Συνεχίζουμε σήμερα τίς ἀποκαλύψεις γιά τίς – ἄς τίς ὀνομάσουμε – «ψευδοεργασίες» μέ τίς ὁποῖες προικίστηκαν (γιά τήν ἐξέλιξη ἤ τόν διορισμό τους) κάποια μέλη ΔΕΠ τοῦ Δημοκριτείου Πανεπιστημίου, ἕνα σκάνδαλο πρώτου μεγέθους πού ἀγγίζει πρωτίστως καί ὀνομαστικά τόν ἴδιον τόν πρύτανη Κωνσταντίνο Σιμόπουλο. Τήν προηγούμενη φορά περιγράψαμε δίχως ἄλλα ὀνόματα ὄχι μόνο τήν πρόσφατη ἱστορία πού ἀνέδειξε τό θέμα μά καί ἄλλες παλαιότερες ὑποθέσεις. Σήμερα, καί μέ ἀφορμή τήν (ἀνώνυμη!) ἀπάντηση πού λάβαμε ἀπό τόν πλέον ἄμεσα ἐνδιαφερόμενο καθηγητή (ὄχι τόν Κ.Σ.), συνεχίζουμε μέ νέα ἀποκαλυπτικά στοιχεῖα. Ἄ, καί νά διατυπώσουμε καί μιάν ἀπορία: Κανένας στό τοπικό Τῦπο, ἠλεκτρονικό καί ἔντυπο, δέν ἀντιλήφθηκε τί γράψαμε πρό δεκαπενθημέρου; Οὔτε μία ἀναπαραγωγή τοῦ ἄρθρου, οὔτε ἕνα σχόλιο, οὔτε μία νύξη; Μά… τόσο;;;!!!

Παρακάτω δημοσιεύουμε καί σχολιάζουμε τήν ἐπιστολή πού λάβαμε ἀπό τόν ἄμεσα ἐμπλεκόμενο στήν ὑπόθεση καί (μᾶλλον) ἄμεσο θῦμα της:

Κύριε Διευθυντά,

Σχετικά με το άρθρο σας της 31ης Οκτωβρίου 2007 περί πλαστής εργασίας και επειδή τυγχάνω υπεύθυνος αλληλογραφίας για τη συγκεκριμένη εργασία που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Onkologie» θα ήθελα να σας διευκρινίσω τα παρακάτω:

1ο) Ο κύριος συγγραφέας της εργασίας που αναφέρεται και ως πρώτος συγγραφέας, ανέλαβε ήδη την ευθύνη για το λάθος που προέκυψε κατά τη σύνταξη της εργασίας, που έγινε με βάση και σημείο αναφοράς την εργασία που επίσης αναφέρετε στο άρθρό σας (Current Medical Research and Opinion, 2002), και απέστειλε τελικά τα ίδια νούμερα χωρίς να τα αντικαταστήσει με τα πραγματικά νούμερα του δικού μας υλικού που αφορά ασθενείς με κακοήθη νεοπλάσματα του μαστού που αντιμετωπίσθηκαν στις Γυναικολογικές Κλινικές του Γ.Π.Ν. Αέξ/πολης. Ήδη έχει ζητηθεί από το περιοδικό «Onkologie» η δημοσίευση εκ νέου της εργασίας με την μορφή του Erratum, πράγμα το οποίο έχει ήδη γίνει αποδεκτό.

2ο) Είναι γεγονός ότι η συγκεκριμένη εργασία δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στους φερόμενους ως συγγραφείς, οι οποίοι θεωρούσαν και δικαίως την εργασία ως ακριβή, αφού και το υλικό υπήρχε και είχε δοθεί στον κύριο συγγραφέα για επεξεργασία.

3ο) Ως προς την αναφορά σας στο πρόσωπο του Πρύτανη οφείλω να διευκρινίσω ότι ο ίδιος δεν είχε σχέση με το υλικό της εργασίας, ούτε την επεξεργασία του, παρά μόνο χρησιμοποιήθηκαν οι εγκαταστάσεις του Εργαστηρίου Πειραματικής Χειρουρ-γικής το οποίο διευθύνεται από τον ίδιο και η συμμετοχή του θεωρήθηκε εκ μέρους μας επιβεβλημένη και τιμητική. Ήδη έχει ζητηθεί από τον ίδιο η διαγραφή του από τους συγγραφείς στο Erratum.

Σας παρακαλώ, να δημοσιεύσετε την παρούσα επιστολή, ώστε να αποκατασταθεί κατά το δυνατό το κύρος της Ιατρικής Σχολής και να αναδειχθεί η πραγματική συνθήκη που χαρακτηρίζει το περιστατικό όπως έχει παρουσιασθεί. Στη διάθεσή σας η αλληλογραφία με το περιοδικό και οι επιβεβλημένες διορθώσεις που έχουν γίνει.

Απάντηση «Α»:

Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο κάποιος να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα όταν βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Υπ’ αυτήν την έννοια η «επιστολή» μόνο έκπληξη δεν προκάλεσε, άλλο που το περιεχόμενό της θα μπορούσε να θεωρηθεί περίπου προσβλητικό για τη νοημοσύνη ημών τε και αναγνωστών – χώρια η ανεξήγητη απουσία υπογραφών, κραυγαλέα απάδουσα της ιδιότητας των συντακτών της.

Επί της ουσίας, το «φταίει ο γάιδαρος, χτυπάμε το σαμάρι» τα λέει όλα. Ουδεμία αμφισβήτηση της ορθότητας του δημοσιεύματος προκύπτει από τα γραφόμενα του κ. Παπαδόπουλου, ο οποίος και ανέλαβε την υποχρέωση να απαντήσει ως μη όφειλε, αφού το δημοσίευμα ούτε τον ονομάτιζε, ούτε κατ’ επέκταση στρεφόταν εναντίον του προσωπικά. Η επίμαχη εργασία είναι δημοσιευμένη σε περιοδικό και καταχωρημένη σε ιατρικό ιστότοπο στο Διαδίκτυο, και αποτελεί αντιγραφή (ήγουν είναι πλαστή) με ολόιδια νούμερα, ολόιδιους πίνακες και ελαφρώς παραλλαγμένο κείμενο άλλης πρωτότυπης η οποία είχε δημοσιευθεί τέσσερα χρόνια πριν. Αν αυτό μπορεί να δικαιολογηθεί ως «λάθος που προέκυψε κατά τη σύνταξη της εργασίας … και απέστειλε τελικά τα ίδια νούμερα χωρίς να τα αντικαταστήσει με τα πραγματικά…» επαφίεται στην κρίση οποιουδήποτε στοιχειωδώς νοήμονα.

«Οι φερόμενοι ως συγγραφείς» μας θύμισαν το φονιά στην Αιτωλοακαρνανία που αφού εκτέλεσε εν ψυχρώ πέντε ανθρώπους επειδή κυνηγώντας μπήκαν στο χωράφι του, στη συνέχεια τα ΜΜΕ τον ανεβοκατέβαζαν «φερόμενο ως δολοφόνο» σε έναν ακραία υποκριτικό –όσο και επιλεκτικό- διαγκωνισμό πολιτικής ορθότητας. Αναφορικά με το αν ο τελευταίος εκ των φερομένων ως συγγραφέων της πλαστής εργασίας – ο οποίος τυγχάνει να είναι και Πρύτανης- γνώριζε για την εργασία, δεν ξέρουμε τι είναι χειρότερο. Να μη γνώριζε τίποτα για μια εργασία που ως τελευταίο όνομα κατά τα ειωθότα υποτίθεται ότι είχε επιβλέψει, ή να γνώριζε για μια εργασία που δεν έγινε ποτέ αφού ήταν αντιγραφή άλλης. Σε τελική ανάλυση και για να αποφευχθούν παρόμοιες περιπλοκές στο μέλλον, ας δημοσιοποιήσουν έναν κατάλογο με τις εργασίες που αναφέρουν στο CV τους (και χρησιμοποιούν για κατάληψη θέσεων) για τις οποίες δεν γνωρίζουν τίποτα!

Διότι μετά το δημοσίευμα του «Α» νέο εντυπωσιακότερο ίσως περιστατικό έλαβε χώρα. Επίκουρος καθηγητής της Ιατρικής υποψήφιος για μονιμοποίηση στη θέση του, με έγγραφο που απέστειλε στους εκλέκτορες άκουσον άκουσον «αποσύρει» τέσσερις (4) δημοσιευμένες εργασίες από το βιογραφικό του χωρίς καμία περαιτέρω εξήγηση. Σε μια από αυτές εμφανίζεται μεταξύ άλλων εκ νέου το όνομα του κ. Πρύτανη ενώ και στις τέσσερις το όνομα του κ. Παπαδόπουλου. Τόση δουλειά στράφι, γιατί; Εμείς πάντως οι άσχετοι επαρχιώτες παρόμοια επιστημονική πρακτική πρώτη φορά ακούσαμε παγκοσμίως.

Με όλα αυτά, φοβόμαστε ότι το τρωθέν κύρος της Ιατρικής Σχολής όχι απλώς δεν αποκαθίσταται με τη δημοσίευση της παρούσας «επιστολής» αλλά αντίθετα καταβαραθρώνεται με όσα συνέβησαν και όπως φαίνεται εξακολουθούν να συμβαίνουν. Με την ευκαιρία σημειώνουμε πως ουδεμία απάντηση λάβαμε αρμοδίως για τις υπόλοιπες καταγγελίες σχετικά με προηγούμενη κρίση καθηγήτριας, διδακτορικά-μαϊμούδες καθηγητών και όχι μόνο κοκ. Επιμένουμε ότι το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό και με μεγάλο βάθος για να μείνει στο επίπεδο ενός δημοσιεύματος επαρχιακού φύλλου.

(Υ.Γ.: Από υπερβάλλοντα ζήλο στο προηγούμενο δημοσίευμα καταγράφηκε μαζί με τα υπόλοιπα και η εξέλιξη αναπληρωτή σε τακτικό καθηγητή με αναφορά στην ιδιότητά του ως αδελφού βουλευτή της ΝΔ, γεγονός ουδόλως επιλήψιμο και ως εκ τούτου άδικο και παραπλανητικό για την επιστημονική του επάρκεια την οποία και σεβόμαστε.)

Γνωστή ἡ κρίση στά Ἑλληνικά ΑΕΙ, πού βρίσκεται στά ὅρια τῆς παρακμῆς, ὅπως ὅλη ἡ χώρα. Τά χαρακτηριστικά της εἶναι κοινός τόπος πλέον: Αὐθαιρεσία, ἀναξιοκρατία, κομματισμός, διαπλοκή, ξεκοκκάλισμα προγραμμάτων, ταρίφες γιά κατάληψη / ἐξέλιξη θέσεων ΔΕΠ, οἰκογενειοκρατία (μπροστά στήν ὁποία αὐτὴ τῆς πολιτικῆς ὠχριᾶ), δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, δραματική ὑποβάθμιση τοῦ ἐπιπέδου σπουδῶν… Γιά πρύτανη ὅμως μέ… πλαστές ἐργασίες, πρώτη φορά ἀκούσαμε!

Πληροφορίες γιὰ διάφορα ποὺ συμβαίνουν στὸ βασίλειο τῆς θρακικῆς Δανιμαρκίας ἀπὸ τὴν ἐποχὴ Γαλούση μέχρι σήμερα κυκλοφοροῦσαν πάντα. Εἶναι γνωστὸ ὅτι ἐδῶ στὸν «Α» τὶς παρακολουθοῦμε μὲ μεγάλο ἐνδιαφέρον. Ἔχουμε ἀναφερθεῖ γιὰ παράδειγμα καὶ παλαιότερα σὲ κρίσεις μελῶν ΔΕΠ στὴν ἰατρική, μὲ τελευταία (φῦλλο 197/07-06-2006) αὐτὴν ἐπίκουρης καθηγήτριας – γόνου γνωστῆς πολιτικοδημοσιογραφικῆς οἰκογενείας – ποὺ ἐπρόκειτο νὰ γίνει ἀναπληρώτρια καὶ νὰ τῆς ἀνατεθεῖ ἡ διεύθυνση κλινικῆς αἰχμῆς τοῦ νοσοκομείου Ἀλεξανδρούπολης. Ἐνῶ λοιπὸν ἀνέμενε αὐτὴ τὴν μείζονα ἐξέλιξη γιὰ τὴν καριέρα της, βρέθηκε ξαφνικὰ «παραιτημένη» ἀφοῦ διαπιστώθηκε ὅτι εἶχε προσκομίσει στὸ CV της πλαστές/παραποιημένες ἐργασίες. Ποτὲ δὲν δόθηκε κάποια ἐξήγηση ἀπὸ τὰ ἁρμόδια ὄργανα, οὔτε πολὺ περισσότερο βέβαια ἀναζητήθηκαν εὐθῦνες σὲ κανένα ἐπίπεδο. Οἱ πιὸ πρόσφατες κρίσεις εἶχαν ἐπίσης ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον ἐξ αἰτίας (καί) τῶν προσωπικῶν ἀντιπαραθέσεων ποὺ ἔχουν ἀναπτυχθεῖ μεταξὺ διαφόρων ὑψηλὰ ἱστάμενων. Ἐπιτυχὴς ἐξέλιξη λέκτορα ἡ ὁποία ἔγινε παρὰ τὶς ἀντίθετες «ὁδηγίες», ἐπεστράφη γιὰ νὰ ἀκυρωθεῖ. Ἀντιστρόφως, ἄλλη κρίση ἀνεπιτυχὴς γιὰ τὸν ὑποψήφιο παρὰ τὶς ἀντίθετες «ὁδηγίες», ἐπεστράφη ἐπίσης γιὰ νὰ μετατραπεῖ σὲ ἐπιτυχή. Ἀπόσυρση ὑποψηφιότητας γιὰ ἐξέλιξη ἀναπληρωτῆ καθηγητῆ μετὰ ἀπὸ πιέσεις λόγω παλιᾶς ἱστορίας μὲ «κλεμμένο» βιβλίο στὸ βιογραφικό του. Ἐξέλιξη σὲ κορυφαία βαθμίδα στενοῦ συγγενῆ βουλευτοῦ τῆς ΝΔ. Ὥσπου ἔσκασε καὶ ἡ βόμβα!

Τὸ σκηνικό: κρίση ἀναπληρωτῆ καθηγητῆ γιὰ νὰ ἐξελιχθεῖ σὲ πρωτοβάθμιο. Συνοπτικὲς διαδικασίες, θετικὴ εἰσήγηση τοῦ πρύτανη στὸ ἐκλεκτορικό, ἕτοιμοι νὰ ψηφίσουν. Ξαφνικὰ σούσουρο! Κυκλοφοροῦν φωτοτυπίες ἐπιστημονικῆς ἐργασίας – μαϊμοῦ τοῦ ὑποψηφίου τακτικοῦ καθηγητῆ δημοσιευμένης στὸ περιοδικὸ «ONKOLOGIE» τὸ 2006, ἡ ὁποία εἶναι πιστὴ ἀντιγραφὴ (μὲ ὁλόιδια νούμερα καὶ πίνακες, οἱ ἀθεόφοβοι!) πρωτότυπης βουλγάρικης ἐργασίας ποὺ εἶχε δημοσιευτεῖ στὸ «Current medical research and opinion» τὸ 2002! Στὴν ἐργασία – μαϊμοὺ τὸ ὄνομα τοῦ ὑποψηφίου εἶναι δεύτερο στὴ σειρὰ τῶν συγγραφέων, μεσολαβοῦν τὰ ὀνόματα 2-3 ἄλλων καθηγητῶν καὶ τελευταῖο ἐμφανίζεται τὸ ὄνομα τοῦ …πρύτανη. Ὅπως εἶναι γνωστὸ στοὺς ἐπιστημονικοὺς κύκλους, ὁ τελευταῖος ἐκ τῶν ἐμφανιζομένων συγγραφέων ἔχει καὶ τὴν συνολικὴ ἐποπτεία – ἐπίβλεψη τῆς ἐργασίας, ὅπερ ἔστι μεθερμηνευόμενο ὅτι κάποιος εἶχε τὴν ἐπίβλεψη μιᾶς ἐργασίας ποὺ ποτὲ δὲν ἔγινε, ἀφοῦ ὅπως ἀποδείχθηκε ἦταν κλεμμένη. Ὑπάρχουν ἐνδείξεις ὅτι ἡ ἔκταση τοῦ φαινομένου εἶναι ἐξαιρετικὰ μεγαλύτερη καὶ ἤδη συλλέγονται στοιχεῖα. Ὁ ὑποψήφιος, ὅπως ἦταν φυσικὸ, ἀποσύρθηκε ἄρον – ἄρον ἀκολουθώντας τὶς σχετικὲς «ὁδηγίες» καὶ εἰκάζεται βάσιμα ὅτι θὰ χρησιμοποιηθεῖ – ἀπὸ κοινοῦ μὲ τὸν πρῶτο συγγραφέα – ὡς ἀποδιοπομπαῖος τράγος τῆς ὅλης ἱστορίας.

Τὸ θέμα εἶναι τεράστιο, ὄχι μόνο γιὰ λόγους ἠθικῆς τάξεως ἀλλὰ καὶ γιατί ἀνοίγει μία μικρὴ χαραμάδα στὴ βαριὰ βιομηχανία παραγωγῆς / ἀντιγραφῆς ἄχρηστων / εἰκονικῶν ἐργασιῶν, μὲ βάση τὶς ὁποῖες «χτίζονται» βιογραφικὰ ποὺ στὴ συνέχεια ἐξαργυρώνονται μὲ καταλήψεις θέσεων, τίτλων, ἀξιωμάτων, συνήθως ἁδρότατα ἀμοιβομένων. Ὁ σκυλοκαυγᾶς τῶν μεγαλοκαθηγητάδων τῆς Ἀθήνας πάνω ἀπὸ τὸ κρεβάτι τοῦ Ἀρχιεπισκόπου (τὸν ὁποῖο ἔνιοι ἐξ αὐτῶν ὁδήγησαν στὴν τραγικὴ θέση ποὺ βρίσκεται) ἦταν ἐξόχως ἀποκαλυπτικὸς καὶ γιὰ τοὺς πιὸ δύσπιστους, τόσο γιὰ τὸ ποιὸν τῶν ἀνθρώπων ὅσο καὶ γιὰ τὸν τρόπο ἀντίληψης καὶ ἄσκησης τῶν καθηκόντων τους.

Ἐκτίμηση μας εἶναι ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὴ Δικαιοσύνη, τὸ θέμα ποὺ ἔχει ἐνσκήψει (θὰ ἔπρεπε νά) ἐνδιαφέρει σφόδρα καὶ τὸ ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο Παιδείας – πόσω μᾶλλον ἂν θυμηθοῦμε καὶ προηγούμενα δημοσιεύματα ἀθηναϊκῶν ἐφημερίδων (τοπικὰ κανεὶς δὲν ψελλίζει λέξη!) ποὺ οὐδέποτε διαψεύστηκαν γιὰ πανίσχυρους προστάτες παραγόντων τοῦ ΔΠΘ. Θὰ ἀρκεστεῖ ἁπλῶς σὲ παραιτήσεις δευτεραγωνιστῶν καὶ κουκούλωμα ἢ αὐτὴ τὴ φορὰ θὰ προσπαθήσει νὰ σπάσει τὸ ἀπόστημα; Ὀψόμεθα.