Ἡ παρουσίαση τῆς νέας ἐπιχειρηματικῆς δραστηριότητας τοῦ Λεβέντ Σαδίκ Ἀχμέτ (12/10/2016), μέ τό συσκευαστήριο καί τήν ἐμπορία τῶν κερασιῶν τῆς Ροδόπης (στή φωτογραφία ὁ χῶρος ὅπου πέφτουν τά θεμέλια, λίγο πρίν τήν εἴσοδο τῆς Φωλιᾶς) ἔφερε πάλι στήν ἐπικαιρότητα τό ἐρώτημα γιά τίς ἐπενδύσεις πού θέλουμε ὡς περιοχή ἤ ὄχι. Δύο παράμετροι ἀμφιβολίας συνυπάρχουν στήν συγκεκριμένη περίπτωση. Ἡ μία εἶναι αὐτή πού ἀφορᾶ τά ἐθνικά μας συμφέροντα καί ἡ ἄλλη ἀφορᾶ τά οἰκονομικά συμφέροντα τῶν ἴδιων τῶν παραγωγῶν.

Read the rest of this entry…

Παρακολουθώντας τόν τουρκικό τραμπουκισμό, στή Συρία ἀλλά καί ἐν γένει, μπορεῖ κανείς νά βγάλει ἄκοπα καί γρήγορα πλῆθος συμπερασμάτων μᾶλλον δυσοίωνων γιά τήν περιοχή μας. Δέν εἶναι ὡραῖος ὁ ρόλος τῆς Κασσάνδρας ἀλλά εἶναι πολύ χειρότερη ἡ μοίρα ἐκείνου πού κοιμᾶται τόν ὕπνο τοῦ δικαίου.
Τί εἴδαμε λοιπόν στή Συρία; Μιά Τουρκία πού μετέβαλε δυό φορές ἄρδην τή θέση της τά τελευταῖα χρόνια ἔναντι τῆς γειτονικῆς της χώρας: μετά τήν ἔξωση τοῦ Ὀτζαλάν ἀπό τή Δαμασκό οἱ συροτουρκικές σχέσεις πέρασαν ἕναν μήνα τοῦ μέλιτος πού κόντεψε νά φτάσει σέ …γάμο. Ἡ Τουρκία προσφερόταν γιά τήν ἀναδιοργάνωση τοῦ συριακοῦ στρατοῦ, καταργοῦσε τή βίζα γιά τούς Σύριους καί προωθοῦσε ἑνιαῖο οἰκονομικό χῶρο, προσπαθώντας ἀνοιχτά νά δορυφοροποιήσει τήν γείτονά της. Ὅταν τό σχέδιο ἀπέτυχε καί ξέσπασε ἡ «ἀραβική Ἄνοιξη», ἡ κυβέρνηση τοῦ ΑΚΡ πίστεψε πώς ποντάροντας στήν πτώση τοῦ Ἄσαντ θά κερδίσει. Πρωτοστάτησε στήν διάλυση τοῦ γείτονά της, μπῆκε ἐνεργότερα ἀπό ὅλους στόν σχεδιασμό τῆς τζιχαντικῆς λοιμικῆς καί προσπάθησε νά σύρει τούς πάντες στό παιχνίδι αὐτό. Τώρα προβάλει τήν τουρκμενική μειονότητα τῶν 100.000 ἀνθρώπων γιά νά δώσει ἔρεισμα στίς πειρατικές της ἐνέργειες, εἰδικά μέ τήν κατάρριψη τοῦ ρωσικοῦ Σουχόι.

Read the rest of this entry…

Στίς 3 Ἰουλίου στήν Προύσσα τό ἐκεῖ τμῆμα τῆς (ἄτυπης) μειονοτικῆς Συμβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς διοργάνωσε τό 7ο Πανηγύρι τῶν Δυτικοθρακιωτῶν Τούρκων. Ἀπό τόν γνωστό τουρκοθίασο συμμετεῖχαν νῦν καί πρώην μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς, μειονοτικοί δήμαρχοι καί κοινοτάρχες, ἄλλοι παρατρεχάμενοι τοῦ Προξενείου τῆς Κομοτηνῆς καί ἐπικεφαλῆς ἦταν ὁ ψευδομουφτῆς Ἰμπραήμ Σερήφ.

Ἐκεῖ λοιπόν, μέσα σέ τούρκικες σημαῖες, πορτραῖτα τοῦ Κεμάλ καί χάρτες τῆς «Δυτικῆς Θράκης», κι ἐνῷ συγκεντρώνονταν ὑπογραφές μεταξύ τῶν παρισταμένων ὑπέρ τῆς καταπιεζόμενης τουρκικῆς ταυτότητας τῆς μειονότητας στή Θράκη, παρίστατο κι ἕνας μέ ἑλληνικό ὀνοματεπώνυμο: Ὁ Στέλιος Χατζηευαγγέλου, δήμαρχος Τοπείρου! Ὁ διεθνιστής αὐτός πολιτικός ἦταν ὁ πρῶτος Ἕλληνας πού συμμετεῖχε ποτέ στήν ἀλυτρωτική φιέστα τῶν φανατικότερων ἀπόδημων Τούρκων, ἐπικεφαλῆς τριῶν λεωφορείων ἀπό τήν περιοχή του (πληρωμένα προφανῶς ἀπό τό δημοτικό ταμεῖο), ἀπηύθυνε χαιρετισμό καί τιμήθηκε μέ ἀναμνηστική πλακέτα. Δέν μάθαμε ἄν ὑπέγραψε καί τό περιφερόμενο χαρτί ἀλλά καθόλου δέν θά μᾶς ἐξέπληττε.

Δέν ξέρουμε ἄν ὑπάρχει κάποιο ἐπιχείρημα πού νά μπορεῖ νά ὑποστηρίξει τήν ἀναγκαιότητα μιᾶς ἐλάχιστης ἀξιοπρέπειας καί φιλοπατρίας. Καί εἶναι δεδομένο ὅτι σέ μερικές περιπτώσεις πέραν τῶν ἀνωτέρω ὑπάρχουν προβλήματα καί ἄλλης φύσεως, π.χ. ἀντίληψης. Ὅταν ὅμως κάποιος ἐκπροσωπεῖ ὡς δήμαρχος τήν τοπική κοινωνία ὀφείλουν νά ὑπάρχουν καί κάποια ὅρια. Μποροῦν ὅλα νά προσπερνῶνται ὡς πολιτικαντισμοί ἤ ὡς ἀφέλειες; Καί οἱ τεμενάδες στό Τουρκικό Προξενεῖο καί ἡ συγκρότηση ψηφοδελτίων μέ συμπαγεῖς κεμαλικές ὁμάδες καί οἱ ἀμέτρητες χάρες καί οἱ ἀναστολές τῶν ἀναδασμῶν γιά νά μήν θιχτοῦν οἱ (μειονοτικοί) καταπατητές δημοσίων ἐκτάσεων καί … καί… καί… Ὅταν ὁ ἄλλος χτίζει μ’ αὐτά μιά καρριέρα ἐπαγγελματία δημάρχου νομίζουμε ὅτι καμμία ἀνοχή δέν δικαιολογεῖται.