Ὅσο διαρκοῦσε ἡ ἐπετειακή ψεµµατοπληµµύρα σχετικά µέ τή «σφαγή» τῆς Σρεµπρένιτσα, δόθηκε στή δηµοσιότητα ἡ ἀναφορά τῆς Ὁµάδας Ἔρευνας γιά τό θέµα, πού συγκροτήθηκε µέ σερβική πρωτοβουλία καί δούλεψε γιά τρία χρόνια. Βεβαίως καί πουθενά δέν τό βρήκατε καί γιαυτό ἔχετε αὐτή τή στιγµή ἀνά χείρας τόν «Ἀντιφωνητή»…
Σύµφωνα λοιπόν µέ τόν συντάκτη τῆς ἀναφορᾶς, καθηγητή Ἔντ Χέρµαν (Pennsylvania University), «Ἡ «σφαγή τῆς Σρεµπρένιτσα» εἶναι ὁ µεγαλύτερος θρίαµβος τῆς προπαγάνδας πού προέκυψε ἀπό τούς πολέµους στά Βαλκάνια [...] Σύνδεση ὅµως µέ τήν ἀλήθεια καί τήν δικαιοσύνη δέν ὑφίσταται». Καί σύµφωνα µέ τόν πρώην συντονιστή τοῦ ΟΗΕ γιά ζητήµατα Πολιτῶν, Phillip Corwin, «ἡ ἐπίσηµη ἐκδοχή αὐτῶν τῶν γεγονότων ὑπῆρξε µία ἐκστρατεία παραπληροφόρησης πού ἔθαψε µαζί µέ τά πτώµατα καί τά γεγονότα». Ὁ Καναδός καθηγητής Διεθνοῦς Δικαίου (York University) Michael Mandel, ἀπό τούς συγγραφεῖς τῆς ἀναφορᾶς, µιλάει καθαρά: “ὁ ἰσχυρισµός τοῦ ICTY (Σ.Σ.: εἶναι τό Circo del Ponte) πώς στήν Σρεµπρένιτσα ἔγινε γενοκτονία δέν στηρίζεται οὔτε ἀπό τά γεγονότα οὔτε ἀπό τήν κείµενη νοµοθεσία.” Στήν πραγµατικότητα, σύµφωνα µέ τόν Corwin, “αὐτό πού ἔγινε ἐκεῖ δέν ἦταν µιά µεµονωµένη µεγάλη σφαγή µουσουλµάνων ἀπό Σέρβους ἀλλά µία σειρά αἱµατηρότατων ἐπιθέσεων καί ἀντεπιθέσεων γιά µιά περίοδο πάνω ἀπό τρία χρόνια, ἡ ὁποία ἔφτασε στήν κορύφωσή της τόν Ἰούλιο τοῦ 1995.” Διαβάζουµε λοιπόν τά συµπεράσµατα τῆς ἀναφορᾶς:
1.
Ἀριθµοί καί γεγονότα ἔχουν παρουσιαστεῖ διαστρεβλωµένα στά µεγάλα ΜΜΕ τῆς Δύσης καί ἀπαιτοῦν µιάν ἀντικειµενική ἐπανεξέταση. Ὁ ἰσχυρισµός τῶν 7-8.000 νεκρῶν Mουσουλµάνων στήν κατάληψη τῆς Σρεµπρένιτσα εἶναι ἀστήρικτος. Ὁ ἀριθµός αὐτός δόθηκε ἀρχικά (καί χονδρικά) ἀπό τόν Ἐρυθρό Σταυρό καί περιελάµβανε 5.000 «ἀγνοούµενους» πού ἀργότερα βρέθηκαν εἴτε ζωντανοί εἴτε νεκροί σέ µάχες µέ Σερβοβόσνιους. Οὔτε τά πτώµατα πού βρέθηκαν ἀπό τό ΙCTY τόν δικαιολογοῦν, οὔτε καί πολλά ἀπό αὐτά νά συνδεθοῦν µέ τήν περίοδο αὐτή. Ἀπό τά 7.500 πτώµατα τῆς Τούζλας µόνο 2.079 ταυτοποιήθηκαν µέσῳ ἐξέτασης DNA καί ἡ προσπάθεια νά συνδεθοῦν µέ τή Σρεµπρένιτσα ἀπέτυχε. Ἄλλωστε ἀπό τούς 40.000 ἄνδρες πού ἐκτιµᾶται ὅτι βρίσκονταν στήν πόλη πρίν τήν κατάληψή της ἀπό τούς Σέρβους (τό ICTY µιλάει γιά 37.000), ὁ Παγκόσµιος Ὀργανισµός Ὑγείας πιστοποίησε 35.632 ἐπιζῶντες, καί ὁ Ἐρυθρός Σταυρός βεβαίωσε 3.000 περίπου στρατιῶτες πού πέρασαν µέσα ἀπό τίς σερβικές γραµµές.
2.
Ἀστήρικτος καί ὁ ἰσχυρισµός γιά ἄοπλους µουσουλµάνους. Τά στοιχεῖα ἀποδεικνύουν σηµαντικό ποσοστό ἀπωλειῶν σέ µάχη, στήν ἔξοδο ἀπό τήν πόλη, καί κάποιες ἑκατοντάδες ἐκτελέσεις – µά ὥς ἐκεῖ. Μέ τήν ἐκτίµηση αὐτή συνάδουν καί οἱ µαρτυρίες τῶν ἀξιωµατούχων τοῦ ΟΗΕ C. Branco καί H. Wieland.
3.
Τά συµβάντα τόν Ἰούλιο τοῦ 1995 συνδέονται ἄµεσα µέ τίς συγκρούσεις τῶν τριῶν προηγούµενων χρόνων στήν περιοχή. Τά ἐγκλήµατα τοῦ Νάσερ Ὄριτς κατά τοῦ ἄοπλου σερβικοῦ πληθυσµοῦ στά περίχωρα τῆς Σρεµπρένιτσα (3.287 ὀνόµατα δηµοσιεύτηκαν πρόσφατα) καί τό ἰδιότυπο ἄσυλο πού προσέφεραν στίς δυνάµεις του (5.500 ἄνδρες τῆς 28ης Μοίρας τοῦ Βοσνιοµουσουλµανικοῦ στρατοῦ) οἱ «ἀσφαλεῖς περιοχές» τοῦ ΟΗΕ δηµιουργοῦσαν ἕνα πλαίσιο πού ξένιζε ὥς καί τόν λόρδο Ντέιβιντ Ὄουεν πού ἦρθε ὡς µεσολαβητής τῆς ΕΕ στήν περιοχή.
4.
Ὅ,τι συνέβη στή Σρεµπρένιτσα τόν Ἰούλιο τοῦ 1995 δέν µπορεῖ νά ἐκτιµηθεῖ σωστά ἐκτός τοῦ εὐρύτερου πλαισίου τοῦ γιουγκοσλαβικοῦ ἐµφυλίου (1991-1995) καί τῶν σκοπιµοτήτων του. Ἡ µουσουλµανική ἀπόσυρση ἀπό τήν πόλη δέν ἦταν στρατιωτική ἀναγκαιότητα ἀλλά στρατηγική ἐπιλογή: Ἔπρεπε νά προκληθεῖ ἡ ΝΑΤΟική ἐπέµβαση καί τά φουσκωµένα νούµερα βοήθησαν νά καλυφθεῖ ἡ ἐθνοκάθαρση πού ἐξαπέλυσαν οἱ Κροάτες µέ ἀµερικανικές πλάτες κατά τῶν Σέρβων στήν Δυτική Σλαβονία καί στήν Κράινα τόν Μάιο καί τόν Αὔγουστο τοῦ 1995 (στή φωτογραφία ἡ ἔξοδος τῶν 200.000 Σέρβων ἀπό τήν Κράινα).
5.
Τά περί «γενοκτονίας» στή Σρεµπρένιτσα εἶναι ἐπίσης ἀστήρικτα. Πρόκειται γιά ἰσχυρισµούς τοῦ ΙCTY δύο µόλις ἑβδοµάδες µετά τήν κατάληψη τῆς πόλης, πρίν δηλαδή γίνει ὁποιαδήποτε σοβαρή ἔρευνα κι ἐνῷ ἤδη ὁ Σερβοβοσνιακός Στρατός εἶχε διευκολύνει τήν ἐκκένωση τῆς πόλης ἀπό τούς ἀµάχους πρός τήν Τούζλα. Πολύ χειρότερα ἐγκλήµατα πού ἔγιναν σέ βάρος Σέρβων δέν ἀξιώθηκαν τοῦ Δικαστηρίου τῆς Ντέλ Πόντε. Ὅπως τό συνόψισε καί ὁ πρώην διοικητής τοῦ ΝΑΤΟ στρατηγός Charles Boyd, «ἡ ἐθνοκάθαρση καταδικάζεται µόνον ὅταν διαπράττεται ἀπό τούς Σέρβους, ὄχι σέ βάρος τους».
Tί µπορεῖ νά προσθέσει κανείς στά παραπάνω – µά καί σέ ὅσα µία στοιχειωδῶς ἐνεργός πολιτική συνείδηση τόν κάνει νά ὑποψιαστεῖ; Καί πῶς µπορεῖ νά χαρακτηρίσει τόν θίασο τῶν 163 πού ὑπέγραψαν καί… ἑλληνική καταδίκη (!) γιά τήν ἴδια στηµένη ἱστορία; Ἡ πλέον κοινόχρηστη νεοελληνική λέξη δείχνει ἐπαρκής, ἄν ὄχι ὑπερβολικά ἐπιεικής…
4 com
Ὁ πρώην στρατηγός τῶν Σερβοβόσνιων Zdravko Tolimir, ἰσοβίτης στή Χάγη μετά τήν ἀπόφαση τοῦ “δικαστηρίου” γιά τήν πρώην Γιουγκοσλαβία, πέθανε στά 67 του ἀπό καρδιά. Ὁ πρόεδρος τῆς Σερβοβοσνιακῆς Δημοκρατίας Μίρολαντ Ντόντικ μίλησε γιά “βαρειά ἀπώλεια ὄχι μόνο φίλων καί συγγενῶν μά καί τοῦ σερβικοῦ λαοῦ”.
2 Ιαν. 2009: 
