Μπήκε ο Δεκέμβρης κι όλα εξακολουθούν να πηγαίνουν ρολόι στο μικρό Γιουνανιστάν. Σοβαρή κυβέρνηση, στιβαρή αντιπολίτευση, εύρωστη οικονομία, αποτελεσματική παιδεία, αξιόπιστο πρωτάθλημα. Ο Νοέμβρης φεύγει, ο Κόκαλης και ο Λαμπράκης (ξανα)έρχονται.

      Κι όπου να’ ναι βέβαια έρχεται και το ΕΥΡΩ, έτσι; Άντε ένα κουράγιο ακόμη και σε λίγο θα την περάσουμε κοτσάνι με το νέο νόμισμα. Ειδικά μετά το 2065, που θα έχουμε προσαρμοστεί και πλήρως…

      Αφήστε δε που ως τότε μέχρι και η τελευταία Ελληνίς νοικοκυρά θα διαβάζει Σαίξπηρ απ’ το πρωτότυπο. Το καλό που της θέλω δηλαδή, γιατί αλλιώς μαύρο φίδι που την έφαγε. Δεν το είδατε πως γυάλιζε το μάτι της Ελληνίδος…υποτρόπου στην ΕΕ κ. Διαμαντοπούλου, όταν μίλαγε για την καθιέρωση της αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του ελληνικού κράτους;

      Τέρμα λοιπόν οι αηδίες περί Γιουνανιστάν. Giunanistan θα αποκαλείται από αύριο. Άλλωστε, είναι γνωστό τοις πάσι πως των γραικύλων τα παιδιά, πριν πεινάσουν, μαγειρεύουν…

      Πέραν πάντως όλων αυτών, εύχομαι τουλάχιστον ο Δεκέμβρης να μην είναι πολύ βροχερός. Γιατί κάποτε λέγαμε ότι μια βροχή θα μας σώσει. Ενώ τώρα πια ούτε που τα προλαβαίνουμε να τα μετράμε τα κανόε καγιάκ στη Μαλακάσα…

      Κι απορώ δηλαδή τι το θέλανε το κωπηλατοδρόμιο στον Μαραθώνα κι έγινε κι όλος ο θόρυβος με τ’ αρχαία. Ενώ αν το στήνανε στη Μαλακάσα, θα τους έβγαινε και εύκολα και τζάμπα. Όπως βγαίνεις απ’ την εθνική οδό, τρίτος χείμαρρος δεξιά…

      Κι άσε που θα το θυμόμασταν και καλύτερα, έτσι; Γιατί άντε να βρεις τώρα νεοέλληνα που να ξέρει τι έγινε στον Μαραθώνα πριν από 2491 χρόνια. Ενώ η Μαλακάσα…πώς να το κάνουμε τώρα, ως όρος έχει άλλη σημειολογική ισχύ, τον ακούς και σού ’ρχονται κάτι συνειρμοί να, με το συμπάθιο. Μόνο μες στο ΠΑΣΟΚ, που λέει ο λόγος, να ρίξεις μια ματιά, τελείωσε. Αποκλείεται πια να τον ξεχάσεις…

      Είπα όμως ΠΑΣΟΚ και εκτός της Ellinidas υποτρόπου, θυμήθηκα ότι κοντεύουν κι οι δημοτικές εκλογές κι επομένως όπου να ’ναι αρχίζουν και τα όργανα. Ένας – ένας σύντροφοι, μη βιάζεστε. Όλοι θα σφαχτείτε. Στην ουρά λοιπόν κι εσείς, όπως όλος ο κόσμος…

      Όχι, όχι, στη Ροδόπη δεν άρχισε ακόμη επισήμως η σφαγή. Εδώ είναι εορταστική ακόμη η ατμόσφαιρα. Τώρα που πήρε και το Ιπεκτσί ο Χαριτόπουλος…

      Μα τέτοιον έρωτα όμως βρε παιδί μου ο δήμαρχος με τους γείτονες! Σκέτη ζάχαρη! Να μου το πεις το «σ’ αγαπώ» και πάλι, να μου το πεις, η αγάπη είναι ζάλη! Θυμάστε που κάποτε υπήρχε η έκθεση ζωγραφικής «Από τον Θεοτοκόπουλο στον Σεζάν»; Ε, στις Σάπες λειτουργεί η μόνιμη έκθεση ζαχαροπλαστικής «Από τον Τζεμ στον Εμιρζάογλου»…

      Άσε που ανεβαίνει όπου να’ ναι κι ο Φώσκολος για τα γυρίσματα της νέας, ερωτικής ελληνοτουρκικής σαπουνόπερας «Καλημέρα Σαψί». Πρωταγωνιστεί φυσικά ο ίδιος ο δήμαρχος, που εμφανίζεται όμως παράλληλα και σε επεισόδια του άλλου μεγάλου σήριαλ του νομού, της «Κάμψης» (Ναι, ναι! Βεβαίως και με τον νομάρχη Ροδόπης στο ρόλο του Γιάγκου Δράκου!)…

      Στο πρώτο επεισόδιο της σαπουνόπερας, ο λαοπρόβλητος δήμαρχος εξ αφορμής της βράβευσής του με το Αμπντί Ιπεκτσί βραβεύεται από τον σύλλογο των Σαπαίων λαχειοπωλών με το βραβείο «Γκελ γκελ Ιπεκτσί», γεγονός που δύο μέρες αργότερα επιφέρει τη βράβευσή του και από τους ψιλικατζήδες της Αρίσβης με το βραβείο «Καρντασίμ τσογλάν τσίου τσίου». Τη βράβευση όμως αυτή θα την εορτάσουν στη συνέχεια με τη σειρά τους και οι αιγοκτηνοτρόφοι του Έβρενου, απονέμοντάς του το βραβείο «Μπαγλαματζί καρά μπουγιούκ τεφτέρ εμ Πασόκ εμ κοντίσιονερ». Όσο για την προσφώνηση που του κάνει ο αδελφικός φίλος της τρίτης εξαδέλφης της κουμπάρας του μπατζανάκη του τελετάρχη του δήμου, αυτή λόγω μεγάλης έκτασης θα περιληφθεί στο δεύτερο επεισόδιο…

      Ποιος είπατε; Ο πατριάρχης; Ε δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα σκάσει μύτη κι αυτός ως γκεστ σταρ. Τι διάολο, τζάμπα θα πάνε δηλαδή κι εκείνοι οι τεμενάδες για τις Νέες Χώρες;

      Αν και μεταξύ μας, πολύ κακώς έγινε τότε τόση φασαρία. Το θέμα στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτο, γιατί είναι προφανές ότι οι Νέες Χώρες πολύ σύντομα θα υπαχθούν εκκλησιαστικά στο Πατριαρχείο. Αφού με τον Γιωργάκη στο ΥΠΕΞ και τον Χαριτόπουλο στην…απέξ’,  ούτως ή άλλως σε λίγο και τα σύνορα πάλι κατά Λάρισα μεριά τα ξαναβλέπω…

      Τους είδατε τους κουμπάρους;  «The family plot», για να θυμηθώ και τον Χίτσκοκ. Εκτός τώρα δηλαδή κι αν εσείς προτιμάτε το «The man who knew too much». Ξέρετε, με κείνους τους αντιπαθητικούς που είχαν απαγάγει το παιδί του Τζέημς Στιούαρτ. Με τη διαφορά βέβαια πως στην προκείμενη περίπτωση πρόκειται για αντιπαθητικούς που έχουν απαγάγει όχι απλά ένα παιδί, αλλά ολόκληρη εξωτερική πολιτική…

      Και μαντέψτε πού βρισκόταν πάλι πριν από καμιά δεκαριά μέρες ο λαοπρόβλητος! Βολτούλα κατά Άγκυρα μεριά, για νέες φλογερές περιπτύξεις με τον Τζεμ και τα λοιπά καρντάσια του! Εδώ τώρα ξεχάστε τον πια τον Χίτσκοκ! Εδώ πιο πολύ ταιριάζει παραφρασμένος Κουστουρίτσα:  «Ο…γκαγκάς λείπει σε ταξίδι για δουλειές»…

      Αρκετά όμως για σήμερα με τις αθηναϊκές και τις εντόπιες φαιδρότητες του Pasokogiunanistan, don’t you think so;  Θα επανέλθουμε δριμύτεροι στο επόμενο φύλλο με καινούργια, ολόφρεσκα τοξικά απόβλητα.

     We have to wait άλλωστε για να δούμε και ποιαν ακριβώς εκδοχή της αγγλικής θα προτείνει ως επίσημη γλώσσα στο next briefing της η Ellinida υπότροπος. Τα οξφορδιανά, την  αργκό του λιμανιού από το Liverpool ή το ιδίωμα της Νέας Ορλεάνης;

      Μα τι ερώτηση είν’ αυτή τώρα, ρε Καραϊσκο! Πού να ξέρω εγώ δηλαδή πότε θα τον βραβεύσουν οι νοικοκυρές του Αρσάκειου; Καλά θα κάνουν πάντως να βιαστούν, γιατί ήδη περιμένουν στην ουρά και οι Σαπαίοι σαλαμέμποροι. Να μην τους πεθάνουμε κι απ’ την αναμονή τους ανθρώπους, ε;  Κρίμα είναι…

                                                                                                   Ο ΕΞ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ