Ὅ,τι καί νά ποῦνε πλέον, ὅ,τι καί νά γίνει πιά, οἱ βρετανικές ἐκλογές ἔβγαλαν μέν πρώτη τήν Μέη ἀλλά ὁ πραγματικός νικητής εἶναι ὁ Τζέρεμυ Κόρμπυν. Ὁ ἡγέτης τῶν Ἐργατικῶν πῆρε ἕνα κόμμα ὑπό διάλυση, μετά ἀπό τήν ἐκπόρνευση τῆς Μπλαιρικῆς περιόδου, καί ἀνέβασε τήν δύναμή του κατά τό 1/3, ἀπό τό 30% στό 40%, μέσα σέ ἀφάνταστα δύσκολες συνθῆκες: μέ ὅλον τόν Τῦπο ἐναντίον του προσωπικά, μέ τήν καθεστωτική μερίδα τοῦ κόμματός του νά τόν ὑπονομεύει ἀνοιχτά καί μέ τό κλῖμα στή χώρα κάθε ἄλλο παρά εὐνοϊκό (τό Brexit στήν ἡμερήσια διάταξη, ἡ τρομοκρατία νά φοβίζει τόν κόσμο…). Ὅμως μέ τήν ἀναμφισβήτητη ἐντιμότητά του καί ὑπερασπιζόμενος τίς κοινωνικές προτεραιότητες (αὐτό πού οἱ κοπρίτες στήν τηλεόραση λαϊκισμό τό ἀνέβαζαν, δημαγωγία τό κατέβαζαν) κατάφερε αὐτόν τόν ἆθλο. Σάρωσε στό Λονδῖνο, στήν Οὐαλία καί στά βόρεια, κι ἔχασε συνολικά μέ διαφορά στά ὅρια τοῦ στατιστικοῦ λάθους (2 – 2,5%).

Read the rest of this entry…