Περνώντας ἕνα ἀκόµη τριήµερο στήν ΠΓΔΜ βεβαιωθήκαµε γιά τόν παραλογισµό στόν ὁποῖον ζεῖ ὁ πληθυσµός τῆς γειτονικῆς χώρας καί γιά τόν τραγέλαφο ὅπου ἔχουµε µπλέξει ὡς Ἑλλάδα. Καί γιά κάτι ἀκόµη: Γιά τά σχέδια πού δυστυχῶς ἔχει ἐξυφάνει ὁ ἀµερικανικός παράγοντας πού ἀνέλαβε τήν τελευταία δεκαπενταετία τήν διαχείριση τοῦ γειτονικοῦ µας µορφώµατος καί τῶν µεγαλοϊδεατικῶν του ψυχώσεων.
Αὐτή τή φορά ἐπισκεφτήκαµε τήν Ὀχρίδα, τό παλιό βυζαντινό κέντρο καί πρώτη βουλγαρική πρωτεύουσα ἐπί Σαµουήλ. Γεµάτη ἡ παλιά πόλη καί τά περίχωρά της θαυµάσιους ναούς, τοῦ 14ου αἰώνα κυρίως, καί σέ συνδυασµό µέ τίς φυσικές καλλονές πού προσφέρει τό τοπίο µέ τήν µεγάλη λίµνη καί τά δασωµένα βουνά ὁλόγυρα, εἶναι ἕνας ἑλκυστικός τουριστικός προορισµός, πού οἱ Ἕλληνες δείχνουν νά προτιµοῦν ἰδιαιτέρως: Σέ κάθε µας βῆµα εἴχαµε δίπλα µας ἑκατοντάδες Ἕλληνες ἐκδροµεῖς, τό συνάλλαγµα τῶν ὁποίων στηρίζει ἀποφασιστικά τήν οἰκονοµία τῆς περιοχῆς.
Ἔχοντας πρόσφατα διαβάσει τό κατάπτυστο ἄρθρο τοῦ «Ἰοῦ» γιά τούς δῆθεν ἐθνικούς µας µύθους σέ σχέση µέ τό µακεδονικό τσίρκο τῶν γειτόνων, βρήκαµε καί παραθέτουµε κάποια ἐνδιαφέροντα στοιχεῖα:
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΕΘΝΟΤΗΤΑ
Ποτέ, µά ποτέ δέν γράφτηκε περί αὐτῆς οὔτε λέξη σέ ὀθωµανικά καί ἄλλων χωρῶν ἔγγραφα. Καµµία προξενική ἀναφορά, καµµία ταξιδιωτική ἀνάµνηση, κανένα κείµενο συνθήκης δέν ἀναφέρει τέτοιο ἔθνος. Χαρακτηριστικά ἀναφέρουµε τό National Geographic τοῦ 1908 γιά τό Μαυροβούνιο καί τό Carnegy Report τοῦ 1913 γιά τήν Ὀχρίδα. Ἡ ἴδια ἡ ὀργάνωση τῶν ἐπιτροπῶν τοῦ ΒΜΡΟ γιά τήν βουλγαρική ὑπόθεση, µέ τήν κραυγαλέα ἀπουσία τους στόν βορρᾶ (Τέτοβο, Κουµάνοβο, Σκόπια) δείχνει ὅτι ὁ πληθυσµός ἐκεῖ ἦταν ἄσχετος ἐθνολογικά. Μά καί τά ἔθιµα – σάν ἐκεῖνο τῆς «σλάβας» πού συνηθίζουν οἱ Σέρβοι τιµώντας τούς οἰκογενειακούς τους ἁγίους καί τά ἀπαγόρευσαν οἱ Βούλγαροι στή διάρκεια τῶν δύο περιόδων Κατοχῆς – δείχνουν τίς σχέσεις πολλῶν περιοχῶν µέ τό σερβικό στοιχεῖο.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
Μέχρι τό 1945 δέν ὑπῆρχαν παρά τά διάφορα τοπικά βουλγαρικά ἰδιώµατα (Ὀχρίδας, Σκοπίων, Κουµάνοβου…), πού συχνά οἱ χρῆστες τους δέν µποροῦσαν οὔτε µεταξύ τους νά συνεννοηθοῦν. Τή χρονιά ἐκείνη ὁ Μπλέηζ Κανέσκι δηµιούργησε τήν «µακεδονική» γλῶσσα, συνθέτοντας τίς διαλέκτους µέ βουλγαρικά καί σερβικά στοιχεῖα. Ταυτόχρονα προωθήθηκε ἡ κατάληξη -σκι γιά τά ἐπώνυµα, πού µέχρι τότε σπάνιζε, ὥστε νά δηµιουργηθεῖ ἡ ἐθνική ὀνοµατοδοσία. Ἐπίσης, καθώς µέχρι τότε κανένα χωριό, κανένας ἄνθρωπος, κανένα βουνό κτλ δέν ἔφερε ὄνοµα σχετικό µέ τή «Μακεδονία», ἄρχισε µιά πληµµυρίδα τέτοιων ὀνοµάτων (σήµερα τό Μακεντόνκα εἶναι συχνό γυναικεῖο ὄνοµα). Ἐκεῖ ὅµως πού ἀποκαλύπτεται ἡ γύµνια τῶν πλαστογράφων εἶναι ὁ γραπτός λόγος τῆς γλώσσας τους. Καί οἱ τέσσερεις γνωστοί λογοτέχνες τῆς περιοχῆς τῆς Ὀχρίδος, λ.χ., ἦταν δηλωµένοι καί περήφανοι Βούλγαροι! Ὁ Γκριγκόρ Μπερλίτσεφ πού σπούδασε στήν Ἀθήνα ἰατρική καί βραβεύτηκε ἀπό τόν Ὄθωνα γιά τό ποίηµά του «Ἁρµατωλός». Ὁ γυιός του Κλήµης, πολιτικά δραστήριος σοσιαλδηµοκράτης πού µετέφρασε τόν Κάουτσκι στά βουλγαρικά καί ὑπῆρξε διευθυντής τοῦ Μουσείου Ὀχρίδος (1941-44). Ὁ Κούζµαν Σάπκαρεφ πού συνέγραφε τά σχολικά ἐγχειρίδια γιά τή νεολαία τῆς περιοχῆς ἐπί βουλγαρικῆς Ἐξαρχείας. Καί, κυριότερος ὅλων, ὁ Ἰβάν Σνεγκάρωφ, θεολόγος πού σπούδασε στή Βουλγαρία καί στή Ρωσία, καθηγητής στή Σόφια καί συγγραφέας τῆς κλασικῆς «Ἱστορίας τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς τῆς Ὀχρίδος» (1920).
ΜΑΚΕΔΟΝΙΣΜΟΣ
Ἀσχέτως τοῦ ἄν ἡ κυβέρνηση τῶν Σκοπίων θά χρησιµοποιήσει σήµερα αὐτήν ἤ τἠν ἄλλη ὁρολογία στήν ὅποια προσέγγισή της µέ τήν Ἑλλάδα, ὁ µακεδονισµός εἶναι ἡ κυρίαρχη κουλτούρα τῆς κοινωνίας (παντοῦ Ἀλέξανδροι καί Φίλιπποι: στά καταστήµατα, στά τουριστικά ἐνθύµια, στά βιβλιοπωλεῖα…) καί ἐπισήµως ἤ ἀνεπισήµως τροφοδοτεῖται ἄνωθεν. Ἡ κατασκευασµένη ταυτότητα τῶν ψευδοµακεδόνων συνδέεται ὀργανικά µέ τήν ἀρχαία µακεδονική κληρονοµιά, ἀναζητώντας ἔρεισµα καί νοµιµοποίηση καί τό ἀνθελληνικό τους µένος παροξύνεται ἀπό τό γεγονός ὅτι κανένας ἱστορικός διεθνῶς δέν ὑποστηρίζει τίς θέσεις τους µέ τό… ἀζηµίωτο. Δύο συµβάντα χαρακτηριστικά τοῦ κλίµατος: Α) Τό Παγκόσµιο Μακεδονικό Κογκρέσο ἔχει ἐκπροσώπους σέ χῶρες ὅπου ὑπάρχει Διασπορά (Αὐστραλία, Καναδᾶ, ΗΠΑ…) µά καί σέ µία πόλη ὅπου δέν ὑπάρχει κανένας συµπατριώτης τους: Στήν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αίγύπτου! Κι ὄχι µόνο δηλώνουν παρόντες στήν πιό διάσηµη πόλη πού ἵδρυσε ὁ µέγιστος τῶν Ἑλλήνων ἀλλά καί γέµισαν τήν νέα Βιβλιοθήκη της (πού ἡ χώρα µας γενναῖα χρηµατοδότησε) µέ τίς ἀντιιστορικές τους µποῦρδες! Β) Τό 2000 γυρίστηκε µία ἄς ποῦµε τηλεοπτική παραγωγή, µέ ὄνοµα «Φίλιππος ὁ Μακεδών». Στήν ταινία ὁ Φίλιπππος ὁδηγᾶ τό… αὐτοκίνητό του στά Σκόπια καί µονολογάει γιά κείνους πού πουλᾶνε τήν πατρίδα του στούς Ἕλληνες, γιά τήν Ἀθήνα πού κακῶς τότε δἐν τήν κατέστρεψε, κ.ἄ. Αὐτή ἡ κωµική – µά κατάλληλη γιά τό ἐπίπεδο τοῦ κοινοῦ της – προπαγάνδα µεταδίδεται τοὐλάχιστον 1-2 φορές τή βδοµάδα ἀπό κάποιο κανάλι τῆς χώρας!
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
Ἕνα στοιχεῖο πού ἐπίτηδες ἀποσιωπᾶται ἀπό κάθε λογῆς δηµοσιογραφοῦντα πράκτορα εἶναι αὐτό τῆς ἀµερικανικῆς κυριαρχίας στό γειτονικό κρατίδιο τήν τελευταία 15ετία. Ἀξίζει νά ἔχει κανείς κατά νοῦ ὅτι µιλᾶµε γιά µία ὀντότητα ὅπου οἱ ἀλβανικές συµµορίες -παρά τήν αὐτονοµία πού κέρδισε τό ἀλβανικό στοιχεῖο – µπαινοβγαίνουν ἀνενόχλητες µέχρι καί στήν πρωτεύουσα, ὅπου δέν ὑπάρχει ἀληθινός στρατός (καί καθόλου Ἀεροπορία), ὅπου οἱ ἀστυνοµικοί εἶναι Εὐρωπαῖοι καί ὅπου ὁ πρωθυπουργός (Γκεοργκιέφσκι) ἐπισκέφτεται τίς ΗΠΑ στό… πρῶτο του ταξείδι ἔξω ἀπό τήν πατρίδα του καί ἐπιστρέφει δηλώνοντας θαµπωµένος ἀπό τή Νέα Ὑόρκη! Στό πλαίσιο αὐτό ἔχουµε µία συνεχή στρατιωτική παρουσία τῶν ΗΠΑ ἀπό τό 1992, µέ ἕδρα τό παλιό στρατιωτικό νοσοκοµεῖο τῶν Σέρβων στό κέντρο τῶν Σκοπίων, µέ δύο (τοὐλάχιστον) µεγάλες στρατιωτικές βάσεις καί µέ τίς ὑπηρεσίες τους νά ἁλωνίζουν χωρίς τόν παραµικρό ἔλεγχο. Καί οἱ τσάτσοι τους δέν πᾶνε πίσω: Πρό ἡµερῶν ὁ Βρετανός πρέσβης µίλησε στά κόµµατα τῆς ψευδοµακεδονικῆς Βουλῆς γιά ζητήµατα δηµοκρατίας, ἐκλογῶν, κτλ δίνοντας κατευθυντήριες καί ὑποδεικνύοντας τόν σωστό δρόµο… Δέν ὑπάρχει µᾶλλον πιό χαρακτηριστικό ἀπό τό ἑξῆς περιστατικό: Καθώς ἡ µεγάλη σύµµαχος βρισκόταν σέ ἀναζήτηση οἰκοπέδου γιά τή νέα της Πρεσβεία, συµφωνήθηκε νά τή χτίσει στό Κάστρο (Καλέ) τῶν Σκοπίων, τό ὁποῖο πέρα ἀπό ἀρχαιολογικός χῶρος καί δεσπόζον σηµεῖο εἶναι καί τό σῆµα κατατεθέν – ἡ Ἀκρόπολη τῆς πόλης! Δηµιουργήθηκαν κάποιες ἀντιδράσεις τίς ὁποῖες συντόνισε ἕνας ἀρχιτέκτονας τῆς πόλης, αὐτά ὅµως µέχρι πέρυσι: Μόλις οἱ ΗΠΑ ἀναγνώρισαν τήν γείτονα µέ τό «συνταγµατικό» της ὄνοµα, βγῆκε σχεδόν δακρυσµένος νά ἀπολογηθεῖ στά κανάλια γιά τήν µέχρι τοῦδε ἀντίρρησή του στήν ἀµερικανική ἀξίωση!
Τέλος, ἐξίσου ἀποφασιστικός εἶναι ὁ ρόλος τῶν ΜΚΟ στή χώρα. Μέ δέλεαρ συνήθως ἕνα… κοµπιοῦτερ στρατολογοῦν στελέχη ἀπό τήν τοπική κοινωνία καί διευθύνουν τά πάντα σέ ζητήµατα µή στρατοδιπλωµατικῆς φύσεως. Χωρίς ὑπερβολή ἡ χώρα εἶναι βιλαέτι τοῦ Σόρος καί νά τρία χαρακτηριστικά παραδείγµατα τῆς δράσης του: Α) Ἡ ἡµερήσια ἐφηµερίδα ΝΤΝΕΒΝΙΚ εἶναι τό ὄχηµα τοῦ πιό ἀκραίου νεοφιλελευθερισµοῦ καί φιλοαµερικανισµοῦ. Ὁ διευθυντής της Λιούντοµιρ Φιρτσκόφσκι, πρώην σύµβουλος τοῦ Γκληγκόρωφ καί δρ. Διεθνῶν Σχέσεων, εἶναι ὁ θεωρητικός τοῦ «νέου µακεδονικοῦ» ἔθνους πού θά προκύψει ἀπό τή µίξη Μακεδόνων, Ἀλβανῶν, Τούρκων, κλπ ἐθνοτήτων τῆς περιοχῆς. Ταυτόχρονα εἶναι κήρυκας ἑνός παραληραµατικοῦ ἀνθελληνισµοῦ (στήν ἀνωτέρω φωτογραφία τό φῦλλο τῆς 29ης Ὀκτωβρίου κραυγάζει πρωτοσέλιδα «Ὁ Παπούλιας ἀπειλεῖ µέ πόλεµο» µέ ἀφορµή τίς προεδρικές δηλώσεις γιά τήν ἐθνική µας ἑορτή). Ἡ ἐφηµερίδα ἐκδίδεται µέ λεφτά τοῦ Σόρος. Β) Ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς «Ἀνοικτῆς Κοινωνίας» τοῦ λεγάµενου λέγεται Βλάντιµιρ Μίλιτς. Καί σάν νά µήν τοῦ ἔφταναν οἱ κραυγές γιά τήν «µακεδόνικη» µειονότητα στήν Ἑλλάδα, τώρα ἀνησυχεῖ σφοδρά καί γιά τήν κατάσταση τῶν Ρωµά στήν Ἑλλάδα, δηλώνοντας ὅτι θά ἔρθει ὁ ἴδιος γιά νά… τούς σώσει ἀπό τό ἑλληνικό κράτος! Γ) Στίς 30-7-05 συγκεντρώθηκαν στά Σκόπια οἱ ὀργανισµοί τοῦ Σόρος ἀπό ὅλη τήν «νέα», κατά Ράµσφελντ, Εὐρώπη γιά νά συζητήσουν τό… µεῖζον πρόβληµα τῶν χωρῶν αὐτῶν: τή νοµιµοποίηση τῶν ναρκωτικῶν. Γιά τήν συνάντηση λοιπόν αὐτήν παραχωρήθηκε τό… Κοινοβούλιο τῆς χώρας!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Θά εἶναι θανάσιµο σφᾶλµα νά ὑποκύψουµε στή λογική τοῦ «κλεισίµατος» τοῦ θέµατος µέ ὁποιανδήποτε ὀνοµασία σήµερα. Ἄν δέν ἀφαιρεθεῖ ὁριστικά ἡ µακεδονική ψύχωση ἀπό τήν ἰδεολογία τῶν γειτόνων τό πρόβληµα θά παραµένει ἀνοιχτό. Κανένα βῆµα πίσω ἀπό τήν κοινή ἀπόφαση τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν τοῦ 1992 καί ταυτοχρόνως ἐπίθεση ἀλήθειας µέ ὀργανωµένο σχέδιο. Ἡ ὁποιαδήποτε ὑποχώρη-ση στή λογική τοῦ κάθε κοµψευόµενου ἤ ἀριστερίζοντα ΗΠΑνθρώπου, ἐντός κι ἐκτός Βουλῆς, θά ὁδηγήσει σέ νέα αἰτήµατα γιά µειονότητες, γιά ἀποζηµιώσεις τοῦ Ἐµφυλίου, γιά περιουσίες καί ἰθαγένειες. Ἄν ὄντως ὑπάρχει ἑλληνικό κράτος, ὅπως λένε ὁρισµένοι, νά πάρει τό ἐµετικό κείµενο τῶν «Ἰῶν» καί νά τό ἀπαντήσει λέξη πρός λέξη, δηµιουργώντας ἕνα µικρό ἐγχειρίδιο πρός χρήση κάθε ἔντιµου Ἕλληνα πού καί τήν ἱστορική ἀλήθεια σέβεται καί τόν πάτριο τόπο τιµάει. Ἡ λογική τῶν ὑποχωρήσεων γελοιοποιήθηκε στό Κυπριακό µέ τήν σωτήρια ἀπόρριψη τοῦ Σχεδίου Ἀνάν. Θά ἀφήσουµε τώρα τά ἴδια συµπλέγµατα νά ὁδηγήσουν τή στάση µας ἔναντι πολύ ὑποδεέ-στερου ἀντιπάλου;
none
Γιά 6 μέρες ὁ «Α» βρέθηκε στήν πρώην Γιουγκοσλαβία. Πλήρεις ἐμπειριῶν καί γνώσεων ἐπιστρέψαμε καί σχεδιάζουμε πολλά. Ἴδωμεν… Μικρό τηλεγραφικό χρονικό τοῦ ταξιδιοῦ κατωτέρω:
