Καθώς στό τέμενος Ταμπακχανέ τῆς Κομοτηνῆς ὁλοκληρώνονται οἱ ἐργασίες ἀνακαίνισης καί τό θαυμάσιο ἀποτέλεσμα εἶναι πιά ὁρατό σέ ὅλους, ἕνα εὕρημα στό τζαμί δείχνει πώς πάει γιά τό …βιβλίο Γκίνες! Τό τεράστιο κομπολόι πού βρέθηκε ἐκεῖ ἔχει μῆκος 36 μέτρα, ζυγίζει 13 κιλά καί ἀποτελεῖται ἀπό 999 κόμπους ἀπό ξύλο ὀξιᾶς, ἤτοι εἶναι τό μεγαλύτερο τοῦ κόσμου! Ἤδη ἔχει γίνει ἀπό τίς 22 Δεκεμβρίου 2016 ἔγγραφο αἴτημα νά πιστοποιηθεῖ καί νά καταγραφεῖ ὡς παγκόσμιο ρεκόρ καί ἀναμένεται ἡ ἀπάντηση τοῦ ξένου γραφείου.

Read the rest of this entry…

Πρίν ἕναν μήνα τό συμβάν στή Γενισέα τῆς Ξάνθης ἔδειξε πώς ἡ Τουρκία ἀνησυχεῖ μέ τίς ἐξελίξεις στά βακούφια τῆς Θράκης καί δυστυχῶς ἡ ἑλληνική ἀπάντηση δέν ἦταν στό ὕψος τῶν περιστάσεων. Μιλῶ γιά τήν “πρωτοβουλία” τοῦ κυβερνητικοῦ βουλευτῆ Χουσεΐν Ζεϊμπέκ (γνωστοῦ καί ὡς …ἀκόλουθου τοῦ κάθε Τούρκου Προξένου) νά ἀντικαταστήσει τόν μουτεβελή στό τέμενος τῆς Γενισέας. Ὁ Ζεϊμπέκ (φωτό) προσῆλθε ἐπικεφαλῆς ὁμάδας κατοίκων τοῦ χωριοῦ στό γραφεῖο τοῦ νόμιμου μουφτῆ Ξάνθης Σινίκογλου καί ζήτησε τήν ἀλλαγή ὡς αἴτημα τοῦ κόσμου. Κάπου ἐκεῖ οἱ δικοί μας μᾶλλον τό χάσανε: πρότειναν ἐφαρμογή τοῦ Ν. 3647/2008 γιά ἐκλογή βακουφικῶν καί διαχειριστικῶν ἐπιτροπῶν, ἑνός νόμου πού ἔγινε μέ βάση τίς τότε ὑποχωρήσεις τῆς Ντόρας Μπακογιάννη στά τουρκικά αἰτήματα καί πού ποτέ δέν ἐφαρμόστηκε, ἀφοῦ οἱ τουρκόφρονες δέν θέλανε πουθενά ἐμπλοκή τοῦ (νόμιμου) μουφτῆ. Ὁ Ζεϊμπέκ ἔστησε λοιπόν κάποιες πρόχειρες ἐκλογικές διαδικασίες, ἀπό τίς ὁποῖες ἀπέκλεισε ὡς ἐκπρόθεσμο τόν μέχρι τοῦδε μουτεβελή, καί ἀνέδειξε τόν δικό του εὐνοούμενο. Τώρα ὁ πρώην μουτεβελής προσφεύγει κατά τοῦ κύρους τῆς διαδικασίας (πού ἔγινε χωρίς ἐφορευτική ἐπιτροπή, χωρίς ἐκλογικούς καταλόγους κτλ) ἀλλά ἤδη τό πρᾶγμα μπῆκε σέ νέα ρότα: κάποιοι στό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν δείχνουν ἀποφασισμένοι νά ἐφαρμόσουν τόν νόμο Μπακογιάννη – Ντεντέ.

Read the rest of this entry…

Λίγα μέτρα ἀπό τήν κεντρική πλατεία τῆς Ξάνθης βρίσκεται ἡ ἕδρα τοῦ τουρκομουφτῆ Ἀχμέτ Μετέ. Παρότι τό ἀκίνητο ἀνήκει στήν ἐπίσημη Διαχειριστική Ἐπιτροπή τῶν Βακουφίων τῆς πόλης, ὁ λεγάμενος ἔχει κάνει κατάληψη, δέν ἔχει δώσει ΠΟΤΕ οὔτε φράγκο γιά ἐνοίκιο καί (μαθαίνουμε ὅτι) οὐδείς τόν ἐνοχλεῖ!!! Ἀναρωτιόμαστε, τί εἴδους νοοτροπία δείχνει ἕνας τέτοιος χειρισμός τοῦ θέματος γιά τήν διοίκηση τῆς Ἐπιτροπῆς. Μήπως θεωροῦν τά βακούφια – πού ἀνήκουν στό σύνολο τῆς μουσουλμανικῆς κοινωνίας – κάτι σάν τό χωράφι τοῦ μπαμπᾶ τους, πού τό δίνουν ὅπου θέλουν, ἐνδεχομένως καί δίχως ἀντίτιμο; Εἶναι κάτι τέτοιο στά ὅρια τῆς χρηστῆς διαχείρισης; Πόσες ἄλλες τέτοιες περιπτώσεις ὑπάρχουν; Καλοῦμε κάθε ὑπεύθυνο τῆς ἑλληνικῆς πολιτείας νά διαβάσει σωστά τήν διαφορά τῆς κατάστασης μεταξύ Ξάνθης καί Κομοτηνῆς καί νά πράξει τά δέοντα. Καταλληλότερη χρονική στιγμή ἀπό τήν παρούσα γιά συνολική μεταβολή τοῦ τοπίου ὑπέρ μας δέν θά ὑπάρξει!
Πάντως νά γράψουμε καί μιά καλή κουβέντα γιά τόν ἐπίσημο μουφτή, τόν τελοσπάντων Σινίκογλου: Ὁ διορισμός τοῦ Ἰμάμ Ἀχμέτ ὡς ἰμάμη στό τζαμί Τσινάρ τῆς Ξάνθης εἶναι ὅ,τι καλύτερο ἔχει νά ἐπιδείξει. Εὐχόμαστε στόν σπουδαῖο Πομάκο, πρώην δάσκαλο, ἐκδότη τῆς “Ζαγάλισα” καί μπροστάρη τοῦ πομακικοῦ ζητήματος, κάθε ἐπιτυχία!

Ἡ ριζική ἀνακαίνιση τοῦ 1ου μειονοτικοῦ σχολείου Κομοτηνῆς (Ἰδαδιέ), σέ χρόνο ρεκόρ καί μέ κόστος πρωτοφανῶς χαμηλό ἦταν μιά μεγάλη προσφορά τῆς νέας Διαχειριστικῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Βακουφίων πού ἀνέλαβε πρό μηνῶν. Σοβάδες 8.000 τ.μ., βάψιμο 10.000 τ.μ., ἀνάδειξη ἀρχιτεκτονικῶν στοιχείων, ἠλεκτρολογικές ἐγκαταστάσεις, ἐξοπλισμός αἰθουσῶν διδασκαλίας, κερα-μίδια σέ βοηθητικούς χώρους, καθαρισμός τῆς αὐλῆς κτλ, ὅλα ἔγιναν μέσα σέ λίγους μῆνες καί μόλις μέ 68.000 εὐρώ. Γιά μιά σύγκριση ἀναφέρουμε ὅτι τό 1997 μόνο τό βάψιμο εἶχε κοστίσει κοντά στά μισά ἀπό τά παραπάνω χρήματα!
Σέ πεῖσμα λοιπόν ὅσων θεωροῦσαν πώς οἱ διορισμένες ἐπιτροπές δέν μποροῦν νά λειτουργήσουν ἐπωφελῶς γιά τήν μειονοτική περιουσία καί κοινωνία, τό ἔργο τοῦ Σελήμ Ἰσά ἀρχίζει νά διακρίνεται καί νά καρπίζει. Τό τί σημαίνει αὐτό γιά τό κλῖμα στήν περιοχή καί γιά τήν εἰκόνα τῆς ἑλληνικῆς πολιτείας στά μάτια τῶν μειονοτικῶν πολιτῶν εἶναι εὐνόητο. Δέν εἶναι μόνο οἱ ἐργασίες πού ὁλοκληρώθηκαν σέ τρία μειονοτικά σχολεῖα καί σέ δύο τεμένη ἀλλά καί ἡ παράλληλη ἐξυπηρέτηση τῶν ὑποχρεώσεων τῆς Διαχειριστικῆς πρός τόν Δῆμο Κομοτηνῆς καί στό Κτηματολόγιο – γιά πρώτη φορά μετά ἀπό δεκαετίες! Χρέη συσσωρευμένα ἐπί σειρά ἐτῶν, πού δέν ἐξυπηρετοῦνταν μέ τό σκεπτικό «τί θά μᾶς κάνουν; θά φοβηθοῦν τόν θόρυβο» καί πού κατέληγαν σέ τσέπες ἐπιτήδειων, ἀμφότερων τῶν θρησκευμάτων. Ἡ θητεία τοῦ Σελήμ εἶναι ἤδη μιά τομή στήν τοπική ἱστορία καί ἄν δέν προκύψει κάποιο ἐμπόδιο ἔξωθεν (δηλαδή …Ἀθήνηθεν) θά ἀφήσει ἐποχή.

Χρόνια τώρα σέρνεται στήν Κομοτηνή τό θέμα μέ τό νέο κτίριο πού ἀπαιτεῖται γιά τό μειονοτικό σχολεῖο τοῦ Μάστανλι. Ὅλα δείχνουν πώς ἡ
πολιτεία ἀποφάσισε νά τό λύσει τό ζήτημα πού εἶναι καί ὑπαρκτό γιά τούς μικρούς μαθητές καί ζημιογόνο γιά τήν εἰκόνα τῆς χώρας μας.
Ὥς ἐδῶ ὅλα καλά. Ποιάν λύση ὅμως θά δώσουμε; Θά χτίσουμε σέ δημοτικό οἰκόπεδο, μέ κάποια ἑκατομμύρια εὐρώ ἀπό τό ΕΣΠΑ, νέο μειονοτικό σχολεῖο κοντά στόν οἰκισμό τοῦ Χάρμανλι, ὅπως δείχνουν νά προσανατολίζονται κάποιοι ἁρμόδιοι; Ἤ θά προκρίνουμε τήν ἄμεση καί οἰκονομική λύση πού βρῆκε ἡ Διαχειριστική Βακουφική Ἐπιτροπή, ἡ ὁποία θέλει νά ἀγοράσει τό διπλανό τοῦ σχολείου σπίτι (πωλεῖται ἀπό μετανάστη στή Γερμανία) καί νά τό ἑνοποιήσει μέ τό σημερινό σχολεῖο, διαμορφώνοντάς το κατάλληλα;
Θέλουμε ὄντως λύση; Τήν βρῆκαν μόνοι τους οἱ ἄνθρωποι, χρειάζονται μόνο μιά βοήθεια γιά τίς λεπτομέρειες. Ἀλλιῶς πᾶμε σέ δεκαπλάσιο κόστος καί 6-7 χρόνια μετά. Κι ὥς τότε τί θά γίνεται μέ τό ἀδιαχώρητο; Καί θά θέλουν οἱ μικροί μαθητές τῆς Λυκαβηττοῦ νά κάνουν διπλάσια ἀπόσταση γιά τό νέο σχολεῖο τους; Ὅσο γιά τό «ἐπιχείρημα» πώς θά πρόκειται γιά χρήματα ἀπό τό ΕΣΠΑ, θυμίζουμε ὅτι χρειαζόμαστε κι ἄλλα σχολικά κτίρια (5ο Γυμνάσιο, 4ο Λύκειο…). Ἄς τό ξανασκεφτοῦμε.