Κάθε πού μπαίνει νέος χρόνος μᾶς βγαίνει μιά διάθεση νέας ἀρχῆς σέ ὅλα τά θέματα, ἰδιωτικά καί δημόσια. Τί νά περιμένουμε λοιπόν τό 2019 στόν δημόσιο βίο τῆς πατρίδας μας; Γιά μᾶς εἶναι ξεκάθαρο. Πρῶτον καί κύριο νά ξεκουμπιστεῖ ὁ Σύριζα ἀπό τήν Κυβέρνηση. Ὄχι τόσο γιατί εἶναι ἄχρηστοι καί ἀνίδεοι ἐνώπιον τῶν προβλημάτων τῆς Ἑλλάδος – καί οἱ ἄλλοι δέν πολυδιαφέρουν – ἀλλά γιά δύο βασικούς ἐπιπρόσθετους λόγους: ἀφενός γιατί ἡ ἰδεοληψία / ψυχοπνευματική καθήλωση τῶν στελεχῶν τους ἐπιβάλλει πρόθυμα τήν ἑλληνοκτόνα – κοινωνιοκτόνα πολιτική ὀρθότητα τῶν ἀφεντικῶν.

Read the rest of this entry…

Η τρίτη αξιολόγηση έκλεισε, ο προϋπολογισμός υπερψηφίστηκε (ως ο “τελευταίος μνημονιακός”), η Κυβέρνηση ανακάμπτει δημοσκοπικά, όλα δουλεύουν ρολόι. Από τη μία οι Συριζανέλ πανηγυρίζουν που συνεχίζουμε να τους ανεχόμαστε, από την άλλη η πρασινογάλαζη αντιπολίτευση κρυφοελπίζει στην λαϊκή αμνησία, και όλα πάνε εκεί που προ οκταετίας (έξωθεν) δρομολογήθηκαν να πάνε.

Read the rest of this entry…

Συνεχίζεται ἡ κυβερνητική πίεση κατά τῶν νηπιαγωγῶν τῆς Ροδόπης καί τῆς Ξάνθης, προκειμένου οἱ τελευταῖοι νά δεχθοῦν τό πιλοτικό πρόγραμμα τοῦ ΙΕΠ πού εἰσάγει τήν τουρκική γλῶσσα σέ νηπιαγωγεῖα μειονοτικῶν οἰκισμῶν. Μόλις χθές (6/10/2017) ἦταν σέ Κομοτηνή καί Ξάνθη ὁ γ.γ. τοῦ ὑπουργείου Παιδείας Ἀνδρέας Νοταράς, καί οἱ καθηγητές τοῦ προγράμματος Μαρία Σφυρόερα καί Γιῶργος Μαυρομμάτης, σέ συναντήσεις μέ τά Δ.Σ. τῶν συλλόγων καί πολλούς νηπιαγωγούς γιά νά τούς “ἐνημερώσουν”.

Read the rest of this entry…

Όποιος είχε την παραμικρή αμφιβολία για την στοχοθεσία τού ΣΥΡΙΖΑ μέσω της “θεματικής εβδομάδας” στα γυμνάσια της χώρας, βλέποντας προχθές (4-6-17, ΕΡΤ1) την εκπομπή “Θεματική Εβδομάδα στα σχολεία” την …έχασε. Ο Γκαίμπελς στη Γερμανία του 1937 θα ντρεπόταν να στήσει τόσο ξεδιάντροπη προπαγάνδα: η οικοδέσποινα δημοσιογράφος (Μ. Μιχελιδάκη) είχε καλέσει 13 νοματαίους, χωρίς ΚΑΝΕΝΑΝ να πρεσβεύει την αντίθετη άποψη! Υπήρξαν 2-3 δευτερεύουσες παρουσίες που περιορίστηκαν σε απλώς θετική στάση έναντι της θεματικής των “έμφυλων ταυτοτήτων” και ΟΛΟΙ οι άλλοι ήταν υπέρ της ψυχοκοινωνικής αποδόμησης των μαθητών που επιχειρείται με την συγκεκριμένη θεματική (χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το πάνελ είχε 2 παρακαλώ δασκάλους -Π. Σαπουντζάκης, Α. Σκίμπας- από το “Πολύχρωμο Σχολείο”!). Σημειωτέον ότι στο διαφημιστικό διάλειμμα έπαιξε και διαφήμιση τοῦ …Athens Pride!

Read the rest of this entry…

Τό νέο πρόγραμμα τοῦ Ἰνστιτούτου Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς (ΙΕΠ) πού θά χρηματοδοτηθεῖ ἀπό τό ΕΣΠΑ εἰσάγει πιλοτικά τήν “μητρική” γλῶσσα τῶν παιδιῶν τῆς μειονότητας σέ 6 νηπιαγωγεῖα τῆς Θράκης (3 στή Ροδόπη καί 3 στήν Ξάνθη). Μέ τόν τρόπο αὐτόν, καί διά τῆς πλαγίας ὁδοῦ, προχωράει τό ἔγκλημα τῆς γκεττοποιημένης μειονοτικῆς ἐκπαίδευσης βαθύτερα,  στόν χῶρο πλέον τῆς προσχολικῆς ἡλικίας. Ἡ ἀπόφαση τῆς Κυβέρνησης εἶναι εὐθυγραμμισμένη μέ τίς γνωστές συριζέικες ἰδεοληψίες καί δείχνει νά μήν λαμβάνει ὑπόψη οὔτε τήν μέχρι σήμερα ἐκπαιδευτική πραγματικότητα οὔτε καί τή γλωσσική πολυμορφία στήν μουσουλμανική κοινωνία.

Read the rest of this entry…

Πάντα ήταν πεποίθησή μας πως δεν είναι όλοι οι συριζαίοι κακοί ή λαμόγια. Λίγοι απέμειναν σωστοί αλλά και πολλοί απλώς βλαμμένοι. Δείγμα του τρόπου αντίληψης (λέμε, τώρα…) των πραγμάτων δίνει η πρόσφατη συνέντευξη του Σ. Κούλογλου, ευρωβουλευτή του κόμματος και δημοσιογράφου, σχετικά με την CETA και τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στο θέμα. Ασχέτως αν τα πιστεύει και ο ίδιος (μάλλον απίθανο) ή όχι, αποτυπώνουν μια στάση που αξίζει να καταγραφεί – σχολιαστεί.

Read the rest of this entry…

Η πρόσφατη ιστορία με τα παρανηπιαγωγεία του Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας που κλείσανε στη Ροδόπη, μάς επιτρέπει να βγάλουμε κάποια ενδιαφέροντα συμπεράσματα για την συγκυρία που περνάμε σε σχέση με το μειονοτικό θέμα ευρύτερα. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι στις μέρες της συγκυβέρνησης Σύριζα – ΑΝ.ΕΛ., όσο κι αν αυτό ακουστεί σε πολλούς ως παραδοξολογία, έχουμε την μακράν καλύτερη κατάσταση στη Θράκη.

Read the rest of this entry…

Ζοῦμε σέ καιρούς ἔσχατους: στήν ἐσχατιά τῆς νεοελληνικῆς παρακμῆς, μέ Κυβέρνηση ἀπολύτως συνάδουσα μέ τό ὅλο τοπίο. Κνώδαλα νεοταξίτικα καμώνονται πώς διοικοῦν μιά χώρα πού σιχαίνονται καί ποτέ δέν κατάλαβαν. Ἔχοντας ἤδη προδώσει ὅλη τήν ἀριστερίζουσα προϊστορία τους στό κοινωνικό κομμάτι, τούς μένει μόνο νά ντύσουν μέ “προοδευτική” προβιά τίς ἐπιταγές τοῦ διεθνοῦς ἐξουσιασμοῦ γιά νά μᾶς τίς ἐπιβάλουν. Τό κάθε σούργελο πού χρόνια μαστίγωνε ἀλύπητα (συνήθως ἀπό καλοαμοιβόμενη πανεπιστημιακή καθέδρα) τίς ἐξουσίες, τώρα τίς βρίσκει ἐξόχως βολικές γιά νά ἐγκαταστήσει στήν πατρίδα μας τήν δικτατορία τοῦ ἀδελφάτου, τήν ἀεθνική κοινωνία καί τόν ἀποδομιστικό παράδεισο. Τό γεγονός ὅτι συνοδοιποροῦν μέ τό Στέητ Ντηπάρτμεντ δέν τούς ἐνοχλεῖ, νιώθουν πιά πολύ βολικά δίπλα στούς καθεστωτικούς ΗΠΑνθρωπους, σέ κάθε ἐπίπεδο. Ποῦ θά τό φανταζόντουσαν ἄλλωστε αὐτό κάποτε, πώς θά γίνουν οἱ πιό εὐνοημένοι λοῦστροι τῶν ἀφεντικῶν…

Πότε θά ξυπνήσουμε ἀπό αὐτόν τόν ἐφιάλτη;

Κάτι το περίεργο είχε εφέτος ο Οκτώβριος. Ήταν αυτοί οι καινοφανείς εορτασμοί για την συμπλήρωση 71 ετών από την απελευθέρωση της Αθήνας «από τους Γερμανούς ναζί και τους συνεργάτες τους». Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έβγαλε μήνυμα ενότητας για την επέτειο. Περισσότερα από 1.000 άτομα συμμετείχαν στην ιστορική περιήγηση στο κέντρο της Αθήνας, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων. Εκθέσεις και προβολές στην Αθήνα φέρνουν στο φως ντοκουμέντα της εποχής. Εύζωνες έκαναν έπαρση της ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολης και έγινε κατάθεση στεφάνων. Παρέστησαν ο υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης, ο υφυπουργός Αθλητισμού Στ. Κοντονής, εκπρόσωποι των κομμάτων και ο …ΓΑΠ.

Read the rest of this entry…

Φτάσαμε λοιπόν ὥς ἐδῶ: «δημοψήφισμα» γιά τήν πρόταση τῆς Τρόικας. Αὐτό προσέφερε (;) ὡς «διέξοδο» ἡ Συριζοανέλ Κυβέρνηση, ζητώντας μας ἕνα ΝΑΙ ἤ ἕνα ΟΧΙ. Νιώθουμε λοιπόν ὑποχρεωμένοι νά ἐκφράσουμε τή γνώμη μας, ὅπως τό κάνουμε καί γιά ὅλα τά θέματα, ἀσχέτως ἄν βλέπουμε σωτηρία σήμερα ἤ ὄχι.

Πρῶτα πρῶτα οἱ ἀναγνῶστες μας θυμοῦνται καλά ὅτι πρωτοστατήσαμε (μέσῳ τῆς «Σπίθας» κι ὄχι μόνο) στήν λαϊκή ἀντίδραση κατά τῶν μνημονιακῶν δεσμῶν πού ἐπέβαλε στήν πατρίδα μας ἡ συμμωρία τοῦ ΓΑΠ πρίν 5 χρόνια. Ξέρουν ἐπίσης πώς δείξαμε μιάν ἀνοχή στήν κυβέρνηση Σαμαρᾶ μέχρι πού αὐτή τσάκισε κάθε ἐλπίδα τοῦ λαοῦ μας – κι ὄχι μόνο στά θέματα τῆς οἰκονομίας. Τέλος, γνωρίζουν ὅτι στηρίξαμε στίς τελευταῖες ἐκλογές τούς «Ἀνεξάρτητους Ἕλληνες» ὡς μιά ἄγκυρα πού θά λειτουργοῦσε ἐθνωφελῶς στήν διαγραφόμενη Κυβέρνηση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ. Καί μέχρι σήμερα δέν μετανιώσαμε γιά καμμία ἀπό τίς τακτικές ἐπιλογές μας, οἱ ὁποῖες διέπονταν ἀπό τήν ἴδια στρατηγική, τήν ἐπιβίωση καί τήν προοπτική τοῦ κράτους καί τοῦ λαοῦ μας.

Σήμερα λοιπόν ἔχουμε φτάσει στό μᾶλλον προβλέψιμο ἀποτέλεσμα τῆς πεντάμηνης διαπραγμάτευσης: στό πλῆρες ἀδιέξοδο. Ποῦ ἀλλοῦ θά ὁδηγοῦσε μία τόσο ἑτεροβαρής σχέση, μέ δεδομένη τήν γερμανική ἐπιθετικότητα καί τήν ἑλληνική δυσπραγία; Στό σημεῖο αὐτό, κι ἐνῶ ἡ στάση πληρωμῶν εἶναι ἤδη ἐδῶ, ἡ ἑλληνική Κυβέρνηση προσέφυγε στό δημοψήφισμα, μέ στόχο – κατά τή γνώμη μας – νά πετύχει μιά ὑποχώρηση τῆς πλευρᾶς τῶν δανειστῶν. Βέβαια τήν ὥρα πού γράφονται αὐτές οἱ γραμμές ἤδη ἔχει καεῖ τό κυβερνητικό αὐτό χαρτί καί συζητᾶται ἡ ἀκύρωση τοῦ δημοψηφίσματος!
Τί νά πεῖς καί ἀπό ποῦ νά ξεκινήσεις; Πρῶτα πρῶτα ἔχουν δίκιο ὅσοι μιλοῦν γιά ἀπουσία σαφοῦς διλήμματος, ἡ ὑπό ἀναίρεση τροϊκανή πρόταση δέν ἔστεκε ὡς τέτοιο. Ἡ ἴδια ἡ στάση τῆς Κυβέρνησης τῶν τελευταίων ἡμερῶν ὑπονόμευσε τήν ἀξία τοῦ δημοψηφίσματος καί ὁ παιδαριώδης τρόπος πού τό χειρίστηκε τό ἀφόπλισε ἐντελῶς. Τί νόημα ἔχει πιά νά διεξαχθεῖ; ΟΚ, τό ΝΑΙ θά ἦταν αὐτοκτονική ἐπιλογή, ἕνα πράσινο φῶς γιά ἀκόμη χειρότερα μέτρα, ἕνα σημάδι ὁριστικῆς ὑποταγῆς. Πῶς νά ἐπιδοκιμάσεις τίς προτάσεις τῶν «θεσμῶν» καί τήν συνοδό προοπτική περαιτέρω ἐκπτώχευσης τῆς πατρίδας μας; Καί πῶς ὅμως ζητᾶς ἐπικράτηση τοῦ ΟΧΙ χωρίς νά μιλᾶς γιά τήν ἑπόμενη μέρα; Τί ἄλλος δρόμος ἀνοίγεται πέρα ἀπό ἐκεῖνον τῆς ἐπιστροφῆς στή δραχμή, δηλαδή ἀπό μιάν ἀπόπειρα διαφυγῆς ἀπό τό Ἀλκατράζ μέ ἕνα κουτάλι; Ποιό ὅπλο λές ὅτι θά ἔχεις ὅταν ἡ ἄλλη πλευρά ἀπορρίπτει (καί διά στόματος τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης!) τήν ἴδια τήν διοργάνωση τοῦ δημοψηφίσματος; Βεβαίως φτάσαμε νά παρακαλᾶμε τώρα γιά ὅσα ἀπορρίπταμε πρίν μιά βδομάδα – καί νά μᾶς τά ἀρνοῦνται! Ζητᾶμε τρίτο Μνημόνιο καί μᾶς λένε ὅτι θά τό σκεφτοῦν! Ἦταν σχέδιο κατά τῆς χώρας μας; Κατά τῆς Κυβέρνησης; Ἔχουμε νά κάνουμε μέ γκάγκστερς; Μᾶς μεταχειρίζονται σάν ἀποικία τους; Ναί, καί λοιπόν; Τώρα τ’ ἀνακαλύψαμε ὅλα αὐτά; Οἱ πολιτικοί καριέρας πού μᾶς κυβερνᾶνε εἶχαν ἄλλη ἄποψη γιά τό διεθνές γίγνεσθαι; Ὅταν διεκδικοῦσαν καί κέρδιζαν τό γκουβέρνο ἀπό τούς προκατόχους τους, τί πίστευαν ὅτι θά ἀντιμετωπίσουν; Ναί, παρέλαβαν μιά χώρα ἀνάπηρη τόν Γενάρη, ὅμως ἐνῶ τῆς ἔταξαν θεραπεία, τώρα τῆς ἑτοιμάζουν τόν θάνατό της.
Πάντα εἴχαμε πολύ κακή γνώμη γιά τόν ΣΥΡΙΖΑ ἀλλά αὐτό τό χάλι στ’ ἀλήθεια δέν τό περιμέναμε. Δέν εἶναι μόνο ἡ ἀσύλληπτη ἀνεπάρκεια, ἡ βαρειά ἰδεοληψία, ἡ προβληματική ἐπαφή μέ τήν πραγματικότητα. Εἶναι ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοί δέν ὀρρωδοῦν πρό οὐδενός: εἶναι ἱκανοί νά θυσιάσουν ὄχι μόνο τόν δικό τους αὐτοσεβασμό ἀλλά καί τήν ἀξιοπρέπεια καί τό αὔριο τῆς χώρας μας, προκειμένου νά ἐπιμείνουν στό «δίκιο» τῶν θέσεών τους – ἤ καί τῆς καρέκλας τους. Ἀναρωτιέμαι, τί ἄλλο θά ἔπρεπε νά συμβεῖ γιά νά παραιτηθεῖ ἡ Κυβέρνηση καί νά ἐγκαταλείψουν τά μέλη της διά παντός τήν πολιτική;
Ζοῦμε μέρες τοῦ 1920 καί ἔχουμε ἀκόμη (ἴσως) τήν δυνατότητα νά ἀποτρέψουμε τήν ὁλική Καταστροφή. Τό χειρότερο δέν θά εἶναι ἡ ἀποτυχία τῆς σημερινῆς Κυβέρνησης, οὔτε κι ἡ ἐπάνοδος τῆς πολιτικομηντιακῆς μαφίας πού μᾶς διαφέντευε μέχρι πρόσφατα ἀλλά ἡ τελειωτική καταρράκωση τῆς πατρίδας μας.
Ὁ Θεός βοηθός.

Ανήκω στην μικρή εκείνη μερίδα των (συνειδητών, κατά το δυνατόν) Ελλήνων πολιτών που για κάποιον απροσδιόριστο λόγο δεν πάσχουν ακόμα από κατάθλιψη. Δεν με ενδιαφέρει μια καριέρα λαμόγιου, δεν δέχομαι πως η μοίρα της χώρας μου κρίθηκε οριστικά, δεν θεωρώ πως η γενικευμένη παρακμή είναι λόγος αδράνειας. Εξακολουθώ να προσβλέπω και να στηρίζω όποιαν προσπάθεια δείχνει να εδράζεται στην κοινή λογική, στο ήθος και στις αξίες που συγκροτούν τις κοινωνίες, διατηρώντας μια αίσθηση ρεαλισμού: δεν ξεχνώ για ποιαν κοινωνία μιλάμε και σε ποιο διεθνές περιβάλλον κινούμαστε. Το οριακό σημείο στο οποίο έχει φτάσει η πολιτική ζωή του τόπου μας έχει αναπτερώσει τις ελπίδες μου για μία ΑΡΔΗΝ ανάταξη, μέσα από την καταστροφή της.
Ζήσαμε μετά το 1974 όλες τις εκδοχές της καθεστωτικής διαχείρισης: την συντηρητική διακυβέρνηση, την πασοκική «Αλλαγή», την μητσοτακική λαίλαπα, την εκσυγχρονιστική κλεπτοκρατία, την καραμανλική χαυνότητα, την μνημονιακή επιδρομή. Από τον περασμένο Γενάρη δοκιμάζουμε και την συριζέικη συνταγή, που ώς τώρα περιλαμβάνει μόνο …πλασέμπο. Επειδή όμως τα ψωμιά της δείχνουν μάλλον ευάριθμα, σύντομα θα κληθεί η κοινωνία να εκφραστεί μέσα από νέα πολιτικά σχήματα (δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα περιοριστεί σε μολυσματικά «Ποτάμια»). Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα.

Read the rest of this entry…

Τό σύνθημα τῆς παραγωγικῆς ἀνασυγκρότησης πού λανσάρει ἡ συριζοανέλ Κυβέρνηση, ὅσο περνάει ὁ καιρός, δείχνει ὅλο καί περισσότερο ἁπλῶς σύνθημα. Δυστυχῶς σέ μιά συγκυρία ὅπου ἡ χώρα ἔχει ἀνάγκη ἀπό μιά ριζική μεταστροφή στήν παραγωγή καί πάταξη τοῦ παρασιτισμοῦ, οἱ ἰθύνοντες πού στελεχώνουν τήν Κυβέρνηση ἀντιπροσωπεύουν – ὡς ἄνθρωποι – τό ἀκριβῶς ἀντίθετο. Κρατικοδίαιτοι, χωρίς ἐμπειρία στήν πραγματική οἰκονομία καί κατοικοεδρεύοντες στό κέντρο τοῦ παρασιτισμοῦ, δηλαδή ἐν Ἀθήναις, στήν καλύτερη τῶν περιπτώσεων διαθέτουν μόνο μιά θεωρητική ἀντίληψη γιά τό τί μπορεῖ νά σημαίνει τό σύνθημα τοῦ Γ. Καραμπελιᾶ πού υἱοθέτησαν. Οἱ ἀριθμοί εἶναι εὔγλωττοι: στά 33 μέλη τοῦ Σύριζα στήν Κυβέρνηση, οἱ 18 εἶναι ἀπό τήν Ἀττική καί οἱ 13 εἶναι καθηγητές Πανεπιστημίου! Ὄχι ὅτι κι αὐτοί δέν χρειάζονται ἀλλά ποιός θά προσφέρει στόν ὅποιον σχεδιασμό μιά ἐμπειρία τῆς ἀγορᾶς, τῆς ὑπαίθρου, τῆς βιομηχανικῆς παραγωγῆς κτλ; Κοιτώντας τά βιογραφικά τῶν ὑπουργῶν του, πλήν ἐλαχίστων περιπτώσεων (Βαλαβάνη, Φλαμπουράρης, Σπίρτζης…) ἀδυνατεῖς νά βρεῖς κάποιον πού νά ἔχει βγάλει ἕνα εὐρώ μέ τή δουλειά του στόν ἰδιωτικό τομέα. Ἀκόμα καί στό καθ’ ὕλην ἁρμόδιο ὑπουργεῖο παραγωγικῆς ἀνασυγκρότησης μόνον ὁ Παναγιώτης Σγουρίδης (ἀπό τούς ΑΝΕΛ) ἔχει ἐπαγγελματική ἐπαφή μέ τό ἀντικείμενο!

Read the rest of this entry…

Ἡ εὔκολη «ἑρμηνεία» τοῦ ἐκλογικοῦ ἀποτελέσματος στή Θράκη, γιά κάποιον συντηρητικό παρατηρητή, θά ἦταν …παραδοσιακή: ὅτι οἱ μουσουλμάνοι σέ Ξάνθη καί Κομοτηνή ψήφισαν τόν ΣΥΡΙΖΑ μαζικά, ἐπειδή ἔτσι συμφέρει τήν Ἄγκυρα. Δέν θέλουμε νά ποῦμε τό ἀντίθετο ἀλλά ἡ ἀλήθεια δέν εἶναι αὐτό καί μόνο, τά πράγματα δέν ἔχουν μονάχα μία πλευρά.

Read the rest of this entry…

Δέν κάνουμε, εἶναι ἀλήθεια, συχνά ἀναφορές στό γενικό πολιτικό πλαίσιο τῆς χώρας. Πρῶτον γιατί δέν περιμένετε φυσικά ἀπό ἐμᾶς νά σᾶς ποῦμε τί συμβαίνει γύρω σας καί δεύτερον γιατί δέν θέλουμε νά ἀκολουθοῦμε κατά πόδας τήν ἐπιβεβλημένη ἀτζέντα τοῦ δημοσίου διαλόγου. 

Ὅμως δέν γίνεται καί νά μήν κάνεις μιάν ἀναφορά στή συνεχιζόμενη οἰκονομική καταστροφή, στήν πολιτική ἀπελπισία καί στήν ἀναπτυξιακή ἀνυδρία πού ὅλοι βιώνουμε. Ὁσο κι ἄν ἐκτιμοῦμε πώς ὁρισμένοι στήν Κυβέρνηση ἔχουν καλές προθέσεις καί ἐνδεχομένως κάτι σάν σχεδιασμό στόν νοῦ τους, δέν μποροῦμε νά δοῦμε τί ἀλλάζει αὐτό στό πεδίο τῆς πραγματικότητας. Ἡ πορεία μας συνεχίζει στίς ἴδιες ράγες πού μᾶς ἔβαλε ὁ ἄθλιος βλακοπράκτορας, πρός τόν γκρεμό. Κι αὐτό πιά δέν τό λένε μόνο οἱ Κασσάνδρες τῆς Ἀριστερᾶς ἀλλά καί οἱ καθεστωτικότερες γραφῖδες τῶν ΜΜΕ.
Ποιάν ἄλλη ἐπιλογή διαθέτει λοιπόν ὁ Ἕλληνας ψηφοφόρος ἀπό τό νά μαυρίσει ἄγρια τούς νῦν κυβερνῶντες; Ὅσο κι ἄν δέν ἀρέσει σέ κάποιους, οἱ μισές ψῆφοι θά πᾶνε σέ ΣΥΡΙΖΑ – Χρυσή Αὐγή, ὅποτε καί νά γίνουν ἐκλογές, χωρίς φυσικά αὐτό νά σημαίνει στροφή τοῦ λαοῦ στόν ἀριστερισμό ἤ στόν νεοναζισμό. Τό πρόβλημα εἶναι τό τί θά γίνει μετά. Κάθε λογικός ἄνθρωπος ἐλπίζει σέ δημιουργία οἰκουμενικῆς Κυβέρνησης μέ βάση -ἀναγκαστικά- τόν ΣΥΡΙΖΑ καί μέ προσωπικότητες ἀπό ἄλλους (πολιτικούς καί μή) χώρους. Ἕνα κυβερνητικό σχῆμα πού θά ἀνταποκρίνεται στήν κρισιμότητα τῶν στιγμῶν καί στήν ἐπείγουσα ἀνάγκη νά ἑνωθεῖ καί νά ἐμπνευσθεῖ ὁ ἑλληνικός λαός. Μόνο μέ αὐτή τήν προϋπόθεση μπορεῖ νά ἐπιχειρηθεῖ κάτι σοβαρό ἐντός κι ἐκτός Ἑλλάδος.
Πόσο πιθανό εἶναι αὐτό τό σενάριο; Τί προοπτικές ἐπιτυχίας ἔχει μέσα σέ ἕνα εὐρωπαϊκό περιβάλλον ὅλο καί πιό αὐταρχικό, ὅλο καί πιό σκοτεινό; Οἱ ἀπαντήσεις δέν εἶναι σήμερα ἐνθαρρυντικές ἀλλά σύντομα θά τίς λάβουμε. Οἱ τριπλές ἐκλογές τόν ἐρχόμενο Μάιο δείχνουν πιά πολύ πιθανές καί …κοντός ψαλμός ἀλληλούια.

Διαβάσαµε τό κείµενο στήν ἱστοσελίδα www.xanthipress.gr σχετικά µέ τίς ἐπιδόσεις τοῦ Σύριζα Ξάνθης καί πραγµατικά δυσκολευτήκαµε νά καταλάβουµε ἄν ἐπρόκειτο γιά σάτιρα ἤ ὄχι. Γιατί ὅσον ἀφορᾶ τήν Ν.Ε. τέλος πάντων, µπορεῖ τόσες νά ἦταν οἱ προσδοκίες τοῦ κόµµατος, νά κάνει µισό βῆµα µπροστά, µεσούσης τέτοιας κοινωνικῆς καταστροφῆς (ὅπως ἔγινε στό σύνολο τῆς χώρας). Ἀλλά γιά τόν …Ζεϊµπέκ; Εἶναι καί µ’ αὐτόν εὐχαριστηµένοι; Ναί!

«Ἡ νοµαρχιακή καί ὁ βουλευτής µας ἔχει ἀνταποκριθεῖ στίς προσδοκίες τῶν ψηφοφόρων ἀλλά καί τῆς κοινωνίας γενικότερα, ἀφοῦ ἡ δράση του µέσα κι ἔξω ἀπό τό Κοινοβούλιο ἀφοροῦσε ὅλην τήν κοινωνία καί δέν περιορίστηκε στή µειονότητα» ἀνέφερε ἡ Γ. Χατζηγεωργίου, πού σηµείωσε ὅτι αὐτό τό ἀπέδειξε ὁ Ζεϊµπέκ Χουσεΐν, χαρακτηρίζοντας δίκαιο τό γεγονός ὅτι ὁ ΣΥΡΙΖΑ εἶχε στήν Ξάνθη τό µεγαλύτερο ποσοστό του στήν Ἑλλάδα καί θά αὐξηθεῖ ἀκόµη περισσότερο.

Ἀντιπαρέρχοµαι τίς θριαµβολογίες γιά τό ἐκλογικό ποσοστό, τό πασιφανῶς ὀφειλόµενο στήν προξενική γραµµή, καί µένω στήν ὅλη παρουσία τοῦ βουλευτῆ. Ὅπως γράψαµε καί στό ἱστολόγιό µας tourkikanea.gr: «Κύριοι, δεν σας ενοχλεί που ο εκλεκτός σας µέρα – νύχτα τρέχει πίσω από τον πρόξενο και τον τουρκοµουφτή Μέτε;  Μπορείτε να µου πείτε µία περίπτωση σύγκρουσης συµφερόντων Ελλάδας – Τουρκίας στην οποία ο κ. Ζεϊµπέκ να πήρε την θέση της Ελλάδας; Iµάµης Ρόδου, νηπιαγωγεία, µουφτήδες, διορισµός ιεροδιδασκάλων, µειονοτική εκπαίδευση, µία έστω να πάρει η ευχή»!

Στήν παλαιοκοµµατική λογική, ὡς γνωστόν, προέχουν τά κουκιά, κι ὅλα τά ἄλλα δέν ἔχουν καµµία σηµασία.

Ὁ Ἄρειος Πάγος ἀπέρριψε τήν αἴτηση τῆς Τουρκικῆς Ἕνωσης Ξάνθης (ΤΕΞ), παρά τήν δικαίωσή της (το2008) ἀπό τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο, καί παραμένει τυπικά κλειστή (ἄσχετα πού λειτουργεῖ κανονικότατα). Τό σκεπτικό ἦταν ἁπλό: ἡ ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου ἦταν μία γενική διακήρυξη ὑπέρ τοῦ δικαιώματος τοῦ συνεταιρίζεσθαι καί δέν ἀφοροῦσε τήν τύχη τοῦ συγκεκριμένου σωματείου. Ἄν οἱ μειονοτικοί ταγοί πού καίγονται γιά τήν ὑπόθεση ἐπιζητοῦσαν τήν ἔγκριση νέου καταστατικοῦ, τότε τά πράγματα θά ἤταν διαφορετικά. Αὐτοί ἐπέλεξαν νά ἐπιδιώξουν τήν ἀναίρεση τῆς πράξης τῆς Νομαρχίας πού ἀπαγόρευε πρίν 2,5 δεκαετίες τή λειτουργία τῆς ΤΕΞ, κάτι πού δέν προέκυπτε ἀπό τήν ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου. Ἄλλωστε καί τότε τό εἶχε δηλώσει ὁ δικηγόρος τῆς πλευρᾶς μας, Γιάννης Χατζηαντωνίου, πώς σέ ἀστικές ὑποθέσεις οἱ ἀποφάνσεις τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων δέν ἔχουν δεσμευτικό χαρακτήρα γιά τά ἑλληνικά δικαστήρια.

Τήν ἀπογοήτευση τῶν τουρκοφρόνων γιά τήν ἐξέλιξη αὐτή ἐξέφρασε στή «Γκιουντέμ» ὁ πρόεδρος τῆς ΤΕΞ, Ἀχμέτ Καρά, ἀφήνοντάς μας μέ τήν ἀπορία: ἀκολούθησαν αὐτήν τήν τακτική ἐπειδή δέν ξέρουν τίποτε ἀπό νομικά ἤ γιατί θέλουν νά μένει τό θέμα ἄλυτο;

Πάντως στούς ἀνησυχοῦντες προσετέθη καί ὁ ΣΥΡΙΖΑ. Ἡ Ἐπιτροπή Δικαιωμάτων τοῦ κόμματος (μᾶλλον μέ τήν παρότρυνση τοῦ τ. βουλευτῆ Μουσταφᾶ Μουσταφᾶ) ἔβγαλε ἀνακοίνωση σύμφωνα μέ τήν ὁποία «διαιωνίζεται ἄδικα καί παράλογα ἡ παραβίαση τοῦ στοιχειώδους συλλογικοῦ δικαιώματος ἐλεύθερης ἵδρυσης συλλόγων πού προστατεύεται ρητά τόσο ἀπό τό Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδας, ὅσο κι ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου (…) Μάλιστα εἶναι λυπηρό ἀπό τή σκοπιά τῆς προάσπισης τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων ὅτι ἡ αἴτηση ἀπορρίφθηκε μέ τό σκεπτικό ὅτι οἱ ἀποφάσεις τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου δέν εἶναι δεσμευτικές! Ὅμως αὐτή καθαυτή ἡ ἄρνηση ἐφαρμογῆς ἀπόφασης τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου συνιστᾶ ἀπό μόνη της νέα παραβίαση τῆς ΕΣΔΑ, δεδομένου ὅτι σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 46 τῆς Σύμβασης, τά συμβαλλόμενα κράτη ἀναλαμβάνουν τήν ὑποχρέωση νά συμμορφώνονται πρός τίς ὁριστικές ἀποφάσεις τοῦ Δικαστηρίου ἐπί τῶν διαφορῶν στίς ὁποῖες εἶναι διάδικοι. (…) Ἡ Ἐπιτροπή Δικαιωμάτων τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καλεῖ τήν ἑλληνική Πολιτεία νά πράξει τά δέοντα ὥστε οἱ συμπολίτες μας τῆς μειονότητας τῆς Θράκης νά μποροῦν νά ἀπολαμβάνουν ἰσότιμα τά δικαιώματα…».

Κάποιος πρέπει νά ἐνημερώσει τόν πλανήτη ΣΥΡΙΖΑ γιά τό τί ἰσχύει καί τί ὄχι, τόσο στούς τύπους, ὅσο καί στήν οὐσία τοῦ θέματος.

Γιά ὅσους νοµίζουν ὅτι τά λεγόµενα περί φασισµοῦ στή µειονοτική κοινωνία εἶναι σχήµατα λόγου, ἄς προσέξουν τό κάτωθι µέρος τῆς ὁµιλίας τοῦ τουρκοµουφτῆ Ἀχµέτ Μέτε στό «χάτιµ» τοῦ ποµάκικου χωριοῦ Μελίβοια τῆς ὀρεινῆς Ξάνθης, στίς 19 Ἀπριλίου, παρουσίᾳ τοῦ Τούρκου ὑποπροξένου Κοµοτηνῆς Ὀνούρ Ἐκρέν: «Πρέπει νά εἴµαστε ἑνωµένοι ἔναντι τῶν κινδύνων πού µᾶς περικυκλώνουν. Ἀκοῦµε ὅτι στά ὀρεινά χωριά πρόκειται νά ἱδρυθεῖ νέος ἑλληνοποµάκικος σύλλογος. Γιατί; Γιατί θέλουν νά µᾶς διαιρέσουν. Αὐτοί κάνουν τή δουλειά τους. Ὅµως ὅ,τι γίνεται γίνεται καί µέσα ἀπό µᾶς. Κάποιοι ἀπό ἐµᾶς, κάποιοι πουληµένοι προδότες, γίνονται ὄργανά τους κι ἐµεῖς ἐξαιτίας του γινόµαστε θύµατα καταπίεσης. Αὐτοί οἱ σύλλογοι τῶν ἑλληνοποµάκων προσπαθοῦν νά δείξουν στούς διπλωµάτες πού ἔρχονται ἀπό τήν Ἀµερική καί τήν Εὐρώπη ὅτι εἴµαστε Ποµάκοι.»

Read the rest of this entry…