-
4
Mar
Θόδωρος Χατζηπανταζής, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2014.
Ένα σπουδαίο βιβλίο και μια επί μέρους ένσταση
Στο πίσω εξώφυλλο του βιβλίου ο συγγραφέας αναφέρει τους στόχους του πονήματός του. Αντιγράφουμε:
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, που η μελέτη της ιστορίας και θεωρίας του θεάτρου εισχώρησε επίσημα –με σημαντική καθυστέρηση- στα πανεπιστημιακά ιδρύματα και στα ερευνητικά κέντρα της χώρας, η επιστημονική έρευνα στον συγκεκριμένο τομέα έχει αναπτυχτεί με πολύ εντυπωσιακούς ρυθμούς. Έχουν επομένως ωριμάσει πλέον οι συνθήκες για να αξιοποιηθούν τα επιμέρους ευρήματά της στη σύνθεση μιας γενικής ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου, στην επιφυλακτική έστω συνεκτίμηση του αποθησαυρισμένου νέου υλικού για το σχεδιασμό μιας εικόνας συνόλου. Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να ανοίξει το δρόμο προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση. Παίρνοντας υπόψη τις μαρτυρίες για τη θεατρική δραστηριότητα στις ελληνόγλωσσες κοινότητες της ανατολικής Μεσογείου, από τα χρόνια του Κυπριακού Κύκλου των Παθών και του Κρητικού Θεάτρου, ώς το κίνημα του μεταμοντερνισμού στην Αθήνα των τελευταίων δεκαετιών του 20ού αιώνα, η αφήγηση επιχειρεί να επισημάνει τα βασικότερα ρεύματα που κυριάρχησαν στην εδώ τέχνη της σκηνής, για ένα διάστημα μεγαλύτερο της μισής χιλιετίας. Και φροντίζει να χαρτογραφήσει τις αφετηρίες και τους σταθμούς, τις συνέχειες και τις ρήξεις, που έχουν συμβάλει στη διαμόρφωση μιας συμπαγούς τοπικής καλλιτεχνικής παράδοσης. Στόχος δεν είναι εδώ να απογραφούν απλώς όσο γίνεται περισσότερα πρόσωπα και γεγονότα που έχουν πάρει μέρος στη σχετική ζύμωση. Στόχος είναι να αναδειχτούν και να αναλυθούν τα σημαντικότερα ανάμεσά τους. Και κυρίως να ερμηνευτούν και να τοποθετηθούν σε ένα όσο γίνεται ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο.