morelΛεονίντ Νεβζλίν, ἐκ τῶν ἰδιοκτητῶν τοῦ πετρελαιογίγαντα Yukos καί συνεταῖρος τοῦ φυλακισµένου Χανταρκόφσκι, πρό διετίας κατέφυγε στό Ἰσραήλ γιά νά ἀποφύγει τή σύλληψη ἀπό τίς ρωσικές Ἀρχές πού τόν κατηζητοῦσαν. Οἱ τελευταίως ἐµπλουτισµένες κατηγορίες πού τόν βαρύνουν, σύµφωνα µέ τόν εἰσαγγελέα Κολέσνικωφ, περιλαµβάνουν καί δολοφονίες µακρᾶς λίστας προσώπων µεταξύ 1998 καί 2002. Στό ἐµµέσως ὑποβληθέν ρωσικό αἴτηµα ἔκδοσης οἱ ἀπαντήσεις ἀπό τό Ἰσραήλ εἶναι πώς πρόκειται γιά «πολιτική δίωξη» τοῦ Πούτιν καί γιά «ἀντισηµιτισµό» κατά τῶν Ρωσοεβραίων. Ἔτσι, ὁ Νεβζλίν θά συνεχίσει µέ τά κλοπιµαῖα νά κάνει δουλειές καί… φιλανθρωπίες (µέγας δωρητής τοῦ Μουσείου τῆς Διασπορᾶς) στό Ἰσραήλ κι ἀλλοῦ.

Πρίν πάντως πεῖτε ὅτι πρόκειται γιά ἕνα µεγάλο σκάνδαλο, προσέξτε καί τήν συναφή καί ταυτόχρονη περίπτωση τοῦ παραπλεύρως εἰκονιζόµενου Πολωνοεβραίου Σολοµών Μορέλ. Ἡ Πολωνία γιά δεύτερη φορά ζήτησε ἀπό τό Ἰσραήλ τήν ἔκδοση τοῦ 86χρονου Μορέλ, ὡς ἐγκληµατία πολέµου, ὑπεύθυνου γιά τόν θάνατο 1500 Γερµανῶν, κυρίως, αἰχµαλώτων πολέµου. Τό Ἰσραήλ ἀρνήθηκε ἐπισήµως (06/07/2005) ἀφοῦ ἔκρινε «ἀβάσιµο» τό πολωνικό αἴτηµα καί «παραγραφέν» τό ἔγκληµα τῆς κατηγορίας, ζήτησε µάλιστα καί τά ρέστα, ἀποκαλώντας τόν Μορέλ καί τήν οἰκογένειά του «θύµατα τοῦ Ὁλοκαυτώµατος». Ὁ Μορέλ διηύθυνε µετά τό 1945 τό στρατόπεδο Γερµανῶν αἰχµαλώτων πολέµου στό Σβιετοκλόβιτσε τῆς τότε κοµµουνιστικῆς Πολωνίας καί κατηγορεῖται ὅτι βασάνιζε καί ἄφηνε τούς κρατούµενους νά πεθάνουν ἀπό τήν πείνα καί τίς ἀσθένειες. Ἡ κατηγορία εἶναι γιά «ἔγκληµα κατά τῆς ἀνθρωπότητος» καί φυσικά δέν παραγράφεται. Ὁ Μορέλ κατέφυγε στό Ἰσραήλ τό 1994, µόλις τοῦ ἀπαγγέλθηκαν οἱ κατηγορίες.

Μετά καί τά δύο ἀνωτέρω παραδείγµατα ἐλπίζουµε νά διεκρινίσατε πιά τίς ἔννοιες «ἀντισηµιτισµός», «φιλανθρωπία» κι «ἀνθρωπότητα»…

none