Παρότι δέν τρέφαμε ἐλπίδες γιά τό κόμμα τῆς ΝΔ, θεωροῦμε πώς ἡ ἐκλογή τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη ἐπιδεινώνει τίς προοπτικές τοῦ τόπου μας. Ὄχι πώς ἡ ἐκλογή Μεϊμαράκη θά διασφάλιζε κάτι, ἀλλά θά ἄφηνε ἀνοικτό τό ἐνδεχόμενο ἐπιστράτευσης τοῦ Κώστα Καραμανλῆ, προκειμένου νά φρενάρει ἡ χώρα πρίν τόν Καιάδα σέ κάποιο σχῆμα οἰκουμενικό, ἐθνοσωτήριο, κάτι τέτοιο. Τώρα αὐτό φαίνεται νά ἀπομακρύνεται. Ἴσως εἶναι καί καλό, καθώς φέρνει κοντύτερα τό τέλος τοῦ θρίλερ στό ὁποῖο ζοῦμε ἀπό ἑξαετίας.

Ὅσον δέ ἀφορᾶ τόν ἴδιο τόν Κυριάκο, τί νά πεῖς; Ὅσο καλοπροαίρετος καί νά εἶσαι, ἄν θεωρεῖς ὅτι ἡ οἰκογενειοκρατία, ἡ κομματοκρατία, ἡ ξενοκρατία, ἡ φαυλοκρατία, τό μοντέλο τοῦ ἀνεπάγγελτου πολιτικοῦ εἶναι πληγές τοῦ πολιτικοῦ μας βίου, ἔ, πῶς νά τό κάνουμε, δέν μπορεῖς νά …πανηγυρίσεις!