Μία ανερχόμενη τάση στη βιομηχανία μόδας παγκοσμίως είναι η χρήση οικολογικών βαμβακερών υφασμάτων. Οι εφαρμογές τους στην καθημερινότητα (ρούχα αθλητικά, γυναικεία, παιδικά, μωρουδιακά, εσώρουχα, σεντόνια…) γίνονται όλο και δημοφιλέστερες, κυρίως στην Ευρώπη, λόγω της οικολογικής ευαισθητοποίησης των καταναλωτών. Η τάση αυτή έχει αυξήσει κατακόρυφα την ζήτηση για οργανικό βαμβάκι και συνακόλουθα για οικολογικά βαμβακερά υφάσματα κάτι που θα μπορούσε να δώσει διέξοδο τόσο στους αγρότες όσο και κλωστοϋφαντουργική αλυσίδα παραγωγής (εκκοκιστήρια, κλωστήρια, πλεκτήρια και βιομηχανίες – βιοτεχνίες μεταποίησης και παραγωγής βοηθητικών υλών) της πατρίδας μας.

Read the rest of this entry…

Στό “ΕΘΝΟΣ” ὑπῆρχε ἐχθές ἕνα ἄρθρο μέ ὑπέρτιτλο “Οἱ Χρυσές μπίζνες τοῦ Λεβέντ Σαδίκ”, πού ἀναφερόταν στήν μεγάλη ἐπένδυση πού μᾶς …ἀπειλεῖ. Ὁ Λεβέντ Ἀχμέτ εἶναι ὁ γιός τοῦ θανόντος ἀνεξάρτητου βουλευτῆ Σαδίκ Ἀχμέτ, πού μέ τήν φασίζουσα ρητορεία του ἔκανε ἄνω κάτω τή Θράκη πρίν δυόμιση δεκαετίες. Τό δημοσίευμα, ἀκριβές καί διακριτικό, παρουσίαζε τήν ἐπιχειρηματική ὑπερδραστηριότητα τοῦ Λεβέντ Σαδίκ Ἀχμέτ, μέσῳ τῆς ἑταιρείας του DCD Traiding ὄχι μόνο στή Θράκη ἀλλά καί γενικά στή χώρα μας: διακινεῖ τήν συνολική παραγωγή βαμβακιοῦ τοπικά καί πάνω ἀπό τήν μισή παραγωγή τῆς Ἑλλάδας! Μιλᾶμε δηλαδή γιά τήν πιό δυναμική καλλιέργεια τοῦ γεωργικοῦ μας τομέα καί γιά τόν μεγαλύτερο πόρο τοῦ θρακικοῦ ἀγροτικοῦ πληθυσμοῦ. Ταυτόχρονα στό ἄρθρο μνημονεύεται ἡ εἴσοδος πέρυσι τοῦ Λεβέντ στήν ἀγορά τοῦ ἐξαιρετικοῦ καπνοῦ (μπασμᾶ) τῆς Ροδόπης, ὡς μάνατζερ στήν ἑταιρεία “Μπασμά ΑΕ” τοῦ Συνεταιρισμοῦ Καπνοπαραγωγῶν Θράκης μέ τήν προοπτική νά δημιουργήσει μιά μονάδα τυποποίησης – μεταποίησης στήν Κομοτηνή. Ἡ μνεία εἶναι λιγόλογη καί ὁ ἀναγνώστης δέν ἀντιλαμβάνεται τή σημασία τῆς κίνησης, ὅτι ἔτσι ὁ “ἐπιχειρηματίας” αὐτός ἀποκτᾶ ἕνα δίκτυο δεκάδων μεσαζόντων στούς μειονοτικούς οἰκισμούς καί 8.000 οἰκογένειες θά ἐξαρτῶνται οἰκονομικά (καί) ἀπό αὐτόν. Καί βέβαια δέν γράφτηκε τίποτε γιά τήν τρίτη “ἐπένδυση” τοῦ λεγάμενου στή Θράκη, στόν τομέα τοῦ κερασιοῦ. Γράφαμε πέρυσι στόν “Ἀντιφωνητή” γιά τίς πρῶτες ἐνέργειες πού ἔδειχναν τήν ἐμπλοκή τῶν κερασοπαραγωγῶν τῆς Ροδόπης μέ τήν ἑταιρεία ΑLARA τῆς Προύσσας μετά ἀπό τήν μεσολάβηση τοῦ Λεβέντ. Τώρα μαθαίνουμε πώς ἤδη ὁ τελευταῖος ἀγόρασε ἔκταση στόν “γιακά” καί προχωράει συσκευαστήριο πού θά ἀπευθύνεται καί σέ παραγωγούς ἀπό τήν ὑπόλοιπη χώρα (π.χ. Πέλλα). Μάλιστα βρῆκε στήν Κομοτηνή καί πλειονοτικούς κολαούζους νά τόν βοηθήσουν καί νά μήν καθυστερήσει στή γραφειοκρατία!

Εἶμαι βέβαιος ὅτι καθένας ἀντιλαμβάνεται τό πασίδηλο: πώς ἡ Τουρκία ἔφτιαξε τόν ἐπιχειρηματία Λεβέντ – στή φωτογραφία ἔχει δεξιά του τόν πράκτορα Μισιρλίογλου πού ἀπελάθηκε μετά τήν ἐπίθεσή του στόν νόμιμο ἰμάμη τῆς Ρόδου – γιά τόν ρόλο πού παίζει καί ἀφήνει τό πολιτικό ἐγχείρημα τοῦ κόμματος DEB (τοῦ νεκροῦ πατέρα του) γιά τήν κατάλληλη στιγμή. Δέν εἶναι τυχαία ἡ χρονική στιγμή τῆς γελοίας προβοκάτσιας στά νέα γραφεῖα τοῦ DEB μέ τό αὐτοκίνητο τοῦ Σαδίκ πού “ἐκλάπη” πρόσφατα. Δέν ξέρω ὅμως ἄν ἔχει ἀπομείνει κάποιος ἁρμόδιος πού νά μήν σηκώνει ἀδιάφορα τούς ὤμους γιά τά ἀνωτέρω περιγραφόμενα, ἐπικαλούμενος τίς βλακώδεις δικαιολογίες περί “ἐλεύθερης ἀγορᾶς” κτλ. Θέλω νά ἐλπίζω ὅτι κάπου κάποιος θά βρεθεῖ νά διατηρεῖ ἑλληνικό αἷμα στίς φλέβες του καί ζωντανά ἐγκεφαλικά κύτταρα στό κεφάλι του.

Κώστας Καραΐσκος

Κάποτε ἔρχεται ἡ στιγμή πού τά ἀστεῖα τελειώνουν. Συνήθως ἡ στιγμή αὐτή εἶναι τοῦ λογαριασμοῦ: ὅταν πιά καλεῖται κάποιος νά πληρώσει τήν χρόνια ἀδυναμία – ἀδράνεια – ἀνοησία του μέ τό ἀνάλογο τίμημα. Κάπως ἔτσι μᾶς φάνηκε ἡ εἴδηση («Χρόνος», 12/3/2015) πώς ὁ γιός τοῦ Σαδίκ, Λεβέντ Ἀχμέτ, ἀνέλαβε γιά 10 χρόνια μάνατζερ στήν νεότευκτη Α.Ε. «Μπασμάς Θράκης» τῶν καπνοπαραγωγῶν τοῦ νομοῦ μας. Ἔτσι, μετά τόν κομβικό του ρόλο στήν διεθνή ἐμπορία τοῦ βαμβακιοῦ μας, ὁ πολυτιμότατος καπνός τῆς περιοχῆς περνάει κι αὐτός στά χέρια τοῦ Λεβέντ! Μιλᾶμε γιά 15.000 οἰκογένειες τῆς Ροδόπης πού θά ἐξαρτῶνται ἄμεσα οἰκονομικά ἀπό τόν κληρονόμο τοῦ Σαδίκ! Καί νά πεῖς ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει κάποια σχέση μέ τήν ἐπεξεργασία ἤ μέ τήν μεταποίηση τοῦ προϊόντος; Ἁπλός μεσάζων εἶναι καί μέ τήν ἑταιρεία του DCT διαθέτει τό ἑλληνικό προϊόν κυρίως σέ τρί- τες χῶρες (Ἰαπωνία, Λατινική Ἀμερική κτλ)!
Δέν ξέρω τί μυαλά κουβαλᾶμε πιά σ’ αὐτή τή χώρα. Ἐκχωρήσαμε πρῶτα τό φαντασιακό μας στούς Ὀθωμανούς δήμιους τῶν παππούδων μας, κοιτώντας τους πιά ὄχι ὡς λέπρα τῆς ἑλληνικῆς γῆς – ὅπως ἀνέκαθεν λειτούργησαν – ἀλλά ὡς τέως συγκατοίκους καί παλιόφιλους. Πᾶμε ἀγεληδόν στήν Τουρκία διακοπές, βλέπουμε τά κρετίνικα σήριάλ τους, μαθαίνουμε τή γλῶσσα τους…
Σέ ποιόν κωλοέλληνα τώρα νά μιλήσεις καί νά καταλάβει ὅτι ὁ τόπος μας βαθμηδόν ἐκχωρεῖται στίς ὀρέξεις τοῦ ἐχθροῦ; Τί νά πεῖς στόν κάθε χαυνοπολίτη γιά τίς σχέσεις τοῦ «ἐπιχειρηματία» μέ τήν πολιτική ἐλίτ τῆς γείτονος (ἡ γυναίκα τοῦ Ἐρντογάν ἦρθε στήν Κομοτηνή μόνο γιά τό …σουνέτ τοῦ γιοῦ τοῦ Λεβέντ) καί ἄλλες ὑπηρεσίες (βλ. στή φωτό τόν Λεβέντ στό κέντρο καί στό δεξί του χέρι τόν Σουνουσί Μισιρλίογλου πού χτύπησε τόν νόμιμο ἰμάμη στή Ρόδο καί ἀπελάθηκε μετά τήν καταδίκη του); Τί νά πεῖς ὅταν μόλις προχθές ἡ «πατριωτική» ΝΔ τῶν Σαμαρᾶ – Σταμάτη τόν ἐκλιπαροῦσε νά κατέβει μαζί της γιά βουλευτής; Ὅσο γιά τό «ἑλληνικό κράτος»… Εἴπαμε, φτάνει μέ τά ἀστεῖα.