Ἔσκασε µύτη λίγο πρίν τίς γιορτές καί ἐπαναλήφθηκε ἀµέσως µετά. ἦταν µιά εἴδηση πού ἀναφερόταν στά «σχέδια» τῆς Κυβέρνησης νά προχωρήσει σέ ἀφαίρεση τῶν δικαστικῶν ἁρµοδιοτήτων τοῦ µουφτῆ καί νοµοθέτηση ἑνός τρόπου ἐκλογῆς του. Μάλιστα γράφτηκε ὅτι ἀφενός ὑπάρχει διακοµµατική συναίνεση στούς σχεδιασµούς αὐτούς κι ἀφετέρου ὅτι ἤδη ἐνηµερώθηκε ἡ τουρκική Κυβέρνηση, τῆς ὁποίας ἀναµένονται οἱ ἀντιδράσεις (µάλιστα ἡ µειονοτική ἡγεσία δέν ἔδειξε, λέει, ἰδιαίτερα ἐνθουσιασµένη).

Στόν βαθµό πού µπορέσαµε νά τό ψάξουµε, µόνο δηλώσεις ἄγνοιας τοῦ θέµατος εἰσπράξαµε, ὅµως αὐτές δέν σηµαίνουν βεβαίως τίποτε καί συντρέχουν πολλοί λόγοι γιά νά µήν κοιµόµαστε ἥσυχοι.

Πρῶτον ἀποτελεῖ τό µεῖζον αἴτηµα τῆς Ἄγκυρας γιά τή Θράκη, ἀφοῦ σέ ὅλους τούς ἄλλους τοµεῖς τά …βολεύει χωρίς τή βοήθεια τῆς Ἑλλάδας (τῆς ἀρκεῖ ἡ προϊούσα διάλυση τῆς τελευταίας).

Δεύτερον ἡ κατάργηση τῶν δικαστικῶν ἁρµοδιοτήτων τοῦ µουφτῆ εἶναι κάτι πού ἐδῶ καί δύο τοὐλάχιστον χρόνια προετοιµάζει – ὡς «κατάργηση τῆς Σαρίας» – τό ψευτοεκσυγχρονιστικό ἀδερφᾶτο τῶν Ἀθηνῶν (βλ. ἀρθρογραφία Ἀλιβιζάτου, Κτιστάκη, ΚΕΜΟ κτλ). Θυµίζουµε ὅτι, καθώς ὁ δικαστής δέν µπορεῖ νά εἶναι αἱρετός, ἡ Τουρκία καί κάποιοι «δικοί µας» ἔβαλαν στό στόχαστρο τίς δικαστικές του ἁρµοδιότητες (σήµερα µποροῦν νά καταφύγουν στόν µουφτή γιά ὑποθέ-σεις διαζυγίου καί κληρονοµιῶν οἱ πιστοί ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ), δῆθεν γιά νά ἀπαλλάξουν τή χώρα µας ἀπό τό ἰσλαµικό δίκαιο. Τό γεγονός ὅτι ποτέ κανένας µειονοτικός φορέας δέν ζήτησε κάτι τέτοιο δέν τούς ἐνοχλεῖ. Οὔτε καί τό βλέπουν ὡς ἐπέµβαση σέ ξένη πολιτισµική παράδοση ἡ ὁποία ἐπιβιώνει καί λειτουργεῖ ἱκανοποιη-τικά τό βλέπουν. ἀρκεῖ πού τό ἀποφάσισαν ἐκεῖ στό Κωλονάκι. Ἡ διακοµµατική λοιπόν ὑποστήριξη τοῦ κατήφορου εἶναι ἐξασφαλισµένη.

Τρίτον ἡ πολιτική τοῦ ΥΠΕΞ πού σέ ὅλα τά θέµατα ἐπιλέγει χαµηλούς (µέχρι …παρεξηγήσεως) τόνους δέν δείχνει ἀσύµβατη µέ µία τέτοια πρωτοβουλία. Ὅταν στίς διεκδικήσεις κατοικηµένων ἑλληνικῶν νησιῶν – Φαρµακονήσι, Ἀγαθονήσι – ἀπαντᾶς µέ προτροπές γιά ψυχραιµία (!) ποιός θά παρεξηγηθεῖ µέ ἕνα ἀµφιλεγόµνο µέτρο στή Θράκη;

Ἐµεῖς φυσικά ἀπευχόµαστε µιά τέτοια προοπτική πού θά ἀφαιρέσει ἀπό τήν πατρίδα µας κάθε δυνατότητα λόγου στήν ἐπιλογή τῆς ἡγεσίας τῆς θρησκευτικῆς – µήν τό ξεχνᾶµε – µειονότητας. Θέλουµε ἕναν Μέτε ἐπισήµως κεφαλή τοῦ σύνοικου στοιχείου; Εἶναι δυνατόν;