Όπως θα έχετε σίγουρα παρατηρήσει, αγαπητοί φίλοι, η παρούσα στήλη (επειδή ακριβώς σέβεται τον εαυτό της και τον…τίτλο της) πάντοτε σχεδόν αφιερώνεται κατά ένα τουλάχιστον μέρος της στον αξιότιμο δήμαρχο Σαπών. Σήμερα όμως λέμε να πρωτοτυπήσουμε:  θα του την αφιερώσουμε λοιπόν ΟΛΟΚΛΗΡΗ…

     Και συγγνώμη κιόλας ρε παιδιά, αν το παρακάνω, αλλά δεν φταίω εγώ! Εκείνος με αναγκάζει! Με άλλα λόγια, δεν είμαι εγώ κακός, αυτός είναι Χαριτόπουλος!

     Τι φταίω δηλαδή εγώ, όταν πρωί πρωί με την τσιμπλάρα στο μάτι τον ακούω στο ραδιόφωνο να μιλάει περιχαρής για το πόσο περιποιήθηκε τους μαντρωμένους στο στάδιο Σαπών 160 λαθρομετανάστες (της γνωστής ιστορίας) και «για τις μπάλες που τους μοίρασε για να παίξουν»; Σας τ’ ορκίζομαι, παιδιά, το είπε και αυτό, με τ’ αυτιά μου τον άκουσα. Αφού μιλάμε ότι απ’ τα γέλια μου εκτοξεύτηκε η τσίμπλα στο ταβάνι…

     Θα μου πείτε τώρα βέβαια, εντάξει, σε καιρό Μουντιάλ βρισκόμασταν κι ο δήμαρχος είναι πάντα πιστός στο πνεύμα των ημερών. Κι ευτυχώς να λέτε που ήτανε το Μουντιάλ του ποδοσφαίρου. Φαντάζεστε δηλαδή να ήτανε κάνα παγκόσμιο πρωτάθλημα μπάντμιντον;  

     Πολύ μου άρεσε όμως κι αυτό το εκπάγλου κάλλους που μας ετοιμάζει για τη δήθεν αρχαία γέφυρα της Αρίσβης. Όχι βέβαια ότι κατά τα άλλα μου προκάλεσε την παραμικρή έκπληξη. Τι νομίζετε δηλαδή, ότι σας παραμυθιάζω, όταν τον αποκαλώ Νεομέδικκο; Ο άνθρωπος είναι πραγματικός μαικήνας των γραμμάτων και των τεχνών και μάλιστα χωρίς καμία εξαίρεση. Γιατί λοιπόν νομίζετε ότι θα του ξέφευγαν η Ιστορία και η Αρχαιολογία;

     Με τη διαφορά βέβαια ότι τα ιστορικά του ενδιαφέροντα έχουν προφανώς τόση σχέση με την ιστορική αλήθεια, όση και οι…σεναριογράφοι της «Ζίνας». Και δεν είναι βέβαια μόνο η εν λόγω κοτσάνα για τη γέφυρα που οδηγεί στο παραπάνω συμπέρασμα. Την άλλη τη μπαρούφα με τους «Σαπαίους τοξότες» την ξεχάσατε δηλαδή;

     Το διευκρινίζω για τους μη παρεπιδημούντας τα Θρακώα και ως εκ τούτου μη γνωρίζοντας: έμβλημα του Δήμου Σαπών είναι εδώ και πολύ καιρό ο Σαπαίος τοξότης, που παραπέμπει στο αρχαίο θρακικό φύλο των Σαπαίων και προφανέστατα αφήνει αιχμές για την μακραίωνη Ιστορία των Σαπών. Η ασήμαντη λεπτομέρεια βεβαίως είναι ότι οι μόνοι Θράκες που κατοικούσαν στον σημερινό νομό Ροδόπης ήταν οι Κίκονες, ενώ οι Σαπαίοι ζούσαν στα δυτικά του κάτω ρου του Νέστου και φυσικά ουδεμία σχέση είχαν με την περιοχή. Η πιθανότητα να τους διακτίνισε προς τα εδώ κάποιος αρχαίος πρόγονος του Χαριτόπουλου δια των θαλάμων μεταφοράς του «Εντερπράιζ» δεν μπορεί βεβαίως να αποκλεισθεί, καλύτερα να την αφήσουμε όμως ως αντικείμενο έρευνας για τον ιστορικό του μέλλοντος…

     Τέτοια φαιδρά λοιπόν υπονοούνται για ένα χωριό, που στην πραγματικότητα δεν είναι παλαιότερο του 17ου αι. (μαρτυρείται για πρώτη φορά από τον Εβλιγιά Τσελεμπή) και που το αρχικό του όνομα ήταν Σαψί. Μετά την απελευθέρωση της Θράκης το 1920 αντικαταστάθηκαν ως γνωστόν τα τουρκικά τοπωνύμια με ελληνικά κι έτσι από το «Σαψί» προέκυψε το ελληνικότερον «Σάπαι». Ε, μετά ήρθε κι ο Χαριτόπουλος με τους τοξότες του…

     Ανάλογη είναι βέβαια και η περίπτωση της Αρίσβης, που μετονομάστηκε έτσι εις ανάμνησιν του αρχαίου θρακικού ποταμού Αρίσβου. Αυτά όλα προς αποκατάστασιν της αλήθειας, την οποία ουδόλως διστάζουμε να πούμε, την ίδια ώρα που κάποιοι άλλοι αναζητούν «αρχαιότητες» ακόμη κι εκεί που δεν υπάρχουν. Φαίνεται όμως τελικά ότι πράγματι, όπως λέει κι η διαφήμιση, παντού υπάρχει ένας μύθος. Ακόμη και στις γέφυρες…

     Πάντως εμένα, ρε παιδιά, ομολογώ ότι με προβληματίζει ενίοτε η ψυχοσύνθεση του ανθρώπου. Από τη μια δηλαδή όλη μέρα αγκαλιές με την Τουρκία και χάδια με τη μειονότητα κι από την άλλη μια κάποια Ιστορία που αφήσανε κι οι Τούρκοι στην περιοχή μετά από πέντε αιώνες κατοχής να την υποβαθμίζουμε δια τοιούτων ψευδοϊστορικών φουμάρων; Τελικά δηλαδή αναρωτιέμαι: τα σκέφτεται πραγματικά όλα αυτά που κάνει ή του βγαίνουν αυθόρμητα;

     Εκτός δηλαδή κι αν έχει συλλάβει το σατανικό σχέδιο να μας πει ότι η εν λόγω γέφυρα είναι και αρχαία και μουσουλμανική (ταυτόχρονα). Μεταξύ μας τώρα δεν το πολυπιστεύω, γιατί αυτό ξεπερνάει τα όρια ακόμη και της επιστημονικής φαντασίας. Από την άλλη όμως είναι αλήθεια ότι ο άνθρωπος είναι ικανός για τα πάντα. Και βάσει όσων προανέφερα για τη σχέση του με τη «Ζίνα», δεν αποκλείεται να δούμε όντως τελικά κανένα νέο επεισόδιο της συγκλονιστικής αυτής ιστορικής σειράς…

     Φαντάζεστε τώρα σκηνικό, ε; Είμαστε στα 500 π.Χ. και οι Μακεδόνες του Μεγάλου Αλεξάνδρου συνεπικουρούμενοι από τις λεγεώνες του Ιουλίου Καίσαρα και τα θεματικά στρατεύματα του Νικηφόρου Φωκά πολεμούν πάνω στη γέφυρα της Αρίσβης με τους σπαχήδες του σουλτάνου Μουράτ του Β΄, τον οποίο συνδράμουν και τρία τάγματα Αζτέκων. Πολύ χάσιμο, έτσι;

     Κι ενώ η μάχη είναι αμφίρροπη, σκάνε ξαφνικά μύτη απ’ τη μεριά του Άρατου δυο χιλιάδες Σαπαίοι τοξότες, ο Κλεμανσώ αυτοπροσώπως και επίσης οι Μολότωφ-Ρίμπεντροπ ομού μετά μίας αντιπροσωπίας Κινέζων…

     Καλά, για τους Πακιστανούς λαθρομετανάστες που την ίδια ώρα έπαιζαν μπάντμιντον ακριβώς κάτω από τη γέφυρα, θα σας ενημερώσω κάποια άλλη φορά…

 

                                                                                                  Ο ΕΞ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ