Αν θέλετε ένα δείγμα του τι σημαίνει ΜΙΣΟΣ, διαβάστε άρθρο του Φ. Χασάνκαγια (“Μιλέτ”, 3-11-16). Ασχολίαστο το λιβελογράφημα του τουρκόφρονα Πομάκου, σε μετάφρασή μας (Μ.Κ):

Read the rest of this entry…

Μέσα στή θύελλα τοῦ καθεστωτικοῦ φιλομεταναστευτικοῦ λόγου, μέ τίς ὑποκριτικές προτροπές, τίς ξεδιάντροπες ἀπειλές, τίς κωμικές ἠθικολογίες καί τά κλαψομούνικα ρεπορτάζ, εἶναι περίπου ἀδύνατον νά πεῖς κάτι λογικό καί εἰλικρινές, ὡστόσο θά τό ἐπιχειρήσουμε. Ἐπειδή πρέπει νά ἀκουστεῖ καί κάποια φωνή πού νά ἀναπαράγει πιστά τήν πραγματικότητα καί νά διασώζει τό κοινό συμφέρον, αὐτό πού τό ἔχουν ἐγκαταλείψει οἱ πάντες, τελευταία κι αὐτή ἡ ἑλλαδική Ἐκκλησία. Ἡ ταύτιση τῆς διοίκησής της μέ τά κυβερνητικά τρύκ καί μέ τήν ἀργυρώνητη δράση τῶν ΜΚΟ εἶναι ἀκριβῶς ἡ αἰτία γιά τό παρακάτω σημείωμα. 

Read the rest of this entry…

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία δημοσκόπησης για τη σχέση των Ελλήνων με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η εφημερίδα «Το Βήμα» σε δύο συνεχείς Κυριακές ( 12 και 19 Απριλίου 2015) δημοσίευσε δημοσκόπηση της εταιρείας «Κάπα Research Α.Ε.». Σύμφωνα με αυτή το 81,4% των ερωτηθέντων δηλώνουν ότι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι –έναντι παλαιότερα του 95% – και το 14,7% άθεοι, έναντι παλαιότερα του 2%. Όμως ενώ δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι μέσα σε δεκαπέντε χρόνια υπερτριπλασιάστηκαν όσοι δηλώνουν ότι δεν θρησκεύονται:
- Το 2001 το 13,8% δήλωσε ότι δεν θρησκεύεται, ενώ το 85,6% ότι θρησκεύεται.
- Το 2015 το 45,9% δηλώνει ότι δεν θρησκεύεται, ενώ μόνο το 51,9% ότι θρησκεύεται.
Ένα άλλο συνταρακτικό στοιχείο είναι πως μέσα σε δέκα χρόνια μειώθηκαν στους μισούς όσοι καθημερινά προσεύχονται και υπερτετραπλασιάστηκαν όσοι δεν προσεύχονται ποτέ:
-Το 2006 το 54,2% προσευχόταν καθημερινά και το 7,2% ποτέ.
-Το 2015 το 24,4% προσεύχεται καθημερινά και το 29,6% ποτέ.

Read the rest of this entry…

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η πολυπληθής (οκταμελής) εκπροσώπηση της Εκκλησίας της Ελλάδος στη 10η Γενική Συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών, στο μακρινό Πουσάν της Νότιας Κορέας, που πραγματοποιήθηκε από τις 30 Οκτωβρίου έως τις 8 Νοεμβρίου, σφραγίστηκε από την σιωπή των μελών της όταν ετέθη το ζήτημα της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τους οθωμανούς και τους κεμαλικούς Τούρκους. Η εν λόγω σιωπή και η αποδοχή των ανακριβειών που εμπεριέχονται στο σχετικό Μνημόνιο από τα μέλη της αντιπροσωπείας μας, προκαλεί μείζον ζήτημα και εύλογα ερωτήματα, ένα από τα οποία είναι μήπως έχουν προσχωρήσει στη λογική της κυρίας Ρεπούση, περί «του συνωστισμού των Ελλήνων στη Σμύρνη».

Read the rest of this entry…

     Είναι βεβαίως γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε άλλο ένα επεισόδιο στο μακραίωνο σήριαλ της απόπειρας των Φραγκολατίνων να επιτύχουν τη λεγόμενη Ένωση με την Ορθόδοξη Εκκλησία (με τη λέξη «ένωση» φυσικά να υπονοεί πάντοτε την υποταγή υπό τους δικούς τους όρους). Και επειδή ασφαλώς το πράγμα έχει προ πολλού προσλάβει και άλλες διαστάσεις, βλέπουμε ταυτόχρονα και ένα ακόμη άθλιο επεισόδιο σ’ ένα ακόμη ευρύτερο σήριαλ:  εκείνο του γενικότερου θρησκευτικού συγκρητισμού, που έχει ως άμεσους στόχους του την άμβλυνση της θρησκευτικής συνείδησης των λαών, τη σταδιακή ισοπέδωση (μέσα από τη μιθριδατική εξοικείωση με τις συνεχείς επαφές, τους «διαλόγους» και τις συμπροσευχές) των θρησκευτικών τους ιδιαιτεροτήτων και την ψυχολογική τους προετοιμασία για το σερβίρισμα της νεοεποχίτικης πανθρησκειακής σαλάτας, της οποίας η παρασκευή βρίσκεται ήδη εν πλήρη εξελίξει. Βεβαίως εννοείται ότι βλέπουμε και προφανή πολιτικά παιχνίδια, δεδομένης της καθ’ όλα ύποπτης εδώ και καιρό υιοθεσίας (ή, για την ακρίβεια, άλωσης) του Φαναρίου από τα όργανα της Νέας Τάξης. Τα πολιτικά δρώμενα όμως, όσο κι αν διαπλέκονται άμεσα με τα θρησκευτικά μέσα σ’ αυτό το νεοεποχο-ταξίτικο γαϊτανάκι, δεν είναι ούτως ή άλλως τα πρωτεύοντα. Για τον γράφοντα, το παιχνίδι που αυτή τη στιγμή παίζεται πάνω στον πλανήτη, είναι πρωτίστως πνευματικό και θρησκευτικό και δευτερευόντως πολιτικό και οικονομικό. Σε πείσμα όλων των προσεγγίσεων που εδράζονται στο (ενίοτε χρήσιμο μεν, αλλά βεβαίως και απελπιστικά) απλοϊκό μαρξιστικό μοντέλο, θεωρώ ότι η οικονομική και πολιτική υποταγή των λαών αποτελεί στην πραγματικότητα το μέσο για την πνευματική τους άλωση – και όχι το αντίστροφο.

Read the rest of this entry…

     Πριν από 25 χρόνια περίπου η γιόγκα ήταν άγνωστη στην Ελλάδα. Σήμερα διαφημίζεται παντού. Εφημερίδες, περιοδικά μεγάλης κυκλοφορίας και πολλά βιβλία προσπαθούν να την «περάσουν» στον κόσμο, ενώ υπάρχουν και πολλές σχετικές οργανώσεις και σχολές. Τα περισσότερα γυμναστήρια, σε κάθε σχεδόν συνοικία, έχουν και ένα τμήμα γιόγκα. Προσπαθούν να την εισαγάγουν ακόμα και στα νοσοκομεία και στην εκπαίδευση! Φαίνεται ότι αυτό το σύστημα κάνει για όλα, πως είναι μία πανάκεια!

     Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Μόνο κάποιος που έχει προσωπική εμπειρία, μπορεί να ξέρει. Εμείς σήμερα θα τολμήσουμε μια κριτική, λέγοντας πράγματα που κρύβονται.[1] Γιατί εμείς γνωρίζουμε τα πράγματα από «μέσα». Κάποιοι από μας ήμασταν μαθητές, οπαδοί, φίλοι, τρώγαμε μαζί, συζητούσαμε και παρακολουθούσαμε τις σχετικές ομιλίες και τα σεμινάρια τότε, στην αρχή, γύρω στο 1980. Ξέρουμε πολλά περισσότερα από τους σημερινούς μαθητές.

     Ξέρουμε γνωστούς που τρελάθηκαν από την μακροχρόνια εξάσκηση αυτών των «τεχνικών», αλλά και κάποιον που αυτοκτόνησε.[2] Ξέρουμε όλα τα ψέματα που λένε και τον τρόπο με τον οποίο συνεχώς διαστρέφουν την πραγματικότητα και παραπληροφορούν. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα με τη σειρά:

Read the rest of this entry…

     Μία εξαιρετική εκδήλωση που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου στην αίθουσα του Ιδρύματος Παπανικολάου, με καλεσμένο τον μοναχό Αρσένιο Βλιαγκόφτη, έναν από τους πλέον ειδικούς ανθρώπους σήμερα στην Ελλάδα σε θέματα αιρέσεων και θρησκευτικών σεχτών – και συν τοις άλλοις σύμβουλο έκδοσης του γνωστού μας (και πολύ αγαπημένου) περιοδικού «Παρακαταθήκη», ο οποίος μίλησε με θέμα «Γιόγκα και ορθόδοξη πνευματική παράδοση».

     Με ιδιαίτερα χαρισματικό λόγο και με τρόπο νηφάλιο και βαθύτατα διεισδυτικό, ο π. Αρσένιος κάλυψε ολοκληρωμένα και σφαιρικά το θέμα «γιόγκα», τόσο από επιστημονικής-ιατρικής, όσο βεβαίως και από πνευματικής πλευράς. Όσον αφορά την πρώτη παράμετρο, στάθηκε στις βαρύτατες παρενέργειες που μπορεί να προκαλέσει η γιόγκα στο ανθρώπινο σώμα, επικαλούμενος την ύπαρξη μιας τεράστιας διεθνούς επιστημονικής βιβλιογραφίας από τον ιατρικό και ψυχιατρικό χώρο, από την οποία προκύπτει ότι πέραν μιας σωματικής ευεξίας που προκαλεί σε αρχικά στάδια (όπως συμβαίνει πάντως και με κάθε είδος γυμναστικής), μπορεί στη συνέχεια να προκαλέσει τρομερές βλάβες στην ανθρώπινη υγεία, όπως διατάραξη της ορμονικής ισορροπίας (εξαιτίας της πίεσης που ασκείται με τις ασάνες στους ενδοκρινείς αδένες), ψυχολογικές διαταραχές, ή ακόμη και σχιζοφρένεια ή καρκίνο (με την είσοδο σε πιο προχωρημένες φάσεις, όπως η Κουνταλίνι ή η Κρίγια γιόγκα). Οι κίνδυνοι αυτοί, που τους ομολογεί μάλιστα και ο ίδιος ο διάσημος γκουρού Σατυανάντα, δείχνουν πόσο επιβλαβής είναι στην πραγματικότητα η γιόγκα για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Read the rest of this entry…

      Κανονικὰ σήμερα εἴχαμε σκοπὸ νὰ προβοῦμε σὲ ἐκτενὲς ἀφιέρωμα σὲ ὅσα ἐκεῖθεν τοῦ Αἰγαίου ἔπραξεν ὁ ἡμέτερος ἀπροσκύνητος Λέων τοῦ Μαξίμου, ὁμοῦ βεβαίως μετᾶ τῆς αὐτῷ συνοδοιπορούσης θλιβερῆς ὑπαλληλάκου γ΄ βαθμοῦ (ξέρετε τίνος…), μὲ ἰδιαίτερη ἔμφαση ἀσφαλῶς στὸ πόσο ὡραῖα κατέθεσε τὸ στεφάνι του ὁ χαρακτηριζόμενος ὡς Ἕλλην πρωθυπουργὸς (μὲ τὴν ἔνσταση στὸ «Ἕλλην» – γιατί ἐντάξει, πρωθυπουργὸς νόμιμος μπορεῖ νὰ εἶναι, τὸ θέμα ὅμως εἶναι ποιὸν ἀκριβῶς λαὸ νομίζει ὅτι ἐκπροσωπεῖ, ἀποτίοντας τιμὲς στὸν τάφο τοῦ ἀρχιδολοφόνου φασιστοκατσαπλιᾶ, τοῦ ὁποίου ἡ μόνη εἰσφορὰ στὴν Ἱστορία ἦταν ἡ γενοκτονία τοῦ συγκεκριμένου λαοῦ (καὶ κάποιων ἄλλων)! Ἐπειδὴ ὅμως ἀπὸ τὴ μιά αὐτὴ ἡ ἀπερίγραπτη γελοιότητα μὲ τὴν ὑπερηφάνως καὶ ἀνενδότως κοπρολείχουσα ἐξωτερικὴ μας πολιτικὴ θὰ συνεχιστεῖ ἀκάθεκτη (ὁπότε ἔχουμε καιρὸ νὰ τὰ λέμε) καὶ ἐπειδὴ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ ἐπικαιρότητα εἶναι ἀμείλικτη (ὅπως ἔδειξε ὁ θάνατος τοῦ ἀρχιεπισκόπου), μοιραῖα ἀφήνουμε γιὰ σήμερα τὶς φαιδρότυπες πολιτικὲς μας ἀνθυποκαρικατοῦρες καὶ περνᾶμε σὲ παρόμοιοιο, ἀλλὰ ἑτέρου εἴδους μαῦρο καὶ ἄραχλο χάλι…

Read the rest of this entry…

                                                              Ἡ ἀπάντηση τοῦ Ν.Δ.

   Λυπούμαι, αλλά είναι προφανές ότι με τον πατέρα Σωφρόνιο διαφωνούμε σχεδόν στα πάντα. Κατ’ αρχάς, όσον αφορά την επίσκεψη του Πάπα στην Πόλη – και επειδή επισημαίνει ότι παραγνωρίζω κάποια πράγματα – εκφράζω και εγώ τη θλίψη μου γι’ αυτά που δείχνει να παραγνωρίζει εκείνος (ή πάντως να μην ενοχλείται) σε σχέση με τα όσα εκεί ερρίφθησαν τοις κυσί και με τα οποία βεβαίως μόνο ακροθιγώς ασχολήθηκα στο κείμενό μου (για περισσότερες λεπτομέρειες τον παραπέμπω απλώς στην ανακοίνωση της Ι.Κ. του Αγ. Όρους, η οποία με καλύπτει απόλυτα).

Read the rest of this entry…

     Ἡ πρόσφατη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὴν Κωνσταντινούπολη ἀποτέλεσε ἕνα γεγονὸς ἐξαιρετικὰ ἀποκαλυπτικό. Ὄχι βεβαίως γιὰ τοὺς πολλούς, ποὺ χαμένοι μέσα στὴ χαζοχαρούμενη «ἐκσυγχρονιστική» τους νεοελληνικὴ ἀφασία, τὸ θεώρησαν ὡς μία ἀπολύτως θετικὴ καὶ φυσιολογικὴ (ὡς ἐναρμονισμένη μὲ τὸ εὐρύτερο κλίμα τῆς ἀνεκτικότητας, ποὺ δῆθεν χαρακτηρίζει τοὺς καιροὺς μας) ἐξέλιξη. Οὔτε ὅμως καὶ γιὰ ἐκείνους, τοὺς ἴσως καλοπροαίρετους ἀλλὰ προδήλως ἀφελεῖς, ποὺ διέγνωσαν στὴ συμπεριφορὰ τοῦ συγκεκριμένου ποντίφηκα ἐνδόμυχες ἐπιθυμίες ἐπιστροφῆς στὴν ἀρχέγονη ἐκκλησιαστικὴ ἀλήθεια. Γιὰ μᾶς ἡ ἀνάγνωση τοῦ γεγονότος ὑπῆρξε βεβαίως ἐντελῶς διαφορετική.

Read the rest of this entry…

                                τοῦ Ν. Δαπέργολα

     Καθὼς ὁ «Κώδικας ντὰ Βίντσι» θριαμβεύει στοὺς κινηματογράφους, ὑπάρχουν ἀκόμη πολλοὶ ποὺ δηλώνουν ἔκπληκτοι μὲ τὸ περιεχόμενό του. Καὶ εἶναι ἴσως λογικὸ γιὰ ὅποιον βλέπει μόνο τὸ δέντρο, ἀλλὰ ἀγνοεῖ τὸ δάσος. Καιρὸς λοιπὸν νὰ δοῦμε ἐπιτέλους τὸν «Κώδικα» στὴν πραγματικὴ του διάσταση: ὄχι ὡς τὸ νοσηρὸ ἀποκύημα τῶν διαταραγμένων ὀνειρώξεων κάποιου σκηνοθετίσκου (ἢ προηγουμένως κάποιου φαιδροῦ ἀνθυπογραφιᾶ), ἀλλὰ ἀπολύτως ἐντεταγμένο μέσα στὸν εὐρύτερο χῶρο ποὺ τὸν γέννησε (ἢ γιὰ τὴν ἀκρίβεια, τὸν ἐξέμεσε). Μόνον ἔτσι ἄλλωστε μπορεῖ καὶ ἡ ὑπερπροβολή του νὰ ἑρμηνευθεῖ, ἀλλὰ καὶ τὸ ἴδιο του τὸ περιεχόμενο νὰ ἀξίζει τελικὰ μιᾶς ἀντιμετώπισης κατὰ τι πολυπλοκότερης ἀπὸ τὸν ἁπλὸ σαρκασμὸ μας.

Read the rest of this entry…

     Παραμένουμε καὶ σήμερα στὴν ἐκκλησιαστικὴ κρίση, ποὺ συνεχίζοντας μὲ πρωτοφανῆ ἐπιμονὴ καὶ ἔνταση νὰ κυριαρχεῖ στὸ προσκήνιο, δὲν κάνει τίποτε ἄλλο βεβαίως ἀπὸ τὸ νὰ ἀποδεικνύει συνεχῶς ὅτι ὅλη αὐτὴ ἡ ἱστορία δὲν μπορεῖ προφανῶς νὰ εἶναι τυχαῖα. Ἄρχισαν ἐπίσης νὰ ἀκούγονται καὶ κάποιες ἄλλες ὑποψιασμένες φωνὲς γιὰ ἐμπλοκὴ ἑλληνικῶν καὶ ξένων μυστικῶν ὑπηρεσιῶν στὴν ὑπόθεση, ποὺ σ’ ἕνα βαθμὸ ἐπαληθεύουν τὰ ὅσα κι ἐμεῖς σας λέγαμε τὴν προηγούμενη φορὰ γιὰ τὸχαῶδες καὶ θεοσκότεινο βάθος ποὺ ἔχει στὴν πραγματικότητα αὐτὴ ἡ ἱστορία…

Read the rest of this entry…

     Χωρὶς προλόγους καὶ περιστροφές, λίγα λόγια σήμερα γιὰ τὰ πρόσφατα ἐκκλησιαστικὰ σκάνδαλα, γιὰ νὰ βάλουμε τὰ πράγματα σὲ μία τάξη, καθότι φοβᾶμαι ὅτι πάλι τὸ παράκαναν ὁρισμένοι! Κατ’ ἀρχὰς ὅλοι γνωρίζουμε καλὰὅτι νοσηρὰ φαινόμενα πάντα παρατηροῦνταν μέσα στὴν Ἐκκλησία: φαῦλοι καὶ ἀνάξιοι κληρικοὶ ὑπῆρχαν καὶ θὰ ὑπάρχουν πάντα, ὅπως ἀκριβῶς καὶ λαϊκοί. Ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία εἶναι μὲν ἄφθαρτη ὡς θεανθρώπινος ὀργανισμός, τὰ μέλη της ὅμως ὡς ἄνθρωποι ὑπόκεινται στὴ φθορὰ καὶ στὴν πτώση. Πολὺ θλιβερὸ βεβαίως τὸ φαινόμενο, ὅταν τὸ βλέπεις εἰδικὰ ἀπὸ ἱεράρχες, ποὺ ἀσφαλῶς καὶ πρέπει αὐτοὶ πρῶτοι νὰ δίνουν τὸ παράδειγμα, ἀλλὰ πάντως ἀναπόφευκτο μέσα στὸν σκοτεινὸ κύκλο τῶν ἀνθρωπείων. Καὶ κυρίως γνωστό! Τώρα ὅμως τί ἔγινε; Ἀνακαλύψαμε ξαφνικὰ τὴν Ἀμερική; Ἡ ἔκταση ποὺ πῆρε τὸ θέμα ἀρκεῖ νομίζω γιὰ νὰ πείσει τὸν ὁποιονδήποτε στοιχειωδῶς σκεπτόμενο ὅτι τὴ στιγμὴ αὐτὴ διάγουμε νέα περίοδο λυσσαλέας καὶ ἐνορχηστρωμένης ἐπίθεσης κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ διευκολύνθηκε βεβαίως ἀπὸ σοβαρότατα ἐνδοεκκλησιαστικὰ κρούσματα διαφθορᾶς ἀλλὰ δὲν προκλήθηκε ἀπὸ αὐτά: αὐτὰ ἦταν κυρίως ἡ ἀφορμὴ καὶ ὄχι οἱ αἰτίες…

Read the rest of this entry…