Καλοδεχούμενες οἱ ὑποσχέσεις Στυλιανίδη γιά αὔξηση τῶν εἰσακτέων στίς σχολές τῆς Κομοτηνῆς, κατά ἑκατοντάδες νέους φοιτητές, ἀλλά νομίζουμε ὅτι ὑπάρχουν καί κάποιες ἄλλες προτεραιότητες. Π.χ. ἡ στέγαση (ἐπιτέλους!) τοῦ Τμήματος Ἑλληνικῆς Φιλολογίας τοῦ ΔΠΘ, τό ὁποῖο ἐπί τόσα χρόνια συνεχίζει νά κάνει μαθήματα μέσα σέ. τόλ καί παραπήγματα, τά δέ γραφεῖα τῶν καθηγητῶν εἶναι κάτι χῶροι μέ διαστάσεις καί ποιότητα κατασκευῆς πέραν κάθε φαντασίας (πάντως τά φίδια τῆς περιοχῆς τά βρίσκουν μᾶλλον βολικά). Δέν θέλουμε νά πιστέψουμε ὅτι ἡ χρόνια παραμέληση τοῦ Τμήματος ἔχει νά κάνει μέ τήν… ψήφο του στίς πρυτανικές ἐκλογές ἀλλά κάποιες καταστάσεις δέν προκύπτουν τυχαῖα.

Χαρακτηριστικό εἶναι τό πρόβλημα τῆς… τηλεφωνικῆς ἐπικοινωνίας τῆς Γραμματείας καί τῆς Προέδρου τοῦ Τμήματος μέ τόν ἔξω κόσμο! Πρό ἡμερῶν ἡ πρόεδρος κ. Χαρίκλεια Ἰωαννίδου, καί μετά ἀπό ἀπόφαση τῆς Γ.Σ. τοῦ Τμήματος, ἐπανέφερε στό Πρυτανικό Συμβούλιο τό χρόνιο (!) αἴτημα παροχῆς τεσσάρων κωδικῶν ὥστε νά λειτουργήσει στοιχειωδῶς ἡ ἐπικοινωνία μέ φοιτητές, διδάσκοντες, ἱδρύματα καί ὑπηρεσίες. Σήμερα, ἐλλείψει κωδικῶν, οὔτε φάξ δέν μπορεῖ νά στείλει ἡ γραμματεία, π.χ. σέ ἕναν γονέα πού ζητᾶ μιά βεβαίωση! Εἶναι δυνατόν ἡ ἀπίστευτη αὐτή κατάσταση νά μήν μεθοδεύεται ἀπό κάποιους πού ἔχουν κάνει στό ΔΠΘ τήν ἴντριγκα καί τήν καμοριά… ἐπιστήμη;

Καί βεβαίως οἱ φοιτητές τοῦ Τμήματος εἶναι ἐκεῖνοι πού πρωτίστως εἰσπράττουν τήν ἀπαξίωση αὐτή. Διαβάζουμε στήν πρόσφατη ἀνακοίνωση τοῦ φοιτητικοῦ ἀριστεροῦ «Δικτύου» τά προβλήματα πού ἀντιμετωπίζει τό Τμῆμα: «…Ἡ μόνιμη ὑποχρηματοδότηση τοῦ Τμήματος συνεπάγεται τεράστια ὑλικοτεχνικά προβλήματα, ὅπως αὐτό τοῦ κτιριακοῦ, τῆς γραμματείας καί τῆς βιβλιοθήκης. Ἡ γραμματειακή ὑποστήριξη συγκεκριμένα εἶναι ἐλάχιστη, καθώς ἡ γραμματεία λειτουργεῖ μόλις δύο ὧρες καθημερινά καί ὁ μή ἐπιπλέον διορισμός μόνιμου, σταθεροῦ καί πλήρους ἀπασχόλησης προσωπικοῦ καθιστοῦν τήν κατάσταση ἰδιαίτερα προβληματική. Στό παρελθόν τό Τμῆμα εἰσέπραξε ἀρκετές ὑποσχέσεις ἀπό τό ἑκάστοτε πρυτανικό σχῆμα, ὅμως δέν ἔχει γίνει ἀπολύτως τίποτε στήν κατεύθυνση ἐπίλυσης τοῦ προβλήματος. Ἀντιθέτως, ἡ κατάσταση ὅλο καί χειροτερεύει καθώς δέν ὑπάρχει προσωπικό νά «περάσει» τίς βαθμολογίες, νά δώσει πιστοποιητικά ἀναλυτικῶν βαθμολογιῶν, νά ἐξυπηρετήσει τούς καθηγητές καί τούς φοιτητές τοῦ Τμήματος. Ἡ ἀπουσία ἐπίσης μηχανοργάνωσης εἶναι ἐνδεικτική, καθώς οἱ βαθμολογίες δέν εἶναι περασμένες σέ ὑπολογιστές, γεγονός πού πολλές φορές καθυστερεῖ τά πιστοποιητικά ἀναλυτικῶν βαθμολογιῶν. Εἶναι προφανές ὅτι δέν μπορεῖ νά προαχθεῖ ἐπιστημονική ἔρευνα σέ ἕνα πανεπιστήμιο τοῦ ὁποίου οἱ καθηγητές καί φοιτητές ἐκτελοῦν καθήκοντα διοικητικοῦ προσωπικοῦ. Μάλιστα ἡ ἀπόφαση τοῦ Ὑπουργείου νά αὐξηθοῦν κατά 25% οἱ εἰσακτέοι στά περιφερειακά πανεπιστήμια μᾶς κάνει νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι τό ἤδη προβληματικό Τμῆμα μας δέν θά μπορεῖ νά ἀνταπεξέλθει καθόλου στίς ἀνάγκες τῶν φοιτητῶν καί φοιτητριῶν…»