Ἡ ἐπίσκεψη τῆς προέδρου τοῦ ΠΑΣΟΚ (ἤ τῆς Δημοκρατικῆς Συμπαράταξης; Μπερδεύτηκα…) Φώφης Γεννηματᾶ στήν Κομοτηνή, κατά τήν περιοδεία της στήν Περιφέρεια Ἀν. Μακεδονίας – Θράκης, μᾶς ἄφησε μιά γλυκόπικρη γεύση.

Read the rest of this entry…

Πρίν πέντε χρόνια ξερνούσαμε (κυρίως) μέ τό ΠαΣοΚ – τότε τοῦ ΓΑΠ. Ἦταν ὅ,τι πιό ἄθλιο, γελοῖο καί ἀνθελληνικό κυκλοφοροῦσε στή χώρα, ἐνσάρκωνε τήν προστυχιά καί τόν δωσιλογισμό τοῦ ἀπό δεκαετίες ἐγκατεστημένου συστήματος (παρα)εξουσίας στήν Ἑλλάδα. Εἴδαμε καί πάθαμε γιά νά ξεφορτωθοῦμε τό σκυλολόι τοῦ κάφρου – ἀφοῦ βέβαια πρῶτα διαγούμισε τήν πατρίδα μας σάν κεντροαριστερός Μπραΐμης, πετώντας την τελικά στόν λάκκο μέ τά μνημόνια. Τύχῃ ἀγαθῆ, φαίνεται πώς πολιτικά ὅπου νἄναι ψοφάει…

Μετά, ὅταν τά λάφυρα ἄρχισαν νά σπανίζουν, ὁ διαπλεκόμενος χῶρος ἔδειχνε νά χρειάζεται ἐφεδρεῖες καί ἀνανέωση – τό λές καί καμουφλάζ – καί τή σκυτάλη πῆρε ἡ ΔΗΜΑΡ. Τόσο σέ τοπικό, ὅσο καί σέ κεντρικό ἐπίπεδο, ἀπεδείχθη ἀντάξια τῆς πράσινης λοιμικῆς, μέ στελέχη πού κραύγαζαν τίς ἴδιες ἀξίες τοῦ διαδρομισμοῦ, τῆς ἑλληνοφοβίας κτλ – ἔστω κι ἄν δέν τούς δόθηκε ἡ ἐπαρκής εὐκαιρία νά μᾶς τίς κάνουν πράξη. Ἀφοῦ τίς ἐξέμεσαν στά μοῦτρα μας γιά μερικά χρονάκια, οἱ πρόσφατες ἐκλογές μᾶς ἀπάλλαξαν κι ἀπό τή σπείρα ἐκείνη.
Σήμερα πλέον τόν ἴδιο κίναιδο ρόλο ἔχει ἀναλάβει τό Ποτάμι. Δύσκολα βρίσκεις ἀνακοίνωσή του πού νά μπορεῖ νά ἀπαντηθεῖ μέ κάτι εὐγενέστερο ἀπό βρισιές τύπου Καραϊσκάκη, ἐνῶ κοιτώντας καί τίς θέσεις του ἀπορεῖς, «ποιός νοήμων ὀργανισμός εἶναι δυνατόν νά παρακινηθεῖ εἰλικρινῶς νά ἀκολουθήσει;» – ἐρώτημα πού ἀναδύεται αὐθορμήτως καί ἄν ἀτενίσεις τό κεντρικό του πρόσωπο. Βεβαίως στή σημερινή συγκυρία ὁ κίνδυνος πού ἀντιπροσωπεύει μοιάζει περιορισμένος ἀλλά καί μόνη ἡ παρουσία του δηλώνει κάτι ἀξιοσημείωτο: ὑπάρχει στή ρημαγμένη χώρα μας ἕνα σταθερό ποσοστό πολιτικά ἀναλφάβητων καταναλωτῶν, μέ κεντροαριστερή νεύρωση, ἕτοιμων νά ἀνεμίσουν τή σημαία τοῦ ἐξανδραποδισμοῦ μας ἀπό τήν νεοταξίτικη ὀρδή, μέ ὅποιο ὄχημα κι ἄν αὐτή ἐπιδράμει.

Πολύς λόγος ἔγινε γιά τό «μήνυμα» τῶν πρόσφατων ἐκλογῶν, γιά τό ἄν ἐλήφθη τό μήνυμά τους ἀπό τά κόμματα καί ἰδίως ἀπό τήν Κυβέρνηση. Ἄλλοι λένε πώς τό ἔλαβαν, ἄλλοι πώς οἱ ἀντίπαλοί τους τό ἀγνόησαν κτλ κτλ. Ἐμεῖς πάντως ἀναρωτιόμαστε ποιό ἦταν τελικά τό μήνυμα τῶν ἐκλογῶν. Κι ἐπειδή σέ κάποιαν ἀπάντηση ἔχουμε καταλήξει, μέ βάση καί τόν ἀνασχηματισμό πού ἀκολούθησε, τήν μοιραζόμαστε μαζί σας.

Τό μήνυμα λοιπόν εἶναι τό ἑξῆς: στήν ἑλληνική ἐκδοχή τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ, ὅπως αὐτή διαμορφώθηκε ἰδίως μετά τό 1981, ὅ,τι καί νά ψηφίζεις, σέ κυβερνάει τό Πασόκ. Τό εἴδαμε καί στά χρόνια τοῦ Ἀνδρέα καί τοῦ Σημίτη καί τοῦ Χαζοῦ, τό εἴδαμε καί στά χρόνια τοῦ Καραμανλῆ Β΄, τό βλέπουμε καί τώρα. Μπορεῖ λοιπόν στίς πρόσφατες ἐκλογές τό συγκεκριμένο καρκίνωμα νά πῆρε 8% στίς ἐκλογές, ὡστόσο ἀμέσως μετά αὐξήθηκε ἡ παρουσία του στήν Κυβέρνηση Σαμαρᾶ: κράτησε τό κυριότερο ὑπουργεῖο μέ ἕναν ἄλλον Στουρνάρα, ὀνόματι Χαρδούβελη, διατήρησε τό πρῶτο τῆ τάξει ὑπουργεῖο (Ἐξωτερικῶν) μέ τόν ἀρχηγό του καί μέ τήν προσθήκη τοῦ Κούρκουλα, παρέμειναν οἱ ἄνθρωποί του στά κομβικά πόστα Ὑποδομῶν καί Περιβάλλοντος (Χρυσοχοϊδης – Μανιάτης), ἀνέλαβε τό Παιδείας μέ τόν Λοβέρδο καί βόλεψε σέ κυβερνητικές θέσεις πλείστους ἄλλους (Π. Κουκουλόπουλος, Λ. Γρηγοράκος, Γ. Ντόλιος, Φ. Γεννηματᾶ, Ε. Χριστοφιλοπούλου, Β. Κεγκέρογλου, Οδ. Κωνσταντινοπουλος καί Α. Γκερέκου). Μόνον ὁ καημένος ὁ Τσαυτάρης ἀποβλήθηκε, ἴσως γιατί πάλεψε νά προσφέρει ἔργο καί χαλοῦσε τήν πιάτσα (ἄ, ναί, καί ὁ Συμεών Κεδίκογλου πού μᾶλλον τόν ξέχασαν).
Ἔτσι λοιπόν, τό 92% τοῦ λαοῦ τούς ἀποδοκίμασε κι αὐτοί ἁρπάχτηκαν ἀκόμη πιό σφιχτά ἀπό τήν ἐξουσία. Κι ἄλλες μπίζνες, κι ἄλλα μέσα, κι ἄλλα στελέχη, κι ἄλλες ὑποθῆκες γιά τό μέλλον. Τό ἔχουμε ξαναγράψει: ἡ χώρα χρειάζεται ἀποπασοκοποίηση, ὅπως ἡ μεταπολεμική Γερμανία χρειαζόταν ἀπαλλαγή ἀπό τά στελέχη τοῦ ναζισμοῦ. Δυστυχῶς βρισκόμαστε ἀκόμα πάρα μά πάρα πολύ μακρυά…

Ζοῦµε σέ µέρες πού τά γεγονότα ξεπερνοῦν καί τήν πιό ὀργουελική φαντασία. Ἀνθρωποβόρα κτήνη ὑπερασπίζονται λαϊκά δικαιώµατα, ἐπαγγελµατίες µαφιόζοι προστατεύουν τήν δηµοκρατία ἀπό φασιστικές παρεκτροπές, µπουλντόγκ τοῦ παρακράτους σκίζονται γιά τίς ἀνθρωπιστικές ἀξίες… Ἡ ἴδια πρόστυχη ὑποκρισία κυριαρχεῖ διεθνῶς ἀλλά εἰδικά στήν ὑπό διάλυση Ἑλλάδα ξεπερνάει κάθε µέτρο ὕβρεως.

Στό σῶµα τῆς χώρας λοιπόν ὅπου τό ΠαΣοΚ, ἰδίως κατά τήν ἐκσυγχρονιστική του µετάλλαξη, ἀσέλγησε παντοιοτρό-πως, σήµερα ἔχουµε 1,5 ἑκατοµµύριο λαθροµετανάστες ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ ΜΑΣ ΦΟΡΤΩΣΕ, ὅπως ἀποδείχτηκε καί µέ τήν ἀνάσχεση τῆς εἰσβολῆς ἀπό τόν Ἕβρο µόλις χτίστηκε ἕνας φράχτης. Ἔχουµε ἐπίσης µία ἄρχουσα τάξη λαµόγιων ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΜΕΘΟΔΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕ, µοιράζοντας τό δηµόσιο χρῆµα στόν φιλικό του συρφετό καί ὑπονοµεύοντας τά παλιά (γαλάζια) τζάκια. Τέλος, ἔχουµε ἕναν ντόπιο πληθυσµό ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΠΑΝΘΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ ΕΚΜΑΥΛΙΣΕ, βάζοντάς τον τσιλιαδόρο ὅσο διαρκοῦσε ἡ λεηλασία τῆς χώρας, καί καθιστώντας τον µόνιµο πολιτικό πελάτη – πρᾶγµα πού ὄντως κατάφερε. Στό τέλος βέβαια, ὅταν ἦρθε ἡ λυπητερή τῶν δανειστῶν, µᾶς ἔστειλε στή λάντζα τοῦ ΔΝΤ γιά νά ξοφλήσουµε ἐµεῖς τά κλεψιµέικα.

Αὐτό λοιπόν τό κόµµα σήµερα, στήν µεταπαπανδρεϊκή του φάση καί ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ ψευδοβενιζέλου, σηκώνει τό λάβαρο τῆς δηµοκρατίας καί τῆς προοδευτικότητας! Ὁ πολιτικός χῶρος πού ἀνέδειξε ἕναν Τσοχατζόπουλο, ἕναν Παπαντωνίου, ἕναν Τσουκάτο, ἕναν Μαντέλη, ἕναν Λαλιώτη, ἕναν Βερελή, µιά Διαµαντοπούλου, µιάν Ἀποστολάκη, ἕναν Πάχτα, ἕναν Ἀνθόπουλο, ἕναν Μαλέσιο, ἕναν Γείτονα κτλ κτλ, βρῆκε τήν κολυµβήθρα τοῦ Σιλωάµ: τό ἀντιρατσιστικό νοµοσχέδιο!

Δέν εἶναι βέβαια ἡ πρώτη φορά πού παριστάνει τόν ἡρακλέα τῆς δηµοκρατίας ἔναντι κάποιου φανταστικοῦ ἐχθροῦ. Θυµίζουµε τίς κορῶνες τοῦ σηµιταριοῦ πρίν καµµιά δωδεκαετία, ὅταν «ρύθµισε» τήν βασιλική περιουσία. Πόσο ἀποφασιστικά τσάκισε τόν ἄνακτα στή µοιρασιά τῆς πρώην περιουσίας του (ὁ ὁποῖος …δικαιώθηκε στό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο), ἀποδεικνύοντας ἔτσι τήν ρώµη τῆς δηµοκρατίας µας!

Τότε ὅµως ἦταν ἄλλες ἐποχές. Σήµερα τά δανεικά λεφτά τελείωσαν, τά πασοκικά ποσοστά ὁµοίως (τί σύµπτωση!) καί ἡ Ἑλλάδα – ὅπως καί ὅλη ἡ Εὐρώπη – βράζει ἀπό ὕφεση, ἀνισότητα καί …πολυπολιτισµικότητα. Ἡ χώρα µας καί ὁ ἑλληνικός λαός περνοῦν κρίση ὑπαρκτική, µετά ἀπό τρεῖς δεκαετίες πράσινης «διακυβέρνησης». Ὑπάρχουν ἄπειρα τεκµήρια στόν πολιτικό βίο, τόσο σέ κεντρικό ὅσο καί σέ περιφερειακό ἐπίπεδο, γιά τήν ἀνήκεστο βλάβη πού προκάλεσε ἡ πασοκική λοιµική στήν Ἑλλάδα. Ἄν λοιπόν ὑπάρχει κάποια ἀνάγκη νοµοθετικῆς προστασίας τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας σήµερα, αὐτή συνίσταται στήν ψήφιση ἑνός ἀντιπασοκικοῦ νοµοσχεδίου πού θά διερευνᾶ τίς εὐθῦνες καθενός πολιτικοῦ (ἰδίως) προσώπου πού συνεργάστηκε µέ τό ἑλληνοσοσιαλιστικό καθεστώς. Ἡ µεταπολεµική ἐµπειρία τῆς ἀποναζιστικοποίησης στή Γερµανία εἶναι ἕνα ἀνάλογο ἱστορικό προηγούµενο.

Ἀναρωτιέται κανείς, πόσο θράσσος µπορεῖ νά ἐπιδείξει ἐνώπιον σύνολης τῆς κοινωνίας ὁ ἐκμαυλιστής της καί νά συνεχίσει νά παρουσιάζεται ξεδιάντροπα ὡς ὁ σωτήρας της.

Μιλᾶµε γιά τά δύο (κυρίως) κόµµατα ἐξουσίας, πού µόλις εἶδαν τούς δύο οἰκονοµικούς εἰσαγγελεῖς Πεπόνη – Μουζακίτη νά ἑτοιµάζουν διώξεις κατά τραπεζιτῶν καί κοµµαταρχῶν σχετικά µέ τήν σκανδαλώδη χρηµατοδότησή τους µέ 200.000.000 ἀπό τήν Ἀγροτική Τράπεζα (κι ὄχι µόνο), µεθόδευσαν µιά µεταµεσονύκτια τροπολογία γιά ἀµνήστευση τῶν ἐµπλεκοµένων. Ἡ ὁποία µάλιστα πέρασε µέ τρόπο πού δείχνει συνενοχή ἐνδεχοµένως καί ὅλου τοῦ κατεστηµένου πολιτικοῦ συστήµατος!

Δέν τούς ἔφτανε πού δανείζονταν µέ ἐγγύηση τίς κρατικές ἐπιχορηγήσεις πού ΘΑ ἔπαιρναν µέχρι τό …2020. Δέν τούς ἀρκοῦσε πού νοµοθέτησαν καί ἔπαιρναν ἀναλογικά τίς µεγαλύτερες ἐπιχορηγήσεις στήν Εὐρώπη. Δέν σκοτίζονται πού οἱ Τσουκάτοι καί οἱ Γείτονες κυκλοφοροῦν ἐλεύθεροι παρά τίς ἀποκαλύψεις γιά τά µαῦρα ταµεῖα καί τίς ὑποτραπέζιες µιζοδοτήσεις. Δέν τούς ἔνοιαξε πού εἶναι οἱ ἴδιοι οἱ κατ΄ ἐξοχήν ὑπεύθυνοι τῆς διάλυσης καί διαπόµπευσης τῆς χώρας, στά ὅρια τοῦ ἐθνικοῦ ὀλέθρου. Δέν ντρέπονται πού εἶναι πλέον πασίδηλη ἡ ἀδυναµία τους νά ἐξοφλήσουν τά χρήµατα αὐτά. Ἀλλά ἀκόµα καί τούτη τή στιγµή, πού ἀπαιτοῦν τό τελευταῖο εὐρώ ἀπό τήν τσέπη τοῦ Ἕλληνα πολίτη, οἱ ἴδιοι νοµοθετοῦν τήν ἀσυλία τους γιά τίς ποµπές τους!

Δέν γνωρίζουµε ἄν ὑπάρχει ἀκόµα κοινή λογική στήν Ἑλλάδα. ὅµως γιά µᾶς ὁ πιό λογικός – καί µετριοπαθής – στόχος µιᾶς κοινωνίας πολιτῶν θά ἦταν, συνεργούσης τῆς Δικαιοσύνης, νά κηρυχτοῦν ἐκτός νόµου τά δύο µεγάλα κόµµατα. Νά τεθοῦν στή θέση τῆς ἰταλικῆς Μαφίας, ὡς ἐχθρός τῆς κοινωνίας (παρότι ἐκείνη ἦταν σαφῶς πιό χρήσιµη στήν Σικελία). Τόσο γιά λόγους οὐσίας, ὅσο καί γιά λόγους ἠθικῆς. Ὅλα τ’ ἄλλα εἶναι νερό στόν µῦλο τῆς διαπλοκῆς καί τῆς κυβερνώσης συµµορίας.

Ρίξαμε ασφαλώς μια ματιά στις …εργασίες της Εθνικής Συνδιάσκεψης του ΠΑΣΟΚ (όση τέλος πάντων μάς επέτρεψε το διαταραγμένο στομάχι και η ευεπίφορη σε εμφράγματα, εγκεφαλικά και λοιπές ιατρικές περιπέτειες κρίσιμη ηλικία μας). Και φυσικά είδαμε οτιδήποτε άλλο εκτός από το μόνο πράγμα που θα έπρεπε να δούμε: ήτοι, εκατοντάδες άτομα να σέρνονται στο πάτωμα, ρίχνοντας στάχτες (κατά το αρχαίο πρότυπο) στα κεφάλια τους, ουρλιάζοντας με αναφιλητά για τις αμαρτίες τους και εκλιπαρώντας συγχώρεση για το πώς κατάντησαν τη χώρα. Αντιθέτως, τόσο συγκλονιστικό ήταν το …κλίμα αυτοκριτικής και μεταμέλειας, ώστε όχι μόνο ο απερχόμενος αρχιηλίθιος τραπεζοτζουτζές, αλλά και οι επίδοξοι νέοι επικεφαλής του θιάσου, δεν μπήκαν στον κόπο να ψελλίσουν ούτε μία έστω λέξη που να παραπέμπει υποτυπωδώς σε απολογία. Όλα είναι, ως έοικεν, καλώς καμωμένα, στα πλαίσια μίας τιτάνιας και ορκισμένης προσπάθειας να σωθεί η πατρίδα, και τα όποια λάθη χειρισμού έγιναν (ναι, απλώς κάποια …λάθη χειρισμού!) δεν μπορούν να ακυρώσουν αυτήν την προσπάθεια!

Read the rest of this entry…

Καθώς τό πολιτικό σκηνικό τῆς Ἑλλάδος καταρρέει, ὅλο καί κάποια κοµµάτια τῆς συγκαλυµµένης ἀποκρουστικῆς πραγµατικότητας ἔρχονται στό φῶς. Κάπως ἔτσι µᾶς προέκυψε καί ἡ ὑπόθεση τῆς 53µελοῦς συµµορίας στή Θεσσαλονίκη, πού ὑποτίθεται ὅτι ξάφνιασε τή χώρα. Ὅσο τό χρῆµα καί ἡ συνακόλουθη δύναµη τῶν κρατούντων ἀποµειοῦται, τόσο θά προκύπτουν καί ἀνάλογες ἱστορίες διαφθορᾶς, πού θά ὑπογραµµίζουν καί ὁρισµένα ἐξόχως πολιτικά συµπεράσµατα: τήν δεδοµένη σχέση τοῦ ἐγκληµατικοῦ ὑπόκοσµου µέ τόν πολιτικό µά καί τήν (πράσινη) κοµµατική ταυτότητα τῆς λαµογιᾶς.

Read the rest of this entry…

Oἱ ἐκλογές περάσανε καί εἶναι ἀληθές ὅτι δέν φάνηκε καμμία παρέμβαση τοῦ τουρκικοῦ Προξενείου Κομοτηνῆς, ὅσον ἀφορᾶ τήν ψῆφο τῶν μουσουλμάνων τῆς Θράκης. Αὐτό βέβαια δέν σημαίνει ὅτι ἡ παρουσία του δέν ἐπικαθόρισε τό ἀποτέλεσμα: Συνεχίζει νά ἀποτελεῖ τή βάση κάθε προεκλογικοῦ ὑπολογισμοῦ τῶν κομμάτων τοπικά, τόσον ὅσον ἀφορᾶ τίς ὑποψηφιότητες, ὅσο καί τίς γενικότερες ἰσορροπίες. Βεβαίως οἱ δύο θέσεις στό Κοινοβούλιο δέν εἶναι καμμιά φοβερή ἐπιτυχία, ἀφοῦ μιλᾶμε γιά δυό νομούς μέ 6 ἕδρες συνολικά καί ἕναν πληθυσμό χονδρικά μισό μισό. Αὐτό ὅμως πού ἔχει δυστυχῶς ἐπιτευχθεῖ σέ μεγάλο βαθμό, ἰδίως στή Ροδόπη, εἶναι τό σύνθημα πού λάνσαρε (καί) στίς πρόσφατες ἐκλογές, «ὁ Τοῦρκος ψηφίζει Τοῦρκο».
Τί συνέβη λοιπόν τίς προάλλες; Οἱ μουσουλμάνοι τῆς περιοχῆς ψήφισαν συντριπτικά ΠαΣοΚ. Ποιό ΠαΣοΚ ὅμως; Μελετώντας τίς ψήφους σέ 29 ἀμιγῶς μειονοτικά χωριά (Δοκός, Βάκος, Ραγάδα, Ὁμηρικό, Ἐσοχή, Δειλινά, Ἀρχοντικά, Θάμνα, Μέγα Δουκᾶτο, Λαμπρό, Σαλμώνη, Κηκίδιο, Σκάλωμα, Ληνός, Χλόη, Ἤπιο, Μικρό Πιστό, Μύστακας κτλ) τό ἐξαγόμενο εἶναι ἀποθαρρυντικό καί ἀγγίζει τά ὅρια τοῦ ἐκλογικοῦ ἀπαρτχάιντ. Παραδείγματα: Στό Στυλάριο, λίγο ἔξω ἀπό τήν Κομοτηνή, ἔλαβαν 124 ψήφους ὁ Χατζηοσμάν, 69 ὁ Κοτζαμουμίν, 1 ὁ Πεταλωτής, 1 ἡ Μανωλιᾶ καί καμμία ὁ Τζανίδης. Στήν ὀρεινή Κύμη οἱ Πομάκοι ἔριξαν 129 ψηφοδέλτια στόν Χατζηοσμάν, 4 στόν Κοτζαμουμίν καί κανένα στούς τρεῖς χριστιανούς συνυποψηφίους τους! Στήν πομάκικη Ἄνω Βυρσίνη οἱ δύο μουσουλμάνοι πῆραν 307 ψήφους καί οἱ τρεῖς χριστιανοί …11. Στό Καλλυντήρι τό σκόρ ἦταν ἀκόμα χειρότερο: 415-11. Τά ἴδια καί σέ κεφαλοχώρια ὅπως τά Ἀριανά, ὁ Κάλχας κτλ. Καμμία διαφοροποίηση ἄν ἐπρόκειτο γιά βουνό ἤ γιά κάμπο, γιά τουρκοχώρια ἤ πομακοχώρια, γιά κοντινούς στήν πόλη οἰκισμούς ἤ ἀπομακρυσμένους. Βεβαίως ὑπῆρξαν καί καλύτερες ἐπιδόσεις κατά τόπους, ὀφειλόμενες ὅμως μᾶλλον σέ συγκυριακούς παράγοντες.
Κανείς δέν ἀμφισβητεῖ ὅτι ἡ λογική τοῦ «δικοῦ μας ἀνθρώπου» ἔχει βάση γιά τόν μουσουλμανικό πληθυσμό, ὅπως καί γιά ὅλους. Αὐτό ὅμως μέσα στά πλαίσια τῆς λογικῆς καί μέ κάποια ὅρια. Ὅταν μέσα στό ἴδιο κόμμα γιά τό σύνολο τῶν 29 χωριῶν μέ τά 7.172 «πράσινα» ψηφοδέλτια ὁ μέν Πεταλωτής παίρνει …98, δηλαδή ποσοστό 1,4%, τό δέ σύνολο τῶν τριῶν χριστιανῶν περιορίζεται στό …3%, τότε κάτι σάπιο ὑπάρχει στό βασίλειο τῆς θρακικῆς Πασοκοκρατίας.