Παραμονές τῆς πρωθυπουργοποίησης τοῦ Γιώργου Παπανδρέου, μέσῳ τῶν ἐκλογῶν τῆς 4ης Ὀκτωβρίου (ἤ τῶν ἀμέσως ἑπόμενων), κάνουμε ἀναπόφευκτα μερικές μαῦρες σκέψεις πού θέλουμε νά μοιραστοῦμε μαζί σας. Τό τί ἀκριβῶς θά σημάνει γενικά ἡ παραπάνω πολιτική ἐξέλιξη δέν εἴμαστε σέ θέση νά τό ποῦμε – καί, γιά νά ἀκριβολογοῦμε, δέν τολμᾶμε νά τό βάλουμε μέ τόν νοῦ μας. Εἰδικά ὅμως γιά τήν ἰδιαίτερη πατρίδα μας, τή Θράκη, δέν μποροῦμε νά μήν τό ἀναλογιστοῦμε.
Πρῶτον καί κύριον εἶναι οἱ σχέσεις μας μέ τήν Τουρκία καί τήν ὑποχείριά της μειονοτική ἡγεσία. Χρόνια τώρα τό ἐκσυγχρονιστικό ΠαΣοΚ ἔχει υἱοθετήσει πλήρως (τόσο στά λόγια – βλέπε π.χ. τίς θέσεις τοῦ ΙΣΤΑΜΕ – ὅσο καί στήν πράξη) τήν ἀτζέντα καί τίς περισσότερες θέσεις τῆς Ἄγκυρας. Ἡ μαζική ὑπερψήφιση τῶν πασόκων ὑποψηφίων (βουλευτῶν, δημάρχων, νομαρχῶν), μειονοτικῶν καί μή, δέν εἶναι καθόλου τυχαία.
Σέ Ροδόπη καί Ξάνθη χρόνια τώρα αὐτό ἀποτυπώνεται στό πρασίνισμα τοῦ χάρτη τῶν ἑκάστοτε ἐκλογῶν, κάτι πού ἴσχυσε ἀκόμη καί στά τελευταῖα χρόνια τῆς νεοδημοκρατικῆς ἰσχύος! Τό τί θά συμβεῖ λοιπόν στίς 4 Ὀκτωβρίου εἶναι ἀπολύτως δεδομένο, καί μόνον ἕνας παράγοντας μπορεῖ νά τό ἐπηρρεάσει: Ἡ προσπάθεια τῆς Τουρκίας νά ἐξαφανίσει πολιτικά τόν Εὐριπίδη Στυλιανίδη, ἀβαντάροντας περαιτέρω τόν ἐσωκομματικό του ἀντίπαλο Ἀχμέτ Ἰλχάν, μέ τήν προσδοκία νά ἀποσπάσει ὁ τελευταῖος τήν μοναδική ἕδρα πού θά πάρει τό κυβερνόν κόμμα στόν νομό Ροδόπης. Τά γαλάζια ψηφοδέλτια, δηλαδή, πού θά δεῖ ἀπό τή μειονότητα ἡ ΝΔ θά εἶναι ἐκεῖνα πού θά πασχίζουν νά θάψουν τό μοναδικό ὑπερέχον τοπικό στέλεχός της ἐδῶ καί δεκαετίες!

Ὁ ἴδιος προσωπικά ὁ Παπανδρέου εἶναι μία ἐγγύηση γιά τήν Ἄγκυρα ὅτι οἱ ἀντιστάσεις θά εἶναι οἱ λιγότερες δυνατές. Δέν ἀναφέρομαι στά φιλομειονοτικά του μέτρα τοῦ παρελθόντος, κάποια ἀπό τά ὁποῖα ἦταν καί ἀναγκαῖα. Μιλῶ γιά τίς μικρές μά καίριες ὑποχωρήσεις στά ἐλάσσονα ζητήματα τῆς καθημερινότητας. Κι ἀπό τήν ἄλλη τό στελεχιακό δυναμικό τοῦ χώρου ἔχει πλέον ἀποψιλωθεῖ ἀπό ἑστίες
ἀντιστάσεως, μέ εὐάριθμες φωτεινές ἐξαιρέσεις (Πεταλωτής, Σγουρίδης…). Ἀντιθέτως, βρίθει ἀπό ἀπίθανους τύπους πού εἴτε ἔχουν μία προσέγγιση γιά τό θέμα λές καί μιλᾶμε γιά τό ἀντάρτικο τῶν Οὐαζίρων στό Πακιστάν εἴτε ἔχουν ἀναλάβει τήν ἁπλή διεκπεραίωση τῶν τουρκικῶν αἰτημάτων πρός τήν ἑλληνική διοίκηση. Νά φανταστοῦμε καί μία κυβέρνηση ΠαΣοΚ μέ 152 βουλευτές, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ 2 θά εἶναι μειονοτικοί; Καθόλου ἀπίθανο καί …καθόλα τρομοκρατικό!
Μήπως ὅμως ὁ νέος πρωθυπουργός θά βοηθήσει τόν τόπο μας στά ἄλλα θέματα; Ἀφήνω κατά μέρος ὅτι κατά κανόνα δέν μπορεῖ οὔτε τόν ἑαυτό του νά βοηθήσει σέ βασικά πράγματα, καί προσπαθῶ, ὅλος αἰσιοδοξία, νά βρῶ ποῦ μπορεῖ νά κάνει κάτι παραπάνω ἀπό τό γαλάζιο τσοῦρμο τῶν ἀχρήστων πού φεύγει. Στόν θνήσκοντα ἀγροτικό τομέα ὅπου ὅλα (καπνοκαλλιέργεια, τιμές ἀγροτικῶν
προϊόντων, ἐπιδοτήσεις…) ἔχουν κριθεῖ ἐκτός συνόρων; Στόν χῶρο τῶν μικρομεσαίων ἐπαγγελματιῶν ὅπου ξέσπασε ἡ κρίση μιᾶς παρασιτικῆς ἀπό τά γεννοφάσκια της οἰκονομίας; Στόν τομέα τῆς δημόσιας διοίκησης ὅπου τό ΠαΣοΚ πρωτοέφερε τήν διάλυση; Ἤ μήπως στά μείζονα τοπικά θέματα, ὅπως εἶναι οἱ ἑλληνορωσικοί ἀγωγοί; Τί εἶπε σχετικά προχθές ὁ ΓΑΠ στήν Ἀλεξανδρούπολη; Ὅτι «ἡ διακρατική συμφωνία γιά τόν ἀγωγό Μπουργκάς – Ἀλεξανδρούπολης κατοχυρώνει τά συμφέροντα μόνο τῆς μιᾶς πλευρᾶς» κι ὅτι «θά ἐπιμείνει στή διασφάλιση τῶν περιβαλλοντικῶν ὅρων σέ ξηρά καί θάλασσα» ὥστε, λέει, «ἡ Ἑλλάδα νά διασφαλίσει τά συμφέροντά της, τόσο στήν κατασκευή ὅσο καί στή λειτουργία τοῦ ἀγωγοῦ αὐτοῦ»! Δηλαδή ἀφοῦ φάγανε 10 χρόνια (1994-2004) χωρίς νά βάλουν μία τελική ὑπογραφή (κάτι πού ἔκανε ὁ Καραμανλής), τώρα θά ἔρθουν νά ξανακάνουν «διάλογο», πετώντας πάλι τή μπάλλα στήν ἐξέδρα, μέχρι νά ἀγανακτήσει ὁ Ρῶσος συμπαίκτης μας καί νά φύγει! Κάθε ὁμοιότητα μέ τίς θέσεις τῆς ἀμερικανόστροφης νέας βουλγαρικῆς κυβέρνησης θά εἶναι ἀπολύτως τυχαία*…
Κι ἕνα τελευταῖο: Ὁ μέλλων πρωθυπουργός σας** εἶχε τό θράσσος νά μιλήσει καί γιά τό θέμα τῶν ματαιωθέντων χρυσωρυχείων, οἰκειοποιούμενος ξεδιάντροπα ξένους ἀγῶνες, κι αὐτό μάλιστα τή στιγμή πού κατεβάζει ὑποψήφιο βουλευτή τόν ὑπεύθυνο δημοσίων σχέσεων τῶν Χρυσωρυχείων Θράκης! Προφανῶς ἦταν βέβαιος πώς ἀπευθύνεται σέ χαχόλους…

* Ἄσε πού ὁ Μπορίσωφ δέν εἶναι καί …σοσιαλιστής
** Γελούσαμε μέ τούς γιάνκηδες πού εἶχαν πρόεδρο τόν κρετίνο Μπούς, ἔ; Ἐδῶ τώρα πού αὐτός θά κάνει καί κουμάντο, ἐλλείψει administration;