Oἱ γιγάντιες φωτιές στά τροπικά δάση τῆς Ἰνδονησίας πού πνίξαν τή γειτονική της Μαλαισία (ἡ φωτογραφία ἀπό δορυφόρο δίπλα δείχνει τίς χῶρες καλυμένες ἀπό τόν ἄσπρο καπνό!) δέν εἶναι ἄσχετες μέ τήν διαβόητη «ἀνάπτυξη» καί μάλιστα τήν… «βιώσιμη», αὐτήν τῆς οἰκολογικῆς ἔγνοιας! Τί  συνέβη;
 Εἶναι γνωστή ἡ στροφή τοῦ ἀνεπτυγμένου κόσμου πρός ἐναλλακτικές πηγές ἐνέργειας πού θά τόν ἀποδεσμεύσουν ἀπό τό πετρέλαιο. Τά βιοκαύσιμα (βενζίνη καί πετρέλαιο ἀναμεμειγμένα μέ αἰθανόλη ἤ λάδια ἀπό διάφορες φυτικές πηγές) εἶναι μία πολύ βάσιμη ἐλπίδα στήν κατεύθυνση αὐτή καί πολλές χῶρες στόν κόσμο κάνουν ἀγώνα δρόμου γιά τήν κατοχύρωση μιᾶς καλῆς θέσης στήν παγκόσμια παραγωγή, μεταξύ αὐτῶν δέ καί ἡ Μαλαισία. Στήν βόρεια Βόρνεο πού τῆς ἀνήκει καλλιεργεῖ φοινικόδεντρα τῶν ὁποίων τό λάδι, πού χρησιμοποιεῖται σέ ποσοστό 5% στό γνωστό ντίζελ, εἶναι βασικό ἐξαγώγιμο προϊόν τῆς χώρας: Τό 86% τῶν 14.000.000 τόνων του ἐξάγεται, κυρίως στήν Εὐρώπη, μάλιστα ἑταιρεῖες σάν τίς IOI Corp καί Kuok Oil & Grains δημιουργοῦν διυλιστήρια σέ εὐρωπαϊκό ἔδαφος γιά νά προωθήσουν τίς ἐξαγωγές τους. Εἶναι λοιπόν προφανής ἡ ἀνάγκη νά βρεθεῖ ἔδαφος γιά νέες φυτεῖες φοινικόδεντρων καί αὐτό εἶναι τῶν τροπικῶν δασῶν τῆς Ἰνδονησίας: Ἄλλοτε ἑταιρεῖες (ντόπιες μά καί ἀπό τή Μαλαισία) κι ἄλλοτε ἁπλοί ἀγρότες βάζουν φωτιά στά δάση καί δημιουργοῦν τόν ἀπαραίτητο χῶρο – μάλιστα ἐσχάτως μία ἔκταση ἴση μέ τή μισή Ὁλλανδία στήν περιοχή Καλιμαντάν, μέ κινεζικά χρήματα, ἑτοιμάζεται ν’ ἀποτελέσει τή μεγαλύτερη φυτεία τοῦ κόσμου. Τό 1996 ὁ καπνός ἀπό τίς φωτιές εἶχε στείλει στά νοσοκομεῖα 40.000 ἀνθρώπους καί προχθές ἡ κατάσταση ξεπέρασε πάλι τά ὅρια συναγερμοῦ.
 Πάντως εἶναι μία πολύ ἐνδιαφέρουσα ἱστορία αὐτή τῶν βιοκαυσίμων καί ἔχει καί ἑλληνικό – καί θρακικό – ἐνδιαφέρον. Δέν εἶναι μόνο οἱ τριτοκοσμικές χῶρες πού στράφηκαν στήν παραγωγή βιοκαυσίμων, π.χ. ἡ Βραζιλία πού παράγει – κι ἐξάγει παντοῦ – αἰθανόλη ἀπό τό ζαχαροκάλαμο, κατασκευάζει στήν Embraer κινητῆρες αἰθανόλης καί σχεδιάζει νέες ἐπενδύσεις 6 δισ. $ γιά νέες φυτεῖες. Εἶναι οἱ ΗΠΑ πού παίρνουν τήν αἰθανόλη ἀπό τό καλαμπόκι κι ἀντικατέστησαν τό 3% τῶν καυσίμων τους. Εἶναι ἡ Γερμανία, πρώτη παγκοσμίως στήν παραγωγή βιοντίζελ, μέ χρήση ἐλαιοκράμβης καί σόγιας. Εἶναι ἑταιρεῖες σάν τή Shell καί τήν BP πού ἐπενδύουν στή διανομή αἰθανόλης καί βιοκαυσίμων.
 Καί μεῖς; Ἡ Ε.Ε. στοχεύει στή χρήση 6% βιοκαυσίμων ὥς τό 2010 κι ἐπιδοτεῖ τίς σχετικές καλλιέργειες (45 € ἀνά ἑκτάριο καλλιέργειας ἐνεργειακῶν φυτῶν), καθώς εἶναι ἀδύνατον ὁ Εὐρωπαῖος ἀγρότης νά συναγωνιστεῖ τήν τιμή τοῦ Βραζιλιάνου ἤ τοῦ Κινέζου. Ὡστόσο αὐτό πού φαντάζει ριζική λύση εἶναι ἡ παραγωγή αἰθανόλης ἀπό τή βιομάζα, ὁλόκληρο δηλαδή τό φυτό, μέ τή μετατροπή τῆς κυτταρίνης σέ γλυκόζη χάρη σέ ἕνα ἔνζυμο γενετικά μεταλλαγμένο. Ἄν ἡ λύση αὐτή προχωρήσει βιομηχανικά – ἤδη ἑταιρεῖες σάν τή Shell καί τή Volkswagen κάνουν τεράστιες ἐπενδύσεις καί προόδους – ἡ καλλιέργεια ὁποιουδήποτε φυτοῦ, δέντρου κτλ μέ μεγάλη μάζα θά μπορεῖ νά καλύψει  τίς ἐνεργειακές ἀνάγκες μά καί νά βγάλει ἀπό τό ἀδιέξοδο τόν ἀγροτικό μας κόσμο.