272950082_10209873306585248_83100454468002412_nἈγαπητοί φίλοι,
Ἀνέλαβα τόν συντονισμό τῆς ἀποψινῆς συζήτησης, ὅπως μοῦ προτάθηκε, ἀλλά θά ἤθελα νά καταθέσω ἀφετηριακά ἕνα πλαίσιο γιά τό ζήτημα τῆς μαζικῆς παράνομης μετανάστευσης πού ταλανίζει ὄχι μόνο τήν μεθόριο, ὄχι μόνο τή χώρα μας ἀλλά καί μεγάλο μέρος τῆς ὑφηλίου. Ἐννοεῖται ὅτι ἐκφράζω τήν προσωπική μου ἄποψη κι ὄχι ἐκείνη τῶν διοργανωτῶν.
Τό φαινόμενο εἶναι παγκόσμιο καί συνδέεται ἀπόλυτα μέ τήν παγκοσμιοποίηση. Ἀφενός γιατί σήμερα ὑπάρχουν τά τεχνικά μέσα γιά μιάν ἀσυγκρίτως εὐκολότερη ἐπικοινωνία, πρόσβαση καί πληροφόρηση ἀπό ὅ,τι στό παρελθόν ἀλλά κυρίως γιατί ἡ ἐνισχυμένη καί ἑνοποιημένη παγκόσμια ἐξουσία ἐξαπέλυσε ποικίλες πολιτικές διάλυσης τῶν λειτουργικῶν κοινωνιῶν τῆς Δύσης, μέ σκοπό τήν ἐγκαθίδρυση μιᾶς Αὐτοκρατορίας ἀσιατικοῦ, κινεζικοῦ ἄς ποῦμε, τύπου. Εἶναι χαρακτηριστική ἡ διεθνής Σύνοδος στό Μαρακές πού κατέληξε στό Παγκόσμιο Σύμφωνο γιά τήν «κανονικοποίηση» τῆς Μετανάστευσης τόν Δεκέμβριο τοῦ 2018. Ἡ πολιτισμική ὁμοιογένεια στά ἐθνικά κράτη ἔχει στοχοποιηθεῖ ἀπό τά ἀφεντικά καί οἱ φτωχοδιάβολοι Ἀφροασιατικῆς προέλευσης χρησιμοποιοῦνται ὡς πολιορκητικός κριός γιά μία νίκη ἐπί τῶν λαῶν πού ἀκόμη διατηροῦν μιά μνήμη τοῦ ἑλληνικοῦ ἤ ἔστω τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ. Τά ἐργαλεῖα γιά τήν ἐξέλιξη αὐτή εἶναι οἱ διεθνεῖς ὀργανισμοί σάν τόν ἴδιο τόν ΟΗΕ, τίς ὑπηρεσίες καί τά προγράμματά του, ὁ Διεθνής Ὀργανισμός Μετανάστευσης, οἱ ἀμέτρητες ΜΚΟ τῶν ὑπερπλουσίων «φιλανθρώπων» καί τό πολιτικομηντιακό σύστημα ἐξουσίας πού προπαγανδίζει καί φέρνει σέ πέρας τίς ὁδηγίες τῶν προηγουμένων. Καί βέβαια οἱ παράνομοι μετανάστες ἤ οἱ πρόσφυγες, κατά κανόνα ἀπό χῶρες πού τίς ρήμαξαν (μέ στρατιωτικά ἤ οἰκονομικά μέσα) οἱ ἴδιοι πού σήμερα δῆθεν σκοτίζονται γι΄ αὐτούς: Συρία, Ἀφγανιστάν, Ἰράκ, Κουρδιστάν, Παλαιστίνη, Λιβύη, Σομαλία…
Στό πλαίσιο αὐτό ὡς Ἑλλάδα εἴμαστε (καί πάλι) ἐκ τῆς Γεωγραφίας στήν πρώτη γραμμή. Ἐδῶ πρέπει νά γίνει μία ἀποσαφήνιση. Ἄν βλέπουμε τήν πατρίδα μας ὡς τήν ἱερή κληρονομιά τῶν προγόνων μας, ἄν τή θεωροῦμε τό γήινο ἰσοδύναμο τῆς πολυαίωνης ἑλληνικῆς μαρτυρίας στόν κόσμο, ἄν τήν ἀγαπᾶμε ὡς τόν γενέθλιο χῶρο τοῦ ἀνθρώπινου πολιτισμοῦ, ἄν ἔστω τή σεβόμαστε ὡς τό τελευταῖο καταφύγιο μιᾶς ἱστορικῆς ἐθνοπολιτισμικῆς παρουσίας, δέν δικαιούμαστε νά συναινοῦμε στήν μετατροπή της σέ πολυπολιτισμική Βαβέλ. Μπορεῖ τό ἑλληνικό κράτος μέσα στήν ἀποικιοκρατική του φύση καί τήν παροιμιώδη του ἀνικανότητα νά εἶναι καταγέλαστο, μπορεῖ ὁ ἑλληνικός λαός στήν πλειοψηφία του σήμερα νά διαγράφει μιά κατηφορική πορεία, ὅμως τό χρέος μας ἀπέναντι στόν ἑλληνισμό νά διατηρήσουμε τήν ἐναπομείνασα κοιτίδα του ἀκέραια, παραμένει. Θά τό ἀναλάβουμε, πιστεύω, ἄν κινηθοῦμε δεόντως σέ τρία ἐπίπεδα: ἐπιχειρησιακό, ἰδεολογικό καί πολιτικό.
- Νά γρηγοροῦμε γιά τίς προκλήσεις πού ἀντιμετωπίζουμε μέ μέτρα ἀμυντικά στά σύνορα, ἀξιοποιώντας κάθε πρόσφορο μέσο. Δέν γίνεται νά κλείνουμε τά χερσαῖα μας σύνορα στίς Καστανιές μόλις τό 2012 μέ ἕναν πρόχειρο, δίμετρο φράχτη, κι αὐτό ἐπειδή ἦταν σχεδόν χωρίς ἀντίπαλο ἡ τότε τρικομματική Κυβέρνηση. Δέν γίνεται νά ἀνακαλύπτουμε τά σύγχρονα μέσα ἐπιτήρησης (κάμερες, drones…) μόνο μετά τήν κρίση τοῦ 2020 καί δύο χρόνια μετά πολλά νά μήν τά ἔχουμε προμηθευτεῖ ἀκόμα! Δέν γίνεται νά ἔχεις τόσο Στρατό στόν Ἕβρο καί μέχρι τόν Μάρτιο τοῦ 2020 νά μήν τοῦ δίνεις ρόλο στήν ἀνάσχεση τῆς λαθρομετανάστευσης πού διεκπεραιώνει ὁ …τουρκικός Στρατός. Δέν γίνεται ἡ Ἀκτοφυλακή ἑνός νησιωτικοῦ καί παραδοσιακά ναυτικοῦ κράτους νά δείχνει σάν φτωχός συγγενής τῆς Ἀκτοφυλακῆς τῆς Τουρκίας!
- Νά ἀναγνωρίζουμε τόν παραπλανητικό λόγο τῆς ἐξουσίας, ὅποιος κι ἄν τόν ἐκφέρει, καί νά ἀντιτάσσουμε τήν κοινή λογική. Θυμίζω ὅτι ἡ ἀερολογία περί πολυπολιτισμικότητας ξεκίνησε πρίν δεκαετίες καί κυριάρχησε σχεδόν χωρίς ἀντίλογο τά προηγούμενα χρόνια. Δέν γίνεται νά συζητᾶμε μέ ὅρους «ρατσισμοῦ» γιά ἀνθρώπους πού μπαίνουν παράνομα, δίχως κανένα ἔγγραφο στήν πατρίδα μας καί, ἔχοντας διασχίσει ἤδη χῶρες ἀσφαλεῖς σάν τήν Τουρκία, νά διεκδικοῦν ἐδῶ καθεστώς «πρόσφυγα». Δέν γίνεται νά ἀφήνουμε τό μακρύ χέρι τοῦ διεθνοῦς καθεστῶτος, τίς ἀμέτρητες καί ἀνεξέλεγκτες ΜΚΟ, νά ἁλωνίζουν δίκην λαθροδιακινητῆ ἤ λαθρονταβατζῆ τόν τόπο μας. Καί δέν γίνεται νά ἀπολαμβάνει ὁ παράνομος μετανάστης περισσότερα δικαιώματα ἤ εὐνοϊκότερη τελικά ἀντιμετώπιση κι ἀπό αὐτόν τόν Ἕλληνα πολίτη.
- Τέλος, νά διεκδικοῦμε ἀπό τούς ἑκάστοτε κρατοῦντες ὅσα τούς ἀναλογοῦν. Γιά παράδειγμα νά ἐμπεδώσουν πώς κι ἡ θάλασσα ἔχει …σύνορα, πού πρέπει νά τά ὑπερασπιστοῦμε καί πώς ἡ αὐτονόητη σχέση μέ τό πάτριο ἔδαφος δέν συνιστᾶ κάποιον κολάσιμο «νατιβισμό». Ἐπίσης, ἀποχώρηση ἀπό τό Παγκόσμιο Σύμφωνο Μετανάστευσης καί ἀναθεώρηση στό «Δουβλῖνο ΙΙ-ΙΙΙ». Ὑπεράσπιση τῆς ἐθνικῆς ὁμοιογένειας, σαφή διάκριση μεταξύ τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν καί τῶν ξένων, ἰδίως τῶν παράνομων. Ἐπαναφορά τῆς διάκρισης μεταξύ ἰθαγένειας καί ὑπηκοότητας. Σοβαρότητα κι ἐπιμονή στήν ἀπαίτηση γιά ἐπαναπατρισμούς σέ ἀσφαλεῖς χῶρες – ὅπως τό Πακιστάν. Ἀναθεώρηση ὅλης τῆς πρόσφατης νομοθεσίας περί «ρατσιστικῶν» ἐγκλημάτων καί παρόμοιων φούμαρων, ἐπιβολή τῆς ἰσονομίας. Ἐνίσχυση τῶν παραμεθόριων νησιῶν μας καί τῆς Θράκης μέ κάθε τρόπο, ὥστε νά ὑπάρξει ἡ ἀπαιτούμενη δημογραφική, οἰκονομική καί μορφωτική ἀνάπτυξη, ἀσπίδα καί γιά τό σύνολο τῆς ἑλληνικῆς Ἐπικράτειας. Εἶναι πραγματικά ντροπή νά ἀκούγονται στήν ἐπικαιρότητα ὁ Ἕβρος καί τά νησιά τοῦ ΒΑ Αἰγαίου μόνο γιά τίς ἀντιδράσεις τῶν κατοίκων, εἴτε αὐτές ἀφοροῦν ὑπηρεσίες καί κρατικές δομές πού κλείνουν γιά λόγους «οἰκονομίας», εἴτε γιά κυβερνητικούς σχεδιασμούς νά ἀνοίξουν τεράστιες λαθροδομές, μᾶλλον (καί) γιά λόγους κονόμας ἡμετέρων.
(Ἡ εἰσαγωγή μου στή συζήτηση τοῦ Ἰνστιτούτου ΠΥΞΙΔΑ γιά τήν λαθρομετανάστευση στόν Ἕβρο καί γενικότερα, 30-1-2022 -Κ.Κ.)