Στό χωριό Τάδε τοῦ Ἕβρου, πού ἔγινε πρόσφατα γνωστό καί ἀπό ἄλλες «ἱστορίες», πλησίαζε ἡ παρέλαση τῆς 25ης Μαρτίου. Ἡ δασκάλα λοιπόν πρότεινε στά παιδιά νά φορέσουν παραδοσιακές ἑλληνικές στολές, ἐφόσον δέν ἔχουν ἀντίρρηση οἱ γονεῖς τους. Αὐτοί ρωτήθηκαν, δέχθηκαν, οἱ στολές ἀγοράστηκαν καί µοιράστηκαν στά παιδιά.(Ἐδῶ µεσολαβεῖ ἕνα …κενό στή µικρή ἐξιστόρηση. Βάλτε ἐσεῖς ὅ,τι θεωρεῖτε πιθανότερο, κρίνοντας ἀπό τό φινάλε.)

Τήν µεθεποµένη ὅλα σχεδόν τά παιδιά ἔρχονται στό (µειονοτικό) σχολεῖο κρατώντας στά χέρια τίς στολές πού µέ χαρά εἶχαν παραλάβει. Τίς ἐπιστρέφουν ὡς …ἀπαράδεκτες! Κι ὄχι µόνον αὐτό, ἀλλά κοροϊδεύουν καί τή µοναδική τους συµµαθήτρια πού εἶναι ντυµένη µέ τή στολή. Τό συµβάν γίνεται µέγα θέµα στίς τουρκοφυλλάδες τοῦ τουρκικοῦ Πρωκσενείου, πού καταγγέλλουν τήν …δασκάλα καί τόν ἑλληνικό ἐθνικισµό!

Ρωτᾶµε: Πῶς ἄλλαξαν γνώµη (ὅλοι!) οἱ γονεῖς τῶν µικρῶν µαθητῶν; Μέ τί ἐπιχειρήµατα καί µεθοδεύσεις; Τί εἴδους δηµοκρατία εἶναι αὐτή; Ποιός κάνει κουµάντο στόν τόπο µας;

«Α»