάζει µιάν ἀνακοίνωση πού πρέπει νά σηµαίνει κάτι καθησυχαστικό στήν κεντροαριστερή διάλεκτο καί πᾶµε ὅλοι γιά νηφάλιο ὕπνο, ἀφοῦ δέν ζοῦµε δά καί στά χρόνια τῆς Δεξιᾶς.

Ἀνακοινώνονται τά νέα τέλη κυκλοφορίας, µέ τήν ἐξαίρεση ἐκείνων γιά τά παλιά ὀχήµατα: οἱ ἰδιοκτῆτες τους φυλακίζονται ἰσόβια, καθώς ἀρνήθηκαν νά συναινέσουν µέ τήν µπιρµπιλοµάτα µέντορα τῆς πράσινης ληστείας καί συνέχισαν νά κυκλοφοροῦν τά σαραβαλάκια τους ἀντί νά πάρουν κι αὐτοί ἕνα Καγιέν ἤ µιά Λέξους, ὅπως ὅλοι οἱ περιβαλλοντικά εὐαίσθητοι πολίτες.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Μέ 10ήµερο ἑορτασµό τιµᾶται ἡ δολοφονία τοῦ 15χρονου Ἀλέξη. Ὁ πρόεδρος τῆς Δηµοκρατίας ἀποτίει φόρο τιµῆς στήν πλατεία Ἐξαχρείων ἐκλιπαρώντας τούς ἐπιπολάζοντες τσόγλανους νά δώσουν τόπο στήν ὀργή καί νά µήν µᾶς κάψουν ὅλους ζωντανούς, προκειµένου νά µήν βαρυοῦνται θανάσιµα. Οἱ ἀντιεξουσιαστές ὑπόσχονται ὅτι θά τό σκεφτοῦν σοβαρά.

Κατά τ’ ἄλλα ἡ (πολιτική, διπλωµατική, ἀµυντική, ἠθική) πορεία τῆς χώρας συνεχίζεται ἀπρόσκοπτα πρός τόν Καιάδα τῆς Ἱστορίας. Οἱ ὅποιες µεµονωµένες προσπάθειες ἀπόδρασης – ἀπόκκλισης καταγγέλονται ἀπό τά ΜΜΕ καί µαταιώνονται ἀπό µία ἀγέλη πανεπιστηµικῶν µαντρόσκυλων τῆς (πράσινης) παραεξουσίας. Τό 2011 εἶναι µπροστά, θά τό βγάλουµε ὅµως;