Καθώς κατά καιρούς ἡ Τουρκία δείχνει καθαρά τίς προθέσεις της σέ κάθε πεδίο τῆς ἀντιπαράθεσής της µέ τήν Ἑλλάδα, ἐµεῖς δέν ἔχουµε παρά νά τό ἐπισηµαίνουµε. Ἔτσι συνέβη καί µέ τήν πιό πρόσφατη πρόκλησή της στήν ἑλληνική Θράκη, ὅταν µέ τό γνωστό της προκλητικό θράσσος καί µέ ἀσύστολη διαστροφή τῆς ἀλήθειας ἀπαίτησε νά µήν ἑορταστεῖ στίς 19 Μαΐου ἡ ἐπέτειος τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου, ἐνταγµένη στίς 20ήµερες ἐκδηλώσεις τῶν Ἐλευθερίων τῆς Κοµοτηνῆς, γιά νά µήν… χαλάσει τό κλῖµα τῆς ἑλληνοτουρκικῆς φιλίας καί ἡ εἰρήνη στήν περιοχή! Ἀκολουθεῖ τό σχετικό ἄρθρο τῆς φυλλάδας «Γκιουντέµ» ἡ ὁποία ἐκφράζει τήν γραµµή τοῦ τουρκικοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν καί στό τέλος παραθέτουµε λίγα δικά µας σχόλια:
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΠΕΙΡΟΥΝ ΔΙΧΟΝΟΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ;
Φέτος στὶς ἐκδηλώσεις γιὰ τὰ «Ἐλευθέρια τῆς Θράκης» ποὺ ὀργανώνονται ἀπὸ τὸν Δῆµο Γκιουµουλτζίνας προστέθηκε καὶ ἡ ἄσχετη µέ τά Ἐλευθέρια τῆς Θράκης «Ἐκδήλωση µνήµης γιὰ τὴν Ποντιακὴ Γενοκτονία». Κοιτάζοντας στὸ παρελθὸν βλέπουµε ὅτι τὰ ἔτη 1997-2004 στὰ πλαίσια τῶν Ἐλευθερίων προστίθετο καὶ «Ποντιακὴ ἡµέρα µνήµης». Ὅµως φέτος ὁ Δῆµος Γκιουµουλτζίνας πρόσθεσε καὶ τὴ λέξη «γενοκτονία» στὸ πρόγραµµα καὶ στὶς 22-5 κάλεσε καὶ τὸν Νῖκο Λυγερὸ νὰ µιλήσει γιὰ τὸ θέµα.
Τώρα ἔτσι ἀπὸ περιέργεια, τί σχέση ἔχουν τὰ Ἐλευθέρια τῆς Θράκης µέ τὴν Ποντιακὴ «γενοκτονία»; Εἶναι δύσκολο νὰ ἀντιληφθεῖ κανεὶς τί ἐξυπηρετεῖ ἡ διοργάνωση τῆς ἐκδήλωσης αὐτῆς ἀπὸ τὸν Δῆµο Γκιουµουλτζίνας αὐτὴν τὴν εὐαίσθητη περίοδο ποὺ τὸ Τουρκικὸ κράτος συνταράσσεται µέ τὴν λεγόµενη Ἀρµενικὴ γενοκτονία. Μάλιστα ὅταν γίνεται ἀπὸ ἕναν Δῆµο ποὺ ἔχει ὑπογράψει ἀδελφοποίησης µέ µία σειρὰ Δήµων τῆς Τουρκίας, ποὺ προσπαθεῖ νὰ παρουσιάσει πὼς ἐργάζεται γιὰ τὴ βελτίωση τῶν ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων καὶ τὴν πρόοδο τῆς ἑλληνοτουρκικῆς φιλίας, προκαλεῖ τὸ ἐρώτηµα µήπως αὐτὲς οἱ κινήσεις ἦταν φτιαχτές. Τέτοιου εἴδους ἐκδηλώσεις ποὺ πληγώνουν τὸ Τουρκικὸ ἔθνος µποροῦν νὰ συµβάλουν στὴν ἁρµονικὴ καὶ εἰρηνικὴ συµβίωση τῶν Τούρκων καὶ Ἑλλήνων πού ζοῦνε στὴν περιοχὴ; Ὄχι φυσικά. Οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ Δήµου θὰ πρέπει νὰ ἀποφασίσουν. Θέλουνε στὴν περιοχὴ εἰρήνη καὶ γαλήνη ἢ ἐπιθυµοῦν ἔλλειψη ἐµπιστοσύνης καὶ ἀναταραχή ἀνάµεσα στὶς δυὸ κοινότητες;
Τέλος, προβληµατίζει ἰδιαίτερα ἡ πρόσθεση αὐτῆς τῆς ἐκδήλωσης ποὺ πληγώνει τὴν περηφάνεια τῶν Τούρκων ψηφοφόρων στὰ «Ἐλευθέρια της Θράκης» ἀπὸ τὸν Δήµαρχο Γκιουµουλτζίνας Τάσο Βαβατσικλή ποὺ κέρδισε τὶς ἐκλογὲς µέ τὶς ψήφους τῆς µειονότητας. Ἂς ἀφήσουµε στὴν ἄκρη τὸν Τάσο Βαβατσικλή, ἄραγε τί πρέπει νὰ εἰπωθεῖ γιὰ τοὺς εὑρισκόµενους στὸν Δῆµο Γκιουµουλτζίνας Ἀλὴ Μέρτογλου, Βεϊσὲλ Ἀχµέτ, Τζεµὶλ Ρεσίτ, Λεβὲντ Ἰσµαήλ καὶ τοὺς ἄλλους δηµοτικοὺς συµβούλους πού δὲν ἀντέδρασαν στὸ γεγονός; Ἄντε, κι αὐτοὺς νὰ τοὺς ἀφήσουµε στὴν ἄκρη, ἄραγε οἱ Τοῦρκοι δηµοτικοὶ σύµβουλοι τῆς ἀντιπολίτευσης τί ἔκαναν γιὰ τὸ θέµα; Ὅταν ρωτήσαµε σχετικὰ αὐτοὺς ποὺ ὀργάνωσαν τὸ πρόγραµµα, προσπάθησαν νὰ ὑπεκφύγουν µέ ἀπαντήσεις τοῦ τύπου «Ἡ νοµαρχία τὸ διέταξε, πιεστήκαµε πολὺ ἀπὸ τοὺς Ποντιακοὺς συλλόγους».
Νὰ µήν ξεχαστεῖ! Ὁ µειονοτικὸς ψηφοφόρος τὰ βλέπει καὶ τὰ καταγράφει. Ἡ µειονότητα στὴν κατεύθυνση τῆς εἰρήνης καὶ τῆς γαλήνης, ὅπως ἔπραξε πάντα θὰ πεῖ ὄχι σὲ αὐτοὺς ποὺ θέλουν νὰ σπείρουν διχόνοια στὴν περιοχὴ τῆς Δ. Θράκης.»
«Γκιουντέµ», 20-5-2005.
Τί νά πρωτοθαυµάσει κανείς στό (ἀνυπόγραφο) µνηµεῖο αὐτό τοῦ δηµοσιογραφικοῦ λόγου! Πρῶτα πρῶτα τό ψέµµα γιά τή λέξη «γενοκτονία», τήν ὁποία ἀναγνώρισε ὡς τέτοιαν τό ἑλληνικό Κοινοβούλιο ἀπό τό 1994. Φαίνεται στή Θράκη δέν µποροῦν νά ἰσχύουν ὅσα καί στήν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα, γιά λόγους …εὐαισθησίας τῆς Τουρκίας. Δεύτερον τόν Νῖκο Λυγερό – πού τούς ἔτσουξε… – δέν τόν κάλεσε ὁ Δῆµος ἀλλά οἱ Ποντιακοί σύλλογοι πού διοργάνωσαν τήν ἐκδήλωση (βλέπε διπλανή σελίδα). Τρίτον ἡ διοργάνωση δέν… ἔλαβε ὑπ’ ὄψιν της τά προβλήµατα τῆς Ἄγκυρας µέ τήν Ἀρµενική Γενοκτονία! Τήν «λεγόµενη», φυσικά… Τέταρτον, οἱ ἀδελφοποιήσεις τοῦ Δήµου µας µέ πόλεις τῆς Τουρκίας (ἄλλο ψέµµα αὐτό, ἀφοῦ καµµία ἀδελφοποίηση δέν ἔχει γίνει παρά µόνο ὑπογράφηκαν πρωτόκολλα συνεργασίας) θά ἔπρεπε νά ἐπιβεβαιώνονται µέ ξεβράκωµα σέ ὅλα τά ἐθνικά µας θέµατα, ἀκόµη καί σέ ζητήµατα ἐθιµοτυπίας! Πέµπτον, τό τουρκικό ἔθνος (!) µᾶς ἀπειλεῖ µέ «ταραχές» ἄν ἐπιµένουµε νά µιλᾶµε γιά Ποντιακή Γενοκτονία – αὐτό γιά νά ἀντιληφθοῦν ὁρισµένοι τί ἐννοεῖ ἡ τουρκική πλευρά ὅταν µιλάει γιά «ἁρµονική καί εἰρηνική συµβίωση». Ἕκτον, οἱ ἐκλογές ἔρχονται καί τό ὕστατο ὅπλο τῆς µειονοτικῆς ψήφου ἐπιστρατεύεται ὄχι µόνο κατά τοῦ νῦν δηµάρχου µά καί ὅλων τῶν µειονοτικῶν πολιτευτῶν πού δέν ἀντέδρασαν στή συγκεκριµένη διοργάνωση. Ὁ µειονοτικός ψηφοφόρος (δηλαδή τό Προξενεῖο) καταγράφει καί τήν ὥρα τῆς κρίσεως θά ἀπονείµει στόν καθένα ὅ,τι τοῦ ἀξίζει…
Τώρα µέσα σ’ αὐτόν τόν ὀχετό τῆς προστυχιᾶς νά µιλήσει κανείς γιά ζητήµατα ὁρολογίας (γιά τήν Γκιουµουλτζίνα, γιά τούς Τούρκους στή Θράκη, γιά τίς δύο κοινότητες) εἶναι περιττό. Ἀπό τῆς µυλωνοῦς τόν κῶλο δέν µπορεῖς νά περιµένεις καλλιγραφία. Μόνο κάτι τελευταῖο νά προσθέσουµε, ἀναφορικά µέ τήν ἀφορµή τοῦ συµβάντος. Τί λέει ἡ κυρία Χούλια, γνωστή ἑλληνόφιλη (κατά τό νεκρόφιλη) παράγων τῆς Γκιουµουλτζίνας, δέν εἶναι ἐξίσου προκλητικό νὰ γιορτάζουµε τὴν 25η Μαρτίου; Συµβάλλει αὐτός ὁ ἑορτασµός στήν ἑλληνοτουρκική φιλία; Δέν προσβάλλονται οἱ περήφανοι Τοῦρκοι τῆς Θράκης ἀπό τίς τιµές στήν ἐθνικιστική ἐξέγερση τῶν Ρωµιῶν κατά τῆς ὀθωµανικῆς πολυπολιτισµικότητας; Καί τί παραπάνω ἔκαναν ἀπό τό νά ἀντιδράσουν οἱ Τοῦρκοι στόν Πόντο καί στή Μικρασία;
Ἐκεῖνοι πού δέν προσβάλλονται πάντως ἀπό τίποτα εἶναι οἱ Ἕλληνες. Ἔτσι, µπορεῖ ὁ κάθε τουρκόφρων τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας νά τιµᾶ τόν Μουσταφά Κεµάλ στίς 19 Μαΐου µέσα στά µοῦτρα µας, χωρίς κανένας νά λέει λέξη. Νά κουβαλᾶνε µέ τιµές ἀρχηγοῦ κράτους χῶµα ἀπό τό σπίτι τοῦ γενοκτόνου στή Θεσσαλονίκη µέχρι τά ἑλληνοτουρκικά σύνορα καί νά τό παραδίδουν στούς ἐκεῖθεν τοῦ Ἕβρου φασίστες, σέ µιά γελοία τελετή ὅλο φανφάρες καί προσωπολατρεία (βλέπε καί διπλανή φωτογραφία). Καί στήν προκλητική αὐτή παράτα, πού καθιερώθηκε τά τελευταῖα χρόνια τῆς ἑλληνοτουρκικῆς καψούρας, νά γίνεται προσκλητήριο ΟΛΩΝ τῶν ἐκπροσώπων τῆς µειονότητας ἐπί ποινῇ πολιτικοῦ ἐξαφανισµοῦ! Tήν καρναβαλική αὐτή ἐκδήλωση τήν παρουσιάζει ἡ ἐν λόγῳ τουρκοφυλλάδα πρώτη πρώτη σελίδα µέ ἐκτενές ρεπορτάζ, καί δίπλα ἀκριβῶς καταγγέλει τίς ἐκδηλώσεις τιµῆς καί µνήµης γιά τά θύµατα! Ἄφεριµ!
none
Ἀρκετές φορές ἔχουμε θίξει τό ζήτημα τῆς μειονοτικῆς δημοσιογραφίας (ἐντός πολλῶν εἰσαγωγικῶν) καί μέ δύο πρόσφατες ἀφορμές ἀναγκαζόμαστε νά ἐπανέλθουμε.
