Χρόνια τώρα σέρνεται στήν Κομοτηνή τό θέμα μέ τό νέο κτίριο πού ἀπαιτεῖται γιά τό μειονοτικό σχολεῖο τοῦ Μάστανλι. Ὅλα δείχνουν πώς ἡ
πολιτεία ἀποφάσισε νά τό λύσει τό ζήτημα πού εἶναι καί ὑπαρκτό γιά τούς μικρούς μαθητές καί ζημιογόνο γιά τήν εἰκόνα τῆς χώρας μας.
Ὥς ἐδῶ ὅλα καλά. Ποιάν λύση ὅμως θά δώσουμε; Θά χτίσουμε σέ δημοτικό οἰκόπεδο, μέ κάποια ἑκατομμύρια εὐρώ ἀπό τό ΕΣΠΑ, νέο μειονοτικό σχολεῖο κοντά στόν οἰκισμό τοῦ Χάρμανλι, ὅπως δείχνουν νά προσανατολίζονται κάποιοι ἁρμόδιοι; Ἤ θά προκρίνουμε τήν ἄμεση καί οἰκονομική λύση πού βρῆκε ἡ Διαχειριστική Βακουφική Ἐπιτροπή, ἡ ὁποία θέλει νά ἀγοράσει τό διπλανό τοῦ σχολείου σπίτι (πωλεῖται ἀπό μετανάστη στή Γερμανία) καί νά τό ἑνοποιήσει μέ τό σημερινό σχολεῖο, διαμορφώνοντάς το κατάλληλα;
Θέλουμε ὄντως λύση; Τήν βρῆκαν μόνοι τους οἱ ἄνθρωποι, χρειάζονται μόνο μιά βοήθεια γιά τίς λεπτομέρειες. Ἀλλιῶς πᾶμε σέ δεκαπλάσιο κόστος καί 6-7 χρόνια μετά. Κι ὥς τότε τί θά γίνεται μέ τό ἀδιαχώρητο; Καί θά θέλουν οἱ μικροί μαθητές τῆς Λυκαβηττοῦ νά κάνουν διπλάσια ἀπόσταση γιά τό νέο σχολεῖο τους; Ὅσο γιά τό «ἐπιχείρημα» πώς θά πρόκειται γιά χρήματα ἀπό τό ΕΣΠΑ, θυμίζουμε ὅτι χρειαζόμαστε κι ἄλλα σχολικά κτίρια (5ο Γυμνάσιο, 4ο Λύκειο…). Ἄς τό ξανασκεφτοῦμε.